ΤΗΣ ΚΟΡΕΑΣ... Kim Il Sung, εσύ superstar!

Ένα ταξίδι στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας δεν είναι εύκολη υπόθεση, πόσο μάλλον όταν είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας πέντε ταξιδιωτικών γραφείων, πέντε διαφορετικών αεροπορικών εταιρειών, συμπεριλαμβάνει: επτά πτήσεις, διαμονή σε τέσσερα διαφορετικά ξενοδοχεία, άπειρα χιλιόμετρα με κινέζικα και βορειοκορεάτικα αυτοκίνητα (αλλά και με τα πόδια μέχρι τελικής πτώσης), καμιά τριανταριά άτομα-μέλη πληρωμάτων καμπίνας, τρεις βορειοκορεάτες συνοδούς, εκατό χιλιάδες άτομα στη μεγαλύτερη παράσταση στον πλανήτη και πολλούς νέους φίλους ....

Αν σε όλα αυτά προσθέσει κανείς το γεγονός ότι δύο από αυτές τις πτήσεις έγιναν με ένα από τα σπανιότερα αεροπλάνα στον κόσμο και το ότι τα διαβατήριά μας κοσμεί πλέον μία εξ ίσου σπάνια βιζα, τότε το αποτέλεσμα ακούγεται ενδιαφέρον... και ήταν όντως ενδιαφέρον, δεδομένου ότι επετεύχθη ο αρχικός σκοπός: να γίνει της Κορέας!

Ακολουθήστε μας λοιπόν σε ένα ταξίδι για γερά νεύρα, ένα ταξίδι γεμάτο συγκινήσεις, γέλια μέχρι δακρύων, υπερθεάματα, παρανοϊκές καταστάσεις, σουρρεαλιστικά σκηνικά, απρόσμενες ανατροπές και καταπληκτικό φαγητό, στο προ-ολυμπιακό Πεκίνο, την επαναστατική Βόρειο Κορέα, τo kinky Άμστερνταμ και το πολυσυλλεκτικό Βερολίνο (και για όσους ενδιαφέρονται, η Λόλα εξακολουθεί να τρέχει στην Unter den Linden).

Οι ετοιμασίες είχαν ξεκινήσει εδώ και περίπου ένα χρόνο. Είχαν γίνει διάφορες κρατήσεις, με διάφορες εταιρείες: Finnair, Scandinavian, Emirates, Qatar Airways, Turkish Airlines, Aerosvit, KLM, Lufthansa, Hainan αλλά επειδή εμείς είμαστε οπαδοί των νέων εμπειριών και των επαναστατικών ταξιδιών, αποφασίσαμε να πάμε με τα αουτσάιντερς του δρομολογίου και να κάνουμε την υπέρβαση, πιστεύοντας ότι κάνοντας μία πρωτότυπη ταξιδιωτική επιλογή θα μπορούσαμε να εξαγάγουμε τα δικά μας νέα συμπεράσματα για κάποιες λιγότερο δημοφιλείς εταιρείες, εκεί όπου οι περισσότεροι επιλέγουν τα αεροπορικά μεγαθήρια της Άπω Ανατολής...

Έτσι, με τα πολλά, κάπου στα τέλη Ιουλίου, καταλήξαμε στο παρακάτω πλάνο πτήσεων:

1. SU 0296 20SEP ATHSVO 1425 1855 TH 321
2. SU 0571 20SEP SVOPEK 2225 #0950 TH 763
3. JS 0152 22SEP PEKFNJ 1155 1455 SA IL6 (no alternative)
4. JS 0151 25SEP FNJPEK 0855 0955 TU IL6 (no alternative)
5. CZ 0345 27SEP PEKAMS 1440 1835 TH 772
6. CZ 7655 28SEP AMSTXL 1815 1930 FR 733
7. U2 4613 30SEP SXFATH 1715 2025 SU 319

Ο αγώνας δρόμου είχε ήδη ξεκινήσει λίγο νωρίτερα: φαξ, e-mail, κούριερ, εμβάσματα, τηλεφωνήματα για προώθηση λιστών αναμονής, συσκέψεις επί συσκέψεων με μέλη του airliners.gr, ατελείωτες ώρες μπροστά από την οθόνη ενός υπολογιστή με το Galileo Focalpoint και το MSN messenger να παίρνουν φωτιά... Όλα για το απόλυτο ταξιδιωτικό crash test και την τέχνη του να ταξιδεύεις! Όλα για να γίνει της Κορέας...

