jerry
Concorde-Class-Member
Η επιλογή των πτήσεων ήταν μία προσφορά του Akis travel solutions (τον ευχαριστώ θερμά) και το πακέτο περιείχε έξοδο από/είσοδο προς Αθήνα με 39 ευρώ + φόρους aegean (ομολογώ η πρώτη φορά που πετυχαίνω τις διαβόητες προσφορές με τις ομολογουμένως πετυχημένες διαφημίσεις της Αιγαίου) και πορεία προς/από MAN με low cost μοντέλα σε πολύ φιλικές τιμές (μηδενικοί ναύλοι και φόροι).
Σας καλωσορίζω λοιπόν στο circle route ή στο ρομβίσιο route ή όπως θέλετε το ονομάζετε.
LEG 1
ATH-STR (via SKG) 29NOV06
A3510 DEP:0835 ARR:1135
EQP : B737-400 REG : SXBGX
TAKEOFF : 0845 LANDING : 1120
COST : 39 + 34.29 =73.29
Ένα ελαφρώς κρύο πρωινό του Νοέμβρη ξύπνησα γύρω στις 0530+ και με trolley+X95 έφτασα στο αεροδρομιάκι μας γύρω στις 0700+. Τα international counter της Αιγαίου ήταν ψιλοάδεια και έτσι μαζί με την παρέα μου (3 άτομα ακόμη) τελειώσαμε γρήγορα τη διαδικασία του check-in με θέσεις 21E,21F,22E,22F. Μία γρήγορη βόλτα στα μαγαζιά του αεροδρομίου, ένα γρήγορο πέρασμα από τον έλεγχο χειραποσκευών και ένα αργό περπάτημα μέχρι το gate B28. Η επιβίβαση είχε ξεκινήσει στην ώρα της και σε σύντομο χρονικό διάστημα ήμασταν έξω από το BGX, που οι φήμες το θέλουν αρκετά ταλαιπωρημένο από τους προηγούμενους χρήστες του. Επιβίβαση από την πίσω σκάλα. Το αεροσκάφος θα ήταν γεμάτο μέχρι και την τελευταία θέση του για τη Θεσσαλονίκη με πολλούς να ταξιδεύουν για δουλίτσες απόσο καταλαβαίνεις από τις υποκλέπτουσες συνομιλίες μεταξύ άλλων επιβατών. Λίγα λεπτά αργότερα ακούστηκε και το «καραμελίτσα παρακαλώ» υπενθυμίζοντάς μου το service της Α3.. Ο captain μας καλωσόρισε και μας ευχήθηκε καλή πτήση. Pushback και εκκίνηση στις 0835-0840, taxi μπροστά από το ΜΤΒ, ελαφρύ hold στον 03R και απογείωση λίγα δευτερόλεπτα αργότερα. Ο καιρός της διαδρομής για την αποκαλούμενη και συμπρωτεύουσα ήταν περίεργος. Πότε έβγαινε ένας ατίθασος ήλιος, πότε κρυβόταν πίσω από κάποια συννεφάκια, τα οποία πύκνωναν καθώς πλησιάζαμε το Μακεδονία. Το service της Α3 με καφέ/αναψυκτικά και cookie/κρουασάν με τα τελευταία να σερβίρονται με τυχαία κατανομή στους επιβάτες που αδυνατούσα να καταλάβω (πάντως αν ζητούσες συγκεκριμένα κάποιο από τα δύο το καταλάβαιναν και στο έδιναν). Και μέχρι να μασήσουμε το cookie μας, να πιούμε το καφεδάκι μας, να κάνουμε την κουβεντούλα μας (προσπαθώντας να εξηγήσεις τι είναι το slides on crosscheck και γιατί το λένε μόνο στις ελληνικές εταιρείες, τι είναι τα flaps κλπ) είχε έρθει η ώρα της προσγείωσης στο Μακεδονία από τη θάλασσα, τρομάζοντας αρκετούς επιβάτες με τη χαμηλή νέφωση και την απότομη εμφάνιση του διαδρόμου. Γύρω δε φαίνονταν και πολλά πράγματα αλλά δεν υπήρχαν μάλλον και πολλά να δει κανείς εκείνη την ώρα. Αποφώνηση από το πλήρωμα και σε λίγα λεπτά είχαν μείνει στο μόλις γεμάτο 734, καμμιά 50αριά άτομα. Οι τουαλέτες έκλεισαν, ο ανεφοδιασμός ξεκίνησε όπως και το παιχνίδισμα με το πλήρωμα που