Φίλοι μου δεν αντιλέγω ότι η ΕΑΒ για ελληνική και πόσο μάλλον δημόσια επιχείρηση, δεν έχει ένα καλούτσικο κύκλο εργασιών.
Το πρόβλημα είναι (και αυτό ισχύει για το σύνολο της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας) ότι με τα τρισεκατομύρια που έχουν δοθεί για εξοπλισμούς τα τελευταία 20 χρόνια, θα μπορούσε να υπήρχε τρομερή ανάπτυξη και να έχουν γίνει πολλά παραπάνω, από το απλά υποκατασκευαστικό έργο για όποιο πρόγραμμα και αν αφορά.
Με φωτεινές εξαιρέσης τον αέρος - αέρος πύραυλο IRIS - T και το UCAV Neuron, που επιβεβαιώνουν το κανόνα, έχουμε αγοράσει 150 F-16, αριθμός που θα δικαιολογούσε την σύσταση εγχώριας γραμμής παραγωγής, η οποία θα προσέφερε σημαντικά οφέλη όπως εκατοντάδες θέσεις εργασίας, μεταφορά τεχνολογίας/τεχνογνωσίας, εξοικονόμηση εκατομυρίων ευρώ, συνεχής ενίσχυση της ΠΑ με νέα αεροσκάφη και πολλά άλλα.
Αυτό που δεν κάναμε εμείς, το έκανε η Τουρκία και από τότε τρέχουμε σαν τον Βέγγο, για να μην ανατραπεί η ισορροπία στο Αιγαίο.
Άλλο παράδειγμα, είναι αυτό της Ισπανίας, μιας χώρας που δεν έχει τις αμυντικές ανάγκες της Ελλάδας και παρ' όλα αυτά, δείτε πως ανέπτυξε την δική της αεροπορική βιομηχανία, αγοράζοντας το Eurofighter και το επιθετικό ελικόπτερο Tiger και σχεδόν από το πουθενά (αν εξαιρέσουμε τα μεταγωγικά της CASA), έγινε βασικός μέτοχος της EADS και της Eurocopter, παράγει κρίσιμης σημασίας κομμάτια για την Airbus, Eurofighter, Eurocopter, ESA κλπ, παίρνοντας (συγγνώμη για την έκφραση) τα σώβρακα των άλλων ευρωπαίων και τώρα είναι μαζί με Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία και Ιταλία από τους μεγάλους της ευρωπαΐκής αεροπορικής και διαστημικής βιομηχανίας.
Ένα ακόμα παραδειγμα, είναι όπως ανέφερα παραπάνω, της Σαουδικής Αραβίας, η οποία αγοράζει 75 (αν θυμάμαι καλά) Eurofighter και περίπου 150 εκπαιδευτικά Hawk (για όσους δεν γνωρίζουν, είναι το αεροσκάφος που πετούν οι Red Arrows), αξίας δεκάδων δις ευρώ, με αποτέλεσμα να δημιουργήσει πάνω από 15000 θέσεις εργασίας (από επιστήμονες μέχρι εργάτες), θα τοποθετήσει την μονάδα παραγωγής μακρία από τις πλούσιες πετρελαιοπαραγωγικές περιοχές και τα οφέλη από αυτή την επένδυση είναι εύκολο να τα φανταστούμε.
Γυρνώντας στην χώρα μας, προσωπικά δεν θεωρώ την κατασκευή δεξαμενών, cargo doors frames και άλλων μικρότερων ή μεγαλύτερων κομματιών αεροσκαφών και ελικοπτέρων ανάπτυξη της ελληνικής αεροπορικής βιομηχανίας και εκεί πάει ο χαρακτηρισμός μου περί μπανανίας γιατί δεν βλέπω να υπάρχουν οράματα, σχέδια και αξιοποίηση ευκαιριών για πραγματική ανάπτυξη.
Αυτή είναι η άποψή μου και με συγχωρείτε αν κούρασα με το μεγάλο πόστ!
