ATH-FRA-MAN / LON-ATH November 2007

  • Thread starter Thread starter jerry
  • Ημερομηνία δημιουργίας Ημερομηνία δημιουργίας

jerry

Concorde-Class-Member
Εγγραφή
04/01/2003
Μηνύματα
4.353
Likes
1.361
Website
www.air-born.gr
Για άλλη μια χρονιά Νοέμβρη μήνα με πιάνει μια μανία να πηγαίνω στην Αγγλία να δω φίλους. Μου έχουν πει πως τότε δε βρέχει. Στα πλαίσια λοιπόν της επανάληψης ταξιδιών (βλέπε περυσινό ριπόρτ στην Αγγλία μέσω Γερμανίας) για φέτος το μενού είχε για άλλη μια φορά "φτηνή" Aegean μέχρι γερμανία και από εκεί κάποια αγγλική loco μέχρι το αμερικάνικο παράρτημα της ευρώπης. Αυτή τη χρονιά ήταν η σειρά της flybe. Ας τα πάρουμε απο την αρχή.

ATH-FRA 20NOV07 A3832
EQP:B734 REG:SXBGH
DEP:1115 ARR:1325
TAKEOFF:1126 LANDING:1325

39 ευρώ + φόροι = λίγο πάνω από τα 50. Τιμή-βόμβα για τα ελληνικά δεδομένα που δε μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Έχει και το 320 η Αιγαίου στη Φρανκφούρτη, είπα και εγώ να το δοκιμάσω έπειτα και από παιάνες του captainjumbo (fra-ath) για το γερμανοκεντρικό service της εταιρείας. Αμ δε! Αρκετές μέρες πριν η εταιρεία αποφάσισε να είναι η 20η Νοεμβρίου εκείνη η μοναδική μέρα του χρόνου που στη Φρανκφούρτη δε θα στείλει 320 αλλά ένα από τα καταπληκτικά 734 της. Να πω ότι δε συγχύστηκα, δε θα το πω, να πω ότι τσαντίστηκα, θα το πω. Παρόλα αυτά δεν είχα επιλογή. Μας περίμενε και μία flybe στη φρανκφούρτη. Ηλεκτρονικό checkin μία μέρα πριν έπειτα από alert email της εταιρείας πως το "CHECKIN της επόμενής σας πτήσης ΑΝΟΙΞΕ!". Επέλεξα την 9F, εκτύπωση την απρόσωπη κάρτα επιβίβασης και έπεσα για ύπνο. Το πρωί έφτασα με μία σχετική άνεση στα άδεια counter της εταιρείας και ζήτησα να μου τσεκάρουν την αποσκευή μου. Η χαρωπή υπάλληλος (που τελείωνε και τη βάρδιά της) μου τσέκαρε την αποσκευή σε χρόνο dt και αυτή τη φορά δε μου έδωσε άλλη κάρτα επιβίβασης (όχι όπως εδώ(ath-cfu το περασμένο καλοκαίρι)). Το αεροσκάφος ήταν προγραμματισμένο να προσγειωθεί στις 1030 από LCA. Αντιθέτως το 320 που θα με πήγαινε υπό φυσιολογικές συνθήκες (κλαψ) θα ταξίδευε για STR εκείνο το πρωί. Το ταλαιπωρημένο SXBGH που είχε κλείσει αισίως 19 χρόνια και 1 μήνα περίπου συνεχούς υπηρεσίας, αφίχθη στην ώρα του. Φήμες που θέλουν να είναι το παλαιότερο 734 σε υπηρεσία στην Ευρώπη δεν έχουν επιβεβαιωθεί. Στην ώρα τους ήταν και οι λιγοστοί επιβάτες της πτήσης 832 στο gate B27 για την επιβίβαση. Προσπάθησα να τους κάνω screening. Αρκετοί ξένοι, γερμανοί οι περισσότεροι, μερικοί Έλληνες μπίζνεςμεν και εγώ. 53 ψυχές όλες και όλες. Τουλάχιστον θα είχαμε την άνεσή μας, οπότε μπαίνοντας τελευταίος απλώθηκα φαρδύς πλατύς στη σειρά 12 (έξοδος κινδύνου). Το πλήρωμα ευδιάθετο, πρόσχαρο και αστειευόμενο προσέφερε καραμελίτσες και κάπως έτσι με πληρότητα λίγο πάνω από 30% ξεκινήσαμε το taxi για τον 03R. Απογείωση σχετικά ontime στις 1126, αριστερή στροφή και η γνωστή διαδρομή για τη Γερμανία. Λίγο μετά την απογείωση το πλήρωμα σέρβιρε αναψυκτικά και φυστικάκια. Προς στιγμήν πίστευα ότι κάνω domestic πτήση αλλά όχι βρε, απλά ήταν νωρίς για το μεσημεριανό που σερβιρίστηκε μετά.. Δεν είδα κάτι ιδιαίτερο στο γεύμα, πέννες, σαλατούλα (το -ούλα είναι εμφαντικό του μεγέθους) και γλυκάκι (το ίδιο και το -άκι). Bar service, καφέ, τσάι, τσάι, καφέ, πωλήσεις, πωλήσεις ήταν οι φωνές που ακούστηκαν στην καμπίνα για την επόμενη ώρα μέχρι την άφιξη στη Φρανκφούρτη ontime στο διάδρομο 07L. Τα μάτια καρφωμένα αριστερά για το 340 της South African (συνήθως είχε και Qantas αλλά σήμερα όχι), το jumbo της Southern Air κρυμμένα πίσω από 20 Lufthansa και άλλες πολλές Lufthansa. Να δείτε που οι γερμανοί βλέπουν στην εταιρεία αυτή το 4ο ράιχ και μια μέρα θα κατακτήσουν τον κόσμο. Taxi μερικά λεπτά μέχρι το gate και αποβίβαση ενώ οι επιβάτες περίμεναν ήδη για την αναχώρηση της πτήσης για Θεσσαλονίκη. Οι αποσκευές κυλούσαν 10 λεπτά αργότερα.

