seven4seven
Concorde-Class-Member
- Εγγραφή
- 27/04/2004
- Μηνύματα
- 5.286
- Likes
- 838
- Περιοχή
- Airside
- Αγαπημένη αεροπορική εταιρεία (ICAO Code)
- KLM
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- VHHH
Σαν ταξιδιαρικο πλασμα που (προσπαθω να) ειμαι, αποφασισα να κανω το ταξιδακι αυτο. Kαι οχι μονος. 
ATH-MXP-LIS-MXP-ATH
Starring : seven4seven, connie
Σκελος #1 (Η αβασταχτη ελαφροτητα του σαλαμιου)
ΑΖ727
ATH-MXP
Alitalia MD-80 I-DATL
STD: 06:30L
17/11/2006
Τσεκ ιν οσο νωριτερα γινεται, για να εξασφαλισουμε το παραθυρακι μας. Προς εκπληξη μας, ειχαν τσεκαρει κι αλλοι ακομα νωριτερα, με αποτελεσμα να παρουμε 17 Α και 17Β, αρκετα πισω για MD-80. Επισης, η κρατηση μου, δεν φαινοταν πουθενα :shock: . Με κρυο ιδρωτα στο μετωπο,Κοιτωντας στην εκτυπωση του eticket που ειχα μαζι μου, διαπιστωσα οτι ενα Ι το ειχαν κανει Ο, και ρωτησα την υπαλληλο να το κοιταξει ετσι. Πραγματι, με βρηκε, και μιας και δεν γινοταν να με κανει reissue (δεν ξερω γιατι, συνηθως γινεται), αποφασισα να ταξιδεψω με το νεο μου ονομα. Απλα, θα στελνοταν σημα στους αλλους σταθμους που θα πιαναμε, για τα περι λαθους και διορθωσης τους. Καλα ειναι κ ετσι... Καναμε και through check-in για το επομενο σκελος, να γλυτωσουμε λιγο χρονο.
Το προβλεπομενο χαζι στα Duty Free, ο κλασσικος τσιγαροκαφες στον Γρηγορη, και κατα τις 6 παρα 5, εισοδος στο security ckeckpoint του Β20. Κανενα ιδιεταιρο προβλημα, μονο η αγκραφα μου να κανει ΜΠΙΠ και ο securitas μετα να με χαιδευει ηδονικα
. Εναρξη επιβιβασης στις 0600 ακριβως, και εισοδος μας στο πρωτο λεοφωρειο, οπου μετα απο δεκαλεπτη αναμονη κατευθυνθηκαμε στο B33 οπου μας περιμενε το I-DATL. Eισοδος, "buongiorno signiore/signiorina" απο τον ηγουμενο, "'μερααα" απο εμενα, και βολεμα των χειραποσκευων στα overhead (οι οποιες, σημειωτεον ηταν αρκετα μεγαλες, μιας και δεν θελαμε να ρισκαρουμε αποσκευη στο αμπαρι σε transfer πτηση με Αlitalia. Αποδειχθηκε αργοτερα οτι ειχαμε δικιο.). Το αεροπλανο, μεσα και εξω
εδειχνε τα χρονακια του. Ολιγολεπτη αναμονη, και γυρω στις 6μιση εκλεισαν οι πορτες, με καλημερισμα στην πτηση απο τον κυβερνητη μας. Pushback στις 0637, και ταχυτατη τροχοδρομηση προς τον 03L. Μετα απο ελαχιστη αναμονη, το MD-80 εκανε line-up, σταματησε, τα εδωσε ολα και ξεχυθηκε. Στο σημειο αυτο, αρχισε να χτυπαει το κινητο καποιου μαλακα απο τις μπροστινες μας σειρες. Εκανα μια αρκετα φωναχτη παρατηρηση και σταματησε να ακουγεται (προφανως το εβαλε στο αθορυβο- σιγα μην το εκλεισε - αυτα ειναι για τους Ευρωπαιους που ειναι φοβιτσιαρες αδερφες). Τι να πω.... Ελληναρα, το μεγαλειο σου (και μιλαω για Ελληναρα, γιατι ηταν Ελληνικο το ringtone...) :evil:
Το θηριο της McDonnell Douglas (αρνουμαι να πω "της Boeing"), δεν δυσκολευτηκε καθολου να μας εκπληξει με το rocket-climb του, παρόλο που ηταν καταμεστο. Αριστερη στροφη προς Κορινθο, και μια πανοραμικη αποψη της Αθηνας το χαραμα. ( https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9241) Λιγο μετα, και ενω ειχε σβησει το "προσδεθειτε", καλεσα ενα μελος του πληρωματος και του εξηγησα τα περι κινητου στην απογειωση κλπ κλπ. Με ευχαριστησε, και λιγο μετα ακουστηκε στο ΡΑ στα αγγλικα το "βεβαιωθειτε οτι τα κινητα σας ειναι κλειστα". Τι παραπανω μπορουσαν να κανουν κι αυτοι? ...
