ATH-JFK-ATH : Olympic Great Experience (APR2006)

[jerry]

Κάτι σαν και αυτό?

http://i58.photobucket.com/albums/g243/ ... C01121.jpg


Ελπίζω στο Interpid να μπήκες στο Simulator και να βάρεσες κανα roll


Chris

Ε φυσικά... Ακολουθεί αναλυτική περιγραφή...απλά επειδή έπρεπε να διαλέξω μερικές φωτό (τελικά καμιά 20αριά ) καθυστερώ λίγο την ανάρτηση... Πιστεύω κυριακή βράδυ να τις ανεβάσω...με τα απαραίτητα σχόλια φυσικά...

Ως τότε, ας δώσω λίγο από "αμερικανικό ανταγωνισμό"... Delta και Continental, με τη δεύτερη να κερδίζει τις εντυπώσεις... Σαν την αιγαίου σε μας ένα πράμα

Ενώ...πέραν των κλασσικών overfly... πλησιάζοντας στο Intrepid...τα πράγματα γίνονταν πιο hard... στους song....ουρανούς

Stay tuned for the concorde

 

[jerry]

Η περιήγηση στο Intrepid ξεκινά από το ομώνυμο υποβρύχιο, το οποίο στην «πίστα» του φιλοξενεί διάφορα εκθέματα. Ξεκινάς από το εσωτερικό, όπου εκτός από την αμερικανική προπαγάνδα για τον πόλεμο και τους αμερικανούς βετεράνους με τα παιδάκια εγγόνια τους, μπορείς να βρεις 4 αίθουσες. Από τα σημαντικότερα ο εξομοιωτής A-6E Intruder που προσομοιώνει μία καταδίωξη, όπως και το επιβλητικό Grumman. Μέσα σε όλα υπάρχουν διάφορα μνημεία ή αναφορές σε άνδρες αμερικανούς λαμπρούς υπηρέτες του Intrepid (ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το camicaze exhibit με τίτλο : “Day of Darkness : 25/11/1944) όπως και το space κομμάτι. Και προχωράμε φτάνοντας στους εξομοιωτές πτήσης. Υπάρχει ο παιδικός (απλά προσομοίωση πτήσης με κάποιο από αυτά τα μαχητικά τα καταδιωκτικά (μη με ρωτήσετε ποιο δεν τα ξεχωρίζω) και ο ενήλικος στον οποίο παρόλα αυτά δε μπορούσα να μπω γιατί δε λειτουργούσε εκείνη τη μέρα. Ανεβαίνοντας στην κορυφή βγαίνεις έξω όπου πρωτοαντικρίζεις αυτότο θέαμα με τα αεροπλάνα και τους ουρανοξύστες... Δε σας χαλάει φαντάζομαι... Προσπερνάμε κάποια από τα αδιάφορα για μένα μαχητικά (κάποια F όπως F11, F3, ένα sikorsky, ένα Grumman tracer) και στεκόμαστε ακριβώς εδώ. Ναι ναι πρόκειται για το γνωστό blackbird). Τραβάμε άλλη μία πόζακαι απαθανατίζουμε και το θρυλικό αυτόαεροπλάνο. Η ώρα περνάει όμως και έχουμε να προλάβουμε μία πτήση με το Concorde… Το gate δεν είναι μακρυά, στο διπλανό αεροπλανοφόρο. Νάτο!Η επιβίβαση ξεκινά γρήγορα και περνάει δίπλα από τους Olympus κινητήρες για να βρεθείς ακριβώςκάτω από την άτρακτο. Ανεβαίνεις τη σκαλίτσα και ναι... έχει έρθει η ώρα της πολυπόθητης εισόδου... Η κίνηση στη σκάλα δεν ήταν μεγάλη (βλέπετε άλλοι ασχολούνταν με τα προηγούμενα υποκατάστατα αεροπλάνων). Η είσοδος με το δεξί τουλάχιστον συγκινητική και τα δάκρυα προαιρετικά. Ο διάκοσμος ανακαινισμένος και τα πάντα καθαρά σαν να ήταν έτοιμο για την επόμενη πτήση. Στα καθίσματα σε περιμένουν η εφημερίδατης ΒΑ, το εισιτήριο σου και μαξιλαράκι, ενώ το φιλικό πλήρωμα επιτρέπει και να φτάσεις μπροστά στο cockpit. Εδώ και αν είναι να μη σε πάρουν τα ζουμιά... (1, 2). Σαν να βλέπεις τον captain Bannister, να σε καλωσορίζει στην Speedbird 2. Η πτήση σύντομη μα γεμάτη συγκινήσεις... Η έξοδος δυστυχώς έπρεπε να γίνει, αυτή τη φορά από μπροστά, επιτρέποντας και άλλες λήψεις (1, 2), ενώ η αποβίβαση στο terminal γίνεται από μπροστά, ακριβώς στο επίμαχο σημείο. Μια τελευταία ματιά πριν τον αποχωρισμό και αμοιβαίες υποσχέσεις για συνάντηση ξανά... με τα αδελφάκια του... κάπου μεταξύ Αγγλίας και Μπαρμπάντος (βλέπετε υπάρχουν και άλλα concorde).