μας τσέκαρε τα ονόματα και τις αποσκευές/παλτά στα ντουλαπάκια μας. Όταν επιτέλους ήρθαν και ακόμα 60-70 άτομα, μας ξαναδώσαν τις καραμελίτσες μας και ήμασταν έτοιμοι να εκκινήσουμε ξανά με προορισμό τη Στουτγάρδη. Η πείνα είχε αρχίσει να θερίζει και όσο σκεφτόμουν τους μινιμαλιστικούς δίσκους της Α3 πεινούσα περισσότερο. Μετά την απογείωση από SKG πρέπει να κοιμήθηκα λίγο, εξάλλου το παράθυρο το είχα παραχωρήσει σε ένα φίλο μου με στόχο να τον μυήσω στην αεροπορική ιδέα, αλλά όταν ξεκίνησε το σέρβις όλοι ξυπνήσαμε ενστικτωδώς. Το πρωινό λιτό και απέριττο με την ομελετίτσα ζεστή μεν, ανάλατη δε (τι επιδημία και αυτή με το αλάτι στις αεροπορικές) και μικρή, τόσο που πνίξαμε τον πόνο μας στο ψωμί... Ο καιρός ήταν ιδιαίτερα συννεφιασμένος και δεν έβλεπες σχεδόν τίποτε στο έδαφος μέχρι την εκκίνηση των διαδικασιών προσέγγισης στο Echterdingen, οπότε και φάνηκαν τα κλασσικά γερμανικά σπιτάκια των προαστίων. Touchdown περί τις 1120, taxi για το gate εν μέσω αεροσκαφών χαρακτηριστικών της STR και στάθμευση με ελαφριά βροχούλα δίπλα από μία LH. Αποβίβαση, γρήγορη παραλαβή αποσκευών και μέτα στο tourist information... «Γεια σας. Μόλις φτάσαμε στην πόλη σας και έχουμε μερικές ώρες μέχρι την επόμενη πτήση μας. Τι μας προτείνετε?»
Έτσι λοιπόν αφήσαμε τις αποσκευές μας στους αυτόματους φορειαμούς, πήραμε το S-bahn με 3 ευρώ και φτάσαμε μέσα σε μισή ωρίτσα στο Stuttgart Mitte.
Κάποιες αναμνηστικές φωτό από STR πριν αράξουμε για λουκάνικα και μπύρες:
Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις
Φωτό 1
Φωτό 2
Στο αεροδρόμιο ξαναφτάσαμε στις 1700.
LEG 2
STR-MAN 29NOV06
X3-5414 DEP:1915 ARR:2000
EQP : B737-500 REG : DAHLN
TAKEOFF : 1947 LANDING : 2021
COST : 0.01 + tax : 19.98 + credit card fee : 1.5 = 21.54
Στο checkin της HLX δεν ήταν πολύς κόσμος και έτσι η σειρά μας ήρθε γρήγορα. Και τότε ξεκίνησε το ενδιαφέρον του πράγματος με την υπάλληλο να έχει πάρει τα 4 διαβατήρια να κοντεύει να τα ξεσκίσει και επιπλέον να έχει μπερδευτεί (μιας και τα 3 ήταν καινούρια και το δικό μου παλιό). Τελικά τα κατάφερε να μας δώσει boarding pass αφού συμβουλεύτηκε την προισταμένη της για το αν αρκεί το ελληνικό διαβατήριο για ταξίδι στην Αγγλία, η οποία την παρακολουθούσε με ένα νωχελικό βλέμμα από το διπλανό counter. Το χριστουγεννιάτικο κλίμα στο Echterdingen ήταν πολύ έντονο με τους στύλους που "κρατάνε" την οροφή σε σχήμα δέντρων να έχουν στολιστεί με φωτάκια (οι άνθρωποι είχαν έμπνευση όταν φτιάχνανε το αεροδρόμιο δε το έκαναν σαν εργοστάσιο), παρόλα αυτά ο κόσμος δεν ήταν αρκετός για να το "γεμίσει". Η νύχτα είχε πέσει από ώρα στη Στουτγάρδη (και όχι μόνο). Από τον έλεγχο χειραποσκευών περάσαμε λιγάκι αργότερα και μετά ακολούθησε ο έλεγχος διαβατηρίων (από τους πιο εντυπωσιακούς που έχω ζήσει) με τον γερμανό υπάλληλο να ξεπετάει τους υπόλοιπους επιβάτες σε 1-2 λεπτά και σε εμάς να στέκεται με το πάσο του, να κοιτάει τα