Μονοήμερη Αρπαχτή στο "Παρίσι των Βαλκανίων"

aakunz

Concorde-Class-Member
Εγγραφή
27/09/2003
Μηνύματα
4.117
Likes
2.136
Αγαπημένη αεροπορική εταιρεία (ICAO Code)
GRL
Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
LGKC
Με καθυστέρηση 52 ημερών και με αφορμή το σχετικό ταξίδι του μέλους “velerefontis”, είμαι βαθύτατα συγκινημένος που επιστρέφω στα γνώριμα λημέρια και τις μάχιμες επάλξεις του trip reporting. Πρόκειται για μία ακόμα μονοήμερη υπερπαραγωγή-αρπαχτή από το πολυβραβευμένο σήριαλ “Sundays in the Air ©” με προορισμό το εξωτικό Παρίσι των Βαλκανίων, το κατά κόσμον Βουκουρέστι. Είναι γεγονός ότι το ταξίδι που επακολούθησε στη Ρώμη, σημείωσε υψηλότατα ποσοστά τηλεθέασης επισκιάζοντας το συγκεκριμένο, μέχρι που παρενέβη το ΕΣΡ (Άκης).

Το αεροπορικό εισιτήριο μου είχε κοστίσει μόλις €53,00 (δεν πληρώνω service fees) και έτσι, το αχάραγο της 6ης Δεκεμβρίου 2009 κι αφού με την τσίμπλα στο μάτι πάτησα κατά λάθος στα σκοτεινά την ουρά της Λολίτας που κοιμόταν απ' έξω από το υπνοδωμάτιο (καταλάβατε ότι μιλάμε για σκύλο), βγήκα όξω στη δροσιά και ανεχώρησα για το υπερχάμπ. Λίγα λεπτά αργότερα παρκάριζα στο P3 και έπαιρνα το δρόμο για τις αναχωρήσεις. Στο check in αντάλλαξα την προεκτυπωμένη κάρτα με μία κανονική (για να χωράνε στο κουτάκι που τις κάνω συλλογή) και ζήτησα από την υπάλληλο να με τσεκάρει και για την επιστροφή, για να εισπράξω ένα “κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό στις πτήσεις μας για το Βουκουρέστι”. Ήταν ξεκάθαρο: η Λολίτα με είχε καταραστεί.

Τσίμπησα ένα μάφφιν κι ένα καππουτσίνο και ακολούθως πέρασα από τα διαβατήρια, έκανα αγορές κρασιών για κάτι αλκοολικούς φίλους που έχω εκεί και πέρασα και από το βαρετό έλεγχο ασφαλείας. Κατέβηκα στην Α εικοσικάτι και άρχισα να περιεργάζομαι (διακριτικά εννοείται) τους εκλεκτούς συνεπιβάτες μου, οι οποίοι ψώνιζαν και εκείνοι μαζί μου διάφορα οινοπνευματώδη. Αφού μαζευτήκαμε καμιά σαρανταριά νοματαίοι, μπήκαμε στο λεωφορειάκι που θα μας πήγαινε στο G-FLBE.

Υποδοχή από ένα ευγενικότατο και χαμογελαστό Olympic Boy (κι όμως υπάρχουν!) και μία άνετη και όμορφη αεροσυνοδό. Ο κάπταιν ήταν άγγλος και για κάποιο λόγο κρυβόταν στο cockpit. Τακτοποίηση στην 1Α, με την 1C να μένει κενή. Να ξεκαθαρίσω ότι το Q400 δεν είναι άνετο ή μάλλον είναι τόσο άνετο όσο του επιτρέπουν οι περιστάσεις. Τουλάχιστον είναι ανετότερο από το RJ100 της Αιγαίου και σαφώς πιο καθαρό από τα ανεκδιήγητα ATR της ΟΑ. Κάποιος κύριος από πίσω διαμαρτυρόταν επίμονα επειδή καθόταν δίπλα στην έλικα και ζητούσε να τον αλλάξουν θέση. Άμα είναι να σου κάτσει, δε σε σώζει τίποτα. Υποδοχή από το πλήρωμα και προηχογραφημένο demo.