Μερικα λεπτα ακομα, και βλεπω το αεροδρομιο του Ακτιου αριστερα και κατω μας. Εκει λοιπον που ετοιμαζομουν για τα δεοντα, ακουω "please, sir, no". "Ε? :shock: " απαντησα. "No digital devices during flight please". "But it's just a still camera". "It's still digital" ερχεται αποστωμοτικη η απαντηση.
Προβληματισμενο-ψαρωμενο-νευριασμενος κατεβαζω την D50 μου, μιας και ουτως η αλλως, η ευκαιρια για το Ακτιο ειχε χαθει με ολη την κουβεντα και ο τυπος εκεινη την ωρα ηταν μπαστακας απο πανω μου... Λιγο μετα, μας καλωσορισε ο ηγουμενος στην πτηση, λεγοντας ,μεταξυ
αλλων, οτι μπορουμε να χρησιμοποιησουμε το laptop μας, αρκει να μην ειναι συνδεδεμενο με CD player. Εκει ηταν που εβγαλα παλι εξω την D50 και την κρατησα εξω για ολο το υπολοιπο ταξιδι, παρα τις παρατηρησεις της συνταξιδιωτισσας μου connie "ελα, βαλτη μεσα, αφου στο ειπε τωρα, τι να κανουμε" (
) . Της εξηγησα. Και συνεχισα.
(Συγνωμη, αλλα αν χρησιμοποιεις λαπτοπ που εχει πολλαπλασια υπολογιστικη ισχη απο μια ψηφιακουλα, τοτε τι προβλημα να υπαρξει???)
Μετα ηρθε το shock του ταξιδιου. Το γαστρονομικο shock που λεγεται ALISNACK. Χαρτοκουτι. Ανοιγμα. Απο αριστερα προς τα δεξια: πλαστικο φλυτζανι (snack ειναι κ αυτο? να το φαω?), ξερο σαντουιτς με κατι σαν σαλαμι μεσα, γλυκο που ειχε πεθανει και δεν το ηξερε, και φακελακι με ζαχαρη. Πρωτη σκεψη : "παλι θα την τηλωσουμε σημερα". Παρ' ολ' αυτα, επειδη πραγματικα ΠΕΙΝΟΥΣΑ, εφαγα και το δικο μου, και της connie, η οποια μολις αντικρυσε το Alisnack ειχε το ιδιο υφος με αυτο που παιρνουν οι γυναικες οταν οι αντρες τους ρευονται/περδονται/κλπ., να, καπως ετσι:
Μετα απο αρκετη ωρα ηρεμης και αθορυβης πτησης πανω απο συννεφα-συννεφα-συννεφα, και ενω σιγουρα πλησιαζαμε Μιλανο (καμια ενημερωση απο μπροστα, βεβαια), ειδα μπροστα αριστερα μας μια απιστευτη αναπτυξη με μειγμα απο cumulonimbus,cumulus,stratus και μερικα φακοειδη ετσι απο πανω για κερασακι. ( https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9242 ) Σκεψη: "αμααααν καιρο που θα εχει απο κει κατωωωωω". Λιγο μετα, αρχισαμε να κατεβαινουμε με αριστερη στροφη... Ναι, κατω απο το συννεφομπουγιο ηταν η ευρυτερη περιοχη του Μιλανο! :?
