George
V.I.P.-Class-Member
- Εγγραφή
- 29/03/2003
- Μηνύματα
- 1.432
- Likes
- 123
Ο aakunz είχε σχέδιο, η Λουφτχάνσα είχε κέρδη και η Νέα Υόρκη είχε προγραμματισμένη πτήση με το Α380. Το κοκτέιλ προμηνυόταν ταξιδιωτικώς ενδιαφέρον.
LH 1285
ATH (06:05) - FRA (08:10), A321, D-AIRT, χειμώνας 2011
Ήταν πρωί, πάρα πολύ πρωί. Νύχτα. Δύσκολο πράγμα να διαλέξεις μια τόσο βάρβαρα πρωινή πτήση. Ακόμα κι ο κυβερνήτης -ίσως και με μια δόση ενοχής για τη δοκιμασία στην οποία μας έβαζε η εταιρία του- μας καλωσόρισε «at this very early morning flight to Frankfurt». Αλλά η LH1285 ήταν γεμάτη (και) εκείνη τη χειμωνιάτικη μέρα του Ελ Γκαβ.
Ελάτε, όμως, ας είμαστε ειλικρινείς. Στη Νέα Υόρκη πηγαίναμε. Ό,τι ώρα και να μου ζητούσε η Λουφτχάνσα να ξυπνήσω, δε θα μπορούσα να πω όχι. Άλλωστε, και η AF/KLM που ήταν η εναλλακτική μας, πάλι τέτοιες ώρες θα μας σήκωνε απ’ το πάπλωμα.
Είχαμε φτάσει στο hub γύρω στις 5 παρά. Check-in ηλεκτρονικό από την προηγούμενη και βουρ για το gate. Το D-AIRT (κατά κόσμον «Regensburg») περίμενε υπομονετικά τους υπνοβατούντες φιλοξενούμενούς του που είχαν κατακλύσει την B09. Στην είσοδό του μας περίμενε η ηγουμένη και ο πάπας Βενέδικτος. Για την ακρίβεια, η πινακίδα με το έμβλημά του.
Η ηγουμένη, λοιπόν, μας καλωσόρισε κι αυτή μετά τον κάπταιν απ’ το PA και δήλωσε ότι το πλήρωμα είναι εδώ για να μας κάνει να αισθανθούμε άνετα. Μπορώ να σας βεβαιώσω ότι η κατά το παρελθόν φιλοξενία του ποντίφικα στο συγκεκριμένο Α321 δεν είχε σε τίποτε να κάνει με το σιτ πιτς του αεροσκάφους, το οποίο παρέμενε φυσιολογικά μέτριο. Το μαξιλαράκι και η κουβερτούλα, όμως, που υπήρχαν σε κάθε θέση ήταν πολύ καλή κίνηση εκ μέρους της Λούφτι.
Ο κάπταιν κάτι μας είπε για ATC delay, αλλά 06:05 ακριβώς είχε σταλεί το ready message, είχαν κλείσει οι πόρτες, είχε έρθει η έγκριση από τας Βρυξέλλας και ξεκινούσε το pushback. Χαμός από αεροπλάνα κατά την τροχοδρόμηση, άγνωστα liveries, εξωτικές εταιρίες από μέρη μακρινά έκαναν ουρές για μια ένα «cleared for take-off» στο hub μας. Καταλαβαίνετε, με είχε πάρει ο βαθύς ύπνος... Κάπου στο βάθος είδα κι ένα C-17, αλλά μπορεί και να ήταν σύμπτωμα του σταδίου REM.
Στις 06:20 ακριβώς, το D-AIRT βρισκόταν πάνω στον 03L, αεροσκάφος και πλήρωμα ήταν πλήρως έτοιμοι και οι δύο ΙΑΕ ξύπνησαν για τα καλά για να μας απογειώσουν. Από κάτω άλλη μια μέρα κρίσης ξημέρωνε στην Αθήνα. Αλλά η Αθήνα και τα ακόμη αναμμένα φώτα της φαίνονταν όλο και χαμηλότερα όσο το Α321 μας περνούσε τα σύννεφα. Στο βάθος χάραζε. Αν πιστεύετε στα σημάδια, αυτή η πρωινή εικόνα ήταν το καλύτερο ξεκίνημα για το ταξίδι μας. Καλύτερη κι από ύπνο.