Αυτά. Φεύγοντας από το Intrepid μου δημιουργήθηκε το ίδιο συναίσθημα που μου δημιουργήθηκε φεύγοντας από τα μουσεία Speyer και Sinsheim στη Γερμανία. Ένα αίσθημα κενού, ένα αίσθημα απαγοήτευσης, ένα αίσθημα ντροπής, που σε εκείνη τη χώρα που μας έλαχε να γεννηθούμε αντίστοιχα κινήματα βρίσκονται ακόμα σε εμβρυικά στάδια... Σίγουρα απέχουμε πολύ ακόμη από το να φτάσουμε το επίπεδο τέτοιων μουσείων αλλά σίγουρα δεν μας αξίζουν οι εικόνες εγκατάλειψης που βλέπουμε στο Ελληνικό... Ναι ναι το ξέρω, γίνομαι γραφικός μα δε φταίω εγώ, αλλά η αλήθεια... Παρόλα αυτά, οι οργανωμένες προσπάθειες αεροπορικών φορέων του τόπου (βλέπε Σύλλογος «Απογείωση», Αεροπορική Ένωση, ΠΟΛΚΕΟΑ) δείχνουν πως το ενδιαφέρον για την όρθωση αυτού που φοβόμαστε να ονομάσουμε σαν μουσείο πολιτικής αεροπορίας υπάρχει και είναι αυξανόμενο... Πόσο αυξανόμενο; Τόσο που η γραφειοκρατία δε θα το εμποδίσει και μη μας εκπλήξει αν σύντομα μέσα από την εθελοντική προσφορά και την αγάπη για αυτό που γεννηθήκαμε να αγαπάμε (το αεροπλάνο) προκύψουν αποτελέσματα ενθαρρυντικά για παρόμοιες ενέργειες. Η αρχή έχει γίνει, δε μένει παρά να συνεχιστεί με την ενεργό προσπάθεια όλων μας...

Αυτά λοιπόν.

Coming up next :
OA412 JFK-ATH : Οδύσσεια στο αεροδρόμιο

 

[Akis]

Πάρα πολύ όμορφα αυτά που μα δείχνεις αλλά και αυτά που μας γράφεις. Μια από τις ομορφότερες φωτογραφίες η παρακάτω... Συγκινήθηκα τώρα...

Ανεβαίνοντας στην κορυφή βγαίνεις έξω όπου πρωτοαντικρίζεις αυτότο θέαμα με τα αεροπλάνα και τους ουρανοξύστες... Δε σας χαλάει φαντάζομαι...