Εχοντας κατεβει αρκετα χαμηλα, και πετωντας "στη σουπα" εδω και περιπου 20 λεπτα, αρχιζει ο χορος. Αναταραξουλες συνεχεια, οχι τιποτα τρομερο, ισα για να σπασει η μονοτονια της πτησης. Εξω απο το παραθυρο, σε κενα μεταξυ συννεφων, ενα 777 της ΑΖ ηταν πριν απο μας για την προσγειωση. Για φωτο ουτε λογος... Μετα ακουσαμε στο ΡΑ τον κυβερνητη να λεει κατι που περιειχε τις λεξεις "preparare, aterissagio, cabina" και καταλαβαμε με τα απταιστα Ιταλικα μας, οτι ειμαστε σε finals. Και τι finals ηταν αυτα! Cat II και βαλε! Μαυρη τυφλα εξω, και εχοντας ακουσει τους τροχους να κλειδωνουν απο κατω μας, κοιταμε εξω να δουμε τι θα πρωτοαντικρυσουμε απο την Ιταλια. Μερικα κτιριακια,σπιτακια, πολυ αχνα, με μετα μια μεγαλη περιοχη με ασφαλτο, σαν δρομος, που ειχε μεγαλες ασπρες λωριδες,φωτακια, και εγραφε πανω 35L. Και προσγειωθηκαμε. Απαλα, αθoρυβα, οπως αλλωστε πρεπει σε ενα αεροπλανο σαν το MD-80. Πιο πολυ θορυβο ακυσαμε απο τα φρενα, παρα απο τα reversers.
Ολιγολεπτο taxi για remote stand, διπλα σε ενα ΑΤR-72 της Alitalia και on-blocks στις 08:14L. Λεοφωρειακι, και ντου για το Terminal, περνωντας διπλα απο ενα κουκλι το οποιο υπολογιζα να βγαλω οσο θα ειμαι transit στο ΜΙλανο: https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9239
Βολτιτσα στα μαγαζια του Malpensa και στο αεροδρομιο γενικοτερα (λιγο χαωδες το βρηκα...), λιγακι spotting απο τα παραθυρα, λιγο κουβεντουλα, και η ωρα περασε. Ημασταν για το Α50, οπου θα επιβιβαζοταν η πτηση μας για Lisbon.
Σκελος #2 (Το λατρευτο μας 321, τα AWACS και το Alisnack)
ΑΖ026
ATH-MXP
Alitalia A321 I-BIXH
STD: 09:50L
17/11/2006
Απο το Α50, λοιπον, παλι λεοφωρειο, και μια μικρη βολτα στην ομιχλοκαλυμμενη πιστα του Malpensa μεχρι το επομενο αεροπλανο μας. Το τρισαγαπημενο μου Α321, το ομορφοτερο αεροπλανο των αιθερων. Εver.
Επιβιβαση στο I-BIXH, και βολεμμα στις 21 A και Β. Seat-pitch πολυ καλυτερο απο το MD, και γενικα το αεροπλανο ηταν σε καλη κατασταση. Εσωτερικα, τουλαχιστον, γιατι μολις μας ενημερωσε ο Κ1 οτι θα εχουμε καθυστερηση περιπου 1 ωρας λογω τεχνικου προβληματος, αρχισα να αμφιβαλλω για το "εξωτερικα". (πφφφφφ....
