SK
First-Class-Member
Αθήνα - Ρόδος - Λονδίνο - Σικάγο - Syracuse, NY ήταν το ταξίδι επιστροφής μου στην Αμερική, μετά τις καλοκαρινές διακοπές στην Ελλάδα. Είχα έρθει πετώντας SYR-ORD-LHR-ATH, αλλά προτίμησα να περιγράψω την επιστροφή, διότι ήταν πιο ενδιαφέρουσα: πρώτη φορά με Aegean, η νέα πτήση της ΒΑ Ρόδος-Λονδίνο, θέα της Γροινλανδίας.
Το μόνο που έχω να πω για την πτήση ORD-LHR είναι ότι έλαβε χώρα μια μέρα μετά την τρομοκρατική αναστάτωση στο Λονδίνο, οπότε τα μέτρα ασφαλείας ήταν ιδιαίτερα αυξημένα. Επίσης, στη διαδρομή LHR-ATH αναγκάστηκα να δώσω το λάπτοπ ως αποσκευή. Το έβαλα μέσα σε μεγάλη βαλίτσα, καλά προστατευμένο, αλλά όπως και να γίνει, ανησύχησα μέχρι να το ξαναπάρω στα χέρια μου!
26 Αυγ 2006
Αθήνα (ATH) - Ρόδος (RHO)
Aegean Airlines A3 214 17:10 - 18:00
BAe Avro RJ100
Η αναχώρηση καθυστέρησε για 40', λόγως καθυστερημένης άφιξης του αερσκάφους από την προηγούμενη πτήση του. Μεταφορά με λεωφορεία και επιβίβαση στο SX-DVD. Μέτρησα περί τους 60 επιβάτες. Καραμελίτσα και απογείωση. Οι πτήσεις εσωτερικού είναι απόλαυση από πλευράς γεωγραφίας. Η ατμόσφαιρα πεντακάθαρη και η θέα ουσιαστικά απεριόριστη, τα παράθυρα όμως δυστυχώς αρκετά θολά. Παρ'όλα αυτά η ώρα πέρασε με εμένα κολλημένο στο παράθυρο
. Φυστίκια και αναψυκτικό, Σούνιο και Μακρόνησος, Κέα, Κύθνος, Πάρος, Νάξος, Αμοργός, Αστυπάλαια, Κάλυμνος (από την άλλη μεριά), Νίσυρος, Τήλος, Ρόδος. Στροφή 180 μοιρών και προσγείωση προς τα νοτιοανατολικά στον 25 του αεροδρομίου Διαγόρας.
26 Αυγ 2006
Ρόδος (RHO) - Λονδίνο Gatwick (LGW)
British Airways BA 6855 (operated by GB Airways) 22:10 - 00:20
Airbus A320
Ύστερα από μια σύντομη βόλτα στην παλαιά πόλη της Ρόδου, επέστρεψα στο αεροδρόμιο "Διαγόρας", μία ώρα περίπου πριν από την πτήση. Ένα-δυο χιλιόμετρα πριν φτάσω στο αεροδρόμιο είδα το Α320 της ΒΑ (GB Airways για την ακρίβεια) να προσγειώνεται.
Είχα ήδη κάνει OLCI (on line check in) οπότε όταν έφτασα στο γκισέ με περίμεναν, χαιρετόντας με ονομαστικά και με το boarding pass ήδη έτοιμο. Είχα επιλέξει την θέση 4Α.
Η επιβίβαση στο G-TTOF έγινε στην ώρα της, και το αεροπλάνο ήταν σχεδόν τελείως γεμάτο. Τρεις-τέσσερις άδειες θέσεις το πολύ. Ελπίζω η γραμμή να πηγαίνει όντως καλά, ώστε η ΒΑ να τη διατηρήσει ή και να την πυκνώσει. Οι πρώτες δύο σειρές ήταν Club Europe, δηλ. η business class της ΒΑ. Επίδειξη ασφαλείας και τροχοδρόμηση.
