Η περιπέτεια μας
Ώρα 12:00 , 131 επιβάτες ξεκινάμε με την πτήση FR7068 της RyanAir μας από Ρώμη για Θεσσαλονίκη . Ήδη από την απογείωση ο πιλότος δεν δείχνει θετικές εντυπώσεις αφού η απογείωση ήταν απότομή με μεγάλη κλίση προς τα πάνω . Φυσικά μιλάω βάση εμπειρίας αφού έχω ταξιδέψει ουκ ολίγες φορές με αεροπλάνο .
Φτάνοντας στη Θεσσαλονίκη αρχίζει η περιπέτεια μας . Λίγα μέτρα από το έδαφος και με δυνατές ριπές ανέμου ο οδηγός απότομα σηκώνει το αεροπλάνο με τεράστια κλήση ανόδου προκαλώντας τον πανικό στο αεροπλάνο . Όλοι άρχισαν να φοβούνται και να ζαλίζονται ζητώντας σακούλες από τους αεροσυνοδούς . Ο πιλότος μας αναφέρει ότι λόγω δυνατού αέρα δεν ήταν δυνατό να προσγειωθεί αλλά θα ξαναπροσπαθήσει . Μετά από 20 λεπτά ξανασυμβαίνει η ίδια αποτυχημένη προσπάθεια και ο πιλότος μας λέει ότι μάλλον θα προσγειωθούμε αλλού . Ρωτάμε τους αεροσυνοδούς πού περίπου ή σε πόση ώρα αλλά αυτή απαντούσαν με μεγαλύτερη απορία από εμάς αφού δεν είχαν καμία ενημέρωση . Το αεροπλάνο συνεχίζει να ταξιδεύει σε άγνωστη κατεύθυνση και εμείς με εικασίες προσπαθούσαμε να καθησυχάσουμε ο ένας τον άλλον . Μετά από 30/40 λεπτά το αεροπλάνο προσγειώνεται σε ένα άγνωστο αεροδρόμιο . Το τοπίο χιονισμένο , παγωμένο , άδειο από ανθρώπινη παρουσία στη μέση του πουθενά . Αναρωτιόμασταν όλοι που είμαστε και πότε θα φτάσουμε στον προορισμό μας . Οι αεροσυνοδοί μουγκοί ανοίγουν την πόρτα χωρίς να μπορούν να απαντήσουν σε καμία ερώτηση . Πάλι με την μεταξύ μας συζήτηση φανταστήκαμε ότι ήρθαμε για να ανεφοδιαστεί καύσιμα ή ότι θα περιμένουμε άλλη πτήση να μας πάει στον προορισμό μας . Ο πιλότος σιγή ιχθύος . Κατεβαίνουμε από το αεροπλάνο και μας βάζουν σε μια αίθουσα . Κανένας υπεύθυνος , καμία ανακοίνωση . Δεν γνωρίζαμε καν που ήμασταν . Δύο αστυνομικοί που υπήρχαν στις εξόδους της αίθουσας δεν γνώριζαν καμία γλώσσα να μας απαντήσουν το τι κάνουμε εδώ στο πουθενά . Παιδιά κλαίγανε , κόσμος φώναζε , τηλέφωνα να ειδοποιήσουν τους συγγενείς αρκετοί δεν είχανε αλλά απάντηση από κανέναν . Αντιπρόσωπος από την RyanAir πουθενά . Τελικά από το τηλέφωνο ενός επιβάτη μάθαμε ότι προσγειωθήκαμε στην Φιλιππούπολη Βουλγαρίας . 550 χλμ από την Θεσσαλονίκη . Βάση λογικής σκεφτήκαμε ότι θα μας πάνε αεροπορικώς Θεσσαλονικη . Αλλά η λογική άρχισε να μας αφήνει από εδώ και πέρα .
Μετά από αρκετή ώρα εμφανίστηκε μία υπεύθυνη του αεροδρομίου και μας ανακοίνωσε το εξής τραγικό . Ότι θα πάμε στην Θεσσαλονίκη με λεωφορείο. 550 χλμ , 8 ώρες με λεωφορείο. Κόσμος φώναζε , άλλοι δεν είχαν τηλέφωνα , λεφτά , φαγητό , νερό . Κανένας αντιπρόσωπος της RyanAir . Το ταξίδι ήταν κόλαση . Ο δρόμος ήταν παγωμένος με χιόνια . Στην μισή διαδρομή χιόνιζε . Μας σταμάτησαν 2 φορές για φαγητό . Στο πρώτο δεν δεχόντουσαν ευρώ και ο κόσμος έφυγε νηστικός . Στο δεύτερο την βγάλαμε με πατατάκια και σοκολάτες ενώ μας χρέωναν ό,τι να ναι .
