Προσφατα χρειαστηκε να ξαναπαω στην Καλιφορνια σχετικα εκτακτως...κ αποφασισα να εμπλακω σε αυτη την μικρη Οδυσσεια για τους εξης λογους...
1-Εχω αποφασισει εδω και καιρο οποτεδηποτε μπορω να αποφευγω τα αεροδρομια του Λονδινου για οποιοδηποτε προορισμο εκτος μονο κ αν ειναι μεγαλη αναγκη κ δεν υπαρχει εναλλακτικη λυση. Τα αγγλικα λεωφορεια και τραινα ειναι αθλια απο ολες τις αποψεις - τιμες, εξυπηρετηση, δρομολογια, οποτε παντα προτιμω τις τοπικες λυσεις...αλλα πως πας απο Νοττινγχαμ στην Αμερικη???
2-Αν κ γενικα αναγνωριζω οτι καποιες φορες υπαρχουν καλες τιμες κ προσφορες απο Αγγλια για Αμερικη, στην συγκεκριμενη περιπτωση εισητηριο μεσα σε 3 μερες κατω απο 700 λιρες δεν εβρισκα...
3-Γενικα το 'πανυγυρι' που επικρατει κυριως στο LHR κ στο LGW ειναι ακρως αποθαρρυντικο. Η διαδικασια του να πας στο αεροδρομιο κ να μπεις στο αεροπλανο ειναι σκετη απελπισια απο αποψη κοσμου, κινησης και εξυπηρετησης, ενω απο την αλλη, εχοντας φρικτες εμπειριες απο την εμμονη των Αγγλων στην λεπτομερεια (φοβουμενος μην κουτσουλησει κανενα περιστερι στον διαδρομο κ κλεισουν το αεροδρομιο για 6 μερες over security and safety concerns), αποφασισα να μην το ρισκαρω...
Κανοντας μια μικρη ερευνα, το πηρα αποφαση - προορισμος? Δουβλινο!
(God bless Ryanair). Κ απο Ιρλανδια για Αμερικη οι τιμες σε λογικα πλαισια! Ζητω! Κ μην ξεροντας ακριβη ημερομηνια επιστροφης, εκλεισα 2 one ways, κανοντας την ολη επιχειρηση ακομα φτηνοτερη για καποιο περιεργο λογο...
Ενα κλασικο παραδειγμα για το ποσο υπερχρεωμενα ζει ο κοσμος στην Αγγλια ερχεται απο την ιδια την Ryanair, η οποια απο το Αγγλικο site χρεωνει 5 λιρες για την αποσκευη, ενω κλεινοντας την επιστροφη απο το Ιρλανδικο πληρωσα 5 ευρω. You do the math.
Κ ετσι λοιπον, μεσα σε ελαχιστη ωρα ειμαι στο ΕΜΑ. Το πληρες καλοκαιρινο σκηνικο τονιζουν οι δεκαδες οικογενειες κ οι πτησεις για καλοκαιρινους προορισμους, κ για μια στιγμη θα ηθελα πολυ να παω στην Ελλαδα μαζι τους...Κατευθυνθηκαμε στην πυλη 4, οπου δεν υπηρχε αεροπλανο...για μισο λεπτο...μολις ηρθε ενα...πιστεψτε το η οχι, μεσα σε 20 λεπτα ημασταν ολοι μεσα κ ετοιμοι να φυγουμε....Μα πως το κανουν???
Το αεροπλανο καινουριο και σε πεντακαθαρη κατασταση, μας πηγε στην Ιρλανδια μεσα σε 45 λεπτα...το στομαχι μου δεν ηρθε μαζι μου...το αφησα καπου στον δρομο με τις τοσες αναταραξεις...
