fotis
Concorde-Class-Member
- Εγγραφή
- 04/02/2007
- Μηνύματα
- 1.714
- Likes
- 1
- Περιοχή
- Athens/Munich
- Website
- www.videoart.gr
- Αγαπημένη αεροπορική εταιρεία (ICAO Code)
- IMP
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- EDDM
συνέχεια από το προηγούμενο.....
Τρίτη 13 Μαϊου
Αφύπνιση στις 4:30. Γρήγορο ντους και απόπειρα(!) check out στη ρεσεψιόν.
Η διαφορά μας με τον ρεσεψιονίστ ήταν 9,5 δηνάρια τα οποία είχαν χρεωθεί στο δωμάτιό μου. Ήμουν 1000% βέβαιος ότι δεν είχα κάνει αυτή τη χρέωση διότι εξοφλούσα τα πάντα μετρητοίς. Αυτό που με πείραξε ήταν το "πλήρωσε τα γιατί δε φεύγεις από εδώ" ύφος του ρεσεψιονίστ. Ευτυχώς επικράτησε το δικό μου "δείξε μου την απόδειξη που υπόγραψα για τη χρέωση, γιατί θα πεις το δεσπότη Παναγιώτη" ύφος μου και έπειτα από (αρκετό) ψάξιμο βρήκε την απόδειξη την οποία μου έδειξε με περίσσιο χαμόγελο. Όταν όμως σύγκρινε την υπογραφή της απόδειξης με την δική μου υπογραφή στο check-in sheet και είδε ότι δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ τους, το χαμόγελό του εξαφανίστηκε... Κάποιος κύριος Willfort είχε χρεώσει στο δικό μου δωμάτιο τον δικό του καφέ.
Τέλος καλό, όλα καλά, κάναμε check out και 5 και κάτι και ξεκινήσαμε για το αεροδρόμιο αφού η πτήση μας (αρχικά για Λάρνακα και κατόπιν για Αθήνα) αναχωρούσε στις 7:00. Ευτυχώς που στο check in πρόσεξα ότι το tag στη βαλίτσα μου έγραφε Λάρνακα και όχι Αθήνα. Το επισήμανα στον υπάλληλο ο οποίος το διόρθωσε, άρα θα την παραλάμβανα στην Αθήνα (όπως και έγινε).
Το αεροδρόμιο είπαμε….. ούτε καν αδιάφορο.
Μικρό, άσχημο, με ελάχιστα μαγαζιά… Ο εφιάλτης του transit.
Στην πύλη 9 μας περίμενε ο Akamas, το Α320 (5B-DBB) της Cyprus Airways. Επιβίβαση από φυσούνα, πρώτη εντύπωση του Αkama καλή, πλήρωμα κακάσχημο αλλά χαμογελαστό. Δεύτερη επισταμένη ματιά για να δω αν υπάρχει το απαραίτητο για την πτήση αξεσουάρ......... και απογοήτευση πλήρης.
Ο Akamas δεν έχει υποπόδιο!!!
Πληρότητα ίσως κάτω του 30%. Push back ακριβώς στις 7:00, τροχοδρόμηση για το διάδρομο προσαπογείωσης περνώντας δίπλα από τα εγκαταλειμμένα αεροσκάφη της Iraqi τα οποία όμως (προς απογοήτευση του συμφορουμίτη seven4seven) ήταν στην άλλη πλευρά από αυτή που καθόμουν και δεν κατάφερα να φωτογραφίσω, ήρεμη απογείωση και πτήση στα 28000 πόδια (απ’ ότι είπε ο κυβερνήτης στη μοναδική ενημέρωση που έκανε).
