27 Μαρτίου σκάει το email από τον προϊστάμενο. 17 & 18 Απρίλη έχουμε εκπαίδευση στο Τελ Αβιβ, και μιας και έχεις καιρό να έρθεις έλα από την Δευτέρα για κάποια επιπλέον πραγματάκια. Ωραία σκέφτομαι τουλάχιστον αυτή την φορά θα προλάβω να φάω το αρνάκι και το κοκορέτσι και να φύγω το βράδυ. Να μια φορά που η βραδινή πτήση της Aegean θα πιάσει τόπο….
Το site της Aegean δείχνει 4 ακόμα θέσεις στην οικονομική για την Κυριακή του Πάσχα οπότε γρήγορα τηλέφωνο στον travel coordinator της εταιρίας για να κλείσουμε τα εισιτήρια. 30 λεπτά αργότερα σκάει το μαντάτο, είσαι σε λίστα αναμονής για το ATH-TLV δεν υπάρχει τίποτα και δύσκολο να βρεθεί αφού είναι και το τέλος του δικού μας Πάσχα (passover). Μόνη διαθέσιμη πτήση η Ολυμπιακή στις 10 το πρωί, οπότε ελλείψη εναλλακτικής βγαίνουν τα εισιτήρια με την ΟΑ. Και επιστροφή με EL-AL και το 738.
OAL301
15/4
A320 SX-OA?
Θέση 9Α
Εκτιμώμενη Αναχώρηση 10:35
Αναχώρηση 11:00
Load factor 100%
Το check in έγινε την προηγούμενη ημέρα από το κινητό θέση 9A με boarding time 09:55 και μετά από την υπέροχη μαγειρίτσα και τον σύντομο ύπνο εγερτήριο στις 05:30 για τις τελικές προετοιμασίες και κατόπιν λεωφορείο και metro για το hub. Παράδοση αποσκευής και ώρα για café στα Mac (παραδόξως ο cafes αρκετά καλός) και λίγο spotting . H Βρετανίδα, και η τουρκάλα Οι φωτογραφίες είναι χωρίς επεξεργασία προς το παρόν.
Μετά το καφεδάκι έλεγχο διαβατηρίων, χειραποσκευών και ερωτήσεων σχετικά με τον λόγο ταξιδιού και στην Α9 να περιμένουμε την επιβίβαση. Χαζεύοντας έξω βλέπω κάτι που δεν περίμενα να δώ στην Αθήνα. Περιμένοντας την επιβίβαση κάποιοι από τους Ισραηλινούς επιβάτες μαζεύονται σε μια γωνία της αίθουσα και αρχίζουν να προσεύχονται φορώντας το torah. Στο ben gurion αυτό μπορούν να το κάνουν σε ειδική αίθουσα, αλλά μέσα στον κόσμο σίγουρα βγάζει μια αρνητικότητα.
Επιβίβαση στις 10:20 με αρκετά καλό pitch για μένα που είμαι 1.90. Ο γείτονας είχε αφιχθεί λίγο νωρίτερα και ήδη ανεφοδιάζεται για την επιστροφή. Push back καραμελίτσα από το νεανικό πλήρωμα και στο βάθος ένας παλιός γνωστός. Στο πηγαιμό για τον 21L Ολυμπιακές ουρές. Ο νέος είναι ωραίος αλλά ο παλιός αλλιώς. Και άλλος γνωστός να λιάζεται. Η εγκατάλειψη. Απογείωση 21L και αριστερή στροφή με τα νησιά του Αιγαίου την Σύρο, και την Ρόδο. Κάπου εδώ σερβίρεται και το δεκατιανό αποτελούμενο από κροκέτες κοτόπουλο, spring roll, τυροπιτάκι και κρουασανάκι Στεργίου. Αρκετά γευστικό αν και με έλειψε το «tea coffee». Στο FL350 με την Κύπρο στα αριστερά μας. Κάπου εκεί πριν την κάθοδο ανάβει και το προσδεθείτε κατόπιν εντολής του υπουργείου εξωτερικών του Ισραήλ όπως μας ενημέρωσαν. Οι ακτές του Τελ Αβίβ και προσγείωση στον 08. Τροχοδρόμηση για το gate 1,2. Αποβίβαση και έλεγχος διαβατηρίων, και extra περιποίηση για μένα με personal interview. Την επόμενη έμαθα ότι υπήρχαν πληροφορίες για ακτιβιστές που θα έφταναν αεροπορικώς και είχαν πάρει επιπλέον μέτρα. Μάλλον κάνω για αναρχικός/ακτιβιστής…
Ήταν η πρώτη μου πτήση με την ‘νέα’ Ολυμπιακή, και μπορώ να πω μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Καθαρό αεροσκάφος, άνετο pitch εξυπηρετικό και νεανικό γυναικείο πλήρωμα. Με εξαίρεση την μικρή καθυστέρηση στην αναχώρηση όλα ήταν perfect
Στη συνέχεια spotting στο Τελ Αβιβ
Το site της Aegean δείχνει 4 ακόμα θέσεις στην οικονομική για την Κυριακή του Πάσχα οπότε γρήγορα τηλέφωνο στον travel coordinator της εταιρίας για να κλείσουμε τα εισιτήρια. 30 λεπτά αργότερα σκάει το μαντάτο, είσαι σε λίστα αναμονής για το ATH-TLV δεν υπάρχει τίποτα και δύσκολο να βρεθεί αφού είναι και το τέλος του δικού μας Πάσχα (passover). Μόνη διαθέσιμη πτήση η Ολυμπιακή στις 10 το πρωί, οπότε ελλείψη εναλλακτικής βγαίνουν τα εισιτήρια με την ΟΑ. Και επιστροφή με EL-AL και το 738.
