- Εγγραφή
- 22/11/2002
- Μηνύματα
- 5.147
- Likes
- 419
- Περιοχή
- Dortmund
- Website
- www.airliners.gr
- Αγαπημένη αεροπορική εταιρεία (ICAO Code)
- ANA
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- EDLW
Pre-flight
Στις 23ΣΕΠ03 αποφάσισα να πετάξω για μια εβδομάδα προς Καβάλα. Έτσι, λοιπόν, το πρωί της Τετάρτης (24/9) πήρα τηλέφωνο στα γραφεία της Aegean Airlines για να ρωτήσω για εισιτήριο. Η κοπέλα στο τηλέφωνο μου είπε ότι έχουν προσφορές, όπου ένα ticket μετ΄ επιστροφής κοστίζει 150 €. Δυστυχώς, όμως, για την επιστροφή δε μου έβρισκε θέσεις. Έτσι, λοιπόν, η τιμή διαμορφώθηκε στα 291 € (νεανικό)
Τελικά, έκλεισα το εισιτήριο σε ένα ταξιδιωτικό γραφείο, όπου πλήρωσα 245 € (νεανικό, μιας και μέχρι το 26 έτος της ηλικίας σου για την Aegean θεωρήσε "νέος"
)
Το πρόγραμμα πτήσης:
27SEP03: A3557 DUS 1755 - 2145 KVA, B733
04OCT03: A3556 KVA 1500 - 1700 DUS, B733
A3557, DUS - KVA, 27SEP03, 1755, B737-300 (SX-BTT), θέση: 05Α
Έφτασα στο αεροδρόμιο του Ντίσελντορφ στις 1620, και πήγα κατ΄ ευθείαν στο check-in της Aegean (υπήρχαν 3 γκισέ ανοιχτά). Το check-in, σχετικά γρήγορο, μιας και δεν υπήρχαν ουρές. Η κοπελιά στο check-in απλά τυπική, με ρωτήσει αν ήθελα θέση στο παράθυρο ή στο διάδρομο... τα συνηθισμένα (το handling στο DUS για την Α3 το έχει η AHS Aviation Handling Service GmbH, http://www.ahs-de.com).
Στις 1640 προσγειώθηκε το αεροσκάφος της Aegean που θα με μετέφερε στη Καβάλα. Ήταν το Β737-300 με νηολόγιο SX-BTT και 136 θέσεις επιβατών και σταμάτησε στο gate Β01. Boarding time ήταν στις 1725. Τελικά στις 1730 άρχισε το boarding από γέφυρες. Στις 1755 τελείωσε το boarding και αμέσως το αεροσκάφος ξεκίνησε προς τη runway.
Επίδειξη ασφαλείας από τις τέσσερις αεροσυνοδούς και αφού προσγειώθηκε ένα ERJ145 της Alitalia (προερχόμενο από MXP) take-off στις 1803 από τον 23L. Η πτήση ήταν να κρατήσει 2.35 ώρες. Στις 1830 (περίπου) μίλησε ο κυβερνήτης προς τους επιβάτες. Μας ανακοίνωσε από ποιες περιοχές θα περάσουμε και πάρα πολλά ακόμη (πολύ καλή αυτή η ανακοίνωση από θάλαμο διακυβέρνησης, σπάνια έχω ακούσει τόσο καλή). Επίσης είπε, ότι καθ΄ όλη τη διάρκεια της πτήσεις θα μας δίνει και επιπλέον πληροφορίες για την περιοχή από την οποία περνάμε ... και ... κράτησε το λόγο του. Συνολικά μίλησε τουλάχιστον έξι ( 6 ) φορές προς τους επιβάτες. Η διαδρομή ήταν: Ντίσελντορφ, Φρανκφούρτη, Μόναχο, Βιέννη, Λιουμπλιάνα, Ζάγκρεμπ, Βελιγράδι, Σκόπια, Θεσσαλονίκη και προσγείωση στη Καβάλα (ελπίζω να μην τα μπέρδεψα).
