Viva Latin America LHR-MAD-CCS-LIM-MAD-LHR

[thanosp]

Μετά απο σχετικά συνοπτικές διαδικασίες Ιούλιο μήνα αποφασίζω να παραστώ σε ένα συνέδριο στη Λίμα, Περού εκ μέρους του πανεπιστημίου. Παίρνω την έγκριση απο το πανεπιστήμιο. Ήταν ένα απο τα όνειρα μου να βρεθώ εκτός Ευρώπης και ειδικά στο νότιο ημισφαίριο. Τιμή εισιτηρίου 875 ευρώ με επιστροφή. Ότι πιο φτηνό υπήρχε αφου ο προυπολογισμός μου δεν άφηνε πολλά περιθώρια και έκλεισα αυτό το δρομολόγιο με Iberia και Lan Peru. Όλο το καλοκαίρι το σκεφτόμουν και επιτέλους ο καιρός έφτασε. Θα ξεκινήσω κομμάτι κομμάτι τα δρομολόγια μιας και βρίσκομε ήδη στη Λίμα

Πρώτο δρομολόγιο:

LHR-MAD
Flight IB 3161 Iberia
Terminal 2
Aircraft: A321 EC-HUI
Departure Time: 07.25
Flight time: 2 ώρες 20 λεπτά

Έφτασα στο Terminal 2 στις 5.30 το πρωί ακριβώς 2 ώρες νωρίτερα. Πηγαίνω κατευθείαν για check in. Ανοικτά είναι απο το 48-56. Ωραία λέω δεν θα έχει πολύ κόσμο. Τι ήθελα και το μελέτησα, αφού είχαν βάλει μια ουρά για όλα τα ανοικτά check in και όπως ήταν λογικό η ουρά σερνόταν σαν μεγάλη κάμπια. Περιμένω λοιπόν στην ουρά και σε 10-15 λεπτά φτάνει η σειρά μου. Γρήγορο check in και προς έκπληξη μου, μου αναφέρει πως τις αποσκευές μου θα της παραλάβω στη Λίμα αλλά δεν μπορεί να μου δώσει κάρτα επιβίβασης και για το κομμάτι CCS-LIM. Μόλις φτάσω στο Καράκας θα πάω να μου εκδώσουν εκεί κάρτα. Μου κάνει παρατήρηση επειδή είχα 2 χειραποσκευές και επιτρέπετε πλέον μόνο μία. Είχα το λαπτοπ στον ώμο και μια τσάντα (σχολική) στη πλάτη.Στο έλεγχο μου αναφέρει οτι θα με αναγκάσουν να βάλω το λαπτοπ μέσα στη τσάντα. Αν μπορέσουν να το κάνουν αυτο σκέφτομαι, θα τους πω μπράβο! Το τέρμιναλ 2 τέτοια ώρα είχε κίνηση αλλα όχι τίποτα το τρομερό. Πρίν τον έλεγχο διαβατηρίων ένα τσούρμο με φωσφορούχα μπουφανάκια να αναφέρουν στους επιβάτες τα απαγορευμένα αντικείμενα που δεν επιτρέπετε να έχουν μαζί τους στο αεροπλάνο. Καλλυντικά, κρέμες κάθε είδους και φυσικά αναπτήρες. Ένας αναπτήρας στη τσέπη και τον καταθέτω και εγώ μαζί με άλλους δεκάδες σε ένα κουβά. Προχωράω, φτάνω στον έλεγχο αποσκευών και ούτε αναφορά για τη δέυτερη μου χειραποσκευή. Πύλη 38 και το Α321 να μας περιμένει.