Φτανοντας στην Ιρλανδια, εκτος απο τον μιζερο καιρο προσεξα οτι το αεροδρομιο του Δουβλινου αλλαζει εντυπωσιακα, ειδικα με την επεκταση του. Αν κ σχετικα στεναχωρο τα πρωινα, κυριως λογω κινησης κ ελλειψης χωρου (προσωρινα) , ειναι ενα μερος που κανεις μπορει να περασει την ωρα του σχετικα ευχαριστα. Οι νεαροι υπαλληλοι εξυπηρετησης αεροδρομιου (μεσος ορος ηλικιας 20-25) με τα ροζ μπλουζακια ειναι παντου, κανουν εκπληκτικη δουλεια, ερχονται απο μονοι τους οταν βλεπουν οτι καποιος χρειαζεται βοηθεια με οτιδηποτε - γενικα απο τις πληρεστερες κ αποτελεσματικοτερες ομαδες εξυπηρετησης που εχω δει ποτε σε αεροδρομιο - μπραβο τους!! Τα πρασινα αεροπλανα της Aer Lingus κανουν το σκηνικο πιο ομορφο ενω τα επισης παμπολλα αεροπλανα της Ryanair δημιουργουν αμφιβολιες για το ποιος ειναι το αφεντικο στο αεροδρομιο.
Οι υπερατλαντικες πτησεις φευγουν κλασικα πρωι, επισης κλασικα με τον δικο τους ξεχωριστο χωρο για τσεκ ιν κ επισης διαπιστωσα οτι οι συνδεσεις ειναι ιδιες με της Αθηνας (ολες απο ΑΤΗ) συν τις εξης
-American - ORD
-Aer Lingus - LAX
-Aer Lingus - JFK x 2.
Το τσεκ ιν μου χωρις ιδιαιτερα προβληματα κ με σαφως λιγοτερη γραφειοκρατια απο οτι στην Αγγλια. Ηταν η πρωτη φορα που θα πετουσα προς ΗΠΑ απο μη Αγγλικο αεροδρομιο κ ημουν περιεργος για την διαδικασια.
Ε λοιπον οχι. Δεν εβγαλα τα παπουτσια μου, δεν περασα απο ιερα εξεταση, δεν χρειαστηκε να εξηγησω την ιστορια της ζωης μου σε συναντευξη πριν το τσεκ ιν. Κανεις δεν με ρωτησε τι εφαγα για πρωινο, γιατι θελω θεση σε παραθυρο κ τι θα γινω οταν μεγαλωσω. Κανεις γαντοφορεμενος δεν εβαλε χερι στα πραγματα μου πριν μπω στο αεροπλανο κ περασα απο ελεγχο μονο μια φορα, οπως κ ολοι οι αλλοι μη υπερατλαντικοι επιβατες. Ενας λογος παραπανω για να υποστω περισσοτερο ελεγχο θα ηταν το οτι εκλεισα το εισητηριο μολις 2 μερες νωριτερα, κ ειδικα 2 απλες μεταβασεις κ οχι επιστροφη, αλλα κ παλι δεν εγινε τιποτε (οπως αντιθετα εγινε πολλες φορες στην Αγγλια). Απολυτως τιποτε. Κ η εκπληξη ηρθε αργοτερα οταν ο ελεγχος που γινεται στα αμερικανικα αεροδρομια (immigration etc) εγινε στο Δουβλινο προτου μπουμε στο αεροπλανο...που σημαινε οτι φτανοντας στην Αμερικη θα πηγαιναμε ισως κατευθειαν σε τερμιναλ εσωτερικου. Τελεια!
Αλλα δυστυχως αυτο δεν εγινε για την δικη μου πτηση - απο οτι μου ειπαν, καθε πρωι επειδη φευγουν ολες οι πτησεις μαζι αφηνουν καποιον απ'εξω, που συνηθως ειναι η πτηση για Φιλαδελφεια, για λογους μαλλον αποφυγης συνωστισμου.
To 757 της USAir εφτασε στην ωρα του κ μου εκανε επισης εντυπωση το οτι σταματησε μακρια απο το τερμιναλ, ενω υπηρχαν αρκετες πυλες ελευθερες για να ερθει σε φυσουνα. Δεν πειραζει.