Βαθμολογία :
Αεροσκάφος : 7/10
Πλήρωμα : 9/10
On Time : 9/10
Φαγητό : 7.5/10
ground service : 10/10 (έχω τους λόγους μου)
Ακόμα μία πτήση με Aegean που αν η τιμή δεν ήταν δελεαστική μάλλον θα είχα βρει άλλο τρόπο μετάβασης.

Coming up next :
:arrow: flybe : η εταιρεία των businessmen που χρεώνει τις αναπνοές στο αεροπλάνο
:arrow: British Airways : Η γηραιά αλβιώνα παραδίδει μαθήματα
 
Σεβόμενος την αγωνία του αναγνωστικού κενού παρουσιάζω αμέσως το δεύτερο σκέλος.

FRA-MAN BE7268
EQP:ERJ-145 REG:GEMBD
DEP:1930 ARR:2020
TAKEOFF:2120 LANDING:2150


Για κάποιο λόγο πάντα ήθελα να πετάξω με τη flybe. Η τιμή προσφορά στο site της για 8 ευρώ με έκανε να την κλικάρω. Διαπίστωσα ότι κάνοντας κλικ και προχωρώντας την κράτηση η τιμή μπορεί να μεγαλώσει απίστευτα. Φυσικά στην τιμή που αναγράφεται αρχικά δε συμπεριλαμβάνονται φόροι (30 ευρώ περίπου). Φυσικά δε συμπεριλαμβάνεται η αποσκευή. Online κοστίζει 7 ευρώ. Στο αεροδρόμιο 15 ευρώ. Αν θες να κλείσεις συγκεκριμένη θέση στο αεροπλάνο πληρώνεις 7 ευρώ. Αν είναι έξοδος κινδύνου 20 ευρώ. Σωστό φαρμακείο. Έβαλα στο καλάθι μου το minimum δυνατό (το ναύλο, τους φόρους και μια αποσκευή) και πάτησα enter κλείνοντας τα μάτια και ελπίζοντας ότι δε θα έχω άλλες χρεώσεις. Ευτυχώς την έβγαλα καθαρή με 40-45 ευρώ περίπου ενώ με όλα τα φρου-φρου μπορούσα να έχω φτάσει στα 70-75. Να επαναλάβουμε εδώ ότι ο ναύλος ήταν 8 ευρώ, ενώ αν κάποιος ήθελε την προηγούμενη μέρα να αγοράσει θέση, θα έπρεπε να δώσει για το ναύλο μόνο περί τα 435 ευρώ! Ναι ναι!
Πάω λοιπόν τρομαγμένος στο Τ2 να τσεκάρω, πιστεύοντας ότι θα αρχίσουν να με χρεώνουν που κάνω checkin, που περπατάω, που χαμογελάω. Ευτυχώς τη γλύτωσα και η χαρούμενη όμορφη γερμανίδα υπάλληλος σε όμορφα αγγλικά μου έδωσε το παράθυρο 11C. Παρόλα αυτά δε με άφησε έτσι απλά να φύγω. Με απείλησε πως το gate είναι πολύ μακρυά, τουλάχιστον μισή ώρα περπάτημα και έχω να περάσω και δύο ελέγχους χειραποσκευών, οπότε καλό θα ήταν να ξεκινήσω σιγά,σιγά... Ήταν πολύ όμορφη για να της κρατήσω κακία οπότε άρχισα την πορεία μου για το D51. Την τελευταία φορά που έφευγα από το Τ2 ήταν περίπου πριν 3 χρόνια όπου αν διαβάσετε καλά ο έλεγχος ήταν ταπεινωτικός. Αυτή τη φορά με άλλο αέρα τους ξεφτίλισα κανονικά και αφού τους πήρε ώρα να κοιτάνε το νέου τύπου διαβατήριό μου τελικά με άφησαν να περάσω πολύ απλά ενώ στις χειραποσκευές δεν είδαν κάτι ιδιαίτερο. Και μετά ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο τα