Η επιβίβαση ξεκινά στις 7.15. Η θέση μου 23L. Προς μεγάλη μου απογοήτευση είναι θέση δίπλα στην έξοδο κινδύνου με 2 θέσεις για επιβάτες και η τρίτη για μέλος του πληρώματος να κοιτάει ανάποδα απο τις υπόλοιπες. Οπότε ούτε φωτογραφίες αφου προσπαθούσα να βολέψω τα πόδια μου μέσα στη στενότητα του χώρου. Το αεροπλάνο εντελώς γεμάτο. Καθόμαστε όλοι και περιμένουμε να ανακοινώσουν αναχώρηση. Προς έκπληξη μας ανακοινώνετε καθηστέρηση 45 λεπτών. Ωραία σαν τις σαρδέλες να περιμένουμε κιολας. Τελικά το αεροπλάνο έκανε push back στις 09.50 . Γρήγορη τροχοδρόμηση και απογείωση άμεση. Επειδή η κούραση μου και η έλειψη παραθύρου με απογοήτευσε όποτε λέω θα το ρίξω στον ύπνο. Έλα όμως που και πάλι δεν με ήθελε...άρχισαν οι αναταράξεις στα πρώτα 5 λεπτά. Πλάγιος άνεμος να χτυπάει το αεροπλάνο και να μην το αφήνει σε ησυχία. Καλά ξεκινήσαμε.. Ηρεμήσαμε μόνο για 5 λεπτά. Όλη την υπόλοιπη ώρα να κουνιόμαστε. Φυσικά με τον αέρα της loco σε αυτό το δρομολόγιο η Iberia δεν προσφέρει τίποτα δωρεάν. Στις 11.40 προσγέιωση να γέρνουμε στα αριστερά και να γίνετε επίδειξη ικανοτήτων στη μία ρόδα σαν απο ταινία James Bond. Σταματάμε σε remote stand. Γίνετε ανακοίνωση των πύλεων για τους επιβάτες που έιχαν ανταποκρίσεις. Όλοι μα όλοι είχαν ανταπόκριση? Οι επιβάτες για Λατινική Αμερική και ΗΠΑ φεύγουν απο το Terminal 4 το οποίο είναι χωρισμένο σε 3 κομμάτια όπως, 4S, 4R και 4U. Αυτοί που είναι για το 4 περιμένουμε μέσα στο αεροπλάνο και οι υπόλοιποι βγαίνουν απο τη μπροστινή πόρτα και λίγο αργότερα εμείς απο την πίσω. Άγχος εγώ όπως και πολλοί άλλοι για τις ανταποκρίσεις μας αφού είχαμε λίγο πολύ 30 λεπτά για να μπούμε στα αεροπλάνα μας. Η αεροσυνοδός μας βεβαιώνει ότι για σήμερα όλες οι πτήσεις προς την Αμερικανική ήπειρο έχουν καθυστέρηση..Άντε βρε ώραια..το λές και χαίρεσε. Λεωφορειάκι και σε 5 λεπτά μας μεταφέρουν στο τέρμιναλ 4. Εκεί σιγά μην τελείωνε το άγχος.. Η καθυστέρηση των ισπανών συνεχίζετε στο επόμενο κομμάτι του trip report.

IFE: 0/10 (Όυτε για δείγμα)
Εξυπηρέτηση: 6/10 (Φιλικό το πλήρωμα και χαμογελαστό να απαντήσουν σε κάθε απορία αλλά αυτό και τίποτα άλλο)
Αεροσκάφος: 7/10 (Καθαρό και σχετικά άνετο)

Φωτογραφίες δεν υπάρχουν για αυτό το κομμάτι του ταξιδιού επειδή μία η νύχτα, μια η έλειψη παραθύρου..δεν χάνετε και τίποτα!

To be continued..

 

[jerry]

Τι ήθελα και το μελέτησα, αφού είχαν βάλει μια ουρά για όλα τα ανοικτά check in και όπως ήταν λογικό η ουρά σερνόταν σαν μεγάλη κάμπια.

Btw, αποδεικνύεται επιστημονικά-μαθηματικά όπως θέλετε πείτε το, πως σε αυτές τις περιπτώσεις η μία ουρά για πολλούς εξυπηρετητές είναι η πιο γρήγορη λύση... Έχει πέσει και αντίστοιχο θέμα σε μάθημα της σχολής μου και μάλιστα με συγκεκριμένη αναφορά στην Ολυμπιακή και το checkin στο Βενιζουέλο που είναι ουρίτσες-ουρίτσες.

Τι θα γίνει με το report? Ακόμα στη Lima είσαι?? Περιμένουμε... Ο κόσμος διψάει για Λατινική Αμερική

 

[thanosp]

Τι θα γίνει με το report? Ακόμα στη Lima είσαι?? Περιμένουμε... Ο κόσμος διψάει για Λατινική Αμερική

Γύρισα χθές το βράδυ.

Μέχρι το σαβατοκύριακο θα έχετε κι άλλα κομμάτια του ταξιδιού με αποκορύφωση το κομμάτι LIM-MAD και την ευχάριστη έκπληξη που μου επιφύλασε η Iberia.

 

[sv1xv]

Btw, αποδεικνύεται επιστημονικά-μαθηματικά όπως θέλετε πείτε το, πως σε αυτές τις περιπτώσεις η μία ουρά για πολλούς εξυπηρετητές είναι η πιο γρήγορη λύση...

Σαφώς, είναι κλάδος των εφαρμοσμένων μαθηματικών ο οποίος αναπτύχθηκε από τις ανάγκες της αγοράς (τράπεζες βασικά με δυσαρεστημένους πελάτες).

Κώστας

 

[Anonymous]

thanosp said:

Μέχρι το σαβατοκύριακο θα έχετε κι άλλα κομμάτια του ταξιδιού με αποκορύφωση το κομμάτι LIM-MAD και την ευχάριστη έκπληξη που μου επιφύλασε η Iberia.

Οι εκπλήξεις είναι που κάνουν άλλωστε μία εκδρομή ενδιαφέρουσα...

 

[thanosp]

MAD-CCS

Και ναι κυρίες και κύριοι επιστρέφω για τα επόμενα κομμάτια του report.Sorry για την καθηστέρηση αλλά οι δουλειές με πλακώσαν μόλις γύρισα. Λοιπόν..

