Είναι καλά τα λεφτά, Qatari (με Qatar και Cathay στην Ασία)

Re: Είναι καλά τα λεφτά, Qatari (με Qatar και Cathay στην Ασ

Η Qatar Airways έχει ανοικτό το seat map από τη στιγμή της κράτησης για όλους τους δημοσιευμένους ναύλους και χωρίς πρόσθετη επιβάρυνση (δες συνημμένο screenshot). Από τη μέχρι τώρα εμπειρία μου, οι άραβες, οι ινδοί και οι πακιστανοί τακτικοί και εύποροι επιβάτες (αυτοί που -πιστεύουν πως- έχουν λύσει όλα τους τα προβλήματα) έχουν μία αρκετά εκνευριστική συνήθεια, να απαιτούν να κλείνουν συγκεκριμένες θέσεις από τη στιγμή της κράτησης και το αργότερο μέχρι την αγορά του εισιτηρίου. Όπως καταλαβαίνεις, αν δεν κινηθεί κανείς κατά τον ίδιο τρόπο, στο τέλος θα μείνει με τις B και τις Ε θέσεις της κάθε σειράς.

Μια άλλη περίπτωση, που είναι 99% απίθανο να συνέβη σε σένα, είναι το λεγόμενο "through check-in". Σε αυτήν την περίπτωση, ενώ το check-in μιας πτήσης ανοίγει κάποια συγκεκριμένη στιγμή πριν από την αναχώρηση (π.χ. 24 ώρες), ανοίγει κατ' εξαίρεση νωρίτερα, για τους επιβάτες που έχουν κάνει check-in για την προηγούμενη connecting πτήση. Για παράδειγμα, έστω ότι η Α3 κάνει feeder την QR202 ATHDOH και μετεπιβιβάζει επιβάτες από άλλους προορισμούς του δικτύου της (π.χ. από BEG). Είναι πολύ πιθανό, η QR202 να ανοίγει για check-in ταυτόχρονα με το check-in του BEGATH με Α3. Αυτό φυσικά εξαρτάται από τη συμφωνία που έχουν οι αερομεταφορείς μεταξύ τους, από τις τεχνικές προδιαγραφές του IT και του DCS της κάθε εταιρείας, από το εάν όλες οι πτήσεις βρίσκονται σε ενιαίο PNR κλπ.

Εν ολίγοις, ακόμα και εάν το check-in για μία πτήση ανοίγει 24 ώρες πριν από την αναχώρησή της, είναι πολύ πιθανόν να ανοίγει μέχρι και 30 ώρες πριν από αυτήν για τους επιβάτες που πρόκειται να μετεπιβιβαστουν σε αυτή.

*) οι αριθμοί είναι εντελώς ενδεικτικοί
 

Attachments

  • Screenshot 2014-12-10 21.23.15.png
    Screenshot 2014-12-10 21.23.15.png
    120,5 KB · Προβολές: 2.197
Re: Είναι καλά τα λεφτά, Qatari (με Qatar και Cathay στην Ασ

Και μερικά video από την QR822:

"Welcome aboard this Qatar Airways flight" και pushback (40sec)
Αφήνοντας contrails στα 30.000ft και μια ιδέα από τις πληροφορίες πτήσης στο IFE (43sec)
Η προσγείωση στην ΒΚΚ (2:43)

aakunz":36s6ky01 said:
αν δεν κινηθεί κανείς κατά τον ίδιο τρόπο, στο τέλος θα μείνει με τις B και τις Ε θέσεις της κάθε σειράς.
George":36s6ky01 said:
Αγνόησα την επιλογή να δηλώσω ότι είμαι Σεΐχης και κράτησα εξαρχής συγκεκριμένες θέσεις στα αεροσκάφη, καλού κακού.
Τέτοια πράγματα δε θα τα άφηνα ποτέ στην τύχη ή στις βουλές άλλων τυχαίων συνταξιδιωτών μου, αγαπητέ μου aakunz! ;)
 
Re: Είναι καλά τα λεφτά, Qatari (με Qatar και Cathay στην Ασ

Το Χονγκ Κονγκ δεν είναι ένα μέρος τυχαίο. Εικόνες θρυλικές από Τζάμπο και Tristar της Cathay, να εκτελούν το περίφημο “checkerboard approach” για το Κάι Τακ πάνω από τις στέγες του Kowloon, ξυπνούν αυτομάτως, με το που αρθρώνεις το όνομα της ούτως ή άλλως εκπληκτικής αυτής πόλης.

Η σημερινή πραγματικότητα είναι, βέβαια, διαφορετική: Το Κάι Τακ έχει γίνει πλέον τέρμιναλ για κρουαζιερόπλοια και τα Tristar μάλλον κατσαρόλες. Και ίσως όλα αυτά να ακούγονται εκνευριστικά ξενέρωτα, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι το καινούργιο Chek Lap Kok είναι ένα αεροδρόμιο μεγαλύτερο, ασφαλέστερο και αποτελεσματικότερο, που αύξησε την κίνησή του κατά 65% μέσα στα δέκα τελευταία χρόνια.

