Η Etihad, ο Ιουστίνος και η Singapore (Αυστραλία με ΕΥ Α380/Α330 & SQ A380/B773)

George

V.I.P.-Class-Member
Εγγραφή
29/03/2003
Μηνύματα
1.432
Likes
123
Τα φώτα είχαν σβήσει. Ο Ιουστίνος Τακαγιάσι ήπιε μία ακόμη γουλιά από το ζεστό σάκε του.

-Θα θέλατε κάτι άλλο;
-Όχι, σας ευχαριστώ, αποκρίθηκε, και άναψε το πορτατίφ.

-Είστε Έλληνας; Μα αυτό είναι θαυμάσιο! Ξέρετε, έχω μελετήσει αρχαίους και βυζαντινούς συγγραφείς. Βρίσκω την ιστορία σας συναρπαστική.
-Και πώς βρέθηκε ένας Ιάπων να διαβάζει για το Βυζάντιο;
-Σας κάνει εντύπωση, το κατανοώ. Όλα ξεκίνησαν όταν -ως έφηβος- έπεσε στα χέρια μου ένα πόνημα για την αρχαία ελληνική ιστορία.
-Και πώς φτάσατε από εκεί ως τους αυτοκράτορες του Βυζαντίου;
-Αυτούς τους μελέτησα στα χρόνια που πέρασα σπουδάζοντας στο Λονδίνο. Η βυζαντινή ιστορία ήταν η ψηφίδα που μου έλειπε για να κατανοήσω αυτή τη γωνιά της Ευρασίας.
-Και τώρα πηγαίνετε Σύδνεϋ;
-Ναι, ξέρετε κάνω μια έρευνα γύρω από τη στρατηγική της Ιαπωνίας στον Ειρηνικό κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.

Δεν τον ρώτησα περισσότερα. Το Α380 της Singapore έσκιζε τους ασιατικούς αιθέρες στα 39.000 πόδια κι εκείνος έσκιζε μανιωδώς τις παλιές σελίδες από το μικρό σημειωματάριό του κι έγραφε καινούργιες. Οι συνεπιβάτες του, σκεπασμένοι κάτω από τα μεταξωτά παπλώματα της Business, είχαν αποκοιμηθεί, όμως εκείνος είχε έμπνευση. Έγραφε, έγραφε ασταμάτητα. Και ήξερε ότι έπρεπε να τελειώσει, πριν οι τροχοί του σύγχρονου ιπτάμενου Λεβιάθαν πατήσουν το έδαφος της Αυστραλίας.
 
- Μακάρι να πετούσα κι εγώ με Α380, μπράβο!
- Σάικο ο συνεπιβάτης σου!
- Περιμένουμε την συνέχεια!
 
....Έπρεπε να τελειώσει την εργασία του εγκαίρως ώστε να είναι έτοιμος για τη διάλεξη πού θα έδινε την επόμενη εβδομάδα στο Πανεπιστήμιο τού Σύδνεϋ. Καί πού αλλού θα έβρισκε πλέον κατάλληλο και ιδανικό περιβάλλον από τη διακεκριμένη θέση τών Αερογραμμών τής Σιγκαπούρης στα καινουργή Α380; Η εξωτική αεροσυνοδός με τη παραδοσιακή sarong kebaya πλησίασε διακριτικά: "Πίσω στην πατρίδα είναι μεσάνυχτα, εδώ όμως αρχίζει μία καινούργια μέρα. Θα πάρετε κάτι ακόμα κ.Τακαγιάσι; λίγη πολυτέλεια θα σάς αναπαύσει"...
Η ναυμαχία τού Midway. Η Ιαπωνία ήξερε ότι αν έπαιρνε τη Χαβάη, ήταν ζήτημα χρόνου να πατήσει πόδι στον Άγιο Φραγκίσκο και η έκβαση τού πολέμου θα είχε κριθεί.Οι Αμερικανοί τα έπαιξαν όλα για όλα στη θαλάσσια σκακιέρα. Με επικεφαλής το ναύαρχο Νίμιτς θα πλήξουν αποφασιστικά τον Ιαπωνικό στόλο έξι μήνες μετά το Περλ Χάρμπορ και μόλις ένα μήνα μετά τη Θάλασσα τών Κοραλλιών θέτοντας τελεία και παύλα στην προέλαση τών Ιαπώνων στον πόλεμο τού Ειρηνικού. Το παιχνίδι είχε τελειώσει...
Μία δόνηση τράνταξε το αεροσκάφος αλλά η άπλα τού χώρου διώχνει το φόβο. Ο καθηγητής δεν έδωσε σημασία. Γιατί άλλωστε αφού ήταν σε καλά χέρια. "Relax. Think your thoughts and leave everything to us. We care".
"Κύριε καθηγητά!" εμφανίστηκε η αεροσυνοδός φοβισμένη κάπως. "Παρακαλώ προσδεθείτε, εισερχόμεθα σε περιοχή με αναταράξεις".
Εκείνος χαμογέλασε......
 