Αναχωρήσαμε ακριβώς στην προγραμματισμένη ώρα και απογειωθήκαμε προς τα νοτιανατολικά. Λίγο αργότερα στρίψαμε προς τα βόρεια. Η διαδρομή που ακολουθήσαμε φαινόταν στις LCD οθόνες που ανοίγουν από πάνω, αλλά μόνον τα πρώτα 15 λεπτά, αφού μετά άρχισαν να προβάλλουν το φιλμ της ημέρας. Πάντως και από τα φώτα των κατοικημένων περιοχών μπορούσε να καταλάβει κανείς ακριβώς που ήμαστε! Περάσαμε λοιπόν πάνω από το δυτικό άκρο της Ικαρίας, και μετά ακριβώς ανατολικά του Αγίου Όρους, με τα πόδια της Χαλκιδικής να διαγράφονται τέλεια από τα φωτεινά τους παράλια και το σκοτεινό κέντρο. Η Θεσσαλονίκη και τα παράλια της Πιερίας ήταν ευδιάκριτα στο βάθος. Μετά περάσαμε στην Βουλγαρία, οπότε η γεωγραφική αναγνώριση έπαψε να είναι προφανής. Απ'ό,τι μας είπε η κυβερνήτης, πετούσαμε στα 36000 πόδια και περάσαμε πάνω από Ουγγαρία, Αυστρία, Γερμανία και Βέλγιο.
Εν τω μεταξύ άρχισε το καθιερωμένο bar service. Επειδή ήθελα να κοιμηθώ, πήρα ένα τζιν & τόνικ, αντί της συνήθους σόδας ή άλλου αεριούχου που γενικώς προτιμώ. Πάντως πήρα και μια Coca Cola (τα μίνι κουτάκια που δείνει η ΒΑ) για το φαγητό που ακολούθησε. Όπως βλέπετε, ήταν σχετικά απλό αλλά ικανοποιητικό. Ζεστό, σε αντίθεση με τα κρύα σαλαμικά που μας είχαν δώσει στην πρόσφατη πτήση μου LHR-ATH. Μετά το φαγητό, προσφέρθηκε καφές ή τσάι, που δεν πήρα για προφανείς λόγους! Ένα από τα χαρακτηριστικά του σέρβις της ΒΑ, που πάντα συγκρίνω με την American Airlines που συνήθως πετώ στην Αμερική, είναι ότι το τσάι και ο καφές σερβίρονται το καθένα ξεχωριστά, από αεροσυνοδό που έχει μόνον το ένα ή το άλλο, και όχι από καρτ και με τα δύο συγχρόνως.
Ύστερα από το φαγητό όντως αποκοιμήθηκα, ξυπνώντας περίπου 15 λεπτά πριν από την πρσγείωση. Συνολική διάρκεια πτήσης 3:48 λεπτά, σχετικά γρήγορα για τη συγκεκριμένη διαδρομή. Γενικά, μια ευχάριστη, καλή πτήση.
Το Gatwick είχε ελάχιστη κίνηση αυτή την ώρα. Δυστυχώς όμως, λόγω έλλειψης προσωπικού εδάφους όπως ανακοινώθηκε, περιμέναμε περίπου 45 λεπτά πριν φτάσουν οι αποσκευές. Εκατοντάδες επιβάτες περίμεναν υπομονετικά, μέχρι να ξεφορτωθούν, ένα-ένα, τα αεροπλάνα από τις 5-6 όλες κι όλες πτήσεις που είχαν φτάσει. Ύστερα από λίγο πήρα το λεωφορείο για το Heathrow.
27 Αυγ 2006
Λονδίνο Ηeathrow (LHR) - Σικάγο O'Hare (ORD)
American Airlines AA 99 07:55 - 10:15
Boeing 777
Μετά από λεπτομερή έλεγχο (τον έχουμε πλέον συνηθίσει όσοι πετάμε συχνά για Αμερική), επιβιβαστήκαμε στο 777 που μας περίμενε. Είχα επιλέξει τη θέση 35Α. Το αεροπλάνο ήταν περίπου 50% γεμάτο. Μάλλον αναμενόμενο για μια Κυριακάτικη πρωινή πτήση η οποία είναι κυρίως business oriented τις καθημερινές. Το παράθυρο πεντακάθαρο. Μου κάνει πάντα εντύπωση πως όταν πετώ με ΑΑ, τα παράθυρα είναι πάντα καθαρά, σε αντίθεση με τις ΟΑ, που είναι συνήθως βρώμικα/θολά. Με την ΒΑ είναι συνήθως καθαρά, αλλά όχι άψογα. Ο purser (ο τίτλος του προιστάμενου πληρώματος καμπίνας στην ΑΑ) μας καλοσώρισε με ένα περίεργο ενθουσιώδες ύφος, το οποίο διατήρησε σε όλες τις μετέπειτα ανακοινώσεις του.