Η δε Cathay Pacific δεν πετάει πλέον με CV880, αλλά με 744, 773 και Α330. Εδώ και σαράντα χρόνια εκτέλεσε άπειρες προσεγγίσεις στο Kai Tak χωρίς ατύχημα, μετακόμισε μέσα σε μια νύχτα στο Chek Lap Kok και έκτοτε...συνεχίζει και κερδίζει, άλλοτε λεφτά και άλλοτε βραβεία. Φτιάχνει ολόκληρο minisite-αφιέρωμα στον κόσμο της και πού και πού εκμεταλλεύεται και τα χορευτικά ταλέντα τους. Φυσικά, όταν λέει “All I want for Christmas is you”, εννοεί επιβάτες και το site με τις προσωπικές ιστορίες του καθενός είναι κομμάτι μιας προηγούμενης διαφημιστικής της καμπάνιας. Αλλά να τα δω αυτά π.χ. σε ελληνική εταιρία και τι στον κόσμο... Και πέρα από όλα αυτά, έχει στήσει και την ενότητα CXcitement για τους fans στο site της, διαθέτοντας προϊόντα με το σήμα της σε όλο τον κόσμο.

Όταν, λοιπόν, κάνοντας την κράτηση από το site της Qatar είδα ότι η QR5800 ήταν “operated by Cathay Pacific”, δε χρειάστηκε να το σκεφτώ πολύ. Θα δοκίμαζα μια εταιρία-θρύλο!
 
Re: Είναι καλά τα λεφτά, Qatari (με Qatar και Cathay στην Ασ

Στο Chek Lap Kok αποφάσισα να πάω από νωρίς. Check-in είχα κάνει ηλεκτρονικά από την προηγούμενη, οπότε τα πράγματα στα counters της Cathay ήταν εύκολα. Κάρτες επιβίβασης και βαλίτσα τσεκαρισμένη ως την Αθήνα, σοβαρά και γρήγορα.

Με αρκετές ώρες μπροστά μου, είπα να το πάρω από την αρχή, οπότε βγήκα και… ξαναμπήκα. Κοντοστάθηκα στις γέφυρες της εισόδου για να χαζέψω το ευάερο και ευήλιο Terminal 1 και πέρασα από το First Class check-in της CX, γιατί πάντα είχα τη νοσηρή περιέργεια να δω τι τύποι πετάνε πρώτη θέση... Στη συνέχεια, βόλτα προς το Terminal 2, με το "Aviation Discovery Centre" και τη θέα από το observation deck.


Αργότερα, επιστροφή στο Τ1, λίγο αργός έλεγχος χειραποσκευών, γρήγορος έλεγχος διαβατηρίων και μετά άπλετος χρόνος για χαλαρή βόλτα στα gates, εκεί όπου Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Ισπανοί και πολλοί άλλοι, με τελικούς προορισμούς τα πέρατα του κόσμου, μπαίνουν και βγαίνουν κάθε λίγο και λιγάκι από τις συνεχώς γεμάτες με widebodies φυσούνες του HKG. Το ίδιο γινόταν και εκείνο το απόγευμα στο gate 71: μαζευτήκαμε, περιμέναμε, άνοιξε και μπήκαμε. Εν μέσω boarding music, η 39Α έδειχνε ένας μικρός θρόνος, με κουβερτούλα, μαξιλαράκι και...τρία ολόκληρα παράθυρα!

CX645 (QR5800), A333, B-HLQ, 39A, χειμώνας 2014
HKG 18:35 – DOH 23:25


Ο κάπταιν μας καλωσόριζε από τα ηχεία στην καμπίνα του Α330, εκείνος και οι δυο F/O με τους οποίους θα πετούσαμε απόψε για Ντόχα. Η "lovely Nadia" -όπως μας τη σύστησε- φρόντιζε να "sit back and relax-άρουμε" για όσο θα διαρκούσε ο ανεφοδιασμός, το πλήρωμα της καμπίνας της μας μοίραζε το μενού κι εκείνη μας ανακοίνωνε ότι ο «Captain Nigel will take us to Doha in nine hours and five minutes tonight» και ότι ανυπομονούν να μας κάνουν να περάσουμε καλά εν πτήσει.

Όταν όλα αυτά τελείωσαν, ήρθε η ώρα του πούσμπακ, στις 18:30 ακριβώς. Οι κινητήρες εκκίνησαν, στις οθόνες έπαιζε η επίδειξη σωστικών, στην καμπίνα μοσχομύρισε για λίγο αεροπορικό καυσαέριο κι άρχισε η τροχοδρόμηση.

Στις 18:42, στο κατώφλι του 07R, με τα υπόστεγα γεμάτα τζάμπο και 777 στα αριστερά μας, με άνεμο από 20 μοίρες στους 14 κόμβους, με 3800 χλμ διαδρόμου σχεδόν στο επίπεδο της θάλασσας και 6300 χλμ πτήσης μπροστά μας, άρχισε το take-off roll και λίγο μετά αφήναμε το Τσεκ Λαπ Κοκ κάτω μας.