Κατά τη διάρκεια της πτήσης και κάπου μέσα στη ζάλη του ύπνου μου καταλάβαινα πολύ μικρές αναταράξεις οι οποίες βοηθούσαν στο νανούρισμα. Η φωνή του κυβερνήτη να δέσουμε τις ζώνες μας γιατί αρχίζει η κάθοδος με ξύπνησε χωρίς να έχω καταλάβει πότε ανεβήκαμε και πότε κατεβήκαμε (55 λεπτά πτήση όλη και όλη, τι να καταλάβει κανείς). Ο χυμός που βρήκα δίπλα μου ήταν για μένα μια ευχάριστη έκπληξη. Το μοναδικό που μοιράστηκε, αλλά εκείνη τη στιγμή μάλλον και το μοναδικό που ήθελα.
Με τα πολλά προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο της Λάρνακας και μας παρέλαβε το λεωφορείο που μας μετέφερε στο κτίριο. Εκεί μία και μοναδική υπάλληλος προσπαθούσε να εξυπηρετήσει περίπου 35-40 transit επιβάτες. Με πολλή καλή θέληση από την υπάλληλο και με ακόμα περισσότερη από τους επιβάτες, πήραμε τις κάρτες επιβίβασης και περάσαμε στην αίθουσα-δωμάτιο για να περιμένουμε να μας παραλάβει άλλο λεωφορείο και να μας οδηγήσει στις αίθουσες αναχωρήσεων.
AMM-LCA
CY403
Αεροσκάφος: Α320 (5B-DBB) αδιάφορο 6,5/10
Πληρότητα: 30%
Θέση: 11Α (έξοδος κινδύνου)
Seat Pitch:έξοδος κινδύνου, άρα εκτός συναγωνισμού
Φαγητό: μόνο χυμός, υπάρχουν και χειρότερα (low cost) 5/10
Πλήρωμα: Άσχημο αλλά χαμογελαστό 6,5/10
On time: Εγγλέζοι στο ραντεβού τους 10/10
IFE: Νομίζω ότι έπαιξε «Φιλαράκια» (για 55 λεπτά ούτε καν χρειαζόταν) 8/10
Σύνολο: 7/10
Θα ξαναπετούσατε μαζί τους;
Αν δε γίνεται αλλιώς
......Ευτυχώς ο χρόνος ανάμεσα στις δύο πτήσεις ήταν μιάμιση ώρα, που σημαίνει ότι αν αφαιρέσουμε το χρόνο παραλαβής των νέων καρτών επιβίβασης και του μπες βγες από/στο αεροπλάνο, δεν περίσσευε πολύς χρόνος για να βαρεθούμε στο, φτωχό πλην τίμιο, αεροδρόμιο της Λάρνακας.
Επιβίβαση από την πύλη 7, όπου πριν από εμάς επιβιβαζόταν η πτήση CY418 για Παρίσι μέσω Θεσσαλονίκης. Η δική μας πτήση ήταν on time αλλά κάποιοι επιβάτες της πτήσης Λάρνακα - Θεσσαλονίκη/Παρίσι δεν ήταν on time και καθυστέρησαν τη δική μας επιβίβαση.
Τελικά η επιβίβασή μας ξεκίνησε στις 9:30, η οποία ήταν και η ώρα αναχώρησής μας. Το λεωφορείο μας μετέφερε στο Agapinor A320 (5B-DAW). Αυτή τη φορά το πλήρωμα ήταν γλυκύτατο, ομορφότατο και με χαμόγελο να το ερωτεύεσαι. Προσεγμένο εσωτερικό του αεροσκάφους (το εσωτερικό του πληρώματος δεν το είδα), με άνετο seat pitch στην 14Α, αλλά.........χωρίς υποπόδιο .
Επίδειξη σωστικών μέσων από τις οθόνες και push back στις 10:00 αντί για τις 9:30. Ομαλότατη απογείωση, μηδέν ενημέρωση από τους κυβερνήτες και μοίρασμα εφημερίδων από το πλήρωμα.