διαβατήρια στο φως, με φακό, να τα περνάει στο πισί του... Και εντάξει οι 3 πρώτοι πέρασαν σχετικά γρήγορα, σε μένα δε είχε μεγαλύτερο πρόβλημα και με πενταπλο-τσέκαρε. Σε κάποια φάση κοιτούσε και τις σφραγίδες του διαβατηρίου. Είδα το μάτι του να πέφτει στην Anguilla και μετά στάθηκε στην αμερικανική βίζα. Και εκεί που πίστευα ότι θα με αφήσει να φύγω, μα ποιος ήμουν ο απλός ταξιδιώτης που ήθελε να παραβιάσει το διεθνές σύστημα, μου ζητάει και την ταυτότητά μου! Μετά χαράς του τη δίνω προειδοποιώντας τον ότι είναι στα ελληνικά, αυτός δε μου απάντησε καθόλου και με τη γερμανική ψυχρότητά του την κοίταξε για αρκετή ώρα ώσπου με έδιωξε από μπροστά του ενώ η ουρά πίσωθε μου μεγάλωνε. Η επιβίβαση ξεκίνησε λιγάκι μετά τις 1905(ήταν σίγουρη η καθυστερησούλα) από το gate, πορεία προς τα κάτω και επιβίβαση σε λεωφορειάκι. Επιβίβαση από την πίσω σκάλα μιας και οι θέσεις ήταν στη σειρά 18 (C,D,E,F). Το 735 (μικρό και γλυκούλι θύμιζε λίγο το ηρωικό 732) ήταν γεμάτο με 1-το-πολύ-2 θέσεις κενές. Τροχοδρόμηση,απογείωση από τον 07 με μικρή καθυστερησούλα μιας και δύο ελικοφόρα είχαν μπει στο διάβα μας,πτήση στο απόλυτο σκοτάδι. Κάπου πρέπει να με πήρε και ο ύπνος για να ξυπνήσω πάνω από την Αγγλία βλέποντας φωτισμένες πόλεις. Οποιαδήποτε προσπάθεια αναγνώρισής τους κατέληξε στο κενό όταν αρχίσαμε την κάθοδο για το ΜΑΝ, για να αγγίξουμε τον 24R κατά τις 2020. Taxi και στάθμευση στη φυσούνα δίπλα από άλλη μία HLX. Αποχώρηση και περπάτημα, περπάτημα μέχρι να φτάσουμε στην παραλαβή αποσκευών που ευτυχώς δεν άργησαν. Μετά λεωφορείο (9,50 λίρες το εβδομαδιαίο) και στάση κάπου στην πολύβουη Oxford street (ουδεμία σύγχυση με αυτή του LON).
Coming up next : The sightseeing part
1 day Liverpool
1 day York
1 day London
1 day spotting at Ringway
2 days Manchester
Σας καλωσορίζω λοιπόν στο circle route ή στο ρομβίσιο route ή όπως θέλετε το ονομάζετε.
LEG 1
ATH-STR (via SKG) 29NOV06
A3510 DEP:0835 ARR:1135
EQP : B737-400 REG : SXBGX
TAKEOFF : 0845 LANDING : 1120
COST : 39 + 34.29 =73.29
Ένα ελαφρώς κρύο πρωινό του Νοέμβρη ξύπνησα γύρω στις 0530+ και με trolley+X95 έφτασα στο αεροδρομιάκι μας γύρω στις 0700+. Τα international counter της Αιγαίου ήταν ψιλοάδεια και έτσι μαζί με την παρέα μου (3 άτομα ακόμη) τελειώσαμε γρήγορα τη διαδικασία του check-in με θέσεις 21E,21F,22E,22F. Μία γρήγορη βόλτα στα μαγαζιά του αεροδρομίου, ένα γρήγορο πέρασμα από τον έλεγχο χειραποσκευών και ένα αργό περπάτημα μέχρι το gate B28. Η επιβίβαση είχε ξεκινήσει στην ώρα της και σε σύντομο χρονικό διάστημα ήμασταν έξω από το BGX, που οι φήμες το θέλουν αρκετά ταλαιπωρημένο από τους προηγούμενους χρήστες του. Επιβίβαση από την πίσω σκάλα. Το αεροσκάφος θα ήταν γεμάτο μέχρι και την τελευταία θέση του για τη Θεσσαλονίκη με πολλούς να ταξιδεύουν για δουλίτσες απόσο καταλαβαίνεις από τις υποκλέπτουσες συνομιλίες μεταξύ άλλων επιβατών. Λίγα λεπτά αργότερα ακούστηκε