Επιστροφή, όμως στο on-board-service. Στις 1840 άρχισε να σερβίρετε το φαγητό. Καλό ήταν, όχι και τίποτε το ιδιαίτερο. Οι τέσσερις κοπελιές έκαναν πολύ ευγενικά τη δουλειά τους. Αφού τελείωσαν και μάζεψαν πάλι τους δίσκους η δύο από αυτές άρχισαν να ασχολούνται με τα παιδιά που είχαμε στο αεροσκάφος. Τα έπαιρναν αγκαλιά τους, τα μιλήσουν κτλ. κτλ. Πολύ ωραία φάση... (αχ!!! Πόσο θα ήθελα εκείνη τη στιγμή πάλι να είμαι μικρό παιδάκι και να με παίρνουν αγκαλιά τους
)
Τελικά στις 21.34 προσγειωθήκαμε το αεροσκάφος (δεν υπάρχει τίποτε πιο όμορφο παρά προσγείωση τη νύχτα... τέλεια θέα, με τις κολώνες της ΔΕΗ να ανάβουν κτλ. κτλ.) και στις 21.39 ήμουν κιόλας μέσα στο λεωφορείο για τον αεροσταθμό ... άδικα έβαλαν για αυτά τα πέντε βήματα λεωφορεία, άλλα τι να πεις. Πάντως, να πω και κάτι καλό για το αεροδρόμιο της Καβάλας και τους υπαλλήλους της Aegean. Στις 21.46 είχα κιόλας τη βαλίτσα μου στα χέρια... Πολύ γρήγορα.
Σημειώσεις: Ως γνωστών πάνω από κάθε θέση, υπάρχουν μερικά λαμπάκια. Δύο από αυτά είναι αυτό που απαγορεύει το κάπνισμα και το άλλο αυτό για να βάλουμε τις ζώνες ασφαλείας. Εγώ καθόμουν στη σειρά 5! Το λαμπάκι πάνω από το κεφάλι μου δε μπορούσα να το διακρίνω καλά, μιας και ήταν ακριβώς από πάνω μου. Οπότε έβλεπα αυτό της σειράς 4! (τώρα αναρωτιέστε σίγουρα, τι θέλει να μας πει αυτό το παιδί τώρα
) Λοιπόν, το λαμπάκι (για τη ζώνη ασφαλείας) στη σειρά τέσσερα ήταν καμένο. Όμως αυτό της σειράς 3,2 και 1 δε μπορεί να το δει ο επιβάτης στη σειρά 5, μιας και είναι τραβηγμένες οι κουρτίνες για την διακεκριμένη θέση... Καταλαβαίνετε που το πάω... Αυτό μου χτύπησε άσχημα, αλλά είπα, θα το διορθώσουν μωρέ... τι να κάνεις.
Επίσης το δέρμα των καθισμάτων ήταν σε μερικά σημεία σκισμένο... ένα επιπλέον μικρό αρνητικό στοιχείο.
Και ένα τελευταίο. Την ώρα της άφιξης στη Καβάλα, ήταν ένα ATR72 (SX-BIH) της Ολυμπιακής στο aproan του «Μέγας Αλέξανδρος» και ετοιμαζόταν να αναχωρήσει.
A3556, KVA - DUS, 04OCT03, 1500, B737-300 (SX-BTT), θέση: 04D
Στις 1340 έφτασα στο αεροδρόμιο. Εκείνη την ώρα επικρατούσε το αδιαχώρητο στον αεροσταθμό. Εκτός από τη πτήση προς Ντίσελντορφ, ήταν στις 14.35 και μια πτήση με ένα Avro (SX-DVD) της Aegean προς Αθήνα. Ένα γκισέ ανοιχτώ για τη πτήση προς Αθήνα (παρόλο που η πτήση πρέπει να είχε τουλάχιστον 95% πληρότητα) και δύο για τη πτήση προς Ντίσελντορφ. Τελικά στις 14.10 κατάφερα και έδωσα την βαλίτσα μου. Ούτε με ρώτησαν αν θέλω θέση στο παράθυρο ή στο διάδρομο (που από όσα είδα μετά στο αεροπλάνο, εκείνη την ώρα υπήρχαν ακόμη ελεύθερες στο παράθυρο), αλλά έβαζαν κατσάδες τον κόσμο (εδώ είχαν δίκαιο όμως, αλλά άλλη ιστορία αυτή).
Μετά έκανε στα γρήγορα μερικές φωτογραφίες (βλ. album) και πέρασα στο επόμενο βήμα του ελέγχου!!! Εκεί επίσης το αδιαχώρητο, με τις κοπελιές της Α3 να φωνάζουν από άκρη σε άκρη τους επιβάτες προς Αθήνα να περάσουν μπροστά... Ρεζιλίκια πράγματα (τα μεγάφωνα γιατί υπάρχουν άραγε
). Φυσικά πάλι έπρεπε να βγάλω τη ζώνη μου, μιας και (όπως πριν μια βδομάδα) δε με πίστευαν ότι η ζώνη μου ήταν αυτή που ανάγκαζε τον ανιχνευτήρα (ή πως το λένε αυτό το μηχάνημα) να σφυρίζει... Αλλά τη δουλειά τους κάνουν τα παιδιά και την έκαναν αυτή τη φορά πολύ καλά (σε σχέση με άλλες χρονιές)!!! Έτσι πρέπει.
