sx-fly
Νέο μέλος (Tourist)
Δε λεω εμπειρία μεγάλη αλλα.......ΔΕΝ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΩ ΜΕ AN-24!!!!
Aς πάρουμε τα γεγονότα απο την άρχη.Παρασκεύη 29/7/2005 προγραμματισμένη πτήση SAKAVIASERVICE αναχώρηση απο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ με προορισμό ΤΥΦΛΙΔΑ Γεωργίας ωρα αναχώρησης 11.00πμ.Σιγά μην φύγαμε!Καλά που πήραμε ειδοποίηση απο το πρακτορείο που βγάλαμε τα εισητήρια οτι τελίκα θα αναχωρήσουμε στις 30/7/2005 στη 1.00 πμ ξημερώματα Σαββάτου γιατι το αεροπλανάκι που θα πετούσαμε δεν ηρθε στην ωρα του(ερχεται κάθε Πέμπτη στις 11.00μμ και φεύγει κάθε Παρασκεύη στις 11.00πμ)Αφου τελειώσαμε με τις διαδικασίες εφτασε η στιγμή να επιβιβαστούμε στο λεωφορείο και μετα απο λίγο ηρθαμε αντιμέτωποι με την πρόκληση!!!An -24 μπροστά μας!!!Ουαου!!!Οι πιο πολλοί μειναμε με το στόμα ανοιχτό.Με αυτο το πράγμα θα πετάξουμε ειπε ενας κύριος ο οποίος βρισκόταν πίσω μου.Στην είσοδο του αεροσκάφους μας υποδέχθηκε ο κυβερνήτης με ενα μεγάλο χαμόγελο και πολύ χιουμορ,
μιας και πολλοί ηταν αυτοί που τους κοκοφάνηκε που θα πετούσαν με ενα τόσο παλιό αεροσκάφος,λεγοντας μας οτι ο τυπος του αεροσκάφους ειναι πολύ ασφαλές και οτι πέταει τέτοια αεροπλάνα πολλά χρόνια.Τα σήμαδια του χρόνου ηταν έντονα και οράτα στο σκάρι του αεροσκάφους μιας και πρόκειται για μοντελάκι της δεκαετίας του 60(πρόσφατο δηλαδή).Περνοντάς την πόρτα επικρατεί σκοτάδι και αφόρητη ζέστη και η αεροσυνοδός μας λέει να κάτσουμε όπου θέλουμε και κάθομαι στις τελευταίες θέσεις για να αποφύγω οσο μπορώ την φασαρία απο τους κινητήρες.Με μεγάλη εκπληξη παρατήρω οτι πολλές ζώνες και καθίσματα βρίσκονται σε αθλια κατάσταση.
Αφου τελίκα βρισκόμασταν ολοι στις θέσεις μας κάποια φώτα μπήκαν σε λείτουργεια αλλά η ζέστη παραμένει.Βλέπεις στα an-24 δροσίζεσαι μονο όταν ανέβεις ψηλά!Κινητήρες σε λειτουργεία και να που τροχοδρομούμε πρός τον διάδρομο 10.Πέρνουμε θέση για απογείωση και οι κινητήρες σου τρυπάνε τα αυτιά.ΦΥΓΑΜΕ!!!!Ωρα απογείωσης 1.30πμ.Ανεβαίνουμε σιγά σιγά και ομαλά και τα φώτα της πόλης εξαφανίζονται σταδιακά.Πετάμε πάνω απο την Θάσο,Καβάλα,Αλεξανδρούπολη,Κωνσταντινούπολη και η πορεία που διαγράφει το αεροσκάφος ειναι πάνω απο τα βόρεια παράλια της Τουρκίας.Μετά απο περίπου μια ωρα και 30 λεπτά αρχίζει το σερβίρισμα των κρύων πιάτων(μεζεδάκια για μπύρα θα έλεγα)και μετά καπάκι και ο καφές ο Γαλλικός που πρέπει να ομολογήσω ηταν εξαιρέτικος.Η ωρα δεν περνούσε,τα καθίσματα αβολα,σχεδιασμένα για ανθρώπους 1,60cm,και αρχισα τις βόλτες στον διάδρομο.Αρχίζει να ξημερώνει και κάτι μου λέει οτι επιτέλους θα φτάσουμε.Και οοοππππ αρχίζουμε να χάνουμε υψος,νιώθεις την πίεση στα αυτία σου, μερικοί ομαλοί ελιγμοί και πατάμε εδαφος.ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!ΠΕΝΤΕ ολόκληρες ώρες φασαρίας και καθόλου άνεσης!Αποβιβαστήκαμε,παραλαβή αποσκευων,ελεγχος διαβατηρίων γρήγορα θα έλεγα μιας και το αεροδρόμιο της Τυφλίδας δεν ειναι και πολύ πολυσυχναστο(2004 260.000 επιβάτες)Μεσα στο αεροδρόμιο γύρω γύρω μακέτες και αφίσσες για τα έργα που θα γίνουν εκει το 2006 που αν θα υλοποιηθουν θα ειναι αρκέτα όμορφο και λειτουργικό.Εδω τελειώνει το πρωτο σκέλος της ταλαιπώριας γιατι μέτα απο 14 μέρες έπρεπε να επιστρέψω πισω στην Θεσσαλονίκη πάλι με τι ίδιο αεροσκάφος.