πόδια. Και αυτός τα χρησιμοποίησε για να περπατάει στο Τ2 της Φρανκφούρτης. Προχωράς, προχωράς, προχωράς. Κάποια στιγμή τελειώνουν οι φυσσούνες και αρχίζεις να κατεβαίνεις σκάλες. Συναντάς κάποια έργα, τα αγνοείς και συνεχίζεις ευθεία. Ξαφνικά φτάνεις σε ένα δεύτερο έλεγχο χειραποσκευών, όπου όμως κυριαρχούν οι σικάτοι κύριοι με τα κοστουμάκια και οι φινετσάτες κυρίες με τα ταγέρ, επιβάτες της flybe(και της ΒΑ) με τους χαρτοφύλακες και τα λαπτοπ ανά χείρας. Ο υπάλληλος έπαθε πολιτισμικό σοκ όταν του είπα πως στην τσάντα δεν έχω λαπτοπ. "Νο λαπτοπ? νο λαπτοπ?" αναφωνούσε και του εξηγούσα. Η αίθουσα αναμονής για τα gates D50-D53 είχε ένα bar και καρεκλίτσες, και εξυπηρετούσε τις πτήσεις της ΒΑ και της flybe(codeshare με τη ΒΑ). Εκείνη την ώρα έφευγε μία ΒΑ για LHR γεμάτη businessmen. Καθάρισε ο τόπος και μείναμε οι επιβάτες της flybe, άλλοι για BHX, άλλοι για SOU και άλλοι για MAN. Οι περισσότεροι έβγαλαν τα λαπτοπ τους και άρχισαν να τα δείχνουν ο ένας στον άλλο και να συζητάνε για διάφορα οικονομικοτεχνικά ζητήματα. ΕΕεε εκεί και εγώ πωρώθηκα και έβγαλα έξω το P1i μου και άρχιζα να παίζω με το πενάκι puzzle bubble με ύφος όμως διαχείρισης υψηλών χαρτοφυλακίων. Και μετά ήρθε η ώρα να φάμε. Φυσικά δεν πιστεύω να περιμένατε ότι η flybe θα σερβίρει φαγητό δωρεάν, κάτι το οποίο γνώριζαν οι περισσότεροι επιβάτες και γιαυτό έτρωγαν πριν μπουν στο αεροπλάνο. Και κάπως έτσι η ώρα πέρασε... Είχε πάει 7, 7.15, 7.30. Σιγή. Κάποια στιγμή γίνεται μια αναγγελία σε σπαστά αγγλικά ότι η πτήση έχει καθυστέρηση και πως νεότερα θα δοθούν.. αργότερα! Με τα πολλά, πολλά και με ελάχιστη ενημέρωση για το αν θα φύγουμε, πότε θα φύγουμε (ευτυχώς ο George από την Αθήνα με ενημέρωσε σχετικά) το αεροσκάφος προσγειώθηκε από το ΜΑΝ κατα-καθυστερημένο στις 9 παρά και στις 9 άρχισε η επιβίβαση με λεωφορείο. Κρύο έξω από το embraer (με τα χρώματα της flybe). Αργότερα συνειδητοποίησα πως ήταν το ίδιο που είχε χάσει λίγο το δρόμο του στο Ανόβερο.. Τυχερός σκέφτηκα που πετάω με τέτοιο τιμημένο κομμάτι! Η επιβίβαση γρήγορη με τις δύο αεροσυνοδούς (Rachel και Tiffany ή κάπως έτσι) να μας υποδέχονται με χαμόγελο και αγγλικό χιούμορ. Τρέχω στην 11C. Όσο μπορεί να τρέξει κανείς στην καμπίνα ενός Embraer, χωρίς να το διαλύσει. Ντουλαπάκια υπάρχουν μόνο από την πλευρά των διπλών θέσεων, όποιος προλάβει τα βάζει εκεί, οι υπόλοιποι σε κάποια άλλη πτήση. Και τότε άρχισε το λογύδριο του κυβερνήτη που μας εξήγησε σε άπταιστα αγγλικά(και γιαυτό δεν κατάλαβα γρι) το λόγο της καθυστέρησης αλλά μας είπε ότι θα κάνει ότι είναι δυνατόν για να μας πάει στο ΜΑΝ το συντομότερο δυνατό. Ο διπλανός μου, κλασσικός businessman κάθισε αφού έβγαλε το σακάκι του και με χαιρέτησε, βλέποντάς με δε κουρασμένο μου είπε "tough day at work, huh?"... "Yeeeessss" του είπα χωρίς δεύτερη κουβέντα, γιατί να του χαλάσω τη φαντασίωσή του. Η Rachel είχε τρελό κέφι και είχε λυθεί στα γέλια με κάτι επιβάτες στις πίσω σειρές ενώ όλοι αδημονούσαμε να φύγουμε επιτέλους. Εν τω μεταξύ είχα βολευτεί στη καμπίνα του embraer, την οποία περίμενα κάπως πιο κλειστοφοβική. Το παράθυρο ήταν αρκετά μεγάλο και στο ύψος μου (δε χρειαζόταν να σκύβω για να δω έξω όπως στο CRJ200, λες και είμαι σε πλοίο). Βέβαια, ένιωθες την μικρότητα του χώρου όταν το πόδι σου στα δεξιά ακουμπούσε σε... καμπυλωμένο έδαφος ενώ και το seatpitch δεν ήταν το καλύτερο δυνατό! Ήρωες ήταν εκείνοι που έρχονταν (ίσως και με το ίδιο νηολόγιο) με το ERJ από το BHX στην ATH κάποτε... Με τούτα και με κείνα, με την πολυλογία του κυβερνήτη και με τα χαζογελάκια της Rachel τροχοδρομήσαμε και απογειωθήκαμε απο τον 07R στις 2120.
Η υπόλοιπη πτήση κύλησε ομαλά και αναμενόμενα μέσα στη νύχτα. Ο διπλανός μου διάβαζε τον Economist, εγώ διάβαζα τον οδηγό της Λατινικής Αμερικής. όταν με ρώτησε του είπα ότι θα πάω για δουλειά... Τα κορίτσια του πληρώματος πέρασαν 2 φορές με το trolley, μία με τα φαγιά και τα ποτά και μία με τα είδη προς πώληση. Τόση είναι η μανία της εταιρείας να βγάλει λεφτά που σε ρωτούσαν προσωπικά αν θες κάτι να φας, να πιεις... Ο κυβερνήτης είχε φάει αγγλική γλυστρίδα και μας μιλούσε ακατάπαυστα. Μας έλεγε για τον καιρό στο ΜΑΝ, για το σέρβις των κοριτσιών, μας έλεγε σε πόση ώρα θα φτάσουμε.. Όταν δε άρχισε η προσέγγιση, αποφάσισε να μας δίνει live την πορεία μας για το έδαφος. "Ladies and gentlemen, 15 minutes to the ground". Μετά από λίγο, "Ladies and gentlemen, 10 minutes to the ground, 10 minutes to the ground". Προς στιγμήν ο τόνος της φωνής του ήταν τέτοιος που ένιωσα ότι κάτι κακό έχει στο μυαλό με αυτό το "ground" που του έχει κολλήσει αλλά τελικά στις 2150 τοπική πιάναμε στον 05R. Άμεσο vaccate, φυσικά αποφώνηση από τον καπετάνιο, που ήταν σα να είχε ολοκληρώσει τις γενετήσιες ορμές του μετά τη λαλύστατη αυτή προσέγγιση. Αποβίβαση, αποχαιρετισμός από τα κορίτσια, είσοδος στο terminal, έλεγχος διαβατηρίων (ολοκληρώθηκε αψόγως) και παραλαβή αποσκευών..