 

[George]

Εμένα, πάλι, εκτός των άλλων με πληγώνει που τέτοιες φωτογραφίες βρίσκονται στην ενότητα Sightseeing και όχι στο International Airlines. Γιατί τέτοια θαύματα αεροναυπηγικής, πρωτοπόρα σε κάθε τομέα κατασκευής τους δε θα έπρεπε να είναι μουσειακά εκθέματα, αλλά να πετούν σταθερά κι αμείωτα. Γιατί το Concorde δεν ήταν απλώς (όσο "απλό" μπορεί να θεωρηθεί αυτό!) ένα υπερηχητικό αεροπλάνο, αλλά ο πρόδρομος μιας ολόκληρης εποχής στην ευρωπαϊκή αεροναυπηγική, με συστήματα και συνεργασίες που αποτέλεσαν ουσιαστικά τη δυναμική εμφάνιση της Ευρώπης στην κατασκευή αεροσκαφών παγκόσμιας απήχησης. Αυτά, ως ένας μικρός φόρος τιμής σε ένα εξαιρετικό αεροπλάνο, που ακόμη και ως μουσειακό έκθεμα, μπορεί ακόμη να συναρπάζει, γιατί ακόμη και ακίνητο μοιάζει έτοιμο να σπάσει το φράγμα του ήχου και γιατί, χωρίς αμφιβολία, άφησε εποχή στις αερομεταφορές.

Ελπίζω το έκθεμα του Intrepid να παραμείνει στην κατάσταση που το βλέπω στις φωτογραφίες, γιατί -όπως βλέπω- δεν προστατεύεται εσωτερικά από panels ή οτιδήποτε εμποδίζει τους επισκέπτες να το αγγίζουν.

 

[OAL260]

Ελπίζω το έκθεμα του Intrepid να παραμείνει στην κατάσταση που το βλέπω στις φωτογραφίες, γιατί -όπως βλέπω- δεν προστατεύεται εσωτερικά από panels ή οτιδήποτε εμποδίζει τους επισκέπτες να το αγγίζουν.

Αντιθέτως. Όταν μπαίνεις στο Concorde η πίσω καμπίνα είναι κλειστή με αλυσίδα οπότε κανείς δεν μπορεί να περάσει. Η μπροστά είναι κλείσμένη με πλαστικό οπότε ναι μεν περνάς απο τον δίαδρομο αλλά δεν μπορείς να ακουμπήσεις τίποτα.

http://i58.photobucket.com/albums/g243/ ... C01119.jpg

Το Cockpit Είναι κλεισμένο με πλαστικό μέχρι την μέση περίπου οπότε μόνο φωτό μπορείς να βγάλεις. Κάποια CB αριστερά είναι καλυμένα με πλαστικό. Μέχρι και η μπροστινή WC είναι βγαλμένη η πόρτα και έχει πλαστικό. Οπότε δεν μπορεί να αγγίξει κανείς τίποτα.


Chris

 

[jerry]

Σχετικά με το Concorde το "καλό" σε σχέση με το Sinsheim είναι πως το πλαστικό που εμποδίζει την πρόσβαση στο πίσω μέρος και στο cockpit είναι μέχρι τη μέση οπότε μπορείς να το δεις έστω χωρίς να παρεμβάλλεται κάτι και να το φωτογραφίσεις. ίσως δε φάνηκε από τις φωτό και ίσως δημιούργησε λάθος εντυπώσεις που απεκατέστησε ο OAL260.

Παρόλα αυτά η ώρα της επιστροφής έχει φτάσει..
Άφιξη στο JFK-Τerminal 1 κατά τις 14.30 (αναχώρηση ήταν για τις 17.40). Η ηρεμία των υπαλλήλων και του αεροδρομίου ταράχτηκε από τη σταδιακή άφιξη των 200+ νεαρών Ελληνόπουλων... Μπήκαμε στην ουρά, αμέσως άνοιξαν 3 checkin, μόνο που αυτή τη φορά (αντίθετα με την Αθήνα) η επιλογή των θέσεων θα ήταν μία πονεμένη ιστορία μιας και οι 2 αθώες μαυρούλες αμερικανές υπάλληλοι, ισχυρίστηκαν ότι δεν μπορούσαν να αλλάξουν την by-default-θέση που υπήρχε για τον καθένα και σαν επακόλουθο είχαν να τα ακούσουν από τις παρέες που φυσικά ήθελαν το 10ωρο να έχουν δίπλα τους κάποιο γνωστό. Βέβαια, η κούραση (μιας και το προηγούμενο ξενύχτι σε γνωστό ελληνάδικο της Αστόριας) αλλά και η σκέψη της επιστροφής δεν μας άφησαν να ασχοληθούμε πολύ μαζί της και την αφήσαμε να μας δίνει θέσεις όπου ήθελαν Προσωπικά μου έκατσε η 18Α.

