Το πάρτι τελείωσε (και το ραμαζάνι επίσης)...

[aakunz]

Ήταν 4:30 το απόγευμα και το ραδιόφωνο ήταν συντονισμένο στον Λάμψη FM και έπαιζε το “Νάυλον” της Απόλυτης. Εγώ έπαιζα Pet Society στο Facebook. Τη στιγμή που χτύπησε το τηλέφωνο, το pet μου, IguAnna Vissi επισκεπτόταν τον Pavlakis, το pet του μέλους FlyingDOC. “Ήθελα να ξερα ποιος με ενοχλεί την ώρα που ταΐζω τα pets των φίλων μου”. Σήκωσα το τηλέφωνο βαριεστημένα: “Παρακαλώ;”

“Μέρχαμπα σβάιν, ντου μπιστ άιν χαϊβάν” ήταν η Μπρουμχίλντα, η οποία παραδόξως είχε μπλέξει τα γερμανικά με τα τουρκικά. Υποψιάστηκα εγκεφαλικό ή παράκρουση στην είδηση απόσυρσης ενός ακόμη Ilyushin 62M.

“Βας ιστ πασίερτ, μάινμε λίμπε;” ρώτησα

“Σβάιν, φερντάμμτ νόχμαλ. Μπουρτζού γενί κοτζασίιλε Τσέσμε'γε ουρλάουμπ τσικτί”

“Ναααααϊν. Ντας ιστ ουνμογκλιχ!” είπα πανικόβλητος

Η Μπουρτζού Εσμέρσοϋ, η γυναίκα σταθμός, μία από τις ομορφότερες γυναίκες της Γείτονος, είχε πάει με το νέο της αγαπητικό-απαυτωτικό για διακοπες στο Çeşme. To διάσημο τοπ μόντελ, παρουσιάστρια του αθλητικού δελτίου στο NTV, έβγαζε τα μάτια του με έναν άχρηστο ιταλό προικοθήρα σε μία πλάζ του Çeşme κι εγώ τάιζα τον Pavlakis. Μέσα σε όλα είχα και τη Μπρουμχίλντα να μιλάει σαν τούρκος του Kreuzberg.

Άι σιχτίρ! Ντας Πάρτυ ιστ καπούττ! Ή όπως λένε και στο Çeşme, “Πάρτι Μπιττί”, ή όπως λέει και ο Βγενό: “τελείωσε το πάρτυ” ώρα για έργα.

Σε μία κίνηση απελπισίας, έκανα το εξής απιστευτο για μένα τουλάχιστον: Έκλεισα εισιτήριο για Χίο με την Αιγαίου. Η Μπρουμχίλντα με είχε προειδοποιήσει να πάω από τη Χίο, γιατί οι κατάσκοποι είχαν στρατοπεδεύσει στο σταθμό του προαστιακού στο αεροδρόμιο Adnan Menderes της Σμύρνης. Η μισή ντροπή δική μου, η μισή της Μπουρτζούς, σκέφτηκα καθώς πλήρωνα το εισιτήριο μου. Αλλά επειδή εμείς είμαστε ανώτεροι άνθρωποι, κλείσαμε επιστροφή με την άλλη εταιρεία-πάρτυ, εκείνη τη δημόσια... Στο ραδιόφωνο έπαιζε το “Να 'σαι καλά που με θυμήθηκες” κι αυτό της Απόλυτης.

Σάββατο πρωί ήμουν στο αεροδρόμιο. Ξύπνημα από τις 03:30, αναχώρηση στις 04:20. Πέρασμα από την οδό Ηφαίστου στη γωνία με την Βάρης-Κορωπίου για κατόπτευση της νέας έδρας της ΟΑ.Τελικά ή μας δουλεύουν, ή εγώ είμαι τυφλός ή τα γραφεία της Olympic Air στεγάζονται σε εργοστάσιο κουφωμάτων αλουμινίου. Κοινώς: no man's land.

Άφιξη στο ευτυχώς άδειο hyperhub. P3, drop off και ακολούθως καφές και danish στου ΜακΝτόναλντ. Μία κλεφτή ματιά στα γκισέ των ΟΑ, όπου -παραδόξως- δεν υπήρχαν ουρές, παρά τις ιστορίες τρόμου που κυκλοφορούν στην πιάτσα με την υπόθεση να εκτυλίσσεται σε μία ουρά και με το γκισέ του check-in των γαλατάδικων στο ρόλο της “Ιθάκης”.