Οσο αφορά την διαμονή μου στην Τυφλίδα ομολογώ οτι πέρασα πολύ καλά και το σίγουρο ειναι οτι θα την επισκευτώ και στο μέλλον αλλα οχι με an-24.
Ηρθε η ωρα της επιστροφής.Πεμπτη 11/08/2005.Το μυαλό μου ειναι στο πως θα πέρασουν αυτές οι πέντε ώρες και πως θα βολέψω τα πόδια μου.Ωρα αναχώρησης 19.05μμ τοπίκη,ξανά μέσα στο an-24,το ίδιο πλήρωμα εκτος απο την αεροσυνοδό που αυτη την φορά ειναι πιο εντυπωσιακή.Ξέχασα να αναφέρω οτι στο cocpit του an-24 βρισκονται 4 μέλη πληρώματος.Ο captain,co-pilot,μηχανικός και ενας στις επικοινωνίες.Για να μην γράφω τα ιδια η επιστροφή ηταν οπως οταν πήγαινα με την διαφορά οτι τώρα ειχα διαφορετίκη ψυχολογία και αντιμετωπιζα το γεγονός διαφορετίκα.Πάντος το να πετάς με an-24 ειναι μια εμπειρία η οποία μένει αξέχαστη!Σίγουρα στα νιάτα του πρέπει να ήταν ενα αξιόλογο αεροσκάφος αλλά ο καιρός περνάει και πρέπει οι εταιρείες(SAKAVIASERVICE οπως και αλλες)να φροντίσουν για την άνεση των πελατών τους.
Εχω ανεβάσει κάποιες φωτο(λίγες)στο album.
Aς πάρουμε τα γεγονότα απο την άρχη.Παρασκεύη 29/7/2005 προγραμματισμένη πτήση SAKAVIASERVICE αναχώρηση απο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ με προορισμό ΤΥΦΛΙΔΑ Γεωργίας ωρα αναχώρησης 11.00πμ.Σιγά μην φύγαμε!Καλά που πήραμε ειδοποίηση απο το πρακτορείο που βγάλαμε τα εισητήρια οτι τελίκα θα αναχωρήσουμε στις 30/7/2005 στη 1.00 πμ ξημερώματα Σαββάτου γιατι το αεροπλανάκι που θα πετούσαμε δεν ηρθε στην ωρα του(ερχεται κάθε Πέμπτη στις 11.00μμ και φεύγει κάθε Παρασκεύη στις 11.00πμ)Αφου τελειώσαμε με τις διαδικασίες εφτασε η στιγμή να επιβιβαστούμε στο λεωφορείο και μετα απο λίγο ηρθαμε αντιμέτωποι με την πρόκληση!!!An -24 μπροστά μας!!!Ουαου!!!Οι πιο πολλοί μειναμε με το στόμα ανοιχτό.Με αυτο το πράγμα θα πετάξουμε ειπε ενας κύριος ο οποίος βρισκόταν πίσω μου.Στην είσοδο του αεροσκάφους μας υποδέχθηκε ο κυβερνήτης με ενα μεγάλο χαμόγελο και πολύ χιουμορ,
μιας και πολλοί ηταν αυτοί που τους κοκοφάνηκε που θα πετούσαν με ενα τόσο παλιό αεροσκάφος,λεγοντας μας οτι ο τυπος του αεροσκάφους ειναι πολύ ασφαλές και οτι πέταει τέτοια αεροπλάνα πολλά χρόνια.Τα σήμαδια του χρόνου ηταν έντονα και οράτα στο σκάρι του αεροσκάφους μιας και πρόκειται για μοντελάκι της δεκαετίας του 60(πρόσφατο δηλαδή).Περνοντάς την πόρτα επικρατεί σκοτάδι και αφόρητη ζέστη και η αεροσυνοδός μας λέει να κάτσουμε όπου θέλουμε και κάθομαι στις τελευταίες θέσεις για να αποφύγω οσο μπορώ την φασαρία απο τους κινητήρες.Με μεγάλη εκπληξη παρατήρω οτι πολλές ζώνες και καθίσματα βρίσκονται σε αθλια κατάσταση.
