alexander
Concorde-Class-Member
- Εγγραφή
- 01/01/2003
- Μηνύματα
- 1.876
- Likes
- 14
- Περιοχή
- Jumpseat!
- Website
- axelphotography.tripod.com
- Αγαπημένη αεροπορική εταιρεία (ICAO Code)
- SWR
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- LGAV
11/03/2004
ATH-ZRH
Airbus A320-214 Swiss Sun, HB-IJV
LX 1843
Seat 7a, economy
STD 0700 ATD 0700
STA 0850 ATD 0850
Μετά από 2 αποτυχημένες προσπάθειες να πετάξουμε για Ζυρίχη λόγω χιονιού το Φεβρουάριο έφτασε επιτέλους η στιγμή!! Τελικός προορισμός η Λουκέρνη για weekend. Άφιξη στο αεροδρόμιο κατά τις 0600 από την περιφερειακή Υμηττού και την Αττική Οδό χωρίς πολύ άγχος μιας και είχα ήδη κλείσει θέσεις.
Εισητήριο e-ticket για μεγαλύτερη ευκολία! To Check in εκείνη την ώρα είχε πολύ κόσμο. Κατά τις 06.20 τελειώνουμε και κάνουμε μια μικρή βόλτα στα μαγαζιά του Αθήνα 2004 και του Ελευθερουδάκη.
Με συνοπτικές διαδικασίες περνάμε από το boarding pass control και το passport check. Βολτούλα στα αφορολόγητα χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον εν όψει ελβετικών αφορολόγητων. Κατά τις 06.40 φτάνουμε στο gate. Τυπικός έλεγχος, ευγενικοί securitades, και κατευθείαν επιβίβαση αφού βγάλω μερικές φώτο του αεροσκάφους. Κάπου εκεί αρχίζει το πρώτο σόκ, καθότι το αεροσκάφος ήταν της charter θυγατρικής της Swiss, της Swiss Sun. Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια η μη διανομή εφημερίδων όπως και η μουσική που έπαιζε από τα ηχεία μέχρι να ολοκληρωθεί η επιβίβαση. Η θέση στην σειρά 7 (παρόλο που ήταν charter αεροπλάνο οι 3 πρώτες σειρές έμειναν business και ήταν όλες full) ήταν η τέταρτη σειρά ως economy και το παράθυρο ήταν ακριβώς στην τέλεια θέση, ούτε πολύ μπροστά, ούτε πολύ πίσω. Βέβαια μετά βίας βολεύεται κανείς σε ένα τέτοιο αεροπλάνο. Ούτε να τεντωθεί δεν μπορεί κανεις. 0700 ακριβώς έγινε το pushback με ένα σωρό από αεροπλάνα των ΟΑ και ένα Α321 της LH για Φρανκφούρτη να έχουν ήδη απογειωθεί. Ο πιλότος μας καλημερίζει και μας ενημερώνει ότι στην Ζυρίχη έχει χειμωνιάτικο καιρό και χιονίζει. Καλωσόρισμα και στα ελληνικά, μαγνητοφωνημένα φυσικά. Μικρή απόσταση μέχρι τον 03R ενώ από τις οθόνες έπαιζε το κλασικό animation βιντεάκι ασφαλείας της SWISS. Η καλύτερη έκπληξη, και κρυμμένο μυστικό ήταν η κάμερα που είχε στο ρύγχος το αεροπλάνο Απευθείας απογείωση στις 0710 με όλη την απογείωση να φαίνεται στις οθόνες. Ο καιρός ήταν καθαρά καλοκαιρινός με τον πρωινό χρυσαφί ήλιο να δίνει ένα απίστευτο τόνο στην Ραφήνα και στην παραλία Μαραθώνα. Κλασσική στροφή πάνω από τον Μαραθώνα, όπως δείχνει και ο χάρτης της διαδρομής από τις οθόνες (γι’ αυτό λατρεύω την Swiss), με τον τύμβο του Μαραθώνα στα δεξιά μας, ενώ συνεχίζουμε να παίρνουμε ύψος περνόντας πάνω από τα σύννεφα που σκεπάζουν την Αθήνα. Κάπου εκεί σβήνει η ένδειξη «προσδεθείτε» και ο πιλότος μας αναγγέλλει ότι θα πετάξουμε πάνω από Αθήνα-Ιόνιο-Κέρκυρα-Τίρανα-Ριέκα-Βενετία-Ζυρίχη. Αμέσως αρχίζει το inflight service. Πραγματικά είναι λυπητερό να έρχεται κανείς στην θέση μιας αεροσυνοδού που μόλις την έχει ρωτήσει κάποιος επιβάτης τι έχει για πρωινό. Η καημένη άρχισε να του λέει τι είναι διαθέσιμο και όταν τελείωσε την απαρίθμηση πρόσθεσε ένα στενάχωρο “Yes, but you have to pay for this”. Κρίμα, όσες φορές και να πετάξω με την εταιρία αυτή, ποτέ δεν θα το χωνέψω αυτό. Κοντά στο Ρίο-Αντίρριο ο ουρανός ήταν ξεσυνέφιαστος δίνοντας την ευκαιρία για μερικές πολύ καλές φώτο. Φτάνει το breakfast service και σε μας, παίρνω μια cheese baguette για 4,80 και ένα καφέ για 2,80. Ήσυχο ταξίδι, χωρίς πολλές ιδιαιτερότητες. Κάπου εκεί μου έρχεται να ρωτήσω την αεροσυνοδό για το registration του αεροσκάφους, έτσι για να είμαι σίγουρος, μου λέει θα ρωτήσει και θα μου απαντήσει αμέσως (ακόμα περιμένω…..). Πάνω από την Κέρκυρα άρχισε πάλι η χοντρή συννεφιά οπότε η φωτογραφική πήρε ένα break. Το εσωτερικό του αεροσκάφους, όπως και το εξωτερικό βρίσκονταν σε εξαιρετική κατάσταση, ενώ εντύπωση μου έκανε η απουσία υφασμάτινων προσκέφαλων. Οι αεροσυνοδοί ήταν κλασσικά απόλυτα Professional swiss made. Πάνω από την Βενετία πέρασε και ένας δίσκος με σοκολάτες σε σχήμα κύβου (αυτές οι σοκολάτες όσο πάνε γίνονται και πιο μικρές) Το σύστημα entertainment της SWISS είναι μεν καλό, αλλά το βαριέσαι μετά από μερικές πτήσεις. Στην απογείωση και στην προσγείωση και κάπου στο ενδιάμεσο έχει τον χάρτη, και σε όλο το υπόλοιπο έχει Pluto-donald και ίσως κανένα funny βιντεάκι. Από τον πιλότο δεν ακούσαμε τίποτα μέχρι την αρχή της καθόδου, όπου για τουλάχιστον κανά δεκάλεπτο βρισκόμασταν μέσα στα σύννεφα. Στο ενδιάμεσο δείχνει στις οθόνες το χάρτη του αεροδρομίου με τα terminals και ο πιλότος μας ενημέρωσε ότι θα προσγειωθούμε στο dock E (το νέο termninal του ZRH αποκλειστικά για την SWISS και την ONEworld) οπότε όσοι είχαν connection flight θα έπρεπε να βιαστούν λόγω του χρόνου που απαιτείται για την χρήση του skymetro που συνδέει το Dock E με τα terminals A,B. Κάποια στιγμή επιτέλους βλέπουμε Ζυρίχη και τότε αρχίσανε τα κλασσικά τρελά ζικ ζαγκ μέχρι να προσγειωθούμε στο αεροδρόμιο. Επιτέλους πια με αυτά τα προβλήματα θορύβου. Είναι σκέτη βλακεία να αναγκάζεις ένα αεροπλάνο να προσγειώνεται με τον ίδιο τρόπο που παρκάρει νεαρά φοιτήτρια φιλοσοφικής που μόλις έχει πάρει το δίπλωμα και βρίσκεται μέσα στο μεταχειρισμένο-μόλις αγορασμένο φιατάκι της. Πολύ smooth προσγείωση στον 14, μέχρι το σημείο που ακουμπάει ο μπροστά τροχός κάτω και λόγω βρεγμένης ασφάλτου γίνεται μέσα στο αεροπλάνο το έλα να δεις από θόρυβο και πίεση από το φρενάρισμα. Κατόπιν και ενώ ακόμα τροχιοδρομούμε παίζει μουσική!!! Φτάνουμε στο gate ακριβώς στην ώρα. (swiss for ever).