Ελαφρώς καθυστερημένη επιβίβαση στο SX-DVF και υποδοχή από ένα πρόσχαρο και ομιλητικότατο πλήρωμα. Δεν ξέρω τι έπαθαν, αλλά ήταν σαφώς βελτιωμένες από αυτές που είχα δει σε προηγούμενες πτήσεις. Η θέση ήταν επιεικώς για σφαλιάρες! Το ότι ήταν η 1F έσωζε τα πόδια μου. Κατά τα άλλα το σύνδρομο του six abreast καραδοκούσε στο παράθυρο.

Καραμελίτσα, καλωσόρισμα και μία ευχάριστη αίσθηση ότι έκαναν με κέφι τη δουλειά τους.

Απογείωση από τον 03L, απαγκίστρωση μετά από 16 δευτερόλεπτα και πτήση διαρκείας μόλις 25 λεπτών. Στις 7:00 ακριβώς ακουμπούσαμε στο διάδρομο του Όμηρου από τη νότια κατεύθυνση, έχοντας κατεβάσει ένα κρουασάν "Aegean" και ένα χυμό.

Παραλαβή αποσκευής και γρήγορα κατεύθυνση προς το λιμάνι και τον τριτοκοσμικό επιβατικό σταθμό. Ειλικρινά ντράπηκα... και ντράπηκα ακόμα περισσότερο μετά από δύο ώρες...

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ (μέθοδος Σχολής George):

Λοιπόν aakunz, πάλι στο αεροπλάνο της οικογένειας Βασιλάκη;
Τι να κάνω; Ας όψονται τα 52 ευρά που έδωσα, όταν η Δημόσια ήθελε 85.

Ξεπουλήθηκες για €33 λοιπόν. Και πώς σου φάνηκε;
Το Avro μου αρέσει γιατί ήταν πολύ περιποιημένο... το six abreast όμως όχι! Τα €33 τα χρειάστηκα στη συνέχεια...

Και οι "Γλαροπούλες";
Καλές ήταν μωρέ! Επαγγελματισμός, ευπρέπεια και ευχάριστοι χαρακτήρες, ακόμα κι όταν το ρολόϊ γράφει 05:50.

Τελείωσε το πάρτι τελικά;
Μάλλον όχι! Τώρα αρχίζουν τα καλύτερα!

Δώσε βαθμό:
1% για την άνεση
99% για το σέρβις και τις "Γλαροπούλες"
70% για την τιμή



Όλα αυτά και άλλα πολλά στη συνέχεια... το ταξίδι συνεχίζεται...
Μείνετε μαζί μας για να δείτε:
Τέλος του Ραμαζανιού και Şeker Bayramı (όταν η Κωνσταντινούπολη εισβάλλει στη Σμύρνη)
Çeşme
Night-out στον Όρμο του Αγίου Γεωργίου (χωρίς τη Μπρουμχίλντα).

 

[aakunz]

Το ταξίδι από τη Χίο μέχρι το Çeşme διαρκεί περίπου πενήντα λεπτά. Το πρώτο πολιτισμικό σοκ επέρχεται με την άφιξη. Μη βιαστείτε να πιστέψετε ότι φτάσατε στον τρίτο κόσμο. Το λιμάνι του Çeşme μοιάζει περισσότερο με ένα αεροδρόμιο. Ο επιβατικός σταθμός έχει ιδιωτικοποιηθεί και περιλαμβάνει πολυτελή καταστήματα αφορολογήτων και δε σου δημιουργεί το κλειστοφοβικό σύνδρομο του επιβατικού σταθμού της Χίου (ο οποίος μου έφερε μνήμες από το αεροδρόμιο των Κυθήρων, το 1984).

Δύο πολύ καλοί φίλοι με περίμεναν στην έξοδο των αφίξεων. Το σύντομο ταξίδι μου ξεκινούσε με ένα παραδοσιακό πρωινό στα περίχωρα, βόλτα για καφέ σε απομονωμένα beach bar και άδειες παραλίες που θύμιζαν έντονα τα Κουφονήσια.

