Ο γιος του Έλμερ Σπέρρυ (Elmer Sperry), ιδρυτή της «Εταιρίας Γυροσκοπείων Σπέρρυ» (“Sperry Gyroscpopic Company”), ο Λαυρέντιος Σπέρρυ (Lawrence Sperry, 22/12/1892 – 13/12/1923) αφού σπούδασε στη σχολή του Γκλεν Κέρτις, πήρε στις 15/10/1913 πτυχίο πιλότου και έγινε ο νεαρότερος πιλότος της Αμερικής. Στα τέλη του ίδιου χρόνου ξεκίνησε επιτυχημένα πειράματα τα οποία είχε ήδη ολοκληρώσει στις 18/7/1914, όταν έλαβε μέρος στον Γαλλικό Διαγωνισμό Αεροπορικής Ασφάλειας (Concours de la Securité en Aéroplane) σαν ένας από τους 53 διαγωνιζόμενους, και μπροστά στα πλήθη του κόσμου που είχαν συγκεντρωθεί στις όχθες του Σηκουάνα ανάμεσα στις γέφυρες Μπεζόνς (Bezons) και Αρζαντέιγ (Argenteuil), χρησιμοποίησε γυροσκόπιο, επιδεικνύοντας την σταθεροποίηση της οριζόντιας πτήσης ενός υδροπλάνου Κέρτις C-2 :
«Ο ορχήστρα της πυροσβεστικής των χωριών Μπεζόνς και Αρζαντέιγ μόλις εντόπισε το αεροπλάνο που προσέγγιζε «αμερικάνικα», άρχισε να παιανίζει δυνατά το «σημαία με λάμψη αστεριών» (“The Star Spangled Banner”). Το «Κέρτις» C-2 κατέβηκε προς τον ποταμό, και αμέσως μπροστά από τη θέση των κριτών ο Λαυρέντιος ενεργοποίησε τη συσκευή του σταθεροποιητή του, και σήκωσε και τα δυο του χέρια από το χειριστήριο που έλεγχε την κλίση του αεροπλάνου. Το αεροπλάνο συνέχισε μια ευθεία και σταθερή πορεία, με τον χειριστή φανερά να μην επεμβαίνει στον έλεγχο του αεροπλάνου. Το πλήθος στεκόταν όρθιο, επευφημώντας και φωνάζοντας: «Θαυμάσιο!» «Εξαιρετικό!» και «Τρομερό!». Ο Λαυρέντιος είχε αφήσει άναυδους ακόμη και τους σκεπτικιστές με την πτήση του «χωρίς πιλότο».
Αλλά ο Λαυρέντιος ήθελε να δείξει και τι άλλο μπορούσε να κάνει η συσκευή του. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου περάσματος, ο βοηθός του Αιμίλιος Κασίν (Emil Cachin) αναρριχήθηκε έξω στο δεξιό φτερό και προχώρησε 7 πόδια μακριά από την άτρακτο. Τα χέρια του Λαυρέντιου ήταν ακόμα στο χειριστήριο. Καθώς Αιμίλιος κινήθηκε προς τα έξω στο φτερό, το αεροπλάνο έκλινε προς στιγμήν λόγω της μετατόπισης του βάρους, αλλά ο γυροσκοπικός σταθεροποιητής ανέλαβε αμέσως και διόρθωσε τη κλίση, και το C-2 συνέχισε ομαλά προς τον ποταμό. Αυτή τη φορά το πλήθος ήταν ασυγκράτητο στις εκδηλώσεις του και η ορχήστρα των πυροσβεστών παρέδωσε την ανώτατη φιλοφρόνησή της -- μια σφριγηλή απόδοση «της Μασσαλιώτισας» “La Marseillaise”. Ο Λαυρέντιος ωστόσο αποφάσισε να κάνει ένα επιπλέον πέρασμα – «επίδειξη δύναμης». Καθώς περνούσαν το βάθρο των κριτών, ο Αιμίλιος βρισκόταν στη μια πτέρυγα και ο Λαυρέντιος στην άλλη, με το κάθισμα του πιλότου κενό. Αυτό ήταν μια επίδειξη πέρα από κάθε προσδοκία του ήδη ξέφρενου πλήθους. Υπήρχε το αεροσκάφος, να πετά ήρεμα με τον πιλότο του και τον μηχανικό του έξω στις πτέρυγες χαιρετίζοντας αμέριμνα προς τους θεατές. Ο κριτής, Ρενέ Κουίντον (René Quinton), έμεινε άφωνος. Το σχόλιό του αντανακλούσε τα συναισθήματα του πλήθους: «αλλά αυτό είναι ανήκουστο!» (“Mais, c'est inoui!”).»