Θεση γαλαρια δυστυχως (26Α), κ τρομαξα διαπιστωνοντας οτι το 757 δεν ειχε τις ανεσεις που θα περιμενε κανεις για υπερατλαντικη πτηση - αργοτερα, ακουγοντας οτι σε μολις 5 ωρες κ 55 λεπτα θα ημασταν στην Φιλαδελφεια, καταλαβα οτι δεν θα ηταν κ τοσο τραγικα τα πραγματα...
Η πτηση γεματη, με σχεδον 99% αμερικανους. Αρκετα ευρυχωρη κ ανετη η θεση, κ δεδομενου οτι κυριολεκτικα ημουν με την πλατη στον τοιχο κ δεν μπορουσα να κανω recline, ειχα αρκετο χωρο κ δεν χρειαστηκε καν να προσπαθησω.
Το πληρωμα δεν ηταν κ οτι πιο ευπαρουσιαστο αλλα ενεπνεε σιγουρια, επαγγελματισμο κ εμπειρια κ παντα ειναι αυτο που μετραει περισσοτερο σε καθε πτηση. Μετα απο 4 ωρες πανω απο το απεραντο γαλαζιο, κ περιπου μια ωρα πανω απο το καναδικο πουθενα, περναμε πανω απο την Νεα Υορκη κ αρχιζουμε καθοδο προς την ηλιολουστη Φιλαδελφεια...πτηση 2 απο 3 done with! Αλλη μια κ φτασαμε...!
Η Φιλαδελφεια ως hub της USAirways ειναι γεματη απο γκρι κυριως αεροπλανα (νομιζα οτι εχουν αλλαξει το livery τους αλλα απο οτι φαινεται αυτο γινεται με πολυ αργους ρυθμους)...Η ολη διαδικασια transit πηρε περιπου μιση ωρα, οχι γιατι υπηρξε καθυστερηση πουθενα, αλλα λογω κυριως της μεγαλης αποστασης απο την πυλη αφιξης στην πυλη αναχωρησης. Στην Φιλαδελεφεια ειναι ιεροσυλια να μην δοκιμασει κανεις pretzel...τιμησα 3, δεδομενου οτι ειχα αλλες 6 ωρες πτηση μπροστα μου κ δεν ηθελα να ρισκαρω τιποτε...
Η καθυστερηση στην πυλη για Σ.Φ. μολις 20 λεπτα - το γκρι Airbus ετοιμο, αλλα λογαριαζα χωρις τον ξενοδοχο...αλλα 25 λεπτα για να απογειωθουμε, δεδομενου οτι ημασταν το νουμερο 18 για απογειωση...6 ωρες κ κατι ψιλα μετα, εβλεπα τον Ειρηνικο κ το ομιχλωδες Σαν Φρανσισκο...ολα καλα...!
Σταθηκα τυχερος απο αποψη συνεπιβατων...απο αποψη επιγειας κ εναεριας εξυπηρετησης...απο αποψη τηρησης δρομολογιων...απο αποψη handling κ αναμονης αποσκευων...απο αποψη τιμων...απο αποψη γραφειοκρατιας...γενικα, για ενα ταξιδι σχετικα μεγαλης αποστασης κλεισμενο χωρις καμια προετοιμασια, εμπλεκομενης μιας loco, ολα πηγαν καλα! Το πειραμα αποφυγης του Λονδινου ηταν ακρως επιτυχες κ το συστηνω ανεπιφυλακτα, ειδικα με προορισμο τις Ηνωμενες Πολιτειες.
Η επιστροφη ακομα πιο περιπετειωδης απο αεροπορικης αποψης - θα ακολουθησει σε επομενη δημοσιευση...!
Φωτογραφιες δεν καταφερα να βαλω με αμεσο συνδεσμο στο κειμενο, φοβαμαι μηπως ανατιναξω τιποτε καταλαθος, οποτε καθε συμβουλη ειναι ευπροσδεκτη κ θα την ακολουθησω οταν γραψω το σκελος της επιστροφης.
