Επιτρέψτε μου να σας διαφωτίσω σχετικά με το θέμα. Παρακολουθώ το φόρουμ εδώ και 2-3 μήνες, δεν είχα σκοπό να εγγραφώ καθώς δεν έχω σχέση με τον χώρο αυτό. Αραιά και που πετάω κάποιο άθλιο μονοκινητήριο αλλά ταξιδεύω συχνά λόγω της εργασίας μου. Γνωρίζω πολλά πράγματα που συμβαίνουν στην Aegean, τα γνωρίζω "εκ των έσω". Πάμε λοιπόν:
Το καλοκαίρι του 2012 κάποιο διευθυντικό στέλεχος που εργάζεται στο αεροδρόμιο δεν προφύλαξε σωστά κάποιο έγγραφο που ανέφερε σημαντικές πληροφορίες. Έτσι, κάποιος υπάλληλος που μπήκε στο γραφείο είδε το έγγραφο αυτό. Η ανάγνωση του εγγράφου απλώς επιβεβαίωσε τα όσα όλοι ένιωθαν ότι θα συμβούν: περικοπές προσωπικού.
Ο θόρυβος που δημιουργήθηκε, ο "διαδρομισμός" που ακολούθησε αλλά και το πέρασμα του χρόνου, ανάγκασαν τη διοίκηση της Aegean να μιλήσει επίσημα στους υπαλλήλους του αεροδρομίου. Στα μέσα προς τέλη Αυγούστου η διοίκηση ανακοίνωσε στο προσωπικό ότι από το προσωπικό του εδάφος (check-in agents) που αριθμεί περί τα 75 (περίπου) άτομα, θα επιλέγονταν 40 υπάλληλοι που θα υπέγραφαν νέα σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου με την Goldair Handling, 5-6 υπάλληλοι που θα παρέμεναν στην Aegean και 30 υπάλληλοι που θα απολύονταν.
Μετά από πρόταση του (διαλυμένου) σωματείου της Aegean, προσφέρθηκε η εξής "δυνατότητα" στο προσωπικό: όσοι επιθυμούσαν να σταματήσουν να εργάζονται και θα ήθελαν να παραιτηθούν, θα μπορούσαν να το δηλώσουν και η Aegean θα τους έκανε απόλυση, δίνοντάς τους πλήρη αποζημίωση.
Προσέξτε τι συνέβη στο σημείο αυτό: είναι τέτοιο το κλίμα μέσα στην εταιρεία, είναι τέτοια η ικανοποίηση όσων εργάζονται στις θέσεις αυτές, είναι τέτοιες οι συνθήκες εργασίας, είναι τέτοιες οι αμοιβές, που ούτε λίγο ούτε πολύ βρέθηκαν 22-23 άτομα που δήλωσαν οικειοθελώς παραίτηση!!!!!!!!!! Αυτό ο καθένας σας ας το κρίνει όπως νομίζει. Εγώ απλά σας παραθέτω τα γεγονότα.
Η διοίκηση της Goldair, τρομαγμένη από το γεγονός αυτό και πιστεύοντας ότι οι υπό παραίτηση agents είχαν κακή άποψη για την Goldair, ζήτησε συνάντηση με όλο το προσωπικό της Aegean για να τους μιλήσει για την Goldair, το περιβάλλον και τις συνθήκες εργασίας, τις προοπτικές, τα τμήματα, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις όσων μεταγραφούν στη νέα εταιρεία κλπ.
Όπως φαντάζεστε, αυτό δεν άλλαξε ιδιαίτερα την κατάσταση.
Απολύθηκαν 7 υπάλληλοι (εκτός από τους 23 που ζήτησαν να απολυθούν) και έγιναν κάποιες μετακινήσεις προσωπικού που ήταν τόσο εξώφθαλμα "βυσματικές" που προκάλεσαν μεγάλη αναταραχή και απογοήτευση. Οι υπάλληλοι επιβεβαίωσαν για άλλη μία φορά ότι στη συγκεκριμένη εταιρεία η έννοια της αξιοκρατίας βρίσκεται πολύ χαμηλά στην κατάταξη με τις σημαντικότερες αξίες μιας εταιρείας. Μέσα σε μία νύχτα (νύχτα πάντα γίνονται αυτά) υπάλληλος που επρόκειτο να περάσει στην Goldair, πήρε μεταγραφή για το Business Lounge (τμήμα το οποίο δεν επηρεάστηκε από τις αλλαγές) ώστε να παραμείνει Aegean staff ενώ άλλος υπάλληλος είχε ζητήσει προ 9μήνου να μετακινηθεί στο συγκεκριμένο τμήμα (και η απάντηση ήταν ότι δεν κάνουμε τέτοιες μετακινήσεις πλέον).