@astronaut: Ήταν ωραία και τα δύο Α380, αλλά και το Β773!

@AirGreece: Πάνω κάτω έτσι! Αν και δεν είμαι σίγουρος ότι ο συγγραφέας πρόσεξε τις αναταράξεις πάνω από το Ayers Rock.
 
Πτήση πρώτη: Απ’ το χαμπ του ATH ως το χαμπ του AUH.

Etihad Airways, EY090
A6-EIT, A320, 22A
ATH 13:40 – AUH 20:25


Το gate A5 του LGAV ήταν μία μικρή ζωντανή κοινότητα, ένα μελίσσι προβληματισμού, μια σύγχρονη μικρογραφία της αρχαίας Πνύκας. Αναμένοντας μεταξύ των αδημονούντων την επιβίβαση κινέζων, αφρικανών και Ελλήνων επιβατών, άκουγες συζητήσεις για θέματα πολιτικά («και τελικά τι έφταιξε και η πατρίδα έφτασε ως εδώ;», «και τότε, είπε, θα κάνω απογραφή για να λάμψει η αλήθεια») και μεταναστευτικά-ομογενειακά («κι εσείς Μελβούρνη;»), ενόσω οι gate agents καλούσαν διαρκώς επιβάτες για αναβάθμιση στην Μπίζνες. Αξέχαστος θα μου μείνει ο διάλογος δύο ελληνογερμανίδων κυριών και ιδίως η φράση «wenn Sie haben zwei βαλίτσεν...»

Οι πρώτες εντυπώσεις από την καμπίνα ήταν καλές, με πολύ καλό σητ πιτς και ωραία καθίσματα, με ειδική θέση για κινητό και κουτί IFE που δεν εμποδίζει τα πόδια. Όσο το πλήρωμα απαριθμούσε μία προς μία τις συνεργάτιδες εταιρίες της Έτιχαντ, οι τελευταίοι συνεπιβάτες μπήκαν, ένας χίπστερ χάντλερ μάζεψε τους κώνους γύρω από τα φτερά και κάναμε pushback στην ώρα μας.

Εντωμεταξύ, το πλήρωμα που μιλούσε αραβικά, ελληνικά, ουκρανικά και ρώσικα έλεγξε την καμπίνα (σε όλες αυτές τις γλώσσες), μας είπε ότι μετά την απογείωση θα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα κινητά μας στον αέρα κανονικά με χρεώσεις roaming, τακτοποίησε τις τελευταίες χειραποσκευές και άναψε τις καφετιέρες για να ξυπνήσει αυτή η ρετρό ανάμνηση από τα Α300 της ΟΑ, που μοσχοβολούσαν καφέ με το που έμπαινες στην καμπίνα τους.

Ακολούθησε είσοδος στον 03L, μια πολύ ομαλή απογείωση, θέα στη χιονισμένη Δίρφυ στο βάθος, στροφή δεξιά και με πορεία για Κέα και Σητεία, βγήκαμε από το FIR Αθηνών με κατεύθυνση την Αλεξάνδρεια.

Το πλήρωμα έδειχνε ελαφρώς μελαγχολικό την ώρα που μας μοίραζε από ένα βρεγμένο σακουλάκι με ακουστικά και ένα στεγνό μενού με τρεις επιλογές για να μας ανοίξει η όρεξη, πετώντας πάνω από Πάρο και Νάξο.