Το ξενοδοχείο που είχα διαλέξει ήταν το Radisson Blu Çeşme Resort & Spa. Ένα ολοκαίνουργιο πεντάστερο ξενοδοχείο, κάπου 6 χλμ από το λιμάνι, σε μία καταπληκτική παραλία και με τη μεγαλύτερη πισίνα στην περιοχή. Περιποιητικό αλλά απόλυτα διακριτικό προσωπικό, άνετα δωμάτια, δωρεάν ασύρματη πρόσβαση στο διαδίκτυο. Με ηλικία μόλις ενός έτους και με €120 το Superior, ήταν μονόδρομος. Το οδικό δίκτυο στην περιοχή είναι άριστο, με ξεκάθαρη σήμανση. Αν έχεις πάει στην Κωνσταντινούπολη, ετοιμάσου να ξεχάσεις ό,τι ήξερες για αυτήν την περιοχή της Τουρκίας. Οι περισσότεροι μιλούν κάποια ξένη γλώσσα, επικρατεί απόλυτη τάξη και καθαριότητα παντού. Δεν υπάρχουν μαντήλες και γενικότερα έχεις την εντύπωση ότι η θρησκεία δεν ορίζει τις ζωές και την κοινωνική συμπεριφορά των ανθρώπων εδώ. Ίσως γιατί οι μόνες εμπειρίες που είχα από Τουρκία ήταν μέχρι στιγμής μόνο τα ταξίδια που έκανα στην Κωνσταντινούπολη, ομολογώ όμως ότι εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά. Γενικά έχεις την εντύπωση ότι δε βρίσκεσαι στην Τουρκία, χωρίς όμως το μέρος να είναι γεμάτο ξένους. Το Çeşme δεν έχει γίνει ακόμα Bodrum και μάλλον δεν πρόκειται να γίνει σύντομα.

Τα καλύτερα μέρη για έξοδο, βρίσκονται στον Όρμο του Αγίου Γεωργίου, ένα από τα σημαντικότερα μέρη για τους ορθοδόξους της περιοχής. Σήμερα, το μόνο που θυμίζει αυτό το γεγονός είναι απλά και μόνο το όνομα της περιοχής: Ayayorgi Koyu. Δυστυχώς και εδώ την ιστορία την έγραψαν οι νικητές.

Το Alaçatı, τα παλιά Αλάτσατα είναι ένα παλιό ελληνικό χωριό κοντά σε μία από της καλύτερες παραλίες για windsurfing παγκοσμίως. Τα περισσότερα σπίτια ανακαινίστηκαν πρόσφατα και η περιοχή αποτελεί ένα ακόμα πανέμορφο χωριό με έντονο ελληνικό χαρακτήρα, αλλά δυστυχώς χωρίς άλλους Έλληνες. Με ανάμεικτα συναισθήματα περπάτησα στα πλακόστρωτα, είδα τα πολυτελή εστιατόρια, τα μπουτίκ ξενοδοχεία και τις γκαλερί. Στην περιοχή υπάρχουν δεκάδες ανεμογεννήτριες και αυτό πραγματικά με προβλημάτισε, βλέποντας την επόμενη μέρα από το λιμάνι του Çeşme, το σταθμό της ΔΕΗ στη Χίο και τον καπνό που έβγαινε. Μέσα σε όλα αυτά, είχα και τους φίλους μου να με ρωτούν γιατί ενώ υπάρχει λύση, η χώρα μας εξακολουθεί να επιμένει σε τέτοιες λύσεις για το ενεργειακό.

Προς το απόγευμα, ανακάλυψα την κατακόρυφη αύξηση των αυτοκινήτων με πινακίδες από την Κωνσταντινούπολη. Η Κυριακή ήταν η πρώτη μέρα του Şeker Bayramı (της Γιορτής των Ζαχαρωτών) που ξεκινάει με το τέλος του ιερού μήνα Ramazan και σηματοδοτεί το τέλος της 28ήμερης νηστείας. Η μουσουλμανική νηστεία απέχει πολύ από τη χριστιανική. Οι πιστοί υποτίθεται ότι δεν πρέπει να πιούν ή να φάνε οτιδήποτε από την ανατολή έως τη δύση. Αν ο ιερός μήνας είναι μέσα στο καλοκαίρι, τα πράγματα είναι δύσκολα. Οι περισσότεροι εδώ πάντως δεν τήρησαν τη νηστεία. Μάλλον απείχαν περισσότερο από το αλκοόλ, εξ ού και οι διαρκείς έλεγχοι της τροχαίας στην περιοχή, με τη λήξη της νηστείας. Τα beach clubs γέμισαν και πάλι με κόσμο, παρά την αισθητά χαμηλή θερμοκρασία. Η Burcu όμως άφαντη... Δεν πειράζει, δίπλα μου στο μπαρ καθόταν η Μις Τουρκία 2006...