MAD - CCS
Flight IB 6703 Iberia
Terminal 4S
Aircraft: A340-600 EC-JOH
Departure time: 12.20 (Actual: 13.00)
Flight Time: 9 hours

Η μεταφορά έγινε με λεωφορείο όπως είπα μέσα απο τούνελ στο οποίο ήμασταν για 5 λεπτά. Κλειστοφία σκέτη. Μας αφήνουν σε μία πύλη και ένα μεγάλο τσούρμο μπαίνει στο τέρμιναλ. Άδειο παντελώς.. 4 καθαρίστριες μας κοιτάζουν απορριμένες ενώ καθάριζαν τα πατώματα σαν να λένε τι κάνετε εσείς εδώ! 2 έξοδοι διαθλεσιμες. Έλεγχος διαβατηρίων και έλεγχος αποσκευών.Προς τα που πάμε βρε παιδία? Έχει κανείς καμια ιδέα? Σήμανση? Καμία! Έρχετε ένας σεκιουριτάς και μας λέει ότι πρέπει να πάμε για έλεγχο αποσκευών πάλι! Σχηματίζετε η ουρά αλλά...ουδείς να μας ελέξει. Ένας μόνο βρίσκετε πίσω απο τα τζάμια και αυτός μιλάει στο τηλέφωνο! 5 λεπτά χωρίς κάποιος να έρθει. Κάποια στιγμή και αφού έκλεισε το τηλέφωνο ο προηγούμενος, έρχετε να μας πει οτι δεν μας περιμέναν και πρέπει να πάρουν άδεια για να μας ελέγξουν...(Εδώ πιο κάτω μας άφησαν και έιδαμε φως και μπήκαμε..)Μετά απο 10 λεπτά έρχονται ακόμη 4 άτομα και ξεκινάει επιτέλους ο έλεγχος! Με ρυθμούς χελώνας φυσικά ενώ μερικοί αρχίζουν να χλωμίαζουν επειδή βλέπανε να περνάει ο χρόνος και θα χάνανε τις πτήσεις τους. Με τα πολλά φεύγουν οι πολυ βιαστικοί και φτάνει και η δικια μου σειρά. Κλασσικά η ζώνη να προκαλεί τον ανιχνευτή και έλεγχος πλέον προσωπικός. Αδειάζω λαπτοπ, φωτογραφική σακίδιο πλάτης και τη <μπανάνα> μου. Φόρτωμα ξανά και τροχάδην για να βρώ τη πύλη μου.

Είναι όντως τεράστιο το τέρμιναλ 4. 10 λεπτά μου πήρε, ανέβα κατέβα σκάλες..12.10 και φτάνω στη πύλη (Gate 22 του τέρμιναλ 4S) με ώρα αναχώρησης 12.20. Γυρνάω να δώ με ποιό Α340-300 θα πετάξουμε..μα δεν βλέπω καλά, αυτές οι μηχάνες είναι λίγο φουσκωμένες! Ναι λοιπόν σκάω ένα χαμόγελο ο αδαής, "και σήμερα κυρίες κ κύριοι θα πετάξετε με ενα Α340-600, registration EC-JOH! Περνάω στη γέφυρα και κατηφορίζω για το αεροσκάφος...Δεν το περίμενα οτι έγινε αλλαγή αεροσκάφους γιατί μέχρι και το προηγούμενο βράδυ το σύστημα έδειχνε οτι θα είναι ένα Α340-300. Κάνω και την χαζή ερώτηση με το που μπαίνω, για Καράκας δεν είναι η πτήση? (Λες και μπήκα σε λεωφορείο του ΚΤΕΛ...)Χαμογελαστός ο αεροσυνοδός μου απαντά, ναι κύριε.Θέλετε να σας δείξω τη θέση σας. Ωχ μας παρεξηγήσαν..Αρνήθηκα χαμογελαστά και πάω προς τη θέση μου. Θέση 30L. Στο Α340-300 έδειχνε ότι δεν έιναι φτερό. Είμαι ακριβώς στο τέλος του φτερού. Και κλασσικάααααααα, κάτι που πραγματικά μου την δίνει στα νεύρα..κάποιος άλλος στη θέση μου! :evil: Ένας ηλικιωμένος ισπανός, τον δείχνω ότι κάθετε στη λάθος θέση, και επιτέλους έκατσα!Ααααχ..αυτά είναι.Αφού τακτοποιήθηκα, ώρα να δούμε τη θέα του παραθύρου..όχι και πολλά.. Θέα 1 και Θέα 2. Ξεκολλάμε απο το gate στις 13.00 και σιγά σιγά κατευθυνόμαστε για τον διάδρομο..Πολύ κίνηση με πολλές πτήσεις να αναχωρούνε και να φτάνουνε.. Ορίστε μερικά παραδείγματα..British1 British2 Iberia1 Iberworld1 Iberworld2 KLM Spanair Luxair USAirways Iberia2 . Αναμονή κανένα δεκάλεπτο να φύγουνε οι μπροστινοί μας και ήρθε και η σειρά μας για να σηκωθούμε στον αέρα. Η άνοδος όχι και πολύ γρήγορη.


