Λοιπόν μετά από τόσα trip reports που διάβασα,είπα να γράψω και εγώ δύο δικά μου, από ταξίδια που έκανα πρίν αρκετά χρόνια αλλά που (χάρις στην μανία που έχω από μικρός να σημειώνω τα πάντα όταν ταξιδεύω) διαθέτω αρκετά στοιχεία γι’αυτά.Φωτογραφίες μήν περιμένετε,και οι δύο πτήσεις ήταν τέτοιες που δέν μπορούσα να πάρω φωτογραφική μηχανή μαζί μου (πρός μεγάλην μου λύπη φυσικά,αφού εκείνες τίς εποχές δέν υπήρχε ακόμη αυτή η υστερία με τα μέτρα ασφαλείας…)
Εχουμε και λέμε λοιπόν:
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ
JUNE 1995, LGAT-LGKV OA954,BOEING 737-200B SX-BCB
Αφιξη στο LGAT στίς 17.30 μέ αρκετό άγχος διότι ένα μέλος τού συγκροτήματος (πηγαίναμε να παίξουμε σε συναυλία στα ΤΕΙ Καβάλας) κατά την συνάντησή μας μού ανακοίνωσε ότι είχε σπάσει η χορδή τής κιθάρας του και Σάββατο απόγευμα ήταν αδύνατον να βρούμε μαγαζί ανοιχτό και έτσι μέσα στο ταξί δοκιμάζαμε διάφορες «πατέντες» γιά να κάνουμε την ήδη σπασμένη χορδή να κρατήση λίγο παραπάνω.Βαλίτσες δέν είχαμε,μόνο τίς θήκες με τα όργανά μας τίς οποίες παραδώσαμε στο check-in.Μετά από λίγο ανακοινώνεται η επιβίβαση και βγαίνουμε στην πίστα όπου μάς περίμενε το λεωφορείο (παλιές καλές εποχές…).Φτάνουμε δίπλα στην LH FWD PASSENGER DOOR τού SX-BCB και κατεβαίνουμε από το όχημα,αλλά εκεί η βλοσυρά «ηγουμένη» μάς λέει ότι πρέπει να περιμένουμε (στην φλογισμένη πίστα…).Το μέλος τού γκρούπ με την σπασμένη χορδή κιθάρας δέν έχει ταξιδέψει ποτέ αεροπορικώς και με ρωτάει εναγωνίως.....άν υπάρχουν τουαλέττες μέσα στο αεροπλάνο «Οχι»,απαντάω, «έπρεπε να κάνης τίς ανάγκες σου πρίν επιβιβαστούμε.Μόνο γιά το πλήρωμα έχει μιά μικρή τουαλέττα στο πίσω μέρος» (κάπου-κάπου με πιάνει το πειραχτηρικό μου χεχε).Εν τώ μεταξύ φτάνει κι’ένα όχημα με GPU οπότε ψυλλιάζομαι ότι θα γευτούμε ολίγην καθυστέρηση και προφανώς πρέπει να κάνουν και οικονομία στα καύσιμα-μήν τα φάμε όλα στην APU..Κάποια στιγμή ανεβαίνουμε στο αεροπλάνο και επειδή οι θέσεις είναι «δι’έφορμήσεως» (όπως έλεγε και ο πατέρας μου) καταφέρνουμε και πιάνουμε τίς δύο πρώτες θέσεις δεξιά (μήν με ρωτάτε γιά νούμερα,δέν θυμάμαι..).Η πόρτα τού flightdeck είναι ανοιχτή και μπορώ να παρατηρώ τούς πιλότους που κουβεντιάζουν με τον flight dispatcher ο οποίος κάθεται στο jumpseat.Ανοιχτή όμως παραμένει και η πόρτα τού αεροπλάνου και λόγω μή λειτουργίας τού κλιματισμού έχουμε βγάλει την μπέμπελη.Κάποια στιγμή ζητάω λίγο νερό από μία επίσης βλοσυρή αεροσυνοδό (που εμφανισιακά παρέπεμπε σε «διαχειρίστρια» οίκου ανοχής,χυδαϊστί τσατσά).Στήν αρχή φέρνει κάποιες αντιρρήσεις,οπότε τής λέω πως θα σηκωθώ και θα πάω στη galley να πάρω μόνος μου και έτσι πείθεται τελικά και μού φέρνει ένα πλαστικό ποτηράκι με ολίγον ύδωρ σάν να ήμουν καναρίνι.Η ώρα περνά και μένουμε καρφωμένοι στο έδαφος,προφανώς οι ελεγκτές «εφαρμόζουν με ακρίβεια τους κανονισμούς» σε ένδειξη διαμαρτυρίας γιά τίς χαμηλές αμοιβές τους (τέτοιου είδους «απεργίες» γινόντουσαν συχνά τότε…).