Τα ελικοφόρα μου αρέσουν και το λέω χωρίς φόβο και πάθος. Μου αρέσει ο θόρυβος που κάνουν από τη στιγμή που ξεκινούν οι κινητήρες καθώς και όταν τροχοδρομούν. Αυτό το θόρυβο άκουγα και εκείνο το πρωί και απορούσα με ποια δικαιολογία υποστηρίζουν οι της ΟΑ ότι το αεροπλάνο έχει αθόρυβους κινητήρες. Μου αρέσει και η απότομη επιτάχυνση που έχουν τα ελικοφόρα και εκείνο το πρωί ο Κάπταιν του έδωσε και κατάλαβε. Αφήσαμε λοιπόν τον 03R γύρω στις 07:10 και συνεχίσαμε με κατεύθυνση προς τα βόρεια.

Το service είναι μίνιμαλ και τα προσφερόμενα προς βρώσιν ήταν deja vu, με τη μόνη διαφορά ότι δε σε σερβίρουν σε δίσκο. Το πλήρωμα ήταν more than happy, πραγματικά ευχάριστο και πραγματικά εξυπηρετικό. Τα μικροσκοπικά σάντουιτς-μπριός ήρθαν σε κουτάκι, μαζί με μία γκοφρέτα από τα Papagallino ενώ λίγο αργότερα έφτασε και ο καφές, στο γνωστό χάρτινο ποτηράκι (dislike).

To Q400 εν πτήσει είναι σχετικά αθόρυβο, αλλά μην τρελαθούμε κι όλας. Η σχετικά χαμηλή πτήση μας επέτρεψε να δούμε λίγο τη χιονισμένη βόρεια Ροδόπη ενώ περίπου μισή ώρα αργότερα ξεκίνησε η κάθοδος. Εκείνο το πρωί, στο Βουκουρέστι υπήρχε απελπιστικά χαμηλή νέφωση, σε τέτοιο σημείο που τα πρώτα σπίτια πρέπει να τα είδα περίπου 20 δευτερόλεπτα πριν το touchdown, το οποίο και έγινε θορυβωδώς στον 08R. Ακολούθησε σύντομη ξενάγηση στις αεροπορικές ομορφιές του Βουκουρεστίου (tarmac tour). Είναι γεγονός ότι υπάρχει πολύ και αξιόλογο παροπλισμένο παρτάλι στο Henri Coanda. Δε θυμάμαι και πολλά πράγματα, πέρα από κάτι Α310 της TAROM. Εκείνη την ώρα κάποιοι είχαν ήδη σηκωθεί και περπατούσαν στο διάδρομο. Ο φροντιστής έκανε τη σχετική ανακοίνωση, αλλα εκείνοι απτόητοι. Εννοείται ότι σταθμεύσαμε σε remote και βγήκαμε στο δροσερό tarmac για να επιβιβαστούμε στο λεωφορειάκι και να πάμε στον τερματικό.

Ο Henri Coanda ήταν ένας από τους επιφανέστερους ρουμάνους επιστήμονες στον οποίο η ανθρωπότητα και οι aviation enthousiasts οφείλουν αιώνια ευγνωμοσύνη για την εφεύρεση των κινητήρων τζετ, αν κατάλαβα καλά. Σε ένδειξη αυτής της αιώνιας ευγνωμοσύνης, οι Ρουμάνοι μετονόμασαν πριν από λίγα χρόνια, το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας τους σε Aeroportul International Henri Coanda. Η πρώτη μου επαφή με τον τερματικό είναι μάλλον απογοητευτική, βασικά κάνει “μπαμ” ότι έχει χτιστεί τσόντα-τσόντα. Μπαίνεις... ανεβαίνεις σκαλιά... βγαίνεις σε ένα χώρο με μία άλφα αρχιτεκτονική... προχωράς σε ένα παραγκοειδές κατασκεύασμα... ανεβαίνεις ένα σκαλί, μπαίνεις σε ένα χώρο με διαφορετική αρχιτεκτονική... περνάς έλεγχο διαβατηρίων... κατεβαίνεις σκαλιά. Μου θύμησε αναχώρηση από το κτίριο των τσάρτερ στο Ελληνικό στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Οι χώροι υγιεινής είναι αξιοπρεπέστατοι. Φήμες θέλουν το αεροδρόμιο να επεκτείνεται (απόδειξη οι διάφοροι γερανοί), ενώ παράλληλα και το μετρό υποτίθεται ότι σύντομα θα φτάσει αεροδρόμιο. Τα τρένα που σήμερα κάνουν το δρομολόγιο Henri Coanda-Gara Nord είχαν μία βραχύβια παρουσία στην Ελλάδα, όντας μισθωμένα από τον ΟΣΕ για κάλυψη προσωρινών αναγκών του χρεωκοπημένου μας οργανισμού. Πρόκειται για τα Siemens Desiro Diesel τα οποία επεστράφησαν στους ρουμάνους. Το ταξί είναι μια πονεμένη ιστορία. Τα επίσημα ταξί του αεροδρομίου σου κάνουν επίσημο rip-off με τριπλάσιες ταρίφες (λίιιιιγο παραπάνω από ένα ευρώ το χιλιόμετρο), ενώ τα ανεπίσημα, τα οποία παίζουν κρυφτό με την τροχαία, μια και δεν επιτρέπεται να πάρουν κόσμο από το αεροδρόμιο, σε κλέβουν γενικώς και ανεξαιρέτως και καταλήγεις να πληρώνεις πάνω από €50 για την κούρσα στην πόλη. Legend has it ότι άμα δε σε κλέψει ο ρουμάνος ταξιτζής από το αεροδρόμιο, μπορεί να σου κάτσει μέχρι και το λόττο. Λένε ότι οι πιθανότητες είναι οι ίδιες.