Από εκεί μέσα από το καινούργιο και ιδιαίτερα passenger friendly νέο terminal παίρνουμε το skymetro, πλήρως αυτοματοποιημένο και σε 2,5 λεπτά βρισκόμαστε στο ενδιάμεσο των termninal A,B. όταν φτάσαμε στο baggage claim, οι βαλίτσες ήδη κυλούσαν.
Γενικώς μια πολύ καλή πτήση, με μείον το μικρό pitch και το food on pay/demand και συν την πολύ καλή θέση του παραθύρου, την πολύ καλή κατάσταση του αεροπλάνου και την κάμερα onboard. Συνολικά ένα 7/10.
Στην Ζυρίχη έχει ένα πολύ καλό viewing terrace με ένα φράγκο νομίζω περίπου είσοδο. Είναι must αν και τις μεσημεριανές και τις απογευματινές ώρες δεν θα δείτε πολλά περισσότερα από όσα σε ένα οποιοδήποτε μεσαίας κίνησης αεροδρόμιο. Το πρωί έχει όμως πολύ ζουμί!! Πέτυχα B744 της Thai σε anniversary χρώματα, και μπόλικα Α340-Α330 της LX, συν το νέο Α319 της OS.
14/03/2004
ZRH-ATH
Airbus A320-214 Swiss Int, HB-IJL
LX 1830
Seat 16B, economy
STD 0945 ATD 1000
STA 1325 ATD 1315
Φτάνουμε από Λουκέρνη στον σιδηροδρομικό σταθμό του αεροδρομίου στις 0813 οπότε κατευθείαν πάμε στο check in 1 της SWISS. Δυστυχώς για την πτήση για Αθήνα δεν γινόταν check-in στο check-in 3 στον σιδηροδρομικό σταθμό. Φτάνοντας εκεί στις 0825 το «φιδάκι» της ουράς για τα check in της economy ήταν επτά σειρές των 15μέτρων πλάτους η κάθε μια. Χοντρικά 200-250 άτομα μπροστά μας. Μετά από 45 λεπτά ήρθε η σειρά μας, όπου φτάνοντας στο check in στις 0910 (πετάγαμε 0945) μας λέει ότι παρόλο που είναι e-ticket, δεν βρίσκει τα ονόματά μας. Περνάει κανά δεκάλεπτο και ενώ εγώ να τα έχω πάρει στο κρανίο ξαφνικά μας ζητάει συγνώμη, εκτυπώνει τα boarding passes και μας λέει ότι απλά έκανε λάθος και δεν τα έβλεπε. Από εκείνη τη στιγμή άρχισε ένα τρελό τρέξιμο, μιας και το μίνιμουμ για να φτάσει κανείς στο Dock E από όπου πετούσαμε ήταν τα 25 λεπτά! Μια ουρά τεράστια στο passports control, ολόκληρος κύκλος μέχρι να φτάσουμε στο skymetro station και το καλύτερο ήταν ότι μόλις φτάσαμε έφευγε ένας συρμός. Αναμονή 4 βασανιστικά λεπτά μέχρι να έρθει το επόμενο τρενάκι και φτάνουμε 0935 στο Dock E και ….. βλέπουμε φάτσα 2 τεράστιες ουρές για body control. Ξαφνικά ανοίγει και μια Τρίτη και μπουκάρουμε να προλάβουμε. Αιντα και τα λεπτά κυλούσαν, 0943 και μόλις τότε φτάνουμε στο Check. Περνάω από το μηχάνημα μετάλλων, χτυπάει. Τους λέω είναι η ζώνη και το ρολόι. Μου λένε να τα βγάλω. Τα βγάζω, ξαναχτυπαέι. Οπότε σκάει μούρη ένας ελβετός μουστακαλής σεκιουριτάς, λες και μόλις έχει βγεί από το ριγκ, μου λέει ακολούθησέ με, μπαίνω σε ένα δωματιάκι και τότε μόνο χρησιμοποίησε το ραβδάκι-ανιχνευτής μετάλλων. Τελικά χτύπαγαν οι μπότες μου (πρώτη φορά που με σταματάνε για αυτό). Τρέχουμε στο gate όπου μας περίμενε απ’ έξω ένας της Swiss και μας φώναζε από μακριά: “nach athen???” ναι του λέμε εμείς, δίνουμε passes και μπουκάρουμε βολίδα για το αεροπλάνο… Αθάνατε Έλληνα!!!! Με το που μπαίνουμε στο αεροπλάνο ο πιλότος ανακοινώνει ότι θα χρειαστεί λίγη ώρα μέχρι να βγουν οι αποσκευές κάποιων που δεν έτρεξαν όπως εμείς και τελικά χάσανε την πτήση. Να προσθέσω ότι λόγω του γεγονότος της Ισπανίας οι έλεγχοι ασφαλείας ήταν πολύ επιμελείς και στην πτήση μας 7 άτομα,ενώ είχαν κάνει check in δεν τα κατάφεραν.
Λόγω ότι χάσαμε το slot, περιμέναμε για push back εως τις 1000. Στο ενδιάμεσο έπαιζε relax music από τα ηχεία και πέρασε πανέρι με σοκολάτες!
Το εσωτερικό δεν ήταν τόσο καθαρό όσο του πρώτου, έλλειπαν και πάλι τα υφασμάτινα προσκέφαλα, αλλά τουλάχιστον ήταν πιο ευρύχωρο.
Safety demonstration κατά τη διάρκεια του pushback και on the run απογείωση από τον 28. Μπόλικη ομίχλη στην Ζυρίχη και γρήγορα μπαίνουμε στα σύννεφα. Ο πιλότος μας καλημερίζει εκ νέου, αναφέρει την διαδρομή που θα πετάξουμε Ζυρίχη – Τρεβίζο – Πούλα – αδριατική – Τίρανα – Κατερινη – Σκιάθος – Ευβοια – Αθήνα και αναφέρει ότι παρά την καθυστέρηση θα φτάσουμε στην ώρα μας. Σύντομα αρχίζει και το inflight service. Κάθε μήνα έχει onboard μια προσφορά, αυτόν τον μήνα είχε Καφέ και muffin 6,50Ε. Το muffin πάντως ήταν υπέροχο. Κάπου πάνω από τα Τίρανα και ενώ είχαν σταματίσει τα ίδια –πάλι- κόμιξ με την πρώτη πτήση και άρχιζε το real time map χάλασε η οθόνη που βρισκόταν μπροστά μας. Κάπου έπαιζε, κάπου σταμάταγε. Πάνω στην ώρα περνάγαμε από τις Πρέσπες και ο καιρός κάτω ήταν τέλειος, πεντακάθαρος. Περνάνε τα duty free, δυστυχώς με μια πολύ μικρή ποικιλία. Ενώ πλέον βλέπουμε θάλασσα και νησιά, αντί να έχει το real time map είχε το candid camera οπότε ουδεμία ιδέα για το που βρισκόμασταν. Ένας υπνάκος ήταν επιβεβλημένος εκείνη τη στιγμή. Ένα μισάωρο αργότερα, ο πιλότος αναγγέλλει ότι θα φτάσουμε νωρίτερα από την ώρα μας στην Αθήνα και πως βρισκόμαστε πάνω από την Σκιάθο. Κατόπιν περνάμε πάνω από την Εύβοια, και πετάμε πάνω από την πόλη της Αθήνας. Ο καιρός τέλειος για φωτογραφίες. Τα ολυμπιακά έργα του ΟΑΚΑ μοιάζουν με νταμάρι, ένω καθώς πετάμε δίπλα από το Ελληνικό φαίνονται τα νέα γήπεδα, όχι όμως και τα αεροπλάνα του ΠΟΛΚΕΟΑ… Μερικές ακόμα πολύ καλές φώτο του Ελ. Βενιζέλου και της Εύβοιας καθώς στρίβουμε αριστερά στην τελική για τον 03L. Μπόλικες αναταράξεις και μια ιδιαίτερα smooth προσγείωση στην ηλιόλουστη Αθήνα ένα τέταρτο μπροστά από το προγραμματισμένο!!
Περνάμε πάνω από την αττική οδό και στάθμευση ανάμεσα σε Emirates A330 και OA B737.
Γενικά μια πολύ καλή πτήση, χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο, αρνητικά ή θετικά.
8/10 με μειον για το food on pay/demand και συν την άφιξη νωρίτερα από το προγραμματισμένο, παρά την καθυστέρηση στην Ελβετία.
