Οι πρωτευουσες ενωνονται με ανταποκριση

[benjamin]

Διαβαζω πολυ καιρο το σαιτ και ετσι μου μπηκε η ιδεα να γραψω κι εγω ενα trip report.

Με τη διακοπη του δρομολογιου ATH-TXL απο την Α3 περισυ το χειμωνα, οι επιλογες οσων κανουν αυτο το route μειωθηκαν. Απευθειας εμεινε μονο η ευκολη που εκμεταλλευεται την περισταση και παει τα εισιτηρια στο Θεο. Μπροστα στην απελπισια του να ακριβοπληρωσεις την ευκολη, μπηκα απο περιεργεια στο σαιτ της Lufthansa, να δω τι τιμες μου δινει στο δρομολογιο εστω και με ανταποκριση. Τα 155€ για TXL-ATH-TXL ηταν αρκετα προκλητικα, και αφου η διαφορα στα δυο εισιτηρια σε συγκριση με την Easy ηταν τουλαχιστον 100€, δεν υπηρχε διλημμα. Τα εισιτηρια κλειστηκαν και οι ετοιμασιες για την φοβερη αποστολη μας στην ελληνικη πρωτευουσα αρχισαν. Οι μερες εφτασαν και τα αερολεωφορεια πηραν θεση.

TXL-FRA
LH0183
Airbus A321-100/200

Καθε φορα που ταξιδευω απο το ηρωικο αεροδρομιο Τεγκελ, σκεφτομαι ποσο πολυ θα μου λειψει οταν, λεμε οταν, ανοιξει το καινουριο αεροδρομιο. Ναι οκ μπορει να μην εχει πολλα καταστηματα ή υποδομες να φιλοξενησει πολλους επιβατες, δεκτα ολα αυτα. Ειναι ομως ενα απο τα πιο βολικα αεροδρομια της Ευρωπης. Το περπατημα ειναι ελαχιστο και η ταλαιπωρια μηδαμινη. Οι ουρες στον γκισε για την παραδοση αποσκευων στην Lufthansa ειχαν σχετικα λιγη κινηση, καθως η εταιρια χωριζει αρκετα καλα τις πτησεις της απο το Τεγκελ ωστε να μην προκαλειται συμφορηση. Η κοπελα μιλουσε αγγλογερμανικα (German English , αγγλικα με γερμανικη προφορα) και πολυ γρηγορα αφου ειχαμε εκτυπωσει και boarding passes απο το σπιτι, ημασταν ετοιμοι. Το αεροδρομιο δεν εχει και πολλα να κανεις εδω που τα λεμε, οποτε πας ψιλο-οριακα στην ωρα, ισα για το ταξιδι σου, δν συγκρινεται και με το υπερ-hub των Αθηνων. Ο σωματικος ελεγχος ειναι ακριβως πισω απο τους γκισεδες, σε αποσταση 30''. Και ακριβως απο πισω ειναι και η πυλη. Η πτηση εχει αρκετο κοσμο, υπολογισα γυρω στο 70% πληροτητα. Υπηρχαν απο Αμερικανες που ταξιδευαν για ΛΑ με 3-4 πιτσιρικια η καθε μια, μεχρι Τουρκους που ξεκιναγαν το μεγαλο ταξιδι για την Ανατολη. Βεβαια η μεγαλη πλειοψηφια των επιβατων τετοια ωρα ειναι κουστουμαρισμενοι. Φαινεται ειναι απαραιτητο dress code για αυτη την πτηση. Με τζιν και T-Shirt αισθανοσουν αβολα διπλα σε αυτους που κρατωντας την Frankfurter Allgemeine στο ενα χερι και το σακακι στο αλλο πετουσαν διπλα σου. Απ οτι καταλαβα απο εναν συνταξιδιωτη που του επιασα κουβεντα στα 50λ που διηρκησε περιπου η πτηση, πολλα στελεχη εταιριων και τραπεζων πανε μονοημερο στη Φρανκφουρτη για καποια συνεδριο, συμβουλιο κλπ και μετα επιστρεφουν στο Βερολινο. Λογικο σκεφτηκα, απο τη στιγμη που η Lufthansa και η Air Berlin εχουν συνολικα μεχρι και 23 πτησεις τη μερα στο δρομολογιο TXL-FRA, αλλωστε ειναι ενα απο τα πιο busy της χωρας, και το 2010 μετακινηθηκαν περιπου 1.600.000 επιβατες μεταξυ των δυο πολεων.

