- Εγγραφή
- 22/11/2002
- Μηνύματα
- 5.151
- Likes
- 433
- Περιοχή
- Dortmund
- Website
- www.airliners.gr
- Αγαπημένη αεροπορική εταιρεία (ICAO Code)
- ANA
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- EDLW
Καλησπέρα κύριοι και κυρίες!
σήμερα σας παρουσιάζουμε το «derby» μεταξύ των δύο μεγαλύτερων εταιρειών χαμηλού κόστους (low cost carrier) της Γερμανίας.
GERMANWINS vs. Hapag Lloyd Express
Το Χριστουγεννιάτικό μου δώρο ήταν λοιπόν ένα ταξίδι προς την πρωτεύουσα τις Γερμανίας, το Βερολίνο. Η κράτηση έγινε τη μέρα των Χριστουγέννων και το πρόγραμμα πτήσης έδινε τις εξής πληροφορίες:
4U(GWI)0010 CGN 0655 - 0800 SXF, A319, στα 49 EUR
X3(HLX)3127 TXL 1730 - 1835 CGN, B737, στα 39,99 EUR
Με την ευκαιρία του ταξιδιού είπα λοιπόν, να τσεκάρω και τις δύο αυτές εταιρείες, να κάνω το test Airbus 319/320 vs. Boeing 737-700 και να δω δύο από τα τρία αεροδρόμια του Βερολίνο (Schoenfeld και Tegel).
Αρχικά ήθελα και στην επιστροφή να πετάξω με gwi μιας και είχαν προγραμματίσει 717, αλλά δεν το έκανα και βγήκα κερδισμένος. Ο λόγος; Η gwi έβαλε μεν 717, αλλά το αεροσκάφος μετά την απογείωση από CGN επέστρεψε διότι δεν έμπαιναν μέσα οι τροχοί. Έτσι εκτός από καθυστέρηση 3 ωρών των επιβατών στο Βερολίνο, ήρθε τελικά ένα Α319. Οπότε δεν έχω και τύψεις πως έχασα 717
Πρώτη πτήση: 28/12/04, 4U0010, CGN --> SXF, STD: 0655 STA 0800, A320, D-AIPD, Seat 18A
Μιας και είχα να κάνω ένα ταξίδι 120 χλμ. από το σπίτι ως το αεροδρόμιο της Κολονίας «Konrad Adenauer», τo ξυπνητήρι (σε μορφή ραδιοφώνου) ήχησε στις 0415. «Φρέσκος-φρέσκος» λοιπόν (όσο φρέσκος μπορεί να είναι ένας άνθρωπος μετά από ελάχιστες ώρες ύπνου) έφυγα στις 0450 και στις 0605 πάρκαρα το τουτού μου στο P3 του αεροδρομίου της Κολονίας. Το P3 είναι περίπου 350 μ. μακριά από τα terminals αλλά είναι το φθηνότερο πάρκινγκ του αεροδρομίου (1 μέρα κοστίζει 8 EUR). Οπότε είχα και λίγο περπάτημα μπροστά μου. Τέλος πάντων έφτασα στο check-in στις 0615 και σχεδόν άμεσα ήρθε η σειρά μου.
Η κοπελιά τυπική σε όλα τις, μου ζήτηση Ταυτότητα και δίχως να χρειαστεί το eTicket μου έδωσε την κάρτα επιβίβασης και με έστειλε στο καλό (ούτε γατε δε μου είπε). Όπως στις περισσότερες loco έτσι και στην gwi δεν δίνουν θέση καθίσματος, κάθεσαι όπου γουστάρεις -ή σε όποια θέση απομείνει αν είσαι από τους τελευταίους, όπως εγώ αυτή τη μέρα. Το boarding στην gwi γίνεται συνήθως με τη σειρά που εμφανίστηκες στο check in. Πρώτα το 1-30, μετά 31-60, 61-90 και μετά όλοι οι άλλοι (ας με διορθώσει κάποιος αν δεν είναι σωστά). Εγώ είχα το ... 127. Οπότε άρχισα να μην ελπίζω σε παράθυρο.
Μετά από εξονυχιστικό έλεγχο ακόμη και των παπουτσιών μου (να είναι καλά η ζώνη μου) έφτασα στο exit 81 και αντίκρισα μια ΜΕΓΑΛΗ ουρά. Πάει ... εδώ ήταν που πέθαινε κάθε μου ελπίδα για παράθυρο. Στις 0630 άρχισε το boarding σε λεωφορείο και η ελπίδα για παράθυρο άρχισε πάλι να μεγαλώνει διότι μάλλον θα πήγαινα με το πρώτο λεωφορείο στο αεροσκάφος. Έλα ντε όμως που είμαι και καντέμης και το πρώτο λεωφορείο γέμισε μόλις ένα άτομα μπροστά από μένα. Οπότε με το δεύτερο λεωφορείο έφτασα κι εγώ στο αεροσκάφος. Προγραμματισμένη ήταν η πτήση με Α319, όμως λόγω καλής πληρότητας μας περίμενε Α320 (btw 100% πληρότητα).
Ήταν το D-AIPD (lsd. Lufthansa και ένα από τα πρώτα Α320 που κατασκευάστηκαν, msn 72, πρώτη πτήση στις 23/8/89). Μπήκα από την πίσω πόρτα (backstage όπως μου είπαν κάποτε σε ένα ελληνικά αεροδρόμιο) και άρχισα να ψάχνω για παράθυρο. Και να που η 22Α ήταν κενή ... δεν ήμουν όμως ο μόνος που ήθελε παράθυρο. Αφού έχασα αυτή τη θέση είδα την 18Α κενή και ... την κατέκτησα.
Αφού βόλεψα τα πράγματά μου κατάλαβα ότι οι θέσεις έχουν ένα καλό seat pitch. Αυτό οφείλετε στο ότι το αεροσκάφος είχε ακόμη τα καθίσματα και την διαρρύθμιση που είχε στην LH (25 σειρές - 150 θέσεις) και ήταν αρκετά ευρύχωρο.
Η πληρότητα ήταν η μέγιστη και έτσι αφού γέμισε το αεροσκάφος, στις 0656 έγινε το pushback. Επίδειξη των σωστικών μέσων σε ταχύτητα ρεκόρ από τις τρεις αεροσυνοδούς (όχι και κάτι το ιδιαίτερο, εκτός μίας), και μετά έσβησαν όλα τα φώτα και μείναμε στο σκοτάδι (ότι πιο ωραίο, νύχτα έξω, και ένα αεροπλάνο στο οποίο να ανάβουν μέσα μόνο μερικά λίγα προσωπικά «λαμπάκια». ΤΡΕΛΑ). Τροχοδρόμηση από τον A7 και απογείωση στις 0702 από τον 14L. Όλα καλά όλα ανθηρά.
Στις 0707 έσβησαν τα λαμπάκια «προσδεθείτε» και ούτε πέντε λεπτά αργότερα βγήκαν τα trolley. Φυσικά ότι πάρεις το πληρώνεις. Οι τιμές όμως σε αρκετά λογικά επίπεδα. Επίσης η gwi έχει και διάφορα μενού σε αρκετά καλές τιμές. Π.χ. μπορείς να αγοράσεις με 5 EUR ένα sandwich, ένα κρουασάν και ένα αναψυκτικό. Έχει 4-5 μενού αν θυμάμαι σωστά.
Πάντως γρήγορα τελείωση το service με σχετικά χαμηλό αριθμό επιβατών να αγοράζει κάτι (<10%). Από κει και πέρα δεν ξαναείδα τις αεροσυνοδούς. Στις 0729 μίλησε ο κυβερνήτης αλλά ήταν τόσο λακωνικός στο λόγο του που το μόνο που είπε ήταν τα πολύ τυπικά (σας καλωσορίζουμε, καλή πτήση, σε 25 λεπτά φτάνουμε και ... άντε γεια). Έτσι λοιπόν routing δε μπορώ να σας πω ακριβώς, αλλά πρέπει να ήταν Kassel - Leipzig και μετά αριστερά προς SXF.
Στις 0738 άρχισε η κάθοδος και στις 0752 το D-AIPD ακούμπησε τον 25L και από taxiway Α περάσαμε μπροστά από τα arpon 1 (Cargo), 2 και φτάσαμε στο 3 και σταματήσαμε στη θέση 58. που είναι μία από τις τρεις θέσεις με φυσούνα. Από δίπλα ήταν ένα Α330 της LT και παραδίπλα ένα Α319 της gwi (0759 on block).
Χωρίς βαλίτσες ήμουν γρήγορα έξω από το σχετικά μικρό αεροδρόμιο (έχουν και τρία για...) το οποίο χρησιμοποιούν κυρίως οι εταιρείες charter και οι loco easyJet, germanwings και ryanair. Το αεροδρόμιο καθαρό και προσεγμένο. Δυστυχώς το observation deck είναι ανοιχτώ 1000 έως 1800. Επίσης ο σιδηροδρομικός σταθμός έχει περπάτημα 400-500 μέτρα. Με βαλίτσες λίγο κουραστικό μάλλον! Και έχει και τα μαύρα του τα χάλια, αλλά καλή σύνδεση για το κέντρο, ανά 15-20 λεπτά.
Δεύτερη πτήση: 28/12/04, X33127, TXL --> CGN, STD: 1730 STA 1835, B737-700, D-AGEN, Seat 27A
Μετά από κουραστική αλλά όμορφη μέρα στο Βερολίνο έφτασε η ώρα της επιστροφής. Σκέφτηκα να πάω λίγο νωρίτερα στο TXL να βγάλω και καμιά φωτογραφία από το observation deck. Πρώτα πέρασα από ένα aviation shop που υπάρχει στο Βερολίνο και στο οποίο υπάρχουν χιλιάδες μοντέλα (δε είναι υπερβολή αυτό). Βρίσκετε στο Charlotteburg και είναι ένα MUST για όποιον βρεθεί στο Βερολίνο. (Πάντως μετά από αρκετή ώρα πήρα μόνο 2 μοντέλα, το IL-18 της Malév και ένα ΙL-76 της Iraqi. Είχα άπειρες επιλογές, όχι μόνο από herpa αλλά και από Shuco, Netmodells, Dragon, Phoenix κτλ. όπως και αρκετά DVD και βιβλία.).
Η σύνδεση του Tegel όμως είναι χειρότερη από αυτή για Schoenefeld. Το τελευταίο κομμάτι πρέπει να γίνει οπωσδήποτε με λεωφορείο. Στην χειρότερη περίπτωση πρέπει να πάρεις τρένο, μετρό και στο τέλος λεωφορείο για να πας TXL. Υπάρχουν όμως και δύο γραμμές λεωφορείων που φεύγουν από το κέντρο και πάνε απ΄ ευθείας στο αεροδρόμιο. Από το Charlottenburg που ήμουν το λεωφορείο έκανε 17-20 λεπτά περίπου.
Δε ξέρω αν γνωρίζετε το αεροδρόμιο του Τέγκελ, αλλά είναι πολύ παράξενο αεροδρόμιο. Είναι εξάγωνο με αναχωρήσεις, αφίξεις, check-in και security check να είναι δίπλα-δίπλα. (δείτε το σχήμα εδώ). Αλλά η μορφή του έχει και τα θετικά της για όσους φτάνουν τελευταία στιγμή. Υπάρχουν επί το πλείστον 6 γκισέ στη σειρά όπου γίνετε το check-in για 2-3 πτήσεις και για κάθε 6 γκισέ υπάρχει ένα έξτρα security check. Οπότε δεν έχεις να πλακωθείς με άλλους επιβάτες των υπολοίπων πτήσεων. Το αεροδρόμιο πάντως δεν κρύβει τα χρόνια του σε καμιά περίπτωση.
Υπάρχει και observation deck, αλλά είπαμε είμαι και καντέμης. Το deck ήταν κλειστό λόγω εργασιών και όπως μου είπε ένας υπάλληλος του αεροδρομίου θα μείνει μάλλον για καιρό ακόμη κλειστό.
Έτσι λοιπόν πήγα για φαΐ στο Burger King το οποίο για να το βρεις πρέπει να ξέρεις ότι υπάρχει, διότι είναι πιο μικρό από τα galley ενός 737 και καλά κρυμμένο. Το «terminal» της hlx είναι όμως έξω από τον κεντρικό σταθμό σε ένα ξεχωριστό «terminal», μαζί με μερικές ξένες εταιρείες όπως π.χ. SAS.
Το check-in άνοιξε περ. 1,5 ώρα πριν την προγραμματισμένη αναχώρηση και ήμουν ένας από τους πρώτους. Ο υπάλληλος πολύ ευγενικός και καλός. Έκπληξη η ερώτηση: «Θέλετε παράθυρο ή διάδρομο;». Χμ... από πότε η hlx δίνει θέση κατά το check-in. Η απάντηση: Μόνο στις πτήσεις από/προς Βερολίνο και Κολονία γίνεται αυτό διότι (άκουσον άκουσον) η εταιρεία έχει αναλάβει να μεταφέρει υπουργούς και το προσωπικό των υπουργείων από τη νέα πρωτεύουσα στην παλιά (Βόννη), μιας και δεν μεταφέρθηκαν ακόμη όλα τα Υπουργεία στο Βερολίνο.
Οπότε ζήτησα παράθυρο στην τελευταία σειρά. Και με χαρά είδα στη κάρτα επιβίβασης 27Α. Ναι ναι, σειρά 27 σε 737-700! Tο αεροσκάφος όμως είχε 25 σειρές, απλά δεν υπάρχουν οι σειρές 13 και 17 (γρουσούζικοι αριθμοί λένε στην hlx). Ο υπάλληλος μου ευχήθηκε καλό ταξίδι και με αποχαιρέτησε.
Στις 1630 πέρασα τελικά το security check χωρίς αυτή τη φορά εξονυχιστικό έλεγχο διότι φρόντισα να βγάλω τη ζώνη που με βασανίζει πάντα. Στο «terminal» αυτό υπάρχουν όλα κι όλα δύο γατες. Στο ένα θα γινόταν η επιβίβαση για 3 πτήσεις της hlx, μία στις 1700 για CGN, μια στις 1705 για NAP και η «δική» μου στις 1730 και μια της SAS που είχε καθυστέρηση. Το άλλο γατε ήταν άδειο, αλλά ήταν και της LH
Στις 1650 τελείωσε το boarding για την πρώτη πτήση προς CGN, και αμέσως άρχισε το boarding για ΝΑΡ που τελείωσε στις 1705. Λίγα λεπτά αργότερα άρχισε η επιβίβαση για την πτήση της SAS με περ. 15-20 επιβάτες και το ρολόι έδειχνε 1715. Το αεροσκάφος «μου» ακόμη δεν έλεγε να έρθει. Στις 1730 έγινε η αναγγελία ότι η πτήση μας θα καθυστερήσει, λόγος άγνωστος (στο αεροσκάφος μας είπαν τελικά ότι η καθυστέρηση οφειλόταν στα χιόνια που έπεσαν στη CGN).
Στις 1734 εμφανίστηκε τελικά το D-AGEN ( msn 28100, lsd. Germania, f/f 24/2/98 ). Και από εδώ άρχισε το γρηγορότερο boarding που είδα ποτέ μου. Κρατάμε ώρα λοιπόν. Στις 1735 (ναι ναι ... μόλις ένα λεπτό αργότερα) έγινε η αναγγελία για boarding το οποίο άρχισε ευθύς αμέσως. Αφού γέμισε το πρώτο λεωφορείο ξεκίνησε για το stand. Έκπληξη: Έγινε αναγγελία μέσα στο λεωφορείο. Μας ευχαρίστησαν που διαλέξαμε το TXL, μας ευχήθηκαν καλό ταξίδι και ότι θα χαρούν να μας ξαναδούν σαν επιβάτες στο αεροδρόμιό τους. :shock:
Στις 1744 ήδη μπαίναμε στο αεροσκάφος (10 λεπτά μετά την άφιξή του) με τις όμορφες κοπελιές τις hlx να μας υποδέχονται
. Θέση 27Α και πρώτο σοκ. Κάπως πολύ στενά. Αλλά όχι προς το μπροστινό κάθισμα, αλλά το κάθισμα ήταν στενό. Είπαμε έχουμε μερικά κιλά παραπάνω, αλλά όχι έτσι ώστε με ζόρια να χωράμε στη θέση. Πάρα πολύ στενά καθίσματα και το μεγαλύτερο αρνητικό στην hlx (ίσως και το μοναδικό). Έτσι ευχήθηκα από δίπλα να μην κάτσει κανείς και αυτή τη φορά είχα τύχη. Το αεροσκάφος έχει 148 θέσεις και η πληρότητα περ. στο 60%. Boarding completed στις 1752 (18 λεπτά μετά την άφιξη!!!) και push back στις 1759 (25 λεπτά για ένα turn around ...). Safety demonstration από τις πανέμορφες κοπελιές και μετά έσβησαν τα φώτα και κατέβηκαν οι οθόνες του 737 με τον κλασικό χάρτη και τα στοιχεία της πτήσης.
Απογείωση στις 1807 από διάδρομο 26L και κατεύθυνση προς Magdeburg, Paderborn και Hagen. Σε όλη τη διαδρομή ήταν οι οθόνες κατεβασμένες, δυστυχώς όμως τις «σήκωσαν» λίγα λεπτά πριν την προσγείωση. Λίγα λεπτά αργότερα έσβησαν τα λαμπάκια προσδεθείτε και βγήκαν οι κ. f/a με τα trolley τους. Αγόρασα ένα αναψυκτικό (0,33 ml) για 2 EUR. Λογική τιμή. Όπως και η germanwings, έτσι και η Hapag Lloyd Express έχει διάφορα μενού για 5 EUR. Σε αυτή τη πτήση η ανταπόκριση των επιβατών στα ποτά, αναψυκτικά και φαγητά που προσφέρονταν ήταν μεγαλύτερη με έναν αρκετά μεγάλο αριθμό να αγοράζει κάτι (30-40% των επιβατών), παρόλο που η διάρκεια πτήσεις ήταν 50 λεπτά.
Να σημειώσω ότι το πλήρωμα ήταν πάρα πολύ φιλικά και ευγενικό κάτι που μου έκανε εντύπωση μιας και σίγουρα δεν ήταν η πρώτη τους πτήση αυτή τη μέρα. Στις 1830 μας μίλησε ο κυβερνήτης, όμως ένας Θεός (και ο ίδιος) ξέρει τι είπε, διότι δεν ακουγόταν σχεδόν καθόλου από τα μεγάφωνα. Σημείωση επίσης ότι μας ζήτησαν χίλια συγγνώμη για την καθυστέρηση και οι υπάλληλοι στο TXL, και το πλήρωμα καμπίνας, αλλά και ο κυβερνήτης ο οποίος μας εξήγησε και τον λόγο της καθυστέρησης (βλ. παραπάνω).
Στις 1838 άρχισε η κάθοδος μέσα από πυκνά σύννεφα και στις 1853 το αεροσκάφος ακούμπησε τον 07. Taxi από τον 32R και parking στις 1858 σε απομακρυσμένο stand. Η Κολονία είχε πνιχτεί στο χιόνι δείτε αυτή τη φωτογραφία για να καταλάβετε) και έτσι το λεωφορείο πάρκαρε δύο βήματα μακριά από τις σκάλες διότι το apron ήταν γεμάτο λάσπη.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Σε γενικές γραμμές μπορώ να πω ότι οι LoCo είναι μια πολύ καλή επιλογή. Για μια διαδρομή που αντιστοιχεί στη διαδρομή Αθήνα - Θεσσαλονίκη πλήρωσα 88,99 EUR RT incl. all tax και είχα το ίδιο σχεδόν service το οποίο προσφέρουν και οι κλασσικές εταιρείες σε εσωτερικά δρομολόγια.
germanwings (gwi - 4u)
Πολύ θετικός ο απολογισμός για την gwi. Εδώ έφταιγε και το Α320 που είχε το seat configuration της LH και άρα για μια LoCo πάρα πολύ καλό seat pitch. Στα Α319 θα είναι σίγουρα αλλιώς διότι έχουν 142 θέσεις. Τυπικό προσωπικό σε γενικές γραμμές.
+Τιμή
+Η «άνεση» στα Α320
+Τιμές onboard
+Οn time performance
-Δεν υπάρχουν οθόνες με τον γνωστό «χάρτη»
-Λίγο αρνητικό το προσωπικό
-Τιμές στο www.germanwings.com δίνονται χωρίς φόρους
Βαθμολογία 8/10
hapag lloyd express (hlx - x3)
Επίσης πολύ θετικός απολογισμός για την hlx. Εδώ το μόνο που χαλάει είναι το seat pitch. Σε 737-700 να έχεις 25 σειρές για 148 επιβάτες είναι λίγο πολύ, αλλά σε πτήσεις μικρής διάρκειας κάπως αντέχετε. Επίσης οι θέσεις είναι πολύ στενές και δυσκολεύεσαι να χωρέσεις. Πολύ καλό προσωπικό, τόσο εντός του αεροσκάφους, όσο και εκτός.
+Τιμή
+Τιμές onboard
+«IFE» με το χάρτη
+Το προσωπικό
+ Πολύ καλό το www.hlx.com όπως μπορείς με μια ματιά να δεις σε ποια δρομολόγια έχει ακόμη οικονομικά εισιτήρια. Επίσης θετικό που δίνει τις τιμές αμέσως με tax
±On time performance (για τον καιρό δε φταίει η εταιρεία)
-Η «στενότητα» των 737-700 με 148 θέσεις.
Βαθμολογία 8,5/10
Ερώτηση: Θα ξαναπετάξεις Άκη με τις παραπάνω εταιρείες;
Απάντηση: Σίγουρα!
Ευχαριστώ για το διάβασμα (2.380 λέξεις). Ζητώ συγγνώμη αν σας κούρασα και τα ορθογραφικά λάθη που θα βρείτε είναι όλα δικά σας, δε τα θέλω!