Αυτή τη φορά δεν πήρα εφημερίδα γιατί ο «Κύρηξ» και ο «Φιλελεύθερος» δεν μπορούσαν να συνοδεύσουν αρμονικά το κουτί που μας έφεραν για πρωινό και περιείχε ένα κρουασάν ζαμπόν τυρί (νόστιμο), ένα μπισκότο πασαλειμένο με σοκολάτα (άνοστο), ένα ποτηράκι νερό και ποτήρι για καφέ.
Πτήση χωρίς ούτε μία ανατάραξη, χωρίς ούτε ένα κενό αέρα και ύπνος μέχρι τη Νάξο και την Πάρο. Ξύπνημα από τα λόγια του κυβερνήτη ο οποίος επιτέλους(!) μας ενημέρωσε ότι αρχίσαμε την κάθοδο και ότι αριστερά μας βλέπουμε τη Νάξο και την Πάρο και δεξιά μας τη Μύκονο (για τον Τζων Τζων Γαλάτη δεν είπε κάτι, άρα πρέπει να ήταν στην Αθήνα).
Μετά από περίπου 20-25 λεπτά οι ρόδες του Agapinor ακουμπούσαν στο διάδρομο του Ελ. Μπένι.
Πέρασμα πάνω από την Αττική Οδό και γραμμή για το stand Α13 (νομίζω) όπου περιμέναμε ένα πεντάλεπτο για να «ξεπαρκάρει» μια άλλη Cyprus.
LCA-ATH
CY312
Αεροσκάφος: Α320 (5B-DAW) Καλό 8/10
Πληρότητα: 70-75%
Θέση: 14 A
Seat Pitch: Καλό 8/10
Φαγητό: Έχουμε φάει και καλύτερα 6/10
Πλήρωμα: Γλυκύτατο 8/10
Οn time: 30 λεπτά καθυστέρηση 6/10
IFE: «Φιλαράκια» 7/10
Σύνολο: 7/10
Θα ξαναπετούσατε μαζί τους;
Γιατί όχι;
μείνετε μαζί μας για να δείτε στο επόμενο (τελευταίο) επεισόδιο:
εντυπώσεις από το ταξίδι,
εντυπώσεις από τις πτήσεις,
τι μας έλειψε,
συμβουλές και προτάσεις για όσους επισκεφτούν αυτή τη χώρα
συνεχίζεται...
Τρίτη 13 Μαϊου
Αφύπνιση στις 4:30. Γρήγορο ντους και απόπειρα(!) check out στη ρεσεψιόν.
Η διαφορά μας με τον ρεσεψιονίστ ήταν 9,5 δηνάρια τα οποία είχαν χρεωθεί στο δωμάτιό μου. Ήμουν 1000% βέβαιος ότι δεν είχα κάνει αυτή τη χρέωση διότι εξοφλούσα τα πάντα μετρητοίς. Αυτό που με πείραξε ήταν το "πλήρωσε τα γιατί δε φεύγεις από εδώ" ύφος του ρεσεψιονίστ. Ευτυχώς επικράτησε το δικό μου "δείξε μου την απόδειξη που υπόγραψα για τη χρέωση, γιατί θα πεις το δεσπότη Παναγιώτη" ύφος μου και έπειτα από (αρκετό) ψάξιμο βρήκε την απόδειξη την οποία μου έδειξε με περίσσιο χαμόγελο. Όταν όμως σύγκρινε την υπογραφή της απόδειξης με την δική μου υπογραφή στο check-in sheet και είδε ότι δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ τους, το χαμόγελό του εξαφανίστηκε... Κάποιος κύριος Willfort είχε χρεώσει στο δικό μου δωμάτιο τον δικό του καφέ.
Τέλος καλό, όλα καλά, κάναμε check out και 5 και κάτι και ξεκινήσαμε για το αεροδρόμιο αφού η πτήση μας (αρχικά για Λάρνακα και κατόπιν για Αθήνα) αναχωρούσε στις 7:00. Ευτυχώς που στο check in πρόσεξα ότι το tag στη βαλίτσα μου έγραφε Λάρνακα και όχι Αθήνα. Το επισήμανα στον υπάλληλο ο οποίος το διόρθωσε, άρα θα την παραλάμβανα στην Αθήνα (όπως και έγινε).