Με τούτα και με τ' άλλα, 9:10 το πρωί έβγαινα από το χώρο των αφίξεων, απέναντι από ένα ATM με το λογότυπο της Eurobank (η ρουμανική θυγατρική της ονομάζεται Bancpost), πλάι σε μία τεράστια διαφήμιση COSMOTE... οι αγαπημένοι φίλοι μου ήταν εκεί και μαζί τους θα περνούσα 11 ώρες στο εξωτικό Βουκουρέστι, το Παρίσι των Βαλκανίων.

Πού πάτε; Μη φεύγετε, έχει και συνέχεια...
 
Ο Henri Coanda ήταν ένας από τους επιφανέστερους ρουμάνους επιστήμονες στον οποίο η ανθρωπότητα και οι aviation enthousiasts οφείλουν αιώνια ευγνωμοσύνη για την εφεύρεση των κινητήρων τζετ, αν κατάλαβα καλά

Αμ'δέν κατάλαβες καλά,σύντροφε υπερπράχτωρ (καί υπεραρπάχτωρ :D ).Ο άνθρωπος εις τον οποίον η ανθρωπότης και οι aviation enthusiasts οφείλει την εφεύρεση τών κινητήρων τζέτ είναι ο Sir Frank Whittle.

Ο Henri Coanda απλώς ανακάλυψε ένα φαινόμενο που επιτρέπει μιά πιό οικονομική χρήση τών εν λόγω κινητήρων εις χαμηλάς ταχυτήτας (ιδέ καί http://en.wikipedia.org/wiki/Coandă_effect).Καί αυτό είναι ευεργεσία διά τήν ανθρωπότητα βέβαια,αλλά μήν τρελλαθούμε κιόλας.Γνωστοί σύγχρονοι τύποι αεροπλάνων (Antonov AN72 & 74,Boeing C-17 κλπ) κάμνουν χρήσιν τού εν λόγω φαινομένου.Διά τούς ελικοπτεράδες δέ (specially dedicated to vassdel :) ) υπάρχει το NOTAR (No TAil Rotor).

Τά Desiro DMU όντως επεστράφησαν εις τούς Ρουμάνους,που εις ένδειξιν ευγνωμοσύνης μάς επούλησαν τά αντίστοιχα EMU,τά οποία διεδέχθησαν τά ντηζελοκίνητα αδελφάκια τους στήν γραμμή τού προαστιακού πρός το υπερχάμπ μας.

Ορθώς έπραξαν οι Ρουμάνοι και μετωνόμασαν το αεροδρόμιό τους.Αυτό το "Otopeni" θυμίζει την λατινικήν λέξιν penis που άπαντες γνωρίζουμε τί σημαίνει.....
 
[OFFTOPIC ON] Η χρόνια Αγγλοαμερικανική ιμπεριαλιστική προπαγάνδα (sic) έχει ποτίσει και τα Έλληνικά μυαλά φίλε Hastaroth. (Χωρίς βέβαια να σε κατηγορώ για αυτό.)

Dr. Hans von Ohain , ο επιστήμονας που χρωστάμε τα ίδια ( αν όχι περισσότερα ) από τον Sir Frank. [OFFTOPIC OFF]

Ωραίο το Βουκουρέστι. Αναμένουμε τη συνέχεια και φωτό από τα "αξιοθέατα".
 