Αλλά ρομαντισμοί δε χωρούν όταν το στομάχι πεινάει για αεροπορική ομελέτα... Μισή ώρα αναμονής μετά την απογείωση ήταν ακριβώς όσο μπορούσα να αντέξω και τότε ακριβώς το πλήρωμα εμφανίστηκε με τους δίσκους.
(τώρα περιμένετε να σχολιάσω το φαγητό, ε; Ήταν αυτό ακριβώς που φαίνεται στο φωτο παρακάτω. Κλασική αεροπορική ομελέτα. Τρωγόταν.)
Ευχάριστο το πλήρωμα καμπίνας, από κάτω οι χιονισμένες Άλπεις, ο συγκυβερνήτης μάς ενημέρωσε για τη διαδρομή μας (Αθήνα-Τίρανα-Σπλιτ-Γκρατς-Σάλτσμπουργκ-Μόναχο και Φραγκφούρτη με -1 βαθμό Κελσίου) και γενικώς όλα κυλούσαν ομαλά. Η 25A μπορεί να είχε ένα πρόβλημα με την ανάκλιση, αλλά πρέπει να πω ότι η όλη εικόνα της καμπίνας ήταν κατά τα άλλα ικανοποιητικότατη, ιδίως δε όταν μιλάμε για ένα αεροπλάνο 14 ήδη ετών. Τίποτε από τα παραπάνω δε με εμπόδισε να αξιοποιήσω το μαξιλαράκι και να αναπληρώσω πολύτιμες ώρες ύπνου, ενώ ο aakunz δίπλα ανέλυε ενδελεχώς την πορεία της Ryanair στον παραδίπλα συνταξιδιώτη μας.
Η ώρα ήταν 08:05 τοπική, πίσω και από κάτω μας τα δάση δίπλα στο EDDF, μπροστά μας ο 07R, σκέλη και flaps στη θέση τους, οι κινητήρες μπήκαν σε idle και οι τροχοί του D-AIRT ακούμπησαν ξανά στο έδαφος.
Τροχοδρόμηση και πέντε λεπτάκια αργότερα είχαμε σταθμεύσει. «Doors to park» και αποβίβαση ακριβώς δίπλα από τρία Τζάμπο, δύο της LH κι ένα της United και αμέτρητα άλλα παραπέρα. Είπε κανείς τίποτα περί «hub»;
Photos:
Service
In-flight
__________________________________________________________________________________________
+++
Καμπίνα σε πολύ καλή κατάσταση, service ικανοποιητικό για τη διάρκεια της πτήσης, πλήρωμα καμπίνας έμπειρο, φιλικό και αποτελεσματικό, πτήση on-time, καλές ανταποκρίσεις από FRA. Catering συμπαθητικό.
---
Πολύ πρωινή ώρα δρομολογίου, αλλά καλή για ανταποκρίσεις στη FRA. IFE ανύπαρκτο, αλλά μάλλον όχι απαραίτητο για τη διάρκεια της συγκεκριμένη πτήσης.
__________________________________________________________________________________________
Tips για θέσεις στο Α321 της LH:
Η σειρά 24 είναι σε έξοδο κινδύνου. Άπλετος χώρος, αλλά χωρίς παράθυρο.
Η σειρά 23 είναι μπροστά από έξοδο κινδύνου. Τα καθίσματα πέφτουν μεν, αλλά με περιορισμένη κλίση.
Η σειρές 1-8 είναι σε ξεχωριστό τμήμα της καμπίνας. Όταν δε χρησιμοποιούνται όλες για Business Class, το σημείο είναι πιο ήσυχο. Η σειρά 8 δεν έχει παράθυρα.
Η 25D έχει άπλετο χώρο γιατί στην 24D υπάρχει jumpseat (που βλέπει μπροστά).