Το αεροδρόμιο είπαμε….. ούτε καν αδιάφορο.
Μικρό, άσχημο, με ελάχιστα μαγαζιά… Ο εφιάλτης του transit.
Στην πύλη 9 μας περίμενε ο Akamas, το Α320 (5B-DBB) της Cyprus Airways. Επιβίβαση από φυσούνα, πρώτη εντύπωση του Αkama καλή, πλήρωμα κακάσχημο αλλά χαμογελαστό. Δεύτερη επισταμένη ματιά για να δω αν υπάρχει το απαραίτητο για την πτήση αξεσουάρ......... και απογοήτευση πλήρης.
Ο Akamas δεν έχει υποπόδιο!!!
Πληρότητα ίσως κάτω του 30%. Push back ακριβώς στις 7:00, τροχοδρόμηση για το διάδρομο προσαπογείωσης περνώντας δίπλα από τα εγκαταλειμμένα αεροσκάφη της Iraqi τα οποία όμως (προς απογοήτευση του συμφορουμίτη seven4seven) ήταν στην άλλη πλευρά από αυτή που καθόμουν και δεν κατάφερα να φωτογραφίσω, ήρεμη απογείωση και πτήση στα 28000 πόδια (απ’ ότι είπε ο κυβερνήτης στη μοναδική ενημέρωση που έκανε).
Κατά τη διάρκεια της πτήσης και κάπου μέσα στη ζάλη του ύπνου μου καταλάβαινα πολύ μικρές αναταράξεις οι οποίες βοηθούσαν στο νανούρισμα. Η φωνή του κυβερνήτη να δέσουμε τις ζώνες μας γιατί αρχίζει η κάθοδος με ξύπνησε χωρίς να έχω καταλάβει πότε ανεβήκαμε και πότε κατεβήκαμε (55 λεπτά πτήση όλη και όλη, τι να καταλάβει κανείς). Ο χυμός που βρήκα δίπλα μου ήταν για μένα μια ευχάριστη έκπληξη. Το μοναδικό που μοιράστηκε, αλλά εκείνη τη στιγμή μάλλον και το μοναδικό που ήθελα.
Με τα πολλά προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο της Λάρνακας και μας παρέλαβε το λεωφορείο που μας μετέφερε στο κτίριο. Εκεί μία και μοναδική υπάλληλος προσπαθούσε να εξυπηρετήσει περίπου 35-40 transit επιβάτες. Με πολλή καλή θέληση από την υπάλληλο και με ακόμα περισσότερη από τους επιβάτες, πήραμε τις κάρτες επιβίβασης και περάσαμε στην αίθουσα-δωμάτιο για να περιμένουμε να μας παραλάβει άλλο λεωφορείο και να μας οδηγήσει στις αίθουσες αναχωρήσεων.
AMM-LCA
CY403
Αεροσκάφος: Α320 (5B-DBB) αδιάφορο 6,5/10
Πληρότητα: 30%
Θέση: 11Α (έξοδος κινδύνου)
Seat Pitch:έξοδος κινδύνου, άρα εκτός συναγωνισμού
Φαγητό: μόνο χυμός, υπάρχουν και χειρότερα (low cost) 5/10
Πλήρωμα: Άσχημο αλλά χαμογελαστό 6,5/10
On time: Εγγλέζοι στο ραντεβού τους 10/10
IFE: Νομίζω ότι έπαιξε «Φιλαράκια» (για 55 λεπτά ούτε καν χρειαζόταν) 8/10
Σύνολο: 7/10
Θα ξαναπετούσατε μαζί τους;
Αν δε γίνεται αλλιώς
......Ευτυχώς ο χρόνος ανάμεσα στις δύο πτήσεις ήταν μιάμιση ώρα, που σημαίνει ότι αν αφαιρέσουμε το χρόνο παραλαβής των νέων καρτών επιβίβασης και του μπες βγες από/στο αεροπλάνο, δεν περίσσευε πολύς χρόνος για να βαρεθούμε στο, φτωχό πλην τίμιο, αεροδρόμιο της Λάρνακας.