Συνέχεια με πορεία διαδρόμου και έξω απ’ τα παράθυρα το φωτισμένο Χονγκ Κονγκ με τους ουρανοξύστες, τις θάλασσες, τα νησιά και τα βουνά του. Δεξιά στροφή για να πάρουμε αρχικά νοτιοδυτική πορεία, το Airbus ανεβαίνει, έξω η μέρα φεύγει, μέσα το προσδεθείτε σβήνει και τα peanuts Κίνας με το πρώτο μπαρ σέρβις έρχονται.

Συγχρόνως, άνοιξαν και όλες οι κουβέρτες, λόγω του γνωστού πολικού ψύχους στις καμπίνες... Έβαλα μπλούζα, έβαλα κουβέρτα, έβαλα γάντια και κουκούλα και στο τέλος έβαλα ταινία. Λίγο μετά ήρθε και το φαγάκι. Επιλογή από τρία γεύματα, πήρα ψαράκι, αλλά δεν είχα μάλλον καταλάβει ότι το ζεστό πιατάκι προσφέρθηκε όχι για να το φάμε, αλλά για να ζεστάνουμε τα παγωμένα μας άκρα. Στην πολική καμπίνα, άλλοι το ακουμπούσαν στα πόδια τους, άλλοι ζέσταιναν πάνω του τα χέρια τους, ενώ κάποιοι το έπαιρναν ακόμη και αγκαλιά μπας και ανέβει η θερμοκρασία. Εγώ, αντιθέτως, δεν άντεξα και το έφαγα. Έφερα κάθε μπουκιά αρκετές γύρες μέσα στο στόμα μου, αλλά κανείς γευστικός κάλυκας δεν έστειλε το παραμικρό σήμα στον εγκέφαλό μου. Γλυκό δεν ήταν, αλμυρό δεν ήταν, ξινό δεν το έλεγες, ούτε πικρό επίσης. Να έφταιγε το ψύχος; Να είχε μουδιάσει η γλώσσα από κάποιο μυστικό υλικό που τοποθετήθηκε επί των φιστικιών ή του τομάτο ντζους; Να μας προετοιμάζουν όλους μας να γίνουμε αστροναύτες και να τρεφόμαστε με κάψουλες; Ανεξήγητον.

Και μέσα στο γαστριμαργικό αυτό πάρτι, ανοίγει η κουρτίνα και τι βγαίνει; Ο κύριος Ζονκ; Η Κρίστα που χαϊδεύει το καπό του Citroen AX; Όχι, όχι... Βγαίνει η Σου, η αεροσυνοδός της Cathay, κρατώντας μια πολύχρωμη ταμπέλα ίσαμε το μισό μπόι της. Και τι λέει; Ότι μοιράζει φιλιά και free hugs όπως Αμερική; Όχι και πάλι. Έχει φωτογραφίες από είδη duty free και μας τα προωθεί. Εμείς, στο μεταξύ, έχουμε μείνει να την κοιτάμε με τα αποφάγια στα τραπέζια. Σουρεαλισμός...

Κάποια στιγμή βέβαια οι δίσκοι μαζεύτηκαν. Με τα γαντάκια στα χέρια λοιπόν, μας πρόσφεραν καφέ και τσάι. Με τα ίδια γάντια που έπιαναν τα αποφάγια, έπιαναν το ποτηράκι και μας σέρβιραν. Πολύ ωραία...

Ας τα αφήσουμε όμως αυτά... Τα φώτα στην καμπίνα έσβησαν. Το 330 μας πετούσε ατάραχο βόρεια του Τσιάνγκ Μάι, το οποίο φαινόταν στα αριστερά μας κάτω από αστερισμούς, το beacon και το strobe της αριστερής μας πτέρυγας. Μουσικούλα στο τάμπλετ, χάρτης στο IFE και χάζι απ’ το βραδινό παράθυρο. Ηρέμησα...

36000 πόδια πάνω απ' την Καλκούτα, η καμπίνα μας θεοσκότεινη, η πτήση ομαλή, το πλήρωμα αποσύρθηκε για ανάπαυση στις τελευταίες σειρές της Economy και στο IFE είχε κατά βάση από κινέζικη ποπ μέχρι κινέζικη soul. Μπορείς, όμως, σύμφωνα με το inflight magazine, να συνδέσεις μέσω θύρας usb τον υπολογιστή ή την ταμπλέτα σου στην οθόνη του ΙΦΕ. Μπορείς; Μόνο αν έχεις ipad, τα υπόλοιπα απλώς φορτίζονται.

Στη θέση 39 μπορείς, όμως, σίγουρα να απλωθείς και να την πέσεις. Τρία ολόκληρα παράθυρα έχεις στη διάθεσή σου και μπροστά το bulkhead που σε χωρίζει από την premium economy. Καλύτερα κι από έξοδο κινδύνου! Άλλωστε, στην έξοδο κινδύνου του 330 της CX, έχεις μόλις...μισό παράθυρο και seat pitch μικρότερο.