Η απογείωση στην ώρα της, προς τα δυτικά ως συνήθως. Μετά από αρχική γρήγορη άνοδο, παραμείναμε στα 7000 πόδια για αρκετά λεπτά. Λόγω στροφής προς τα αριστερά αμέσως μετά την απογείωση, ο πύργος του Windsor, που συνήθως φαίνεται στα δεξιά, ήταν ορατός από την αριστερή πλευρά του αεροπλάνου. Αφού συνεχίσαμε την άνοδο, φτάσαμε στο ύψος των 36000 ποδών λίγο μετά από το Μάντσεστερ. Παραμείναμε στο ύψος αυτό καθόλη τη διάρκεια της υπερωκεάνιας διαδρομής. Ενώ περνούσαμε πάνω από τις Εβρίδες Νήσους της Σκωτίας, άρχισε το bar service (club soda) και το brunch. Αρκετά πλούσιο, το κυρίως πιάτο ήταν ομελέττα με μανιτάρια.
Οι οθόνες εν τω μεταξύ είχαν αρχίσει το πρόγραμμά τους. Τα επτά διαθέσιμα κανάλια δείχνουν ειδήσεις, σιτκομς, καρτούνς κτλ. Το κανάλι με την ταινία είχε αρχικά το Mission Impossible III. Δεν είχα διάθεση για τέτοια, οπότε το άφησα στο airshow, όπως ονομάζει τον χάρτη και τα στοιχεία πτήσεως η ΑΑ. Επίσης άκουγα μουσική: η ΑΑ έχει πάντα πολύ καλό μουσικό πρόγραμμα. Για παράδειγμα, οι κλασσικές επιλογές της είναι πάντα πρωτότυπες και ενδιαφέρουσες.
Μετά το φαγητό και τον καφέ/τσάι/κτλ., κοιμήθηκα καμμιά ώρα, ενώ περνούσαμε νότια της Ισλανδίας. Ξύπνησα σε κατάλληλη στιγμή, για να δώ τις θεαματικότατες ανατολικές ακτές της Γροινλανδίας, με τα φιορδ, τους παγετώνες και τα παγόβουνα στην θάλασσα. Mισή ώρα αργότερα περάσαμε και από την δυτική ακτή, αλλά τα σύννεφα περιόριζαν την ορατότητα.
Η αμερικανική ήπειρος, με τις ακτές του Λαμπραντόρ, φάνηκε 4:45' μετά την απογείωση. Λίγα λεπτά αργότερα ανεβήκαμε στα 40000 πόδια, όπου παραμείναμε εώς την αρχή της καθόδου κοντά στο Σικάγο. Το τοπίο από κάτω δεν πρόδιδε ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Χιλιάδες λίμνες και απουσία δένδρων τα κύρια χαρακτηριστικά του. Συνεχίσαμε πάνω από τον Καναδά, περνώντας από το Κεμπέκ, το Οντάριο και τη λίμνη Huron. Κάπου εκεί μας έδωσαν ένα σνακ. Αντίθετα από τη ΒΑ, το κουτί του αναψυκτικού είναι κανονικού μεγέθους, όπως και στις άλλες αμερικανικές εταιρείες.
Μία περίπου ώρα πριν από την άφιξη, οι αεροσυνοδοί μοίρασαν τα έντυπα για το τελωνείο (τα έντυπα αφίξεως δίνονται στο checkin, στο LHR). Επίσης έδειξαν το video με πληροφορίες για το αεροδρόμιο O'Hare του Σικάγου, τη συμπλήρωση των εντύπων και άλλες διαδικασίες. Κατόπιν έδειξαν τα gates για όλες τις ανταποκρίσεις των επιβατών του αεροπλάνου (μέτρησα 24 συνολικά).
Μπαίνοντας στον αμερικανικό εναέριο χώρο, ο purser μας καλοσώρισε στην Αμερική καθώς περνούσαμε πάνω από το Michigan. Η κάθοδος άρχισε περίπου 275 μίλια πριν από το Σικάγο. Ο καιρός συννεφιασμένος, με την οροφή των νεφών στα 7000, και τη βάση στα 1500. Προσγειωθήκαμε 7:45 μετά την απογείωσή μας.
Έλεγχος διαβατηρίων, παραλαβή αποσκευών, τελωνείο, και παράδοση των αποσκευών για την ανταπόκριση για Συρακούσες.
27 Αυγ 2006
Σικάγο O'Hare (ORD) - Syracuse, NY (SYR)
American Airlines AA 4132 (operated by American Eagle) 13:04 - 15:49
Embraer ERJ-145
Πτήση ρουτίνας στα 37000 πόδια, με συννεφιασμένη όλη τη διαδρομή. Διάρκεια πτήσης 1:11. Μετά την άφιξη έβγαλα αυτή τη φωτογραφία του Ν690ΑΕ.