Επιβίβαση από την πύλη 7, όπου πριν από εμάς επιβιβαζόταν η πτήση CY418 για Παρίσι μέσω Θεσσαλονίκης. Η δική μας πτήση ήταν on time αλλά κάποιοι επιβάτες της πτήσης Λάρνακα - Θεσσαλονίκη/Παρίσι δεν ήταν on time και καθυστέρησαν τη δική μας επιβίβαση.
Τελικά η επιβίβασή μας ξεκίνησε στις 9:30, η οποία ήταν και η ώρα αναχώρησής μας. Το λεωφορείο μας μετέφερε στο Agapinor A320 (5B-DAW). Αυτή τη φορά το πλήρωμα ήταν γλυκύτατο, ομορφότατο και με χαμόγελο να το ερωτεύεσαι. Προσεγμένο εσωτερικό του αεροσκάφους (το εσωτερικό του πληρώματος δεν το είδα), με άνετο seat pitch στην 14Α, αλλά.........χωρίς υποπόδιο
. Επίδειξη σωστικών μέσων από τις οθόνες και push back στις 10:00 αντί για τις 9:30. Ομαλότατη απογείωση, μηδέν ενημέρωση από τους κυβερνήτες και μοίρασμα εφημερίδων από το πλήρωμα.
Αυτή τη φορά δεν πήρα εφημερίδα γιατί ο «Κύρηξ» και ο «Φιλελεύθερος» δεν μπορούσαν να συνοδεύσουν αρμονικά το κουτί που μας έφεραν για πρωινό και περιείχε ένα κρουασάν ζαμπόν τυρί (νόστιμο), ένα μπισκότο πασαλειμένο με σοκολάτα (άνοστο), ένα ποτηράκι νερό και ποτήρι για καφέ.
Πτήση χωρίς ούτε μία ανατάραξη, χωρίς ούτε ένα κενό αέρα και ύπνος μέχρι τη Νάξο και την Πάρο. Ξύπνημα από τα λόγια του κυβερνήτη ο οποίος επιτέλους(!) μας ενημέρωσε ότι αρχίσαμε την κάθοδο και ότι αριστερά μας βλέπουμε τη Νάξο και την Πάρο και δεξιά μας τη Μύκονο (για τον Τζων Τζων Γαλάτη δεν είπε κάτι, άρα πρέπει να ήταν στην Αθήνα).
Μετά από περίπου 20-25 λεπτά οι ρόδες του Agapinor ακουμπούσαν στο διάδρομο του Ελ. Μπένι.
Πέρασμα πάνω από την Αττική Οδό και γραμμή για το stand Α13 (νομίζω) όπου περιμέναμε ένα πεντάλεπτο για να «ξεπαρκάρει» μια άλλη Cyprus.
LCA-ATH
CY312
Αεροσκάφος: Α320 (5B-DAW) Καλό 8/10
Πληρότητα: 70-75%
Θέση: 14 A
Seat Pitch: Καλό 8/10
Φαγητό: Έχουμε φάει και καλύτερα 6/10
Πλήρωμα: Γλυκύτατο 8/10
Οn time: 30 λεπτά καθυστέρηση 6/10
IFE: «Φιλαράκια» 7/10
Σύνολο: 7/10
Θα ξαναπετούσατε μαζί τους;
Γιατί όχι;
μείνετε μαζί μας για να δείτε στο επόμενο (τελευταίο) επεισόδιο:
εντυπώσεις από το ταξίδι,
εντυπώσεις από τις πτήσεις,
τι μας έλειψε,
συμβουλές και προτάσεις για όσους επισκεφτούν αυτή τη χώρα
συνεχίζεται...
)
