makedonas
Concorde-Class-Member
- Εγγραφή
- 06/09/2003
- Μηνύματα
- 5.934
- Likes
- 0
- Website
- avianewsgr.blogspot.com
- Αγαπημένη αεροπορική εταιρεία (ICAO Code)
- RUS
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- EDDM
Καλησπέρα..
Βασικά την διαδρομή ΜUC-SKG δε θέλω να την περιγράψω, διότι ήτανε μια από τα ίδια… Αλλα νομίζω ότι κάτω από τις παρόντες αεροπορικές συνθήκες στην Ελλάδα, ένα trip report SKG-ΜUC σε business class της ΟΑ θα ήτανε πιο ενδιαφέρον..
Για να ξεκινήσω λοιπόν.. Η πτήση ΟΑ175 έφευγε στις 10:40, στο αεροδρόμιο ήμουνα όμως κατά τις 08:30, μιας και τα αδέρφια μου θέλανε να δούνε αεροπλάνα (τι σου είναι τα γονίδια.. laughing out loud)
Πήγα στο γκισέ της ΟΑ για business class travellers και έκλεισα τη θεσούλα μου (1A – χε χε). Η κοπέλα μου είπε ότι μπορώ να πάω αμέσως στην αίθουσα „Μανόλης Ανδρόνικος“, που είναι το business lounge της ΟΑ. Αλλα άλλοι είχανε αλλα σχέδια.. Αφού φάγαμε πρωινό στο SBARRO (πολύ ακριβό κατά την άποψη μου – 25,- EUR για 3 toasts, μια baguette αλλαντικών, 2 χυμούς Refresh και μια κρύα σοκολάτα) και αφού ο αδερφός μου (10 ετών) δήλωσε επίσημα ότι θέλει να γίνει πιλότος, και μετά από μερικές σχετικά αποτυχημένες φωτό, αποχαιρέτησα την family και πήρα το δρόμο για το security check. Με πέρασαν γρήγορα χωρίς προβλήματα (έναν τύπο από διπλα μέχρι και τα παπούτσια τον βάλανε να βγάλει.. laughing out loud) Πήγα στο lounge και η (ευγενική) κοπέλα μου έδωσε την boarding card και μου είπε ότι θα έρθει να με ειδοποιήσει για την επιβίβαση μου και με λεωφορείο θα πάω στο αεροσκάφος. Λίγο αργότερα είδα το SΧ-BLC και μετά ήρθε και το SΧ-BKD και σταμάτησε σχεδόν μπορστά στο lounge. Το bouffet είχε πρωινό, ξηρούς καρπούς, "γλυκακια", φακελάκια τσαγιού, καφέ. Μιας και είχα λουστεί στο SBARRO την baguette, αρκέστηκα στον καφέ, όπου έφαγα και την πρώτη απογοήτευση της μέρας. Ναι μεν ο καφές ήτανε ζεστός, αλλα ήτανε της κατηγοριας „παιδικός“ που λέω και ‚γω. Τέλος πάντων, τον ήπια και με ήπιε.. Για διάβασμα υπήρχαν με ρικές εφημερίδες από τις οποιες μονο ο Αγγελιοφόρος ήτανε σημερινός, ενώ από περιοδικά μου έκανε εντύπωση ότι υπήρχε ολόκληρη συλλογή με τα ένθετα τεύχη (ελληνικών) εφημερίδων. Η μονη γερμανική ήτανε η „Die Woche“ και ΚΑΜΙΑ αγγλική! OK, δεν με απασχόλησε ιδιαιτερα, μιας και υπήρχανε αρκετά περιοδικά... Το lounge έδειχνε μια περιποιημένη εικόνα, ήτανε καθαρό και εάν είχα το notebook μου, ίσως να ανακάλυπτα ότι είχε και hot spot (κάτι το οποιο δεν το