Αφιερωμενο σε οσους γεννηθηκαν πριν το 1980

[no frills]

16/7/1981...δεν απεχω και πολυ.....

συγκινητικο αλλα δεν πρεπει να υποτιμουμε την νεα γεννια. την γενια που εχει προσβαση στην πληροφορια. την γενια της παγκοσμιας κοινωνιας. την γενια που (αν οχι στην ελλαδα σιγουρα στην υπολοιπη ευρωπη) μαθαινει σιγα σιγα να ζει χωρις συνορα που ονειρευεται να ζησει και να δουλεψει στο εξωτερικο και δεν το κανει επειδη δεν βρισκει δουλεια στον τοπο γεννησης της. την γεννια που εστω και μεσα απο το ps2 πιλοταρε ενα f16. την γεννια που το ταξιδι δεν ειναι ειδος πολυτελειας αλλα καθαρη διασκεδαση.

δεν λεω πως η γεννια αυτη ειναι καλυτερη απο τη δικια μας.

δεν λεω βεβαια και το αντιθετο!

απλως βαρεθηλα την γεννια του μπαμπα μου να με ζαλιζει για το πολυτεχνειο τους.....την μισημσα οταν μπηκα και εγω στο πολυτεχνειο και αηδιασα με την κατασταση της παιδειας για την οποια ευθυνονται. δεν θελω σε καμια περιπτωση να γινουμε και εμεις τοσο μικροπρεπεις και να στοιχειωσουμε την νεα γεννια οπως εκαναν....εκεινοι οι <<ηρωες>>(τελικα ποσες χιλιαδες κοσμο χωραει αυτο το πολυτεχνειο?) με την δικη μας.

στο κατω κατω....παντου υπαρχει ενας ....μυθος...

 

[gonso]

Όσα γράφει ο GP707 στο ωραίο αυτό πόστ, μου έχουν περάσει από το μυάλό πάμπολες φορές, ειδικά βλέποντας τον γιό μου που πάει δημοτικό να μεγαλώνει.

Μερικές σκέψεις και συγκρίσεις.

Πόσο έυκολα βαριούνται, θεέ μου, τα σημερινά παιδιά! Εγώ με τον αδερφό μου παίζαμε με μία χαρτόκούτα από ψυγείο στην αυλή για ένα μήνα. Ο γιός μου έχει βαρεθεί ...το ίντερνετ. Πιστεύει ότι το "μηχάνημα" το έχει τερματίσει. Έχει δώρο από τον παππού του μία δερμάτινη μπαλάρα 40ευρώ, και την τρώει ο ήλιος όλη μέρα παρόλο που τον παρακαλάω να ρίξουμε καμμιά μπαλιά. Και εμείς παίζαμε μπάλα με τις ώρες, με σκισμένα μπαλάκια του τέννις ή με τα πλαστικά μπουκάλια πορτοκαλάδας (αυτά με το αλουμινοκαπάκι) που τα γεμίζαμε με χαρτιά και πέτρες! Α, α τώρα το θυμήθηκα, είχαμε και το παγωτό μπαλάκι, που το έτρωγες και έκλεινες το καπάκι και νά σου το τόπι.

Σκεφτείτε όμως το εξής. Ότι αυτά περίπου μας λέγανε και εμάς οι γονείς μας. Και πόσο τυχεροί είμασταν. Γιατί ναι μέν εμείς δεν είχαμε αιρκοντίσιον στο αυτοκίνητο και ζώνες, αλλά αυτοί δεν είχαν καν αυτοκίνητο. Εμείς δεν είχαμε κινητά αλλά αυτοί δεν είχαν κάν τηλέφωνο. Δεν είχαμε ντουλαπάκια ειδικά για τα φάρμακα αλλά αυτοί δεν είχαν καθόλου φάρμακα. Δεν είχαμε κράνη και επιγωνατίδες για το ποδήλατο αλλά αυτοί δεν είχαν κάν ποδήλατο. Δεν είχαμε playstation και 99 κανάλια αλλά αυτοί δεν είχαν κάν τηλεόραση. Το πιάνετε το νόημα.

Είχα ακριβώς τις ίδιες σκέψεις με τον GP707, αλλά τελευταία έχω αρχίσει και "χαλαρώνω". Όλα είναι μέρος της εξέλιξης. Ο γιός μου θα διηγήται στον δικό του ότι " Ρέ σύ, εγώ όταν ήμουν μικρός, ο πατέρας μου μας έβαζε σε ένα κουτί με ρόδες και κάναμε 2μιση ώρες να πάμε Λαμία. Τώρα εσείς τα έχετε όλα. Σε 6 λεπτά είσαι εκεί και ατσαλάκωτος"

Και ού το κάθ'εξής.........