και το «καραμελίτσα παρακαλώ» υπενθυμίζοντάς μου το service της Α3.. Ο captain μας καλωσόρισε και μας ευχήθηκε καλή πτήση. Pushback και εκκίνηση στις 0835-0840, taxi μπροστά από το ΜΤΒ, ελαφρύ hold στον 03R και απογείωση λίγα δευτερόλεπτα αργότερα. Ο καιρός της διαδρομής για την αποκαλούμενη και συμπρωτεύουσα ήταν περίεργος. Πότε έβγαινε ένας ατίθασος ήλιος, πότε κρυβόταν πίσω από κάποια συννεφάκια, τα οποία πύκνωναν καθώς πλησιάζαμε το Μακεδονία. Το service της Α3 με καφέ/αναψυκτικά και cookie/κρουασάν με τα τελευταία να σερβίρονται με τυχαία κατανομή στους επιβάτες που αδυνατούσα να καταλάβω (πάντως αν ζητούσες συγκεκριμένα κάποιο από τα δύο το καταλάβαιναν και στο έδιναν). Και μέχρι να μασήσουμε το cookie μας, να πιούμε το καφεδάκι μας, να κάνουμε την κουβεντούλα μας (προσπαθώντας να εξηγήσεις τι είναι το slides on crosscheck και γιατί το λένε μόνο στις ελληνικές εταιρείες, τι είναι τα flaps κλπ) είχε έρθει η ώρα της προσγείωσης στο Μακεδονία από τη θάλασσα, τρομάζοντας αρκετούς επιβάτες με τη χαμηλή νέφωση και την απότομη εμφάνιση του διαδρόμου. Γύρω δε φαίνονταν και πολλά πράγματα αλλά δεν υπήρχαν μάλλον και πολλά να δει κανείς εκείνη την ώρα. Αποφώνηση από το πλήρωμα και σε λίγα λεπτά είχαν μείνει στο μόλις γεμάτο 734, καμμιά 50αριά άτομα. Οι τουαλέτες έκλεισαν, ο ανεφοδιασμός ξεκίνησε όπως και το παιχνίδισμα με το πλήρωμα που μας τσέκαρε τα ονόματα και τις αποσκευές/παλτά στα ντουλαπάκια μας. Όταν επιτέλους ήρθαν και ακόμα 60-70 άτομα, μας ξαναδώσαν τις καραμελίτσες μας και ήμασταν έτοιμοι να εκκινήσουμε ξανά με προορισμό τη Στουτγάρδη. Η πείνα είχε αρχίσει να θερίζει και όσο σκεφτόμουν τους μινιμαλιστικούς δίσκους της Α3 πεινούσα περισσότερο. Μετά την απογείωση από SKG πρέπει να κοιμήθηκα λίγο, εξάλλου το παράθυρο το είχα παραχωρήσει σε ένα φίλο μου με στόχο να τον μυήσω στην αεροπορική ιδέα, αλλά όταν ξεκίνησε το σέρβις όλοι ξυπνήσαμε ενστικτωδώς. Το πρωινό λιτό και απέριττο με την ομελετίτσα ζεστή μεν, ανάλατη δε (τι επιδημία και αυτή με το αλάτι στις αεροπορικές) και μικρή, τόσο που πνίξαμε τον πόνο μας στο ψωμί... Ο καιρός ήταν ιδιαίτερα συννεφιασμένος και δεν έβλεπες σχεδόν τίποτε στο έδαφος μέχρι την εκκίνηση των διαδικασιών προσέγγισης στο Echterdingen, οπότε και φάνηκαν τα κλασσικά γερμανικά σπιτάκια των προαστίων. Touchdown περί τις 1120, taxi για το gate εν μέσω αεροσκαφών χαρακτηριστικών της STR και στάθμευση με ελαφριά βροχούλα δίπλα από μία LH. Αποβίβαση, γρήγορη παραλαβή αποσκευών και μέτα στο tourist information... «Γεια σας. Μόλις φτάσαμε στην πόλη σας και έχουμε μερικές ώρες μέχρι την επόμενη πτήση μας. Τι μας προτείνετε?»
Έτσι λοιπόν αφήσαμε τις αποσκευές μας στους αυτόματους φορειαμούς, πήραμε το S-bahn με 3 ευρώ και φτάσαμε μέσα σε μισή ωρίτσα στο Stuttgart Mitte.
Κάποιες αναμνηστικές φωτό από STR πριν αράξουμε για λουκάνικα και μπύρες:



Στο αεροδρόμιο ξαναφτάσαμε στις 1700.