Τελικά φτάσαμε στο αεροδρόμιο Μακεδονία 00:30 . Ταλαιπωρημένοι , νευριασμένοι , νηστικοί .
Οι περισσότεροι από άλλες πόλεις ,δεν μπορούσαν να πάνε σπίτι τους ήταν αφού αργά και συγκοινωνία δεν υπήρχε . Έτσι αναγκάστηκαν και μείναν σε ξενοδοχεία περιμένοντας να ξημερώσει .
Ερωτήματα / Καταγγελία
Η εταιρεία δεν γνώριζε για τις καιρικές συνθήκες στο αεροδρόμιο Μακεδονία και ξεκίνησε η πτήση ?
Γιατί ο πιλότος δεν έκανε προσπάθεια προσγείωσης με αντίθετη φορά στον διάδρομο του αεροδρομίου το οποίο είναι σύνηθες σε τέτοιες περιπτώσεις .
Γιατί δεν προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο της Καβάλας το οποίο είναι πλησιέστερο , σε λειτουργία και σε ελληνικό έδαφος αντί για την Φιλιππούπολη ?
Ο πιλότος γιατί δεν μας ενημέρωσε για την διαδικασία που θα ακολουθούσε ?
Γιατί δεν ενημερωθήκαμε από τους αεροσυνοδούς όταν μας κατέβασαν στην Φιλιππούπολη ?
Ήταν υποχρεωμένοι οι αεροσυνοδοί να μας συνοδέψουν μέχρι την Θεσσαλονίκη , να μας δώσουν πρόσβαση σε τηλέφωνο , νερό και φαγητό . Αντί για τα παραπάνω μόλις κατεβήκαμε κλειδώθηκαν στο αεροπλάνο και εξαφανίστηκαν αφήνοντάς μας έρμαια στους βούλγαρους .
Υπήρχαν απώλειες σε κάποιες βαλίτσες από τους βούλγαρους . Ποιός θα μας αποζημιώσει για αυτά ?
Μας ρώτησε κανείς αν αντέχουμε 8 ώρες διαδρομή σε λεωφορείο ? Υπήρχαν άτομα μεγάλης ηλικίας , παιδάκια και άνθρωποι με προβλήματα . Για αυτό το λόγο επέλεξαν να πάνε με αεροπλάνο .
Αν υπήρχε επιβάτης έγκυος πως θα ήταν το ταξίδι του ? Το σκέφτηκε κανείς ?
Υπήρχε άτομο που έχει δυσανεξία στη γλουτένη και δεν μπορούσε να φάει τίποτα στην διάρκεια της διαδρομής . Νηστικός πάνω από 12 ώρες .
Υπήρχε κοπέλα που ήταν αδιάθετη και το ταξίδι της ήταν κόλαση !
00:30 στην Θεσσαλονίκη πήραν πολλοί ταξί αφού δεν υπήρχε συγκοινωνία να πάνε στην πόλη με αντίτιμο πάνω από 40 ευρώ . Αυτά ποιός θα τα πληρώσει ?
Χωρίς συγκοινωνία , πολλοί οι οποίοι μέναν σε άλλες πόλεις αναγκάστηκαν να μείνουν σε ξενοδοχείο . Αυτά ποιός θα τα πληρώσει ?
8 ώρες με τα λεωφορεία περάσαμε από χιονοθύελλα , παγωμένους δρόμους και χιόνια σε ένα από τα χειρότερα οδικά δίκτυα της Ευρώπης . Δυο φορές το ένα λεωφορείο θα τράκερνε λόγο ολισθηρότητας του δρόμου . Οι οδηγοί δεν γνώριζαν καμία γλώσσα για να συνεννοηθούμε για στάση ή για κάποιο πρόβλημα επιβάτη που προέκυψε . Αυτή ήταν η πιο ασφαλή λύση που σκέφτηκαν οι υπεύθυνοι της RyanAir ? Αν υπήρχε ατύχημα τι θα γινόταν τώρα ?
Τι προτείνετε σε αυτή τη περίπτωση ? Πως να κινηθούμε ?