Είναι γεγονός πως το νέο, βελτιωμένο εταιρικό image της Aeroflot μας είχε κεντρίσει ιδιαίτερα το ενδιαφέρον όταν αρχίσαμε να ψάχνουμε τον τρόπο με τον οποίο θα μεταβαίναμε στην Κίνα. Ο ελκυστικός ναύλος (€730) και η δυνατότητα να πετάξουμε στην επιστροφή με την China Southern και την ΚLM, αποτέλεσαν επιπλέον λόγους να την προτιμήσουμε. Αν έχετε γρήγορο ίντερνετ και δε βαριέστε, ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω βίντεο, αν όχι, μην ανησυχείτε: το παιχνίδι “Βρείτε-Τις-Διαφορές-Ανάμεσα-Σε-Αυτά-Που-Βλέπετε-Και-Σε-Αυτά-Που-Ζήσαμε” ξεκινάει τώρα!

http://www.aeroflot.ru/eng/attach.asp?a_no=1613

Πτήση 1

1. SU 0296 20SEP ATHSVO 1425 1855 TH
Αεροσκάφος: 321 VP-BQT



Άφιξη στο κοσμοδρόμιο των Σπάτων από τις 12:30, όπου ήρθα αντιμέτωπος με μία πελώρια ουρά. Όλα έδειχναν ότι η πτήση μας θα ήταν γεμάτη, ή σχεδόν γεμάτη. Το ότι είχα φτάσει από τόσο νωρίς, δεν είχε καμία σημασία δεδομένου ότι ο Computerise είχε το διαβατήριό μου, οπότε θα έπρεπε να τον περιμένω. Με τα πολλά, ο ανωτέρω αναφερθείς κύριος έφτασε πανηγυρικά στις 13:20. Κάναμε check in μαζί με τους τελευταίους επιβάτες της πτήσης και η ευγενέστατη υπάλληλος μας έβαλε στη σειρά 30, την προτελευταία. Παρά το ότι οι αποσκευές μας πήραν baggage tag μέχρι το Πεκίνο, θα έπρεπε να γίνει ξανά check-in -μόνο για τους επιβάτες- στη Μόσχα. Δεν είχαμε κανένα παράπονο και όλα φαίνονταν τέλεια. Επιβίβαση στο VP-BQT με λεωφορείο από την Α22.

Υπόδοχή από ένα σχετικά αδιάφορο πλήρωμα από την πίσω πόρτα και τακτοποίηση στις θέσεις μας. Εντυπωσιακοί εσωτερικοί χώροι, υποδειγματική καθαριότητα και φοβερά μπλε Recaro καθίσματα με πορτοκαλί προσκέφαλο, καλό seat pitch, αλλά.... χωρίς υποπόδιο! Τί κανουμε τώρα: ζητάμε τα λεφτά μας πίσω ή θα πετάξουμε στην οικονομική (το ξεκαθαρίζω) χωρίς υποπόδιο; Αποφασίσαμε να κάνουμε τη γενναία παραχώρηση και να πετάξουμε χωρίς υποπόδιο... στην πορεία απεδείχθη ότι η έλλειψη υποποδίου δεν ήταν τίποτα μπροστά σε αυτά που επρόκειτο να ακολουθήσουν...

Αναχώρηση χωρίς καθυστερήσεις από τον 03R και ξεφύλλισμα του ιδιαίτερα εντυπωσιακού in fight περιοδικού της εταιρείας. Για IFE ούτε λόγος βέβαια! Τι να το κάνεις αν δεν έχεις και ένα υποπόδιο να ακουμπήσεις και να το ευχαριστηθείς;

Και ήρθε η ώρα του φαγητού και μία από τις εκπλήξεις που είχαμε ήταν ότι είχαμε επιλογή γεύματος: βοδινό ή κοτόπουλο. Το φαγητό ήταν υπέροχο, (αν και τα κεφτεδάκια είχαν λίγο γεύση... ΙΚΕΑ) και συνοδευόταν από ζυμαρικά.Δεν μπορούσαμε να έχουμε κανένα παράπονο. Οι δίσκοι μαζεύτηκαν και αποφασίσαμε να ρίξουμε έναν ύπνο. Και τότε ήταν που αρχίσαμε να βιώνουμε το επαναστατικό ποιόν του πληρώματος:

Δύο αεροσυνοδοί (ας τις πούμε Σβετλάνα και Αλόνα) μαζεύτηκαν στο galley και άρχισαν να συζητούν. Το ωραίο ήταν ότι και οι δύο είχαν το ίδιο χτένισμα που ήταν του τύπου “μου-έβαλαν-μια-κατσαρόλα-στο-κεφάλι-και-έκοψαν-ό,τι-περίσσευε-απ'έξω”.

Κάποια στιγμή, η Αλόνα ήρθε και ξάπλωσε στις τρεις ελεύθερες θέσεις πίσω μας (τυχαίο ότι ήταν ελεύθερες; δε νομίζω), αφήνοντας τη Σβετλάνα να κάνει τη δουλειά στο galley. Eκεί ήταν που τα είδαμε όλα, καθ' ότι η Σβετλάνα, χτύπαγε νευρικά τις πόρτες των ντουλαπιών του galley. Η εντυπωση που απεκόμιζε ο ανυποψίαστος επιβάτης ήταν ότι το πίσω μέρος του αεροπλάνου κατεδαφιζόταν- διαλυόταν-ξηλωνόταν-πες το όπως θες αγαπητέ αναγνώστη. Όπως κατάλαβατε δεν υπήρχε περίπτωση να κοιμηθώ σε αυτήν την πτήση (μέχρι και ότι κάποιος μας έκανε φάρσα, είχαμε αρχίσει να πιστεύουμε).

Αντικρύσαμε την προσέγγιση στο SVO σαν τον μόνο τρόπο να γλιτώσουμε από τη μανία της Σβετλάνας (πού να ξέραμε ότι η πτήση αυτή ήταν υπέροχη μπροστά στην επόμενη).