Το μόνο που έχω να πω για την πτήση ORD-LHR είναι ότι έλαβε χώρα μια μέρα μετά την τρομοκρατική αναστάτωση στο Λονδίνο, οπότε τα μέτρα ασφαλείας ήταν ιδιαίτερα αυξημένα. Επίσης, στη διαδρομή LHR-ATH αναγκάστηκα να δώσω το λάπτοπ ως αποσκευή. Το έβαλα μέσα σε μεγάλη βαλίτσα, καλά προστατευμένο, αλλά όπως και να γίνει, ανησύχησα μέχρι να το ξαναπάρω στα χέρια μου!
26 Αυγ 2006
Αθήνα (ATH) - Ρόδος (RHO)
Aegean Airlines A3 214 17:10 - 18:00
BAe Avro RJ100
Η αναχώρηση καθυστέρησε για 40', λόγως καθυστερημένης άφιξης του αερσκάφους από την προηγούμενη πτήση του. Μεταφορά με λεωφορεία και επιβίβαση στο SX-DVD. Μέτρησα περί τους 60 επιβάτες. Καραμελίτσα και απογείωση. Οι πτήσεις εσωτερικού είναι απόλαυση από πλευράς γεωγραφίας. Η ατμόσφαιρα πεντακάθαρη και η θέα ουσιαστικά απεριόριστη, τα παράθυρα όμως δυστυχώς αρκετά θολά. Παρ'όλα αυτά η ώρα πέρασε με εμένα κολλημένο στο παράθυρο
. Φυστίκια και αναψυκτικό, Σούνιο και Μακρόνησος, Κέα, Κύθνος, Πάρος, Νάξος, Αμοργός, Αστυπάλαια, Κάλυμνος (από την άλλη μεριά), Νίσυρος, Τήλος, Ρόδος. Στροφή 180 μοιρών και προσγείωση προς τα νοτιοανατολικά στον 25 του αεροδρομίου Διαγόρας.26 Αυγ 2006
Ρόδος (RHO) - Λονδίνο Gatwick (LGW)
British Airways BA 6855 (operated by GB Airways) 22:10 - 00:20
Airbus A320
Ύστερα από μια σύντομη βόλτα στην παλαιά πόλη της Ρόδου, επέστρεψα στο αεροδρόμιο "Διαγόρας", μία ώρα περίπου πριν από την πτήση. Ένα-δυο χιλιόμετρα πριν φτάσω στο αεροδρόμιο είδα το Α320 της ΒΑ (GB Airways για την ακρίβεια) να προσγειώνεται.
Είχα ήδη κάνει OLCI (on line check in) οπότε όταν έφτασα στο γκισέ με περίμεναν, χαιρετόντας με ονομαστικά και με το boarding pass ήδη έτοιμο. Είχα επιλέξει την θέση 4Α.
Η επιβίβαση στο G-TTOF έγινε στην ώρα της, και το αεροπλάνο ήταν σχεδόν τελείως γεμάτο. Τρεις-τέσσερις άδειες θέσεις το πολύ. Ελπίζω η γραμμή να πηγαίνει όντως καλά, ώστε η ΒΑ να τη διατηρήσει ή και να την πυκνώσει. Οι πρώτες δύο σειρές ήταν Club Europe, δηλ. η business class της ΒΑ. Επίδειξη ασφαλείας και τροχοδρόμηση.
Αναχωρήσαμε ακριβώς στην προγραμματισμένη ώρα και απογειωθήκαμε προς τα νοτιανατολικά. Λίγο αργότερα στρίψαμε προς τα βόρεια. Η διαδρομή που ακολουθήσαμε φαινόταν στις LCD οθόνες που ανοίγουν από πάνω, αλλά μόνον τα πρώτα 15 λεπτά, αφού μετά άρχισαν να προβάλλουν το φιλμ της ημέρας. Πάντως και από τα φώτα των κατοικημένων περιοχών μπορούσε να καταλάβει κανείς ακριβώς που ήμαστε! Περάσαμε λοιπόν πάνω από το δυτικό άκρο της Ικαρίας, και μετά ακριβώς ανατολικά του Αγίου Όρους, με τα πόδια της Χαλκιδικής να διαγράφονται τέλεια από τα φωτεινά τους παράλια και το σκοτεινό κέντρο. Η Θεσσαλονίκη και τα παράλια της Πιερίας ήταν ευδιάκριτα στο βάθος. Μετά περάσαμε στην Βουλγαρία, οπότε η γεωγραφική αναγνώριση έπαψε να είναι προφανής. Απ'ό,τι μας είπε η κυβερνήτης, πετούσαμε στα 36000 πόδια και περάσαμε πάνω από Ουγγαρία, Αυστρία, Γερμανία και Βέλγιο.