http://www.flickr.com/photos/29190506@N02/3951997279/
http://www.flickr.com/photos/29190506@N02/3951996709/
http://www.flickr.com/photos/29190506@N ... otostream/
http://www.flickr.com/photos/29190506@N ... otostream/
http://www.flickr.com/photos/29190506@N ... otostream/

 

[manaras]

Το λιμάνι του Çeşme μοιάζει περισσότερο με ένα αεροδρόμιο. Ο επιβατικός σταθμός έχει ιδιωτικοποιηθεί και περιλαμβάνει πολυτελή καταστήματα αφορολογήτων και δε σου δημιουργεί το κλειστοφοβικό σύνδρομο του επιβατικού σταθμού της Χίου

διευκρινιστικα..ολα τα λιμανια της τουρκιας τα εχει αγορασει και εκμεταλευεται ο ulusoy ενας απο τους πιο πλουσιους τουρκους επιχειρηματιες(πετρελαιας κατα βαση-aakunz σιγουρα θα προσεξες στο τουρκικο λιμανι τουλαχιστον ενα μπλε φορτηγο καραβι με το ονομα του επανω,κι αυτα του ανηκουν

Τα περισσότερα σπίτια ανακαινίστηκαν πρόσφατα

)

ολο αυτο που ειδες εγινε τα τελευταια 5 χρονια ,πριν ηταν ολα χαλασματα ,απιστευτο ?

Μέσα σε όλα αυτά, είχα και τους φίλους μου να με ρωτούν γιατί ενώ υπάρχει λύση, η χώρα μας εξακολουθεί να επιμένει σε τέτοιες λύσεις για το ενεργειακό.

ενδεικτικα θα σου πω οτι πριν κανα χρονο η iberdola (απο τις μεγαλυτερες ευρωπαικες εταιριες στα αιολικα παρκα)ηθελε να κανει ενα τεραστιο αιολικο παρκο στη χιο σε θεση που εκει τωρα υπαρχουν μονο βραχια και το δ.σ. του αρμοδιου δημου απερριψε την αιτηση με την δικαιολογια οτι(καθηστε!!!):1)θα διαταρασοταν το οικοσυστημα του λαγου
2)οι προβατινες του βουνου θα απεβαλαν και
3)θα χανονταν κατι σαλιγκαρια που εχει η περιοχη
Ερχεται ομως το 2020 που θα υποχρεωνομαστε να καλυπτουμε το 20% της ενεργειας απο ανανεωσιμες και τοτε να δω απο ποιους φανταστικους γειτονες θα μασ αναγκασει η Ε.Ε. να παιρνουμε ενεργεια.

Το ξενοδοχείο που είχα διαλέξει ήταν το Radisson Blu Çeşme Resort & Spa. Ένα ολοκαίνουργιο πεντάστερο ξενοδοχείο

Προσεξες οτι ολα μα ολα μεσα στο ξενοδοχειο απο τασακια μεχρι χερουλια μεχρι ασανσερ μεχρι τηλεορασεις ηταν ολα τουρκικης κατασκευης ?αυτο λεει πολλα
στο ξενοδοχειο αυτο ενασ μπαρμαν ξερει να κανει και καπουτσινο φρεντο-εγω τον εμαθα

 

[aakunz]

Το SX-BIF ήταν μεγάλη λέρα...

Το SX-BIF ήταν μεγάλη λέρα...
Δευτέρα, 21 Σεπτεμβρίου 2009
ΟΑ 769

Παραλλάσσω τον τίτλο της γνωστής κωμωδίας, για τις ανάγκες του τριπ ρηπόρτ. Τώρα που το σκέφτομαι, θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω τον ίδιο τίτλο και για άλλα τριπ ρηπόρτς μου, όπως "H SX-Μπουμπού ήταν σκέτη λέρα" ή "Το D-AILR ήταν σκέτη χολέρα", αλλά αυτά δεν είναι της παρούσης.

Το πλοίο με άφησε στο λιμάνι της Χίου στις 19:00. Ακολούθως έφτασα σχεδόν αμέσως στο αεροδρόμιο (αφού οι ευγενείς τελωνειακοί είχαν φροντίσει να ψάξουν καλά τη βαλίτσα μου, μήπως και έφερνα λαθραίους παστουρμάδες ή δεν είχα δηλώσει ή μήπως το kazandibi που είχα φέρει είχε απαγορευμένες ουσίες).