Αν και ήταν νύχτα όμως μέσα και έξω, δεν έπρεπε να κοιμηθώ, αλλιώς το jet lag θα με περίμενε στη φυσούνα της Ντόχα. Άγρυπνος πάνω απ’ την Ινδία, έβαλα τη δεύτερη ταινία.

Στα 38000 πόδια, με 755 km/h ground speed και τον αστερισμό του Σκορπιού στα αριστερά μας παράθυρα, κοντεύαμε στο Καράτσι. Στο galley είχε ποτήρια με νερό, στην καμπίνα είχε σκότος και κρύο. Τι δεν είχε; Δεν είχε τίποτα που να θυμίζει ότι πέταξες με Cathay στο duty free. Μοντελάκια κλπ φορτώνονται στην καμπίνα μόνο αν τα έχεις προπαραγγείλει από το site της εταιρίας, στην ενότητα CXitement του οποίου βρίσκεις πολλά και διάφορα καλούδια. Το περίεργο εδώ είναι ότι δεν μπορείς να ζητήσεις τα πάντα, παρά μόνο συγκεκριμένα είδη. Τα υπόλοιπα (καπελάκια, ρούχα, αδιάβροχα κλπ κλπ) μπορείς να τα παραγγείλεις με παράδοση κατ' οίκον μόνο και με τη σχετική επιβάρυνση μεταφορικών. Τσάμπα η ταμπελάρα της Σου απόψε.

Τη Muscat την περνούσαμε στα 40000, μιάμιση ώρα πριν την προσγείωση και κάπου εκεί άναψαν ξανά τα φώτα στην καμπίνα για να φάμε. Ήρθε το snack box, που απ’ έξω έγραφε «There is no sincere love than the love of food» κι από κάτω: George Bernard Shaw. Ο μακαρίτης μπορεί να το εννοούσε, ο σεφ της Κάθεϋ δεν εννοούσε να μας ταΐσει απόψε όμως. Κι έτσι, κατά τα γνωστά κι αυτό: σαντουιτσάκι που ο μέσος σχολιαστής του skytrax θα αποκαλούσε επιεικώς "inedible", μια toblerone όπως την ξέρετε και φρουτάκια λίγα αλλά καλά. Το σουρεαλιστικό εδώ ήταν το ποτηράκι του καφέ, τη στιγμή που καφέ/τσάι δε μας έδωσαν ποτέ...

Εντωμεταξύ, κανένα μισάωρο πριν την προσγείωση, πετώντας πάνω από Ντουμπάι, επανήλθε κι ο κάπταιν με μια πολύ ευγενική ανακοίνωση, δίνοντας τα τελευταία στοιχεία καιρού για την Ντόχα, όπου θα φτάναμε περίπου τριάντα λεπτά νωρίτερα του προγραμματισμένου.

Και κάπως έτσι, τα φλαπς ξανακατέβηκαν, η ταχύτητα μειώθηκε, η καμπίνα ξαναασφαλίστηκε, τα φώτα ξαναχαμήλωσαν, τα landing lights ξαναάναψαν, στο Hamad είχε CAVOK και άπνοια και εμείς -ύστερα από μια πτήση χωρίς ίχνος ανατάραξης- προσγειωθήκαμε. Επιβράδυνση με πολύ ήσυχο reverse, η ηγουμένη μας είπε ότι ήταν "a pleasure to serve us today", το 330 μας στάθμευσε δίπλα σε 310 της Biman και ένα νεογέννητο 787 της Qatar, αφήσαμε πίσω μας την άνετη πλην κρύα καμπίνα του πολικού εξπρές, ελεγχθήκαμε και ψάχναμε χώρο στο τέρμιναλ για διανυκτέρευση, ανάμεσα σε δεκάδες φασαριόζους αμερικάνους.

_____________________________________________________

(+) Καλή επιλογή από ταινίες στο IFE.
(+) Η lovely -ηγουμένη- Nadia, που κάθε λίγο και λιγάκι περνούσε μια βόλτα από όλη την καμπίνα για να φροντίσει όποιον είχε ανάγκη.
(+) Η Economy χωρίζεται σε δυο καμπίνες. Η μπροστινή καλύπτει λίγες μόνο σειρές, το σέρβις ξεκινάει από εκεί και τα πράγματα είναι γενικώς πιο ήσυχα.
(+) Το αεροδρόμιο του HKG: όμορφο, μεγάλο, άνετο.

(-) Ίσως η πιο κρύα καμπίνα που έχω μπει ποτέ!!! Χωρίς υπερβολή, υπήρχαν άνθρωποι που έτρεμαν κάτω από την κουβέρτα.
(-) Πληθώρα τραγουδιών στο IFE, θετικό αν μελετάτε το σύγχρονο κινέζικο πολιτισμό, καθώς ήταν τα περισσότερα εκ Κίνας.
(-) Το βιαστικό, ενίοτε απρόσεκτο και χωρίς πολλά πολλά σέρβις.
(-) Το μάλλον αδιάφορο -πλην της προϊσταμένης- πλήρωμα καμπίνας.
(-) Το φαγητό (με μοναδική εξαίρεση το γλυκάκι του δίσκου, που ήταν συμπαθητικό).