Ομαλότατη προσγείωση στο διάδρομο και τροχοδρόμηση προς το jetway του Sheremetyevo 2, όπου και θα περνούσαμε τις υπόλοιπες τέσσερις ώρες (ήδη μια γριά είχε ανοίξει το ντουλαπάκι της και κατευθυνόταν προς τα μπρος με αποτέλεσμα η Αλόνα να της βάλει τις φωνές)...


Βαθμολογία:
Αεροσκάφος: 90% (πεντακάθαρο και πολύ περιποιημένο)
Άνεση: 80% (Recaro does it better!)
Φαγητό: 80% (μια χαρά και με δυνατότητα επιλογής)
Πλήρωμα: 20% (καταρρέει ο μύθος της όμορφης-χαμογελαστής ρωσίδας του βίντεο)
Σέρβις: 20% (το πλήρωμα χάλασε την όλη καλή εικόνα της πτήσης, λυπάμαι)
Γενική Εικόνα: 65%

Δε μπορείς να φανταστείς τη χαρά μας, αγαπητέ αναγνώστη, καθώς το VP-BQT τροχοδρομούσε ανάμεσα στα απαυγάσματα της ρωσικής αεροδιαστημικής. Πιστέψαμε ότι με τις τέσσερις ώρες που θα είχαμε μπροστά μας θα μπορούσαμε να τα φωτογραφήσουμε με την ησυχία μας. Καθώς μπαίναμε μέσα στο Sheremetyevo 2, μια συγκίνηση μας κυρίεψε βλέποντας το Α310 της ΜΙΑΤ που μόλις είχε φτάσει, κι εκείνο, από το Tegel και θα συνέχιζε προς την εξωτική Ουλάν Μπατόρ. Βέβαια, σύντομα ανακαλύψαμε ότι μόνο spotter friendly δεν ήταν το Sheremetyevo. Τα πολλαπλά χωρίσματά του έκρυβαν τη θέα από κάθε αεροπλάνο που ήταν στις εξόδους επιβίβασης.

Αφού περάσαμε με κρύα καρδιά το transit και πήραμε τις κάρτες επιβίβασής μας για την επόμενη πτήση, μπήκαμε στην αίθουσα αναχωρήσεων. Ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο μπροστά σε αυτά που είδαν τα ματάκια μας. Όλο το departure lounge έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο με καταστήματα πολυτελείας πλάι σε κάτι εστιατόρια κιτσάτης αισθητικής. Αν ήταν δυνατόν, μέχρι και στις τουαλέτες θα είχαν ανοίξει κατάστημα. Κάναμε το γύρο της στρογγυλής αίθουσας δυο-τρεις φορές, ψάχνοντας, εις μάτην, δύο θεσούλες για να αράξουμε. Αποφασίσαμε να ανέβουμε στον ημιόροφο μήπως, παρ' ελπίδα, υπήρχαν θέσεις. Ούτε κι εκεί όμως βρήκαμε τίποτα (όχι γιατί δεν υπήρχαν ελεύθερες, αλλά γιατί γενικά δεν υπάρχουν καρέκλες σε αυτό το αεροδρόμιο)... μόνο κάτι Τσετσένους και κάτι Μογγόλους είδαμε να έχουν στρώσει κουβέρτες κάτω και να ανοίγουν ταπεράκια με μπορς και σασλικ ή να κοιμούνται. Α, ναι είδαμε και κάτι δυτικούς να έχουν “καβατζώσει” το χώρο γύρω από τις μπρίζες και να έχουν ανοίξει τα laptops τους. Συμπέρασμα: αν δεν θες να κάτσεις κάπου να φας, τότε το καλύτερο θα ήταν να κάτσεις στις σκάλες που οδηγούν στον ημιόροφο.

Αποφασίσαμε να καθήσουμε στο λιγότερο ελεεινό εστιατόριο του τέρμιναλ, πιο πολύ από ανάγκη να καθήσουμε παρά από ανάγκη για να φάμε κάτι. Παραγγείλαμε κάτι σαχλαμάρες για να φάμε, βλέποντας τους διπλανούς μας να παραπονιούνται στη σερβιτόρα ότι δεν είχαν αρκετά λεφτά για να την πληρώσουν. Η ώρα πέρναγε, το ακαλαίσθητο ταβάνι του κτιρίου με τη χάλκινη κατασκευή, σε συνδυασμό με τους κιτρινισμένους τοίχους και το χαμηλό φωτισμό σε όλο το τέρμιναλ μας είχαν ψυχοπλακώσει. Η ανακοίνωση ότι είχε ξεκινήσει ο έλεγχος ασφαλείας της πτήσης μας μας ώθησε προς την πύλη, πληρώνοντας τα €28 για τις σαχλαμάρες που είχαμε καταναλώσει. Εκεί έγινε ένας χαμός, προφανώς γιατί έφευγαν ταυτόχρονα πολλές πτήσεις (εντοπίσαμε την ίδια ώρα με το Πεκίνο, να αναχωρεί μία για Τεχεράνη και μία για Μπίσκεκ). Το προσωπικό ασφαλείας αναιδέστατο και ο έλεγχος αρκετά βεβιασμένος. Η ανακοίνωση της αναχώρησης της πτήσης μας χαροποίησε, είναι γεγονός και σταθήκαμε πρώτοι στην ουρά για την επιβίβαση.