Δε θα μπω σε πολλές λεπτομέρειες: έλεγχος εισιτηρίου στο τέρμιναλ της Χίου, το οποίο μου θύμησε έντονα το υπεραεροδρόμιο του εξωτικού Nuuk. Φημολογείτο ότι έφευγε στις 20:00 και μία Thomas Cook για τις Βρυξέλλες. Κάτι άκουσα αλλά βαριόμουν να πάω να δω (ο νους μου στη Μις Τουρκία 2006 από το προ-προηγούμενο βράδυ). Άσε βέβαια και την ντροπή που ένοιωθα, καθώς ήμουν στην ιδιαίτερη πατρίδα του μέλους jetflight και δεν είχα μπει κάν στον κόπο να του στείλω ένα ΠΜ για να βρεθούμε (jetflight, μη μου κρατάς κακία, πληηζ)

Ο μικρός χώρος των αναχωρήσεων είχε αρχίσει να γεμίζει επικίνδυνα, όταν επιτέλους στις 20:20 μας επέτρεψαν να περάσουμε στην πύλη 2. Είχε προηγηθεί η πρώτη απογοήτευση, δεδομένου ότι εγώ περίμενα ένα ΑΤ4 να με πάει (που δεν το είχα πετάξει ποτέ ως τότε), αλλά είδα να κατεβαίνει στον 01 ένα ΑΤ7. Προσπάθησα να παρηγορηθώ με τη σκέψη ότι -μάλλον- θα ήταν η τελευταία φορά που θα πετούσα τον τύπο στα χρώματα των ΟΑ (διότι ο Θόδωρας έχει φροντίσει να εξοπλίσει το στόλο της "Ταχύτερα Αναπτυσσόμενης Απόλυτης Εταιρείας" του με τον τύπο).

Επιβίβαση από πίσω, υποδοχή από ένα πλήρωμα χαμογελαστό μεν, αλλά τίποτα περισσότερο από αυτό. Τότε ήταν που ανακάλυψα και τις χάρες του SX-BIF: κιτρινισμένα πλαστικά, φαγωμένα υφάσματα, λερωμένες safeties, τσαλακωμένες εμετοσακούλες και περιοδικό σε ξηλωμένες θήκες. Μεγάλη χαζομάρα που δεν πήρα καμία safety για τις θήκες των πίσω καθισμάτων του Νταϊχάτσου ή του καινούργιου αυτοκινήτου του Computerise (όπως και ο Θόδωρας, έτσι και ο Computerise κάνει ανανέωση του στόλου του). Απογείωση στις 20:40 από τον 01 και γρήγορη άνοδος. Φευγαλέα θέα του λιμανιού της Χίου και ακολούθως δεξιά στροφή 180 μοιρών με θέα του νυχτερινού Çeşme όπου και βρισκόμουν λίγες ώρες νωρίτερα. Λίγα λεπτά αργότερα ξεκίνησε το σέρβις: επιλογή κέϊκ σοκολάτας (πενήντα σειρές συστατικά, συντηρητικά, διογκωτικά, αντιοξειδωτικά) ή φυστικιών συν αναψυκτικό. Πήρα το κέικ. Δεν ενθουσιάστηκα αλλά από το τίποτα. Έτσι κι αλλιώς, όπως λέει και το μέλος Ovelix, στο αεροπλάνο τρώω σχεδόν τα πάντα (ακόμα και το βιονικό κέικ σοκολάτας Βιβάρτια). Πάντως, τα διογκωτικά έκαναν τη δουλειά τους ακόμα και μετά την κατανάλωση του προϊόντος

Το ότι φύγαμε στην ώρα μας ήταν το μεγάλο ΣΥΝ στην εν λόγω πτήση. Ουσιαστικά φύγαμε πριν από την ώρα μας, μια και στις 20:35 είχαμε ήδη ξεκινήσει την τροχοδρόμηση. Ακουμπήσαμε τον 03L στις 21:05 ακριβώς. Λίγο η τροχοδρόμηση μέχρι το remote, λίγο ότι οι αποσκευές άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους στον ιμάντα 5, η ώρα είχε πάει 21:40, όταν άφηνα πίσω μου για πάντα την ΟΑ που ήξερα. Ήταν η τελευταία μου πτητική εμπειρία με την κρατική ΟΑ. Τίποτα το ιδιαίτερο, τίποτα φοβερό, τίποτα αξιοσημείωτο πέρα από την άθλια εικόνα του SX-BIF.

