mak
Low-Cost-Class-Member
Η Αθήνα ήταν το σημείο αναχώρησης, η Ρόδος το ενδιάμεσο σημείο μετεπιβίβασης και το Καστελόριζο το σημείο προορισμού. Πώς θα γινόταν να πετάξουμε και με τις τρεις ‘μεγάλες’ ελληνικές εταιρίες ΟΑ, Α3, ZF (συγγνώμη SkyExpress) των domestic flights (για αυτό βέβαια βγήκε απέξω η Hellenic Imperial 
);
Για το κομμάτι RHO – KZS return η ΟΑ έχει το αποκλειστικό μονοπώλιο (οπότε δεν υπήρχε άλλη επιλογή). Ας είναι όμως καλά οι προσφορές των Α3 και ZF στο ATH – RHO, οπότε και φθηνότερα ήρθε το σύνολο, και οι ανταποκρίσεις ήταν συντομότερες, και δοκιμάσαμε και τους 3 ανταγωνιστές ταυτόχρονα. Και είχε και μια δόση από γκραν γκινιόλ όλος αυτός ο συντονισμός μεταξύ των πτήσεων και των αλλαγών!
17/6 ATH – RHO, A3 14:55 – 15:55
Σωτήριο από κάθε άποψη το άψογο Web check in της Α3 ήδη από την προγούμενη ημέρα. Ωστόσο στις 14:10 τρέχει ακόμα συνάντηση στο γραφείο που θα έπρεπε να είχε τελειώσει αλλά οι γνωστοί επιστημονικοί μερφυ-νόμοι αποδεικνύουν την ισχύ τους. Δεν ξέρω αν το πιστεύει κανείς, αλλά 14:35 είμαι διακτινισμένος στο (επίσης σωτήριο) δεύτερο πάρκινγκ μοτοσυκλετών του διαπλανητικού hub (έχοντας ήδη μάλιστα προλάβει να απαλλαγώ από την εργασιακή περιβολή). Τα τελευταία μέτρα μέχρι το gate δεν έχουν καταγραφεί ως γενόμενα από κάποιο χρονόμετρο.
Δεν ξέρω τι θα μπορούσα να προσθέσω για την A3 που θα είχε κάποιο ενδιαφέρον… Το SX-DGA σε άριστη κατάσταση, το seat pitch είναι ΟΚ μιας και η μεσαία θέση είναι ελεύθερη, μηδαμινή καθυστέρηση (το σημαντικότερο για την περίπτωση μας…), καμιά ουσιαστικά επιλογή για την αδηφάγο πείνα του μεσημεριού: φυστικάκια ή ένα cookie, οι αεροσυνοδοί εξαιρετικά τυπικές (έχει χτυπήσει κάποιο σύνδρομο burn out τα κορίτσια και θα αρχίσουν να χτυπάνε τις αυτοκτονίες ομαδικά άραγε κάποια στιγμή
.
Αλλά η σχέση ποιότητας τιμής (όταν βέβαια πετυχαίνεις τις προσφορές της Α3) τουλάχιστον για τα δικά μου δεδομένα είναι άψογη και θα συνεχίσω να πετάω μαζί τους με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση. Μιας και πολλές φορές υπάρχει γκρίνια στο φόρουμ για το πόσο νωρίς μπορείς να βρεις τις προσφορές της Α3, ίσως αξίζει να σημειωθεί ότι όλα τα εισιτήρια αγοράστηκαν περίπου 20 – 30 ημέρες πριν τις πτήσεις.