Ώρα 12:00 , 131 επιβάτες ξεκινάμε με την πτήση FR7068 της RyanAir μας από Ρώμη για Θεσσαλονίκη . Ήδη από την απογείωση ο πιλότος δεν δείχνει θετικές εντυπώσεις αφού η απογείωση ήταν απότομή με μεγάλη κλίση προς τα πάνω . Φυσικά μιλάω βάση εμπειρίας αφού έχω ταξιδέψει ουκ ολίγες φορές με αεροπλάνο .
Φτάνοντας στη Θεσσαλονίκη αρχίζει η περιπέτεια μας . Λίγα μέτρα από το έδαφος και με δυνατές ριπές ανέμου ο οδηγός απότομα σηκώνει το αεροπλάνο με τεράστια κλήση ανόδου προκαλώντας τον πανικό στο αεροπλάνο . Όλοι άρχισαν να φοβούνται και να ζαλίζονται ζητώντας σακούλες από τους αεροσυνοδούς . Ο πιλότος μας αναφέρει ότι λόγω δυνατού αέρα δεν ήταν δυνατό να προσγειωθεί αλλά θα ξαναπροσπαθήσει . Μετά από 20 λεπτά ξανασυμβαίνει η ίδια αποτυχημένη προσπάθεια και ο πιλότος μας λέει ότι μάλλον θα προσγειωθούμε αλλού . Ρωτάμε τους αεροσυνοδούς πού περίπου ή σε πόση ώρα αλλά αυτή απαντούσαν με μεγαλύτερη απορία από εμάς αφού δεν είχαν καμία ενημέρωση . Το αεροπλάνο συνεχίζει να ταξιδεύει σε άγνωστη κατεύθυνση και εμείς με εικασίες προσπαθούσαμε να καθησυχάσουμε ο ένας τον άλλον . Μετά από 30/40 λεπτά το αεροπλάνο προσγειώνεται σε ένα άγνωστο αεροδρόμιο . Το τοπίο χιονισμένο , παγωμένο , άδειο από ανθρώπινη παρουσία στη μέση του πουθενά . Αναρωτιόμασταν όλοι που είμαστε και πότε θα φτάσουμε στον προορισμό μας . Οι αεροσυνοδοί μουγκοί ανοίγουν την πόρτα χωρίς να μπορούν να απαντήσουν σε καμία ερώτηση . Πάλι με την μεταξύ μας συζήτηση φανταστήκαμε ότι ήρθαμε για να ανεφοδιαστεί καύσιμα ή ότι θα περιμένουμε άλλη πτήση να μας πάει στον προορισμό μας . Ο πιλότος σιγή ιχθύος . Κατεβαίνουμε από το αεροπλάνο και μας βάζουν σε μια αίθουσα . Κανένας υπεύθυνος , καμία ανακοίνωση . Δεν γνωρίζαμε καν που ήμασταν . Δύο αστυνομικοί που υπήρχαν στις εξόδους της αίθουσας δεν γνώριζαν καμία γλώσσα να μας απαντήσουν το τι κάνουμε εδώ στο πουθενά . Παιδιά κλαίγανε , κόσμος φώναζε , τηλέφωνα να ειδοποιήσουν τους συγγενείς αρκετοί δεν είχανε αλλά απάντηση από κανέναν . Αντιπρόσωπος από την RyanAir πουθενά . Τελικά από το τηλέφωνο ενός επιβάτη μάθαμε ότι προσγειωθήκαμε στην Φιλιππούπολη Βουλγαρίας . 550 χλμ από την Θεσσαλονίκη . Βάση λογικής σκεφτήκαμε ότι θα μας πάνε αεροπορικώς Θεσσαλονικη . Αλλά η λογική άρχισε να μας αφήνει από εδώ και πέρα .
Μετά από αρκετή ώρα εμφανίστηκε μία υπεύθυνη του αεροδρομίου και μας ανακοίνωσε το εξής τραγικό . Ότι θα πάμε στην Θεσσαλονίκη με λεωφορείο. 550 χλμ , 8 ώρες με λεωφορείο. Κόσμος φώναζε , άλλοι δεν είχαν τηλέφωνα , λεφτά , φαγητό , νερό . Κανένας αντιπρόσωπος της RyanAir . Το ταξίδι ήταν κόλαση . Ο δρόμος ήταν παγωμένος με χιόνια . Στην μισή διαδρομή χιόνιζε . Μας σταμάτησαν 2 φορές για φαγητό . Στο πρώτο δεν δεχόντουσαν ευρώ και ο κόσμος έφυγε νηστικός . Στο δεύτερο την βγάλαμε με πατατάκια και σοκολάτες ενώ μας χρέωναν ό,τι να ναι .