Το Α321 ηταν σε αρκετα καλη κατασταση, καθαρο και τα καθισματα σχετικα καινουρια. Ηταν η πρωτη μου φορα με τετοιο αεροσκαφος καθως καθε φορα τυχαινε και πεταγα με Α320. Οι θεσεις ανετες και το γεγονος οτι πισω μου δεν καθοταν κανεις βοηθησε στην ανεση αυτου του τεραστιου ταξιδιου. Το φοβερο και τρομερο σνακ που μας προσεφεραν οταν μπηκαμε στο αεροσκαφος ηταν μια μπαρα δημητριακων με γαλα. Η αναχωρηση εγινε on-time, τα φωτα εσβησαν πολυ γρηγορα και ξεκινησε ο ανεφοδιασμος με υγρα, υπηρχαν φυσικα πορτοκαλαδες, χυμος μηλου, νερο, κοκα κολα, sprite και φυσικα Tomatensaft για τους πιο hard-core ταξιδιωτες. Οσο γρηγορα εσβησαν τα φωτα αλλο τοσο γρηγορα αναψαν καθως απο το παραθυρο αρχισαν να αχνοφαινονται οι ουρανοξυστες της οικονομικης πρωτευουσας της Γερμανιας. Ο καθαρος καιρος βοηθουσε στο να υπαρχει μια πολυ ωραια θεα απο τα παραθυρα του αερολεωφορειου. Η προσγειωση ηταν αρκετα ομαλη και το αεροσκαφος παρκαρε στο μεγαλυτερο hub της αστροσυμμαχιας. Φυσικα ενω στο Tegel το Α321 δειχνει κανονικο, στην Φρακφουρτη δειχνει αρκετα μικρο συγκρινομενο με τα 747, Α346 και Α330 που ηταν παρκαρισμενα γυρω μας. Σαν παιδικο δειχνει για την ακριβεια. Η αποβιβαση εγινε πολυ γρηγορα καθως μεγαλη μεριδα επιβατων δεν ειχαν χειραποσκευες. Ηρθε η ωρα για μια αναμονη γυρω στη μια ωρα μεχρι την πτηση για τον Βενιζελο. Φυσικα η αποβιβαση εγινε με φυσουνα, οπως στον πολιτισμενο κοσμο(εξαιρειται το SXF)

Βαθμολογια? Θα εδινα ενα 8/10 κυριως γιατι θα μπορουσαν να ειχαν κατι καλυτερο σαν σνακ, μια φετα κεικ για παραδειγμα. Την αλλη φορα που θα ξαναβρεθω στο ιδιο δρομολογιο θα φορεσω κουστουμια

Το αεροδρομιο της Φρανκφουρτης, ενω ειναι τεραστιο και οι ατελειωτες οθονες του προκαλουν δεος σε σχεση με οσους ειναι συνηθισμενοι απο αεροδρομιο τυπου Βενιζελος (αχ ποτε θα δουμε ATH-YVR), αντ'αυτου ειναι βαρετο. Η ωρα περασε κυριως χαζευοντας απο τα παραθυρα τα αεροπλανα που αναχωρουσαν καθως εφευγε ενα 767 της United κι ενα Α346 της LH εκεινη την στιγμη. Κανοντας μια βολτα αναμεσα στις πυλες, καθως φυσικα δν περνας ελεγχο, ειναι πολυ ευκολο να εντοπισεις την πυλη για Athen, μπορεις να το κανεις και χωρις να βλεπεις, ισα με την ακοη. Ειναι με διαφορα η πιο φασαριοζικη πυλη του αεροδρομιου. Στο δρομολογιο αυτο, ολο και καποιον γνωστο σου θα πετυχεις. Εξυπηρετουνται τοσοι προορισμοι απο το συγκεκριμενο αεροδρομιο, που ολο και καποιον θα βρεις. Εγω για την ακριβεια βρηκα 5. Η ωρα εφτασε για την αναχωρηση.

