Συνεχίζω από κει που σας άφησα λοιπόν, δηλαδή στην επιβίβαση. Μπαίνοντας στο αεροπλάνο προσπεράσαμε την εκπληκτική business class (την πλάτη του μπροστινού καθίσματος την έβλεπες με κυάλι) και φτάσαμε στις δικές μας θέσεις, δηλαδή τις 23 Α και Β. Παράθυρο ναι, αλλά και φτερό επίσης. Τέλοσπάντων, για την επιστροφή είχα κλείσει από ίντερνετ συγκεκριμένες θέσεις που είχαν παράθυρο άνευ φτερού. Το seat pitch ήταν αυτό:
https://www.airliners.gr/community/album_page.php?pic_id=9955
Και μπορεί να μην είναι εύκολο να το καταλάβει κανείς, αλλά ήταν το πιο άνετο που έχω συναντήσει ποτέ σε πτήση. Δεν ξέρω αν τα εύσημα πάνε στην Boeing ή την UA, αλλά με τέτοιο seat pitch δεν έχεις ανάγκη την business class. Στο ίντερνετ το βρήκα να είναι 31 ίντσες αλλά δεν είναι δυνατόν, στην Iberia είχα 32 και ήμουν εμφανέστατα στριμωγμένος. Πιο πιθανό να είχα 35 ίντσες όπως στην economy plus (αλλά η αρίθμηση η δική μου δεν αντιστοιχούσε σε economy plus). Σε κάθε περίπτωση θα συμφωνήσω με κάτι που διάβασα πρόσφατα στο φόρουμ εδώ, πως τα 767 είναι άνετα αεροπλάνα για μακρινές πτήσεις.
Το αεροσκάφος γεμάτο, και μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση οφείλω να ομολογήσω. Αλήθεια έχει τόσους πολλούς τουρίστες η Ουρουγουάη; Πάρτε μια γεύση καμπίνας:
https://www.airliners.gr/community/album_page.php?pic_id=9954
Κάνοντας το προγραμματισμένο pushback έβγαλα μια τελευταία φωτογραφία καθώς στο οπτικό μου πεδίο είχα μια σειρά από διαφορετικά heavies, τα οποία είχα βέβαια φωτογραφίσει και από το αεροδρόμιο:
https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9956
Έτοιμοι λοιπόν για την international long-haul transglobal πτήση μας, με διάρκεια που όμοια της είμαι βέβαιος πως δεν έχετε κάνει ποτέ σας σε προγραμματισμένη πτήση (πόσο μάλλον με ένα 767): 22 (ολογράφως: είκοσι δύο) ολόκληρα λεπτά!Ε
ννοείται πως πριν την απογείωση μας μοίρασαν μια μίνι συσκευασία με ξηροκάρπια και πορτοκαλάδα, διότι κατά τη διάρκεια της πτήσης (της ποιας
δε θα προλάβαιναν να σερβίρουν ούτε την πρώτη εξάδα. Για τη Σοφία δεν είχε καμία σημασία είχε προμηθευτεί τις Alfahores (η αργεντίνικη λιχουδιά που ανέφερα σε προηγούμενο ποστ) από το αεροδρόμιο για την απαραίτητη δόση της.
Πράγματι απογειωθήκαμε, ο χρόνος που μεσολάβησε από το σβήσιμο της ένδειξης για τις ζώνες μέχρι που ξαναέναψε, ίσα ίσα έφτανε για να πας ως την τουαλέτα (αν είχε ουρά έχασες, θα τα κάνεις πάνω σου).
Θα έχετε ίσως ακούσει για το επίπεδο service στην Αμερική. Εγώ τουλάχιστον το έχω απολαύσει.
ΟΚ, έχουν τα μύρια όσα στραβά, αλλά σε αυτό τους βγάζω το καπέλο: όταν είσαι πελάτης, είσαι ο βασιλιάς τους ό,τι κι αν είσαι, είτε είσαι σε μαγαζί με ρούχα είτε σε εστιατόριο είτε στο αεροπλάνο. Λεπτομέρειες θα αναφέρω στο ταξίδι της επιστροφής γιατί είχα κι εκεί παραδείγματα.
Πάνω στη δράση μας έκοψες! Για πες για τη United να μαθαίνουμε, υπάρχει ακόμα το θρυλικό Channel 9;
Ναι ρώτησα κι έμαθα πως η σύμβαση ήταν με τον Ευαγγελάτο και όχι το Channel 9, οπότε απ’όταν έφυγε ο Ευαγγελάτος από το channel 9 σταμάτησαν και πλέον σε κοντινές πτήσεις προβάλουν τις ‘Αποδείξεις’ τα απογεύματα και την Ελεωνόρα τα πρωινά.
Πέρα από πλάκα, δεν έχω ιδέα αν το δείχνουν, στο κάτω κάτω τί να σου ρημαδοπρωτοδείξουν σε 22 λεπτά; Πάντως όπως είδατε κι από την φωτό, είχαμε personal screens, όπου απλά βλέπαμε την πορεία μας για Μοντεβιδέο (στην πράξη οι αποστάσεις ήταν τόσο μικρές που απλά βλέπαμε ένα αεροπλανάκι να στριφογυρίζει στο χάρτη, για να βλέπαμε και κίνηση η κλίμακα θα έπρεπε να είναι 1:1).