Airbus). Τι να κανουμε κ εμεις, κατι ψιλοκουβεντουλα, κατι χαζεμα στο Ulisse (παντα σε ενα inflight θα βρεις κατι ενδιαφερον, το πιστευω αυτο), η μια ωρα περασε, και αρχισε το pushback μας στις 1050 ακριβως. Οθονουλες καθε 3 σειρες πανω απο το κεφαλι μας να δειχνουν τις διαδικασιες ασφαλειας σε κινουμενα σχεδια (νορμαλ κινουμενα σχεδια, μην φανταστειετε ...Ice Age) Τροχοδρομηση διπλα απο την πιστα cargo (με 747 απο Atlas, NCA και Malaysia και ολα τα MD-11F της Alitalia, δυστυχως η ομιχλη και το παραθυρο δεν μου αφησαν πολλα περιθωρια...) και απογειωση απο τον 35L (παλι) στις 1100L. Ανοδος, ανοδος, ανοδος και ακομα συννεφα εξω. Λιγο γαλαζιο, κι αλλη ανοδος, κι αλλα συννεφα απο πανω μας. Μας φανηκε ατελειωτο. Ουρανος-συννεφα σε μια εναλλαγη που δεν εχω ξαναδει ποτε μου. Τελικα βγηκαμε για τα καλα και αντικρυσαμε τον ηλιο. Και μαζι με τον ηλιο αντικρυσαμε και πολλα, μα παρα πολλα over/underflying. Εβγαλα, λοιπον, απο το βαλιτσακι τον 110-450 μου, ελπιζοντας. Και επειδη η ελπιδα ανταμοιβεται, μετα απο πολλες αποτυχημενες προσπαθειες, εκατσε το μαργαριταρι: https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9244 Ποιος θα το πιστευε οτι θα κατασκοπευα τον κατασκοπο?
Στη συνεχεια, ηρθε το δευτερο χτυπημα του Alisnack. MΠΑΜ πανω στο τραπεζακι, με ιδια ακριβω διαμορφωση, αλλα διαφοερτικο γλυκο. Λιγοτερο πεθαμενο. Το φαγαμε κ αυτο. Η connie ζηταει χυμο πορτοκαλι. Της ερχεται ενα ποτηρι με τοσο κοκκινο περιεχομενο που καθε bloody mary θα ωχριουσε μπροστα του. Σαγκουινι. "Πορτοκαλι δεν εχετε"? Ρωταει. Sanguini, signiorina.Arrancio" η δευτερη αποστωμοτικη απαντηση της ημερας. Τουλαχιστον δεν με ενοχλησε κανεις ετσι που κοντευα να βγω εξω με το φακο, παλευοντας με τα underflying.
Οι οθονες, στο μεταξυ, μας θυμιζαν τι κορυφαια/τεραστια/απιστευτη/μεγαλειωδης/διαγαλακτικη συμμαχια ειναι η SkyTeam, και ποσο θεοι ειμαστε που πεταμε με ενα μελος της. Μετα αρχισε να δειχνει Looney Tunes. Και συγκεκριμενα αυτο που λατρευω, Coyote και RoadRunner. Νεβερδελεςς, και παρ'ολο που εκτιμω τις ακουραστες προσπαθειες του συμπαθους κυνοειδους να πιασει το σκασμενο πτηνο, θα προτιμουσα να δω και καμια πληροφορια για την πτηση μας. Τα γνωστα, μωρε, αποσταση, υψος, ταχυτητα, ποσο κρυο κανει εξω... Τιποτα ομως. Παλι SkyTeam, και παλι Coyote. Δε βαριεσαι...
Μετα απο 2 ωρες και 15 λεπτα απο την απογειωση, αρχισε η καθοδος μας για την Λισαβωνα. Ο καιρος ηταν συμπαθεστατος, με μερικα broken εδω κι εκει, και ομαλοτατη ηταν και η προσεγγιση μας, με ενα εντυπωσιακο θεαμα στα αεριστερα μας. Την γεφυρα Vasco da Gama ( https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9243 ) Λιγο μετα, οι τροχοι του Xray Hotel αγγιξαν απαλα τον 21 του Aeroporto Lisboa Portela de Sacavem και μετα απο μικρη τροχοδρομηση, και με ενα Airbus να ξερογλυφεται παραδιπλα μας ( https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9240) , πιασαμε στο Gate A7. Αποβιβαση, και ταξακι για το ξενοδοχειο.