(από το βιβλίο: "Η ιστορία των δημοσίων αερομεταφορών στην Ελλάδα").
«Ο ορχήστρα της πυροσβεστικής των χωριών Μπεζόνς και Αρζαντέιγ μόλις εντόπισε το αεροπλάνο που προσέγγιζε «αμερικάνικα», άρχισε να παιανίζει δυνατά το «σημαία με λάμψη αστεριών» (“The Star Spangled Banner”). Το «Κέρτις» C-2 κατέβηκε προς τον ποταμό, και αμέσως μπροστά από τη θέση των κριτών ο Λαυρέντιος ενεργοποίησε τη συσκευή του σταθεροποιητή του, και σήκωσε και τα δυο του χέρια από το χειριστήριο που έλεγχε την κλίση του αεροπλάνου. Το αεροπλάνο συνέχισε μια ευθεία και σταθερή πορεία, με τον χειριστή φανερά να μην επεμβαίνει στον έλεγχο του αεροπλάνου. Το πλήθος στεκόταν όρθιο, επευφημώντας και φωνάζοντας: «Θαυμάσιο!» «Εξαιρετικό!» και «Τρομερό!». Ο Λαυρέντιος είχε αφήσει άναυδους ακόμη και τους σκεπτικιστές με την πτήση του «χωρίς πιλότο».
Αλλά ο Λαυρέντιος ήθελε να δείξει και τι άλλο μπορούσε να κάνει η συσκευή του. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου περάσματος, ο βοηθός του Αιμίλιος Κασίν (Emil Cachin) αναρριχήθηκε έξω στο δεξιό φτερό και προχώρησε 7 πόδια μακριά από την άτρακτο. Τα χέρια του Λαυρέντιου ήταν ακόμα στο χειριστήριο. Καθώς Αιμίλιος κινήθηκε προς τα έξω στο φτερό, το αεροπλάνο έκλινε προς στιγμήν λόγω της μετατόπισης του βάρους, αλλά ο γυροσκοπικός σταθεροποιητής ανέλαβε αμέσως και διόρθωσε τη κλίση, και το C-2 συνέχισε ομαλά προς τον ποταμό. Αυτή τη φορά το πλήθος ήταν ασυγκράτητο στις εκδηλώσεις του και η ορχήστρα των πυροσβεστών παρέδωσε την ανώτατη φιλοφρόνησή της -- μια σφριγηλή απόδοση «της Μασσαλιώτισας» “La Marseillaise”. Ο Λαυρέντιος ωστόσο αποφάσισε να κάνει ένα επιπλέον πέρασμα – «επίδειξη δύναμης». Καθώς περνούσαν το βάθρο των κριτών, ο Αιμίλιος βρισκόταν στη μια πτέρυγα και ο Λαυρέντιος στην άλλη, με το κάθισμα του πιλότου κενό. Αυτό ήταν μια επίδειξη πέρα από κάθε προσδοκία του ήδη ξέφρενου πλήθους. Υπήρχε το αεροσκάφος, να πετά ήρεμα με τον πιλότο του και τον μηχανικό του έξω στις πτέρυγες χαιρετίζοντας αμέριμνα προς τους θεατές. Ο κριτής, Ρενέ Κουίντον (René Quinton), έμεινε άφωνος. Το σχόλιό του αντανακλούσε τα συναισθήματα του πλήθους: «αλλά αυτό είναι ανήκουστο!» (“Mais, c'est inoui!”).»
(από το βιβλίο: "Η ιστορία των δημοσίων αερομεταφορών στην Ελλάδα").