17/6 RHO – KZS, ΟΑ 16:55 – 17:35
1 ώρα ανταπόκριση φαίνεται ιδανική, αρκεί όλα να πάνε καλά… Το απόγευμα της προηγούμενης ημέρας δοκιμάζω το web check in της ΟΑ για την πτήση (στο site αναφέρουν ότι είναι διαθέσιμο 24 ώρες πριν την πτήση) για να περιορίσουμε οποιοδήποτε χαμένο χρόνο από πιθανές καθυστερήσεις, αλλά το σύστημα δεν φαίνεται να αντιδρά εν γένει (Ολυμπιακή είναι αυτή). Στο τηλέφωνο των γραφείων της ΟΑ στη Ρόδο έχει βάρδια ένα ευγενικό κορίτσι που φαίνεται ότι έχει πραγματικά διάθεση να βοηθήσει και όταν της εξηγώ, απαντά ότι μάλλον δεν υπάρχει η δυνατότητα web check in για τη συγκεκριμένη πτήση αλλά να μην αγχώνομαι και όλα θα πάνε καλά. Μου αρέσουν οι άνθρωποι με θετική σκέψη, αλλά την επόμενη ημέρα το πρωί ξαναδοκιμάζω από το γραφείο και θαύμα!, θαύμα! το σύστημα παίρνει εμπρός και δέχεται τη δυνατότητα web check in. Έκανα ωστόσο το τραγικό λάθος κάποια στιγμή να πατήσω το Back στον Browser και να διακόψω τη διαδικασία (τι θέλεις και το πειράζεις το ρημάδι, και τότε ήταν που το σύστημα κόλλησε πλέον για τα καλά. Μια δεν αναγνώριζε το όνομα, μια το PNR, μια έλεγε ότι έχω ήδη ανοιχτό το αίτημα (αμ δεν το είχα!). Νέο τηλέφωνο στο ευγενικό κορίτσι της Ρόδου και η ίδια καθησυχαστική φωνή ότι όλα είναι ΟΚ, η κράτηση είναι στην οθόνη της μπροστά, να μην ανησυχώ και όλα θα πάνε καλά, all you need is love…
Νέα έκπληξη όταν πλέον μπροστά στο check in counter της ΟΑ για Καστελόριζο, το σύστημα δεν μας αναγνωρίζει για κάποια νευρωτικά δευτερόλεπτα (προετοιμάζω στο μυαλό μου άλλη μια συνδιάλεξη με την ζεν τηλεφωνήτρια) πριν μας ανακοινωθεί όμως ότι ήδη έχουμε κάνει επιτυχώς web check in και για συλλεκτικούς λόγους, ναι, μπορούμε να έχουμε εκτυπώσεις των boarding passes με το όμορφο logo της ΟΑ (τα boarding passes σε χαρτί Α4 είναι πολύ ξενέρωτα).
Είμαι περισσότερο από ευτυχισμένος από οτιδήποτε άλλο μιας και τροχοδρομούμε στον Διαγόρα με την ‘Βούλα Πατουλίδου’ (SX-BIP) με προορισμό την Μεγίστη για να ασχοληθώ με κάτι άλλο.
Έχοντας ξαναπετάξει με το Dash ήδη στις πρώτες πτήσεις του το καλοκαίρι του 2003 (όταν ακόμα ήταν βαμμένο στα χρώματα της Tyrolean), η φθορά είναι εμφανής. Φαντάζομαι ωστόσο τις χειμωνιάτικες αγγαρείες που έχει περάσει τόσα χρόνια το Ντασάκι στους σκληρούς αεροδιάδρομους της Κάσου, της Καρπάθου ή της Λέρου, οπότε ποιος είμαι εγώ που ήρθα από την Αθήνα για να κρίνω ….
Η αεροσυνοδός είναι κούκλα, διαβάζει σχεδόν τα πάντα από ένα ντοσιέ που κρατά στα γόνατα και μας ανακοινώνει σε πόση ώρα θα προσγειωθούμε στο αεροδρόμιο Ιπποκράτης της Κω (στο Καστελόριζο, στο Καστελόριζο απαντά το αεροπλάνο εν χορώ), διορθώνει: στο αεροδρόμιο του Καστελόριζου και τρέχει να σερβίρει καφέ και αναψυκτικά στους περίπου 25 επιβάτες για να προλάβει την προσγείωση. Νομίζω ότι είμαι σε εκδρομή με το σχολείο… Ευτυχώς που δεν αντιλαμβάνομαι τις τεχνικές δυσκολίες μιας προσγείωσης σε ένα περιβόητο αεροδρόμιο όπως είναι αυτό του Καστελόριζου γιατί μπορεί να μου κοβόταν η διάθεση.
22/6 KZS – RHO, ΟΑ 18:00 – 18:40
Τις επόμενες ημέρες στο Καστελόριζο καταλαβαίνουμε γιατί η Βούλα Πατουλίδου είναι θρύλος στο νησί: την μια ημέρα δεν έρχεται λόγω βλάβης, τις επόμενες δύο τα καταφέρνει στο τσακ λόγω ανέμων, οπότε όταν παίρνουμε το δημοτικό λεωφορειάκι για το αεροδρόμιο κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς τον περιμένει. Ειδικά για κάτι έξυπνους σαν και εμάς που έχουν ανταπόκριση μόνο μιας ώρας με ανταγωνίστρια εταιρία… Και όχι, η Athens με την οποία πετάμε κατόπιν από Ρόδο για Αθήνα δεν έχει ακόμα τη δυνατότητα του web check in.