Τα ακουστικά τα είχαν πλέξει με μαεστρία σε αραβικό αργαλειό, κι έτσι ήθελε κανένα πεντάλεπτο μέχρι να λυθούν, για να μπορέσω να απολαύσω “όλους τους ανθρώπους του προέδρου” στην οθόνη του IFE. Η μπροστινή κινέζα, θεωρώντας προφανώς ότι πάσχω από πρεσβυωπία, αποφάσισε ότι έπρεπε να με διευκολύνει, οπότε φρόντισε να φέρει την εν λόγω οθόνη μερικά εκατοστά από το πρόσωπό μου, προφανώς για το καλό μου, με το που έπεσαν οι τίτλοι έναρξης. Μόλις δε ο Ρέντφορντ εκστομίζει για πρώτη φορά τη λέξη "Watergate", στην καμπίνα αρχίζουν να κυκλοφορούν οι οσμές από το galley. Ο σεφ ψιλοέκοψε το σκόρδο για τη σαλάτα, έβγαλε από το φούρνο το κοτόπουλο, γύρισε για μία τελευταία φορά το αρνάκι και αποτελείωσε το κριθαράκι, πριν το πλήρωμα αναλάβει να τα μοιράσει στον πεινασμένο λαό της Εκόνομυ.

Το αρνάκι πάνω από το Νείλο ήταν νοστιμότατο. Επίσης, πολύ ωραίος ήταν ο Νείλος, το Σουέζ, η έρημος, η Ερυθρά Θάλασσα και το πλήρωμα, που επιτέλους έσκαγε και κάποια χαμόγελα.

Οι οθόνες μας έλεγαν ότι θα φτάσουμε στην ώρα μας και μας έδειχναν όλες τις πτήσεις που θα τροφοδοτούσε σήμερα η δικιά μας, συμπεριλαμβάνοντας προορισμούς σε Κίνα, Ιαπωνία, Ινδία, Πακιστάν, Νιγηρία, Αυστραλία και Χονγκ Κονγκ. Το Άμπου Ντάμπι φαινόταν από κάτω μας.

Μετά από μια τελική αριστερή στροφή, προσγείωση στις 20:05 στον 31R δίπλα στο φουτουριστικό Πύργο του AUH, ενώ στο βάθος κατέβαινε ένα Α380 της ΕΥ. Τροχοδρόμηση, διασταύρωση με τον 31L και στάθμευση σε remote stand λίγα λεπτά πριν την προγραμματισμένη ώρα άφιξής μας.
______________________________________________________________________________________________________
Etihad Airways A320
(+) Καθαρή, ευχάριστη, άνετη καμπίνα
(+) Τρεις επιλογές γεύματος στην Economy, σχετικά καλής ποιότητας
(+) Πτήση στην ώρα της
(+) Προσωπική οθόνη με IFE on demand

(-) Οι περισσότερες θέσεις στάθμευσης στο AUH είναι σε remote stands, γεγονός που κάνει την κατάσταση πολύ οριακή αν η επόμενη πτήση σας φεύγει σε λιγότερο από μία ώρα.
(-) Οι ναύλοι στο ATH-AUH-ATH (αν δεν συνεχίζεις για κάπου αλλού) είναι γενικώς πανάκριβοι, οτιδήποτε κι αν προσφέρεται εν πτήσει.
______________________________________________________________________________________________________

Photos:
Το A6-EIT στην Αθήνα
Η Μπίζνες
Η Εκόνομυ
Το φαϊ
Ο χάρτης του IFE
Η Αίγυπτος
Άμπου Ντάμπι by night
 
Πτήση δεύτερη: από το AUH ως το HKG.

Etihad Airways
A332, A6-EYM, 43A
AUH 21:50 – HKG 09:10

Φτάνοντας στο AUH, αντιμετωπίζεις το χρόνο που τρέχει, γιατί το ίδιο πρέπει να κάνεις κι εσύ, αν έχεις λιγότερη από μία ώρα στο έδαφος έως την επόμενη πτήση. Όλοι οι transit οδηγούνται σε μία ουρά που δε δείχνει να έχει τέλος, η οποία καταλήγει σε έναν ανοργάνωτο έλεγχο ασφάλειας. Εκτός αυτού, στη συνέχεια σε περιμένουν στενοί διάδρομοι, πολλές πτήσεις και πολύς κόσμος. Αν γκρινιάζετε για τη Θεσσαλονίκη, το Άμπου Ντάμπι δεν είναι για σας.