Μετά το check-in είχε έρθει η ώρα του ελέγχου διαβατηρίων που ολοκληρώθηκε πολύ γρήγορα περιέργως, μόνο που το ωραίο έργο θα παιζόταν μετά... Εκεί... Στον έλεγχο των χειραποσκευών :twisted: Δίπλα από τα γνωστά σε όλους μας μηχανήματα υπήρχε εκείνη... η madame Adelaine, όπως έγραφε το καρτελάκι της. Μας αντιπάθησε από την πρώτη στιγμή που μας είδε, μόνο που αυτή ήξερε καλά τι θα κάνει για να μας εξοντώσει... και ανά δύο άτομα που περνούσαν από τον έλεγχο και το απαραίτητο ψάξιμο, έδινε εντολή στους υποτακτικούς της να ανοίγουν επιλεκτικά τσάντες (τις πιο μεγάλες) και να τις αδειάζουν μέχρι την τελευταία φόδρα... Όπως καταλαβαίνετε, 10 μέρες στη ΝΥ, όλοι είχαμε τα μπαγκάζια μας γεμάτα με κάθε λογής σουβενίρ και κάθε λογής μνημονικό από τη ΝΥ, χώρια αυτά που είχαμε ήδη από την Αθήνα. Βέβαια, η ήττα της Adelaine δεν άργησε να έρθει όταν συνειδητοποίησε πως η παρέα των νεαρών είναι...λίγο μεγάλη, οπότε και άρχισε να επισπεύδει τις διαδικασίες... Πάλι καλά

Και ναι, απαλλαγμένοι από ελέγχους, ήμασταν ελεύθεροι στα μαγαζιά...και στις ελκυστικές καφετέριες του Τ1. Κάπου εκεί ένιωσα μέσα μου μία χαρά, που διεκόπη άξαφνα όταν απογειωνόταν μπροστά μου τούτο το σπάνιο πετούμενο, οπότε και συνειδητοποίησα, ότι δεν παλεύεται η κατάσταση, πρέπει να στηθώ στα τζάμια...

Ορίστε ορισμένα αποτελέσματα :
Austrian 767 Τον ακούνητο είχε πια αυτό το αεροπλάνο στο gate του... Αυτή η εταιρεία δε με θέλει...
Alitalia 777-close up Το μουσούδι του 777 της ΑΖ... Μα τι ωραία συνάντηση...
Alitalia 777 Έταιρο 777 της ΑΖ, μετά την προσγείωση στάθηκε εκεί για κάμποση ώρα, μέχρι να κάνει στροφή 180 μοιρών και να φτάσει στο gate του που έπρεπε να αδειάσει..
Lufthansa 747-close up Συνήθως οι αντανακλάσεις μου τη σπάνε, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση η μούρη του τζάμπο, μου κάνει κάτι σα γυάλινη σφαίρα...
Turkish 340 Η γείτονα ΤΗΥ αφιχθείσα από το Ataturk πάει για το gate, εν μέσω κινητήρων τζάμπο...
jetBlue 320 Και να που ξεκίνησαν και οι απογειώσεις και μάλιστα από ντόπιους
American Eagle ERJ Και να που συνεχίζονται με μικρά αλλά ενδιαφέροντα jets..
American AB6
American 762 Ενώ η American (όνομα και πράμα) σε επίδειξη διαφόρων τύπων αεροσκαφών...

Κάπως έτσι περνούσε η ώρα το JFΚ... Ευχάριστα και δημιουργικά... Μόνο που ο κλοιός έσφιγγε και τα αεροσκάφη αυξάνονταν... και τα gates έκλειναν...και η αναμονή μεγάλωνε... H μάχη για ένα slot είχε αρχίσει να μαίνεται στο apron του JFK...

Delta 734 Delta Shuttle με μία υποψία "εταιρικού" στο βάθος

Song 757 Μέχρι που αρχίσαμε να τραγουδάμε... ενώ οι προσγειώσεις συνεχίζονταν ακάθεκτες...

