Ας είμαστε σοβαροί. Τέτοιες αποφάσεις δεν παίρνονται πριν από 20 χρόνια σε 'κλειστές, γεμάτες καπνό' αίθουσες όπου πέντε - έξι μυστήριοι άνθρωποι αποφασίζουν για το μέλλον του κόσμου. Αυτές είναι θεωρίες τύπου Λιακόπουλου, που ασφαλώς βρίσκουν ακροατήριο παντού (παγκοσμιοποίηση γαρ) αλλά εξακολουθούν να είναι αστείες παντού.
Η οικονομική πραγματικότητα της ημέρας είναι αυτή που αποφασίζει. Η PanAm και TWA δεν εξαφανίστηκαν επειδή κάποιος, κάπου, κάποτε (με ή χωρίς πούρο στο στόμα) αποφάσισε ότι έτσι γουστάρει να τις εξαφανίσει. Η AZ δεν καταρρέει επειδή κάποιοι αποφάσισαν να έχουμε 3-4 μεγάλες εταιρείες. Αν ήταν έτσι, τότε πώς ρε παιδιά δικαιολογείται το ότι κάθε χρόνο σχεδόν εμφανίζονται αεροπορικές εταιρείες από το πουθενά, και πού και πού αυτές τελικά γιγαντώνονται σε μεγέθη που να ξεπερνούν παλιές και ιστορικές εταιρείες; Αν ήταν έτσι δεν θα είχαμε ποτέ τη Virgin, Easy, Ryanair, JetBlue, Southwest...
Oι εταιρείες αυτές δημιουργήθηκαν και πέτυχαν λόγω σωστής διοίκησης, business plan, και ίσως τύχης, που ενδεχομένως δεν είχαν άλλες. Kι έτσι, φτάνουμε σε συγχωνεύσεις/απορροφήσεις όταν 'η νύφη κι ο γαμπρός' βλέπουν ότι μόνοι τους δεν μπορούν να συνεχίσουν.