Mεινετε συντονισμενοι για φωτογραφικα στιγμιοτυπα απο το ταξιδι, παραλειπομενα απο την connie, και την επιστροφη. Ως τοτε, ho-la!
ATH-MXP-LIS-MXP-ATH
Starring : seven4seven, connie
Σκελος #1 (Η αβασταχτη ελαφροτητα του σαλαμιου)
ΑΖ727
ATH-MXP
Alitalia MD-80 I-DATL
STD: 06:30L
17/11/2006
Τσεκ ιν οσο νωριτερα γινεται, για να εξασφαλισουμε το παραθυρακι μας. Προς εκπληξη μας, ειχαν τσεκαρει κι αλλοι ακομα νωριτερα, με αποτελεσμα να παρουμε 17 Α και 17Β, αρκετα πισω για MD-80. Επισης, η κρατηση μου, δεν φαινοταν πουθενα :shock: . Με κρυο ιδρωτα στο μετωπο,Κοιτωντας στην εκτυπωση του eticket που ειχα μαζι μου, διαπιστωσα οτι ενα Ι το ειχαν κανει Ο, και ρωτησα την υπαλληλο να το κοιταξει ετσι. Πραγματι, με βρηκε, και μιας και δεν γινοταν να με κανει reissue (δεν ξερω γιατι, συνηθως γινεται), αποφασισα να ταξιδεψω με το νεο μου ονομα. Απλα, θα στελνοταν σημα στους αλλους σταθμους που θα πιαναμε, για τα περι λαθους και διορθωσης τους. Καλα ειναι κ ετσι... Καναμε και through check-in για το επομενο σκελος, να γλυτωσουμε λιγο χρονο.
Το προβλεπομενο χαζι στα Duty Free, ο κλασσικος τσιγαροκαφες στον Γρηγορη, και κατα τις 6 παρα 5, εισοδος στο security ckeckpoint του Β20. Κανενα ιδιεταιρο προβλημα, μονο η αγκραφα μου να κανει ΜΠΙΠ και ο securitas μετα να με χαιδευει ηδονικα
. Εναρξη επιβιβασης στις 0600 ακριβως, και εισοδος μας στο πρωτο λεοφωρειο, οπου μετα απο δεκαλεπτη αναμονη κατευθυνθηκαμε στο B33 οπου μας περιμενε το I-DATL. Eισοδος, "buongiorno signiore/signiorina" απο τον ηγουμενο, "'μερααα" απο εμενα, και βολεμα των χειραποσκευων στα overhead (οι οποιες, σημειωτεον ηταν αρκετα μεγαλες, μιας και δεν θελαμε να ρισκαρουμε αποσκευη στο αμπαρι σε transfer πτηση με Αlitalia. Αποδειχθηκε αργοτερα οτι ειχαμε δικιο.). Το αεροπλανο, μεσα και εξω εδειχνε τα χρονακια του. Ολιγολεπτη αναμονη, και γυρω στις 6μιση εκλεισαν οι πορτες, με καλημερισμα στην πτηση απο τον κυβερνητη μας. Pushback στις 0637, και ταχυτατη τροχοδρομηση προς τον 03L. Μετα απο ελαχιστη αναμονη, το MD-80 εκανε line-up, σταματησε, τα εδωσε ολα και ξεχυθηκε. Στο σημειο αυτο, αρχισε να χτυπαει το κινητο καποιου μαλακα απο τις μπροστινες μας σειρες. Εκανα μια αρκετα φωναχτη παρατηρηση και σταματησε να ακουγεται (προφανως το εβαλε στο αθορυβο- σιγα μην το εκλεισε - αυτα ειναι για τους Ευρωπαιους που ειναι φοβιτσιαρες αδερφες). Τι να πω.... Ελληναρα, το μεγαλειο σου (και μιλαω για Ελληναρα, γιατι ηταν Ελληνικο το ringtone...) :evil:
Το θηριο της McDonnell Douglas (αρνουμαι να πω "της Boeing"), δεν δυσκολευτηκε καθολου να μας εκπληξει με το rocket-climb του, παρόλο που ηταν καταμεστο. Αριστερη στροφη προς Κορινθο, και μια πανοραμικη αποψη της Αθηνας το χαραμα. ( https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9241) Λιγο μετα, και ενω ειχε σβησει το "προσδεθειτε", καλεσα ενα μελος του πληρωματος και του εξηγησα τα περι κινητου στην απογειωση κλπ κλπ. Με ευχαριστησε, και λιγο μετα ακουστηκε στο ΡΑ στα αγγλικα το "βεβαιωθειτε οτι τα κινητα σας ειναι κλειστα". Τι παραπανω μπορουσαν να κανουν κι αυτοι? ...