Βαθμολογία :
Αεροσκάφος : 8.5/10
Πλήρωμα : 9.5/10
On Time : 3/10
Φαγητό : Πως είπατε?

Σαν απολογισμό :
- Στη flybe με ενόχλησε καταρχήν αυτός ο κορεσμός χρεώσεων που ξεπηδούσαν από παντού.
- Η καθυστέρηση αλλά όχι τόσο αυτή, όσο η παντελής έλλειψη ενημέρωσης.
+ Ότι πληρώνεις παίρνεις (εγώ τουλάχιστον).
+ ΤΟ embaerούλι έγινε το αγαπημένο μου regional jet.

Coming up next :
:arrow: British Airways : Η γηραιά αλβιώνα παραδίδει μαθήματα
 
:thx: :thx:
Εύγε Γεράσιμε. Με έκανες και γέλασα πρωί-πρωί.

Θυμήσου μας όταν πας για δουλειες στη Λατινική Αμερική.

Υ.Γ.
Βλέπω ο George είναι το ζωντανό μας blackberry. Μας ενημερώνει on the fly για όλα.
 
jerry":28srcalt said:
Φυσικά στην τιμή που αναγράφεται αρχικά δε συμπεριλαμβάνονται φόροι (30 ευρώ περίπου). Φυσικά δε συμπεριλαμβάνεται η αποσκευή. Online κοστίζει 7 ευρώ. Στο αεροδρόμιο 15 ευρώ. Αν θες να κλείσεις συγκεκριμένη θέση στο αεροπλάνο πληρώνεις 7 ευρώ. Αν είναι έξοδος κινδύνου 20 ευρώ. Σωστό φαρμακείο.
Αυτό δεν είναι Embraer, είναι Αταράξ των 500...



ΥΓ Σας παρακολουθώ πάντα όταν πετάτε. Just like flying but without the peanuts που λέει και κάποιο site...
 
Mπήκα στην ιστοσελίδα τους και εντυπωσιάστηκα από τις χρεώσεις. Πώς συμβιβάζεται αυτή η εμπορική πολιτική με το code sharing των πτήσεων της ΒΑ είναι κάτι που προξενεί ακόμα περισσότερες απορίες...

Τουλάχιστον είναι ωραίο να ακούς ότι εκεί έξω υπάρχουν ευχάριστα πληρώματα που σε κάνουν να νοιώθεις άνετα.
 
aakunz":1n3l4t25 said:
Πώς συμβιβάζεται αυτή η εμπορική πολιτική με το code sharing των πτήσεων της ΒΑ είναι κάτι που προξενεί ακόμα περισσότερες απορίες...

Αυτό είναι κάτι που όντως δημιουργεί απορίες, όχι μόνο λόγω του codeshare με τη ΒΑ αλλά και με το γεγονός ότι σου ζητά 300 και 400 ευρώ για μία no-frills πτήση και σου βάζει και επιπλέον χαράτσια... Να πούμε εδώ ότι η πτήση ζήτημα να είχε 2-3 άδειες θέσεις. Πάμε για το τέλος..