FRA-ATH
LH1282
Airbus A321-100/200

Αυτη τη φορα το αεροσκαφος ηταν γεματο. Και κατα κυριο λογο ηταν Ελληνες, Γερμανους ακουσα ελαχιστους. Οταν εκανα check-in το προηγουμενο βραδυ, δεν ξερω τι οραμα ειδα και εκλεισα τις θεσεις ακριβως πισω απο την Business. Αποτελεσμα να ταξιδεψουμε σχεδον 3 ωρες με τις κουρτινες μεσα στη μουρη μας. Την ευχαριστη αυτη νοτα ενισχυσε ο διπλανος μου, που αποφασισε να βγαλει τα παπουτσια του και να μας χαρησει απλοχερα μοναδικες μυρωδιες. Ευτυχως που μια γλυκια Γερμανιδα αεροσυνοδος τον τσεκαρε εγκαιρως και τα παπουτσια επανηλθαν εκει που επρεπε. Η αναχωρηση εγινε περιπου με 15' λεπτα καθυστερηση, αλλα σε ενα ταξιδι διαρκειας 4ω 50λ, αυτη η καθυστερηση δεν μας χαλασε κι ιδιαιτερα. Επιτελους ημασταν στον αερα με προορισμο τον θρυλικο LGAV κι οι επιβατες προφανως συγκινημενοι, δεν εβαλαν γλωσσα μεσα οσο διηρκησε το ταξιδι. Το φαγητο ηταν μια απογοητευση, περα απο την τυπικη ομελετα αεροπλανου, υπηρχε κι ενας δευτερος εκτος απο εμενα που ειδε οραμα εκεινη τη μερα. Κι ηταν ο υπευθυνος που διαλεξε το φαγητο διοτι ανακαλυψαμε τριμμενη πατατα απο κατω απο την ομελετα η οποια συνδυαζοταν αρμονικα με ενα τοματινι. Την κατασταση εσωσε μια μικρη σοκολατιτσα Milka. Αφου το φαγητο σχεδον εμεινε ανεγγιχτο, αποφασισα να κανω αποσβεση δοκιμαζοντας ο,τι υπηρχε απο υγρες προμηθειες, ηπια μεχρι και τοματοζουμο. Στο τελος η αεροσυνοδος σταματαγε στη σειρα μου να με ρωτησει χωρις να της το πω, μαλλον με καταλαβε. Οπως σε ολα τα short-haul αεροσκαφη της εταιριας, ετσι και το Α321 δεν εχει κανενος ειδους IFE, ουτε καν τις τυπικες και βαρετες οθονες της Α3, με τον υπερακριβη χαρτη της πορειας μας. Δεν βαριεσαι ομως, δεν ηταν μεγαλη η πτηση, και με κουβεντουλα περασε η ωρα. Μια επισκεψη στην τουαλετα του αεροσκαφους δειχνει την ποιοτητα της εταιριας, δειξε μου την τουαλετα σου να σου πω ποιος εισαι. Και η συγκεκριμενη ηταν μετρια, οπως γενικοτερα το αεροσκαφος που κατα περιοδους ακουγοντουσαν τριγμοι. Η πτηση ευτυχως δεν ειχε αναταραξεις και επιτελους αρχισαν να ξεπροβαλουν οι αθανατες πισινες των ελληνικων μονοκατοικιων εκτος Αθηνων, ναι αυτες που καλυψαν με υφασμα παραλλαγης για να μην τους τσιμπησουν απο τις αεροφωτογραφιες. Ακουστηκε και το φοβερο μηνυμα αποχωρησης της εταιριας και ηρεμα και ομορφα παρκαραμε στο Βενιζελος, θαμπωμενοι απο τα Α380 και τα 747 που εκεινη την ωρα κατεκλυζαν τον αερολιμενα (νταξει το παρακανα, συγγνωμη). Οι αποσκευες βγηκαν γρηγορα και το ταξιδι μας τελειωσε. Παραδοξως μετα απο αρκετες ωρες ταξιδιου ημασταν σε αρκετα καλη κατασταση

Βαθμολογια 6,5/10. Ηρεμο ταξιδι, καλη απογειωση και προσγειωση αλλα μας τα θαλασσωσαν στο μενου. Επισης ποσο θα κοστιζε στην εταιρια να παρει μια κοπελα και να ηχογραφησουν ενα μηνυμα της προκοπης???