[OFF TOPIC ON]Αμα είναι έτσι,αγαπητέ redhell,νά πούμε οτι η ανθρωπότης χρωστά αιώνια ευγνωμοσύνη στόν Ηρωνα τον Αλεξανδρινό,στόν Laval καί εις άπαντες που προηγήθηκαν ώστε να τού κατέβη τού Ohain καί τού Sir Frank η ιδέα γιά τούς κινητήρες jet.[OFF TOPIC OFF]

Τό "Παρίσι τών Βαλκανίων" τό είχα επισκεφτεί και εγώ,μικρός ών,τό καλοκαίρι τού 1965,ήτοι επί εποχής Τσάου-τσέσκου.Είχα πάει στά πλαίσια σχολικού ταξιδιού στό original Παρίσι,μέ πούλμαν-περάσαμε σχεδόν όλο το Παραπέτασμα,μόνο η Πολωνία και η ΕΣΣΔ μάς ξέφυγαν.Ωραία πόλη,μού έκανε εντύπωση πόσο πρόσεχαν οι Ρουμάνοι την αρχιτεκτονική εμφάνιση τής πρωτεύουσάς τους-σ'αντίθεση με τάς Αθήνας,όπου κάθε κτίριο στόν ίδιο δρόμο έχει τελείως διαφορετική αρχιτεκτονική.
 
Ορθώς έπραξαν οι Ρουμάνοι και μετωνόμασαν το αεροδρόμιό τους.Αυτό το "Otopeni" θυμίζει την λατινικήν λέξιν penis που άπαντες γνωρίζουμε τί σημαίνει.....


Σε απάντηση otopeni ονομάζεται το χωριό δίπλα από το συγκεκριμένο αεροδρόμιο.Είναι κάτι σαν να λέμε αεροδρόμιου Ελληνικού.Για μια πλήρη ενημέρωσει των ονομασιών του αεροδρομίου. :D
 
Tι πιο ανετο εχει το Q απο το RJ; Μου φαινεται οτι το πλατος της θεσης και ισως το pitch ειναι μεγαλυτερα στο RJ,χωρις να τα
εχω μετρησει βεβαια.Το Q λογικα θα επρεπε να κανει λιγοτερο θορυβο απο αλλα turboprop ,εχει active noise reduction,αλλα ουτε εγω εντυπωσιαστηκα οταν την ιδια μερα πεταξα με Q και με Fokker 50.Ισως ομως λογω κινητηρων και ελικας αν δεν ειχε
a.n.r ,να εκανε πολυ περισσοτερο θορυβο απο ενα ATR.
 
aakunz":1a8mi0tl said:
...και έτσι, το αχάραγο της 6ης Δεκεμβρίου 2009 κι αφού με την τσίμπλα στο μάτι πάτησα κατά λάθος στα σκοτεινά την ουρά της Λολίτας που κοιμόταν απ' έξω από το υπνοδωμάτιο (καταλάβατε ότι μιλάμε για σκύλο), βγήκα όξω στη δροσιά και ανεχώρησα για το υπερχάμπ....

Δεν παίζεσαι φίλε aakunz :D

PS Και μόνο αυτές οι προτάσεις αρκούν σε όσους αναρωτιούνται "γιατί να γράφουμε trip report"
 
Έχω μπει στο αδελφάκι του Q, το Dash 8-300 (ΑUΑ) που δε ξέρω τι διαφορες έχει με το Q αλλα active noise reduction ΔΕΝ έχει ....and I love it! Ειδικά start, taxi και ΤΟ είναι τρελα!!! Έχω μπει k σε fokker 50(air baltic) αλλα δε μου 'κανε την ίδια αίσθηση. σε ΑΤR δεν έχω μπει ακόμα αλλα που θα πάει...