 

[Anonymous]

Ρε Γιώργο, τί έγινε αγόρι μου και μας έφερες έτσι τον χρόνο καπέλο. :shock: Μιλάμε είδα viemaster μιας ζωής.
Όλοι σας τα αναφέρατε σχεδόν όλα. Η αλήθεια είναι ότι τα νοσταλγώ εκείνα τα χρόνια. Η απόλυτη ελευθερία. Παιδιά δεν έχω, αλλά βιώνω τα 4 ανήψια μου. Ειλικρινά, δεν τους το λέω, αλλά τα λυπάμαι. Ίσως τα σημερινά δεδομένα μιας Αθήνας που σε σφίγγει ανελέητα, να με έκαναν και μένα να φύγω και να εγκατασταθώ στην επαρχία. Εδώ ξαναρχίζω να βλέπω κάποιες από τις εικόνες άλλων εποχών. Αλλά εκείνα πάνε τέλειωσαν. For sure. Συμπτωματικά φιλοξενώ αυτές τις ημέρες έναν ξάδερφό μου από την Καβάλα. Πως τον έπιασε κάποια στιγμή και μου θύμισε όλα τα παρανοϊκά που κάναμε στο χωριό παιδιά. Εκεί που έζησα μέχρι το 1976. Που έπεφτα -από αντίδραση- από το μπαλκόνι στις τσουκνίδες. Που έβαζα το ψωμί στο ρυάκι -από τσατήλα στα λόγια του παππού-για να πάει πιο γρήγορα στο σπίτι . Που πήγαινα κάθε βράδυ να πάρω το γάλα από την αγελάδα (ακόμα πιάνω την μύτη μου) . Που, που, που... Μετά ήρθε η πόλη.
Άντε πρωί πρωί. Σ' ευχαριστούμε Γιώργο για την σκέψη. Και γω με την σειρά μου θα αφιερώσω όλες αυτές τις σκέψεις και τις εικόνες... στον Θοδωρή, στον Μανώλη, στη Θεοκλία, στον Δημήτρη και τον Πάρη, τους φίλους εκείνων των παιδικών μου χρόνων που δεν είναι πια αναμεσά μας...

 

[milou]

Καλησπέρα και απο μένα...παιδί του ΄73!!!!
Πραγματικά "ταξίδεψα" κι εγώ στα παιδικά μου χρόνια με το κειμενάκι...Και συνειδητοποίησα ότι παρά την τεχνολογία και την πρόοδο μάλλον προς το χειρότερο οδεύουμε παρά στο καλύτερο......
Παιδί-α δεν έχω ,έχω όμως ανήψια.....Και φοβάμαι.....Την έξοδο,την βόλτα,τα παιχνίδια,τις αρρώστιες και τους "αρρωστημένους",τις τροφές,την μανία της φύσης να μας εκδικηθεί.....Όλα αυτά με κάνουν να αναρωτιέμαι....και να προβληματίζομαι...Αλλά αυτά είναι για άλλο thread.....

Σπορτ μπίλλι,κάντυ κάντυ,χάϊντι,φρου φρου,Νιλς Χολγκερσον,Μια φορά κι ενα καιρό ήταν ο άνθρωπος,Μάγια η μέλισσα,Στρουμφάκια,Φρουτοπία,Ποπάϋ,Μανίνα,Σεραφίνο,Τιραμόλα.....και πόσα ακόμα σε ανάμνηση εκείνων των χρόνων......[/b]

 

[LGIR27]

Να σαι καλα GP707 και ολοι εσεις που προσθεσατε κατι στο παζλ του να μεγαλωνεις στα 70'ς. Πραγμα που ειχα σχεδον ξεχασει με ολη την ταχυτητας της σημερινης εποχης. Της εποχης των δυο!! καναλιων στην τηλεοραση και μαλιστα στην αρχη και μεχρι σχεδον το γυμνασιο ασπρομαυρα. Την εποχη του pixel και της Περιπετειας. Την εποχη της amiga και του spectrum 48, αλλα και την εποχη του σκα, σκα, σου, σου, του "Γρανιτα απο λεμονι" , "Ιπποτης της ασφαλτου", "Ντιουκς".
Α! καλα μαλλον παραπηγα πισω.

 

[ariadgr]

To πρώτο μήνυμα του GP707 το πήρε το μάτι μου και σε άλλο forum, εκεί με τίτλο "Αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1985". Και αυτός που το έβαλε το έκανε copy-paste από e-mail που του ήρθε. Άλλος αναφέρει ότι το άκουσε σε ραδιοφωνικο σταθμο του Βολου!

Από ότι φαίνεται άρεσε σε πολύ κόσμο το μήνυμα και κυκλοφόρησε.

 

[Yiannis]

Φίλε μου GP707,μόλις τώρα διάβασα το postάκι σου και συγκινήθηκα τρομερά.Όλα αυτά που έγραψες,σε συνδιασμό με το γεγονός ότι πριν από λίγες μέρες έκλεισα τα 30,με έκαναν να νοσταλγήσω φοβερά τα παίδικα μου χρόνια! Αυτό που με στενοχώρησε φοβερά ήταν το ότι όλα αύτα τα όμορφα χρόνια της αθωότητας δεν θα τα ξαναζήσω! Φρίκη!...... :cry: