alexander
Concorde-Class-Member
- Εγγραφή
- 01/01/2003
- Μηνύματα
- 1.875
- Likes
- 13
- Περιοχή
- Jumpseat!
- Website
- axelphotography.tripod.com
- Αγαπημένη αεροπορική εταιρεία (ICAO Code)
- SWR
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- LGAV
Θα μπορούσε να είναι το καλύτερο ταξίδι. Θα μπορούσε και το χειρότερο. Τελικά ήταν μια fast forward εισαγωγή για την συνέχεια. Μετά από καιρό, το ταξίδι αποτυπώθηκε ομαλά σαν ανάμνηση και ήρθε η ώρα που ωρίμασε ώστε να αποτυπωθεί με λόγια.
Fasten your seatbelts. It's gonna be a lovely sunny day!!!
Intro
«Λονδίνο, Άμστερνταμ ή Βερολίνο, έχεις ξεχάσει που ακριβώς θέλεις να πας…»
Η αλήθεια είναι ότι όταν το καλοσκέφτηκα,
δεν ήθελα και πολύ για να πειστώ από τον κολλητό μου για το που θα λάμβανε χώρα η 4η Maerzreise. Ολοκληρώνοντας το τραγούδι από τις Τρύπες, έστω και ανάποδα, το ταξίδι στο Λοντίνιουμ, μου έμοιαζε όλο και περισσότερο ως μια διαφορετική νότα στα ταξίδια μου.
PreFlight
Μάρτιος και πάλι, έστω και λίγο νωρίτερα λόγω Αποκριάς φέτος, με το μυαλό ζαλισμένο από την δουλειά, την εξεταστική, την χαμένη εκδρομή στο St. Maarten, που, ειρωνικά θα ξεκινούσε την ίδια μέρα με την δική μου, και ένα σωρό άλλα, δεν μπορούσα να φανταστώ καλύτερη διαφυγή.
Δυστυχώς φέτος η απόφαση καθυστέρησε υπερβολικά πολύ με αποτέλεσμα τα φτηνά εισιτήρια να είναι δυσεύρετα.
Μετά από μια επεισοδιακή αναζήτηση από ba.com σε opodo.de και airtickets.gr (e420,- ένας κουλός συνδυασμός ATH-MUC-BRU-LHR-BRU-FRA-ATH)και ένα σωρό από κρατήσεις και ακυρώσεις, την τελευταία Δευτέρα του Γενάρη, η ba.com αποφάσισε να δώσει (μάλλον ακυρώσεις θα ήταν) εισιτήρια στην τιμή προσφοράς για τις ώρες και μέρες που με βόλευαν.
(Χαρντ Ροκ) Αλληλούια!
Το ba.com αρκετά βολικό. Τόσο για τιμές (ημερολογιακή διάταξη φτηνών πτήσεων, όπως KLM) όσο και για e-check in. Πάλι επιλογή θέσης από σχεδιάγραμμα (όπως KLM – αρχίζω να εθίζομαι σε αυτό!!!!!
) 24 ώρες πριν την πτήση! Εκτύπωση boarding pass και αυτό ήταν όλο. Κάποια πράγματα είναι εξαιρετικά απλά. Ύστατη απογοήτευση που η πτήση δεν μπαίνει στο Executive Club :evil: (τι τρισάθλιο πρόγραμμα…)
Το επόμενο πρωί με βρήκε στον πηγαιμό για το ElVen και χωρίς άγχος το Check-in ολοκληρώθηκε στις 08.15. Ελάχιστος κόσμος στα τρία γκισέ που λειτουργούσαν εκείνο το πρωί, και ένας πολύ power υπάλληλος δίπλα στο belt. Ζήτησα τυπωμένο boarding pass και αποκρίθηκε, πως αν έχω ήδη εκτυπωμένο από το pc μου να το σκίσω και να το πετάξω αμέσως.
Βόλτα στα McD. για καφέ (δεν το λες καφέ αυτό το καφετί καυτό
άνοστο πράγμα) και τσιγάρο και γραμμή για το gate Α05 με μια στάση για μπόλικες μπαταρίες. (παγκόσμια spotterική αρχή: Καλύτερα να σου περισσεύουν παρά να σου λείπουν). Security check στα γρήγορα. Η επιβίβαση είχε ήδη αρχίσει. Ο υπάλληλος από το check in, δίπλα στην φυσούνα και με το που με ξαναείδε επέμεινε: «Δεν πιστεύω να μην έσκισες το εκτυπωμένο, έτσι;;!». Η αλήθεια είναι ότι με άγχωσε λίγο. :|
Το πέρασμα της φυσούνας μας φέρνει γρήγορα γρήγορα…
Flight
03/ 03/ 2006
ATH – LHR
BA 631
Boeing 767-336/ER, British Airways, G-BNWB, (Chelsea Rose)
f.f. 30/11/1989 d.d. BA 08/02/1990
Seat 08A, economy (euro traveller)
STD 0900 ATD 0857
STA 1100 ATA 1115
250,00 + 87,96 = e337,96
…στο εσωτερικό του B767. Να ένα longhaul αεροσκάφος για αλλαγή.
Ευρύχωρο εκ πρώτης όψεως, με ιδιαίτερα θετικό το 2-3-2, που σημαίνει ότι δεν θα ενοχλήσεις πάνω από έναν συνεπιβάτη όταν αποφασίσεις να ξεπιαστείς. Χωρίς ιδιαίτερη σημασία οι αεροσυνοδοί, καθαρό εσωτερικό, πρώτη παρατήρηση οι πίνακες από ασπρόμαυρες φωτογραφίες στα galleys. Εύστοχο και «ζεστό». Με το που κάθομαι στο παράθυρο μου, λίγο πριν αρχίσει το pushback κοιτάω απ’ έξω… Απ’ έξω???? Όχι… κάτι παρεμβάλλεται ανάμεσα στην Oly μου και τον έξω κόσμο… είναι ημιδιαφανές και λιπώδες. 
-“ Ehmmm, Excuse me miss…”
-“ Yes sir!?!”
-“ Can I have a tissue please? I want to clean the window, it’s a kinda dirty…”
-“?????” “Please wait until we take off, will you?!”
-“I need it clean to take pictures, can you make it now?!?”
μέσα σε βλέμματα απορίας όσο και ντροπής ήρθαν δυο χαρτοπετσέτες και το πρόβλημα λύθηκε. Στο μπροστά μέρος του αεροσκάφους δεν έλειψαν τα αισθήματα χλιδής, με την business να απέχει 2 σειρές και τα καθίσματα από δέρμα (δερματίνη?) να μας ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους.
08.55 το καλωσόρισμα από τον κυβερνήτη, που ήταν δωρικός και απέριττος και που χαμηλόφωνα μάλλον προσπάθησε να περάσει απαρατήρητος μιλώντας για το κρύο και την συννεφιά στο Λονδίνο. Δύο λεπτά αργότερα (08.57) έχουμε crosscheck και καλωσόρισμα στα ελληνικά ενώ το δικινητήριό μας εκτελεί pushback δια την εκκίνησιν της τροχοδρομήσεως προς το σημείον αναμονής προ της απογειώσεως βεβαίως βεβαίως.
Με λίγη καθυστέρηση λόγω προσγείωσης μιας LH που άφησε λιαστές ντομάτες και κάρβουνα στο διάδρομο από την ...βελούδινη επαφή της με το έδαφος, στις 09.14 αφήνουμε την καυτή άσφαλτο του 03R πίσω μας και κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως θα έμοιαζε η Αττική από ψηλά για τα επόμενα 15 λεπτά, μέχρι να περάσουμε τον Κορινθιακό και να αρχίσει (09.30) να σερβίρεται το πρωινό. (Ανατολικά της Ραφήνας και συνεχεία βόρεια προς το άκρο του Μαραθώνα και ανατολικά, πάνω από Πεντέλη και Πάρνηθα προς Ισθμό).(Τουρ αεροδρομίων 1. στην ευθεία των διαδρόμων του LGAV, Ελληνικό, Τατόι, Ελευσίνα). Εξαιρετικός καιρός για φωτογραφίες, χαρτογράφηση ή απόλαυση της γης από ψηλά (3 αγαπημένα χόμπυ μου).
Αττική γη Νο1 πανόραμα, Αττική γη Νο2 Ακτογραμμή Μεσογείων
Λεκανοπέδιο Αττικής
Αθήνα, όρος Αιγάλεω και Αργοσαρωνικός
Συνεχίζοντας, και ζώντας στιγμές ιδιαίτερης έκστασης από το θέαμα, προσπερνάμε τον Ισθμό με το οπτικό πεδίο να ξεπερνάει το Ναύπλιο κατά πολύ.
Ο Κορινθιακός με ελαφρύ βοριαδάκι και με τα νερά χρωματισμένα από τα χιόνια που λιώνουν. Ο καιρός συνεχίζει να δίνει ρεσιτάλ προκαλώντας σε να αφήσεις την Oly στο πλάι και να απολαύσεις το θέαμα...
InFlight Service
Είπα πρωινό?! Ναι, ήρθε ώρα για να φάω και εγώ επιτέλους!! Λοιπόν… Εξαιρετικό (αν και κάπως μικρό) για τον εξής απλό λόγο: μόνο ένα τέτοιο πρωινό θα μπορούσε να με βάλει στο κλίμα του τι κιλά λουκάνικου, ομελέτας, μανιταριών, μπέικον, ψητών ντοματών κλπ θα καταναλωνόντουσαν τα επόμενα πρωινά.
Αρκετά νόστιμο, χορταστικό και ζεστό. Οκ, εγώ δεν θέλω κάτι άλλο!!! Εσεις;;; Καλό το FAGE γιαουρτάκι με μέλι, όπως και η φρουτοσαλάτα. (ότι θα έτρωγα ακτινίδιο πρωινιάτικα σε κύβους και θα μου άρεσε κιόλας, αυτό δεν το περίμενα). Και πραγματικά ωραίος καφές.
Και πάνω που οι τάσεις νικοτίνης με σηκώνουν από το κάθισμα, ώρα για βόλτα στο αεροπλάνο. Overhead monitors για ταινία The Greatest Game Ever Played που ο διπλανός μου έβλεπε με μανία. Δεν της έδωσα σημασία πέραν του ότι όπως ο ίδιος με ενημέρωσε, πρόκειται για ταινία με τα μυστικά του γκόλφ. Ok, whatever.
Ακουστικά μοιράστηκαν με το που έσβησε η ένδειξη Fasten your Seatbelts, και ξαναμαζεύτηκαν πριν την προσγείωση. Λίγο μετά το φαγητό πέρασαν και για shopping, με το logbook να είναι το μόνο που αποκτήθηκε. (γενικά ίσως ο λιγότερο ελκυστικός κατάλογος που έχω δει onboard). Κάμποσα κανάλια μουσικής στις επιλογές, αλλά εγώ απορροφήθηκα από το discman μου και τους dredg που θα έστηναν το soundtrack αυτής της πτήσης. Πίνακες με φωτογραφίες ακόμα και στην τουαλέτα, η οποία ήταν καθαρή και με άρωμα για κυρίους και κυρίες αλλά και ενυδατική κρέμα χεριών !!! Η επιστροφή στο κάθισμα με βρίσκει αγκαλιά με τα τεύχη Φεβρουαρίου και Μαρτίου του highlife (του περιοδικού της BA). Αρκετά καλοφτιαγμένο.
Έχοντας στρίψει βόρεια κάπου στην Ναύπακτο, προσπερνώντας μια πανοραμική άποψη της Πάτρας συνεχίζουμε για Ήπειρο (τουρ αεροδρομίων 2, Αγρίνιο, Ανδραβίδα), και κάπου εκεί χάνουμε επαφή με τα γήινα τεκταινόμενα, μέχρι την προσγείωση. Παντού σύννεφα…(και κάποια ζουζούνια), η ώρα περνάει μεθυστικά δίπλα στο παράθυρο με τον ήλιο να ζαλίζει σε αυτές τις ανυπέρβλητες στιγμές ηρεμίαςμε λίγες φώτο και δυνατή μουσική. Ο θόρυβος στο 767 είναι αρκετός πάντως, κάτι που μου έκανε αρνητική εντύπωση.
11.40 κάπου κοντά στις Άλπεις περνάει το δεύτερο barservice και κοιτώντας αριστερά βλέπω ανάμεσα στα σύννεφα αυτό!! (any clous?) Χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον η ώρα περνάει και στις 12.25 (ώρα Ελλάδος πάντα) δεν πιστεύω τι συμβαίνει… IT IS ALIIIVEEEEE.
Ο κυβερνήτης πατάει με πολύ κόπο το ON στο μικρόφωνο καμπίνας και μας λέει ότι μόλις προσπερνάμε την γαλλική ακτογραμμή, αλλά… τι κρίμα έχει συννεφιά και δεν φαίνεται, πάντως σύντομα στα μπούμε στα σύννεφα και θα αρχίσουμε την διαδικασία προσγείωσης, ως και έγινε. 12.30 βουτάμε στο αχανές λευκό (άσχημος καιρός προμηνύεται στο Λοντίνιουμ) και λίγο μετά συναντάμε αλλεπάλληλα στρώματα νεφών. Έτσι για να μην βαριόμαστε… Εκεί που τα είδα όλα ήταν σε μια στροφή πάνω από το LHR, μέχρι να πάρουμε σειρά να προσγειωθούμε όπου το 767 σχεδόν ανεμοαιωρήθηκε σε στροφή με κλίση αεροσκάφους κάπου 45+ μοίρες. Μου θύμισε flight simulator μαχητικών με τα g να σε καθηλώνουν! Wow!! 
Ένα 747 κόβει βόλτες, και εμείς κάνουμε ξενάγηση στο δυτικό Λονδίνο έχοντας πιάσει finals του 09L. 13.00 touchdown ενώ μετά την έξοδο από τον διάδρομο ακολούθησε ένα 5λεπτο σε hold μέχρι να αδειάσει φυσούνα προφανώς. 13.15 full stop στο Τ1 gate 141.
PostFlight
Και περπατάς και περπατάς, και ξαναπερπατάς και ματαξαναπερπατάς αλλά είναι μακρύς και δύσκολος και θέλει αρετή και τόλμη ο δρόμος της βαλίτσας...
Δεν ξέρω πόσους χωράει το 767, αλλά βάλτε το 75% της χωρητικότητας να προχωράει με βαρβαρικούς ήχους κινητών στο αχανές σύμπλεγμα του LHR. Ενδιαφέρον σημείο 1. δεν υπάρχει χώρος καπνίσματος μέχρι το baggage claim αναφέρει περήφανα αναιδής πινακίδα που συνεχίζει: To baggage claim, straight ahead 1,5miles……… lol
Ενδιαφέρον σημείο 2. το T1 είναι αρκούντως φωτεινό (σαν Deck E της ZRH).
Επιτέλους φτάσαμε, οι βαλίτσες έκαναν κύκλους (δεν τις αδικώ..) και βγαίνοντας είδα το πρώτο κλουβί για καπνίζοντες. Απαξιωτικά το προσπέρασα, …για να πάρω καφέ από τα costa και να γυρίσω πάλι!! Στην συνέχεια είδα ότι όλοι καπνίζουν έξω από το κτήριο. Γιατί όχι…
TotalFlightExperience
Σε γενικές γραμμές θα έλεγα μάλλον ένα 8/10. Κυρίως γιατί ήταν ακριβό (330ευρώ τελική – ίσως το πιο ακριβό μου εισιτήριο μέχρι τώρα), το προσωπικό αδιάφορο, το αεροσκάφος θορυβώδες, αλλά τουλάχιστον είχε καλό inflight service, καθαρό εσωτερικό και άνετες θέσεις σε ένα ευάερο και ευήλιο αεροσκάφος. Απίστευτη δυναμική στις απογειώσεις και στις μεγάλες κλειστές στροφές. Επίσης εξαιρετική μέρα για να χαζέψεις την Ελλάδα από ψηλά.
Stay tuned. Coming up: The “I woke up today in London” Experience και η επιστροφή στην Ελλάδα.
(<-1800 posts)
Fasten your seatbelts. It's gonna be a lovely sunny day!!!Intro
«Λονδίνο, Άμστερνταμ ή Βερολίνο, έχεις ξεχάσει που ακριβώς θέλεις να πας…»
Η αλήθεια είναι ότι όταν το καλοσκέφτηκα,
δεν ήθελα και πολύ για να πειστώ από τον κολλητό μου για το που θα λάμβανε χώρα η 4η Maerzreise. Ολοκληρώνοντας το τραγούδι από τις Τρύπες, έστω και ανάποδα, το ταξίδι στο Λοντίνιουμ, μου έμοιαζε όλο και περισσότερο ως μια διαφορετική νότα στα ταξίδια μου.PreFlight
Μάρτιος και πάλι, έστω και λίγο νωρίτερα λόγω Αποκριάς φέτος, με το μυαλό ζαλισμένο από την δουλειά, την εξεταστική, την χαμένη εκδρομή στο St. Maarten, που, ειρωνικά θα ξεκινούσε την ίδια μέρα με την δική μου, και ένα σωρό άλλα, δεν μπορούσα να φανταστώ καλύτερη διαφυγή.
Δυστυχώς φέτος η απόφαση καθυστέρησε υπερβολικά πολύ με αποτέλεσμα τα φτηνά εισιτήρια να είναι δυσεύρετα.
Μετά από μια επεισοδιακή αναζήτηση από ba.com σε opodo.de και airtickets.gr (e420,- ένας κουλός συνδυασμός ATH-MUC-BRU-LHR-BRU-FRA-ATH)και ένα σωρό από κρατήσεις και ακυρώσεις, την τελευταία Δευτέρα του Γενάρη, η ba.com αποφάσισε να δώσει (μάλλον ακυρώσεις θα ήταν) εισιτήρια στην τιμή προσφοράς για τις ώρες και μέρες που με βόλευαν.
(Χαρντ Ροκ) Αλληλούια!
Το ba.com αρκετά βολικό. Τόσο για τιμές (ημερολογιακή διάταξη φτηνών πτήσεων, όπως KLM) όσο και για e-check in. Πάλι επιλογή θέσης από σχεδιάγραμμα (όπως KLM – αρχίζω να εθίζομαι σε αυτό!!!!!
) 24 ώρες πριν την πτήση! Εκτύπωση boarding pass και αυτό ήταν όλο. Κάποια πράγματα είναι εξαιρετικά απλά. Ύστατη απογοήτευση που η πτήση δεν μπαίνει στο Executive Club :evil: (τι τρισάθλιο πρόγραμμα…)Το επόμενο πρωί με βρήκε στον πηγαιμό για το ElVen και χωρίς άγχος το Check-in ολοκληρώθηκε στις 08.15. Ελάχιστος κόσμος στα τρία γκισέ που λειτουργούσαν εκείνο το πρωί, και ένας πολύ power υπάλληλος δίπλα στο belt. Ζήτησα τυπωμένο boarding pass και αποκρίθηκε, πως αν έχω ήδη εκτυπωμένο από το pc μου να το σκίσω και να το πετάξω αμέσως.
Βόλτα στα McD. για καφέ (δεν το λες καφέ αυτό το καφετί καυτό
άνοστο πράγμα) και τσιγάρο και γραμμή για το gate Α05 με μια στάση για μπόλικες μπαταρίες. (παγκόσμια spotterική αρχή: Καλύτερα να σου περισσεύουν παρά να σου λείπουν). Security check στα γρήγορα. Η επιβίβαση είχε ήδη αρχίσει. Ο υπάλληλος από το check in, δίπλα στην φυσούνα και με το που με ξαναείδε επέμεινε: «Δεν πιστεύω να μην έσκισες το εκτυπωμένο, έτσι;;!». Η αλήθεια είναι ότι με άγχωσε λίγο. :| Το πέρασμα της φυσούνας μας φέρνει γρήγορα γρήγορα…
Flight
03/ 03/ 2006
ATH – LHR
BA 631
Boeing 767-336/ER, British Airways, G-BNWB, (Chelsea Rose)
f.f. 30/11/1989 d.d. BA 08/02/1990
Seat 08A, economy (euro traveller)
STD 0900 ATD 0857
STA 1100 ATA 1115
250,00 + 87,96 = e337,96
…στο εσωτερικό του B767. Να ένα longhaul αεροσκάφος για αλλαγή.
Ευρύχωρο εκ πρώτης όψεως, με ιδιαίτερα θετικό το 2-3-2, που σημαίνει ότι δεν θα ενοχλήσεις πάνω από έναν συνεπιβάτη όταν αποφασίσεις να ξεπιαστείς. Χωρίς ιδιαίτερη σημασία οι αεροσυνοδοί, καθαρό εσωτερικό, πρώτη παρατήρηση οι πίνακες από ασπρόμαυρες φωτογραφίες στα galleys. Εύστοχο και «ζεστό». Με το που κάθομαι στο παράθυρο μου, λίγο πριν αρχίσει το pushback κοιτάω απ’ έξω… Απ’ έξω???? Όχι… κάτι παρεμβάλλεται ανάμεσα στην Oly μου και τον έξω κόσμο… είναι ημιδιαφανές και λιπώδες. -“ Ehmmm, Excuse me miss…”
-“ Yes sir!?!”
-“ Can I have a tissue please? I want to clean the window, it’s a kinda dirty…”
-“?????” “Please wait until we take off, will you?!”
-“I need it clean to take pictures, can you make it now?!?”
μέσα σε βλέμματα απορίας όσο και ντροπής ήρθαν δυο χαρτοπετσέτες και το πρόβλημα λύθηκε. Στο μπροστά μέρος του αεροσκάφους δεν έλειψαν τα αισθήματα χλιδής, με την business να απέχει 2 σειρές και τα καθίσματα από δέρμα (δερματίνη?) να μας ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους.
08.55 το καλωσόρισμα από τον κυβερνήτη, που ήταν δωρικός και απέριττος και που χαμηλόφωνα μάλλον προσπάθησε να περάσει απαρατήρητος μιλώντας για το κρύο και την συννεφιά στο Λονδίνο. Δύο λεπτά αργότερα (08.57) έχουμε crosscheck και καλωσόρισμα στα ελληνικά ενώ το δικινητήριό μας εκτελεί pushback δια την εκκίνησιν της τροχοδρομήσεως προς το σημείον αναμονής προ της απογειώσεως βεβαίως βεβαίως.
Με λίγη καθυστέρηση λόγω προσγείωσης μιας LH που άφησε λιαστές ντομάτες και κάρβουνα στο διάδρομο από την ...βελούδινη επαφή της με το έδαφος, στις 09.14 αφήνουμε την καυτή άσφαλτο του 03R πίσω μας και κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως θα έμοιαζε η Αττική από ψηλά για τα επόμενα 15 λεπτά, μέχρι να περάσουμε τον Κορινθιακό και να αρχίσει (09.30) να σερβίρεται το πρωινό. (Ανατολικά της Ραφήνας και συνεχεία βόρεια προς το άκρο του Μαραθώνα και ανατολικά, πάνω από Πεντέλη και Πάρνηθα προς Ισθμό).(Τουρ αεροδρομίων 1. στην ευθεία των διαδρόμων του LGAV, Ελληνικό, Τατόι, Ελευσίνα). Εξαιρετικός καιρός για φωτογραφίες, χαρτογράφηση ή απόλαυση της γης από ψηλά (3 αγαπημένα χόμπυ μου).
Αττική γη Νο1 πανόραμα, Αττική γη Νο2 Ακτογραμμή Μεσογείων
Λεκανοπέδιο Αττικής
Αθήνα, όρος Αιγάλεω και Αργοσαρωνικός
Συνεχίζοντας, και ζώντας στιγμές ιδιαίτερης έκστασης από το θέαμα, προσπερνάμε τον Ισθμό με το οπτικό πεδίο να ξεπερνάει το Ναύπλιο κατά πολύ.
Ο Κορινθιακός με ελαφρύ βοριαδάκι και με τα νερά χρωματισμένα από τα χιόνια που λιώνουν. Ο καιρός συνεχίζει να δίνει ρεσιτάλ προκαλώντας σε να αφήσεις την Oly στο πλάι και να απολαύσεις το θέαμα...InFlight Service
Είπα πρωινό?! Ναι, ήρθε ώρα για να φάω και εγώ επιτέλους!! Λοιπόν… Εξαιρετικό (αν και κάπως μικρό) για τον εξής απλό λόγο: μόνο ένα τέτοιο πρωινό θα μπορούσε να με βάλει στο κλίμα του τι κιλά λουκάνικου, ομελέτας, μανιταριών, μπέικον, ψητών ντοματών κλπ θα καταναλωνόντουσαν τα επόμενα πρωινά.
Αρκετά νόστιμο, χορταστικό και ζεστό. Οκ, εγώ δεν θέλω κάτι άλλο!!! Εσεις;;; Καλό το FAGE γιαουρτάκι με μέλι, όπως και η φρουτοσαλάτα. (ότι θα έτρωγα ακτινίδιο πρωινιάτικα σε κύβους και θα μου άρεσε κιόλας, αυτό δεν το περίμενα). Και πραγματικά ωραίος καφές.Και πάνω που οι τάσεις νικοτίνης με σηκώνουν από το κάθισμα, ώρα για βόλτα στο αεροπλάνο. Overhead monitors για ταινία The Greatest Game Ever Played που ο διπλανός μου έβλεπε με μανία. Δεν της έδωσα σημασία πέραν του ότι όπως ο ίδιος με ενημέρωσε, πρόκειται για ταινία με τα μυστικά του γκόλφ. Ok, whatever.
Ακουστικά μοιράστηκαν με το που έσβησε η ένδειξη Fasten your Seatbelts, και ξαναμαζεύτηκαν πριν την προσγείωση. Λίγο μετά το φαγητό πέρασαν και για shopping, με το logbook να είναι το μόνο που αποκτήθηκε. (γενικά ίσως ο λιγότερο ελκυστικός κατάλογος που έχω δει onboard). Κάμποσα κανάλια μουσικής στις επιλογές, αλλά εγώ απορροφήθηκα από το discman μου και τους dredg που θα έστηναν το soundtrack αυτής της πτήσης. Πίνακες με φωτογραφίες ακόμα και στην τουαλέτα, η οποία ήταν καθαρή και με άρωμα για κυρίους και κυρίες αλλά και ενυδατική κρέμα χεριών !!! Η επιστροφή στο κάθισμα με βρίσκει αγκαλιά με τα τεύχη Φεβρουαρίου και Μαρτίου του highlife (του περιοδικού της BA). Αρκετά καλοφτιαγμένο.Έχοντας στρίψει βόρεια κάπου στην Ναύπακτο, προσπερνώντας μια πανοραμική άποψη της Πάτρας συνεχίζουμε για Ήπειρο (τουρ αεροδρομίων 2, Αγρίνιο, Ανδραβίδα), και κάπου εκεί χάνουμε επαφή με τα γήινα τεκταινόμενα, μέχρι την προσγείωση. Παντού σύννεφα…(και κάποια ζουζούνια), η ώρα περνάει μεθυστικά δίπλα στο παράθυρο με τον ήλιο να ζαλίζει σε αυτές τις ανυπέρβλητες στιγμές ηρεμίαςμε λίγες φώτο και δυνατή μουσική. Ο θόρυβος στο 767 είναι αρκετός πάντως, κάτι που μου έκανε αρνητική εντύπωση.