Εν τω μεταξύ άρχισε το καθιερωμένο bar service. Επειδή ήθελα να κοιμηθώ, πήρα ένα τζιν & τόνικ, αντί της συνήθους σόδας ή άλλου αεριούχου που γενικώς προτιμώ
. Πάντως πήρα και μια Coca Cola (τα μίνι κουτάκια που δείνει η ΒΑ) για το φαγητό που ακολούθησε. Όπως βλέπετε, ήταν σχετικά απλό αλλά ικανοποιητικό. Ζεστό, σε αντίθεση με τα κρύα σαλαμικά που μας είχαν δώσει στην πρόσφατη πτήση μου LHR-ATH. Μετά το φαγητό, προσφέρθηκε καφές ή τσάι, που δεν πήρα για προφανείς λόγους! Ένα από τα χαρακτηριστικά του σέρβις της ΒΑ, που πάντα συγκρίνω με την American Airlines που συνήθως πετώ στην Αμερική, είναι ότι το τσάι και ο καφές σερβίρονται το καθένα ξεχωριστά, από αεροσυνοδό που έχει μόνον το ένα ή το άλλο, και όχι από καρτ και με τα δύο συγχρόνως.Ύστερα από το φαγητό όντως αποκοιμήθηκα, ξυπνώντας περίπου 15 λεπτά πριν από την πρσγείωση. Συνολική διάρκεια πτήσης 3:48 λεπτά, σχετικά γρήγορα για τη συγκεκριμένη διαδρομή. Γενικά, μια ευχάριστη, καλή πτήση.
Το Gatwick είχε ελάχιστη κίνηση αυτή την ώρα. Δυστυχώς όμως, λόγω έλλειψης προσωπικού εδάφους όπως ανακοινώθηκε, περιμέναμε περίπου 45 λεπτά πριν φτάσουν οι αποσκευές. Εκατοντάδες επιβάτες περίμεναν υπομονετικά, μέχρι να ξεφορτωθούν, ένα-ένα, τα αεροπλάνα από τις 5-6 όλες κι όλες πτήσεις που είχαν φτάσει. Ύστερα από λίγο πήρα το λεωφορείο για το Heathrow.
27 Αυγ 2006
Λονδίνο Ηeathrow (LHR) - Σικάγο O'Hare (ORD)
American Airlines AA 99 07:55 - 10:15
Boeing 777
Μετά από λεπτομερή έλεγχο (τον έχουμε πλέον συνηθίσει όσοι πετάμε συχνά για Αμερική), επιβιβαστήκαμε στο 777 που μας περίμενε. Είχα επιλέξει τη θέση 35Α. Το αεροπλάνο ήταν περίπου 50% γεμάτο. Μάλλον αναμενόμενο για μια Κυριακάτικη πρωινή πτήση η οποία είναι κυρίως business oriented τις καθημερινές. Το παράθυρο πεντακάθαρο. Μου κάνει πάντα εντύπωση πως όταν πετώ με ΑΑ, τα παράθυρα είναι πάντα καθαρά, σε αντίθεση με τις ΟΑ, που είναι συνήθως βρώμικα/θολά. Με την ΒΑ είναι συνήθως καθαρά, αλλά όχι άψογα. Ο purser (ο τίτλος του προιστάμενου πληρώματος καμπίνας στην ΑΑ) μας καλοσώρισε με ένα περίεργο ενθουσιώδες ύφος, το οποίο διατήρησε σε όλες τις μετέπειτα ανακοινώσεις του.
Η απογείωση στην ώρα της, προς τα δυτικά ως συνήθως. Μετά από αρχική γρήγορη άνοδο, παραμείναμε στα 7000 πόδια για αρκετά λεπτά. Λόγω στροφής προς τα αριστερά αμέσως μετά την απογείωση, ο πύργος του Windsor, που συνήθως φαίνεται στα δεξιά, ήταν ορατός από την αριστερή πλευρά του αεροπλάνου. Αφού συνεχίσαμε την άνοδο, φτάσαμε στο ύψος των 36000 ποδών λίγο μετά από το Μάντσεστερ. Παραμείναμε στο ύψος αυτό καθόλη τη διάρκεια της υπερωκεάνιας διαδρομής. Ενώ περνούσαμε πάνω από τις Εβρίδες Νήσους της Σκωτίας, άρχισε το bar service (club soda) και το brunch. Αρκετά πλούσιο, το κυρίως πιάτο ήταν ομελέττα με μανιτάρια.