 

[fotis]

...Ήταν η τελευταία μου πτητική εμπειρία με την κρατική ΟΑ. Τίποτα το ιδιαίτερο, τίποτα φοβερό, τίποτα αξιοσημείωτο πέρα από την άθλια εικόνα του SX-BIF.

Δηλαδή δεν ένιωσες ρίγος και συγκίνηση, δεν ανατρίχιασες, δε σου ήρθαν στο μυαλό οι ομογενείς στα πέρατα της γης που βούρκωναν αντικρύζοντας τους (η ζωή μου) κύκλους (κάνει);
Είμαι σίγουρος ότι έχεις προδώσει ΚΑΙ τον παππού Χαράλαμπο που είχε τηλέφωνο ΟΤΕ και έχεις συμβληθεί με τις εναλλακτικές εταιρείες τηλεφωνικών υπηρεσιών τύπου Χολ, Λανέτ, Τελλάς.

...Δεν πειράζει, δίπλα μου στο μπαρ καθόταν η Μις Τουρκία 2006...

Έχουμε δει και καλύτερες από την Merve Büyüksarac, αλλά σίγουρα έχουμε κάνει ανάρμοστες συμπεριφορές (που έλεγε και ο Bill Klinton) και με χειρότερες.



Υ.Γ. στο λινκ υπάρχουν όλες οι υποψήφιες του 2006. Μήπως να ζητήσουμε και δεύτερο debate;

 

[d|m|tr|s]

Το πρώτο πολιτισμικό σοκ επέρχεται με την άφιξη. Μη βιαστείτε να πιστέψετε ότι φτάσατε στον τρίτο κόσμο. Το λιμάνι του Çeşme μοιάζει περισσότερο με ένα αεροδρόμιο. Ο επιβατικός σταθμός έχει ιδιωτικοποιηθεί και περιλαμβάνει πολυτελή καταστήματα αφορολογήτων και δε σου δημιουργεί το κλειστοφοβικό σύνδρομο του επιβατικού σταθμού της Χίου (ο οποίος μου έφερε μνήμες από το αεροδρόμιο των Κυθήρων, το 1984).

Το ίδιο και στην αντιστοιχία Σάμος - Kusadasi, Κως - Turgut-Reis (ίσως και Bodrum)

 

[flyer]