Τελικά, να δείτε χαρές μόλις είδα ότι πάλι το SX-BTT στεκόταν έξω... μόνο που δεν άρχισα να βρίζω
Επιβίβαση στις 1440. Και ο τελευταίος, από συνολικά 123 επιβάτες, μπήκε στις 1502 στο αεροσκάφος... Τελικά στις 1509 απογειώθηκε το αεροσκάφος και το δρομολόγιο θα κρατούσε 2.50 ώρες.
Η πτήση αυτή ήταν παρόμοια με αυτήν που αναφέρω πάνω με τις εξής διαφορές: Μόνο μια αναγγελία από το θάλαμο διακυβερνήσεως (η οποία δεν άξιζε και τόσα πολλά), οι κοπελιές (πάλι κοπελιές ήταν, καλά στην Aegean δεν υπάρχουν άντρες stewards?) ήταν τυπικές και ... το λαμπάκι μου από τη σειρά τέσσερα ακόμη δεν άναβε ... μια βδομάδα αργότερα και τίποτα δεν είχε γίνει...
Τέλος πάντων. Στις 1759 το αεροσκάφος ακούμπησε το gate (μετά από αρκετές αναταραχές καθ΄ όλη τη διάρκεια της πτήσης), και έτσι έκλεισε ακόμη μια πτήση...
Σημειώσεις: Και πάλι το λαμπάκι... δε ξέρω γιατί, αλλά αυτή η μικρή λεπτομέρεια που την έδωσε άσχημα...
Αποτέλεσμα
Αυτή τη φορά δε θα είμαι τόσο επιεικής όπως τη τελευταία φορά... Συνολικά θα έδινα βαθμό 7 (με άριστο το 10)... ένα βαθμό κόστισε το ... λαμπάκι και η κατάσταση των καθισμάτων σε μερικά σημεία, ένα η αναγγελία από το θάλαμο διακυβερνήσεως στην επιστροφή και ένα το ότι δε με ρώτησαν αν θέλω θέση στο παράθυρο (παρόλο που υπήρχαν, και εδώ δεν ευθύνεται το αεροδρόμιο, αλλά η εταιρεία μιας και έχει self-service στη Καβάλα).
Ελπίζω να ήταν καλό το trip-report μου και να μην σας κούρασα
Στις 23ΣΕΠ03 αποφάσισα να πετάξω για μια εβδομάδα προς Καβάλα. Έτσι, λοιπόν, το πρωί της Τετάρτης (24/9) πήρα τηλέφωνο στα γραφεία της Aegean Airlines για να ρωτήσω για εισιτήριο. Η κοπέλα στο τηλέφωνο μου είπε ότι έχουν προσφορές, όπου ένα ticket μετ΄ επιστροφής κοστίζει 150 €. Δυστυχώς, όμως, για την επιστροφή δε μου έβρισκε θέσεις. Έτσι, λοιπόν, η τιμή διαμορφώθηκε στα 291 € (νεανικό)
Τελικά, έκλεισα το εισιτήριο σε ένα ταξιδιωτικό γραφείο, όπου πλήρωσα 245 € (νεανικό, μιας και μέχρι το 26 έτος της ηλικίας σου για την Aegean θεωρήσε "νέος"
)Το πρόγραμμα πτήσης:
27SEP03: A3557 DUS 1755 - 2145 KVA, B733 04OCT03: A3556 KVA 1500 - 1700 DUS, B733 A3557, DUS - KVA, 27SEP03, 1755, B737-300 (SX-BTT), θέση: 05ΑΈφτασα στο αεροδρόμιο του Ντίσελντορφ στις 1620, και πήγα κατ΄ ευθείαν στο check-in της Aegean (υπήρχαν 3 γκισέ ανοιχτά). Το check-in, σχετικά γρήγορο, μιας και δεν υπήρχαν ουρές. Η κοπελιά στο check-in απλά τυπική, με ρωτήσει αν ήθελα θέση στο παράθυρο ή στο διάδρομο... τα συνηθισμένα (το handling στο DUS για την Α3 το έχει η AHS Aviation Handling Service GmbH, http://www.ahs-de.com).
Στις 1640 προσγειώθηκε το αεροσκάφος της Aegean που θα με μετέφερε στη Καβάλα. Ήταν το Β737-300 με νηολόγιο SX-BTT και 136 θέσεις επιβατών και σταμάτησε στο gate Β01. Boarding time ήταν στις 1725. Τελικά στις 1730 άρχισε το boarding από γέφυρες. Στις 1755 τελείωσε το boarding και αμέσως το αεροσκάφος ξεκίνησε προς τη runway.