Πτήση 2
SU 571 20SEP SVOPEK 2225 #0950 TH
Αεροσκάφος: 763, VP-BWT (Anton Chehov)


Τι χαρά ήταν αυτή! Μπήκαμε στο ομορφούλι VP-BWT αναζητώντας τις θεσούλες μας στη σειρά 16. Με διάταξη 2-3-2 τα πράγματα φαίνονταν αρκετά άνετα. Πάνω στις θέσεις μας υπήρχε μία ωραιότατη κουβέρτα και ένα μαξιλάρι της Αεροφλότ σε πορτοκαλί και μπλε χρωματισμό, ίδιο με τα καθίσματά μας. Και πάλι όμως υπήρχε η αίσθηση ότι το πλήρωμα ήταν αρκετά αδιάφορο. Καλωσόρισμα από το πιλοτήριο και το πλήρωμα καμπίνας και ετοιμασία για αναχώρηση της πτήσης, όπου οι δύο στους τρεις ήταν κινέζοι και έκαναν απίστευτη φασαρία. Αυτή ήταν και η εκατοστή πτήση μου... Απογείωση ομαλότατη και ετοιμασία για δείπνο. Και πάλι υπήρχε δυνατότητα επιλογής γεύματος (ψάρι ή κρέας). Το φαγητό δε θα το χαρακτήριζα απολύτως εξαίσιο, αλλά δε νομίζω να μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο. Α, ναι, ούτε εδώ υπήρχε υποπόδιο. Μα καλά, μόνο τα 343 της ΟΑ έχουν υποπόδιο ρε παιδιά;

Έγιναν διάφορα ευτράπελα στην πτήση, με πιο ωραίο εκείνο που μία αεροσυνοδός άδειασε ένα ποτήρι με νερό πάνω στη μοκέτα, όταν κατάλαβε ότι η επιβάτης της είπε ότι ήθελε τσάι και όχι νερό. Όταν μας είδε που την κοιτούσαμε με απορία, γύρισε προς τα εμάς και με προφορά Μόσχας μας είπε: “Ιτ'ς τζαστ α λλιτλ βουώτερ. Ντουόντ λουόκ λάϊκ ζις”...

Μετά το μάζεμα των δίσκων, το πλήρωμα εξαφανίστηκε ενώ στις οθόνες προβαλλόταν η “Τροία”. Αυτό ήταν όλο, και το χειρότερο απ' όλα: δεν ενδιαφέρθηκαν να χαμηλώσουν τα φώτα της καμπίνας. Δεν τους ξαναείδαμε, παρά μόνο το επόμενο πρωί. Κάθε μου προσπάθεια να κοιμηθώ απέβη άκαρπη εκείνο το βράδυ. Η εκατοστή μου πτήση έμελλε να είναι και μία από τις χειρότερες.

Η ανατολή μας βρήκε να πετάμε πάνω από τις στέππες της Μογγολίας. Ένας από τους αγέλαστους φροντιστές μας (που μοιάζει με έναν από τους διεκδικητές της αρχηγίας ενός κόμματος της αντιπολίτευσης) πέρασε και αδιάφορα μοίραζε νερό στους επιβάτες, ενώ ο ίδιος φαινόταν ότι ακόμα κοιμόταν . Σύντομα μοιράστηκε και το πρωινό, ένα άθλιο danish pastry, ενώ μετά από περίπου δύο ώρες, ο Άντον Τσέχωφ ακουμπούσε αδιάφορα σε έναν από τους διαδρόμους του Beijing Capital International Airport.

Κρίμα, αγαπητή Αεροφλότ! Περίμενα περισσότερα από εσένα, ακόμα και για τα €730 που δώσαμε, αξίζαμε περισσότερα!

Όσο για τις ομοιότητες ανάμεσα στο βίντεο και σε αυτά που ζήσαμε, εγώ το μόνο που εντόπισα να είναι ίδιο ήταν το... λογότυπο.

Βαθμολογία:
Αεροσκάφος: 70% (λίγο παραμελημένο αλλά μείναμε ικανοποιημένοι)
Άνεση: 70% (το δερμάτινο κάθισμα μου “έπασχε” λίγο)
Φαγητό: 70% (απλά ανεκτό)
Πλήρωμα: 20% (αγέλαστοι, αμίλητοι, αδιάφοροι, απαράδεκτοι - κρίμα)
Σέρβις: 20% (χωρίς ωτοασπίδες και μείωση του φωτισμού στην καμπίνα ήμουν καταδικασμένος σε ολονυχτία)
Γενική Εικόνα: 40% (Αχ βρε SkyTeam, τι "μπουμπούκια" έχεις αρχίσει να μαζεύεις...)

VINTAGE ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ME THN AIR KORYO...

(Θα ακολουθήσει πλούσιο φωτογραφικό υλικό...)