To Αιβαλι που εχω παει (απεναντι απο Λεσβο) οπως τα περιγραφεις εχει μεινει ακομα ΠΟΛΥ ΠΙΣΩ.Εκει στο κεντρο της πολης,επικρατει το ψιλοχαος.
Περπατησαμε μεσα στην πολη εγω και η γυναικα μου,ψαχνοντας να βρουμε το πατρικο του πεθερου μου που ειχε γεννηθει εκει στις αρχες του περασμενου αιωνα.
Εκει επικρατουσε το χαος.Εικονες βγαλμενες απο το 1930 η και παλιοτερα.
Σοκακια,σπασμενα πεζοδρομια,πλακες στο δρομο αντι για ασφαλτο,οπου υπηρχαν και αυτες,χωμα,σκονη.
Παλια αρχοντικα απο τους παλαι ποτε Ελληνες,διαλυμενα και κατεστραμενα,τα πιο πολλα χωρις ταβανια και τοιχους,παραμελημεννα εδω και 1 αιωνα περιπου ! ! και ξεχασμενα σαπιζουν στον ηλιο μεχρι να πεσουν τελειως κατω.
Στους δρομους μερικα αυτοκινητα παρκαρισμενα...αλλου τρικυκλα με μηχανες Zuntapp η Sachs και τις παλιες χαρακτηριστικες καροτσες απο πισω.
Παιδακια....βρομικα,μαυρισμενα απο τον ηλιο επαιζαν παντου.Λες και ησουν σε μια αρχαια παιδικη χαρα,αλλα γυμνα,αλλα με σκισμενα ρουχα,αλλα ξυπολιτα,αλλα με τρυπια παπουτσια.
Το μονο αξιοπροσεκτο οικημα αν μπορει να το πει κανεις,ηταν η παλια Ελληνικη εκκλησια του Αη Γιωργη,η οποια βεβαια ηταν αριστα διατηριμενη-αναπαλαιωμενη αλλα μεταμορφωμενη σε τζαμι !
Πιο κατω ηταν και η λαικη αγορα. .χαμος στο ισιωμα.
Τετοιες μεθυστικες μυρωδιες απο τα μπαχαρια ουτε στην Ταυλανδη δεν ειχαμε μυρισει.Οτι μπορουσες να φανταστεις η οτι δεν μπορουσες θα το εβρισκες σιγουρα.
Πλησιασα ενα παγκο που πουλαγε μαιμουδες-φορμες.Ο τουρκαλας-εμπορος με κοιταξε με απορια και με ενα ματι,τι θελει αυτος ο καλοντυμενος στην αγορα,πρεπει να σκεφτηκε.Μπας και με περασε και για εφοριακο ?
Μια φορμα θελω να δοκιμασω του ειπα σε αψογα Ελληνικα και καπως σαν να πεταρισαν τα βλεφαρα του,καταλαβε οτι ειμαι Yunnan !
Moυ εδωσε την φορμα και μου εκανε νοημα να περασω σε ενα σπιτι απο πισω....δοκιμαστηριο το ειχαν.
Το σπιτι ηταν σαν τα προηγουμενα που περιεγραψα,με πεσμενους τοιχους και χωρις κανενα παραθυρο.
Ανεβηκα ενα σωρο απο κοκκαλωμενη αμμο και περασα μεσα στο σπιτι-αιθριο.Εκανα να βγαλω το παντελονι μου και κοιταξα πισω προς τον δρομο....ειδα την γυναικα μου να μου χαζογελαει και να μου κανει νοημα οτι με βλεπει,και οχι μονο αυτη.Ολοι οσοι περνουσαν απο την αγορα και κοιταζαν δεξια,καλλιστα με εβλεπαν ξεβρακωτο να δοκιμαζω την μπλε Adidas μαιμου φορμα.
Ντραπηκα και δεν συνεχισα,αει σιχτιρ ειπα στα Τουρκικα σε μενα και εφυγα εξω.
Την αγορασα,5 ευροπουλα,να δειξουμε και καποια ανωτεροτητα ρε γαμωτο . . . τελικα δεν μου ερχοταν ηταν 4 νουμερα μεγαλυτερη !
Μετα φυγαμε,πηγαμε στην παραλια,στο και καλα λιμανι.Εκει ειχαν μια γιορτη...δεν καταλαβα αν ηταν γενεθλια η επετειος.
Παντως ολο το λιμανι ηταν πλυμμηρισμενο με αφισες καποιου υψηλου προφανως προσωπου και σημαιοστολισμενο!
Καθησαμε στο καφενεδακι που ηταν κτισμενο μαλλον με πασσαλους πανω απο τη θαλασσα.
Κοιταξα κατω και ειδα πολλα,μα παρα πολλα κοπαδια Λαβρακια να τρωνε σαν λυσσασμενα τα ψωμακια που πεταγε ο κοσμος.
Ε ρε και ναχα το ντουφεκι εκει....ηρωας θα γυρναγα στο εξοχικο ! !
Πηραμε κατι πορτοκαλαδες και καφεδες και απο δυο φοβερα σαμαλι ! !
Σιγα σιγα μαζευτηκαν ολοι οι ταξιδιωτες(ειχαμε παει με γκρουπ Ελληνων απο την Λεσβο) και ξεκινησαμε προς το Τουρκικο ποσταλι που θα μας μετεφερε πισω στα αγια και ιερα πατρια χωματα.
Αφου μπηκαμε στο ποσταλι και στριμωγμενοι περιμεναμε την αναχωρηση,ξαφνικα ακουστηκαν φωνες,στα Ελληνικα και στα Τουρκικα.Πανικος επικρατησε και ανθρωποι ηρθαν στα χερια ! !
Δυο τρεις Τουρκοι καραμπινιεροι που επεβλεπαν στο λιμανι,ετρεξαν και ανεβηκαν στο ποσταλι να δουνε τι συμβαινει...εμεις οι υπολοιποι δεν ειχαμε παρει ακομα μυρωδια περι του λογου του τσακωμου !
Τελικα οπως αποδειχτηκε,καποια Ελληνιδα βουτηξε μεσα απο την τσαντα καποιας αλλης Ελληνιδας την πορτοφολα.Μεσα σε Τουρκικο ποσταλι παρακαλω,και σε Τουρκικα υδατα ! ! ! ! Ιησους Χριστος και οι 12 αποστολοι ! ! ! !
Τελικα αφου καθυστερησαμε περιπου μια ωρα για να δωθουν οι απαραιτητες εξηγησεις στα Τουρκικα και να πειστουν οι Τουρκοι καραμπινεδες να μας επιτρεψουν τον αποπλου του θωρηκτου,αποπλευσαμε ! !
Με τις δυο κυριες δεν μαθαμε ποτε τι εγινε και ουτε διαπιστωσαμε καποια αναταραχη στα συνορα στην Λεσβο.
Αφου ευχαριστησαμε νοερα τα θεια γιατι δεν επετρεψαν να γυριστει το Εξπρες του μεσονυχτιου 2 με μας πρωταγωνιστες,επιστρεψαμε στο ξενοδοχειο,σε ενα απο τους πυργους της Λεσβου.
Πριν με παρει ο υπνος και αφου επεσα στο τερατωδες κρεβατι του πυργου,ειπα να παρω την κορακλα μας στην Αθηνα να μου πει την κατασταση που επικρατουσε,αν ειπαν τιποτα στις ειδησεις δηλαδη,για κανενα θερμο επεισοδιο.
Κοιταζω την οθονη του κινητου,κατι περιεργο πηρε το ματι μου.
Εγραφε,Turkcell . . . σημα,πεντε στα πεντε ! !
Γυρισα απο την αλλη πλευρα,φιλησα την γυναικα μου στο μεδουλι και με πηρε ο υπνος !
Τουτα τα ολιγα και ευχαριστω για τον χρονο σας !