Αφιερωμένο στην Άννα, με την υπόσχεση ότι την επόμενη φορά θα προλάβουμε τα αφορολόγητα στο ZRH!!
Καλές πτήσεις everybody
ATH-ZRH
Airbus A320-214 Swiss Sun, HB-IJV
LX 1843
Seat 7a, economy
STD 0700 ATD 0700
STA 0850 ATD 0850
Μετά από 2 αποτυχημένες προσπάθειες να πετάξουμε για Ζυρίχη λόγω χιονιού το Φεβρουάριο έφτασε επιτέλους η στιγμή!! Τελικός προορισμός η Λουκέρνη για weekend. Άφιξη στο αεροδρόμιο κατά τις 0600 από την περιφερειακή Υμηττού και την Αττική Οδό χωρίς πολύ άγχος μιας και είχα ήδη κλείσει θέσεις.
Εισητήριο e-ticket για μεγαλύτερη ευκολία! To Check in εκείνη την ώρα είχε πολύ κόσμο. Κατά τις 06.20 τελειώνουμε και κάνουμε μια μικρή βόλτα στα μαγαζιά του Αθήνα 2004 και του Ελευθερουδάκη.
Με συνοπτικές διαδικασίες περνάμε από το boarding pass control και το passport check. Βολτούλα στα αφορολόγητα χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον εν όψει ελβετικών αφορολόγητων. Κατά τις 06.40 φτάνουμε στο gate. Τυπικός έλεγχος, ευγενικοί securitades, και κατευθείαν επιβίβαση αφού βγάλω μερικές φώτο του αεροσκάφους. Κάπου εκεί αρχίζει το πρώτο σόκ, καθότι το αεροσκάφος ήταν της charter θυγατρικής της Swiss, της Swiss Sun. Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια η μη διανομή εφημερίδων όπως και η μουσική που έπαιζε από τα ηχεία μέχρι να ολοκληρωθεί η επιβίβαση. Η θέση στην σειρά 7 (παρόλο που ήταν charter αεροπλάνο οι 3 πρώτες σειρές έμειναν business και ήταν όλες full) ήταν η τέταρτη σειρά ως economy και το παράθυρο ήταν ακριβώς στην τέλεια θέση, ούτε πολύ μπροστά, ούτε πολύ πίσω. Βέβαια μετά βίας βολεύεται κανείς σε ένα τέτοιο αεροπλάνο. Ούτε να τεντωθεί δεν μπορεί κανεις. 0700 ακριβώς έγινε το pushback με ένα σωρό από αεροπλάνα των ΟΑ και ένα Α321 της LH για Φρανκφούρτη να έχουν ήδη απογειωθεί. Ο πιλότος μας καλημερίζει και μας ενημερώνει ότι στην Ζυρίχη έχει χειμωνιάτικο καιρό και χιονίζει. Καλωσόρισμα και στα ελληνικά, μαγνητοφωνημένα φυσικά. Μικρή απόσταση μέχρι τον 03R ενώ από τις οθόνες έπαιζε το κλασικό animation βιντεάκι ασφαλείας της SWISS. Η καλύτερη έκπληξη, και κρυμμένο μυστικό ήταν η κάμερα που είχε στο ρύγχος το αεροπλάνο Απευθείας απογείωση στις 0710 με όλη την απογείωση να φαίνεται στις οθόνες. Ο καιρός ήταν καθαρά καλοκαιρινός με τον πρωινό χρυσαφί ήλιο να δίνει ένα απίστευτο τόνο στην Ραφήνα και στην παραλία Μαραθώνα. Κλασσική στροφή πάνω από τον Μαραθώνα, όπως δείχνει και ο χάρτης της διαδρομής από τις οθόνες (γι’ αυτό λατρεύω την Swiss), με τον τύμβο του Μαραθώνα στα δεξιά μας, ενώ συνεχίζουμε να παίρνουμε ύψος περνόντας πάνω από τα σύννεφα που σκεπάζουν την Αθήνα. Κάπου εκεί σβήνει η ένδειξη «προσδεθείτε» και ο πιλότος μας αναγγέλλει ότι θα πετάξουμε πάνω από Αθήνα-Ιόνιο-Κέρκυρα-Τίρανα-Ριέκα-Βενετία-Ζυρίχη. Αμέσως