Η επιβίβαση ξεκινάει μία ώρα πριν, γεγονός λογικό γιατί γίνεται με λεωφορεία και παίρνει ατέλειωτη ώρα, με δεδομένο ότι τα λεωφορεία αυτά δεν έρχονται με συνεχή ροή. Αυτό πρέπει να είναι πολύ αστείο για τους Μπίζνες και λοιπούς, οι οποίοι περνούν μεν πρώτοι στην ουρά του gate, καταλήγουν όμως στο ίδιο ακριβώς ασφυκτικά γεμάτο λεωφορείο μαζί με όλους αυτούς που προσπέρασαν…

Αλλά ας περάσουμε σε πιο ευχάριστα θέματα. Το A6-EYM ήταν ένα Α332 με τα παλιά χρώματα, με μία καμπίνα σε συμπαθητική κατάσταση, αλλά χειρότερο σητ πιτς από το Α320, το οποίο σύμφωνα με τον κάπταιν και την ηγουμένη από το Τατζικιστάν, θα μας πετάξει στα 37.000 πόδια μέσα σε επτά ώρες, ξεκινώντας από τον 31L, που βρισκόταν ακριβώς πίσω μας.

Πριν από αυτά, αρχίσαμε με μία αραβική προσευχή στο IFE, μοίρασμα μενού και safety demo, ώσπου να φορτωθούν οι τελευταίες αποσκευές και να αρχίσει το pushback, στις 21:54.

Τροχοδρόμηση, αναμονή πίσω από ένα 787 και το «visit Abu Dhabi 2017» Α330 και μετά line-up και απογείωση που ήταν πολύ εντυπωσιακή από την μπροστινή κάμερα! Δεξιά στροφή, η πόλη στο βάθος και πορεία για Ινδία.

Στη θέση υπήρχε amenity kit με τα βασικά, κουβέρτα, ακουστικά και μαξιλάρι, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως μαξιλάρι αυχένα.

Εν συντομία: mood lighting, ταινία, ζεστή πετσέτα, φαγητό (ωραίο το ψαράκι, άγευστη η σαλάτα και νερουλό το γλυκό-ρυζόγαλο) και σκληρές προσπάθειες για ύπνο.

Το αεροπλάνο έχει κάποια θεματάκια, όπως π.χ. ότι το ατομικό μου φωτάκι δεν ανάβει, ότι το φωτάκι του διπλανού αναβοσβήνει και -αν δεν το κλείσει σύντομα- οι τριγύρω θα κινδυνέψουμε από επιληψία, ότι στην τουαλέτα υπάρχουν διάφορα σπασμένα πράγματα που επισκευάστηκαν πρόχειρα με patches και κολλητική ταινία και τώρα την κάνουν να δείχνει αντίστοιχη με καραβιού του Αγούδημου αν και καθαρότερη, ενώ για το τέλος σας άφησα το καλύτερο: η πλάτη του καθίσματος μου είναι αδύνατο να πέσει. Κανένα κουμπί δε δείχνει να κάνει κάτι και το γεγονός ότι όλα τα καθίσματα που βλέπω τριγύρω έχουν την πλάτη όρθια μπορεί και να μην είναι τυχαίο.

Μέχρι να καταφέρω ελαφρώς να κοιμηθώ, τα φώτα άναψαν, η μέρα ξημέρωσε, το πλήρωμα κυκλοφορούσε ξανά με χυμούς-καφέδες-μάφιν και εμείς στα 39.000 πόδια πετούσαμε με ground speed 1011 Km/h, έχοντας ακόμη μία ώρα πτήσης μπροστά μας.

Μετά πλησιάσαμε το HKG, κάναμε έναν κύκλο λόγω εναέριας κυκλοφορίας, κατεβήκαμε, είδαμε την τεράστια νέα γέφυρα που κατασκευάζεται για να συνδέσει το Hong Kong με το Μακάο, προσγειωθήκαμε ακριβώς στις 09:10 και τροχοδρομήσαμε δίπλα από ένα Β773 της Cathay που έκανε το πρωινό μπάνιο του στην πίστα, για να καταλήξουμε σε μια φυσούνα ανάμεσα σε πολλές άλλες Cathay και ένα 787 της JAL.

__________________________________________________________________________________________________________________
Etihad Airways A332
(+) Αρκετά καλό IFE με εξωτερική κάμερα
(+) Πτήση στην ώρα της
(+) Amenity kit και ωραίο μαξιλαράκι που μπορεί να «ανοίξει» στη μέση και να γίνει μαξιλάρι αυχένα
(+) Επιλογή από τρία γεύματα στην Economy
(+) Καθαρή καμπίνα
(+) Πολύ καλή τιμή

(-) Μέτρια συνολικά ποιότητα catering (το κυρίως καλό, η σαλάτα και το επιδόρπιο πολύ κάτω του μετρίου)
(-) Το AUH είναι μάλλον στα όρια της χωρητικότητάς του και δεν είναι το πιο βολικό αεροδρόμιο για διερχόμενους
(-) Κάποια θεματάκια με την κατάσταση της καμπίνας στο συγκεκριμένο αεροπλάνο...
(-) Οι βασικότερες λειτουργίες της εφαρμογής για κινητά της Etihad δεν είναι διαθέσιμες αν δεν είσαι συνδεδεμένος στο διαδίκτυο (π.χ. δεν μπορείς να έχεις αποθηκευμένο το boarding pass όταν είσαι εκτός σύνδεσης, ούτε να το στείλεις στο e-mail σου), κάτι που το καθιστά σχεδόν άχρηστο όταν είσαι στο εξωτερικό...
 