Μερικα λεπτα ακομα, και βλεπω το αεροδρομιο του Ακτιου αριστερα και κατω μας. Εκει λοιπον που ετοιμαζομουν για τα δεοντα, ακουω "please, sir, no". "Ε? :shock: " απαντησα. "No digital devices during flight please". "But it's just a still camera". "It's still digital" ερχεται αποστωμοτικη η απαντηση.
Προβληματισμενο-ψαρωμενο-νευριασμενος κατεβαζω την D50 μου, μιας και ουτως η αλλως, η ευκαιρια για το Ακτιο ειχε χαθει με ολη την κουβεντα και ο τυπος εκεινη την ωρα ηταν μπαστακας απο πανω μου... Λιγο μετα, μας καλωσορισε ο ηγουμενος στην πτηση, λεγοντας ,μεταξυ αλλων, οτι μπορουμε να χρησιμοποιησουμε το laptop μας, αρκει να μην ειναι συνδεδεμενο με CD player. Εκει ηταν που εβγαλα παλι εξω την D50 και την κρατησα εξω για ολο το υπολοιπο ταξιδι, παρα τις παρατηρησεις της συνταξιδιωτισσας μου connie "ελα, βαλτη μεσα, αφου στο ειπε τωρα, τι να κανουμε" (
) . Της εξηγησα. Και συνεχισα. (Συγνωμη, αλλα αν χρησιμοποιεις λαπτοπ που εχει πολλαπλασια υπολογιστικη ισχη απο μια ψηφιακουλα, τοτε τι προβλημα να υπαρξει???)
Μετα ηρθε το shock του ταξιδιου. Το γαστρονομικο shock που λεγεται ALISNACK. Χαρτοκουτι. Ανοιγμα. Απο αριστερα προς τα δεξια: πλαστικο φλυτζανι (snack ειναι κ αυτο? να το φαω?), ξερο σαντουιτς με κατι σαν σαλαμι μεσα, γλυκο που ειχε πεθανει και δεν το ηξερε, και φακελακι με ζαχαρη. Πρωτη σκεψη : "παλι θα την τηλωσουμε σημερα". Παρ' ολ' αυτα, επειδη πραγματικα ΠΕΙΝΟΥΣΑ, εφαγα και το δικο μου, και της connie, η οποια μολις αντικρυσε το Alisnack ειχε το ιδιο υφος με αυτο που παιρνουν οι γυναικες οταν οι αντρες τους ρευονται/περδονται/κλπ., να, καπως ετσι:
Μετα απο αρκετη ωρα ηρεμης και αθορυβης πτησης πανω απο συννεφα-συννεφα-συννεφα, και ενω σιγουρα πλησιαζαμε Μιλανο (καμια ενημερωση απο μπροστα, βεβαια), ειδα μπροστα αριστερα μας μια απιστευτη αναπτυξη με μειγμα απο cumulonimbus,cumulus,stratus και μερικα φακοειδη ετσι απο πανω για κερασακι. ( https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9242 ) Σκεψη: "αμααααν καιρο που θα εχει απο κει κατωωωωω". Λιγο μετα, αρχισαμε να κατεβαινουμε με αριστερη στροφη... Ναι, κατω απο το συννεφομπουγιο ηταν η ευρυτερη περιοχη του Μιλανο! :?