Στο κτίριο μινιατούρα (60 τετραγωνικά του αεροδρομίου (με αφίσα Remove Before Flight στον τοίχο), από όπου κρατάω και το χειρόγραφο μνημείο boarding pass για την πτήση της ΟΑ, μαθαίνουμε (1) ότι η πτήση της ΟΑ θα έχει μισή ώρα καθυστέρηση και (2) το παρκαρισμένο μπροστά μας σούπερ πούμα περιμένει να παραλάβει μια ασθενή από το νησί. Το ατυχές γεγονός ότι η ασθενής έφθασε με το ασθενοφόρο σχεδόν ταυτόχρονα με την προσγείωση της πτήσης της ΟΑ από τη Ρόδο, εκτός του ότι πρόσθεσε περισσότερα λεπτά καθυστέρησης στην προβλεπόμενη αναχώρηση μας, απέδειξε επίσης το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να εμπλακεί ποτέ σε κανένα πόλεμο εκτός κι αν ξέρουμε ότι ο αντίπαλος μας θα είναι πιο ανοργάνωτος από εμάς όταν έρθουν τα δύσκολα …
Τεσπά, το θέαμα της προσγείωσης του dash αλλά και της απογείωσης του super puma ήταν εξαιρετικές εμπειρίες (ελπίζω να πήγαν τελικά όλα καλά με την ασθενή που μεταφέρθηκε στη Ρόδο). Από εκεί και πέρα όλα ήταν θετικά με την πτήση της ΟΑ, άψογα επαγγελματικό service από ένα συμπαθές παλικάρι και μακάρι να είχα τις τεχνικές γνώσεις για να μεταφέρω την επεισοδιακή προσγείωση στον Διαγόρα: προσεγγίσαμε το διάδρομο προσγείωσης με γωνία 90 μοιρών και ακουμπήσαμε το έδαφος σχεδόν ταυτόχρονα με την ευθυγράμμιση του αεροπλάνου με τον άξονα του διαδρόμου. Οφείλω καμιά γονυκλισία σε κάποιον προστάτη άγιο και μου διαφεύγει;
Η ΟΑ έχει κάτι τόσο χαρακτηριστικά ελληνικό (πχ αυτό το σχεδόν έμφυτο μείγμα παραβατικότητας / ηρωισμού ή τη δυσκολία υιοθέτησης και εφαρμογής διαδικασιών) που μου φαίνεται ότι θα υπάρξουν σίγουρα αρκετές φορές που θα νοσταλγήσω αυτόν τον χύμα αέρα της παλιάς Ολυμπιακής μετά την προβλεπόμενη ολοσχερή μετάλλαξή της από την MIG. Υπάρχουν όμως και τόσα πολλά που δεν θα μου λείψουν καθόλου, οπότε μπάι μπάι παλιέ κόσμε, σε ευχαριστούμε αγαπητή Ολυμπιακή για όλα αυτά τα χρόνια. Αυτή νομίζω ήταν η τελευταία πτήση που κάνω μαζί σου, πριν γίνεις κάτι πιο fancy ως Olympic Air (ή something) με τον αέρα του Βγενόπουλου και τα μοντελάκια της Κριθαριώτη.
22/6 RHO – ATH, ZF 19:40 – 20:40
Ήδη από το Καστελόριζο έχουμε πάρει τηλέφωνο στο γκισέ της Athens στην Ρόδο και ενημερώσαμε ότι ερχόμαστε, μην φύγετε χωρίς εμάς, αλλά τρέχοντας από τις Αφίξεις προς τις Αναχωρήσεις στο αεροδρόμιο της Ρόδου, βλέπουμε ότι ακόμα έχει μια μικρή ουρά στο check in κι όταν έρχεται η σειρά μας σχεδόν μας χαιρετούν με εγκαρδιότητα (α, από Καστελόριζο).