LEG 2
STR-MAN 29NOV06
X3-5414 DEP:1915 ARR:2000
EQP : B737-500 REG : DAHLN
TAKEOFF : 1947 LANDING : 2021
COST : 0.01 + tax : 19.98 + credit card fee : 1.5 = 21.54
Στο checkin της HLX δεν ήταν πολύς κόσμος και έτσι η σειρά μας ήρθε γρήγορα. Και τότε ξεκίνησε το ενδιαφέρον του πράγματος με την υπάλληλο να έχει πάρει τα 4 διαβατήρια να κοντεύει να τα ξεσκίσει και επιπλέον να έχει μπερδευτεί (μιας και τα 3 ήταν καινούρια και το δικό μου παλιό). Τελικά τα κατάφερε να μας δώσει boarding pass αφού συμβουλεύτηκε την προισταμένη της για το αν αρκεί το ελληνικό διαβατήριο για ταξίδι στην Αγγλία, η οποία την παρακολουθούσε με ένα νωχελικό βλέμμα από το διπλανό counter. Το χριστουγεννιάτικο κλίμα στο Echterdingen ήταν πολύ έντονο με τους στύλους που "κρατάνε" την οροφή σε σχήμα δέντρων να έχουν στολιστεί με φωτάκια (οι άνθρωποι είχαν έμπνευση όταν φτιάχνανε το αεροδρόμιο δε το έκαναν σαν εργοστάσιο), παρόλα αυτά ο κόσμος δεν ήταν αρκετός για να το "γεμίσει". Η νύχτα είχε πέσει από ώρα στη Στουτγάρδη (και όχι μόνο). Από τον έλεγχο χειραποσκευών περάσαμε λιγάκι αργότερα και μετά ακολούθησε ο έλεγχος διαβατηρίων (από τους πιο εντυπωσιακούς που έχω ζήσει) με τον γερμανό υπάλληλο να ξεπετάει τους υπόλοιπους επιβάτες σε 1-2 λεπτά και σε εμάς να στέκεται με το πάσο του, να κοιτάει τα διαβατήρια στο φως, με φακό, να τα περνάει στο πισί του... Και εντάξει οι 3 πρώτοι πέρασαν σχετικά γρήγορα, σε μένα δε είχε μεγαλύτερο πρόβλημα και με πενταπλο-τσέκαρε. Σε κάποια φάση κοιτούσε και τις σφραγίδες του διαβατηρίου. Είδα το μάτι του να πέφτει στην Anguilla και μετά στάθηκε στην αμερικανική βίζα. Και εκεί που πίστευα ότι θα με αφήσει να φύγω, μα ποιος ήμουν ο απλός ταξιδιώτης που ήθελε να παραβιάσει το διεθνές σύστημα, μου ζητάει και την ταυτότητά μου! Μετά χαράς του τη δίνω προειδοποιώντας τον ότι είναι στα ελληνικά, αυτός δε μου απάντησε καθόλου και με τη γερμανική ψυχρότητά του την κοίταξε για αρκετή ώρα ώσπου με έδιωξε από μπροστά του ενώ η ουρά πίσωθε μου μεγάλωνε. Η επιβίβαση ξεκίνησε λιγάκι μετά τις 1905(ήταν σίγουρη η καθυστερησούλα) από το gate, πορεία προς τα κάτω και επιβίβαση σε λεωφορειάκι. Επιβίβαση από την πίσω σκάλα μιας και οι θέσεις ήταν στη σειρά 18 (C,D,E,F). Το 735 (μικρό και γλυκούλι θύμιζε λίγο το ηρωικό 732) ήταν γεμάτο με 1-το-πολύ-2 θέσεις κενές. Τροχοδρόμηση,απογείωση από τον 07 με μικρή καθυστερησούλα μιας και δύο ελικοφόρα είχαν μπει στο διάβα μας,πτήση στο απόλυτο σκοτάδι. Κάπου πρέπει να με πήρε και ο ύπνος για να ξυπνήσω πάνω από την Αγγλία βλέποντας φωτισμένες πόλεις. Οποιαδήποτε προσπάθεια αναγνώρισής τους κατέληξε στο κενό όταν αρχίσαμε την κάθοδο για το ΜΑΝ, για να αγγίξουμε τον 24R κατά τις 2020. Taxi και στάθμευση στη φυσούνα δίπλα από άλλη μία HLX. Αποχώρηση και περπάτημα, περπάτημα μέχρι να φτάσουμε στην παραλαβή αποσκευών που ευτυχώς δεν άργησαν. Μετά λεωφορείο (9,50 λίρες το εβδομαδιαίο) και στάση κάπου στην πολύβουη Oxford street (ουδεμία σύγχυση με αυτή του LON).
Coming up next : The sightseeing part