- Το σούσι απόψε είναι εξαιρετικό, δε νομίζετε;
- Βρίσκετε;
- Ωστόσο βλέπω ότι προτιμάτε το ουίσκι.
- Δυο μέρες τώρα προσπαθώ να γράψω και φαίνεται ότι η έμπνευσή μου έχει πάει για πεζοπορία ως το όρος Φούτζι...
- Είστε συγγραφέας;
- Προσπαθώ τουλάχιστον.
- Και, αν επιτρέπεται, με τι ασχολείστε αυτόν τον καιρό;
- Με το ιστορικό παρελθόν της χώρας μου, είπε, και στη συνέχεια ζήτησε από τον μπάρμαν να αδειάσει στο ποτήρι του το περιεχόμενο από το τελευταίο μπουκάλι με γιαπωνέζικο ουίσκι που υπήρχε στο lounge της Σιγκαπούρης, σκέτο.
 
Κύριε Σωτήρη Τρυγώνη αναγνωρίζω το λάθος μου και δεν θα επαναληφθεί. Έχετε απόλυτο δίκιο. Πάντα παραδέχομαι τα λάθη μου και σέβομαι τίς υποδείξεις...
 
Πτήση τρίτη: από HKG ως SIN.

Singapore Airlines, Premium Economy
B773, 9V-SWK, 32C
HKG 18:50 – SIN 22:50


Όταν έψαχνα εισιτήριο HKG-SIN, η Singapore έδινε την Premium Economy σε τιμή φθηνότερη από την απλή Economy και μάλιστα σε 773!!! Ξαφνικά, ήταν λες και όλες οι υπόλοιπες επιλογές είχαν εξαφανιστεί από το χάρτη...

Για την αεροδρομιάρα του HKG δεν έχω να πω πολλά. Έκανα check-in στο σταθμό Central, πήγα βόλτα και γύρισα αρκετές ώρες μετά, για να πάρω το τρένο για το αεροδρόμιο. Έφτασα περίπου μία ώρα πριν την αναχώρηση. Έλεγχος ασφάλειας και διαβατηρίων πολύ γρήγορος, ενώ από την εφαρμογή της SQ μπορούσα να δω ήδη από αρκετή ώρα πριν ποιό θα ήταν το gate αναχώρησής μας κι έτσι πήγα κατευθείαν εκεί, όπου ετοιμαζόταν και μας περίμενε αυτό το πανέμορφο θηρίο.

Επιβίβαση, είσοδος, πέρασμα διαμέσου της Μπίζνες και μετά τακτοποίηση στη μικρή και καινούργια καμπίνα της Premium Y.

Ωραίο, μαλακό, φαρδύ και άνετο κάθισμα σε διαρρύθμιση 2-4-2 στο 773, δεκάδες θέσεις για αντικείμενα και μικροπράγματα, τεράστια οθόνη IFE, ακουστικά noise cancelling, ζεστές πετσέτες, σαμπάνιες και κοκτέιλ, μενού με τρεις επιλογές γεύματος και λοιπά και λοιπά…

Κάναμε pushback στις 19:01, λόγω περιορισμών flow control πάνω από τη θάλασσα της νότιας Κίνας, λέει. Στις οθόνες αρχίζει να παίζει το safety demo και στους δύο GE90 αρχίζει να ρέει η τεστοστερόνη, εεεε, χμμμ, το καύσιμο ήθελα να πω, και παίρνουν μπροστά, ξυπνώντας όλο το αεροπλάνο. Έλεγχος καμπίνας, τροχοδρόμηση δίπλα από 773 της Swiss, A350 της Finnair και Α380 της Lufthansa, αρκετή αναμονή στη σειρά για απογείωση και στις 19:43 είσοδος στον 07R με άνεμο σχεδόν άπνοια. Έβγαλα τα ακουστικά, έσβησα την οθόνη και απόλαυσα τον ήχο της απογείωσης, ενώ το θηρίο μας καρακαταπαλότανε, παίρνοντας ύψος.