11.40 κάπου κοντά στις Άλπεις περνάει το δεύτερο barservice και κοιτώντας αριστερά βλέπω ανάμεσα στα σύννεφα αυτό!! (any clous?) Χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον η ώρα περνάει και στις 12.25 (ώρα Ελλάδος πάντα) δεν πιστεύω τι συμβαίνει… IT IS ALIIIVEEEEE.
Ο κυβερνήτης πατάει με πολύ κόπο το ON στο μικρόφωνο καμπίνας και μας λέει ότι μόλις προσπερνάμε την γαλλική ακτογραμμή, αλλά… τι κρίμα έχει συννεφιά και δεν φαίνεται, πάντως σύντομα στα μπούμε στα σύννεφα και θα αρχίσουμε την διαδικασία προσγείωσης, ως και έγινε. 12.30 βουτάμε στο αχανές λευκό (άσχημος καιρός προμηνύεται στο Λοντίνιουμ) και λίγο μετά συναντάμε αλλεπάλληλα στρώματα νεφών. Έτσι για να μην βαριόμαστε… Εκεί που τα είδα όλα ήταν σε μια στροφή πάνω από το LHR, μέχρι να πάρουμε σειρά να προσγειωθούμε όπου το 767 σχεδόν ανεμοαιωρήθηκε σε στροφή με κλίση αεροσκάφους κάπου 45+ μοίρες. Μου θύμισε flight simulator μαχητικών με τα g να σε καθηλώνουν! Wow!! Ένα 747 κόβει βόλτες, και εμείς κάνουμε ξενάγηση στο δυτικό Λονδίνο έχοντας πιάσει finals του 09L. 13.00 touchdown ενώ μετά την έξοδο από τον διάδρομο ακολούθησε ένα 5λεπτο σε hold μέχρι να αδειάσει φυσούνα προφανώς. 13.15 full stop στο Τ1 gate 141.
PostFlight
Και περπατάς και περπατάς, και ξαναπερπατάς και ματαξαναπερπατάς αλλά είναι μακρύς και δύσκολος και θέλει αρετή και τόλμη ο δρόμος της βαλίτσας...
Δεν ξέρω πόσους χωράει το 767, αλλά βάλτε το 75% της χωρητικότητας να προχωράει με βαρβαρικούς ήχους κινητών στο αχανές σύμπλεγμα του LHR. Ενδιαφέρον σημείο 1. δεν υπάρχει χώρος καπνίσματος μέχρι το baggage claim αναφέρει περήφανα αναιδής πινακίδα που συνεχίζει: To baggage claim, straight ahead 1,5miles……… lol
Ενδιαφέρον σημείο 2. το T1 είναι αρκούντως φωτεινό (σαν Deck E της ZRH). Επιτέλους φτάσαμε, οι βαλίτσες έκαναν κύκλους (δεν τις αδικώ..) και βγαίνοντας είδα το πρώτο κλουβί για καπνίζοντες. Απαξιωτικά το προσπέρασα, …για να πάρω καφέ από τα costa και να γυρίσω πάλι!! Στην συνέχεια είδα ότι όλοι καπνίζουν έξω από το κτήριο. Γιατί όχι…
TotalFlightExperience
Σε γενικές γραμμές θα έλεγα μάλλον ένα 8/10. Κυρίως γιατί ήταν ακριβό (330ευρώ τελική – ίσως το πιο ακριβό μου εισιτήριο μέχρι τώρα), το προσωπικό αδιάφορο, το αεροσκάφος θορυβώδες, αλλά τουλάχιστον είχε καλό inflight service, καθαρό εσωτερικό και άνετες θέσεις σε ένα ευάερο και ευήλιο αεροσκάφος. Απίστευτη δυναμική στις απογειώσεις και στις μεγάλες κλειστές στροφές. Επίσης εξαιρετική μέρα για να χαζέψεις την Ελλάδα από ψηλά.
Stay tuned. Coming up: The “I woke up today in London” Experience και η επιστροφή στην Ελλάδα.
(<-1800 posts)
