Ημερομηνία : 09/03/2008
Flight : Singapore Airlines (SQ) 025
STD/STA : 21:55/10:50
ATD/ATA : 23:55/11:00
Αεροσκάφος : 9V-SPJ
Έφτασε δυστυχώς η μέρα της επιστροφής.Μέσα στο Terminal 4, το απόλυτο χάος. Κόσμος πολύς, ουρές παντού. Το check in της Singapore μόλις είχε ανοίξει και υπήρχαν γύρω στα είκοσι άτομα μπροστά μας, αλλά… Δεν γινόταν check in, λόγω πτώσης του συστήματος υπολογιστών σε όλο τον αεροσταθμό.Οι υπάλληλοι κάθονταν και κοιτάζονταν.Και η Singapore Airlines απούσα. Κάποια στιγμή ήρθε ένας υπάλληλος και είπε ότι περιμένουν κάποιον ειδικό να κάνει “reboot” το σύστημα και ότι αν αυτό δεν γινόταν μέσα σε 15 λεπτά, θα ξεκίναγε η διαδικασία του check in με χειροκίνητα μέσα, δηλαδή χειρόγραφα. Επίσης μας ενημέρωσε ότι η διαδικασία αυτή διαρκεί μόλις ένα (!) λεπτό παραπάνω ανά επιβάτη. Mε έναν γρήγορο υπολογισμό, αν υποτεθεί ότι το αεροπλάνο ήταν γεμάτο, έχουμε 400 επιβάτες x ένα λεπτό = 400 λεπτά/5 γκισέ = 80 λεπτά τουλάχιστον η καθυστέρηση. Μας έπιασε ένα απίστευτο άγχος, διότι δεν είχαμε through εισιτήρια για Αθήνα, οπότε σε περίπτωση καθυστέρησης και αν χάναμε την πτήση από Φρανκφούρτη, θα χάναμε και τα εισιτήρια για το σκέλος Φρανκφούρτη – Αθήνα. Ο χρόνος να περνάει και οι υπάλληλοι εξαφανισμένοι. Καμμία ενημέρωση για το αν και πότε θα ξεκινήσει το check in. Παντελής έλλειψη customer service. Και καλά εμείς οι επιβάτες της οικονομικής. Δεν περίμενα ποτέ από μια εταιρία σαν την Singapore να αδιαφορεί και για τους επιβάτες της Business, που τη χρυσοπληρώνουν κιόλας. Στέκονταν και αυτοί εκεί και περίμεναν στωικά. Και τα δεκαπέντε λεπτά έγιναν τριάντα, και μετά σαρανταπέντε, και ο εκνευρισμός μεγάλωνε, ειδικά όταν έβλεπες την θεωρητικά υποδεέστερη Kuwait Airways παραδίπλα, που αναχωρούσε σε παρεμφερή ώρα, να έχει ξεκινήσει τη διαδικασία προ πολλού.
Aρχίσαμε επιβίβαση στις 23:00 για να αναχωρήσουμε τα μεσάνυχτα. Σημειωτέον, η πληρότητα ήταν γύρω στο 50%. Δεν τολμώ να σκεφτώ τί ώρα θα φεύγαμε αν το αεροπλάνο ήταν γεμάτο.