αρχίζει το inflight service. Πραγματικά είναι λυπητερό να έρχεται κανείς στην θέση μιας αεροσυνοδού που μόλις την έχει ρωτήσει κάποιος επιβάτης τι έχει για πρωινό. Η καημένη άρχισε να του λέει τι είναι διαθέσιμο και όταν τελείωσε την απαρίθμηση πρόσθεσε ένα στενάχωρο “Yes, but you have to pay for this”. Κρίμα, όσες φορές και να πετάξω με την εταιρία αυτή, ποτέ δεν θα το χωνέψω αυτό. Κοντά στο Ρίο-Αντίρριο ο ουρανός ήταν ξεσυνέφιαστος δίνοντας την ευκαιρία για μερικές πολύ καλές φώτο. Φτάνει το breakfast service και σε μας, παίρνω μια cheese baguette για 4,80 και ένα καφέ για 2,80. Ήσυχο ταξίδι, χωρίς πολλές ιδιαιτερότητες. Κάπου εκεί μου έρχεται να ρωτήσω την αεροσυνοδό για το registration του αεροσκάφους, έτσι για να είμαι σίγουρος, μου λέει θα ρωτήσει και θα μου απαντήσει αμέσως (ακόμα περιμένω…..). Πάνω από την Κέρκυρα άρχισε πάλι η χοντρή συννεφιά οπότε η φωτογραφική πήρε ένα break. Το εσωτερικό του αεροσκάφους, όπως και το εξωτερικό βρίσκονταν σε εξαιρετική κατάσταση, ενώ εντύπωση μου έκανε η απουσία υφασμάτινων προσκέφαλων. Οι αεροσυνοδοί ήταν κλασσικά απόλυτα Professional swiss made. Πάνω από την Βενετία πέρασε και ένας δίσκος με σοκολάτες σε σχήμα κύβου (αυτές οι σοκολάτες όσο πάνε γίνονται και πιο μικρές) Το σύστημα entertainment της SWISS είναι μεν καλό, αλλά το βαριέσαι μετά από μερικές πτήσεις. Στην απογείωση και στην προσγείωση και κάπου στο ενδιάμεσο έχει τον χάρτη, και σε όλο το υπόλοιπο έχει Pluto-donald και ίσως κανένα funny βιντεάκι. Από τον πιλότο δεν ακούσαμε τίποτα μέχρι την αρχή της καθόδου, όπου για τουλάχιστον κανά δεκάλεπτο βρισκόμασταν μέσα στα σύννεφα. Στο ενδιάμεσο δείχνει στις οθόνες το χάρτη του αεροδρομίου με τα terminals και ο πιλότος μας ενημέρωσε ότι θα προσγειωθούμε στο dock E (το νέο termninal του ZRH αποκλειστικά για την SWISS και την ONEworld) οπότε όσοι είχαν connection flight θα έπρεπε να βιαστούν λόγω του χρόνου που απαιτείται για την χρήση του skymetro που συνδέει το Dock E με τα terminals A,B. Κάποια στιγμή επιτέλους βλέπουμε Ζυρίχη και τότε αρχίσανε τα κλασσικά τρελά ζικ ζαγκ μέχρι να προσγειωθούμε στο αεροδρόμιο. Επιτέλους πια με αυτά τα προβλήματα θορύβου. Είναι σκέτη βλακεία να αναγκάζεις ένα αεροπλάνο να προσγειώνεται με τον ίδιο τρόπο που παρκάρει νεαρά φοιτήτρια φιλοσοφικής που μόλις έχει πάρει το δίπλωμα και βρίσκεται μέσα στο μεταχειρισμένο-μόλις αγορασμένο φιατάκι της. Πολύ smooth προσγείωση στον 14, μέχρι το σημείο που ακουμπάει ο μπροστά τροχός κάτω και λόγω βρεγμένης ασφάλτου γίνεται μέσα στο αεροπλάνο το έλα να δεις από θόρυβο και πίεση από το φρενάρισμα. Κατόπιν και ενώ ακόμα τροχιοδρομούμε παίζει μουσική!!! Φτάνουμε στο gate ακριβώς στην ώρα. (swiss for ever).