Τελικά φτάσαμε στο αεροδρόμιο Μακεδονία 00:30 . Ταλαιπωρημένοι , νευριασμένοι , νηστικοί .
Οι περισσότεροι από άλλες πόλεις ,δεν μπορούσαν να πάνε σπίτι τους ήταν αφού αργά και συγκοινωνία δεν υπήρχε . Έτσι αναγκάστηκαν και μείναν σε ξενοδοχεία περιμένοντας να ξημερώσει .
Ερωτήματα / Καταγγελία
Η εταιρεία δεν γνώριζε για τις καιρικές συνθήκες στο αεροδρόμιο Μακεδονία και ξεκίνησε η πτήση ?
Γιατί ο πιλότος δεν έκανε προσπάθεια προσγείωσης με αντίθετη φορά στον διάδρομο του αεροδρομίου το οποίο είναι σύνηθες σε τέτοιες περιπτώσεις .
Γιατί δεν προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο της Καβάλας το οποίο είναι πλησιέστερο , σε λειτουργία και σε ελληνικό έδαφος αντί για την Φιλιππούπολη ?
Ο πιλότος γιατί δεν μας ενημέρωσε για την διαδικασία που θα ακολουθούσε ?
Γιατί δεν ενημερωθήκαμε από τους αεροσυνοδούς όταν μας κατέβασαν στην Φιλιππούπολη ?
Ήταν υποχρεωμένοι οι αεροσυνοδοί να μας συνοδέψουν μέχρι την Θεσσαλονίκη , να μας δώσουν πρόσβαση σε τηλέφωνο , νερό και φαγητό . Αντί για τα παραπάνω μόλις κατεβήκαμε κλειδώθηκαν στο αεροπλάνο και εξαφανίστηκαν αφήνοντάς μας έρμαια στους βούλγαρους .
Υπήρχαν απώλειες σε κάποιες βαλίτσες από τους βούλγαρους . Ποιός θα μας αποζημιώσει για αυτά ?
Μας ρώτησε κανείς αν αντέχουμε 8 ώρες διαδρομή σε λεωφορείο ? Υπήρχαν άτομα μεγάλης ηλικίας , παιδάκια και άνθρωποι με προβλήματα . Για αυτό το λόγο επέλεξαν να πάνε με αεροπλάνο .
Αν υπήρχε επιβάτης έγκυος πως θα ήταν το ταξίδι του ? Το σκέφτηκε κανείς ?
Υπήρχε άτομο που έχει δυσανεξία στη γλουτένη και δεν μπορούσε να φάει τίποτα στην διάρκεια της διαδρομής . Νηστικός πάνω από 12 ώρες .
Υπήρχε κοπέλα που ήταν αδιάθετη και το ταξίδι της ήταν κόλαση !
00:30 στην Θεσσαλονίκη πήραν πολλοί ταξί αφού δεν υπήρχε συγκοινωνία να πάνε στην πόλη με αντίτιμο πάνω από 40 ευρώ . Αυτά ποιός θα τα πληρώσει ?
Χωρίς συγκοινωνία , πολλοί οι οποίοι μέναν σε άλλες πόλεις αναγκάστηκαν να μείνουν σε ξενοδοχείο . Αυτά ποιός θα τα πληρώσει ?
8 ώρες με τα λεωφορεία περάσαμε από χιονοθύελλα , παγωμένους δρόμους και χιόνια σε ένα από τα χειρότερα οδικά δίκτυα της Ευρώπης . Δυο φορές το ένα λεωφορείο θα τράκερνε λόγο ολισθηρότητας του δρόμου . Οι οδηγοί δεν γνώριζαν καμία γλώσσα για να συνεννοηθούμε για στάση ή για κάποιο πρόβλημα επιβάτη που προέκυψε . Αυτή ήταν η πιο ασφαλή λύση που σκέφτηκαν οι υπεύθυνοι της RyanAir ? Αν υπήρχε ατύχημα τι θα γινόταν τώρα ?
Τι προτείνετε σε αυτή τη περίπτωση ? Πως να κινηθούμε ?
. Αυτό με την αδιάθετη κοπέλα δεν χωρά πολλά σχόλια μου φαίνεται.