Ακολούθησαν χυμοί, ποτά, ξηροί καρποί και στη συνέχεια το γεύμα, νωρίς νωρίς. Μην περιμένετε να σας πω κάποιο κλισέ του τύπου «το chardonnay είχε αρώματα από κίτρινα φρούτα και εξαιρετική μακριά επίγευση, αλλά ήταν ελαφρώς όξινο και με το κυρίως πιάτο θα ταίριαζε ένα πιο λιπαρό κρασί». Αν θέλετε καλό κρασί, να πάτε σε μια καλή κάβα. Άλλωστε, αυτά είναι «προβλήματα του πρώτου κόσμου» και δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι βρισκόμαστε εκεί...

Το IFE είναι εντυπωσιακό σε επιλογές. Το χειριστήριο διαθέτει οθόνη αφής, μέσω της οποίας μπορείς να επιλέξεις να δεις κάτι διαφορετικό απ’ ότι παίζει στην οθόνη. Αυτό βέβαια είναι κάπως δύσκολο να καταλάβεις πώς ακριβώς δουλεύει, με αποτέλεσμα να κάνω reset όλο το σύστημα κατά λάθος τρεις φορές.

Τα ακουστικά είναι εξαιρετικά. Κόβουν όλους τους εξωτερικούς ήχους. Όλους. Μωρά, φωνακλάδες αμερικάνους ή κινέζους συνεπιβάτες και ό,τι άλλο τυχόν υπερβαίνει τις αποδεκτές τιμές ντεσιμπέλ για να ηρεμήσετε. Άλλωστε, τα μωρά δεν φταίνε. Για τους αμερικάνους, τείνω επίσης να πιστέψω το ίδιο.

Εντωμεταξύ, ο πρώην άντρας της Μπελούτσι κυνηγάει τον Jason Bourne στη Χαριλάου Τρικούπη και μετά καθαρίζει μερικούς αναρχικούς με μολότωφ σε κάποια ταράτσα της Ομόνοιας, τη στιγμή που ο κάπταιν απολογείται γιατί η προσέγγιση Σιγκαπούρης μας έβαλε σε holding. Τστστς, απαράδεκτα πράγματα...

Κάθοδος, (ναι, το έχω ξαναπεί: από κάτω μας βρίσκονταν χιλιάδες καράβια...), προσγείωση στις 23:14 με δυνατό πάτημα στο έδαφος, δυνατό reverse, σύντομη τροχοδρόμηση και στάθμευση στο Τ3, δηλαδή εκεί απ’ όπου αναχωρεί και η επόμενη πτήση για SYD.

Αλλά για την ώρα, σειρά έχει η εξερεύνηση του lounge.
_____________________________________________________________________________________________________
Singapore Airlines B773 Premium Economy
+ Το Β773
+ Οθόνη, κάθισμα, catering, γενικώς τα πάντα, από τη στιγμή που μπαίνεις ως τη στιγμή που βγαίνεις από την καμπίνα
+ Οι ταινίες έχουν υπότιτλους, πράγμα που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να βάζεις στο τέρμα την ένταση του ήχου για να καταλάβεις τι συμβαίνει στο έργο...
+ Το IFE παίζει κανονικά από το pushback ως και την προσγείωση
+ Επιλογή φαγητού και θέσης ήδη από τη στιγμή της κράτησης
+ Προτεραιότητα επιβίβασης στην Premium Economy
+ Δυσκολεύομαι να σκεφτώ τι παραπάνω service μπορεί να προσφερθεί ακόμη και σε μια -ας πούμε- Μπίζνες
+ Χωρίς καμία αμφιβολία η πιο άνετη πτήση αυτής της διάρκειας που έχω κάνει ποτέ!

- Το IFE τρώει κάποια σκαλώματα.
- Στην έξοδο κινδύνου δεν υπάρχει παράθυρο και οι οθόνες πρέπει να μαζευτούν σε απογείωση και προσγείωση.
- Πτήση που δεν την έλεγες και φθηνή για τη διάρκειά της...
_____________________________________________________________________________________________________

Photos
Το αεροδρόμιο του Hong Kong και η διαφήμιση της Aeroflot για Αθήνα
Η Μπίζνες
Η Πρήμιουμ Εκόνομυ
Το φαϊ
Μερικές πλευρές του IFE
 
Top