Aeromexico crew + LH 744 Ενώ η αναμονή δεν ήταν μόνο στα αεροσκάφη, αλλά και στα πληρώματα, που περίμεναν καρτερικά τα αεροσκάφη τους για την πτήση τους. Εδώ βλέπετε το μεξικάνικο πλήρωμα με φόντο το 744 της Λουφτ.

Aeromexico 757 Μέχρι που μπήκαν στο 757 για να φύγουν και αυτοί για το mexico city...

...ενώ τη θέση τους στην αναμονή πήρε ένα ρώσικο πλήρωμα...
Aeroflot crew waiting που περίμεναν καμαρωτοί το 767άρι να φτάνει στο gate του.
Aeroflot 767 arriving

MaxJet 762 Δε μπορούσα να μη δω και τη MaxJet να γίνεται tow στο gate της για να επιβιβάσει καμιά 10αριά άτομα για STN...

ΚΟΛΑΣΗ ΤΟ JFK... Μέσα σε αυτή την κόλαση η ώρα είχε περάσει... Πλησίαζε 1600 και σιγά,σιγά έπρεπε από κάπου να φανεί και το 340 που θα μας πήγαινε στην πατρίδα... Η αλήθεια είναι πως στις 1625 (άφιξη κανονική 1605) το αεροσκάφος ξεπρόβαλλε από κάπου, εμ έλα όμως που η κόλαση των κινήσεων δε θα το άφηνε να πάει στο gate του πριν τις 1705, βλέπετε μία Air China είχε μπαστακωθεί και δεν έλεγε να φύγει. και έτσι περίμενε εκεί καρτερικά... με το πλήρωμα να φαίνεται να έχει πιάσει την κουβένταπεριμένοντας το ΟΚ.

Λίγο μετά τις 1745 και αφού το 777 της AZ που επιβιβάστηκε από το ίδιο gate (άλλη φυσούνα) είχε κλείσει πόρτα, είχε φτάσει το πλήρωμα του χρόνου και για εμάς.

Έπειτα από αρκετή ώρα αναμονή και με αναμνήσεις ενός υπέροχου 10ημέρου, η καμπίνα του Μαραθώνα ήταν έτοιμη να μας δεχτεί και να μας αγκαλιάσει για τις επόμενες 10 ώρες...



NEXT ON AIRLINERS.GR :

..."olympic 412, number 18 for take off" ...

H περιπέτεια δε σταματάει ποτέ!

 

[alexander]

A. to 7A sto pigaine itan apotelesma endomyxwn paraskiniakwn diavouleysewn kai vyzmatikwn zymwsewn me to taksidiwtiko grafeio?
omoiws gia to parathyro tis epistrofis

B. Genethlia on air? kai me tourta? apisteyto!!!

C. to parathyro den prepei na itan kai sta kalytera tou apo kathariotita e?

D. empeiria ta mouseia. den mas eipes gia tin zwi ekei. pws einai oi anthrwpoi. ti eidate klp.

 

[elus]

laptop ports σε OA411

geia se olous,

taxideuw se 3 meres gia JFK me tin ptisi OA411. Exw eisitirio economy kai prospathw na kleisw mia thesi opou tha mporw na exw prosvasi se paroxi reumatos gia na xrisimopoiisw ton ypologisti mou.
Para tis leptomereis plirofories pou edwse o Jerry, den katafera na vrw se poies theseis yparxoun prizes gia syndesi laptop. Sto http://www.seatguru.com/ yparxoun sxediagrammata gia diafora A340-300, p.x. tis Lufthansa kai tis Virgin, opou simeiwnoun kai se poies seires uparxei power port.
gia ti Virgin dinei dyo typous:
http://www.seatguru.com/airlines/Virgin ... A340_2.php
gia ti Lufthansa dinei pente typous:
http://www.seatguru.com/airlines/Luftha ... A343_1.php
Mipws kapoios ap' aftous antistoixei to aeroskafos tis OA411?
Fysika den anaferoun tin Olympiaki. Dystyxws, se kanena ap' afta ta sxediagrammata den blepw exodo sti seira 25, opws lete, gia na epibebaiwsw oti einai idio me tis Olympiakis kai na kratisw ti thesi mou.
I poly eugeniki kata ta alla tilefwnitria tis Olympiakis den mporese na mou dwsei afti tin pliroforia.
Mipws gnwrizei kapoios an yparxoun economy theseis s' aftin tin ptisi me power port? Episis, poies akrivws einai oi seires exodou? (An den exw reyma toulaxiston na mporw na tentwsw ta podia mou).
Tha prepei na kanw tin kratisi kapoia stigmi simera, opote an mporei kapoios na boithisei tha imoun eugnwmwn!
Efxaristw poly