Αν θα την ξαναδιαλεγα? Ναι, αρκει να κυμαινονται σε λογικα πλαισια οι τιμες κι οι ωρες. Οι αποσκευες, τα μιλια και το γεγονος οτι βολευει αρκετα καλυτερα το Τεγκελ ειναι τα υπερ της επιλογης αυτης αντι της Easy

Στο δευτερο μερος: Επιστροφη στο Βερολινο

 

[benjamin]

Οταν εχεις 5 μερες και 15.000 πραγματα να κανεις, σιγουρα οι μερες σου περνανε γρηγορα. Η ωρα της επιστροφης ειχε φτασει. Ο αγαπημενος μας Προαστικος με το τεραστιο κενο του μας μετεφερε εναντι 8€ στο Βενιζελος ενα μουντο απογευμα. Το hub της Α3 αδειο, οπως τα περισσοτερα απογευματα και οι πτησεις που υπηρχαν ηταν απο ξενες εταιριες, οπως κι η δικια μας. Οι μοναδικοι που εδιναν λιγο ζωη στο αεροδρομιο ηταν οι παικτες του Ολυμπιακου που ταξιδευαν εκεινη την ωρα και εκαναν το αεροδρομιο να δειχνει οτι εχει κοσμο. Το τσεκ ιν ηταν πολυ γρηγορο στα αυτοματα μηχανηματα του Βενιζελος, η παραδοση αποσκευων ταχυτατη αφου στην ουρα των γκισεδων για πτησεις προς Γερμανια ηταν μονο δυο ατομα μπροστα μας και ολα πηγαιναν ρολοι. Αφου βαρεθηκαμε τη ζωη μας στον Παπασωτηριου και στο Γρηγορη αποφασισαμε με βαρια καρδια να περασουμε ελεγχο. Εκεινη την ωρα απο κοντινη πυλη με τη δικια μας πτηση(αρα κοινος σωματικος ελεγχος) εφευγε πτηση της Cyprus για Σαλλλονικη. Τουλαχιστον 50 αργοπορημενοι επιβατες περασαν απο μπροστα μου, περνωντας ελεγχο λιγα λεπτα πριν την αναχωρηση του αεροσκαφους. Φαινεται αν δεν πας τελευταια στιγμη δεν το ευχαριστιεσαι το ταξιδι. Η πυλη της δικιας μας πτησης ηταν ερημη και απο τους λιγους που καθοντουσαν, πολλοι ηταν απο μια πτηση για DUS της Α3 που εφευγε διπλα. Μαλιστα ηταν και με Α321, δεν ηξερα οτι η Aegean εχει και τετοιο αεροσκαφος. Φαινεται το δρομολογιο για Ντυσελντορφ εχει αρκετη ζητηση για αυτο υπαρχουν αρκετες πτησεις ακομα, εστω κι αν καποιες πανε μεσω SKG. Τελικα μαζευτηκε κοσμος και στη δικια μας πυλη, καποιοι τυπικοι Βαυαροι με κοκκινα και πρασινα παντελονια, μερικα στελεχη οπως φαινοντουσαν εμφανισιακα και μερικες κυριες μεγαλης ηλικιας που πηγαιναν να δουν τα παιδια στην ξενιτια. Ουτε η πτηση που εφτασε ειχε πολυ κοσμο οποτε γρηγορα σχετικα αρχισε η επιβιβαση