Από εκεί μέσα από το καινούργιο και ιδιαίτερα passenger friendly νέο terminal παίρνουμε το skymetro, πλήρως αυτοματοποιημένο και σε 2,5 λεπτά βρισκόμαστε στο ενδιάμεσο των termninal A,B. όταν φτάσαμε στο baggage claim, οι βαλίτσες ήδη κυλούσαν.
Γενικώς μια πολύ καλή πτήση, με μείον το μικρό pitch και το food on pay/demand και συν την πολύ καλή θέση του παραθύρου, την πολύ καλή κατάσταση του αεροπλάνου και την κάμερα onboard. Συνολικά ένα 7/10.
Στην Ζυρίχη έχει ένα πολύ καλό viewing terrace με ένα φράγκο νομίζω περίπου είσοδο. Είναι must αν και τις μεσημεριανές και τις απογευματινές ώρες δεν θα δείτε πολλά περισσότερα από όσα σε ένα οποιοδήποτε μεσαίας κίνησης αεροδρόμιο. Το πρωί έχει όμως πολύ ζουμί!! Πέτυχα B744 της Thai σε anniversary χρώματα, και μπόλικα Α340-Α330 της LX, συν το νέο Α319 της OS.
14/03/2004
ZRH-ATH
Airbus A320-214 Swiss Int, HB-IJL
LX 1830
Seat 16B, economy
STD 0945 ATD 1000
STA 1325 ATD 1315
Φτάνουμε από Λουκέρνη στον σιδηροδρομικό σταθμό του αεροδρομίου στις 0813 οπότε κατευθείαν πάμε στο check in 1 της SWISS. Δυστυχώς για την πτήση για Αθήνα δεν γινόταν check-in στο check-in 3 στον σιδηροδρομικό σταθμό. Φτάνοντας εκεί στις 0825 το «φιδάκι» της ουράς για τα check in της economy ήταν επτά σειρές των 15μέτρων πλάτους η κάθε μια. Χοντρικά 200-250 άτομα μπροστά μας. Μετά από 45 λεπτά ήρθε η σειρά μας, όπου φτάνοντας στο check in στις 0910 (πετάγαμε 0945) μας λέει ότι παρόλο που είναι e-ticket, δεν βρίσκει τα ονόματά μας. Περνάει κανά δεκάλεπτο και ενώ εγώ να τα έχω πάρει στο κρανίο ξαφνικά μας ζητάει συγνώμη, εκτυπώνει τα boarding passes και μας λέει ότι απλά έκανε λάθος και δεν τα έβλεπε. Από εκείνη τη στιγμή άρχισε ένα τρελό τρέξιμο, μιας και το μίνιμουμ για να φτάσει κανείς στο Dock E από όπου πετούσαμε ήταν τα 25 λεπτά! Μια ουρά τεράστια στο passports control, ολόκληρος κύκλος μέχρι να φτάσουμε στο skymetro station και το καλύτερο ήταν ότι μόλις φτάσαμε έφευγε ένας συρμός. Αναμονή 4 βασανιστικά λεπτά μέχρι να έρθει το επόμενο τρενάκι και φτάνουμε 0935 στο Dock E και ….. βλέπουμε φάτσα 2 τεράστιες ουρές για body control. Ξαφνικά ανοίγει και μια Τρίτη και μπουκάρουμε να προλάβουμε. Αιντα και τα λεπτά κυλούσαν, 0943 και μόλις τότε φτάνουμε στο Check. Περνάω από το μηχάνημα μετάλλων, χτυπάει. Τους λέω είναι η ζώνη και το ρολόι. Μου λένε να τα βγάλω. Τα βγάζω, ξαναχτυπαέι. Οπότε σκάει μούρη ένας ελβετός μουστακαλής σεκιουριτάς, λες και μόλις έχει βγεί από το ριγκ, μου λέει ακολούθησέ με, μπαίνω σε ένα δωματιάκι και τότε μόνο χρησιμοποίησε το ραβδάκι-ανιχνευτής μετάλλων. Τελικά χτύπαγαν οι μπότες μου (πρώτη φορά που με σταματάνε για αυτό). Τρέχουμε στο gate όπου μας περίμενε απ’ έξω ένας της Swiss και μας φώναζε από μακριά: “nach athen???” ναι του λέμε εμείς, δίνουμε passes και μπουκάρουμε βολίδα για το αεροπλάνο… Αθάνατε Έλληνα!!!! Με το που μπαίνουμε στο αεροπλάνο ο πιλότος ανακοινώνει ότι θα χρειαστεί λίγη ώρα μέχρι να βγουν οι αποσκευές κάποιων που δεν έτρεξαν όπως εμείς και τελικά χάσανε την πτήση. Να προσθέσω ότι λόγω του γεγονότος της Ισπανίας οι έλεγχοι ασφαλείας ήταν πολύ επιμελείς και στην πτήση μας 7 άτομα,ενώ είχαν κάνει check in δεν τα κατάφεραν.