 

[Akis]

Καλώς ήρθες στο φόρουμ μας. Seat map του Α340-300 της ΟΑ θα βρεις εδώ:

A340-Πλάνο θέσεων

Ελπίζω να βοηθήσει

 

[jerry]

A. to 7A sto pigaine itan apotelesma endomyxwn paraskiniakwn diavouleysewn kai vyzmatikwn zymwsewn me to taksidiwtiko grafeio?
omoiws gia to parathyro tis epistrofis
C. to parathyro den prepei na itan kai sta kalytera tou apo kathariotita e?

Το 7Α ήταν αποτέλεσμα του ότι σαν αρχηγός έπρεπε να τσεκάρω πρώτος και ήταν αποτέλεσμα της άψογης συνεργασίας με το check-in που μου γύρισε κυριολεκτικά την οθόνη για να δω τις θέσεις... Στην επιστροφή ήταν θέμα τύχης. Και όπως κατάλαβες, η εξωτερική καθαριότητα του 340 δεν είναι και ότι καλύτερο...

B. Genethlia on air? kai me tourta? apisteyto!!!

Γίνονται και αυτά... Υπάρχουν και ντοκουμέντα

D. empeiria ta mouseia. den mas eipes gia tin zwi ekei. pws einai oi anthrwpoi. ti eidate klp.

Τα μουσεία είναι πράγματι εμπειρία, απλά σίγουρα σου τρώνε αρκετό χρόνο (αν θες να τα δεις σωστά) από το να "ζήσεις" πιο απλά πράγματα σε μία πόλη. Παρόλα αυτά προλάβαμε να κάνουμε πολλά... Η ζωή στη ΝΥ είναι πολύ χαλαρή. Η έκφραση χωνευτήρι λαών και πολιτισμών την εκφράζει απόλυτα, τόσο ώστε να μην αισθάνεσαι ξένος... Οι άνθρωποι μου φάνηκαν φιλικοί, εξυπηρετικοί, ακόμα και σε πιο κακόφημες περιοχές όπως π.χ. Bronx...

Και να ήρθε η ώρα για τη συνέχιση και το τελείωμα και αυτού του ρηπόρτ...