Φιλικα
Γιαννης
1-Εχω αποφασισει εδω και καιρο οποτεδηποτε μπορω να αποφευγω τα αεροδρομια του Λονδινου για οποιοδηποτε προορισμο εκτος μονο κ αν ειναι μεγαλη αναγκη κ δεν υπαρχει εναλλακτικη λυση. Τα αγγλικα λεωφορεια και τραινα ειναι αθλια απο ολες τις αποψεις - τιμες, εξυπηρετηση, δρομολογια, οποτε παντα προτιμω τις τοπικες λυσεις...αλλα πως πας απο Νοττινγχαμ στην Αμερικη???
2-Αν κ γενικα αναγνωριζω οτι καποιες φορες υπαρχουν καλες τιμες κ προσφορες απο Αγγλια για Αμερικη, στην συγκεκριμενη περιπτωση εισητηριο μεσα σε 3 μερες κατω απο 700 λιρες δεν εβρισκα...
3-Γενικα το 'πανυγυρι' που επικρατει κυριως στο LHR κ στο LGW ειναι ακρως αποθαρρυντικο. Η διαδικασια του να πας στο αεροδρομιο κ να μπεις στο αεροπλανο ειναι σκετη απελπισια απο αποψη κοσμου, κινησης και εξυπηρετησης, ενω απο την αλλη, εχοντας φρικτες εμπειριες απο την εμμονη των Αγγλων στην λεπτομερεια (φοβουμενος μην κουτσουλησει κανενα περιστερι στον διαδρομο κ κλεισουν το αεροδρομιο για 6 μερες over security and safety concerns), αποφασισα να μην το ρισκαρω...
Κανοντας μια μικρη ερευνα, το πηρα αποφαση - προορισμος? Δουβλινο!
(God bless Ryanair). Κ απο Ιρλανδια για Αμερικη οι τιμες σε λογικα πλαισια! Ζητω! Κ μην ξεροντας ακριβη ημερομηνια επιστροφης, εκλεισα 2 one ways, κανοντας την ολη επιχειρηση ακομα φτηνοτερη για καποιο περιεργο λογο...
Ενα κλασικο παραδειγμα για το ποσο υπερχρεωμενα ζει ο κοσμος στην Αγγλια ερχεται απο την ιδια την Ryanair, η οποια απο το Αγγλικο site χρεωνει 5 λιρες για την αποσκευη, ενω κλεινοντας την επιστροφη απο το Ιρλανδικο πληρωσα 5 ευρω. You do the math.
Κ ετσι λοιπον, μεσα σε ελαχιστη ωρα ειμαι στο ΕΜΑ. Το πληρες καλοκαιρινο σκηνικο τονιζουν οι δεκαδες οικογενειες κ οι πτησεις για καλοκαιρινους προορισμους, κ για μια στιγμη θα ηθελα πολυ να παω στην Ελλαδα μαζι τους...Κατευθυνθηκαμε στην πυλη 4, οπου δεν υπηρχε αεροπλανο...για μισο λεπτο...μολις ηρθε ενα...πιστεψτε το η οχι, μεσα σε 20 λεπτα ημασταν ολοι μεσα κ ετοιμοι να φυγουμε....Μα πως το κανουν???
Το αεροπλανο καινουριο και σε πεντακαθαρη κατασταση, μας πηγε στην Ιρλανδια μεσα σε 45 λεπτα...το στομαχι μου δεν ηρθε μαζι μου...το αφησα καπου στον δρομο με τις τοσες αναταραξεις...