:idea: Tips:
Η Cathay σου δίνει τη δυνατότητα να κλείσεις είτε κατά την κράτηση είτε αργότερα μέσω web check-in θέση στη σειρά 39, όπου το σητ πιτς είναι τεράστιο!
Η κράτηση συγκεκριμένης θέσης στο αεροπλάνο πριν το check-in είναι εφικτή μέσω web ή μέσω των γραφείων της CX, μόνο αν έχετε εκδώσει εισιτήριο από την Cathay και όχι αν το εισιτήριο είναι από codeshare partner (π.χ. Qatar).


(Τα παραπάνω ονόματα πληρώματος δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα είναι εντελώς συμπτωματική.)
 
Re: Είναι καλά τα λεφτά, Qatari (με Qatar και Cathay στην Ασ

Στη Ντόχα έφτασα βράδυ, κατά τις 11. Από το HKG θα μπορούσα εξαρχής να είχα πάρει άλλη μια Κατάρ και να φτάσω στη DOH αργά τη νύχτα, λίγες ώρες πριν την αναχώρηση της πτήσης μου για ATH. Αλλά αυτό θα ήταν βαρετό και προβλέψιμο.

Το καλό με την επιλογή των πτήσεων που είχα κάνει ήταν ότι πέταξα με την CX. Το κακό ήταν ότι είχα να περάσω όλη τη νύχτα στην Ντόχα. Το καλό ήταν ότι πίσω απ’ το γνωστό πελώριο κίτρινο αρκουδάκι του Hamad υπάρχει το Oryx lounge. Το κακό είναι ότι -όπως λέει και μια παλιά καταριανή παροιμία- "τα βαριά τα βλέφαρα κάνουν ελαφρύ το πορτοφόλι". Και επειδή οι ώρες αναμονής ήταν πολλές και τα βλέφαρα όντως βαριά, πήρα το ασανσέρ και πέρασα τις πόρτες του. Το προσωπικό με ενημέρωσε ότι δεν υπάρχουν κρεβάτια, καθώς οι χώροι είναι ακόμη υπό διαμόρφωση και μου πρότειναν να κάνω μια βόλτα για να δω αν μου αρέσει πριν πληρώσω. Μπήκα λοιπόν, είδα, βγήκα, πλήρωσα και ξαναμπήκα. Η συνέχεια είχε βραδινό σνακ απ' τον μπουφέ, ζεστό ρόφημα για χαλάρωση και ύπνο, όχι σε κρεβάτι, αλλά σε αρκετά αναπαυτικό καναπέ.

Όταν ξημέρωσε, άφησα παραδίπλα μου κινέζες με πλεχτά σκουφάκια να κοιμούνται σε πολυθρόνες που τα πόδια τους δεν έφταναν να πατήσουν πάτωμα, οικογένειες ρώσων που μετά από μερικές βότκες πατούσαν τα πόδια πάνω στους δερμάτινους καναπέδες καθώς κοιμούνταν βαθειά και αμερικάνους που αγνοούσαν τους πάντες και μιλούσαν μεγαλοφώνως για κάτι τελείως αδιάφορο, προφανώς γιατί τους είχε χτυπήσει το jet lag κατακέφαλα και νόμιζαν ότι βρίσκονται σε steak house του Idaho. Αϊντέέέ… Ξαναέφαγα, ήπια καφέ, πήγα στο μπάνιο για να σουλουπωθώ και να γίνω ξανά επιβάτης, πάτησα το κουμπάκι στο ασανσέρ και βγήκα στα σκοτεινά πατώματα του Hamad προς αναζήτηση του επόμενου gate.

QR201, A7-AEH, A333, 12K, χειμώνας 2014
DOH 07:20 – ATH 11:20


Τα gates στη DOH είναι μες στη χλίδα: μαρμάρινες κολώνες, παχιές μοκέτες, δερμάτινα καθίσματα, ηλιοροφές, αεροτομές, ηλεκτρικοί καθρέπτες και ότι άλλο φανταστείς. Αντίστοιχα με τις Lamborghini που βλέπεις στα duty free τους. Κάθε gate είναι κλειστό: μπαίνεις αφού δείξεις την κάρτα επιβίβασης και κάθεσαι εκεί μέχρι το boarding. Αυτό είναι πολύ πρακτικό για την εταιρία, που έχει τους επιβάτες "μαντρωμένους", αλλά όχι τόσο πρακτικό για τους επιβάτες, που για να βρουν τουαλέτες και λοιπά facilities (ρεύμα για φορτιστές, πόσιμο νερό, iMacs :p κλπ) πρέπει να περιμένουν μέχρι να μπουν στο αεροπλάνο.