πιστεύω, αλλα η ελπίδα πεθαίνει τελευταία! lol) Δεν κατάλαβα πως πέρασε η ώρα, όταν άκουσα για πρώτη φορα να καλούνε το.. λαό για επιβίβαση για την πτήση ΟΑ175. Από συνήθειο παραλίγο να τιναχτώ επάνω, αλλα τελευταία στιγμή θυμήθηκα τα privilleges της business class… Κατά τις 10:30 ήρθε η κοπέλα και μου είπε ότι τώρα μπορώ να επιβιβαστώ, και μου έδειξε σε ποιο λεωφορείο να μπω. Ανέβηκα εγώ και ένας άλλος τύπος (για την ιστορία, τούρκος) και μας πήγανε στο –BKD. Μας υποδέχτηκε το πλήρωμα χαμογελαστό (όπως πάντα στις μέχρι τώρα πτήσεις μου με ΟΑ) και έλαβα θέση. Ο chief F/A μας έφερε εντός λίγων λεπτών ένα δίσκο με ποτά (νερό, χυμό πορτοκαλι, ginger ale και μερικά αλλα τα οποια δεν τα πολύ εξέτασα.. Τελικά περιμέναμε άλλο ένα τέταρτο της ώρας μέχρι να κλείσει η πόρτα, γιατί κάποιοι νομίσανε ότι η πτήση ήτανε τσιφλίκι τους και μπορούσανε να έρθουνε οποτε γουστάρανε (no further comments – αλλα άλλη εταιρεία θα είχε κλείσει και θα είχε φύγει / το έχει κάνει η LH στο ΜUC όταν πετούσα ΜUC-SKG με την αείμνηστη Cronus). Όπως και να έχει, για να περάσει η ώρα, έβγαλα το SΧ-BLC που ήτανε από διπλα και έφυγε πριν από εμάς. Τελικά ήρθε και η σειρά μας, και κατά την τροχιοδρόμηση μπόρεσα να βγάλω το SΧ-BGW, το SΧ-BIB και κάτι πυροσβεστικά (2x CL-215 και 2x CL-415).
Δεν περιμέναμε παρα λιγότερο από 5 λεπτά, και τελικά απογειωθήκαμε...
Όταν έσβησε η επιγραφή “FASTEN YOUR SEATBELTS” ρώτησα τον chief F/A εάν ήτανε δυνατό να βγάλω κάποια φωτό από το cockpit, και αυτός μου είπε θα ρωτήσει, και τελικά η επιθυμία μου εκπληρώθηκε, μάλλον διότι είπε στον κυβερνήτη ότι “ένας κύριος από την business class θα ήθελε να βγάλει κάποιες φωτό από το cockpit”. Μπαίνω μέσα ο άμοιρος και νόμιζα ότι αμέσως θα χτυπούσε smoke alert, μιας και ο κυβερνήτης κάπνιζε πουράκια COHIBA! Τελικά με άφησε, και έβγαλα 3 φωτός (Φωτό 1, Φωτό 2, Φωτό 3) , αλλα όταν ήθελα να βγάλω τα πουράκια εντελώς διακριτικά, τα πήρε από το οπτικό πεδίο της κάμερας μου με ταχύτητα που θα τρέλαινε και τον ίδιο τον Houdini lol Οι Έλληνες είναι πιλοταρες, και οι οποιες τρελίτσες τους τους συγχωρούνται Ας είναι όμως καλά ο κυβερνήτης που με άφησε να μπω και να τις βγάλω (ας μην ήμουνα business class και θα σας έλεγα εγώ κατά ποσο θα με άφηνε.. )
Λίγο αργότερα μας ήρθε ο chief F/A, και μας προσέφερε στον καθένα ξεχωριστά από 3 διαφορετικά γεύματα να διαλέξουμε. Διάλεξα αυτό, αλλα ακόμα προσπαθώ να αναλύσω τι ήτανε στην γέμιση του “κεφτέ” από ζύμη.. Κάτι με κασέρι, πάντως...