Υ.Γ. Σόρρυ για την μη ύπαρξη φωτογραφιών, αλλά η ώρες ήταν άβολες για καλές φωτογραφίες και τα deck δε με ήθελαν. Θα ακολουθήσουν όμως μερικές φωτογραφίες από SXF & TXL
σήμερα σας παρουσιάζουμε το «derby» μεταξύ των δύο μεγαλύτερων εταιρειών χαμηλού κόστους (low cost carrier) της Γερμανίας.
GERMANWINS vs. Hapag Lloyd Express
Το Χριστουγεννιάτικό μου δώρο ήταν λοιπόν ένα ταξίδι προς την πρωτεύουσα τις Γερμανίας, το Βερολίνο. Η κράτηση έγινε τη μέρα των Χριστουγέννων και το πρόγραμμα πτήσης έδινε τις εξής πληροφορίες:
4U(GWI)0010 CGN 0655 - 0800 SXF, A319, στα 49 EUR
X3(HLX)3127 TXL 1730 - 1835 CGN, B737, στα 39,99 EUR
Με την ευκαιρία του ταξιδιού είπα λοιπόν, να τσεκάρω και τις δύο αυτές εταιρείες, να κάνω το test Airbus 319/320 vs. Boeing 737-700 και να δω δύο από τα τρία αεροδρόμια του Βερολίνο (Schoenfeld και Tegel).
Αρχικά ήθελα και στην επιστροφή να πετάξω με gwi μιας και είχαν προγραμματίσει 717, αλλά δεν το έκανα και βγήκα κερδισμένος. Ο λόγος; Η gwi έβαλε μεν 717, αλλά το αεροσκάφος μετά την απογείωση από CGN επέστρεψε διότι δεν έμπαιναν μέσα οι τροχοί. Έτσι εκτός από καθυστέρηση 3 ωρών των επιβατών στο Βερολίνο, ήρθε τελικά ένα Α319. Οπότε δεν έχω και τύψεις πως έχασα 717
Πρώτη πτήση: 28/12/04, 4U0010, CGN --> SXF, STD: 0655 STA 0800, A320, D-AIPD, Seat 18A
Μιας και είχα να κάνω ένα ταξίδι 120 χλμ. από το σπίτι ως το αεροδρόμιο της Κολονίας «Konrad Adenauer», τo ξυπνητήρι (σε μορφή ραδιοφώνου) ήχησε στις 0415. «Φρέσκος-φρέσκος» λοιπόν (όσο φρέσκος μπορεί να είναι ένας άνθρωπος μετά από ελάχιστες ώρες ύπνου) έφυγα στις 0450 και στις 0605 πάρκαρα το τουτού μου στο P3 του αεροδρομίου της Κολονίας. Το P3 είναι περίπου 350 μ. μακριά από τα terminals αλλά είναι το φθηνότερο πάρκινγκ του αεροδρομίου (1 μέρα κοστίζει 8 EUR). Οπότε είχα και λίγο περπάτημα μπροστά μου. Τέλος πάντων έφτασα στο check-in στις 0615 και σχεδόν άμεσα ήρθε η σειρά μου.
Η κοπελιά τυπική σε όλα τις, μου ζήτηση Ταυτότητα και δίχως να χρειαστεί το eTicket μου έδωσε την κάρτα επιβίβασης και με έστειλε στο καλό (ούτε γατε δε μου είπε). Όπως στις περισσότερες loco έτσι και στην gwi δεν δίνουν θέση καθίσματος, κάθεσαι όπου γουστάρεις -ή σε όποια θέση απομείνει αν είσαι από τους τελευταίους, όπως εγώ αυτή τη μέρα. Το boarding στην gwi γίνεται συνήθως με τη σειρά που εμφανίστηκες στο check in. Πρώτα το 1-30, μετά 31-60, 61-90 και μετά όλοι οι άλλοι (ας με διορθώσει κάποιος αν δεν είναι σωστά). Εγώ είχα το ... 127. Οπότε άρχισα να μην ελπίζω σε παράθυρο.
Μετά από εξονυχιστικό έλεγχο ακόμη και των παπουτσιών μου (να είναι καλά η ζώνη μου) έφτασα στο exit 81 και αντίκρισα μια ΜΕΓΑΛΗ ουρά. Πάει ... εδώ ήταν που πέθαινε κάθε μου ελπίδα για παράθυρο. Στις 0630 άρχισε το boarding σε λεωφορείο και η ελπίδα για παράθυρο άρχισε πάλι να μεγαλώνει διότι μάλλον θα πήγαινα με το πρώτο λεωφορείο στο αεροσκάφος. Έλα ντε όμως που είμαι και καντέμης και το πρώτο λεωφορείο γέμισε μόλις ένα άτομα μπροστά από μένα. Οπότε με το δεύτερο λεωφορείο έφτασα κι εγώ στο αεροσκάφος. Προγραμματισμένη ήταν η πτήση με Α319, όμως λόγω καλής πληρότητας μας περίμενε Α320 (btw 100% πληρότητα).
Ήταν το D-AIPD (lsd. Lufthansa και ένα από τα πρώτα Α320 που κατασκευάστηκαν, msn 72, πρώτη πτήση στις 23/8/89). Μπήκα από την πίσω πόρτα (backstage όπως μου είπαν κάποτε σε ένα ελληνικά αεροδρόμιο) και άρχισα να ψάχνω για παράθυρο. Και να που η 22Α ήταν κενή ... δεν ήμουν όμως ο μόνος που ήθελε παράθυρο. Αφού έχασα αυτή τη θέση είδα την 18Α κενή και ... την κατέκτησα.
Αφού βόλεψα τα πράγματά μου κατάλαβα ότι οι θέσεις έχουν ένα καλό seat pitch. Αυτό οφείλετε στο ότι το αεροσκάφος είχε ακόμη τα καθίσματα και την διαρρύθμιση που είχε στην LH (25 σειρές - 150 θέσεις) και ήταν αρκετά ευρύχωρο.