Λόγω ότι χάσαμε το slot, περιμέναμε για push back εως τις 1000. Στο ενδιάμεσο έπαιζε relax music από τα ηχεία και πέρασε πανέρι με σοκολάτες!
Το εσωτερικό δεν ήταν τόσο καθαρό όσο του πρώτου, έλλειπαν και πάλι τα υφασμάτινα προσκέφαλα, αλλά τουλάχιστον ήταν πιο ευρύχωρο.
Safety demonstration κατά τη διάρκεια του pushback και on the run απογείωση από τον 28. Μπόλικη ομίχλη στην Ζυρίχη και γρήγορα μπαίνουμε στα σύννεφα. Ο πιλότος μας καλημερίζει εκ νέου, αναφέρει την διαδρομή που θα πετάξουμε Ζυρίχη – Τρεβίζο – Πούλα – αδριατική – Τίρανα – Κατερινη – Σκιάθος – Ευβοια – Αθήνα και αναφέρει ότι παρά την καθυστέρηση θα φτάσουμε στην ώρα μας. Σύντομα αρχίζει και το inflight service. Κάθε μήνα έχει onboard μια προσφορά, αυτόν τον μήνα είχε Καφέ και muffin 6,50Ε. Το muffin πάντως ήταν υπέροχο. Κάπου πάνω από τα Τίρανα και ενώ είχαν σταματίσει τα ίδια –πάλι- κόμιξ με την πρώτη πτήση και άρχιζε το real time map χάλασε η οθόνη που βρισκόταν μπροστά μας. Κάπου έπαιζε, κάπου σταμάταγε. Πάνω στην ώρα περνάγαμε από τις Πρέσπες και ο καιρός κάτω ήταν τέλειος, πεντακάθαρος. Περνάνε τα duty free, δυστυχώς με μια πολύ μικρή ποικιλία. Ενώ πλέον βλέπουμε θάλασσα και νησιά, αντί να έχει το real time map είχε το candid camera οπότε ουδεμία ιδέα για το που βρισκόμασταν. Ένας υπνάκος ήταν επιβεβλημένος εκείνη τη στιγμή. Ένα μισάωρο αργότερα, ο πιλότος αναγγέλλει ότι θα φτάσουμε νωρίτερα από την ώρα μας στην Αθήνα και πως βρισκόμαστε πάνω από την Σκιάθο. Κατόπιν περνάμε πάνω από την Εύβοια, και πετάμε πάνω από την πόλη της Αθήνας. Ο καιρός τέλειος για φωτογραφίες. Τα ολυμπιακά έργα του ΟΑΚΑ μοιάζουν με νταμάρι, ένω καθώς πετάμε δίπλα από το Ελληνικό φαίνονται τα νέα γήπεδα, όχι όμως και τα αεροπλάνα του ΠΟΛΚΕΟΑ… Μερικές ακόμα πολύ καλές φώτο του Ελ. Βενιζέλου και της Εύβοιας καθώς στρίβουμε αριστερά στην τελική για τον 03L. Μπόλικες αναταράξεις και μια ιδιαίτερα smooth προσγείωση στην ηλιόλουστη Αθήνα ένα τέταρτο μπροστά από το προγραμματισμένο!!
Περνάμε πάνω από την αττική οδό και στάθμευση ανάμεσα σε Emirates A330 και OA B737.
Γενικά μια πολύ καλή πτήση, χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο, αρνητικά ή θετικά.
8/10 με μειον για το food on pay/demand και συν την άφιξη νωρίτερα από το προγραμματισμένο, παρά την καθυστέρηση στην Ελβετία.
Αφιερωμένο στην Άννα, με την υπόσχεση ότι την επόμενη φορά θα προλάβουμε τα αφορολόγητα στο ZRH!!
Καλές πτήσεις everybody
)
sxetika arga