Έτσι λοιπόν λίγο μετά τις 1745 ξεκίνησε και η επιβίβαση της πτήσης 412 για Αθήνα. Μετά τον έλεγχο των boarding pass, αστυνομικοί διενεργούσαν δειγματοληπτικό έλεγχο διαβατηρίων με διευκρινιστικές ερωτήσεις του τύπου πως ήταν η διαμονή σας, σας άρεσε, θα ξανάρθετε, γιατί θα ξανάρθετε, ο Μπους είναι ο ηγέτης σας κλπ κλπ :twisted: . Εγώ επιβιβάστηκα στο τέλος και μάλλον είχαν κουραστεί μετά από τόσα άτομα οπότε δεν πολυασχολήθηκαν μαζί μου. Παρόλα αυτά, μπαίνοντας στο αεροπλάνο, και βαδίζοντας προς τη 18 σειρά, άκουσα από πίσω μου κραυγές και αλαλαγμούς :shock: :shock: . Μην είναι τρομοκρατική επίθεση, μην είναι επίθεση των Αζτέκων. Αμ δε! Από το πλήρωμα ήταν: "ΚΑΘΗΣΤΕ ΓΡΗΓΟΡΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΔΩ 3 ΩΡΕΣ ΜΕΤΑ!, ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΥΡΙΕ ΚΑΘΗΣΤΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΣΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΣΑΣ". Και κάπως έτσι ολοκληρώθηκε μια από τις πιο γρήγορες επιβιβάσεις μου σε αεροπλάνο... Αυτή τη φορά το πλήρωμα και η ιδιοσυγκρασία του χωριζόταν σε 2 κατηγορίες. Στους πολύ φιλικούς, ορεξάτους και στους πιο -ας μου επιτραπεί η έκφραση- ξινούς, αλλά και οι δύο κατηγορίες ήταν επαγγελματίες στη δουλειά τους. Καθιζόμενος λοιπόν στη 18Α, έρχεται εκείνη... Ήταν η Έλενα... 24 χρονών... αεροσυνοδός... Και εντυπωσιάστηκε αφενός από τη φρεσκάδα και την ομορφιά μου και αφετέρου από το pin που φορούσα στο πέτο, και διαφήμιζε το σύλλογο φίλων αεροπορίας Απογείωση... Τόσο πολύ, που κλείσαμε ραντεβού στο γκάλει για ένα κρασί για να της εξηγήσω... την ιστορία μας . Αφού καθήσαμε κακήν κακώς, το taxiξεκίνησε στις 1850. Μπροστά μας στον 31L απογειώθηκαν μόλις το 346 της IB και το 343 της SA. Και εκεί που προχωρούσαμε αργά, αργά έχοντας τον 31L στα δεξιά μας, άρχισαν να διαφαίνονται οι ανησυχίες του πληρώματος για την απότομη συμπεριφορά τους μετά την επιβίβαση... Η πίστα φαινόταν γεμάτη με αεροσκάφη, τα οποία με κάθε κατεύθυνση (βορρά, νότο κλπ) κατευθύνονταν και αποζητούσαν μια θέση στο κατώφλι... Και τότε, ακούστηκε χαρωπή η φωνή του κυβερνήτη που μετά το καλωσόρισμα κλπ μας είπε πως είμαστε νούμερο 18 για απογείωση... και τυχεροί είμαστε που προλάβαμε... Κάποιοι προσπάθησαν να σηκωθούν, αλλά τα πιο σκληραγωγημένα μέλη του πληρώματος τους ζήτησαν ευγενικά να καθήσουν γιατί η τροχοδρόμηση συνεχίζεται... Τουλάχιστον, ευτυχώς ο ήλιος δεν είχε πέσει και μπορούσαμε να απαθανατίσουμε εικόνες όπως αυτή εδώ όπου βλέπετε τα αεροσκάφη να σέρνονται κυριολεκτικά στους τροχόδρομους περιμένοντας τη σειρά τους. Κάνοντας ένα κύκλο στο δρόμο μας για τον 31L, απαθανατίσαμε και άλλες στιγμές από την καθημερινότητα του JFK, ενώ διδαχθήκαμε τους νόμους της ζωής : Το μεγάλο αεροπλάνο τρώει το μικρό... Και κάπου εκεί είχε αρχίσει να πέφτει ο ήλιος, αλλά ευτυχώς είχε πέσει και το τείχος των αεροπλάνων μπροστά μας, οπότε στις 1943 ακριβώς, οι τροχοί του Μαραθώνα άφηναν το αμερικανικό έδαφος όπως και το φως είχε αφήσει κάποια λεπτά πριν αυτό το ημισφαίριο. Χρησιμοποιήσαμε αρκετό μήκος του διαδρόμου, ενώ η αριστερή στροφή ξεκίνησε ενώ ήμασταν ακόμη χαμηλά, κάνοντας κάποιους επιβάτες