Φτανοντας στην Ιρλανδια, εκτος απο τον μιζερο καιρο προσεξα οτι το αεροδρομιο του Δουβλινου αλλαζει εντυπωσιακα, ειδικα με την επεκταση του. Αν κ σχετικα στεναχωρο τα πρωινα, κυριως λογω κινησης κ ελλειψης χωρου (προσωρινα) , ειναι ενα μερος που κανεις μπορει να περασει την ωρα του σχετικα ευχαριστα. Οι νεαροι υπαλληλοι εξυπηρετησης αεροδρομιου (μεσος ορος ηλικιας 20-25) με τα ροζ μπλουζακια ειναι παντου, κανουν εκπληκτικη δουλεια, ερχονται απο μονοι τους οταν βλεπουν οτι καποιος χρειαζεται βοηθεια με οτιδηποτε - γενικα απο τις πληρεστερες κ αποτελεσματικοτερες ομαδες εξυπηρετησης που εχω δει ποτε σε αεροδρομιο - μπραβο τους!! Τα πρασινα αεροπλανα της Aer Lingus κανουν το σκηνικο πιο ομορφο ενω τα επισης παμπολλα αεροπλανα της Ryanair δημιουργουν αμφιβολιες για το ποιος ειναι το αφεντικο στο αεροδρομιο.
Οι υπερατλαντικες πτησεις φευγουν κλασικα πρωι, επισης κλασικα με τον δικο τους ξεχωριστο χωρο για τσεκ ιν κ επισης διαπιστωσα οτι οι συνδεσεις ειναι ιδιες με της Αθηνας (ολες απο ΑΤΗ) συν τις εξης
-American - ORD
-Aer Lingus - LAX
-Aer Lingus - JFK x 2.
Το τσεκ ιν μου χωρις ιδιαιτερα προβληματα κ με σαφως λιγοτερη γραφειοκρατια απο οτι στην Αγγλια. Ηταν η πρωτη φορα που θα πετουσα προς ΗΠΑ απο μη Αγγλικο αεροδρομιο κ ημουν περιεργος για την διαδικασια.
Ε λοιπον οχι. Δεν εβγαλα τα παπουτσια μου, δεν περασα απο ιερα εξεταση, δεν χρειαστηκε να εξηγησω την ιστορια της ζωης μου σε συναντευξη πριν το τσεκ ιν. Κανεις δεν με ρωτησε τι εφαγα για πρωινο, γιατι θελω θεση σε παραθυρο κ τι θα γινω οταν μεγαλωσω. Κανεις γαντοφορεμενος δεν εβαλε χερι στα πραγματα μου πριν μπω στο αεροπλανο κ περασα απο ελεγχο μονο μια φορα, οπως κ ολοι οι αλλοι μη υπερατλαντικοι επιβατες. Ενας λογος παραπανω για να υποστω περισσοτερο ελεγχο θα ηταν το οτι εκλεισα το εισητηριο μολις 2 μερες νωριτερα, κ ειδικα 2 απλες μεταβασεις κ οχι επιστροφη, αλλα κ παλι δεν εγινε τιποτε (οπως αντιθετα εγινε πολλες φορες στην Αγγλια). Απολυτως τιποτε. Κ η εκπληξη ηρθε αργοτερα οταν ο ελεγχος που γινεται στα αμερικανικα αεροδρομια (immigration etc) εγινε στο Δουβλινο προτου μπουμε στο αεροπλανο...που σημαινε οτι φτανοντας στην Αμερικη θα πηγαιναμε ισως κατευθειαν σε τερμιναλ εσωτερικου. Τελεια!
Αλλα δυστυχως αυτο δεν εγινε για την δικη μου πτηση - απο οτι μου ειπαν, καθε πρωι επειδη φευγουν ολες οι πτησεις μαζι αφηνουν καποιον απ'εξω, που συνηθως ειναι η πτηση για Φιλαδελφεια, για λογους μαλλον αποφυγης συνωστισμου.
To 757 της USAir εφτασε στην ωρα του κ μου εκανε επισης εντυπωση το οτι σταματησε μακρια απο το τερμιναλ, ενω υπηρχαν αρκετες πυλες ελευθερες για να ερθει σε φυσουνα. Δεν πειραζει.