Τα παιδιά που δουλεύουν στο έδαφος γνωρίζουν καλά πώς αξιολογείται το προσωπικό. Η Κούλα είναι ανηψιά του Μ*******λου, ο Μήτσος είναι γιος του κουμπάρου του Γ*******η, η Μαργιωρή είναι αδελφή του αδελφού της ο οποίος αδελφός της τα 'χει με την Ι*********η.
Ποτέ δεν έπαιξε ρόλο η αποδοτικότητα του υπαλλήλου, οι γνώσεις, η ταχύτητα στο check-in, η ικανότητα να πιάνει πλαστά διαβατήρια, η γνώση των κανόνων ασφαλείας (DGR), η ικανότητα να επιλύει προβλήματα επιβατών κτλ κτλ κτλ.
Η κατάσταση πλέον είναι λυπηρή. Η ικανοποίηση του προσωπικού βρίσκεται στα τάρταρα, η ταχύτητα εξυπηρέτησης των επιβατών είναι ταχύτητα χελώνας, η αδιαφορία όσων πρόκειται να απολυθούν (η εταιρεία χρειάστηκε τελικά να τους κρατήσει για 20-30 μέρες ακόμα) είναι τεράστια, καθώς γνωρίζουν ότι θα απολυθούν (!). Γενικώς η κατάσταση είναι νοσηρή και δεν αλλάζει.
Λένε ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Δεν ξέρω αν το κεφάλι ξέρει τι ποιεί η ουρά. Πιθανών όχι. Τοποθετώντας όμως ανθρώπους άσχετους με τη διοίκηση επιχειρήσεων, ανθρώπους που δεν είχαν ξαναδουλέψει στον ιδιωτικό τομέα και βρέθηκαν ξαφνικά σε μία πολύ υψηλή θέση λόγω της γνωριμίας τους με την ιδιοκτησία της εταιρείας, ανθρώπους που ποτέ δε νοιάστηκαν να βελτιώσουν την απόδοσή τους καθώς "δεν τους κουνάει κανείς αυτούς", το μόνο που έχεις καταφέρει να κάνεις είναι να έχεις υπαλλήλους που ξέρουν καλά τη δουλειά αλλά δεν έχουν κανένα κίνητρο να σου δώσουν αυτό που πραγματικά αξίζουν.
Γιατί; Γιατί κανείς ποτέ δεν θα το αναγνωρίσει. Γιατί όσα χρόνια κι αν σκιστούν για τη δουλειά (και υπάρχουν πολλοί που είναι κοντά στη δεκαετία εκεί στο έδαφος, αν και σε μικρή ηλικία ακόμα), βλέπουν ότι θα έρθουν ο γνωστός του γνωστού και θα γίνει προϊστάμενος σε 3 μήνες...Την ίδια στιγμή, αυτός που τον έχει εκπαιδεύσει την ημέρα που ήρθε, βρίσκεται στην εταιρεία 10 χρόνια και πληρώνεται 780 ευρώ καθαρά για να δουλεύει νύχτες, Σάββατα, Κυριακές και πρωτοχρονιές.
Άρα: καλύτερα να απολυθώ, να πάρω 5-6 χιλιάρικα, να παίρνω 360 ευρώ από το ταμείο ανεργίας, να γλυτώνω 150-200 ευρώ βενζίνες το μήνα κι άλλα 50 ευρώ για hondos center (καθημερινό μακιγιάζ, κραγιόν και λοιπές αηδίες) και μετά από 5-6 μήνες βλέπουμε...
Αυτό είναι το short story, κατά την ταπεινή μου άποψη. Που να σας έλεγα και το long...
Περαστικά μας.
Για να κλείσω, το αστείο είναι ότι με τόσο λίγα άτομα που είχαν μείνει το καλοκαίρι στην εταιρεία, οι βάρδιες δεν έβγαιναν με τίποτα...Χαρακτηριστικά θα σας πω για αεροπλάνο που γύρισε πίσω μετά την απογείωση με τεχνικό πρόβλημα και δεν υπήρχε υπάλληλος για να παραλάβει τους επιβάτες από την άφιξη και να τους ενημερώσει για τα περαιτέρω...Αναγκάστηκε και βγήκε ο προϊστάμενος βάρδιας, αφήνοντας πίσω του άλλο κενό.
Κάποια πράγματα έχουν αφεθεί τελείως στην τύχη τους.
Καλή σας νύχτα