Η πληρότητα ήταν η μέγιστη και έτσι αφού γέμισε το αεροσκάφος, στις 0656 έγινε το pushback. Επίδειξη των σωστικών μέσων σε ταχύτητα ρεκόρ από τις τρεις αεροσυνοδούς (όχι και κάτι το ιδιαίτερο, εκτός μίας), και μετά έσβησαν όλα τα φώτα και μείναμε στο σκοτάδι (ότι πιο ωραίο, νύχτα έξω, και ένα αεροπλάνο στο οποίο να ανάβουν μέσα μόνο μερικά λίγα προσωπικά «λαμπάκια». ΤΡΕΛΑ). Τροχοδρόμηση από τον A7 και απογείωση στις 0702 από τον 14L. Όλα καλά όλα ανθηρά.
Στις 0707 έσβησαν τα λαμπάκια «προσδεθείτε» και ούτε πέντε λεπτά αργότερα βγήκαν τα trolley. Φυσικά ότι πάρεις το πληρώνεις. Οι τιμές όμως σε αρκετά λογικά επίπεδα. Επίσης η gwi έχει και διάφορα μενού σε αρκετά καλές τιμές. Π.χ. μπορείς να αγοράσεις με 5 EUR ένα sandwich, ένα κρουασάν και ένα αναψυκτικό. Έχει 4-5 μενού αν θυμάμαι σωστά.
Πάντως γρήγορα τελείωση το service με σχετικά χαμηλό αριθμό επιβατών να αγοράζει κάτι (<10%). Από κει και πέρα δεν ξαναείδα τις αεροσυνοδούς. Στις 0729 μίλησε ο κυβερνήτης αλλά ήταν τόσο λακωνικός στο λόγο του που το μόνο που είπε ήταν τα πολύ τυπικά (σας καλωσορίζουμε, καλή πτήση, σε 25 λεπτά φτάνουμε και ... άντε γεια). Έτσι λοιπόν routing δε μπορώ να σας πω ακριβώς, αλλά πρέπει να ήταν Kassel - Leipzig και μετά αριστερά προς SXF.
Στις 0738 άρχισε η κάθοδος και στις 0752 το D-AIPD ακούμπησε τον 25L και από taxiway Α περάσαμε μπροστά από τα arpon 1 (Cargo), 2 και φτάσαμε στο 3 και σταματήσαμε στη θέση 58. που είναι μία από τις τρεις θέσεις με φυσούνα. Από δίπλα ήταν ένα Α330 της LT και παραδίπλα ένα Α319 της gwi (0759 on block).
Χωρίς βαλίτσες ήμουν γρήγορα έξω από το σχετικά μικρό αεροδρόμιο (έχουν και τρία για...) το οποίο χρησιμοποιούν κυρίως οι εταιρείες charter και οι loco easyJet, germanwings και ryanair. Το αεροδρόμιο καθαρό και προσεγμένο. Δυστυχώς το observation deck είναι ανοιχτώ 1000 έως 1800. Επίσης ο σιδηροδρομικός σταθμός έχει περπάτημα 400-500 μέτρα. Με βαλίτσες λίγο κουραστικό μάλλον! Και έχει και τα μαύρα του τα χάλια, αλλά καλή σύνδεση για το κέντρο, ανά 15-20 λεπτά.
Δεύτερη πτήση: 28/12/04, X33127, TXL --> CGN, STD: 1730 STA 1835, B737-700, D-AGEN, Seat 27A
Μετά από κουραστική αλλά όμορφη μέρα στο Βερολίνο έφτασε η ώρα της επιστροφής. Σκέφτηκα να πάω λίγο νωρίτερα στο TXL να βγάλω και καμιά φωτογραφία από το observation deck. Πρώτα πέρασα από ένα aviation shop που υπάρχει στο Βερολίνο και στο οποίο υπάρχουν χιλιάδες μοντέλα (δε είναι υπερβολή αυτό). Βρίσκετε στο Charlotteburg και είναι ένα MUST για όποιον βρεθεί στο Βερολίνο. (Πάντως μετά από αρκετή ώρα πήρα μόνο 2 μοντέλα, το IL-18 της Malév και ένα ΙL-76 της Iraqi. Είχα άπειρες επιλογές, όχι μόνο από herpa αλλά και από Shuco, Netmodells, Dragon, Phoenix κτλ. όπως και αρκετά DVD και βιβλία.).
Η σύνδεση του Tegel όμως είναι χειρότερη από αυτή για Schoenefeld. Το τελευταίο κομμάτι πρέπει να γίνει οπωσδήποτε με λεωφορείο. Στην χειρότερη περίπτωση πρέπει να πάρεις τρένο, μετρό και στο τέλος λεωφορείο για να πας TXL. Υπάρχουν όμως και δύο γραμμές λεωφορείων που φεύγουν από το κέντρο και πάνε απ΄ ευθείας στο αεροδρόμιο. Από το Charlottenburg που ήμουν το λεωφορείο έκανε 17-20 λεπτά περίπου.
Δε ξέρω αν γνωρίζετε το αεροδρόμιο του Τέγκελ, αλλά είναι πολύ παράξενο αεροδρόμιο. Είναι εξάγωνο με αναχωρήσεις, αφίξεις, check-in και security check να είναι δίπλα-δίπλα. (δείτε το σχήμα εδώ). Αλλά η μορφή του έχει και τα θετικά της για όσους φτάνουν τελευταία στιγμή. Υπάρχουν επί το πλείστον 6 γκισέ στη σειρά όπου γίνετε το check-in για 2-3 πτήσεις και για κάθε 6 γκισέ υπάρχει ένα έξτρα security check. Οπότε δεν έχεις να πλακωθείς με άλλους επιβάτες των υπολοίπων πτήσεων. Το αεροδρόμιο πάντως δεν κρύβει τα χρόνια του σε καμιά περίπτωση.