Αυτή είναι η πρώτη ever πτήση με Athens και είχα μια αρνητική εμπειρία κατά την αγορά των εισιτηρίων όπου παρά τις 2 προσπάθειες σε διαφορετικές ημέρες ήταν αδύνατο να ολοκληρωθεί η αγορά τους από την ιστοσελίδα (στο τελευταίο στάδιο όπου αναμενόταν η επιβεβαίωση από την τράπεζα το transaction κρέμαγε και έβγαζε error), και αναγκαστικά η αγορά έγινε τηλεφωνικά μέσω agent (με επιπλέον χρέωση 5€ ανά εισιτήριο). Σε επικοινωνία με την τράπεζα ανακάλυψα ότι η Athens σε όλες τις περιπτώσεις είχε δεσμεύσει το ποσό της χρέωσης για όλα τα transaction, αλλά τελικά δεν προχώρησε σε χρέωση του ποσού εντός του προβλεπόμενου χρονικού διαστήματος και έτσι δεν δημιουργήθηκε πρόβλημα (γλίτωσαν τις αγωγές). Η επόμενη έκπληξη ήταν όταν κατά το check in μας ενημέρωσαν ότι το επιτρεπόμενο βάρος της χειραποσκευής είναι (αν θυμάμαι καλά) 3 κιλά λόγω του μικρού μεγέθους του αεροσκάφους (, έλεγξα εκ των υστέρων το e-ticket και ανέφερε 5 κιλά - συνήθως ταξιδεύω light, μόνο με ένα σχετικά μικρό σακίδιο που δεν χρειάζεται να τσεκάρω.
Από εκεί και πέρα έχω μόνο θετικές παρατηρήσεις για την ZF, σε μια από τις πιο ευχάριστες πτήσεις που έκανα εδώ και καιρό. Το Embraer / Νίκος Εγγονόπουλος σε άριστη κατάσταση (δεν φαίνεται καθόλου ταλαιπωρημένο τόσα χρόνια στη flybe) και ιδιαίτερα cozy, το πλήρωμα ευχάριστο και με διάθεση interaction παρά την σύντομη πτήση και την μεγάλη πληρότητα (πάνω από 90%), το μικρό μπριος λαχανικών (από επιλογή μεταξύ σαλάμι / σολωμό / λαχανικά) ιδιαίτερα γευστικό, περιοδικό της Sixt καθώς και leaflets με πληροφορίες για την εταιρία, πληροφοριακές κάρτες για τον Ν. Εγγονόπουλο και για τον Ν. Κεσσανλή, για το seat pitch μη με ρωτάτε γιατί ήμουν στην σειρά 12 της εξόδου ασφαλείας και θα χρειαζόταν να τεντωθώ για να φτάσω το μπροστινό κάθισμα. Ακόμα και ο κυβερνήτης είμαι σίγουρος ότι μας ανακοίνωνε εξαιρετικά ενδιαφέροντα και ευχάριστα πράγματα κατά τη διάρκεια της πτήσης αρκεί να μπορούσε κανείς να ξεχωρίσει τα λεγόμενα του πάνω από το θόρυβο του Embraer.
Σε κάθε περίπτωση τα σχόλια μου είναι πολύ θετικά παρά τα ένα – δύο σημεία τα οποία είμαι σίγουρος ότι η εταιρεία θα βελτιώσει με τον καιρό (πράγματι τα compartments του αεροσκάφους δεν χωρούσαν σχεδόν τίποτα, οπότε αναγκαστικά πρέπει να τσεκάρεις τις αποσκευές εκτός από τα απολύτως απαραίτητα).
Θα ξαναπετούσα με την Athens; Σίγουρα ναι, αλλά μάλλον όχι πληρώνοντας κάποιο premium για αυτό. Σε περίπτωση ίδιων χρεώσεων, ειδικά με την A3, ίσως να έδινα προτεραιότητα στην επιλογή εταιρίας με βάση το timetable που με βολεύει περισσότερο ή το πρόγραμμα frequent flyer, αλλά Ι am sorry, όχι με το μπριος ή τα λίγο παραπάνω εκατοστά της θέσης (αν και δεν παύει να με ενοχλεί η ξυνίλα των συνοδών της Α3).
Με βάση τα παραπάνω, έχοντας πλέον πετάξει μαζί τους, εξακολουθώ να έχω τις επιφυλάξεις μου αναφορικά με το business plan της εταιρείας με βάση τις προηγούμενες ανακοινώσεις της (περί business-like εξυπηρέτησης). Μιας και όμως σε προηγούμενα post ο moderator κάπως ευγενικά μας επανέφερε στην τάξη με ωραίο τρόπο, δεν έχω κάτι άλλο.
Για οποιαδήποτε πληροφορία, ευχαρίστως εδώ ή με π.μ. Κάποιες φωτό σε επόμενο ποστ (αν υπάρχει ενδιαφέρον).
); Για το κομμάτι RHO – KZS return η ΟΑ έχει το αποκλειστικό μονοπώλιο (οπότε δεν υπήρχε άλλη επιλογή). Ας είναι όμως καλά οι προσφορές των Α3 και ZF στο ATH – RHO, οπότε και φθηνότερα ήρθε το σύνολο, και οι ανταποκρίσεις ήταν συντομότερες, και δοκιμάσαμε και τους 3 ανταγωνιστές ταυτόχρονα. Και είχε και μια δόση από γκραν γκινιόλ όλος αυτός ο συντονισμός μεταξύ των πτήσεων και των αλλαγών!
17/6 ATH – RHO, A3 14:55 – 15:55
Σωτήριο από κάθε άποψη το άψογο Web check in της Α3 ήδη από την προγούμενη ημέρα. Ωστόσο στις 14:10 τρέχει ακόμα συνάντηση στο γραφείο που θα έπρεπε να είχε τελειώσει αλλά οι γνωστοί επιστημονικοί μερφυ-νόμοι αποδεικνύουν την ισχύ τους. Δεν ξέρω αν το πιστεύει κανείς, αλλά 14:35 είμαι διακτινισμένος στο (επίσης σωτήριο) δεύτερο πάρκινγκ μοτοσυκλετών του διαπλανητικού hub (έχοντας ήδη μάλιστα προλάβει να απαλλαγώ από την εργασιακή περιβολή). Τα τελευταία μέτρα μέχρι το gate δεν έχουν καταγραφεί ως γενόμενα από κάποιο χρονόμετρο.
Δεν ξέρω τι θα μπορούσα να προσθέσω για την A3 που θα είχε κάποιο ενδιαφέρον… Το SX-DGA σε άριστη κατάσταση, το seat pitch είναι ΟΚ μιας και η μεσαία θέση είναι ελεύθερη, μηδαμινή καθυστέρηση (το σημαντικότερο για την περίπτωση μας…), καμιά ουσιαστικά επιλογή για την αδηφάγο πείνα του μεσημεριού: φυστικάκια ή ένα cookie, οι αεροσυνοδοί εξαιρετικά τυπικές (έχει χτυπήσει κάποιο σύνδρομο burn out τα κορίτσια και θα αρχίσουν να χτυπάνε τις αυτοκτονίες ομαδικά άραγε κάποια στιγμή
. Αλλά η σχέση ποιότητας τιμής (όταν βέβαια πετυχαίνεις τις προσφορές της Α3) τουλάχιστον για τα δικά μου δεδομένα είναι άψογη και θα συνεχίσω να πετάω μαζί τους με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση. Μιας και πολλές φορές υπάρχει γκρίνια στο φόρουμ για το πόσο νωρίς μπορείς να βρεις τις προσφορές της Α3, ίσως αξίζει να σημειωθεί ότι όλα τα εισιτήρια αγοράστηκαν περίπου 20 – 30 ημέρες πριν τις πτήσεις.
17/6 RHO – KZS, ΟΑ 16:55 – 17:35
1 ώρα ανταπόκριση φαίνεται ιδανική, αρκεί όλα να πάνε καλά… Το απόγευμα της προηγούμενης ημέρας δοκιμάζω το web check in της ΟΑ για την πτήση (στο site αναφέρουν ότι είναι διαθέσιμο 24 ώρες πριν την πτήση) για να περιορίσουμε οποιοδήποτε χαμένο χρόνο από πιθανές καθυστερήσεις, αλλά το σύστημα δεν φαίνεται να αντιδρά εν γένει (Ολυμπιακή είναι αυτή). Στο τηλέφωνο των γραφείων της ΟΑ στη Ρόδο έχει βάρδια ένα ευγενικό κορίτσι που φαίνεται ότι έχει πραγματικά διάθεση να βοηθήσει και όταν της εξηγώ, απαντά ότι μάλλον δεν υπάρχει η δυνατότητα web check in για τη συγκεκριμένη πτήση αλλά να μην αγχώνομαι και όλα θα πάνε καλά. Μου αρέσουν οι άνθρωποι με θετική σκέψη, αλλά την επόμενη ημέρα το πρωί ξαναδοκιμάζω από το γραφείο και θαύμα!, θαύμα! το σύστημα παίρνει εμπρός και δέχεται τη δυνατότητα web check in. Έκανα ωστόσο το τραγικό λάθος κάποια στιγμή να πατήσω το Back στον Browser και να διακόψω τη διαδικασία (τι θέλεις και το πειράζεις το ρημάδι
, και τότε ήταν που το σύστημα κόλλησε πλέον για τα καλά. Μια δεν αναγνώριζε το όνομα, μια το PNR, μια έλεγε ότι έχω ήδη ανοιχτό το αίτημα (αμ δεν το είχα!). Νέο τηλέφωνο στο ευγενικό κορίτσι της Ρόδου και η ίδια καθησυχαστική φωνή ότι όλα είναι ΟΚ, η κράτηση είναι στην οθόνη της μπροστά, να μην ανησυχώ και όλα θα πάνε καλά, all you need is love… Νέα έκπληξη όταν πλέον μπροστά στο check in counter της ΟΑ για Καστελόριζο, το σύστημα δεν μας αναγνωρίζει για κάποια νευρωτικά δευτερόλεπτα (προετοιμάζω στο μυαλό μου άλλη μια συνδιάλεξη με την ζεν τηλεφωνήτρια) πριν μας ανακοινωθεί όμως ότι ήδη έχουμε κάνει επιτυχώς web check in και για συλλεκτικούς λόγους, ναι, μπορούμε να έχουμε εκτυπώσεις των boarding passes με το όμορφο logo της ΟΑ (τα boarding passes σε χαρτί Α4 είναι πολύ ξενέρωτα).
Είμαι περισσότερο από ευτυχισμένος από οτιδήποτε άλλο μιας και τροχοδρομούμε στον Διαγόρα με την ‘Βούλα Πατουλίδου’ (SX-BIP) με προορισμό την Μεγίστη για να ασχοληθώ με κάτι άλλο.
Έχοντας ξαναπετάξει με το Dash ήδη στις πρώτες πτήσεις του το καλοκαίρι του 2003 (όταν ακόμα ήταν βαμμένο στα χρώματα της Tyrolean), η φθορά είναι εμφανής. Φαντάζομαι ωστόσο τις χειμωνιάτικες αγγαρείες που έχει περάσει τόσα χρόνια το Ντασάκι στους σκληρούς αεροδιάδρομους της Κάσου, της Καρπάθου ή της Λέρου, οπότε ποιος είμαι εγώ που ήρθα από την Αθήνα για να κρίνω ….
Η αεροσυνοδός είναι κούκλα, διαβάζει σχεδόν τα πάντα από ένα ντοσιέ που κρατά στα γόνατα και μας ανακοινώνει σε πόση ώρα θα προσγειωθούμε στο αεροδρόμιο Ιπποκράτης της Κω (στο Καστελόριζο, στο Καστελόριζο απαντά το αεροπλάνο εν χορώ), διορθώνει: στο αεροδρόμιο του Καστελόριζου και τρέχει να σερβίρει καφέ και αναψυκτικά στους περίπου 25 επιβάτες για να προλάβει την προσγείωση. Νομίζω ότι είμαι σε εκδρομή με το σχολείο… Ευτυχώς που δεν αντιλαμβάνομαι τις τεχνικές δυσκολίες μιας προσγείωσης σε ένα περιβόητο αεροδρόμιο όπως είναι αυτό του Καστελόριζου γιατί μπορεί να μου κοβόταν η διάθεση.
22/6 KZS – RHO, ΟΑ 18:00 – 18:40
Τις επόμενες ημέρες στο Καστελόριζο καταλαβαίνουμε γιατί η Βούλα Πατουλίδου είναι θρύλος στο νησί: την μια ημέρα δεν έρχεται λόγω βλάβης, τις επόμενες δύο τα καταφέρνει στο τσακ λόγω ανέμων, οπότε όταν παίρνουμε το δημοτικό λεωφορειάκι για το αεροδρόμιο κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς τον περιμένει. Ειδικά για κάτι έξυπνους σαν και εμάς που έχουν ανταπόκριση μόνο μιας ώρας με ανταγωνίστρια εταιρία… Και όχι, η Athens με την οποία πετάμε κατόπιν από Ρόδο για Αθήνα δεν έχει ακόμα τη δυνατότητα του web check in.