Το αεροπλάνο όπως ήταν λογικό δεν ανέβηκε και σε κανένα δυσθεόρατο ύψος, θα έλεγα μάλιστα ότι ανάθεμα αν έμεινε σε ένα ύψος σταθερό. Μέχρι να πάρει λίγο ύψος, πρέπει να το χάσει για να προλάβει και το αεροδρόμιο, οπότε η διαδρομή θα ήταν περίπου "τριγωνική".
Η προσγείωση μας βρήκε 2 το μεσημέρι στην πόλη (1 ώρα μπροστά εκείνοι). Το αεροδρόμιο με λιγοστή κίνηση, ένα 767 της American Airlines που το βλέπαμε λίγη ώρα νωρίτερα στο EZE, ένα της Iberia A343 και κανα δυο σκόρπια Pluna 737. Όλα αυτά ενώ οδεύαμε στη φυσούνα (δηλαδή έτσι νόμιζα, φυσούνα δεν είχε σήμερα από σκαλίτσα κατεβήκαμε).
Πριν την επιβίβασή μου στο λεωφορείο πέρασε ένα 737 που μόλις είχε προσγειωθεί και το φωτογράφισα. Εγώ ο αδαής δεν ήξερα τί φωτογράφιζα, οι περισσότερο σχετικοί ανοίξτε την φωτογραφία αυτή, έχει ενδιαφέρον:
https://www.airliners.gr/community/album_page.php?pic_id=9958
Μάλιστα. Ομολογώ πως η εταιρεία Travel Service δε μου έλεγε τίποτα. Θεώρησα πως είναι μια ακόμα ντόπια. Γυρνώντας Ελλάδα και ψάχνοντας το βιογραφικό της ανακάλυψα πως είναι...Τσέχικη! Τί στο καλό κάνει ένα τσέχικο 737 στην Ουρουγουάη; Διότι είμαι βέβαιος πως η διαδρομή Πράγα-Μοντεβιδέο θα είχε την κίνηση που έχει η ακρονησίδα μας Ρω στα μέσα Φλεβάρη.
Από το registration βρήκα την απάντηση: το OK-TVB είναι πλέον το CX-PUE της Pluna. Ή αλλιώς, το αεροσκάφος της τσέχικης αερογραμμής αγοράστηκε από την Pluna. Υποτίθεται ότι αγοράστηκε στις 7/12, η φωτογραφία είναι στις 24/12 και είναι ακόμα με τα χρώματα της Travel Service. Στο ίντερνετ βρήκα να έχει κάνει και πτήση στο Ρίο Ντι Τζανέριο, προφανώς με το livery της Travel Service γιατί δίνει ημερομηνίες 10 & 14 Δεκέμβρη (η δική μου είναι 24/12).
Έτσι νομίζω έχω μια σπάνια φωτογραφία στη συλλογή, από ένα τσέχκο αεροσκάφος σε αεροδρόμιο της...Ουρουγουάης. Λέτε να το δώσω και στο airliners.net ή θα φάω τα μούτρα μου;
Βγαίνοντας από το λεωφορείο η Σοφία είχε λυσσάξει να φωτογραφίσει έναν πιλότο γιατί της άρεσε λέει η στολή τους. Οπότε πήρε το θάρρος και ζήτησε από τον πιο μπούλη εκ των δύο αν μπορεί να τον φωτογραφίσει. Here it is:
https://www.airliners.gr/community/album_page.php?pic_id=9957
Ναι ξέχασα, ως δεινός φωτογράφος απενεργοποίησε το φλας και βγήκε μια σκιά που χαιρετά τα πλήθη. Φιλική συμβουλή μου ήταν να μην ρεζιλευτούμε ζητώντας εκ νέου πόζα επειδή εμείς δεν έχουμε ακόμη γνωριστεί καλά με τη sony cybershot. Οπότε φύγαμε για passport control.
Τελευταίο interesting point: Πριν την έξοδο από το αεροδρόμιο περνάς από μια υποχρεωτική διαδικασία: πατάς ένα κουμπάκι υπό την εποπτεία ενός αστυνόμου.
Αν ανάψει πράσινο, φεύγεις. Αν ανάψει κόκκινο πας για έλεγχο αποσκευών. Προφανώς το λαμπάκι ανάβει randomly αλλά δε ξέρω με τί πιθανότητες (όση ώρα περίμενα στην ουρά έπαιζε 50-50). Στους κλασικούς γκαντέμηδες φυσικά άναψε κόκκινο, μη σας πω κοκκίνισε και περισσότερο από το κόκκινο των άλλων για να τονίσει την διαφορετικότητα που συνοδεύει τη γκαντεμιά μας. However, στον έλεγχο (όπου ήδη είχαν άλλες ανοιχτές βαλίτσες αστυνομικοί), μας ρώτησαν μονολεκτικά: clothes? (όχι κομοδίνα κουβαλάμε). Και με το νεύμα συγκατάβασης, μας αφήσανε να φύγουμε. Το Μοντεβιδέο ήταν μπροστά μας πλέον προς εξερεύνηση...
Για πες για τη United να μαθαίνουμε, υπάρχει ακόμα το θρυλικό Channel 9;