Οι οθόνες εν τω μεταξύ είχαν αρχίσει το πρόγραμμά τους. Τα επτά διαθέσιμα κανάλια δείχνουν ειδήσεις, σιτκομς, καρτούνς κτλ. Το κανάλι με την ταινία είχε αρχικά το Mission Impossible III. Δεν είχα διάθεση για τέτοια, οπότε το άφησα στο airshow, όπως ονομάζει τον χάρτη και τα στοιχεία πτήσεως η ΑΑ. Επίσης άκουγα μουσική: η ΑΑ έχει πάντα πολύ καλό μουσικό πρόγραμμα. Για παράδειγμα, οι κλασσικές επιλογές της είναι πάντα πρωτότυπες και ενδιαφέρουσες.
Μετά το φαγητό και τον καφέ/τσάι/κτλ., κοιμήθηκα καμμιά ώρα, ενώ περνούσαμε νότια της Ισλανδίας. Ξύπνησα σε κατάλληλη στιγμή, για να δώ τις θεαματικότατες ανατολικές ακτές της Γροινλανδίας, με τα φιορδ, τους παγετώνες και τα παγόβουνα στην θάλασσα. Mισή ώρα αργότερα περάσαμε και από την δυτική ακτή, αλλά τα σύννεφα περιόριζαν την ορατότητα.
Η αμερικανική ήπειρος, με τις ακτές του Λαμπραντόρ, φάνηκε 4:45' μετά την απογείωση. Λίγα λεπτά αργότερα ανεβήκαμε στα 40000 πόδια, όπου παραμείναμε εώς την αρχή της καθόδου κοντά στο Σικάγο. Το τοπίο από κάτω δεν πρόδιδε ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Χιλιάδες λίμνες και απουσία δένδρων τα κύρια χαρακτηριστικά του. Συνεχίσαμε πάνω από τον Καναδά, περνώντας από το Κεμπέκ, το Οντάριο και τη λίμνη Huron. Κάπου εκεί μας έδωσαν ένα σνακ. Αντίθετα από τη ΒΑ, το κουτί του αναψυκτικού είναι κανονικού μεγέθους, όπως και στις άλλες αμερικανικές εταιρείες.
Μία περίπου ώρα πριν από την άφιξη, οι αεροσυνοδοί μοίρασαν τα έντυπα για το τελωνείο (τα έντυπα αφίξεως δίνονται στο checkin, στο LHR). Επίσης έδειξαν το video με πληροφορίες για το αεροδρόμιο O'Hare του Σικάγου, τη συμπλήρωση των εντύπων και άλλες διαδικασίες. Κατόπιν έδειξαν τα gates για όλες τις ανταποκρίσεις των επιβατών του αεροπλάνου (μέτρησα 24 συνολικά).
Μπαίνοντας στον αμερικανικό εναέριο χώρο, ο purser μας καλοσώρισε στην Αμερική καθώς περνούσαμε πάνω από το Michigan. Η κάθοδος άρχισε περίπου 275 μίλια πριν από το Σικάγο. Ο καιρός συννεφιασμένος, με την οροφή των νεφών στα 7000, και τη βάση στα 1500. Προσγειωθήκαμε 7:45 μετά την απογείωσή μας.
Έλεγχος διαβατηρίων, παραλαβή αποσκευών, τελωνείο, και παράδοση των αποσκευών για την ανταπόκριση για Συρακούσες.
27 Αυγ 2006
Σικάγο O'Hare (ORD) - Syracuse, NY (SYR)
American Airlines AA 4132 (operated by American Eagle) 13:04 - 15:49
Embraer ERJ-145
Πτήση ρουτίνας στα 37000 πόδια, με συννεφιασμένη όλη τη διαδρομή. Διάρκεια πτήσης 1:11. Μετά την άφιξη έβγαλα αυτή τη φωτογραφία του Ν690ΑΕ.
Άψογη η Γροιλανδία 
Τέσσερα σκέλη, αλλαγή αεροδρομίου στο ΛΟΝ, βόλτα στη Ρόδο, αυτό το ριπόρτ τα είχε όλα!