Στο κτίριο μινιατούρα (60 τετραγωνικά
του αεροδρομίου (με αφίσα Remove Before Flight στον τοίχο), από όπου κρατάω και το χειρόγραφο μνημείο boarding pass για την πτήση της ΟΑ, μαθαίνουμε (1) ότι η πτήση της ΟΑ θα έχει μισή ώρα καθυστέρηση και (2) το παρκαρισμένο μπροστά μας σούπερ πούμα περιμένει να παραλάβει μια ασθενή από το νησί. Το ατυχές γεγονός ότι η ασθενής έφθασε με το ασθενοφόρο σχεδόν ταυτόχρονα με την προσγείωση της πτήσης της ΟΑ από τη Ρόδο, εκτός του ότι πρόσθεσε περισσότερα λεπτά καθυστέρησης στην προβλεπόμενη αναχώρηση μας, απέδειξε επίσης το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να εμπλακεί ποτέ σε κανένα πόλεμο εκτός κι αν ξέρουμε ότι ο αντίπαλος μας θα είναι πιο ανοργάνωτος από εμάς όταν έρθουν τα δύσκολα … Τεσπά, το θέαμα της προσγείωσης του dash αλλά και της απογείωσης του super puma ήταν εξαιρετικές εμπειρίες (ελπίζω να πήγαν τελικά όλα καλά με την ασθενή που μεταφέρθηκε στη Ρόδο). Από εκεί και πέρα όλα ήταν θετικά με την πτήση της ΟΑ, άψογα επαγγελματικό service από ένα συμπαθές παλικάρι και μακάρι να είχα τις τεχνικές γνώσεις για να μεταφέρω την επεισοδιακή προσγείωση στον Διαγόρα: προσεγγίσαμε το διάδρομο προσγείωσης με γωνία 90 μοιρών και ακουμπήσαμε το έδαφος σχεδόν ταυτόχρονα με την ευθυγράμμιση του αεροπλάνου με τον άξονα του διαδρόμου. Οφείλω καμιά γονυκλισία σε κάποιον προστάτη άγιο και μου διαφεύγει;
Η ΟΑ έχει κάτι τόσο χαρακτηριστικά ελληνικό (πχ αυτό το σχεδόν έμφυτο μείγμα παραβατικότητας / ηρωισμού ή τη δυσκολία υιοθέτησης και εφαρμογής διαδικασιών) που μου φαίνεται ότι θα υπάρξουν σίγουρα αρκετές φορές που θα νοσταλγήσω αυτόν τον χύμα αέρα της παλιάς Ολυμπιακής μετά την προβλεπόμενη ολοσχερή μετάλλαξή της από την MIG. Υπάρχουν όμως και τόσα πολλά που δεν θα μου λείψουν καθόλου, οπότε μπάι μπάι παλιέ κόσμε, σε ευχαριστούμε αγαπητή Ολυμπιακή για όλα αυτά τα χρόνια. Αυτή νομίζω ήταν η τελευταία πτήση που κάνω μαζί σου, πριν γίνεις κάτι πιο fancy ως Olympic Air (ή something) με τον αέρα του Βγενόπουλου και τα μοντελάκια της Κριθαριώτη.
22/6 RHO – ATH, ZF 19:40 – 20:40
Ήδη από το Καστελόριζο έχουμε πάρει τηλέφωνο στο γκισέ της Athens στην Ρόδο και ενημερώσαμε ότι ερχόμαστε, μην φύγετε χωρίς εμάς, αλλά τρέχοντας από τις Αφίξεις προς τις Αναχωρήσεις στο αεροδρόμιο της Ρόδου, βλέπουμε ότι ακόμα έχει μια μικρή ουρά στο check in κι όταν έρχεται η σειρά μας σχεδόν μας χαιρετούν με εγκαρδιότητα (α, από Καστελόριζο).