 

[Thanasis_U2]

πολυαγαπημένε μου υπερπράκτωρ Aakunz έχω μερικές ερωτήσεις για το ταξίδι Χίος-Σμύρνη

πόσο κοστίζει το ale re tour εισιτήριο για το Çeşme μιας κι το http://www.erturk.com.tr/index.asp?page ... t&pageId=2 δε νομίζω να είναι τόσο έγκυρο
2ο πόσο κοστίζει το dulmus από το Çeşme προς Σμύρνη
μεταφορά από την πόλη της Χίου προς το αεροδρόμιο της Χίου

κι καμία καλή καντίνα στο Çeşme με το καλό μόλις φτάσω

σε ευχαριστώ!

 

[aakunz]

Εγώ από το Ertürk τα κλείνω τα εισιτήρια και έμαθα ότι το εισιτήριο μετ' επιστροφής έχει πέσει πολύ χαμηλά.

Για καντίνες δεν ξέρω, αλλά να περπατήσεις προς το παλιό λιμάνι, θα βρείς διάφορα "kumrucu" (κουμρουτζού), που σερβίρουν ένα τοπικό είδος σάντουιτς, το kumru. Συνήθως βάζουν τυρί (peynir), σουτζούκι (sucuk) και ντομάτες (domates). Θα βρεις μερικά στη μεγάλη πλατεία που βρίσκεται στα βόρεια τείχη του φρουρίου, κοντά στη θάλασσα.

Οι ταξιτζήδες στη Χίο δε βάζουν ταξίμετρο (πολύ πρωτότυπο, ε και χρεώνουν ό,τι θέλουν. Συνήθως είναι €10 το πολύ. Η απόσταση είναι περίπου 5 χλμ. μέχρι το κέντρο και άλλο 1 χλμ μέχρι τις αναχωρήσεις εξωτερικού στο λιμάνι.

Για το dolmuş δεν ξέρω, αλλά δε νομίζω να είναι υψηλά τα κόμιστρα. Για να πάρεις το λεωφορείο για Σμύρνη, θα πρέπει να πας μέχρι το otogar (σταθμός "ΚΤΕΛ") απ' όπου φεύγουν και τα dolmuş. Τα αστικά ταξί του Çeşme χρησιμοποιούν ταξίμετρο, αλλά είναι πανάκριβα. Για 7 χιλιόμετρα πληρώνω συνήθως 30 λίρες.

 

[Thanasis_U2]

σε ευχαριστώ πάρα πολλή πράκτορα για τις πολύτιμες πληροφορίες για το ταξίδι (Κι εδώ αλλά κι σε ΠΜ)
έστειλα email στην Erturk κι μου απάντησαν
Hi,
we have a promotion for june . But For July our prices will be again 30 € round trip 1 person

άρα μια χαρά που έκατσε το ταξιδάκι, πάλι καλά που βρήκα couchsurfing στην Χιο, κι γλυτώνω κάμποσα λεφτά (καταραμένη γαλατάδικη Α3 )