OAL301
15/4
A320 SX-OA?
Θέση 9Α
Εκτιμώμενη Αναχώρηση 10:35
Αναχώρηση 11:00
Load factor 100%
Το check in έγινε την προηγούμενη ημέρα από το κινητό θέση 9A με boarding time 09:55 και μετά από την υπέροχη μαγειρίτσα και τον σύντομο ύπνο εγερτήριο στις 05:30 για τις τελικές προετοιμασίες και κατόπιν λεωφορείο και metro για το hub. Παράδοση αποσκευής και ώρα για café στα Mac (παραδόξως ο cafes αρκετά καλός) και λίγο spotting . H Βρετανίδα, και η τουρκάλα Οι φωτογραφίες είναι χωρίς επεξεργασία προς το παρόν.
Μετά το καφεδάκι έλεγχο διαβατηρίων, χειραποσκευών και ερωτήσεων σχετικά με τον λόγο ταξιδιού και στην Α9 να περιμένουμε την επιβίβαση. Χαζεύοντας έξω βλέπω κάτι που δεν περίμενα να δώ στην Αθήνα. Περιμένοντας την επιβίβαση κάποιοι από τους Ισραηλινούς επιβάτες μαζεύονται σε μια γωνία της αίθουσα και αρχίζουν να προσεύχονται φορώντας το torah. Στο ben gurion αυτό μπορούν να το κάνουν σε ειδική αίθουσα, αλλά μέσα στον κόσμο σίγουρα βγάζει μια αρνητικότητα.
Επιβίβαση στις 10:20 με αρκετά καλό pitch για μένα που είμαι 1.90. Ο γείτονας είχε αφιχθεί λίγο νωρίτερα και ήδη ανεφοδιάζεται για την επιστροφή. Push back καραμελίτσα από το νεανικό πλήρωμα και στο βάθος ένας παλιός γνωστός. Στο πηγαιμό για τον 21L Ολυμπιακές ουρές. Ο νέος είναι ωραίος αλλά ο παλιός αλλιώς. Και άλλος γνωστός να λιάζεται. Η εγκατάλειψη. Απογείωση 21L και αριστερή στροφή με τα νησιά του Αιγαίου την Σύρο, και την Ρόδο. Κάπου εδώ σερβίρεται και το δεκατιανό αποτελούμενο από κροκέτες κοτόπουλο, spring roll, τυροπιτάκι και κρουασανάκι Στεργίου. Αρκετά γευστικό αν και με έλειψε το «tea coffee». Στο FL350 με την Κύπρο στα αριστερά μας. Κάπου εκεί πριν την κάθοδο ανάβει και το προσδεθείτε κατόπιν εντολής του υπουργείου εξωτερικών του Ισραήλ όπως μας ενημέρωσαν. Οι ακτές του Τελ Αβίβ και προσγείωση στον 08. Τροχοδρόμηση για το gate 1,2. Αποβίβαση και έλεγχος διαβατηρίων, και extra περιποίηση για μένα με personal interview. Την επόμενη έμαθα ότι υπήρχαν πληροφορίες για ακτιβιστές που θα έφταναν αεροπορικώς και είχαν πάρει επιπλέον μέτρα. Μάλλον κάνω για αναρχικός/ακτιβιστής…
Ήταν η πρώτη μου πτήση με την ‘νέα’ Ολυμπιακή, και μπορώ να πω μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Καθαρό αεροσκάφος, άνετο pitch εξυπηρετικό και νεανικό γυναικείο πλήρωμα. Με εξαίρεση την μικρή καθυστέρηση στην αναχώρηση όλα ήταν perfect
Στη συνέχεια spotting στο Τελ Αβιβ
.Επίσης να υποθέσω πως φορούσαν και το taleth; (είδος επιτραχήλιου,λευκού,που καταλήγει σε κρόσσια).