να φοβηθούν λιγάκι... Περίπου μια ώρα μετά, ξεκίνησαν οι διαδικασίες για το σερβίρισμα του δείπνου. Επιλογή ανάμεσα σε κρεάςή ψάρι ενώ το πλήρωμα είχε κέφια στη «μοιρασιά» με απίστευτη ομιλιτικότητα και αστειάκια με όλο το αεροπλάνο... Αφού φάγαμε όλο το φαί μας και μας το μάζεψαν, άρχισε το καφετσάι να μοιράζεται με την κλασσική τσαχπινιά και επιμονή... Κανένας δε μπορούσε να αντισταθεί στις μελωδικές φωνές του πληρώματος που συντονισμένο αναφωνούσε ως άλλο χορικό σε αρχαία τραγωδία "τσάι, τσάι παρακαλώ"... Μετά και το καφετσάι μας...ε, ξεκινούσε η νεκρή ώρα, μιας και έπρεπε να απασχοληθούμε με κάτι... Το μισό πλήρωμα αποσύρθηκε στα ιδιαίτερα μιας και είχαν χωρίσει 2 βάρδιες μεταξύ τους, το υπόλοιπο παρέμεινε στα γκάλει να βοηθά το πλήθος... Η ατμόσφαιρα της εκδρομής είχε μεταφερθεί στο αεροπλάνο μιας και τα κρασιά άρχισαν να εξαντλούνται το ένα μετά το άλλο... μέχρι που το πλήρωμα, μόλις ερχόταν κάποιο παίδι να πάρει κρασί το ρωτούσε πόσο έχει πιει, και αφού το μάλωνε γιατί το αλκοόλ στον αέρα μετράει διπλά, αν είχε πιει πάνω από 2-3 μπουκαλάκια δεν του έδινε άλλο... Ούτε η μαμά μας τέτοια φροντίδα... Κάπου εκεί, ανάμεσα σε κάτι galleyκουτιά με κρασία και μπισκοτάκια, μιλούσαμε με την προαναφερθείσα Έλενα η οποία έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τους αεροπλανόφιλους και ήθελε να μάθει ακόμα περισσότερα για τις δραστηριότητες μας... Κάποιοι παίζανε χαρτιά, κάποιοι παίζανε παντομίμα, κάποιοι παίζανε τα βλέφαρά τους... Και όλα αυτά μέχρι να αρχίσει να ξημερώνει... Είχε έρθει και η ώρα του πρωινού. Την πορτοκαλάδα μας την έδιναν υποχρεωτικά για να μας κάνει να ξανανιώσουμε και να προσγειωθούμε δυνατοί! Τέτοια περιποίηση ούτε όταν έδινα πανελλήνιες... Και έτσι μετά και το πρωινό μας, είχαμε αρχίσει να μπαίνουμε σε γνώριμα... σύννεφα(πως λέμε γνώριμα εδάφη). Και έτσι κάπως έτσι ξεκίνησε η κάθοδός μας. Περάσαμε κλασσικά, από το Ελληνικό για να κατευθυνθούμε προς τον 03R (ήμασταν και με 2 ώρες καθυστέρηση, δε γινόταν να πάμε από 03L και να καθυστερήσουμε και άλλο στο taxi). Πάνω από το cargo apron του βενιζέλου (με όμορφες παρουσίες) και touch στις 1207, full reverse και taxi για το Α09, ενώ η οι NewYorkers κυριαρχούσαν στο LGAV. Η Delta ετοιμαζόταν για αναχώρηση, ομοίως και η ΟΑ στο Α13, ενώ εμείς μόλις είχαμε επιστρέψει Στο gate σταθμεύσαμε στις 1215 με 2 ώρες και 5 λεπτά καθυστέρηση, για την οποία όμως δεν ευθυνόταν η ΟΑ (το gate δεν άδειασε στην ώρα του και το taxi πήρε το χρόνο του...). Η κουβέντα με τον κυβερνήτη καταλυτική, είχε όρεξη να μιλήσει για πολλά αλλά ο χρόνος πίεζε... Μέχρι φωτογραφίες από το laptop του μου έδειξε από το JNB που είχε τραβήξει underfly ένα 340 της Virgin και μετά το έβγαλε και στο έδαφος... καταλαβαίνετε... Το πλήρωμα δε, δε με άφησε να φύγω αν δε με φωτογράφιζε σαν "άρχοντα" όπως είπαν, μέσα στη καμπίνα του 340. Η φωτογραφία υπάρχει αλλά επειδή είμαι καταπονημένος και είναι και λίγο κουνημένη δεν την ανεβάζω... Κάπως έτσι λοιπόν έφτασε στο τέλος του αυτό το ταξίδι με τις ΟΑ.

Επειδή είναι αργά και έχω κουραστεί από το γράψιμο, αύριο θα ανεβάσω βαθμολογίες και τελικές εντυπώσεις... Ως τότε keep flying...