Αφου τελίκα βρισκόμασταν ολοι στις θέσεις μας κάποια φώτα μπήκαν σε λείτουργεια αλλά η ζέστη παραμένει.Βλέπεις στα an-24 δροσίζεσαι μονο όταν ανέβεις ψηλά!Κινητήρες σε λειτουργεία και να που τροχοδρομούμε πρός τον διάδρομο 10.Πέρνουμε θέση για απογείωση και οι κινητήρες σου τρυπάνε τα αυτιά.ΦΥΓΑΜΕ!!!!Ωρα απογείωσης 1.30πμ.Ανεβαίνουμε σιγά σιγά και ομαλά και τα φώτα της πόλης εξαφανίζονται σταδιακά.Πετάμε πάνω απο την Θάσο,Καβάλα,Αλεξανδρούπολη,Κωνσταντινούπολη και η πορεία που διαγράφει το αεροσκάφος ειναι πάνω απο τα βόρεια παράλια της Τουρκίας.Μετά απο περίπου μια ωρα και 30 λεπτά αρχίζει το σερβίρισμα των κρύων πιάτων(μεζεδάκια για μπύρα θα έλεγα)και μετά καπάκι και ο καφές ο Γαλλικός που πρέπει να ομολογήσω ηταν εξαιρέτικος.Η ωρα δεν περνούσε,τα καθίσματα αβολα,σχεδιασμένα για ανθρώπους 1,60cm,και αρχισα τις βόλτες στον διάδρομο.Αρχίζει να ξημερώνει και κάτι μου λέει οτι επιτέλους θα φτάσουμε.Και οοοππππ αρχίζουμε να χάνουμε υψος,νιώθεις την πίεση στα αυτία σου, μερικοί ομαλοί ελιγμοί και πατάμε εδαφος.ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!ΠΕΝΤΕ ολόκληρες ώρες φασαρίας και καθόλου άνεσης!Αποβιβαστήκαμε,παραλαβή αποσκευων,ελεγχος διαβατηρίων γρήγορα θα έλεγα μιας και το αεροδρόμιο της Τυφλίδας δεν ειναι και πολύ πολυσυχναστο(2004 260.000 επιβάτες)Μεσα στο αεροδρόμιο γύρω γύρω μακέτες και αφίσσες για τα έργα που θα γίνουν εκει το 2006 που αν θα υλοποιηθουν θα ειναι αρκέτα όμορφο και λειτουργικό.Εδω τελειώνει το πρωτο σκέλος της ταλαιπώριας γιατι μέτα απο 14 μέρες έπρεπε να επιστρέψω πισω στην Θεσσαλονίκη πάλι με τι ίδιο αεροσκάφος.
Οσο αφορά την διαμονή μου στην Τυφλίδα ομολογώ οτι πέρασα πολύ καλά και το σίγουρο ειναι οτι θα την επισκευτώ και στο μέλλον αλλα οχι με an-24.
Ηρθε η ωρα της επιστροφής.Πεμπτη 11/08/2005.Το μυαλό μου ειναι στο πως θα πέρασουν αυτές οι πέντε ώρες και πως θα βολέψω τα πόδια μου.Ωρα αναχώρησης 19.05μμ τοπίκη,ξανά μέσα στο an-24,το ίδιο πλήρωμα εκτος απο την αεροσυνοδό που αυτη την φορά ειναι πιο εντυπωσιακή.Ξέχασα να αναφέρω οτι στο cocpit του an-24 βρισκονται 4 μέλη πληρώματος.Ο captain,co-pilot,μηχανικός και ενας στις επικοινωνίες.Για να μην γράφω τα ιδια η επιστροφή ηταν οπως οταν πήγαινα με την διαφορά οτι τώρα ειχα διαφορετίκη ψυχολογία και αντιμετωπιζα το γεγονός διαφορετίκα.Πάντος το να πετάς με an-24 ειναι μια εμπειρία η οποία μένει αξέχαστη!Σίγουρα στα νιάτα του πρέπει να ήταν ενα αξιόλογο αεροσκάφος αλλά ο καιρός περνάει και πρέπει οι εταιρείες(SAKAVIASERVICE οπως και αλλες)να φροντίσουν για την άνεση των πελατών τους.
Εχω ανεβάσει κάποιες φωτο(λίγες)στο album.
Πάλι καλά που δεν βγήκε η αεροσυνοδός να χορέψει σαν τα γεωργιανά μπαλέτα πέρα δώθε. Άξιος πάντως. Δεν δίστασες και ανταμοίφθηκες με... 5 ώρες πτήσης? 
Τελικά είχε δροσιά εκεί πάνω; 