Γράφημα από το seat guru
LH 1285
ATH (06:05) - FRA (08:10), A321, D-AIRT, χειμώνας 2011
Ήταν πρωί, πάρα πολύ πρωί. Νύχτα. Δύσκολο πράγμα να διαλέξεις μια τόσο βάρβαρα πρωινή πτήση. Ακόμα κι ο κυβερνήτης -ίσως και με μια δόση ενοχής για τη δοκιμασία στην οποία μας έβαζε η εταιρία του- μας καλωσόρισε «at this very early morning flight to Frankfurt». Αλλά η LH1285 ήταν γεμάτη (και) εκείνη τη χειμωνιάτικη μέρα του Ελ Γκαβ.
Ελάτε, όμως, ας είμαστε ειλικρινείς. Στη Νέα Υόρκη πηγαίναμε. Ό,τι ώρα και να μου ζητούσε η Λουφτχάνσα να ξυπνήσω, δε θα μπορούσα να πω όχι. Άλλωστε, και η AF/KLM που ήταν η εναλλακτική μας, πάλι τέτοιες ώρες θα μας σήκωνε απ’ το πάπλωμα.
Είχαμε φτάσει στο hub γύρω στις 5 παρά. Check-in ηλεκτρονικό από την προηγούμενη και βουρ για το gate. Το D-AIRT (κατά κόσμον «Regensburg») περίμενε υπομονετικά τους υπνοβατούντες φιλοξενούμενούς του που είχαν κατακλύσει την B09. Στην είσοδό του μας περίμενε η ηγουμένη και ο πάπας Βενέδικτος. Για την ακρίβεια, η πινακίδα με το έμβλημά του.
Η ηγουμένη, λοιπόν, μας καλωσόρισε κι αυτή μετά τον κάπταιν απ’ το PA και δήλωσε ότι το πλήρωμα είναι εδώ για να μας κάνει να αισθανθούμε άνετα. Μπορώ να σας βεβαιώσω ότι η κατά το παρελθόν φιλοξενία του ποντίφικα στο συγκεκριμένο Α321 δεν είχε σε τίποτε να κάνει με το σιτ πιτς του αεροσκάφους, το οποίο παρέμενε φυσιολογικά μέτριο. Το μαξιλαράκι και η κουβερτούλα, όμως, που υπήρχαν σε κάθε θέση ήταν πολύ καλή κίνηση εκ μέρους της Λούφτι.
Ο κάπταιν κάτι μας είπε για ATC delay, αλλά 06:05 ακριβώς είχε σταλεί το ready message, είχαν κλείσει οι πόρτες, είχε έρθει η έγκριση από τας Βρυξέλλας και ξεκινούσε το pushback. Χαμός από αεροπλάνα κατά την τροχοδρόμηση, άγνωστα liveries, εξωτικές εταιρίες από μέρη μακρινά έκαναν ουρές για μια ένα «cleared for take-off» στο hub μας. Καταλαβαίνετε, με είχε πάρει ο βαθύς ύπνος... Κάπου στο βάθος είδα κι ένα C-17, αλλά μπορεί και να ήταν σύμπτωμα του σταδίου REM.
Στις 06:20 ακριβώς, το D-AIRT βρισκόταν πάνω στον 03L, αεροσκάφος και πλήρωμα ήταν πλήρως έτοιμοι και οι δύο ΙΑΕ ξύπνησαν για τα καλά για να μας απογειώσουν. Από κάτω άλλη μια μέρα κρίσης ξημέρωνε στην Αθήνα. Αλλά η Αθήνα και τα ακόμη αναμμένα φώτα της φαίνονταν όλο και χαμηλότερα όσο το Α321 μας περνούσε τα σύννεφα. Στο βάθος χάραζε. Αν πιστεύετε στα σημάδια, αυτή η πρωινή εικόνα ήταν το καλύτερο ξεκίνημα για το ταξίδι μας. Καλύτερη κι από ύπνο.