Από το σημείο αυτό ακούμπησα στο κάθισμα και περίμενα την ώρα να περάσει. Το αεροπλάνο αρκετά καινούργιο, παραδόθηκε τον Μάρτιο, πολύ καθαρό και υπερβολικά γεμάτο! Ανταλλάξαμε λίγες κουβέντες με τον συνεπιβάτη μου και μετά γύρισα πλευρό. Σε κάθε θέση είχε μαξιλάρι και κουβέρτα, με αρκετά άνετα καθίσματα. Οθόνες μόνο πάνω απο τη κεντρική σειρά και μου ήταν πολύ δύσκολο να παρακολουθήσω οτιδήποτε παιζόταν σε αυτές. Κάπου εκεί (μη χάσω) έκλεισα τα μάτια μου. Η πτήση θα διαρκούσε 9 ώρες μέχρι τη Βενεζουέλα. Δεν με ένοιαζε, αφού ήμουν άνετα μέσα σε ένα Α340-600 Κατα τη διάρκεια ξύπνησα αρκετές φορές αφού ο διπλανός..ροχάλιζε άσχημα ο άτιμος! Κάποια στιγμή δεν ξέρω γιατί με πήρανε κάτι μυρωδίες και ξύπνησα Μην πάει ο νους σας στο κακό, απλά σερβίριζαν το γέυμα! Είχα και μία πείνα, κάτι να βάλουμε στο στομάχι μας βρε παιδιά. Για πότο ζήτησα Coca-Cola και ένα κρασάκι κόκκινο να με νυστάξει περισσότερο..To γεύμα μέτριο, χωρίς πολλές συγκινήσεις. Αφού το ξετίναξα στα πολύ γρήγορα μοιράστηκαν και οι καφέδες/τσάι φόρεσα τα ακουστικά μου και ξανά στον αγώνα να κοιμηθώ, αν με άφηνε ο διπλανός. Αφού οι αεροσυνοδοί τελείωσαν με όλα πήραν φόρα και έκλειναν απο μόνοι τους όλα τα παράθυρα για να κοιμηθούμε χωρίς φώς. Απόλυτη ησυχία μέσα στο αεροπλάνο εκτός απο κάτι κρότους του διπλανού.


2,5 ώρες πριν την προσγείωση ανάψαν τα φώτα και σερβιρίστικε το δεύτερο γεύμα. Βλέπετε ξεκινήσαμε μεσημέρι, μεσημέρι φτάναμε στο Καράκας. Μια απο τα ίδια και με αυτό το γεύμα. Λίγο μετά ξεκινήσαμε και τη κάθοδο μας προς το διεθνές αεροδρόμιο του Καράκας. Τρομερά ποσοστά υγρασίας και σιγά σιγά προβάλοντε οι ακτές τις Βενεζουέλας. Προσεγγίζουμε προς το αεροδρόμιο. Touch down και reverse thrust. Εγκαταλείπουμε τον διάδρομο και πάμε προς την πύλη.

Εκείνη την ώρα απο τις ευρωπαικές εταιρίες υπήρχε η Alitalia και η Air France. Φτάσαμε με καθυστέρηση 20 λεπτών μόνο. Αρκετά καλά. Φυσικά στο αεροδρόμιο υπήρχαν και άλλες εταιρίες, όπως η γνωστή Santa Barbara!! Περισσότερες φωτογραφίες στο επόμενο κομμάτι του ταξιδιού! Η κουρασή τεράστια αφού έιχα ξενύχτι το προηγούμενο βράδυ.

Κριτικές:

IFE: 4/10 (Έλειψη προσωπικών οθονών και η μουσική χωρίς μεγάλη ποικιλία)
Service: 6/10 Δεν είχαν τίποτα το αρνητικό, απλά δεν κάναν τίποτα εκτος του καθιερωμένου.
Αεροσκάφος: 8/10 Καθαρότατο, καινούργιο, με άνετα καθίσματα και μειωμένο θόρυβο απο τις μηχανές!

Στο επόμενο κομμάτι φωτογραφίες απο το αεροδρόμιο του Καράκας και η πτήση για Λίμα με την LAN Peru

 

[SARIDAKIS VASILIS]

Αρχίζουν τα πολύ καλά σε λίγο…Αεροδρόμιο Καράκας και η πτήση με την LAN Peru.Πιστευω με πολλές φωτογραφίες και σύντομα

Απαράδεκτο ολοκαίνουργιο Α346 χωρίς προσωπικές οθόνες

 

[thanosp]

CCS - LIM

Να τελειώνω το report πριν φυγω για τα Χριστούγεννα. Το τελευταίο κομμάτι της καθόδου προς το Περού. Φωτογραφίες απο το Καράκας μπορούν να βρεθούν εδώ: https://www.airliners.gr/community/viewt ... 6216#46216

CCS - LIM
Flight LP 565 Lan Peru
International Terminal
Aircraft A320-233 CC-COP
Departure Time: 20.05
Flight Time: 4 hours