Πήρα λευκό κρασάκι Chardonnay του Μπουτάρη, το οποιο ήτανε μεν καλοπαγωμενο, αλλα λίγο “ξεβαμμένο” στη γεύση. Σαφέστατα μου προσφέρθηκε σε ελαφρώς παγωμένο γυάλινο ποτήρι! Τα υπόλοιπα του menu τα βλέπετε στην φωτό, ο σολωμός ήτανε πάντως πολύ φρέσκος, και όχι αλμυρός! Τέλειος!! Εντύπωση δε μου έκανε το μεταλλικό set μαχαιροπήρουνα (που όπως όλοι ξέρουμε ότι είναι standard στην ΟΑ), όσο το ότι στην ουσία το σακουλάκι είχε 2 set από αυτά! Όταν τελειώσαμε με το γεύμα μας προσέφερε καφέ φίλτρου και τσάι, ενώ θα μπορούσαμε να παραγγείλουμε ότι άλλο θέλαμε, εάν κρίνω από τον cappuccino που πήρε η διπλανή μου και από το ουισκάκι του τούρκου του lounge που έκατσε στη 1D
Κάποια στιγμή και αφού είχε μαζευτεί ο δίσκος, ρώτησε ο chief F/A εάν επιθυμούσαμε κάτι άλλο. Την επιθυμία μου την είχα μπροστά μου εις διπλούν, μαζί με ένα sickbag, αλλα αυτά τα πράγματα δεν λέγονται.. lol
Τέλος πάντων, τελικά φτάσαμε στην ώρα μας, στην πρσσγείωση (κατά τη διάρκεια της οποιας πάλι πολλοί κρετίνοι – την ξέρετε την άποψη μου επί του θέματος - όχι μονο άρχισαν να χειροκροτάνε αλλα και μερικοί να σφυράνε!!!) κατάφερα και έβγαλα μερικά όμορφα πραγματάκια, τα οποια θα τα βρείτε στο αντίστοιχο thread! Τελικά την safety την ζουλαρα, όχι επειδή δεν την είχα, απλά λόγω του ότι δεν ήξερα εάν είχα αυτή την έκδοση.. lol Ελπίζω να μη σας κούρασα με το trip report μου.. Τώρα απαντώντας στην ερώτηση εάν θα ξαναπεταγα business με ΟΑ, θα έλεγα μάλλον όχι, λόγω άλλων καταστάσεων.. Όταν σκέφτομαι business class της Emirates, Thai, Etihad, SIA, LH κλπ (όχι ότι πέταξα ποτε, αλλα οι φωτός στο a.net και στο airlinemeals.com μου ανοίγουνε την όρεξη.. ), τότε θα έλεγα ότι η business clas της ΟΑ είναι νηπιακής καταστάσεως, και σίγουρα για μένα δεν δικαιολογεί το διπλάσιο της αξιας ενός RT ticket, μονο για μια κατεύθυνση!
Αλλα πρέπει να παραδεχτώ ότι τουλάχιστον στην business class το service είναι άψογο (από το γκισέ στο checkin, στο lounge έως το αεροσκάφος και κατά τη διάρκεια της πτήσης – για μια εταιρεία που πολλοί (ακόμη και εδώ – και ίσως με δίκιο, με γνώμονα τις προσωπικές τους εμπειρίες) την κατηγορούνε για το αγενέστατο προσωπικό της!
Βασικά την διαδρομή ΜUC-SKG δε θέλω να την περιγράψω, διότι ήτανε μια από τα ίδια… Αλλα νομίζω ότι κάτω από τις παρόντες αεροπορικές συνθήκες στην Ελλάδα, ένα trip report SKG-ΜUC σε business class της ΟΑ θα ήτανε πιο ενδιαφέρον..
Για να ξεκινήσω λοιπόν.. Η πτήση ΟΑ175 έφευγε στις 10:40, στο αεροδρόμιο ήμουνα όμως κατά τις 08:30, μιας και τα αδέρφια μου θέλανε να δούνε αεροπλάνα (τι σου είναι τα γονίδια.. laughing out loud)
Πήγα στο γκισέ της ΟΑ για business class travellers και έκλεισα τη θεσούλα μου (1A – χε χε). Η κοπέλα μου είπε ότι μπορώ να πάω αμέσως στην αίθουσα „Μανόλης Ανδρόνικος“, που είναι το business lounge της ΟΑ. Αλλα άλλοι είχανε αλλα σχέδια..