Απ' όποια πλευρά και να τη δει κανείς, μία πτήση με την Air Koryo δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο. Η σκέψη και μόνο ότι μπαίνεις σε ένα από τα παλαιότερα αεροπλάνα στον κόσμο σου δημιουργεί ανάμεικτα αισθήματα.

Φτάσαμε στο Terminal 2 του PEK από τις 09:30 ... τα χαράματα, προσπαθώντας να συνέλθουμε από τις έντονες συγκινήσεις της προηγούμενης ημέρας και το ελαφρύ jet lag. Στο αεροδρόμιο του Πεκίνου, οι αναχωρούντες επιβάτες πρέπει να υποβάλλουν τρεις διαφορετικές φόρμες σε σε τρεις διαφορετικές υπηρεσίες του αεροδρομίου, προκειμένου να τους επιτραπεί η έξοδος: μία προς τις αρχές μετανάστευσης, μία προς το τελωνείο και μία προς το υπουργείο υγείας. Αφού τελειώσαμε τις διατυπώσεις και περάσαμε και από τα καταστήματα αφορολογήτων είπαμε να πάμε σε ένα μέρος του αεροσταθμού, από το οποίο θα είχαμε θέα προς κάποιον από τους διαδρόμους, με την ελπίδα ότι θα βλέπαμε το “απαύγασμα” της σοβιετικής αεροδιαστημικής να προσγειώνεται. Αντ' αυτού είδαμε διάφορα άλλα “καλούδια” για τα οποία θα σας μιλήσει ο σύντροφος Computerise. Είδαμε βέβαια και τον Άντον Τσέχωφ, ο οποίος ήρθε και πάλι από τη Μόσχα και συναντήσαμε και το “θου Κύριε” πλήρωμα της πτήσης που μας είχε φέρει στο Πεκίνο την προηγούμενη ημέρα.

Το ωραίο είναι ότι το “απαύγασμα” είχε ήδη αφιχθεί στην πύλη 6, πράγμα που μας έκανε να πιστέψουμε, προς στιγμήν, ότι τα Ιλιούσιν 62Μ, πετούν και προσγειώνονται όντως αθόρυβα (smooth as silk)... Πλάι μας στην πύλη κάθονταν διάφοροι δυτικοί, κινέζοι αλλά και σύντροφοι βορειοκορεάτες, οι οποίοι ξεχώριζαν για το ντύσιμό τους ("αβανγκάρντ” δεν θα το αποκαλούσες αυτό το ντύσιμο, αγαπητέ αναγνώστη) αλλά και απο μία καρφίτσα που όλοι φορούσαν στο μέρος της καρδιάς με την εικόνα του Αιώνιου Προέδρου, Κιμ Ιλ Σουνγκ...

Πτήση 3η

JS 0152 22SEP PEKFNJ 1155 1455 SA
Αεροσκάφος: Ilyushin 62M P-881

Με αυτήν την πτήση, άνοιξα μία νέα εκατοντάδα πτήσεων (η 101η μου)... Από τη στιγμή που επιβιβάζεσαι στο “απαύγασμα της σοβιετικής αεροδιαστημικής” ένα μυστήριο συναίσθημα αρχίζει να σε κυριεύει. Κατ' αρχάς υπάρχει μια παράξενη-όχι-και-τόσο-ευχάριστη μυρωδιά από το κλιματιστικό. Έπειτα έχεις κάποιες από τις αεροσυνοδούς, οι οποίες σε καλωσορίζουν με την παραδοσιακή κορεάτικη ενδυμασία (φαντάσου, αγαπητέ αναγνώστη, αντιστοίχως τις δικές μας ντυμένες καραγκούνες ή τις κούκλες της ΤΗΥ ντυμένες χανουμάκια, pas mal, pas mal).

Αφού περάσαμε την business class, η οποία είναι ένα φοβερό αξιοθέατο, με πολυθρόνες καλυμμένες με σεμεν και δαντέλες (θυμήθηκα το σπίτι της μακαρίτισσας της γιαγιάς μου), μπήκαμε στην οικονομική, όπου γινόταν ένας μίνι-πανζουρλισμός. Αφ' ενός τα ντουλάπια αποσκευών ήταν απελπιστικά μικρά, ο διάδρομος στενός και η πτήση πλήρης. Ευτυχώς όμως τα καθίσματα στο Ilyushin 62 σηκώνονται και μπορείς να τοποθετήσεις την αποσκευή σου από κάτω. Το seat pitch ήταν για τα κλάματα και τα καθίσματα είχαν μία μυστήρια κλίση προς τα πίσω.

Ακολουθεί το καλωσόρισμα από το πλήρωμα στα κορεάτικα και μετά στα αγγλικά:

"Καλωσορίσατε στην πτήση 152 της Air Koryo, για την Pyongyang, όπου θα έχετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε τους εορτασμούς Arirang που συμβολίζουν την αυταπάρνηση του κορεατικού λαού με την οποία υπερασπιστηκε την πατρίδα του και που δείχνουν τον πατριωτισμό με τον οποίο πολέμησε ενάντια στους ιμπεριαλιστές καθώς και τις προσπάθειες του να οικοδομήσει μία σοσιαλιστική Κορέα για όλους ...μπλα μπλα μπλα..."