Αποβίβαση απο το αεροπλάνο και καθοδόν μαζί με το πλήθος για για κάπου που ούτε εγώ ήξερα που θα με πήγαινε. Σε κάποιο σημείο απο μακριά βλέπω έλεγχο διαβατηρίων. Όχι εγώ δεν πρέπει να έχω έλεγχο..κάπου πρεπει να υπάρχει έξοδος διαφυγής. Για καλή μου τύχη βλέπω 4 γκισέ στα αριστερά μου, χωμένα σε στη γωνία. Transfer desk υποθέτω. Κάνω την ερώτηση και μια υπάλληλος με σπαστά αγγλικα μου απαντάει οτι εδώ μπορεί να μου δώσει την κάρτα επιβίβασής μου για Λίμα. Αναμονή για 10 λεπτά ώστε να τελειώσουν αυτοί που ήταν μπροστά μου.

Πάιρνω το χαρτάκι και φέυγω δεξία προς καινούργιο έλεγχο χειραποσκευών. Γρήγορα γίνετε ο έλεγχος και κατεβαίνω τα σκαλιά προς τις αίθουσες αναχώρησης. Προσπαθώ να προσανατολιστώ. Ας πάρω κάποιες καρτ ποστάλ. Μπαίνω σε ένα μαγαζάκι με 2 δεσποινίδες να με κοιτάνε. Διαλέγω τις κάρτες μου και πάω να τις πληρώσω, με μια άνεση ρωτάω στα αγγλικά πόσο κάνουν. Πέφτει το πρώτο γούρλωμα των ματιών. ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ιδέα απο αγγλικά! Σε αυτο το σημείο και για τις επόμενες μέρες θα ξεκινήσει η απαραίτητη τεχνική της γλώσσας του σώματος και της νοηματικής. ''Πόσο κάνει?'' με την ανάλογη περιστροφή του καρπού. Μου γράφει σε ένα χαρτάκι έναν 5-ψηφιο αριθμό. ''Dollars?'' Γράφει ένα καινούργιο νούμερο. 3 δολλάρια! Βγάλαμε άκρη! Αυτό ήταν. Απο εκεί και πέρα έκανα διάφορα κωμικοτραγικά με νοήματα ακόμη και στη Λίμα. Οι επόμενες ώρες περάσαν αρκετά βαρετά, περιφερόμουνα μέσα στο αεροδρόμιο βλέπωντας τα μαγαζιά. Άλλαξα 100 θέσεις μέχρι να περάσει η ώρα.

Μετά απο μια αναμόνη 3+ ωρών στοαεροδρόμιο, με κάποιες βόλτες στα μαγαζιά τα ελάχιστα που ήταν διασκορπισμένα στη υπερβολικά μακρύ αίθουσα αναμονής και μετά απο μερικές φωτογραφίες και πολλά video clips που έπαιζαν σε κάτι οθόνες με ισπανικά κομμάτια. Welcome to Latin America!

19.30 οδεύω προς την πύλη. Νούμερο 48 υπάρχει ήδη κόσμος εκεί. Η επιβίβαση ξεκινάει άμεσα και σε 15 λεπτά είμαι ήδη μέσα στο Α320. Κάτι που είδα για πρώτη φορά στη ζωή μου. Το αεροπλάνο ήταν μια ατελείωτη σάουνα. Λογικό αφού η ζέστη εξωτερικά ήταν γύρω στους 30 βαθμούς και η υγρασία άνω του 90%. Θέση 20Α και διαπιστώνω ότι κάθετε άλλος. Ήταν τέτοια η κούραση που μόλις τον είδα του κάνω νόημα να κάτσει εκεί που είναι. Ήθελα διάδρομο γιατι πίστευα οτι μετά απο τόσο νερό που ήπια θα χρειαζόμουν της τουαλέτες συχνά. Η υγρασία δεν έλεγε να σταματήσει. Σε 10 λεπτά push back και τροχοδρόμηση για τον διάδρομο. Προσπάθησα να βγάλω μια φωτογραφία τα άνετα καθίσματα αλλα εκείνη τι στιγμή πέσαμε σε λακούβα, κουνήθηκε και μετά έσβησε η φωτογραφική απο μπαταρίες