ATH-MUC
LH1753
Airbus A320-100/200

Αυτη η απογευματινη πτηση για Μοναχο ειχε λιγο κοσμο, που ηταν αρκετα καλο διοτι υπηρχε ησυχια στο αεροπλανο, ολοι ειχαν πιασει θεσεις με κενη την απο πισω και οι αεροδυνοδοι περνουσαν συνεχεια, κατι που στο τελος ειδικα του ταξιδιου αρχισε να κατανταει εκνευριστικο. Το αεροσκαφος ηταν σε πολυ καλη κατασταση, πολυ καλυτερη απο το Α321 που μας ειχε φερει απο Φρανκφουρτη. Το μενου περιελαμβανε μακαρονια, που για πρωτη φορα σε αεροπλανο δεν θυμιζαν τσιμεντο. Πεννες για την ακριβεια με σαλτσα, αρκετα καλο για φαγητο αεροπλανου, δεν περιμεναμε και γευμα gourmet. Τα ποτα ηταν λιγο διαφορετικα αυτη τη φορα, καθως οι χυμοι δεν τραβιοντουσαν τετοια ωρα με σκοταδι εξω. Με εξαιρεση κανα δυο κυριες που προτιμησαν μια κολα για να συνδυασουν το φαγητο τους, η επιλογη ολων των επιβατων ηταν το ιερο ποτο της Γερμανιας: Μπυρα. Ναι η ποσοτητα του μπουκαλιου Warsteiner δεν ειναι εξωφρενικη, αλλα η μπυρα ειναι απο τις καλες Γερμανικες κι ειδικα σε μισογεματη πτηση, οι κοπελες ηταν προθυμες να σου δωσουν παραπανω απο μια. Μιλωντας με καποιους επιβατες γυρω μου καταλαβα οτι λιγοι σταματανε Μοναχο, οι περισσοτεροι(οπως κι εμεις) εκμεταλλευονται τις καλες συνδεσεις του MUC και της LH και πετανε σχετικα οικονομικα για προορισμους που ειτε δεν εξυπηρετουνται απευθειας(οπως Μπερμιγχαμ) ή που τα απευθειας ειναι αρκετα ακριβα(οπως Ισπανια). Προς το τελος της πτησης οι περισσοτεροι επιβατες ειχαν γλαρωσει, κατι απο την ωρα κατι απο τα δεκαδες αδεια μπουκαλια μπυρας που υπηρχαν. Προσγειωση ομαλη στο Μοναχο, εν μεσω ψιλοβροχου, και παρκαρισμα στο terminal για τις πτησεις εντος schengen.

Το αεροδρομιο του Μοναχου ηταν ησυχο εκεινη την ωρα. Κατα την αποψη μου ειναι αρκετα πιο ευχαριστο απο το αντιστοιχο της Φρανκφουρτης, ενω σε ευρωπαικες ανταποκρισεις βολευει αρκετα σε σχεση με το πανδαιμονιο του κυριως hub των Γερμανων. Απο συχνοτητα πτησεων δεν παει πισω, ενω εξυπηρετει ολους τους Ευρωπαικους προορισμους μαζι με αρκετους υπερατλαντικους. Ναι οκ, δεν εχει πτηση προς Σιατλ πχ, αλλα αυτα αφορουν λιγους επιβατες. Το αεροδρομιο λειτουργει ως μια μινι εκθεση της Audi και της BMW, καθως τοποθετουν νεα μοντελα σε αρκετα κεντρικα σημεια. Μαγαζια αρκετα, ενα αεροδρομιο που τουλαχιστον στις 21:00 εδειχνε καθαρο και το κυριοτερο: ανετα καθισματα. Απο τα λιγα αεροδρομια που εχουν πραγματικα ανετες θεσεις. Ειδικα αν εισαι κουρασμενος κι εχεις ξυπνησει απο τις 6:00, το να καθεσαι καπου ανετα περιμενοντας για την ανταποκριση ειναι ενα μεγαλο συν. Απο οτι ανακαλυψα σε αλλο ταξιδι με μεγαλυτερο stopover, διαθετει αρκετα καταστηματα για φαγητο(κανονικα μαγαζια, οχι μονο φαστ φουντ) καθως και κανονικο supermarket για ειδη πρωτης αναγκης. Βεβαια οταν κανεις ευρωπαικο ταξιδι και θες να βγεις απο το terminal πρεπει να ξαναπερασεις σωματικο ελεγχο αλλα ειναι μικρη η ταλαιπωρια. Επισης εχει ιντερνετ δωρεαν, βαζεις τον αριθμο του κινητου σου και σου στελνουν κλειδι για να μπεις. Η μοναδικη πτηση που εφευγε ακριβως εκεινη την ωρα ηταν ενα Boeing της ΑΝΑ για NRT. Κατα τα αλλα ησυχια, λιγα πραγματα.