Μοιράστηκαν διάφορα προπαγανδιστικά έντυπα κρατικής ιδεολογίας που εξυμνούσαν τις αρετές των ηγετών και τα υπερσύγχρονα επιτεύγματα της βορειοκορεατικής τεχνολογίας και του βορειοκορεατικού κράτους.

Έπειτα ακολούθησε η επίδειξη ασφαλείας: μία κουρτίνα άνοιξε, βγήκε η αεροσυνοδός, μας ανοιγόκλεισε τη ζώνη και εξαφανίστηκε (ούτε λόγος για τις μάσκες ή σωσίβια, αν και η κάρτα ασφαλείας έκανε λόγο για τα δεύτερα....). Παράλληλα, δόθηκαν ηχητικά οδηγίες εγκατάλειψης σε περίπτωση ανάγκης του τύπου: "οι επιβάτες της business θα φύγουν πρώτοι, από την τάδε έξοδο... οι επιβάτες της οικονομικής των σειρών 7-10 θα φύγουν από την άλλη έξοδο... οι υπόλοιποι θα φύγουν από εκείνη την έξοδο και οι άλλοι ας κάνουν το σταυρό τους... θα τηρηθεί αυστηρά η σειρά προτεραιότητας.”

Ήδη οι vintage κινητήρες είχαν αρχίσει να λειτουργούν και να μας εντυπωσιάζουν με τον υπέροχο ήχο τους. Η απογείωση ήταν εντυπωσιακή αν και ο διπλανός μου βορειοκορεάτης απογειώθηκε με ανοικτό το τραπεζάκι του, καθώς έπρεπε να συμπληρώσει κάτι φόρμες που μας είχαν δοθεί...

Κόντρα σε όλους τους “καλοθελητές” θα ήθελα να επισημάνω ότι το “απαύγασμα” είναι αθόρυβο από τη στιγμή που εγκαταλείπει το έδαφος και ιδιαίτερα καλοτάξιδο. Το σερβίρισμα του φαγητού είχε ήδη ξεκινήσει με πρώτα τα ποτά. Από μπροστά μας πέρασε και το καροτσάκι της πρώτης θέσης, το οποίο είχε επάνω, εκτός των άλλων, και μία φιάλη Black Label! Ο δίσκος φαγητού φαινόταν εντυπωσιακός και αρκετά βαρύς και είναι γεγονός ότι φάγαμε πολύ αν και όχι και τόσο νόστιμο φαγητό (πάντως σε αυτήν την πτήση δεν είδαμε το περίφημο λαμπρό βορειοκορεάτικο χάμπουργκερ).

Αν κάτι με εντυπωσίασε σε αυτήν την vintage πτήση, αυτό ήταν η προσγείωση στο Sunan International Airport της Pyongyang με το reverse να μας παίρνει τα αυτιά. Οι διακοπές μας στον Άξονα του Κακού ξεκινούσαν επαναστατικά, σοσιαλιστικά και πρωτοποριακά.

Παραδίδω τη σκυτάλη στο σύντροφο Computerise, για να σας δείξει τα της πτήσεως, αφίξεως και διακοπών σε αυτήν την τόσο μοναδική χώρα...

Να αφήσετε κατά μέρος τις αντιφρονούντες φωνές σας και φορτώστε υλικό.. πριν σας φορτώσουμε στον Άνταν Τσιέχαβ και σας στείλουμε στην Βιρμανία διακοπές.. ..και γρήγορα...

Επαναφορα της Ταξης

Επειδη τον τελευταιο καιρο, με τα ταξιδια, τις πραξεις τους και τα λεγομενα τους, καποια συγκεκριμενα μελη του φορουμ (ιδιως οι αακουνζ και κομπιουτεραιζ) εχουν αρχισει να ενοχλουν και να εκτρεπονται ιδεολογικα,
τους επιβαλλεται να:

1) Γραψουν ως τιμωρια 1000 φορες, "Δεν θα ξανακανω παρεα με "συντροφους" ουτε θα ξαναπατησω το ποδι μου σε χωρα που το ονομα της περιλαμβανει λεξεις οπως "λαικη", "σοσιαλιστικη", "κομμουνιστικη", και να την στειλουν συστημενη, εκφραζοντας την συγνωμη και μεταμελεια τους, στον κατοικο του σπιτιου αυτου.
https://www.airliners.gr/community/album_page.php?pic_id=12833
2) Επισης για τιμωρια, για ενα μηνα θα τρωνε μονο McDonald's και θα πινουν μονο Coca-Cola.

Εαν δεν συμμορφωθουν, τοτε να ξερουν οτι κερδισανε ενα free one way ticket για ΗΠΑ, με εξυπηρετηση μεταφορας https://www.airliners.gr/community/album_page.php?pic_id=12832
και αρκετες διανυκετερευσεις (ολ ινκλουσιβ) σε επιλεγεμενο "θερετρο".

captainjumbo":2tj5xk9d said:

Να αφήσετε κατά μέρος τις αντιφρονούντες φωνές σας και φορτώστε υλικό.. πριν σας φορτώσουμε στον Άνταν Τσιέχαβ και σας στείλουμε στην Βιρμανία διακοπές.. ..και γρήγορα...

