Θέλοντας να συμβάλω στη συζήτηση με τις λίγες γνώσεις που έχω (κι αυτές από πληροφόρηση κι όχι από επαγγελματική εμπλοκή με το αντικείμενο), προσανατολίζομαι να εκφράσω τα εξής:
1) Οταν μια εταιρία ή ένας εργοδότης δίνει εντολή πρόσληψης χειριστών με λίγες ώρες (την οποία εκετελεί μια ομάδα ειδικών πχ ο αρχιεκπαιδευτής, ο αρχιχειριστής κλπ) και μάλιστα με κάποια τυπική διαδικασία (συνέντευξη, simulator, ψυχομετρικά κλπ), δεν έχει γιαυτούς καμμιά σημασία η σχολή προέλευσης, οι ώρες πτήσεως, ο τρόπος εκπαίδευσης (modular or integrated), oι ώρες επί αεροπλάνου ή επί simulator κλπ. Σε θεωρούν χειριστή χωρίς εμπειρία και επειδή δεν έχεις δουλέψει -άρα δεν έχεις αποκτήσει "πτητικές συνήθειες"- τους διευκολύνει πολύ η ένταξή σου σε μια ομάδα προς ομογενοποίηση. Οι έμπειροι είναι δύσπλαστο υλικό. Πχ ο προερχόμενος από Citation, KingΑir, Cheyenne κλπ έχει μάθει να τα κάνει όλα μόνος του. Και να έχει MCC, δύσκολα στρώνει ως συγκυβερνήτης στο Α320.
2) Επειδή γίνεται πολύς λόγος για το ground school στις ελληνικές σχολές, έχω ξαναγράψει παλιότερα οτι και η Οξφόρδη δεν σκίζει στα σχολεία εδάφους. Βεβαίως έχει το πιο οργανωμένο και δυνατό σχολείο εδάφους στον εκτός εταιριών χώρο (μακράν το καλύτερο της υφηλίου το της KLM), αλλά δεν είναι δυνατό σε όλα. Για τα ελληνικά δεδομένα θεωρώ οτι κάθε σχολή κάνει καλά τη δουλειά που αναλογεί στο οικονομικό και κοινωνικό status των μαθητών της και στις απαιτήσεις της ΣΠΟΑ για να περάσει κάποιος τα 14 μαθήματα. Aλλωστε το δόγμα "Πρώτα παίρνουμε πτυχίο και μετά διαβάζουμε" δεν έχει αμφισβητηθεί ακόμα, δηλ ζήτω το Bristol database και η δυνατή απομνημόνευσή του.
3) Και η ελληνική εκπαίδευση αέρος θεωρώ οτι είναι ανταγωνιστική των ξένων διάσημων σχολών. Αγγλος μαθητής που έκανε το σχολείο εδάφους στην Οξφόρδη, αφού πήρε CPL/IR και έκανε την εκπαίδευση MEP/IR εδώ, όταν πήγε για να κάνει το skilltest με άγγλο εξεταστή για να πάρει CAA CPL MEP/IR πρωτότυπο και όχι εκ μετατροπής από ελληνικό, ο εξεταστής του έδωσε συγχαρητήρια για το πόσο καλή εκπαίδευση είχε στο δικινητήριο και πόσο επαγγελματικά πέταγε αλλά τον έκοψε (το 90% των IR skilltest στην Αγγλία είναι κόψιμο τουλάχιστον μια φορά) διότι... στην τελική για προσγείωση (ήταν σε IFR, ε?) δεν γύρισε το κεφάλι του να ελέγξει μήπως έρχεται κι άλλος για προσγείωση!
Αρα, η συζήτηση περί σύγκρισης των ελληνικών σχολών μεταξύ τους θεωρώ οτι είναι oμφαλοσκοπική για το τελικό τους προϊόν. Βγαίνεις επαγγελματίας χειριστής σε ελαφρά μονοκινητήρια και δικινητήρια αεροπλάνα έχοντας 200-230 ώρες (μεγάλη υπόθεση εάν έχεις 50 ώρες IR σε πραγματικό αεροπλάνο ή 15 σε αεροπλάνο και 35 σε FNPT, εάν έχεις 15 ώρες δικινητήριο ή 3 ώρες δικινητήριο και 12 FNPT) και απευθύνεσαι σε εταιρίες για δουλειά έχοντας ή μη MCC, non landings type rating κλπ κλπ.
Αυτό που θα έλεγε κι ένας απόφοιτος της KLM (που έχει δώσει 170.000 ευρώ για την εκπαίδευσή του): Big deal!