Οταν κατεβαινεις απο την πτηση σου στο Μοναχο ακριβως με το που μπαινεις απο τη φυσουνα στο κτηριο υπαρχει οθονη με τις ανταποκρισεις. Κι ενω υπηρχαν ολοι οι υπολοιποι προορισμοι, η πτηση των 21:45 για TXL ελειπε. Λεω θα την βαλουν αργοτερα. Προχωρωντας ανακαλυψα κι αλλες οθονες ψαχνοντας την πτηση μας, την βρηκα. Και διπλα εγραφε ενα μεγαλοπρεπεστατο Cancelled. Ενω η πτηση των 21:00 για Βερολινο θα εκτελουνταν κανονικα. Παραξενα πραγματα σκεφτομαι, και κατευθυνομαι προς τα desk της LH(εχω περασει και 45' παλευοντας να βρω θεση στο επομενο αεροπλανο για να μην φυγω με το βραδινο). Αδεια εκεινη την ωρα, μονο μια συμπαθητικη κι ευγενικη Ινδη(!!) υπαλληλος της εταιριας. Της λεω τι εχει συμβει, εχοντας φυσικα την αγωνια ζωγραφισμενη στο προσωπο μου. Γελαει, παιρνει τα boarding passes, τα βαζει στο μηχανημα και αυτο της εκτυπωνει καινουρια. Τι ειχε γινει? Πολυ απλα οι δυο τελευταιες πτησεις MUC-TXL ηταν για τις 21:00 και τις 21:45. Οι Γερμανοι οντας πρακτικοι ανθρωποι και βλεποντας οτι καμια απο τις δυο πτησεις δεν ειναι γεματη, τις ενωσαν. Κι εκτελεσαν μια στις 21:30 αντι για δυο. Με το ζορι οι επιβατες κι απο τις δυο πτησεις γεμισαμε ενα Α320, οποτε το να πεταγαν δυο, ηταν βλακεια. Ηρεμοι για την εξελιξη αλλα χαλασμενοι απο το γεγονος οτι θα καθομασταν χωρια κι αρκετα μακρια ο ενας απο τον αλλο, πηγαινουμε προς την πυλη. Στο συγκεκριμενο αεροδρομιο υπαρχουν μηχανηματα που βαζεις το barcode και σε αφηνει να περασεις, αυτο που κανει η κοπελα στο Βενιζελος δηλαδη. Μαλιστα καθε εναν επιβατη που περναει, εμφανιζει το ονομα του πανω απο τα μηχανηματα σε μια μεγαλη οθονη.

MUC-TXl
LH2054
Airbus A320-100/200

Η επιβιβαση εγινε γρηγορα, απο τις ωραιες φυσουνες με τζαμι απο κατω που βλεπεις το κενο, το ιδιο κι η τροχοδρομηση. Φαινεται ηθελαν κι αυτοι να ξεμπερδευουν μια ωρα αρχυτερα. Ο αρχι-συνοδος μας ενημερωσε οτι η διαρκεια της πτησης θα ηταν 50λ κι ημασταν στον αερα για την πρωτευουσα. Μοιραστηκαν κρακερακια και ως γνωστον μπυρες κι αναψυκτικα. Νεος κοσμος ταξιδευε κυριως οι περισσοτεροι εκ των οποιων ειχαν μια τουλαχιστον συσκευη Apple. Φαινεται ειναι θρησκεια κατω στη Βαυαρια η εταιρια με το μηλο. Περπατωντας μια τον διαδρομο παρατησα δεκαδες συσκευες της εν λογω εταιριας, νταξει ας μη βγαζω την ουρα μου απ'εξω κι εγω εχω κι ας εμενα Βερολινο. Ησυχια και ταξη επικρατουσε στο αεροπλανο, ισως λογω του προχωρημενου της ωρας κι ισως γιατι πολλοι ηταν απορροφημενοι στα MacBook τους. Τι μπορεις να γραψεις για ενα τοσο μικρο ταξιδι αλλωστε. Τα φωτα για τις ζωνες αναψαν πολυ γρηγορα και ημασταν ετοιμοι για προσγειωση στο ενδοξο Tegel.

Βαθμολογια ταξιδιου:8,5/10. Πολυ καλο ταξιδι, σιγουρη επιλογη για το μελλον

ΥΓ 1:Η πικρη αληθεια ειναι οτι παρα τη συμπαθεια που τρεφω για το αεροδρομιο Tegel, η αντικατασταση ειναι απαραιτητη. Συγκρινομενο με το αντιστοιχο του Μοναχου, μιας πολης με τους μισους κατοικους btw, ειναι σαν να συγκρινεις το Βενιζελος με το αεροδρομιο των Χανιων. Τα χρονια του φαινονται ενω δεν υπαρχουν υποδομες για τις συνεχως αυξανομενες αναγκες της πολης. Ηδη απο φετος με τις εξτρα πτησεις της LH προς ευρωπαικους προορισμους, το αεροδρομιο επηξε. Μακαρι το καινουριο, οταν λυθουν τα προβληματα πυρασφαλειας, να ειναι ανταξιο της πολης κι επιτελους η πρωτευουσα να αποκτησει ενα συγχρονο αεροδρομιο οπως οι υπολοιπες μεγαλουπολεις της χωρας(Ντυσελντορφ, Μοναχο, Φρανκφουρτη, εξαιρειται το Αμβουργο). Παει κι ΑΒ να το κανει υπερατλαντικο hub με πτησεις για JFK,MIA,LAX και ORD. Ειδωμεν