Αυτή είναι η πρώτη ever πτήση με Athens και είχα μια αρνητική εμπειρία κατά την αγορά των εισιτηρίων όπου παρά τις 2 προσπάθειες σε διαφορετικές ημέρες ήταν αδύνατο να ολοκληρωθεί η αγορά τους από την ιστοσελίδα (στο τελευταίο στάδιο όπου αναμενόταν η επιβεβαίωση από την τράπεζα το transaction κρέμαγε και έβγαζε error), και αναγκαστικά η αγορά έγινε τηλεφωνικά μέσω agent (με επιπλέον χρέωση 5€ ανά εισιτήριο). Σε επικοινωνία με την τράπεζα ανακάλυψα ότι η Athens σε όλες τις περιπτώσεις είχε δεσμεύσει το ποσό της χρέωσης για όλα τα transaction, αλλά τελικά δεν προχώρησε σε χρέωση του ποσού εντός του προβλεπόμενου χρονικού διαστήματος και έτσι δεν δημιουργήθηκε πρόβλημα (γλίτωσαν τις αγωγές). Η επόμενη έκπληξη ήταν όταν κατά το check in μας ενημέρωσαν ότι το επιτρεπόμενο βάρος της χειραποσκευής είναι (αν θυμάμαι καλά) 3 κιλά λόγω του μικρού μεγέθους του αεροσκάφους (
, έλεγξα εκ των υστέρων το e-ticket και ανέφερε 5 κιλά - συνήθως ταξιδεύω light, μόνο με ένα σχετικά μικρό σακίδιο που δεν χρειάζεται να τσεκάρω. Από εκεί και πέρα έχω μόνο θετικές παρατηρήσεις για την ZF, σε μια από τις πιο ευχάριστες πτήσεις που έκανα εδώ και καιρό. Το Embraer / Νίκος Εγγονόπουλος σε άριστη κατάσταση (δεν φαίνεται καθόλου ταλαιπωρημένο τόσα χρόνια στη flybe) και ιδιαίτερα cozy, το πλήρωμα ευχάριστο και με διάθεση interaction παρά την σύντομη πτήση και την μεγάλη πληρότητα (πάνω από 90%), το μικρό μπριος λαχανικών (από επιλογή μεταξύ σαλάμι / σολωμό / λαχανικά) ιδιαίτερα γευστικό, περιοδικό της Sixt καθώς και leaflets με πληροφορίες για την εταιρία, πληροφοριακές κάρτες για τον Ν. Εγγονόπουλο και για τον Ν. Κεσσανλή, για το seat pitch μη με ρωτάτε γιατί ήμουν στην σειρά 12 της εξόδου ασφαλείας και θα χρειαζόταν να τεντωθώ για να φτάσω το μπροστινό κάθισμα. Ακόμα και ο κυβερνήτης είμαι σίγουρος ότι μας ανακοίνωνε εξαιρετικά ενδιαφέροντα και ευχάριστα πράγματα κατά τη διάρκεια της πτήσης αρκεί να μπορούσε κανείς να ξεχωρίσει τα λεγόμενα του πάνω από το θόρυβο του Embraer.
Σε κάθε περίπτωση τα σχόλια μου είναι πολύ θετικά παρά τα ένα – δύο σημεία τα οποία είμαι σίγουρος ότι η εταιρεία θα βελτιώσει με τον καιρό (πράγματι τα compartments του αεροσκάφους δεν χωρούσαν σχεδόν τίποτα, οπότε αναγκαστικά πρέπει να τσεκάρεις τις αποσκευές εκτός από τα απολύτως απαραίτητα).
Θα ξαναπετούσα με την Athens; Σίγουρα ναι, αλλά μάλλον όχι πληρώνοντας κάποιο premium για αυτό. Σε περίπτωση ίδιων χρεώσεων, ειδικά με την A3, ίσως να έδινα προτεραιότητα στην επιλογή εταιρίας με βάση το timetable που με βολεύει περισσότερο ή το πρόγραμμα frequent flyer, αλλά Ι am sorry, όχι με το μπριος ή τα λίγο παραπάνω εκατοστά της θέσης (αν και δεν παύει να με ενοχλεί η ξυνίλα των συνοδών της Α3).
Με βάση τα παραπάνω, έχοντας πλέον πετάξει μαζί τους, εξακολουθώ να έχω τις επιφυλάξεις μου αναφορικά με το business plan της εταιρείας με βάση τις προηγούμενες ανακοινώσεις της (περί business-like εξυπηρέτησης). Μιας και όμως σε προηγούμενα post ο moderator κάπως ευγενικά μας επανέφερε στην τάξη με ωραίο τρόπο, δεν έχω κάτι άλλο.
Για οποιαδήποτε πληροφορία, ευχαρίστως εδώ ή με π.μ. Κάποιες φωτό σε επόμενο ποστ (αν υπάρχει ενδιαφέρον).