Αφού φάγαμε πρωινό στο SBARRO (πολύ ακριβό κατά την άποψη μου – 25,- EUR για 3 toasts, μια baguette αλλαντικών, 2 χυμούς Refresh και μια κρύα σοκολάτα) και αφού ο αδερφός μου (10 ετών) δήλωσε επίσημα ότι θέλει να γίνει πιλότος, και μετά από μερικές σχετικά αποτυχημένες φωτό, αποχαιρέτησα την family και πήρα το δρόμο για το security check. Με πέρασαν γρήγορα χωρίς προβλήματα (έναν τύπο από διπλα μέχρι και τα παπούτσια τον βάλανε να βγάλει.. laughing out loud) Πήγα στο lounge και η (ευγενική) κοπέλα μου έδωσε την boarding card και μου είπε ότι θα έρθει να με ειδοποιήσει για την επιβίβαση μου και με λεωφορείο θα πάω στο αεροσκάφος. Λίγο αργότερα είδα το SΧ-BLC και μετά ήρθε και το SΧ-BKD και σταμάτησε σχεδόν μπορστά στο lounge. Το bouffet είχε πρωινό, ξηρούς καρπούς, "γλυκακια", φακελάκια τσαγιού, καφέ. Μιας και είχα λουστεί στο SBARRO την baguette, αρκέστηκα στον καφέ, όπου έφαγα και την πρώτη απογοήτευση της μέρας. Ναι μεν ο καφές ήτανε ζεστός, αλλα ήτανε της κατηγοριας „παιδικός“ που λέω και ‚γω. Τέλος πάντων, τον ήπια και με ήπιε.. Για διάβασμα υπήρχαν με ρικές εφημερίδες από τις οποιες μονο ο Αγγελιοφόρος ήτανε σημερινός, ενώ από περιοδικά μου έκανε εντύπωση ότι υπήρχε ολόκληρη συλλογή με τα ένθετα τεύχη (ελληνικών) εφημερίδων. Η μονη γερμανική ήτανε η „Die Woche“ και ΚΑΜΙΑ αγγλική! OK, δεν με απασχόλησε ιδιαιτερα, μιας και υπήρχανε αρκετά περιοδικά... Το lounge έδειχνε μια περιποιημένη εικόνα, ήτανε καθαρό και εάν είχα το notebook μου, ίσως να ανακάλυπτα ότι είχε και hot spot (κάτι το οποιο δεν το πιστεύω, αλλα η ελπίδα πεθαίνει τελευταία! lol) Δεν κατάλαβα πως πέρασε η ώρα, όταν άκουσα για πρώτη φορα να καλούνε το.. λαό για επιβίβαση για την πτήση ΟΑ175. Από συνήθειο παραλίγο να τιναχτώ επάνω, αλλα τελευταία στιγμή θυμήθηκα τα privilleges της business class… Κατά τις 10:30 ήρθε η κοπέλα και μου είπε ότι τώρα μπορώ να επιβιβαστώ, και μου έδειξε σε ποιο λεωφορείο να μπω. Ανέβηκα εγώ και ένας άλλος τύπος (για την ιστορία, τούρκος) και μας πήγανε στο –BKD. Μας υποδέχτηκε το πλήρωμα χαμογελαστό (όπως πάντα στις μέχρι τώρα πτήσεις μου με ΟΑ) και έλαβα θέση. Ο chief F/A μας έφερε εντός λίγων λεπτών ένα δίσκο με ποτά (νερό, χυμό πορτοκαλι, ginger ale και μερικά αλλα τα οποια δεν τα πολύ εξέτασα.. Τελικά περιμέναμε άλλο ένα τέταρτο της ώρας μέχρι να κλείσει η πόρτα, γιατί κάποιοι νομίσανε ότι η πτήση ήτανε τσιφλίκι τους και μπορούσανε να έρθουνε οποτε γουστάρανε (no further comments – αλλα άλλη εταιρεία θα είχε κλείσει και θα είχε φύγει / το έχει κάνει η LH στο ΜUC όταν πετούσα ΜUC-SKG με την αείμνηστη Cronus). Όπως και να έχει, για να περάσει η ώρα, έβγαλα το SΧ-BLC που ήτανε από διπλα και έφυγε πριν από εμάς. Τελικά ήρθε και η σειρά μας, και κατά την τροχιοδρόμηση μπόρεσα να βγάλω το SΧ-BGW, το SΧ-BIB και κάτι πυροσβεστικά (2x CL-215 και 2x CL-415).Δεν περιμέναμε παρα λιγότερο από 5 λεπτά, και τελικά απογειωθήκαμε...
Όταν έσβησε η επιγραφή “FASTEN YOUR SEATBELTS” ρώτησα τον chief F/A εάν ήτανε δυνατό να βγάλω κάποια φωτό από το cockpit, και αυτός μου είπε θα ρωτήσει, και τελικά η επιθυμία μου εκπληρώθηκε, μάλλον διότι είπε στον κυβερνήτη ότι “ένας κύριος από την business class θα ήθελε να βγάλει κάποιες φωτό από το cockpit”. Μπαίνω μέσα ο άμοιρος και νόμιζα ότι αμέσως θα χτυπούσε smoke alert, μιας και ο κυβερνήτης κάπνιζε πουράκια COHIBA!
