Όλοι συμφωνούμε ότι υπάρχει ανάγκη επέκτασης του αεροσταθμού και ότι αυτή έχει ήδη καθυστερήσει…
Η πανδημία ήταν μια θαυμάσια ευκαιρία για να γίνουν τέτοιες κινήσεις με την λιγότερη δυνατή όχληση στο επιβατικό κοινό και στους υπόλοιπους χρήστες του αεροδρομίου. Αλλά για να δεις μια τέτοια κρίση ως ευκαιρία πρέπει να υπάρχει και δημιουργικό μυαλό, όχι μόνο λογιστικό.
Από κει και πέρα, εγώ προβληματίζομαι για δυο πράγματα:
1. Την δυσανάλογα μικρή χρήση του δορυφορικού αεροσταθμού. Πιο πολύ χρησιμοποιείται σαν remote parking αεροσκαφών και όχι σαν κτιριακή εγκατάσταση…. Πιστεύω ότι αν οι κτιριακές εγκαταστάσεις χρησιμοποιούνται περισσότερο, θα υπήρχε μια μικρή χωροταξική ανακούφιση.
2. Την πολύ κακή διάταξη / προσανατολισμό των κτιριακών εγκαταστάσεων και υποδομών του αεροδρομίου ( πάντα κατά την δική μου αντίληψη )… Έχουμε τον ανατολικό …μαχαλά όπου έχουν στριμωχτεί όλα, και τον δυτικό μαχαλά που είναι κυρίως ένα ανεκμετάλλευτο χωράφι.
Στην ουσία τα κτίρια του αεροσταθμού έχουν περιοριστεί σε μια λεπτή σχετικά λωρίδα γης στο ανατολικό μισό περιορισμένα στα δυτικά από τον κύριο δρόμο πρόσβασης, το πάρκινγκ / αλάνα, τις σιδηροδρομικές γραμμές ( όλα υπέργεια ) και ένα ξενοδοχείο ενώ στα ανατολικά υπάρχουν οι τροχόδρομοι και ο ανατολικός διάδρομος.
( Ιδανικός σχεδιασμός κατ´ εμέ για αεροδρόμιο με παράλληλους διαδρόμους είναι του Χονγκ Κονγκ και της Ντοχα .)
Το παραπάνω σημαίνει ότι υπάρχουν μικρά σχετικά περιθώρια επέκτασης του κυρίου αεροσταθμού. Θα πρέπει είτε να γίνει ένα αυτόνομο ακόμη δορυφορικό κτίριο που δεν ξέρω τι τύχη θα έχει όταν ακόμη δεν χρησιμοποιούμε ιδανικά το υφιστάμενο.
Αλλιώς πάμε στην λύση mirror terminal στην δυτική πλευρά και στην ουσία θα έχουμε 2 αεροσταθμούς που θα τους χωρίζει τουλάχιστον 1 χιλιόμετρο τον έναν από τον άλλο. Δεν είναι ιδανικό αυτό το σενάριο, ειδικά για ένα αεροδρόμιο που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο transfer traffic.