LHR-ATH 25NOV07 BA634
EQP:B763 REG: GBNWX
DEP:1955 ARR:0135
TAKEOFF:2207 ARR:0258

Το καλό με τις βραδινές πτήσεις είναι πως έχεις όλο τη μέρα στην πόλη και το βράδυ επιστρέφεις "σπίτι". Το κακό είναι πως όταν έχουν καθυστέρηση αφενός εκνευρίζεσαι επειδή θα είχες περισσότερο χρόνο στην πόλη και αφετέρου νιώθεις την κούραση να κατακτά το κορμί σου... Κάπως έτσι την πάτησα και εγώ. Ενώ ήμουν χαρούμενος, καθώς με την metrocard των ζωνών 1-2, μπορούσες να μπεις στο heathrow express οπότε σε 15 λεπτά έφτανες στο αεροδρόμιο, στην ουσία γλυτώνοντας τις 15 λίρες, η χαρά έμελλε να μου κοπεί... Έτσι λοιπόν χάζευα στο παζάρι του Camden ως αργά, έφαγα και fish+chips και έφτασα στο Τέρμιναλ 1 κατά τις 1830. Γλαφυρές περιγραφές θα δείτε στο ριπόρτ του Οβελίξ. Εγώ αρχικά έπαθα ένα πολιτισμικό σοκ από τον πολύ κόσμο και την περίεργη δομή των checkin counters. Ήταν στο κέντρο, αλλά η "είσοδος" στην ουρά γινόταν μόνο από την μία πλευρά, οπότε έπρεπε να κάνω γύρους μέχρι να φτάσω σε κάποιο από τα counter. Εκεί διαπίστωσα πως η ΒΑ έχει εφαρμόσει το self-service checkin όπου πας με τη βαλιτσούλα σου και το νουμεράκι του εισιτηρίου σου, τσεκάρεσαι κανονικά και αν έχεις μπαγκάζια, μπαίνεις μετά στην ουρά όπου αντικρύζεις και υπάλληλο, έτσι για να μη χάνεις το feeling. Έβαλα τον αριθμό εισιτηρίου μου και το σύστημα με "εντόπισε". Διάλεξα τη θέση μου. Δυστυχώς μου είχαν πάρει την έξοδο κινδύνου (μα τι ώρα τσεκάρανε πια) και έτσι συμβιβάστηκα με την 29Κ. Έπειτα, το σύστημα, ως άλλο ανδροειδές κατασκευασμένο να εντοπίζει πιθανούς τρομοκράτες, άρχισε τις ερωτήσεις-παγίδες. "Σας βοήθησε κανείς άλλος να ετοιμάσετε τις αποσκευές σας" "Μεταφέρετε επικίνδυνα υλικά" Πιθανές απαντήσεις : ναι, όχι. Εκεί σταμάτησα. Κοίταξα γύρω-γύρω να δω μήπως κάποιος παρακολουθεί τις αντιδράσεις μου. Σκέφτηκα να πατήσω το ναι για να δω αν όντως θα αρχίσουν να βαράνες σειρήνες γύρω μου, αν θα ανοίξει το έδαφος από κάτω να με ρουφήξει και άλλες ωραίες ιστορίες. Αφού χαμογέλασα ύπουλα ώστε να παραπλανήσω τυχόν κάμερες που πέφτουν πάνω μου αποφάσισα να πατήσω το ΟΧΙ και στις δύο ερωτήσεις. Το σύστημα μου τύπωσε το boarding pass (ξενέρωτο μαυρόασπρο) και μετά μπήκα στην ουρίτσα για να δώσω τη βαλιτσούλα μου, όπου μία kinky γιαπωνεζούλα υπάλληλος έλεγχε αν περιμένουμε στην ουρά έχοντας κάνει checkin. Απογοητευόταν δε υπερβολικά, όταν έβρισκε κάποιους ανυποψίαστους επιβάτες λέγοντας "No no no you have to check in first". Χωρίς πολλές πολλές καθυστερήσεις ολοκληρώθηκε το checkin οπότε μιας και πλησίαζε 7 και οι οθονίτσες έλεγαν Go to Departures να περάσω και εγώ τον έλεγχο. Εκεί κατά τα λεγόμενα του Οβελίξ έζησα την παράνοια των βρετανικών ελέγχων. Είχα μία τσάντα ώμου με διάφορα πραγματάκια και ένα μικρό τσαντάκι (ταχυδρομικό), οπότε φυσικά ο αστυνόμος-ελεγκτής-ζωντόβολο μου ζήτησε πολύ ευγενικά και με μία φυσικότητα να βάλω τη μικρή τσάντα μέσα στη μεγάλη. Αφού έτσι το ήθελε, άνοιξα τη μεγάλη τσάντα, έβγαλα κασκόλ, σκούφο, γάντια, τα φόρεσα και έβαλα τη μικρή τσαντούλα. Ο υπάλληλος μου έγνεψε καταφατικά με ένα χαμόγελο και έτσι πέρασα τον κανόνα "1 χειραποσκευή". Φυσικά μετά τον έλεγχο, άλλαξα τη στολή των πόλων και επανέφερα τα πράγματα στις αρχικές τους θέσεις... Η μέρα ήταν άλλη μία δύσκολη για το LHR με πολλές καθυστερήσεις στην πλειοψηφία των πτήσεων. Δυστυχώς η Αθήνα δε θα ξέφευγε από τον κανόνα και κατά τις 1910 άναψε το delayed till 2130. Που σήμαινε ότι είχα κανένα δίωρο επιπλέον. Νεύραααααααααααααααααααααααααα. Εκεί άρχισα