Η πτήση πολύ άνετη, με ένα sandwich, γλυκάκι και νερό/αναψυκτικό. Ποτά μπορούσες να πάρεις πάνω απο μια φορές. Μοιράστηκαν τα ακουστικά, χαμήλωσαν τα φώτα και ξεκίνησε το ταξίδι για τους άλλους, μια καλή ευκαιρία ύπνου για μενα Το αεροσκάφος ήταν πολύ καθαρό, το προσωπικό άκρως φιλικό, ανεβοκατεβαίνανε το διάδρομο αρκετά συχνά και επιβλέπανε τους επιβάτες. Καμία σχέση με την Iberia. Load factor γύρω στο 70%. Απόλυτα ήρεμη πτήση χωρίς τη παραμικρή τρικυμία. Μισή ώρα πριν την προσγείωση ξύπνησα αφού άναψαν και τα φώτα αλλά και η εφηβική ομάδα βόλευ κοριτσίων του Περού που επέστρεφε απο αγώνα ζωήρεψαν! Προς μεγάλη μου έκπληξη βρήκα και τη φόρμα εισόδου και τελωνείου στη χώρα στο τσεπάκι μπροστά μου. Το συμπληρώνω γρήγορα και ετοιμάζομε για την προσγείωση. Τοπική ώρα άφιξης 11 το βράδυ. Πάνω στην ώρα μας, touch down και το αεροπλάνο πάει στη θέση στάθμευσης. Λεωφορειάκι και κατευθυνόμαστε προς το κτίριο. Αρκετή κίνηση στο αεροδρόμιο εκείνη τη στιγμή. 2 πτήσεις της LAN και μια της American να αδείαζουν τους επιβάτες. Έλεγχος διαβατηρίων με αρκετά μεγάλη ουρά. Η διαδικασία πολυ γρήγορη, μου σφραγίζουν το διαβατήριο για διαμόνη 2 εβδομάδων και ώρα για την παραλαβή των αποσκευών. Έιχα ομολογουμένως άγχος αν θα έφταναν οι αποσκευές μου! Να επικρατεί ένας πανικός στο χώρο. Μία φωτογραφία που βρήκα του χώρου. Βλέπω την βαλίτσα μου να με περιμένει εκτός του ιμάντα! Πλησιάζω και την αρπάζω. Αμέσως ένας υπάλληλος του αεροδρομίου με πλησιάζει και ζητάει να δει την απόδειξη των αποσκευών μου. Βεβαιώνεται ότι είμαι εγώ και μπρος για την έξοδο. Φυσικά μου έιχε μείνει το τελωνείο. Μια υπάλληλος περιμένει στην έξοδο και παραλαμβάνει τη φόρμα που έιχα μαζί μου.

Εδώ ήταν κάτι που είχα δει και πάλι για πρώτη φορά στη ζωή μου! Το σύστημα για τυχόνο έλεγχο είχε ως εξής! 1 κουμπί που έπρεπε να πατήσω και 2 βελάκια, πράσινο και κόκκινο. Εντελώς τυχαία το σύστημα άναβε κόκκινο και τότε ο επιβάτης έπρεπε να ελεγχθεί. Αν άναβε πράσινο μπορούσε να φύγει. Το πατάω και έρχεται το πράσινο. Ήμουν ελεύθερος να φύγω!Μόλις βγάινω το απόλυτο χάος. 100-200 άτομα να περιμένουν απέξω και στην πλειοψηφία τους ταρίφες! Φωνές, ταμπέλες έψαχνα τον ταρίφα του ξενοδοχείου με την ανάλογη ταμπέλα. Τον βρήκα και φύγαμε για το ξενοδοχείο.

Στη διαδρομή άρχισα σιγα σιγα να αντιλαμβάνομε για το που έιχα φτάσει μέσα σε 24 ώρες!

Επόμενο κομμάτι το ταξίδι Λίμα - Μαδρίτη με περισσότερες φωτογραφίες.

 

[thanosp]

Ήρθε η δυστυχώς η ώρα της επιστροφής

LIM - MAD
Flight IB 6650 Iberia
International Terminal
Aircraft: A340-600 EC-IZY
Departure Time: 19.55
Flight Time: 12 hours

Ταξί απο το ξενοδοχείο και κατευθείαν για το αεροδρόμιο. Με αφήνει έξω απο το International Terminal του αεροδρομίου Jorge Chavez. Είσοδος στο τέρμιναλ και βρίσκομαι αμέσως στα γκισέ της Iberia. Η ουρά όπως αναμενόταν αρκετά μεγάλη. Έλεγχος αποσκευών, παραλαβή του boarding card με την θέση που είχα κλείσει πριν καιρό. Κατεύθυνση για έλεγχο διαβατηρίων και χειραποσκευών. Αρκετός κόσμος πάλι στον έλεγχο των διαβατηρίων, σφράγισμα του και πορείαπρος την πύλη. Τα καθίσματα όχι αρκετά για τόσους επιβάτες και μερικοί καθόταν και όρθιοι. 10 λεπτά μετά ανακοινώνονται απο τα μεγάφωνα πως οι επιβάτες που θα ακούσουν τα ονόματα τους να προσέλθουν στο γκισέ της πύλης. Άκουσα καλά? Το δεύτερο όνομα που μπουρδούκλωσαν ήταν το δικό μου? Τι έγινε τώρα.. Πλησιάζω και μου ανακοινώνουν ότι μου έκαναν αναβάθμιση σε Business Class, και αν με πειράζει που έγινε αυτό. Με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά αποδέχομαι τη νέα κάρτα επιβίβασης με αριθμό θέσης 9D . Υπήρξαν και άλλα άτομα που τους έγινε αναβάθμιση θέσης, γύρω στα 10+ άτομα! Επιβίβαση και επιτέλους να στρίψω και εγώ μια φορά προς τα αριστερά και όχι προς τα δεξιά προς την Economy. Τελευταία σειρά της business δεν μπορώ να χωνέψω το κάθισμα που θα με φιλοξενήσει για τις επόμενες 12 ώρες. Βόλεψα τα πράγματα, βολεύτηκα και στη θέση, έπαιξα με τα κουμπάκια για τη θέση μέχρι να απογειωθούμε. Το IFE φαινόταν οτι θα μου κρατούσε καλή παρέα για τις επόμενες ώρες. Η ποικιλία ταινίων αρκετά καλή, μπορύσες να τις σταματήσεις όποτε ήθελες, να τις ξεκινήσεις σαν ένα DVD player. Η ποικιλία των τραγουδιών δεν με συγκίνησε και πολύ. Οι οθόνες είχαν την κάμερα που βρίσκεται στην ουρά. Δίπλα μου ένας Ιταλός να κοντεύει να τρελαθεί απο τη συγκίνηση. Έβαλε ακόμη και τη πιστωτική του κάρτα και πήρε τηλέφωνο για να ανακοινώσει οτι θα ταξιδέψει σe Business. Με μικρή καθυστέρηση ξεκολλήσαμε και κατευθυνθήκαμε προς τον διάδρομο. Η θέα απο τις οθόνες μοναδική. Επιτάχυνση και σε λίγο ήμασταν στον αέρα και περνούσαμε πάνω απο την Λίμα. Μοναδικό το θέαμα. Το Έβγαλα φώτο αλλα ήταν χάλια. Άρχιζε ένα άνετο ταξίδι!