Κάποια στιγμή όμως ο flight dispatcher βγαίνει από το αεροπλάνο,η LH FWD PASSENGER DOOR κλείνει και από την θέση μου βλέπω στο πιλοτήριο,τού οποίου η πόρτα παραμένει ανοιχτή,την πλήρη διαδικασία τού engine start.Στίς 19.05 αρχίζει η τροχοδρόμηση (το timetable έλεγε αναχώρηση στίς 18.30,πάλι καλά δηλαδή..),λίγο αργότερα line-up στόν 35 και start of takeoff roll στίς 19.14,rotate στίς 19.15 και λίγο αργότερα established to FL230.Η πόρτα τού πιλοτηρίου (που είχε κλείσει κατά την διάρκεια τής απογείωσης,πρός μεγάλην μου απογοήτευσιν..) ξανανοίγει και έτσι μπορώ πάλι να παρατηρώ κατά την διάρκεια τής πτήσης τί γίνεται εκεί (στραβολαίμιασα βέβαια,καθισμένος «λοξά» επί σαράντα λεπτά περίπου..).Βέβαια άμα δέν είσαι μέσα στο πιλοτήριο δέν βλέπεις και πάρα πολλά,απλώς φαινόταν ο κυβερνήτης που έβαζε κατά διαστήματα τίς πορείες στον autopilot και έβλεπα διάφορα trim wheels να γυρνάνε από μόνα τους (απτή απόδειξη τού in-flight automation).Κατά τίς 19.50 άφιξη πάνω από LGKV (όπου γιά πρώτη φορά είδα base leg,μιά και σε όσα αεροπορικά ταξίδια θυμάμαι να έχω κάνει,όλο straight-in προσγειωνόμασταν),θεαματική κάθοδος (αφού την έβλεπα καί από το παράθυρο δίπλα στην θέση μου,αλλά και από τα παράθυρα τού πιλοτηρίου τού οποίου η πόρτα εξακολουθούσε να παραμένη ανοιχτή..) και touchdown στίς 19.54 (έχω την εντύπωση πως ήταν λίγο heavy,αλλά εντός φυσιολογικών ορίων), τροχοδρόμηση και ramp stop στίς 19.58.Αποβίβαση και τροχάδην στην..παράγκα τού αεροδρομίου όπου παραλάβαμε τά μουσικά μας όργανα και βούρ γιά το πούλμαν τής ΟΑ που μετέφερε τους επιβάτες στήν πόλη τής Καβάλας….
Βαθμολογία:7 (γιά την συμπεριφορά τών βλοσυρών αεροσυνοδών και την δίκην κοπαδιού αιγοπροβάτων αναμονή μας-έστω και ολιγόλεπτη-στο ζεματιστό apron...)
Αυτά γιά σήμερα,τα υπόλοιπα αύριο
Εχουμε και λέμε λοιπόν:
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ
JUNE 1995, LGAT-LGKV OA954,BOEING 737-200B SX-BCB
Αφιξη στο LGAT στίς 17.30 μέ αρκετό άγχος διότι ένα μέλος τού συγκροτήματος (πηγαίναμε να παίξουμε σε συναυλία στα ΤΕΙ Καβάλας) κατά την συνάντησή μας μού ανακοίνωσε ότι είχε σπάσει η χορδή τής κιθάρας του και Σάββατο απόγευμα ήταν αδύνατον να βρούμε μαγαζί ανοιχτό και έτσι μέσα στο ταξί δοκιμάζαμε διάφορες «πατέντες» γιά να κάνουμε την ήδη σπασμένη χορδή να κρατήση λίγο παραπάνω.Βαλίτσες δέν είχαμε,μόνο τίς θήκες με τα όργανά μας τίς οποίες παραδώσαμε στο check-in.Μετά από λίγο ανακοινώνεται η επιβίβαση και βγαίνουμε στην πίστα όπου μάς περίμενε το λεωφορείο (παλιές καλές εποχές…).Φτάνουμε δίπλα στην LH FWD PASSENGER DOOR τού SX-BCB και κατεβαίνουμε από το όχημα,αλλά εκεί η βλοσυρά «ηγουμένη» μάς λέει ότι πρέπει να περιμένουμε (στην φλογισμένη πίστα…).Το μέλος τού γκρούπ με την σπασμένη χορδή κιθάρας δέν έχει ταξιδέψει ποτέ αεροπορικώς και με ρωτάει εναγωνίως.....άν υπάρχουν τουαλέττες μέσα στο αεροπλάνο «Οχι»,απαντάω, «έπρεπε να κάνης τίς ανάγκες σου πρίν επιβιβαστούμε.Μόνο γιά το πλήρωμα έχει μιά μικρή τουαλέττα στο πίσω μέρος» (κάπου-κάπου με πιάνει το πειραχτηρικό μου χεχε).