να σκέφτομαι τις θεωρίες συνομωσίας που οδήγησαν την Α3 να με στείλει με 734(αντί 320) στη Φρανκφούρτη, τις καθυστερήσεις που έφαγα στη μάπα από flybe, BA, το ΑΝ225 που κατέβαινε εκείνη την Κυριακή στην Αθήνα κτλ. Προσπάθησα να ηρεμήσω, και για να περάσει το χαρούμενο δίωρο αποφάσισα να βρω ένα τρόπο ώστε να καταναλώσω βέλτιστα τις λίρες που μου είχαν μείνει στα duty free. Πήρα σοκολατίτσες, χυμούς, θήκες για το ipod αλλά η ώρα δεν είχε περάσει. Άρχισα να στέλνω μηνύματα με το κινητό μου αναζητώντας παρηγοριά και τελικά κατέληξα να χαζεύω παρέες αλλοδαπών που περίμεναν τις πτήσεις τους να φύγουν και τελικά όλοι φύγανε πριν από μένα. Κατά τις 2100 μας ανακοίνωσαν το gate 26, όπου με περισσή χαρά έφτασα περιμένοντας επιτέλους να μπω στο 767αράκι μου. Η επιβίβαση άρχισε με γοργούς ρυθμούς με πολλή χαλαρότητα από το ground staff που μας άφηνε να περνάμε σα λαθρομετανάστες στο 767. Η ραδιενέργεια του αεροσκάφους ήταν εμφανής από το κέφι και το συνεχές γέλιο του πληρώματος. Μάλιστα έλειπε ένας επιβάτης, οπότε το πλήρωμα αφού έμαθε πως τον λένε από τους γύρω φίλους του (που ήταν ήδη μέσα), αφενός μας είπαν σε όλους όταν μπει να χειροκροτήσουμε, αφετέρου όταν μπήκε άρχισαν τα αστειάκια : "Niko, thank you for showing up... The least you could do for us was to bring some coffee but you didnt..." Και όταν κάποιος είπε πως ήπιαμε πολύ καφέ περιμένοντας, είπαν πως το πλήρωμα ούτε καφέ δεν ήπιε... Πολύ κέφι στην ατμόσφαιρα μαζί με κουβερτούλα και ακουστικά σε κάθε κάθισμα και με μια πληρότητα 50-60% το πολύ. Ο κυβερνήτης (στα πρότυπα αυτού της flybe) ξεκίνησε να μας μιλάει για την ιστορία της ζωής του, εξηγώντας μας πως είχε έρθει το χάος στο LHR λόγω κάποιου air traffic μπαχάλου, και πως έτσι άργησε το 767αράκι να έρθει από το ΕΛσίνκι και μπλα μπλα μπλα. Μας είπε ότι σε λιγάκι φεύγουμε και πως θα κάνουμε μια από τις πιο γρήγορες πτήσεις για την Αθήνα λόγω ευνοικών ανέμων. Και τσούκου τσούκου άρχισε το pushback και το μακρύ τάξι για τον 27 με αναμονή για να απογειωθούν ταπεινά αεροσκάφη για ταπεινούς προορισμούς (το 310 της Biman, το 330 της Srilankan, κάτι Eva air και άλλα ψιλοπράματα). Τελικά απογειωθήκαμε λιγάκι μετά τις 10 (με 2 ώρες +κάτι ψιλά καθυστέρηση), οπότε και η νύχτα είχε πέσει για τα καλά στο Παλέρμο (σόρρυ στο Λονδίνο). Μετά από λίγο είχε έρθει η ώρα του φαγητού, παρότι ο κυβερνήτης συνέχιζε να μιλάει για διάφορα θέματα που τον απασχολούσαν. Φωτογραφία του δίσκου σας δείχνω ευθύς αμέσως και την αφιερώνω στον George γιατί μου την είχε ζητήσει ειδικά. Να εξάρω εδώ για ακόμη μία φορά τον άψογο επαγγελματισμό του πληρώματος που σε κάθε πτυχή της πτήσης έδειχνε αφενός ότι ξέρει τη δουλειά του, αφετέρου ότι ξέρει και να περνάει καλά κάνοντας τη δουλειά του. Φυσικά δεν ξέχασαν να αστειευτούν με το Niko λέγοντας πως κανονικά δε θα έπρεπε να φάει.. Αναταράξεις δεν είχαμε στην πτήση και όλα κύλησαν ομαλά μέχρι την Αθήνα, ακούγοντας μουσική από το ipod μου ενώ στα διαστήματα που έβγαζα τα ακουστικά άκουγα τον κυβερνήτη να μουρμουρίζει κάτι. Πλησιάζοντας την Αθήνα, μας είπε πως κατάφερε να πετύχει με το Atina tower ένα short approach και έτσι να προσγειωθούμε πιο γρήγορα με αποτέλεσμα σε 2 ώρες και 50 λεπτά να πιάνουμε Βενιζέλο στον 03R. Αποφώνηση με τον καπετάνιο να μας αναγγέλει πως η πόρτα είναι τώρα ανοιχτή και τον ίδιο στην έξοδο να χαιρετάει τον καθένα χωριστά. "Good night sir" κτλ κτλ
Αποβίβαση και βαλίτσες σε πολύ καλό χρόνο και έξοδος ξημερώματα πια, όπως διάβασα και κάπου αλλού.