κλικ για όλη την παράθεση...

Βρε captainjumbo............... :shock:
οι φωνές είναι αντιφρονούσες, όχι αντιφρονούντες.
...πριν σε φορτώσω στον Μπαμπινιώτη και σε στείλω στο σχολείο για επανάληψη.

(χιούμορ κάνω, μην παρεξηγηθείς)

Tο θρυλικό IL-62 (P-881) της Air Koryo απογειώθηκε ακριβώς στην ώρα του για το SUNAN INTERNATIONAL, το μοναδικό διεθνές αεροδρόμιο της Λαικής Δημοκρατίας της Κορέας. Το Πεκίνο, με το αφόρητο μποτιλιάρισμα, το ρυπαρό νέφος και την διαβόητη Κινέζικη γραφειοκρατία ήταν παρελθόν. Το πραγματικό μας ταξίδι, το ταξίδι που προετοιμάζαμε για πάνω από ένα χρόνο, μόλις τώρα άρχιζε.

Όταν μιλάμε βέβαια για ένα ταξίδι στην Βόρειο Κορέα εννοούμε ένα ταξίδι απόλυτα ελεγχόμενο από τον επίσημο κρατικό οργανισμό τουρισμού και αυτό σημαίνει ότι το πρόγραμμα σου καθορίζετε αυστηρά από τους ξεναγούς σου μια και δεν έχεις την δυνατότητα να κυκλοφορείς ανεξάρτητος στη χώρα. Εμείς μια και είχαμε επιπρόσθετα να αντιμετωπίσουμε και το πρόβλημα της visa, μια που δεν υπάρχει Βορειοκορεάτικη πρεσβεία στην Ελλάδα, κλείσαμε την εκδρομή μας σε ένα Αγγλικό γραφείο που ανέλαβε τα πάντα , πρόγραμμα,visa, εισιτήρια της Air Koryo μια που κι αυτά είναι αδύνατον να εκδοθούν στη χώρα μας. Πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι ένα ταξίδι στην Β.Κ εκτός των άλλων ιδιαιτεροτήτων που παρουσιάζει λόγω καθεστώτος, είναι και ιδιαίτερα δαπανηρό. Τέσσερεις μέρες στην μεγάλη πατρίδα (ξενοδοχείο, φαγητό, ξεναγήσεις, visa, πτήσεις από-προς το PEK) μάς στοίχισαν λίγο πολύ 1.100 ευρώ!! Μεγάλη η χάρη σου τιμημένη πατρίδα.

Μόλις διαβήκαμε την πόρτα αυτού του υπέροχου αεροσκάφους , διαβήκαμε λες την πόρτα της ιστορίας και βρεθήκαμε στις αρχές της δεκαετίας του ογδόντα, τότε που το καμάρι της Σοβιετικής αεροναυπηγικής άνοιγε για πρώτη φορά τα φτερά του και παραδίδονταν στους Βορειοκορεάτες συμμάχους. Από τότε και τι δεν έχει αλλάξει στον κόσμο μας.H κραταιά Σοβιετική αυτοκρατορία κατέρρευσε, στην Κίνα τα πουκάμισα Μάο έγιναν Armani, τα boeing και τα airbus κυριαρχούν στους αιθέρες, αυτό όμως, βετεράνος του τότε, μαζί με δυο άλλα αδέλφια του (P-882 και P-885) φυλάει Θερμοπύλες και παραμένει το καμάρι της Αir Koryo.

https://www.airliners.gr/community/album ... c_id=12834

Τι κι αν η αισθητική του παραπέμπει στα eighties , τι κι αν οι κινητήρες είναι θορυβώδης, τι κι αν είναι στενά τα καθίσματα, ένα ταξίδι με IL-62 αποτελεί δικαιολογημένα το απόλυτο must για τους απανταχού aircraft enthusiasts.Δυστυχώς όμως αυτό το αεροπλάνο μύθος, σε λίγο θα ανήκει οριστικά στην ιστορία μια που οι λίγες Ρωσικές εταιρίες και η Air Koryo, οι μόνες που το πετάνε στις μέρες μας, θα το αποσύρουν σύντομα από την κυκλοφορία. Ήδη έχουν γίνει οι παραγγελίες από την Air Koryo, ο αντικαταστάτης έχει βρεθεί και συντομότατα ένα ακόμα αεροπλάνο φετίχ το TU-204 θα πάρει την θέση των IL-62.Όσοι πιστοί προσέλθετε λοιπόν………..

https://www.airliners.gr/community/album ... c_id=12835

Ο σύντροφος και συνταξιδιώτης aakunz, άριστα περιέγραψε τα highlights αυτής της πτήσης ατραξιόν με κορυφαίο παράδειγμα τον αντιιμπεριαλιστικό λόγο στην αρχή της, δεν μπορώ όμως να μην προσθέσω λίγα ντεσού ακόμα για να σας βάλω στο πνεύμα της χώρας που επισκεφθήκαμε.