Θεση γαλαρια δυστυχως (26Α), κ τρομαξα διαπιστωνοντας οτι το 757 δεν ειχε τις ανεσεις που θα περιμενε κανεις για υπερατλαντικη πτηση - αργοτερα, ακουγοντας οτι σε μολις 5 ωρες κ 55 λεπτα θα ημασταν στην Φιλαδελφεια, καταλαβα οτι δεν θα ηταν κ τοσο τραγικα τα πραγματα...
Η πτηση γεματη, με σχεδον 99% αμερικανους. Αρκετα ευρυχωρη κ ανετη η θεση, κ δεδομενου οτι κυριολεκτικα ημουν με την πλατη στον τοιχο κ δεν μπορουσα να κανω recline, ειχα αρκετο χωρο κ δεν χρειαστηκε καν να προσπαθησω.
Το πληρωμα δεν ηταν κ οτι πιο ευπαρουσιαστο αλλα ενεπνεε σιγουρια, επαγγελματισμο κ εμπειρια κ παντα ειναι αυτο που μετραει περισσοτερο σε καθε πτηση. Μετα απο 4 ωρες πανω απο το απεραντο γαλαζιο, κ περιπου μια ωρα πανω απο το καναδικο πουθενα, περναμε πανω απο την Νεα Υορκη κ αρχιζουμε καθοδο προς την ηλιολουστη Φιλαδελφεια...πτηση 2 απο 3 done with! Αλλη μια κ φτασαμε...!
Η Φιλαδελφεια ως hub της USAirways ειναι γεματη απο γκρι κυριως αεροπλανα (νομιζα οτι εχουν αλλαξει το livery τους αλλα απο οτι φαινεται αυτο γινεται με πολυ αργους ρυθμους)...Η ολη διαδικασια transit πηρε περιπου μιση ωρα, οχι γιατι υπηρξε καθυστερηση πουθενα, αλλα λογω κυριως της μεγαλης αποστασης απο την πυλη αφιξης στην πυλη αναχωρησης. Στην Φιλαδελεφεια ειναι ιεροσυλια να μην δοκιμασει κανεις pretzel...τιμησα 3, δεδομενου οτι ειχα αλλες 6 ωρες πτηση μπροστα μου κ δεν ηθελα να ρισκαρω τιποτε...
Η καθυστερηση στην πυλη για Σ.Φ. μολις 20 λεπτα - το γκρι Airbus ετοιμο, αλλα λογαριαζα χωρις τον ξενοδοχο...αλλα 25 λεπτα για να απογειωθουμε, δεδομενου οτι ημασταν το νουμερο 18 για απογειωση...6 ωρες κ κατι ψιλα μετα, εβλεπα τον Ειρηνικο κ το ομιχλωδες Σαν Φρανσισκο...ολα καλα...!
Σταθηκα τυχερος απο αποψη συνεπιβατων...απο αποψη επιγειας κ εναεριας εξυπηρετησης...απο αποψη τηρησης δρομολογιων...απο αποψη handling κ αναμονης αποσκευων...απο αποψη τιμων...απο αποψη γραφειοκρατιας...γενικα, για ενα ταξιδι σχετικα μεγαλης αποστασης κλεισμενο χωρις καμια προετοιμασια, εμπλεκομενης μιας loco, ολα πηγαν καλα! Το πειραμα αποφυγης του Λονδινου ηταν ακρως επιτυχες κ το συστηνω ανεπιφυλακτα, ειδικα με προορισμο τις Ηνωμενες Πολιτειες.
Η επιστροφη ακομα πιο περιπετειωδης απο αεροπορικης αποψης - θα ακολουθησει σε επομενη δημοσιευση...!
Φωτογραφιες δεν καταφερα να βαλω με αμεσο συνδεσμο στο κειμενο, φοβαμαι μηπως ανατιναξω τιποτε καταλαθος, οποτε καθε συμβουλη ειναι ευπροσδεκτη κ θα την ακολουθησω οταν γραψω το σκελος της επιστροφης.
Φιλικα
Γιαννης