ΥΓ 2: Συγγνωμη αν σας κουρασε το μακροσκελες report μου(πρωτο ηταν αλλωστε) και δυστυχως ηταν χωρις φωτογραφιες, γιατι οταν εκανα το ταξιδι δεν υπολογιζα καποια στιγμη να το περιγραψω. Την επομενη φορα θα τραβηξω, for sure

 

[STAVROS_ATH]

Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον τις αναρτήσεις σου.Έκανα το ATH-FRA-TXL-MUC-ATH το Νοέμβριο και ήταν όλα τα ίδια και απαράλλαχτα.Μόνο που τότε όλες οι πτήσεις ασφυχτικά γεμάτες.Και τα pods, pads,tablets,macbooks,laptops έδιναν και έπερναν ακόμα και στα εσωτερικά δρομολόγια.Και φυσικά η πλειοψηφιά των επιβατών έκανε ανταπόκριση.
Καλή συνέχεια στα trip reports φίλε μου.

 

[aakunz]

Ωραίο τριπ ρηπόρτ για ένα επικό αεροδρόμιο (όχι, δεν εννοώ το Βενιζέλο). Δε με πείραξε που δεν είχε φωτογραφίες (Lufthansa και Αιγαίου δεν εμπνέουν και για πολλά-πολλά).

Οι έξοδοι για τις πτήσεις της Αθήνας είναι όντως οι πιο θορυβώδεις. Όπως είχε γράψει και κάποιος, ξεχωρίζουν από το ντλάγκα-ντλούγκα των κομπολογιών κι εγώ προσθέτω τα ringtones με Πλούταρχο και Πέγκυ Ζήνα.

Το Μόναχο έχει ακόμα εκείνα τα self service μηχανήματα καφέ στα gates;

 

[payneful_tales]

Το Μόναχο έχει ακόμα εκείνα τα self service μηχανήματα καφέ στα gates;

Aγαπητέ υπερπράχτωρ, από το στόμα μου το πήρες. Ίσως από τα πιο αγαπημένα στοιχεία του Μονάχου και ειδικά στα τράνζιτ. Ό,τι θες σε ζεστό ρόφημα, δωρεάν και σαν άνθρωπος.

δικός σου

 

[fotis]

...Το Μόναχο έχει ακόμα εκείνα τα self service μηχανήματα καφέ στα gates;

Ναι. αλλά όχι σε όλα. Σε πύλη αναχώρσης της Air China δεν έχω συναντήσει ποτέ. Σε πύλη αναχώρησης της LH τα βλέπω πάντα.

 

[STAVROS_ATH]

Τα self service για καφέ, τσάι υπάρχουν και στο FRA.Είναι όμως μόνο στην LH.

 

[benjamin]

Ωραίο τριπ ρηπόρτ για ένα επικό αεροδρόμιο (όχι, δεν εννοώ το Βενιζέλο). Δε με πείραξε που δεν είχε φωτογραφίες (Lufthansa και Αιγαίου δεν εμπνέουν και για πολλά-πολλά).

Οι έξοδοι για τις πτήσεις της Αθήνας είναι όντως οι πιο θορυβώδεις. Όπως είχε γράψει και κάποιος, ξεχωρίζουν από το ντλάγκα-ντλούγκα των κομπολογιών κι εγώ προσθέτω τα ringtones με Πλούταρχο και Πέγκυ Ζήνα.

Το Μόναχο έχει ακόμα εκείνα τα self service μηχανήματα καφέ στα gates;

υπαρχει πιο επικο απο το Βενιζελο??

για καφε στο Μοναχο δεν κοιταξα γιατι ηταν βραδυ, αλλα μου φαινεται λογικο να εχει μονο η LH που ειναι η κυρια εταιρια του...