Υπάρχει και observation deck, αλλά είπαμε είμαι και καντέμης. Το deck ήταν κλειστό λόγω εργασιών και όπως μου είπε ένας υπάλληλος του αεροδρομίου θα μείνει μάλλον για καιρό ακόμη κλειστό.
Έτσι λοιπόν πήγα για φαΐ στο Burger King το οποίο για να το βρεις πρέπει να ξέρεις ότι υπάρχει, διότι είναι πιο μικρό από τα galley ενός 737 και καλά κρυμμένο. Το «terminal» της hlx είναι όμως έξω από τον κεντρικό σταθμό σε ένα ξεχωριστό «terminal», μαζί με μερικές ξένες εταιρείες όπως π.χ. SAS.
Το check-in άνοιξε περ. 1,5 ώρα πριν την προγραμματισμένη αναχώρηση και ήμουν ένας από τους πρώτους. Ο υπάλληλος πολύ ευγενικός και καλός. Έκπληξη η ερώτηση: «Θέλετε παράθυρο ή διάδρομο;». Χμ... από πότε η hlx δίνει θέση κατά το check-in. Η απάντηση: Μόνο στις πτήσεις από/προς Βερολίνο και Κολονία γίνεται αυτό διότι (άκουσον άκουσον) η εταιρεία έχει αναλάβει να μεταφέρει υπουργούς και το προσωπικό των υπουργείων από τη νέα πρωτεύουσα στην παλιά (Βόννη), μιας και δεν μεταφέρθηκαν ακόμη όλα τα Υπουργεία στο Βερολίνο.
Οπότε ζήτησα παράθυρο στην τελευταία σειρά. Και με χαρά είδα στη κάρτα επιβίβασης 27Α. Ναι ναι, σειρά 27 σε 737-700! Tο αεροσκάφος όμως είχε 25 σειρές, απλά δεν υπάρχουν οι σειρές 13 και 17 (γρουσούζικοι αριθμοί λένε στην hlx). Ο υπάλληλος μου ευχήθηκε καλό ταξίδι και με αποχαιρέτησε.
Στις 1630 πέρασα τελικά το security check χωρίς αυτή τη φορά εξονυχιστικό έλεγχο διότι φρόντισα να βγάλω τη ζώνη που με βασανίζει πάντα. Στο «terminal» αυτό υπάρχουν όλα κι όλα δύο γατες. Στο ένα θα γινόταν η επιβίβαση για 3 πτήσεις της hlx, μία στις 1700 για CGN, μια στις 1705 για NAP και η «δική» μου στις 1730 και μια της SAS που είχε καθυστέρηση. Το άλλο γατε ήταν άδειο, αλλά ήταν και της LH
Στις 1650 τελείωσε το boarding για την πρώτη πτήση προς CGN, και αμέσως άρχισε το boarding για ΝΑΡ που τελείωσε στις 1705. Λίγα λεπτά αργότερα άρχισε η επιβίβαση για την πτήση της SAS με περ. 15-20 επιβάτες και το ρολόι έδειχνε 1715. Το αεροσκάφος «μου» ακόμη δεν έλεγε να έρθει. Στις 1730 έγινε η αναγγελία ότι η πτήση μας θα καθυστερήσει, λόγος άγνωστος (στο αεροσκάφος μας είπαν τελικά ότι η καθυστέρηση οφειλόταν στα χιόνια που έπεσαν στη CGN).
Στις 1734 εμφανίστηκε τελικά το D-AGEN ( msn 28100, lsd. Germania, f/f 24/2/98 ). Και από εδώ άρχισε το γρηγορότερο boarding που είδα ποτέ μου. Κρατάμε ώρα λοιπόν. Στις 1735 (ναι ναι ... μόλις ένα λεπτό αργότερα) έγινε η αναγγελία για boarding το οποίο άρχισε ευθύς αμέσως. Αφού γέμισε το πρώτο λεωφορείο ξεκίνησε για το stand. Έκπληξη: Έγινε αναγγελία μέσα στο λεωφορείο. Μας ευχαρίστησαν που διαλέξαμε το TXL, μας ευχήθηκαν καλό ταξίδι και ότι θα χαρούν να μας ξαναδούν σαν επιβάτες στο αεροδρόμιό τους. :shock:
Στις 1744 ήδη μπαίναμε στο αεροσκάφος (10 λεπτά μετά την άφιξή του) με τις όμορφες κοπελιές τις hlx να μας υποδέχονται
. Θέση 27Α και πρώτο σοκ. Κάπως πολύ στενά. Αλλά όχι προς το μπροστινό κάθισμα, αλλά το κάθισμα ήταν στενό. Είπαμε έχουμε μερικά κιλά παραπάνω, αλλά όχι έτσι ώστε με ζόρια να χωράμε στη θέση. Πάρα πολύ στενά καθίσματα και το μεγαλύτερο αρνητικό στην hlx (ίσως και το μοναδικό). Έτσι ευχήθηκα από δίπλα να μην κάτσει κανείς και αυτή τη φορά είχα τύχη. Το αεροσκάφος έχει 148 θέσεις και η πληρότητα περ. στο 60%. Boarding completed στις 1752 (18 λεπτά μετά την άφιξη!!!) και push back στις 1759 (25 λεπτά για ένα turn around ...). Safety demonstration από τις πανέμορφες κοπελιές και μετά έσβησαν τα φώτα και κατέβηκαν οι οθόνες του 737 με τον κλασικό χάρτη και τα στοιχεία της πτήσης. Απογείωση στις 1807 από διάδρομο 26L και κατεύθυνση προς Magdeburg, Paderborn και Hagen. Σε όλη τη διαδρομή ήταν οι οθόνες κατεβασμένες, δυστυχώς όμως τις «σήκωσαν» λίγα λεπτά πριν την προσγείωση. Λίγα λεπτά αργότερα έσβησαν τα λαμπάκια προσδεθείτε και βγήκαν οι κ. f/a με τα trolley τους. Αγόρασα ένα αναψυκτικό (0,33 ml) για 2 EUR. Λογική τιμή. Όπως και η germanwings, έτσι και η Hapag Lloyd Express έχει διάφορα μενού για 5 EUR. Σε αυτή τη πτήση η ανταπόκριση των επιβατών στα ποτά, αναψυκτικά και φαγητά που προσφέρονταν ήταν μεγαλύτερη με έναν αρκετά μεγάλο αριθμό να αγοράζει κάτι (30-40% των επιβατών), παρόλο που η διάρκεια πτήσεις ήταν 50 λεπτά.