Αλλά ρομαντισμοί δε χωρούν όταν το στομάχι πεινάει για αεροπορική ομελέτα... Μισή ώρα αναμονής μετά την απογείωση ήταν ακριβώς όσο μπορούσα να αντέξω και τότε ακριβώς το πλήρωμα εμφανίστηκε με τους δίσκους.
(τώρα περιμένετε να σχολιάσω το φαγητό, ε; Ήταν αυτό ακριβώς που φαίνεται στο φωτο παρακάτω. Κλασική αεροπορική ομελέτα. Τρωγόταν.)
Ευχάριστο το πλήρωμα καμπίνας, από κάτω οι χιονισμένες Άλπεις, ο συγκυβερνήτης μάς ενημέρωσε για τη διαδρομή μας (Αθήνα-Τίρανα-Σπλιτ-Γκρατς-Σάλτσμπουργκ-Μόναχο και Φραγκφούρτη με -1 βαθμό Κελσίου) και γενικώς όλα κυλούσαν ομαλά. Η 25A μπορεί να είχε ένα πρόβλημα με την ανάκλιση, αλλά πρέπει να πω ότι η όλη εικόνα της καμπίνας ήταν κατά τα άλλα ικανοποιητικότατη, ιδίως δε όταν μιλάμε για ένα αεροπλάνο 14 ήδη ετών. Τίποτε από τα παραπάνω δε με εμπόδισε να αξιοποιήσω το μαξιλαράκι και να αναπληρώσω πολύτιμες ώρες ύπνου, ενώ ο aakunz δίπλα ανέλυε ενδελεχώς την πορεία της Ryanair στον παραδίπλα συνταξιδιώτη μας.
Η ώρα ήταν 08:05 τοπική, πίσω και από κάτω μας τα δάση δίπλα στο EDDF, μπροστά μας ο 07R, σκέλη και flaps στη θέση τους, οι κινητήρες μπήκαν σε idle και οι τροχοί του D-AIRT ακούμπησαν ξανά στο έδαφος.
Τροχοδρόμηση και πέντε λεπτάκια αργότερα είχαμε σταθμεύσει. «Doors to park» και αποβίβαση ακριβώς δίπλα από τρία Τζάμπο, δύο της LH κι ένα της United και αμέτρητα άλλα παραπέρα. Είπε κανείς τίποτα περί «hub»;
Photos:
Service
In-flight
__________________________________________________________________________________________
+++
Καμπίνα σε πολύ καλή κατάσταση, service ικανοποιητικό για τη διάρκεια της πτήσης, πλήρωμα καμπίνας έμπειρο, φιλικό και αποτελεσματικό, πτήση on-time, καλές ανταποκρίσεις από FRA. Catering συμπαθητικό.
---
Πολύ πρωινή ώρα δρομολογίου, αλλά καλή για ανταποκρίσεις στη FRA. IFE ανύπαρκτο, αλλά μάλλον όχι απαραίτητο για τη διάρκεια της συγκεκριμένη πτήσης.
__________________________________________________________________________________________
Tips για θέσεις στο Α321 της LH:Η σειρά 24 είναι σε έξοδο κινδύνου. Άπλετος χώρος, αλλά χωρίς παράθυρο.
Η σειρά 23 είναι μπροστά από έξοδο κινδύνου. Τα καθίσματα πέφτουν μεν, αλλά με περιορισμένη κλίση.
Η σειρές 1-8 είναι σε ξεχωριστό τμήμα της καμπίνας. Όταν δε χρησιμοποιούνται όλες για Business Class, το σημείο είναι πιο ήσυχο. Η σειρά 8 δεν έχει παράθυρα.
Η 25D έχει άπλετο χώρο γιατί στην 24D υπάρχει jumpseat (που βλέπει μπροστά).
Γράφημα από το seat guru
Περιμένουμε με αγωνία! 
πανω στο δίσκο -σφε Νικαλάι το θυμάσαι πιστεύω-) που ικέτευα μια σαστισμένη αεροσυνοδό για λίγο ..κοτόπουλο. Πρέπει να τα είδε όλα η τύπισσα... Είχαμε ψοφήσει στα γέλια.. Ελλαδάρα. 