Επίδειξη ασφαλείας από τις τέσσερις αεροσυνοδούς και αφού προσγειώθηκε ένα ERJ145 της Alitalia (προερχόμενο από MXP) take-off στις 1803 από τον 23L. Η πτήση ήταν να κρατήσει 2.35 ώρες. Στις 1830 (περίπου) μίλησε ο κυβερνήτης προς τους επιβάτες. Μας ανακοίνωσε από ποιες περιοχές θα περάσουμε και πάρα πολλά ακόμη (πολύ καλή αυτή η ανακοίνωση από θάλαμο διακυβέρνησης, σπάνια έχω ακούσει τόσο καλή). Επίσης είπε, ότι καθ΄ όλη τη διάρκεια της πτήσεις θα μας δίνει και επιπλέον πληροφορίες για την περιοχή από την οποία περνάμε ... και ... κράτησε το λόγο του. Συνολικά μίλησε τουλάχιστον έξι ( 6 ) φορές προς τους επιβάτες. Η διαδρομή ήταν: Ντίσελντορφ, Φρανκφούρτη, Μόναχο, Βιέννη, Λιουμπλιάνα, Ζάγκρεμπ, Βελιγράδι, Σκόπια, Θεσσαλονίκη και προσγείωση στη Καβάλα (ελπίζω να μην τα μπέρδεψα).
Επιστροφή, όμως στο on-board-service. Στις 1840 άρχισε να σερβίρετε το φαγητό. Καλό ήταν, όχι και τίποτε το ιδιαίτερο. Οι τέσσερις κοπελιές έκαναν πολύ ευγενικά τη δουλειά τους. Αφού τελείωσαν και μάζεψαν πάλι τους δίσκους η δύο από αυτές άρχισαν να ασχολούνται με τα παιδιά που είχαμε στο αεροσκάφος. Τα έπαιρναν αγκαλιά τους, τα μιλήσουν κτλ. κτλ. Πολύ ωραία φάση... (αχ!!! Πόσο θα ήθελα εκείνη τη στιγμή πάλι να είμαι μικρό παιδάκι και να με παίρνουν αγκαλιά τους
)Τελικά στις 21.34 προσγειωθήκαμε το αεροσκάφος (δεν υπάρχει τίποτε πιο όμορφο παρά προσγείωση τη νύχτα... τέλεια θέα, με τις κολώνες της ΔΕΗ να ανάβουν κτλ. κτλ.) και στις 21.39 ήμουν κιόλας μέσα στο λεωφορείο για τον αεροσταθμό ... άδικα έβαλαν για αυτά τα πέντε βήματα λεωφορεία, άλλα τι να πεις. Πάντως, να πω και κάτι καλό για το αεροδρόμιο της Καβάλας και τους υπαλλήλους της Aegean. Στις 21.46 είχα κιόλας τη βαλίτσα μου στα χέρια... Πολύ γρήγορα.
Σημειώσεις: Ως γνωστών πάνω από κάθε θέση, υπάρχουν μερικά λαμπάκια. Δύο από αυτά είναι αυτό που απαγορεύει το κάπνισμα και το άλλο αυτό για να βάλουμε τις ζώνες ασφαλείας. Εγώ καθόμουν στη σειρά 5! Το λαμπάκι πάνω από το κεφάλι μου δε μπορούσα να το διακρίνω καλά, μιας και ήταν ακριβώς από πάνω μου. Οπότε έβλεπα αυτό της σειράς 4! (τώρα αναρωτιέστε σίγουρα, τι θέλει να μας πει αυτό το παιδί τώρα
) Λοιπόν, το λαμπάκι (για τη ζώνη ασφαλείας) στη σειρά τέσσερα ήταν καμένο. Όμως αυτό της σειράς 3,2 και 1 δε μπορεί να το δει ο επιβάτης στη σειρά 5, μιας και είναι τραβηγμένες οι κουρτίνες για την διακεκριμένη θέση... Καταλαβαίνετε που το πάω... Αυτό μου χτύπησε άσχημα, αλλά είπα, θα το διορθώσουν μωρέ... τι να κάνεις.Επίσης το δέρμα των καθισμάτων ήταν σε μερικά σημεία σκισμένο... ένα επιπλέον μικρό αρνητικό στοιχείο.
Και ένα τελευταίο. Την ώρα της άφιξης στη Καβάλα, ήταν ένα ATR72 (SX-BIH) της Ολυμπιακής στο aproan του «Μέγας Αλέξανδρος» και ετοιμαζόταν να αναχωρήσει.