Βαθμολογία :
Αεροσκάφος : 9/10, γιατί αγαπάμε 767 και αγαπάμε 767 για το συγκεκριμένο δρομολόγιο ακόμα περισσότερο
Πλήρωμα : 10/10, άψογο!
On Time : 3/10, γκουχ γκουχ ας μη το σχολιάσουμε
Φαγητό : 8.5/10, έχουμε δει και πιο πλούσιους δίσκους, αν και νομίζω ότι για ευρωπαικά δεδομένα βάζει κάτω πολλούς από τους άλλους "κολοσσούς" -λέμε τώρα LH,AF,LX,KL κτλ-

Τέλος report, over and out.

Thanks for reading
 
Την ωρα που περιμένατε τις βαλίτσες δεν ακούστηκε ο κυβερνήτης στα μεγάφωνα?
 
OveLix":33f44733 said:
Την ωρα που περιμένατε τις βαλίτσες δεν ακούστηκε ο κυβερνήτης στα μεγάφωνα?

Όχι. Ήταν ώρα κοινής ανησυχίας για το αεροδρόμιο. Φύγαμε μαζί όμως προς τα έξω...
 
BTW, εξαιρετικό ριπόρτ. Περιμένουμε τα καλύτερα κι από το επόμενο (ξέρεις εσύ, εκείνο το μακρινό...). :wink:
 
Top