Κατ'αρχάς θα διαφωνήσω με τον convair,διότι το πιό όμορφο πολιτικό αεροπλάνο,γιά μένα,είναι το 707.Ο Douglas προσπάθησε να το μιμηθή με το DC8,αλλά ώς γνωστόν ο Σωκράτης (ο φιλόσοφος,όχι ο Κόκκαλης) έλεγε "προτιμάτε το γνήσιο απ΄τίς απομιμήσεις".Παρ'όλα αυτά,τον Δεκέμβριο τού 1980 επέστρεψα από την Γενεύη με το HB-IDF,δηλαδή το επόμενο στην σειρά από το μοιραίο αεροπλάνο και ήταν μιά πολύ ευχάριστη πτήση.
Είχα διαβάσει αρκετά σχετικά ρεπορτάζ την εποχή που έγινε το δυστύχημα,θυμάμαι όμως χαρακτηριστικά ένα,στό οποίο αναφερόταν ότι την ώρα που "έπιανε" το αεροπλάνο στον διάδρομο,ένας πιλότος που το έβλεπε από την πίστα είπε σε έναν συνάδελφό του "κοίτα τον αυτόν,θα βγή έξω απ'τον διάδρομο".Ολα τα ρεπορτάζ έλεγαν γιά το καθυστερημένο touchdown,γιά την μεγάλη ταχύτητα προσγείωσης,γιά την υδρολίσθηση κλπ,αλλά όλοι έριχναν το φταίξιμο μόνο στους πιλότους και κανείς δέν ανέφερε γιά την κατάσταση τού διαδρόμου (που "ευνοούσε" την εμφάνιση υδρολίσθησης) και γιά το χαντάκι στο τέλος τού διαδρόμου (που άν δέν υπήρχε,το αεροπλάνο δέν θα είχε "σπάσει" σε κομμάτια και δέν θα είχε πιάσει φωτιά..
Σε ένα βιβλίο που έχω διαβάσει γίνεται μνεία τού δυστυχήματος αυτού και αναφέρεται πως ανάμεσα στους επιβάτες ήταν και μιά ομάδα γιατρών που ήταν τόσο ψύχραιμοι ώστε περίμεναν να βγούν πρώτα όλοι οι υπόλοιποι και μετά άρχισαν να κινούνται πρός την έξοδο.Ομως τότε η καμπίνα είχε ήδη αρχίσει να γεμίζη καπνό και κάποιοι πέθαναν από τίς αναθυμιάσεις.
Οι πιλότοι καταδικάστηκαν από Αθηναϊκό δικαστήριο σε φυλάκιση αλλά νομίζω πως άσκησαν έφεση και σε δεύτερο στάδιο αθωώθηκαν ή μειώθηκαν οι ποινές τους,δέν θυμάμαι ακριβώς.