Μοιράστηκε το μενού της πτήσης με όλα τα προγεύματα, τα κυρίως πιάτα, τα επιδόρπια και μια μεγάλη γκάμα απο κρασιά. Σερβίραν τα κρασία, λευκό γλυκό για να με νυστάξει, μαντιλάκι για τα χέρια και έφτασε το πρώτο πιάτο. Εξαφανίστηκε σε 2 λεπτά. Λίγο τα παξιμάδια με ζόρισαν αλλα εντάξει τα κατάφερα! . Για δεύτερο πιάτο έιχε τρεις επιλογές, ψάρι, κοτόπουλο και λαζάνια. Βγήκαν με ειδικό τρόλει με τα φαγητά επάνω και διάλεγες τι θέλεις. Πήρα τη τελευταία μερίδα λαζάνια που κατέληξε να με στραβοκοιτάξει η Αγγλίδα στα αριστερά επειδή δεν έιχε άλλη μερίδα για αυτήν. Πάει και αυτό. Εξαφανίστηκε..Τύφλα να έχει ο Copperfield.. Πραγματικά δεν ντρέπομαι να το πω αλλά απο την πείνα μου ξέχασα να βγάλω τα λαζάνια φωτογραφία γιατί το πήρα χαμπάρι μόλις τα έφαγα.Δεν πειράζει.. Το ποτήρι με το κρασί να γεμίζει συνεχώς . Σειρά είχε το γλυκάκι.Αυτό ήταν τα μαζέψανε ώρα για λίγη χαλάρωση παρέα με τον Jackκαι τους ΧΜΕΝ-3 που τους είχα τρελάνει στο pause κάθε τρεις και λίγο. Μετά απο κανένα μισάωρο, τελείωσε και η ταινία ώρα για ύπνο. Κουβερτούλα, μαξιλαράκι, ακουστικά, ίσιωσα το κάθισμα όσο δεν πήγαινε.

2 ώρες μετά την απογείωση, φάγαμε ήπιαμε και σαν καλός άνθρωπος έριξα έναν 8ώρο ύπνο. Πραγματικά όταν ξύπνησα δεν ήξερα τι ώρα ήταν. Μόλις είδα οτι κοιμόμουν 8 ώρες γελούσα με τον εαυτό μου. Μας έιχαν απομείνει 2 ώρες για την άφιξη και ήρθε και το πρωινό μας. Σε αυτές τις ώρες έβαλα και την Miss Robinson να παίζει στην οθόνη γιατί όλα τα άλλα ήταν πολύ βαριά μετά το πρωινό ξύπνημα. Κάπου εκεί λειτούργησε ξανά η κάμερα στην ουρά. Ήμασταν σχεδόν πάνω απο την Πορτογαλία. Η προσγείωση ήρθε μετά απο λίγη ώρα βρίσκοντας με ανυποχώρητο να φύγω μέσα απο το αεροπλάνο..

Δέσαμε στις γέφυρα και αποβίβαση μετά απο μια τόσο όμορφη πτήση. Περπάτημα με τις ώρες για να βρώ την πύλη για την επόμενη πτήση. Έλεγχο διαβατηρίων με 2 τεράααααααστιες ουρές. Έιχα 2 ώρες μέχρι να φύγω για Λονδίνο και όποτε βρήκα ένα βολικό μέρος και τράβηξα μερικές φωτογραφίες που θα τις δείξω σε επόμενο ποστ.