Είχε χαράξει και περπατούσα για το Α11 μια ώρα πριν την αναχώρηση, όπως προστάζει και το boarding pass. Στην πορεία συνάντησα 787, Α380 (για LHR) και αλλά widebodies, σχεδόν όλα της Qatar. Από τα μικρόφωνα γινόταν η τελευταία αναγγελία για Bahrain και Phuket, στο δίπλα gate επιβιβάζονταν για Ρώμη, για Κουάλα Λουμπούρ κλπ... Απ’ έξω, βαρύς αχός ακούγονταν, πολλά Αιρμπάς πετούσαν. Ήταν η ώρα που ο στόλος της Qatar ξεχύνεται στα πέρατα του κόσμου.

Στο Α11 ο κόσμος είχε ήδη μαζευτεί. Ξεχώριζαν κάποιοι φασαριόζοι συμπατριώτες μας που μεγαλοφώνως (αντιστοίχως με τους αμερικάνους στο lounge) μιλούσαν για μπίζνες, αν και πετούσαν Εκόνομυ. Το -AEH ήταν εκεί και ετοιμαζόταν.

06:45 αρχίσαμε με οικογένειες, business class και frequent flyers και μετά με σειρές, αρχίζοντας από πίσω. Θες το πρωινό της ώρας, θες η χαρούμενη πλην αυστηρή κοπελίτσα εξ Ασίας στο gate, πάντως η σειρά τηρήθηκε. Είμαστε στην 12Κ λοιπόν, με προσωπική οθόνη και footrest, με all customers on board στις 07:05, με τα πνευστά στα μεγάφωνα να παίζουν αραβικές μουσικούλες από αυτές που χορεύει η Μάρθα Καραγιάννη στο Δαλιανίδη και το πλήρωμα να μοιράζει καραμελίτσες και μαντηλάκια. Ο κάπταιν μας υπόσχεται καλό καιρό σε όλη τη διαδρομή και ότι θα τα ξαναπούμε στο top of descend.

Πούσμπακ στις 07:18, safety demo στις οθόνες, τροχοδρόμηση για τον 16R, ευθυγράμμιση με θέα τους ουρανοξύστες στο βάθος και στις 07:29 επιταχύνουμε, χρησιμοποιούμε πολύ λιγότερα από τα 4250m διαθέσιμου διαδρόμου, κάνουμε rotate, αρχίζουμε άνοδο, σηκώνουμε σκέλη και συνεχίζουμε.

Αρχική θέα στη χτισμένη έρημο, μια ματιά θάλασσας και δεξιά στροφή για να πάρουμε βορειοδυτική πορεία, με το -παλιό δίπλα στο- νέο αεροδρόμιο, το "Pearl" και όλη την υπόλοιπη πόλη από κάτω μας.

Το μενού της πτήσης προβλήθηκε στις οθόνες για περιβαλλοντικούς -λέει- λόγους, ο βασικός προβληματισμός μας ήταν αν θα παίρναμε ομελέτα ή vegetarian, το πλήρωμα φιλικότατα βοήθησε στην επιλογή και μαζί με χυμούς, καφέδες, τσάγια κλπ φρόντιζαν να σπέρνουν γαστριμαργική ευτυχία εν πτήσει. Και δως του τα ζεστά κρουασάν, και δως του οι ανανάδες και τα πεπόνια, η καμπίνα γέμισε μελωδίες από μεταλλικά μαχαιροπήρουνα, ενώ πετούσαμε πάνω απ’ τις ερήμους της Σαουδικής Αραβίας.

Όταν η συγχορδία τέλειωσε, χαμήλωσαν τα φώτα, κατεβάσαμε τα στόρια και πέσαμε για ύπνο. Πετάξαμε στα 40000 πόδια με πορεία που μας έφερε πάνω από Κάιρο και Αλεξάνδρεια, με headwind γύρω στα 100 km/h. Καμιά 150αρια οι επιβάτες σήμερα και τα πράγματα στην καμπίνα ήταν άνετα.

Πάνω από τη Σητεία μας μίλησε ξανά κι ο κάπταιν με τον καιρό στην Αθήνα. Στα 33000 πόδια, δεξιά μας η Σαντορίνη και λίγο αργότερα φάνηκαν Πάρος, Νάξος και όλες οι Κυκλάδες. Δεξιά στροφή στο ύψος της Μήλου και πορεία για τη νότια Εύβοια, όπου με αριστερή στροφή φάνηκε ο Μαραθώνας. Οι κινητήρες ξυπνούν για λίγο από το idle και ακούγονται να βοηθούν τη στροφή μας, ευθυγράμμιση με τον 21R, σκέλη κάτω και ασφαλισμένα, στα δεξιά η Ραφήνα και οι κάμποι των Μεσογείων και στις 11:03, με άνεμο μόλις 4 κόμβους από τις 190 μοίρες και καλή ορατότητα, touch-down ακριβώς στο aiming point του διαδρόμου, reverse και vacate αριστερά.

Τροχοδρόμηση δίπλα από τα αραγμένα An124, οι μισοί επιβάτες λύνουν ζώνες, στροφή προς το ΜΤΒ για να θαυμάσουμε τα ρετρό Α340 της ΟΑ και τον Ταξιάρχη του satellite (αν ήμουν ξένος σπόττερ θα χοροπηδούσα από χαρά ήδη) και στάθμευση στην Α05, δίπλα από μια Cyprus και στο βάθος μια Ετζίαν. Το πλήρωμα μας ευχαριστεί και θα χαρεί να μας ξαναδεί σύντομα στην αυτού εξοχότητα την Καταρίγια. "I guess it's not bad to return to Greece", όπως μου είπε και μια αυστραλή συνεπιβάτις.