Να σημειώσω ότι το πλήρωμα ήταν πάρα πολύ φιλικά και ευγενικό κάτι που μου έκανε εντύπωση μιας και σίγουρα δεν ήταν η πρώτη τους πτήση αυτή τη μέρα. Στις 1830 μας μίλησε ο κυβερνήτης, όμως ένας Θεός (και ο ίδιος) ξέρει τι είπε, διότι δεν ακουγόταν σχεδόν καθόλου από τα μεγάφωνα. Σημείωση επίσης ότι μας ζήτησαν χίλια συγγνώμη για την καθυστέρηση και οι υπάλληλοι στο TXL, και το πλήρωμα καμπίνας, αλλά και ο κυβερνήτης ο οποίος μας εξήγησε και τον λόγο της καθυστέρησης (βλ. παραπάνω).
Στις 1838 άρχισε η κάθοδος μέσα από πυκνά σύννεφα και στις 1853 το αεροσκάφος ακούμπησε τον 07. Taxi από τον 32R και parking στις 1858 σε απομακρυσμένο stand. Η Κολονία είχε πνιχτεί στο χιόνι δείτε αυτή τη φωτογραφία για να καταλάβετε) και έτσι το λεωφορείο πάρκαρε δύο βήματα μακριά από τις σκάλες διότι το apron ήταν γεμάτο λάσπη.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Σε γενικές γραμμές μπορώ να πω ότι οι LoCo είναι μια πολύ καλή επιλογή. Για μια διαδρομή που αντιστοιχεί στη διαδρομή Αθήνα - Θεσσαλονίκη πλήρωσα 88,99 EUR RT incl. all tax και είχα το ίδιο σχεδόν service το οποίο προσφέρουν και οι κλασσικές εταιρείες σε εσωτερικά δρομολόγια.
germanwings (gwi - 4u)
Πολύ θετικός ο απολογισμός για την gwi. Εδώ έφταιγε και το Α320 που είχε το seat configuration της LH και άρα για μια LoCo πάρα πολύ καλό seat pitch. Στα Α319 θα είναι σίγουρα αλλιώς διότι έχουν 142 θέσεις. Τυπικό προσωπικό σε γενικές γραμμές.
+Τιμή
+Η «άνεση» στα Α320
+Τιμές onboard
+Οn time performance
-Δεν υπάρχουν οθόνες με τον γνωστό «χάρτη»
-Λίγο αρνητικό το προσωπικό
-Τιμές στο www.germanwings.com δίνονται χωρίς φόρους
Βαθμολογία 8/10
hapag lloyd express (hlx - x3)
Επίσης πολύ θετικός απολογισμός για την hlx. Εδώ το μόνο που χαλάει είναι το seat pitch. Σε 737-700 να έχεις 25 σειρές για 148 επιβάτες είναι λίγο πολύ, αλλά σε πτήσεις μικρής διάρκειας κάπως αντέχετε. Επίσης οι θέσεις είναι πολύ στενές και δυσκολεύεσαι να χωρέσεις. Πολύ καλό προσωπικό, τόσο εντός του αεροσκάφους, όσο και εκτός.
+Τιμή
+Τιμές onboard
+«IFE» με το χάρτη
+Το προσωπικό
+ Πολύ καλό το www.hlx.com όπως μπορείς με μια ματιά να δεις σε ποια δρομολόγια έχει ακόμη οικονομικά εισιτήρια. Επίσης θετικό που δίνει τις τιμές αμέσως με tax
±On time performance (για τον καιρό δε φταίει η εταιρεία)
-Η «στενότητα» των 737-700 με 148 θέσεις.
Βαθμολογία 8,5/10
Ερώτηση: Θα ξαναπετάξεις Άκη με τις παραπάνω εταιρείες;
Απάντηση: Σίγουρα!
Ευχαριστώ για το διάβασμα (2.380 λέξεις). Ζητώ συγγνώμη αν σας κούρασα και τα ορθογραφικά λάθη που θα βρείτε είναι όλα δικά σας, δε τα θέλω!
Υ.Γ. Σόρρυ για την μη ύπαρξη φωτογραφιών, αλλά η ώρες ήταν άβολες για καλές φωτογραφίες και τα deck δε με ήθελαν. Θα ακολουθήσουν όμως μερικές φωτογραφίες από SXF & TXL
), kai arxiste na testerete aeroploia. Einai pio ftino, pio ygeiino, pio en8ousiwdes, pio dimiourgiko, pio pio poio? 