Όσο για το βουκουρέστι είναι μια πόλη που θέλω να επισκεφτώ γιατί είναι k κοντά k φθηνά k ωραία. Επίσης αξίζει να πας στα καρπάθια αλλα αυτό είναι άλλο topic. :great:
 
Έχοντας κάνει μια αρπαχτή (λίγο μεγαλύτερη, Παρασκευή βράδυ με Κυριακή βράδυ) μέσα Νοεμβρίου στο Βουκουρέστι έζησα κι εγώ την ίδια εμπειρία με το ελικοφόρο της Ολυμπιακής. Θα καταχραστώ το τοπικ που ξεκίνησε ο σύντροφος, για να γράψω σύντομα και σε μορφή bullet points λίγα πράγματα για το Βουκουρέστι όπως το έζησα εγώ:

- Το Βουκουρέστι είναι μποτιλιαρισμένο μέχρι αυτοκτονίας τις καθημερινές, και έρημο το Σαββατοκύριακο
- Για τον παραπάνω λόγο, τα περισσότερα γνωστά ξενοδοχεία έχουν καλύτερες τιμές τα Παρασκευοσαββατοκύριακα και όχι τις καθημερινές, κατά τις οποίες πλυμμηρίζουν από business people
- Μπορείτε να φάτε πολύ καλά, και κυρίως προσιτά. Έφαγα ίσως την καλύτερη κοτόσουπα στη ζωή μου.
- Μιλώντας για τιμές, προσιτά είναι και τα ξενοδοχεία. Το Radisson, το καλύτερο ξενοδοχείο στο Βουκουρέστι(μακάρι να υπήρχε και στην Αθήνα τέτοιο ξενοδοχείο), έχει τιμή σαββατοκύριακου 120 ευρώ.
- Αν το βιοτικό επίπεδο της χώρας κρινόταν από τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν, το Βουκουρέστι θα ήταν Στοκχόλμη. Μπορεί να μην έχουν να φάνε, αλλά ο καθένας έχει ένα αμάξι (ίσως να το χρησιμοποιούν και ως σπίτι ποιος ξέρεο)
- Σε κάθε δεύτερο τετράγωνο υπάρχει και ένα καζίνο
- Υπάρχει ένα προάστιο, το οποίο είναι φτυστό η Φιλοθέη. Ήσυχο, με πολύ πράσινο και όμορφες μονοκατοικίες. Τώρα που το σκέφτομαι η Φιλοθέη είναι χειρότερη: τίγκα στα αμάξια που χώνονται για να αποφύγουν το δράμα της Κηφησίας, και καθόλου χώρος για περπάτημα ή ποδήλατο.
- Το ανάκτορο του Τσαουσέσκου είναι η αποθέωση του κιτς εσωτερικά. Κατασκευάστηκε με τις οδηγίες και ιδιορρυθμίες του Τσαουσέσκου, ο οποίος εκτελέστηκε λίγο πριν την ολοκλήρωσή του - στην πράξη δε πρόλαβει να το χαρεί.
- Θα ακούσετε Ελληνικά περισσότερο κι από την Πράγα στα Χριστούγεννα. 33% για δουλειά, 33% για σπουδές, 33% για τζόγο.
- Οι Ρουμάνες είναι οι πιο άσχημες Βαλκάνιες.
- Το Βουκουρέστι είναι παρεξηγημένο. Περίμενα να συναντήσω μια κατάσταση λίγο πιο υποφερτή από τα Τίρανα. Εντούτοις, η πόλη έχει πολύ όμορφες γωνιές, πολύ πράσινο και χώρους για περπάτημα και άθληση (ό,τι ακριβώς έχουμε κι εδώ δηλαδή), όμορφα και φθηνά εστιατόρια, και ένα καταπληκτικό Radisson Hotel. Αρκούν και περισσεύουν για να πάτε ένα long weekend.


ΥΓ: Το ταξίδι στο Βουκουρέστι κόστισε ακριβώς όσο μια 3μερη απόδραση στην Ορεινή Κορινθία πέρσι το Φλεβάρη. Μένουμε Ελλάδα; Όχι ευχαριστώ.
 
aakunz":2pyyio6e said:
Το αεροπορικό εισιτήριο μου είχε κοστίσει μόλις €53,00 ...

Ήταν τότε με τα φθηνα εισητήρια της Olympic Air ε;

Μάταια προσπάθησα να πείσω φίλους να παμε 2-3 μέρες Βουκουρέστι ή έστω Σόφια τότε που είχε βγέλει τα φθηνά η Olypmic Air :( . Μου λεγανε "σιγά μην παω Βουκουρέστι". Τι τους έλεγα ότι είναι το "Παρίσι των Βαλκανίων" τι ότι έχει όμορφα και φθηνα ξενοδοχεία, τι ότι θα μας κοστίσει λιγότερο από τα Τρίκαλα Κορινθίας.

Ευχαριστω λοιπόν για τα trip-reports, θα τα τρίψω στη μούρη των φίλων μου! :twisted:
 
Top