Τελικά με άφησε, και έβγαλα 3 φωτός (Φωτό 1, Φωτό 2, Φωτό 3) , αλλα όταν ήθελα να βγάλω τα πουράκια εντελώς διακριτικά, τα πήρε από το οπτικό πεδίο της κάμερας μου με ταχύτητα που θα τρέλαινε και τον ίδιο τον Houdini lol Οι Έλληνες είναι πιλοταρες, και οι οποιες τρελίτσες τους τους συγχωρούνται Ας είναι όμως καλά ο κυβερνήτης που με άφησε να μπω και να τις βγάλω (ας μην ήμουνα business class και θα σας έλεγα εγώ κατά ποσο θα με άφηνε.. ) Λίγο αργότερα μας ήρθε ο chief F/A, και μας προσέφερε στον καθένα ξεχωριστά από 3 διαφορετικά γεύματα να διαλέξουμε. Διάλεξα αυτό, αλλα ακόμα προσπαθώ να αναλύσω τι ήτανε στην γέμιση του “κεφτέ” από ζύμη.. Κάτι με κασέρι, πάντως...
Πήρα λευκό κρασάκι Chardonnay του Μπουτάρη, το οποιο ήτανε μεν καλοπαγωμενο, αλλα λίγο “ξεβαμμένο” στη γεύση. Σαφέστατα μου προσφέρθηκε σε ελαφρώς παγωμένο γυάλινο ποτήρι! Τα υπόλοιπα του menu τα βλέπετε στην φωτό, ο σολωμός ήτανε πάντως πολύ φρέσκος, και όχι αλμυρός! Τέλειος!! Εντύπωση δε μου έκανε το μεταλλικό set μαχαιροπήρουνα (που όπως όλοι ξέρουμε ότι είναι standard στην ΟΑ), όσο το ότι στην ουσία το σακουλάκι είχε 2 set από αυτά! Όταν τελειώσαμε με το γεύμα μας προσέφερε καφέ φίλτρου και τσάι, ενώ θα μπορούσαμε να παραγγείλουμε ότι άλλο θέλαμε, εάν κρίνω από τον cappuccino που πήρε η διπλανή μου και από το ουισκάκι του τούρκου του lounge που έκατσε στη 1D Κάποια στιγμή και αφού είχε μαζευτεί ο δίσκος, ρώτησε ο chief F/A εάν επιθυμούσαμε κάτι άλλο. Την επιθυμία μου την είχα μπροστά μου εις διπλούν, μαζί με ένα sickbag, αλλα αυτά τα πράγματα δεν λέγονται.. lol
Τέλος πάντων, τελικά φτάσαμε στην ώρα μας, στην πρσσγείωση (κατά τη διάρκεια της οποιας πάλι πολλοί κρετίνοι – την ξέρετε την άποψη μου επί του θέματος - όχι μονο άρχισαν να χειροκροτάνε αλλα και μερικοί να σφυράνε!!!) κατάφερα και έβγαλα μερικά όμορφα πραγματάκια, τα οποια θα τα βρείτε στο αντίστοιχο thread! Τελικά την safety την ζουλαρα, όχι επειδή δεν την είχα, απλά λόγω του ότι δεν ήξερα εάν είχα αυτή την έκδοση.. lol Ελπίζω να μη σας κούρασα με το trip report μου.. Τώρα απαντώντας στην ερώτηση εάν θα ξαναπεταγα business με ΟΑ, θα έλεγα μάλλον όχι, λόγω άλλων καταστάσεων.. Όταν σκέφτομαι business class της Emirates, Thai, Etihad, SIA, LH κλπ (όχι ότι πέταξα ποτε, αλλα οι φωτός στο a.net και στο airlinemeals.com μου ανοίγουνε την όρεξη..
), τότε θα έλεγα ότι η business clas της ΟΑ είναι νηπιακής καταστάσεως, και σίγουρα για μένα δεν δικαιολογεί το διπλάσιο της αξιας ενός RT ticket, μονο για μια κατεύθυνση! Αλλα πρέπει να παραδεχτώ ότι τουλάχιστον στην business class το service είναι άψογο (από το γκισέ στο checkin, στο lounge έως το αεροσκάφος και κατά τη διάρκεια της πτήσης – για μια εταιρεία που πολλοί (ακόμη και εδώ – και ίσως με δίκιο, με γνώμονα τις προσωπικές τους εμπειρίες) την κατηγορούνε για το αγενέστατο προσωπικό της!
ΟΑ: Αν καταφέρω να μεγαλώσω θέλω να γίνω η ελληνική Thai.. 