Εχοντας κατεβει αρκετα χαμηλα, και πετωντας "στη σουπα" εδω και περιπου 20 λεπτα, αρχιζει ο χορος. Αναταραξουλες συνεχεια, οχι τιποτα τρομερο, ισα για να σπασει η μονοτονια της πτησης. Εξω απο το παραθυρο, σε κενα μεταξυ συννεφων, ενα 777 της ΑΖ ηταν πριν απο μας για την προσγειωση. Για φωτο ουτε λογος... Μετα ακουσαμε στο ΡΑ τον κυβερνητη να λεει κατι που περιειχε τις λεξεις "preparare, aterissagio, cabina" και καταλαβαμε με τα απταιστα Ιταλικα μας, οτι ειμαστε σε finals. Και τι finals ηταν αυτα! Cat II και βαλε! Μαυρη τυφλα εξω, και εχοντας ακουσει τους τροχους να κλειδωνουν απο κατω μας, κοιταμε εξω να δουμε τι θα πρωτοαντικρυσουμε απο την Ιταλια. Μερικα κτιριακια,σπιτακια, πολυ αχνα, με μετα μια μεγαλη περιοχη με ασφαλτο, σαν δρομος, που ειχε μεγαλες ασπρες λωριδες,φωτακια, και εγραφε πανω 35L. Και προσγειωθηκαμε. Απαλα, αθoρυβα, οπως αλλωστε πρεπει σε ενα αεροπλανο σαν το MD-80. Πιο πολυ θορυβο ακυσαμε απο τα φρενα, παρα απο τα reversers.
Ολιγολεπτο taxi για remote stand, διπλα σε ενα ΑΤR-72 της Alitalia και on-blocks στις 08:14L. Λεοφωρειακι, και ντου για το Terminal, περνωντας διπλα απο ενα κουκλι το οποιο υπολογιζα να βγαλω οσο θα ειμαι transit στο ΜΙλανο: https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9239
Βολτιτσα στα μαγαζια του Malpensa και στο αεροδρομιο γενικοτερα (λιγο χαωδες το βρηκα...), λιγακι spotting απο τα παραθυρα, λιγο κουβεντουλα, και η ωρα περασε. Ημασταν για το Α50, οπου θα επιβιβαζοταν η πτηση μας για Lisbon.
Σκελος #2 (Το λατρευτο μας 321, τα AWACS και το Alisnack)
ΑΖ026
ATH-MXP
Alitalia A321 I-BIXH
STD: 09:50L
17/11/2006
Απο το Α50, λοιπον, παλι λεοφωρειο, και μια μικρη βολτα στην ομιχλοκαλυμμενη πιστα του Malpensa μεχρι το επομενο αεροπλανο μας. Το τρισαγαπημενο μου Α321, το ομορφοτερο αεροπλανο των αιθερων. Εver.
Επιβιβαση στο I-BIXH, και βολεμμα στις 21 A και Β. Seat-pitch πολυ καλυτερο απο το MD, και γενικα το αεροπλανο ηταν σε καλη κατασταση. Εσωτερικα, τουλαχιστον, γιατι μολις μας ενημερωσε ο Κ1 οτι θα εχουμε καθυστερηση περιπου 1 ωρας λογω τεχνικου προβληματος, αρχισα να αμφιβαλλω για το "εξωτερικα". (πφφφφφ....