Η συνέχεια περιελάμβανε τη συνάντηση με το ΚΕΕΛΠΝΟ που φώναζε «Health cards, health cards», μακρύ περπάτημα στα ισόγεια του Ελ Γκαβ υπό τη συνοδεία του La Cucaracha στα ηχεία, γρήγορο immigration (περίμενα το προσωπικό να φοράει sombrero, αλλά με απογοήτευσαν), σύντομη παραλαβή βαλίτσας και έξοδο με τελωνειακό έλεγχο. Κάπου εκεί βοήθησα και έναν Σιγκαπουριανό συνεπιβάτη μου να βρει το μετρό και να πάει στην Acropolis, μιας και αφενός έχω μετανιώσει που μικρός δεν έγινα πρόσκοπος και αφετέρου είχα περάσει ωραία στη Σιγκαπούρη παλιότερα. Αλλά αυτό είναι υπόθεση ενός άλλου τριπ ρηπόρτ...
 
Re: Είναι καλά τα λεφτά, Qatari (με Qatar και Cathay στην Ασ

Αν ζούσαμε στα τέλη του 18ου αιώνα στην Αγγλία και στον κόσμο υπήρχαν αεροπλάνα και αεροδρόμια, οι κόμηδες και οι λόρδοι θα ήταν περήφανοι για την Cathay. Στα σαλόνια τους θα συζητούσαν για το φουά γκρα που έφαγαν στην First Class, για το κονιάκ που τους προσέφεραν στο lounge, καθώς και για το υπερπολυτελές lounge το ίδιο. Επίσης, θα χαίρονταν πολύ που οι μπάτλερ τους θα μπορούσαν να ταξιδέψουν σε μια Premium Economy και το υπόλοιπο υπηρετικό προσωπικό στην απλή Economy, όχι όλοι στο ίδιο τσουβάλι. Στο τέλος θα μαζεύονταν στη λέσχη τους και θα την ψήφιζαν ως την καλύτερη εταιρία του κόσμου.

Αν ζούσαμε στην Αγγλία των αρχών του 19ου αιώνα (και στον κόσμο υπήρχαν αεροπλάνα και αεροδρόμια μπλα μπλα μπλα...), οι ανερχόμενοι - πλην όμως όχι γαλαζοαίματοι- εκατομμυριούχοι, θα ήταν περήφανοι για την Qatar. Στις χαλαρές ιδιωτικές συγκεντρώσεις τους θα συζητούσαν για το IFE, για το προσωπικό στο Hamad που αποκαλεί τους πάντες “Sir” και για την Μπίζνες που είναι φθηνότερη από First, καθώς και για το πόσο άχρηστη και σνομπ είναι η First, όπου συχνάζουν μόνο οι ψηλομύτηδες της αριστοκρατίας, αυτοί που δεν καταδέχονται να τους καλέσουν στα σαλόνια τους. Επίσης, θα χαίρονταν πολύ που οι μπάτλερ τους δε χρειάζεται να πετάξουν σε Premium Economy, μιας και δεν διατίθεται, και έτσι κερδίζουν λεφτά, βάζοντάς τους να ταξιδέψουν σε απλή Economy μαζί με το υπόλοιπο υπηρετικό προσωπικό. Στο τέλος θα μαζεύονταν στη λέσχη τους και θα την ψήφιζαν ως την καλύτερη εταιρία του κόσμου.

Στις μέρες μας είμαστε -λέει- όλοι ίσοι κι ας ταξιδεύουμε μόνο στα πίσω καθίσματα. Βέβαια, οι εκατομμυριούχοι εξακολουθούν να πετούν Μπίζνες και οι γραμματείς τους Premium Economy, ενώ οι ζάμπλουτοι τρώνε από τα χεράκια ειδικών σεφ στις καμπίνες και τα αποκλειστικά σαλόνια της First. Επίσης, όλοι μαζεύονται στη λέσχη τους (στο σκάιτραξ) και ψηφίζουν τις καλύτερες αεροπορικές του έτους. Βγάζουν ότι η Cathay Pacific είναι η καλύτερη αεροπορική εταιρία του κόσμου για το 2014 και δίνουν τόσο σε αυτήν όσο και στην Qatar από πέντε χρυσά αστέρια.