Ένα υπέροχο ταξίδι απο όλες τις απόψεις. Βέβαια στο φαγητό δεν έμεινα και κατάπληκτος αλλα σε γενικές γραμμές ήταν το καλύτερο ταξίδι που είχα κάνει ποτέ με αεροπλάνο, δικαιολογημένα πιστεύω

Κριτικές:

IFE: 9/10 (Μεγάλη ποικιλία ταινίων, παιχνιδιών αλλα η μουσική δεν έλεγε και πολλά.)
Service: 8/10 (Αρκετά φιλικό προσωπικό αλλα μετά το σερβίρισμα, εξαφανιζόλ!)
Αεροσκάφος: 9/10 Καθαρότατο, καινούργιο, με άααααανετα καθίσματα και μειωμένο θόρυβο απο τις μηχανές!

 

[thanosp]

Τελευταίο σκέλος του ταξιδιού. Φωτογραφίες απο τη Μαδρίτη θα βρείτε εδώ: https://www.airliners.gr/community/viewt ... 9112#49112

MAD - LHR
Flight IB 3166
Terminal 4
Aircraft: A321-200 EC-HUH
Departure time: 16.30
Flight Time: 2 hours 20 minutes

Σε αυτό το κομμάτι δεν έχει τίποτα το ενδιαφέρον. Στο σκέλος Μαδρίτη-Λονδίνο η Iberia είναι ίδια με την Easyjet και οποιαδήποτε άλλη low-cost εταιρία. Αναχώρηση στην ώρα της. Πληρότητα γύρω στο 70%. Παράθυρο με κενή ενδιάμεση θέση. Το μόνο ενδιαφέρον ήταν το Privilege που βρέθηκε στο δρόμο μας κατα την απογείωση. Παρολα αυτά μια ήρεμη πτήση που δεν προσφέρουν ούτε νερό! Πλάγιασα στη θέση μου έκλεισα τα μάτια μου ονειρεύντας ότι είμαι ακόμη στο Α340-600. Κλασσικά οι αεροσυνοδοί άν μπορούσαν θα πουλούσαν ακόμη και τον αέρα. Στενά καθίσματα σχετικά, με το ζόρι να βολευτώ σε κάθισμα που δεν γινόταν και κρεβάτι.. Πέρασε ευτυχώς γρήγορα η ώρα και προσεγγίσαμε στο Λονδίνο και στην μουντάδα του. Πιάνουμε σε θέση χωρίς φυσούνα και περιμένουμε το λεωφορείο. Όλοι σηκώθηκαν έτοιμη να φύγουν. Λεωφορειάλη όμως δεν ερχόταν!

Μα είναι δυνατόν να φτάσουμε Λονδίνο και να είναι όοοοολα τόσο ήρεμα. Δεν θα γευτούμε λίγη αγγλική τρομουστερία? Αλίμονο. Τα καλύτερα μου τα κρατούσαν για το τέλος!! Υπήρχε συναγερμός στο τέρμιναλ 2 για πιθανή τοποθέτηση βόμβας. Απαγορευόταν να φύγει οποιοδήποτε αεροπλάνο αλλα και να αποβιβαστούν οι επιβάτες απο τις πτήσεις που έφταναν! 40 Λεπτά μέσα στο αεροπλάνο να περιμένουμε πότε θα μας κάνουν την χάρη οι αγγλοι να φύγουμε να πάμε στα σπίτια μας. Έιχα και το λεωφορείο να προλάβω για το Portsmouth. :evil: Κάποια στιγμή φτάνει ΕΝΑ λεωφορείο μόνο!Φυσικά γέμισε, περιμέναμε να έρθει κάποιο άλλο. Μετά απο 10 λεπτά φτάνει άλλο, μας στοιβάζουν σαν τα ζώα μέσα (οι σαρδέλες καλύτερα περνάνε) και μετά απο μια μυστηριώδη διαδρομή μας αφήνουν σε μία πύλη. Έλεγχος διαβατηρίων και γρήηγορα για αποσκευές.

Αποσκευές στα χέρια και τροχάδην να μπορέσω να βγώ απο το ΄τερμιναλ 2 στην είσοδο/έξοδο του οποίου γινόταν ΠΑΝΙΚΟΣ. Μετά κόπων και βασάνων έφτασα στο σταθμό και επιστροφή στο Portsmouth μετά απο 8 υπέροχες μέρες..

IFE: 1/10 (Μόνιμα διαφημίσεις για τις πωλήσεις εν πτήση.)
Service: 2/10 (Ούτε νερό ούτε τίποτα. Αν δεν ήταν να αγοράσεις κάτι δεν γυρνούσαν να σε κοιτάξουν)
Αεροσκάφος: 6/10 (Τα είχε τα ψιλοχρονάκια του και φαινόταν αυτό. Στενά καθίσματα)

Σχετικά με τις πτήσεις, ίσως να προτιμούσα ξανα την Iberia μόνο σε longhaul πτήση. Σε ευρωπαική πτήση με τίποτα!

Το επόμενο και τελευταίο κομμάτι θα είναι ένας μικρός οδηγός της Λίμα