Airbus). Τι να κανουμε κ εμεις, κατι ψιλοκουβεντουλα, κατι χαζεμα στο Ulisse (παντα σε ενα inflight θα βρεις κατι ενδιαφερον, το πιστευω αυτο), η μια ωρα περασε, και αρχισε το pushback μας στις 1050 ακριβως. Οθονουλες καθε 3 σειρες πανω απο το κεφαλι μας να δειχνουν τις διαδικασιες ασφαλειας σε κινουμενα σχεδια (νορμαλ κινουμενα σχεδια, μην φανταστειετε ...Ice Age) Τροχοδρομηση διπλα απο την πιστα cargo (με 747 απο Atlas, NCA και Malaysia και ολα τα MD-11F της Alitalia, δυστυχως η ομιχλη και το παραθυρο δεν μου αφησαν πολλα περιθωρια...) και απογειωση απο τον 35L (παλι) στις 1100L. Ανοδος, ανοδος, ανοδος και ακομα συννεφα εξω. Λιγο γαλαζιο, κι αλλη ανοδος, κι αλλα συννεφα απο πανω μας. Μας φανηκε ατελειωτο. Ουρανος-συννεφα σε μια εναλλαγη που δεν εχω ξαναδει ποτε μου. Τελικα βγηκαμε για τα καλα και αντικρυσαμε τον ηλιο. Και μαζι με τον ηλιο αντικρυσαμε και πολλα, μα παρα πολλα over/underflying. Εβγαλα, λοιπον, απο το βαλιτσακι τον 110-450 μου, ελπιζοντας. Και επειδη η ελπιδα ανταμοιβεται, μετα απο πολλες αποτυχημενες προσπαθειες, εκατσε το μαργαριταρι: https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9244 Ποιος θα το πιστευε οτι θα κατασκοπευα τον κατασκοπο? Στη συνεχεια, ηρθε το δευτερο χτυπημα του Alisnack. MΠΑΜ πανω στο τραπεζακι, με ιδια ακριβω διαμορφωση, αλλα διαφοερτικο γλυκο. Λιγοτερο πεθαμενο. Το φαγαμε κ αυτο. Η connie ζηταει χυμο πορτοκαλι. Της ερχεται ενα ποτηρι με τοσο κοκκινο περιεχομενο που καθε bloody mary θα ωχριουσε μπροστα του. Σαγκουινι. "Πορτοκαλι δεν εχετε"? Ρωταει. Sanguini, signiorina.Arrancio" η δευτερη αποστωμοτικη απαντηση της ημερας. Τουλαχιστον δεν με ενοχλησε κανεις ετσι που κοντευα να βγω εξω με το φακο, παλευοντας με τα underflying.
Οι οθονες, στο μεταξυ, μας θυμιζαν τι κορυφαια/τεραστια/απιστευτη/μεγαλειωδης/διαγαλακτικη συμμαχια ειναι η SkyTeam, και ποσο θεοι ειμαστε που πεταμε με ενα μελος της. Μετα αρχισε να δειχνει Looney Tunes. Και συγκεκριμενα αυτο που λατρευω, Coyote και RoadRunner. Νεβερδελεςς, και παρ'ολο που εκτιμω τις ακουραστες προσπαθειες του συμπαθους κυνοειδους να πιασει το σκασμενο πτηνο, θα προτιμουσα να δω και καμια πληροφορια για την πτηση μας. Τα γνωστα, μωρε, αποσταση, υψος, ταχυτητα, ποσο κρυο κανει εξω... Τιποτα ομως. Παλι SkyTeam, και παλι Coyote. Δε βαριεσαι...
Μετα απο 2 ωρες και 15 λεπτα απο την απογειωση, αρχισε η καθοδος μας για την Λισαβωνα. Ο καιρος ηταν συμπαθεστατος, με μερικα broken εδω κι εκει, και ομαλοτατη ηταν και η προσεγγιση μας, με ενα εντυπωσιακο θεαμα στα αεριστερα μας. Την γεφυρα Vasco da Gama ( https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9243 ) Λιγο μετα, οι τροχοι του Xray Hotel αγγιξαν απαλα τον 21 του Aeroporto Lisboa Portela de Sacavem και μετα απο μικρη τροχοδρομηση, και με ενα Airbus να ξερογλυφεται παραδιπλα μας ( https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9240) , πιασαμε στο Gate A7. Αποβιβαση, και ταξακι για το ξενοδοχειο.
Mεινετε συντονισμενοι για φωτογραφικα στιγμιοτυπα απο το ταξιδι, παραλειπομενα απο την connie, και την επιστροφη. Ως τοτε, ho-la!