A3556, KVA - DUS, 04OCT03, 1500, B737-300 (SX-BTT), θέση: 04DΣτις 1340 έφτασα στο αεροδρόμιο. Εκείνη την ώρα επικρατούσε το αδιαχώρητο στον αεροσταθμό. Εκτός από τη πτήση προς Ντίσελντορφ, ήταν στις 14.35 και μια πτήση με ένα Avro (SX-DVD) της Aegean προς Αθήνα. Ένα γκισέ ανοιχτώ για τη πτήση προς Αθήνα (παρόλο που η πτήση πρέπει να είχε τουλάχιστον 95% πληρότητα) και δύο για τη πτήση προς Ντίσελντορφ. Τελικά στις 14.10 κατάφερα και έδωσα την βαλίτσα μου. Ούτε με ρώτησαν αν θέλω θέση στο παράθυρο ή στο διάδρομο (που από όσα είδα μετά στο αεροπλάνο, εκείνη την ώρα υπήρχαν ακόμη ελεύθερες στο παράθυρο), αλλά έβαζαν κατσάδες τον κόσμο (εδώ είχαν δίκαιο όμως, αλλά άλλη ιστορία αυτή).
Μετά έκανε στα γρήγορα μερικές φωτογραφίες (βλ. album) και πέρασα στο επόμενο βήμα του ελέγχου!!! Εκεί επίσης το αδιαχώρητο, με τις κοπελιές της Α3 να φωνάζουν από άκρη σε άκρη τους επιβάτες προς Αθήνα να περάσουν μπροστά... Ρεζιλίκια πράγματα (τα μεγάφωνα γιατί υπάρχουν άραγε
). Φυσικά πάλι έπρεπε να βγάλω τη ζώνη μου, μιας και (όπως πριν μια βδομάδα) δε με πίστευαν ότι η ζώνη μου ήταν αυτή που ανάγκαζε τον ανιχνευτήρα (ή πως το λένε αυτό το μηχάνημα) να σφυρίζει... Αλλά τη δουλειά τους κάνουν τα παιδιά και την έκαναν αυτή τη φορά πολύ καλά (σε σχέση με άλλες χρονιές)!!! Έτσι πρέπει.Τελικά, να δείτε χαρές μόλις είδα ότι πάλι το SX-BTT στεκόταν έξω... μόνο που δεν άρχισα να βρίζω
Επιβίβαση στις 1440. Και ο τελευταίος, από συνολικά 123 επιβάτες, μπήκε στις 1502 στο αεροσκάφος... Τελικά στις 1509 απογειώθηκε το αεροσκάφος και το δρομολόγιο θα κρατούσε 2.50 ώρες.
Η πτήση αυτή ήταν παρόμοια με αυτήν που αναφέρω πάνω με τις εξής διαφορές: Μόνο μια αναγγελία από το θάλαμο διακυβερνήσεως (η οποία δεν άξιζε και τόσα πολλά), οι κοπελιές (πάλι κοπελιές ήταν, καλά στην Aegean δεν υπάρχουν άντρες stewards?) ήταν τυπικές και ... το λαμπάκι μου από τη σειρά τέσσερα ακόμη δεν άναβε ... μια βδομάδα αργότερα και τίποτα δεν είχε γίνει...
Τέλος πάντων. Στις 1759 το αεροσκάφος ακούμπησε το gate (μετά από αρκετές αναταραχές καθ΄ όλη τη διάρκεια της πτήσης), και έτσι έκλεισε ακόμη μια πτήση...
Σημειώσεις: Και πάλι το λαμπάκι... δε ξέρω γιατί, αλλά αυτή η μικρή λεπτομέρεια που την έδωσε άσχημα...
Αποτέλεσμα
Αυτή τη φορά δε θα είμαι τόσο επιεικής όπως τη τελευταία φορά... Συνολικά θα έδινα βαθμό 7 (με άριστο το 10)... ένα βαθμό κόστισε το ... λαμπάκι και η κατάσταση των καθισμάτων σε μερικά σημεία, ένα η αναγγελία από το θάλαμο διακυβερνήσεως στην επιστροφή και ένα το ότι δε με ρώτησαν αν θέλω θέση στο παράθυρο (παρόλο που υπήρχαν, και εδώ δεν ευθύνεται το αεροδρόμιο, αλλά η εταιρεία μιας και έχει self-service στη Καβάλα).
Ελπίζω να ήταν καλό το trip-report μου και να μην σας κούρασα
Καλή η παρατήρηση... το SX-BBTεννοώ 