@Πρώτα απόλα, σε όλη την διάρκεια της πτήσεις δύο βορειοκορεάτες σύντροφοι κάθονταν διακριτικά σε δυο jump seats έξω από το πιλοτήριο ελέγχοντας την κυκλοφορία σε όλη την καμπίνα.

@Το φαγητό, που μας σερβίρισαν οι άξιες βορειοκορεάτισες αεροσυνοδοί, ήταν υπερβολικό σε ποσότητα σε σχέση με την διάρκεια της πτήσης, μόλις 1 ½ ώρα. Αυτό, σε συνδιασμό με τις γενικά υπερβολικά μεγάλες μερίδες φαγητού που γευτήκαμε σε όλη την διάρκεια της επίσκεψης μας στην Β.Κ, με έκανε να καταλάβω ότι η πολιτική του καθεστώτος είναι τέτοια, ώστε να μην πιστέψει ο τουρίστας ότι υπάρχει έλλειψη αγαθών στην χώρα.

https://www.airliners.gr/community/album ... c_id=12837

@Η πτήση ήταν εντελώς γεμάτη και στο πήγαινε και στο έλα. Ο λόγος δεν ήταν άλλος από το ARIRANG το εκπληκτικό χολιγουντιανών διαστάσεων σόου που διοργανώνει κάθε χρόνο το καθεστώς για να αυτοδιαφημίστει. Εξαιτίας του ARIRANG λοιπόν είχαμε την χαρά να φιλοξενούμε στην πτήση μας και Αμερικανούς υπηκόους πράγμα που σε κάθε άλλη περίπτωση θα ήταν αδύνατον μια που οι δύο χώρες δεν έχουν διπλωματικές σχέσεις.

@Το αεροπλάνο, αν και έδειχνε τα χρονάκια του, ήταν πεντακάθαρο και με top high light την υπέροχη, τεράστια τουαλέτα!!

https://www.airliners.gr/community/album ... c_id=12836

@Και κλείνω τα της πτήσης πληροφορώντας τα αξιότιμα μέλη του forum ότι η φωτογράφηση στο αεροδρόμιο της Piongyang ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΕ!! Ναι καλά διαβάσατε. ΔΕΝ υπάρχει κανένα πρόβλημα στο να φωτογραφήσεις ότι θέλεις στο αεροδρόμιο και όπως καταλάβατε οι μηχανές όλων πήραν φωτιά! Δεν έχεις την χαρά να φωτογραφίσεις κάθε μέρα IL-18, TU-134, TU-154 και ΙL-76 ούτε το terminal του αεροδρομίου με την θρυλική φιγούρα του μεγάλου ηγέτη!! Με την αποβίβαση λοιπόν ο κόσμος άρχισε να φωτογραφίζεται με το θηρίο (P-881) λίγο πριν μπούμε στο παλιομοδίτικο λεωφορείο που θα μας μετέφερε στο γραφικό terminal του Sunan International.

https://www.airliners.gr/community/album ... c_id=12838
https://www.airliners.gr/community/album ... c_id=12840

H ουρά στον έλεγχο διαβατηρίων ήταν σχετικά μεγάλη μια που όπως προείπα η πτήση μας ήταν εντελώς γεμάτη , παρόλα αυτά όμως ξεμπερδέψαμε σχετικά εύκολα μια που σίγουρα είχε εξεταστεί το επαναστατικό ποιόν μας κατά την μηνιαία αναμονή μας για την απόκτηση της visa μας. Η πρώτη ερώτηση που μας έγινε όταν παραλάβαμε τις αποσκευές μας ήταν αν έχουμε κινητό τηλέφωνο. Στο άκουσμα της καταφατικής απάντησης ο τελωνιακός μας παρακάλεσε ευγενικά να του το παραδώσουμε δίνοντάς μας μια απόδειξη.
-Θα το παραλάβετε κατά την αναχώρηση σας, μας είπε , και σφράγισε το πολύτιμο κινητό μας σε ένα πουγκί!!
-Ωραία αρχίσαμε,σημείωσε ο aakunz την στιγμή που κάποιος άγνωστος τον ρώτησε αν είναι από την Ελλάδα……

Πω πω... πιστεύω το αργότερα ένα δευτερόλεπτο μετά τον αντιιμπεριαλιστικό λόγο εγώ θα βρισκόμουν στον apron του Beijing Capital International Airport και θα την έκανα με ελαφρά πηδηματάκια...

Κατά την άποψή μου, είναι ένα από τα trip report που ήδη ανήκει στα κορυφαία αυτού του φόρουμ!!!!

Θέλουμε περισσότερα ... !!!

...τελικά σύντροφοι, όσοι θέλουν να σας κάνουν αντιφρονούσες ψυχές, θα καταλήξουν στα χέρια αυτών που η έλλειψη ποιητικής φαντασίας τους καταδικάζει να ταξιδεύουν μόνο με τα διαβολικά ΑΒ6 και τα 733-4 και να μην νιώσουν ποτέ την χαρά της τουαλέτας ενός τέτοιου κοσμήματος των αιθέρων (ΙL62).. τα δάκρυά μας θα καταφέρουν να ξεπλύνουν τα ανδρίκελα του καπιταλισμού.. Για φορτώστε μην συγκαλέσω έκτακτο Συνέδριο...έλα πάμε..