Εν τώ μεταξύ φτάνει κι’ένα όχημα με GPU οπότε ψυλλιάζομαι ότι θα γευτούμε ολίγην καθυστέρηση και προφανώς πρέπει να κάνουν και οικονομία στα καύσιμα-μήν τα φάμε όλα στην APU..Κάποια στιγμή ανεβαίνουμε στο αεροπλάνο και επειδή οι θέσεις είναι «δι’έφορμήσεως» (όπως έλεγε και ο πατέρας μου) καταφέρνουμε και πιάνουμε τίς δύο πρώτες θέσεις δεξιά (μήν με ρωτάτε γιά νούμερα,δέν θυμάμαι..).Η πόρτα τού flightdeck είναι ανοιχτή και μπορώ να παρατηρώ τούς πιλότους που κουβεντιάζουν με τον flight dispatcher ο οποίος κάθεται στο jumpseat.Ανοιχτή όμως παραμένει και η πόρτα τού αεροπλάνου και λόγω μή λειτουργίας τού κλιματισμού έχουμε βγάλει την μπέμπελη.Κάποια στιγμή ζητάω λίγο νερό από μία επίσης βλοσυρή αεροσυνοδό (που εμφανισιακά παρέπεμπε σε «διαχειρίστρια» οίκου ανοχής,χυδαϊστί τσατσά).Στήν αρχή φέρνει κάποιες αντιρρήσεις,οπότε τής λέω πως θα σηκωθώ και θα πάω στη galley να πάρω μόνος μου και έτσι πείθεται τελικά και μού φέρνει ένα πλαστικό ποτηράκι με ολίγον ύδωρ σάν να ήμουν καναρίνι.Η ώρα περνά και μένουμε καρφωμένοι στο έδαφος,προφανώς οι ελεγκτές «εφαρμόζουν με ακρίβεια τους κανονισμούς» σε ένδειξη διαμαρτυρίας γιά τίς χαμηλές αμοιβές τους (τέτοιου είδους «απεργίες» γινόντουσαν συχνά τότε…).Κάποια στιγμή όμως ο flight dispatcher βγαίνει από το αεροπλάνο,η LH FWD PASSENGER DOOR κλείνει και από την θέση μου βλέπω στο πιλοτήριο,τού οποίου η πόρτα παραμένει ανοιχτή,την πλήρη διαδικασία τού engine start.Στίς 19.05 αρχίζει η τροχοδρόμηση (το timetable έλεγε αναχώρηση στίς 18.30,πάλι καλά δηλαδή..),λίγο αργότερα line-up στόν 35 και start of takeoff roll στίς 19.14,rotate στίς 19.15 και λίγο αργότερα established to FL230.Η πόρτα τού πιλοτηρίου (που είχε κλείσει κατά την διάρκεια τής απογείωσης,πρός μεγάλην μου απογοήτευσιν..) ξανανοίγει και έτσι μπορώ πάλι να παρατηρώ κατά την διάρκεια τής πτήσης τί γίνεται εκεί (στραβολαίμιασα βέβαια,καθισμένος «λοξά» επί σαράντα λεπτά περίπου..).Βέβαια άμα δέν είσαι μέσα στο πιλοτήριο δέν βλέπεις και πάρα πολλά,απλώς φαινόταν ο κυβερνήτης που έβαζε κατά διαστήματα τίς πορείες στον autopilot και έβλεπα διάφορα trim wheels να γυρνάνε από μόνα τους (απτή απόδειξη τού in-flight automation).Κατά τίς 19.50 άφιξη πάνω από LGKV (όπου γιά πρώτη φορά είδα base leg,μιά και σε όσα αεροπορικά ταξίδια θυμάμαι να έχω κάνει,όλο straight-in προσγειωνόμασταν),θεαματική κάθοδος (αφού την έβλεπα καί από το παράθυρο δίπλα στην θέση μου,αλλά και από τα παράθυρα τού πιλοτηρίου τού οποίου η πόρτα εξακολουθούσε να παραμένη ανοιχτή..) και touchdown στίς 19.54 (έχω την εντύπωση πως ήταν λίγο heavy,αλλά εντός φυσιολογικών ορίων), τροχοδρόμηση και ramp stop στίς 19.58.Αποβίβαση και τροχάδην στην..παράγκα τού αεροδρομίου όπου παραλάβαμε τά μουσικά μας όργανα και βούρ γιά το πούλμαν τής ΟΑ που μετέφερε τους επιβάτες στήν πόλη τής Καβάλας….
Βαθμολογία:7 (γιά την συμπεριφορά τών βλοσυρών αεροσυνοδών και την δίκην κοπαδιού αιγοπροβάτων αναμονή μας-έστω και ολιγόλεπτη-στο ζεματιστό apron...)
Αυτά γιά σήμερα,τα υπόλοιπα αύριο