“Please do not get me wrong” που θα έλεγε και ο λόρδος στην Αγγλία. Η Cathay είναι μια καθιερωμένη εταιρία, που αγαπάμε και σεβόμαστε για την ιστορία της. Η δε Qatar από την άλλη είναι νεότερη, αλλά με την ορμή και την σαρωτική ταχύτητα του Κόλπου και τις καλές τιμές της έχει μπει για τα καλά στο παιχνίδι. Αλλά πόσο καλά περνάς τελικά σε μια -υποτίθεται- πεντάστερη Economy;
 
Re: Είναι καλά τα λεφτά, Qatari (με Qatar και Cathay στην Ασ

Η κλίμακα ξεκινάει από το 10/10 ("Άψογο", "Συναρπαστικό", "Ανεπανάληπτο", "Στα 5 καλύτερα πράγματα που πρέπει να δοκιμάσει κανείς στο μάταιο τούτο κόσμο") και φτάνει έως το 1/10 ("Άθλιο", "Τραγικό", "Καλύτερα με ινδονησιακό τσάρτερ").

Cathay Pacific Economy (Α330)
Τα βασικά (κατάσταση αεροσκάφους, καθαριότητα, αίσθηση ασφάλειας): 8,5
Οι υπηρεσίες/διαδικασίες (check-in, on-time, service εν πτήσει, catering, άνεση, in-flight amenities): 7
Τα "έξτρα" (δυνατότητες/ποικιλία IFE, ηλεκτρονικές υπηρεσίες/εφαρμογές και τελικά πόσο ικανοποιήθηκε ο enthusiast): 8

Δυνατά σημεία:
(+) Άνετα καθίσματα, καλό seat pitch (σε ορισμένες θέσεις...αυτοκρατορικό!)
(+) Εξαιρετικό hub
(+) Εταιρία-"θρύλος"
(+) CXcitement (κι ας μην καταφέραμε να ψωνίσουμε...)

Αδύναμα σημεία:
(-) Catering
(-) Service εν πτήσει

Qatar Airways Economy (Α330, Β773)
Τα βασικά (κατάσταση αεροσκάφους, καθαριότητα, αίσθηση ασφάλειας): 8,5
Οι υπηρεσίες/διαδικασίες (check-in, on-time, service εν πτήσει, catering, άνεση, in-flight amenities): 8
Τα "έξτρα" (δυνατότητες/ποικιλία IFE, ηλεκτρονικές υπηρεσίες/εφαρμογές και τελικά πόσο ικανοποιήθηκε ο enthusiast): 7

Δυνατά σημεία:
(+) Catering (μου θύμισε μέρες παλιάς ΟΑ)
(+) IFE
(+) Ολοκαίνουργιο αεροδρόμιο-hub
(+) Amenity kit

Αδύναμα σημεία:
(-) E-services (Γιατί όταν ψάχνεις για multi-city εισιτήριο, δεν μπορείς να δεις πόσο κοστίζει η κάθε προσφερόμενη επιλογή και βλέπεις το τελικό κόστος αφού επιλέξεις πτήσεις για όλα τα σκέλη. Γιατί ηλεκτρονικό check-in για την πτήση της CX -που είχε όμως και κωδικό QR- γίνεται μόνο από το site της Cathay)
 
Re: Είναι καλά τα λεφτά, Qatari (με Qatar και Cathay στην Ασ

Αεροδρόμιο Hong Kong
Τα βασικά (καθαριότητα-ατμόσφαιρα-εμφάνιση terminal): 9,5
Οι διαδικασίες (check-in, έλεγχοι ασφάλειας, διαχείριση αποσκευών, προσανατολισμός στο terminal, παροχή πληροφοριών κλπ): 8
Τα «έξτρα» (καταστήματα, εστιατόρια, χώροι αναμονής, δραστηριότητες εντός του terminal, wifi, spotting κλπ): 9

Δυνατά σημεία:
(+) Άνετο, καθαρό, ευήλιο, εύκολο στον προσανατολισμό εντός του terminal, με τεράστια τζάμια και θέα προς τα έξω!
(+) Δωρεάν wifi παντού.
(+) Το Aviation Discovery Centre.
(+) Απ' τα καλύτερα αεροδρόμια στον κόσμο για χάζι!!!

Αδύναμα σημεία:
(-) Αρκετή αναμονή στον έλεγχο διαβατηρίων κατά την άφιξη και σχετικά αργός έλεγχος χειραποσκευών κατά την αναχώρηση.

Αεροδρόμιο Hamad (Doha)
Τα βασικά (καθαριότητα-ατμόσφαιρα-εμφάνιση terminal): 8
Οι διαδικασίες (έλεγχοι ασφάλειας, διαχείριση αποσκευών, προσανατολισμός στο terminal, παροχή πληροφοριών κλπ): 8
Τα «έξτρα» (καταστήματα, εστιατόρια, χώροι αναμονής, δραστηριότητες εντός του terminal, wifi, spotting κλπ): 7

Δυνατά σημεία:
(+) Καινούργιο, καθαρό, άνετο, με χώρους για οικογένειες/ξεκούραση/ύπνο/σερφάρισμα στο internet.
(+) Δωρεάν wifi παντού.
(+) Γρήγορος έλεγχος security.

Αδύναμα σημεία:
(-) Λίγο δύσκολο στον προσανατολισμό εντός του terminal την πρώτη φορά.
(-) Σκοτεινό terminal ακόμη και με το φως της μέρας.
(-) Δύσκολο αεροδρόμιο για enthusiasts...
 
Top