COMPUTERISE
First-Class-Member
- Εγγραφή
- 01/09/2005
- Μηνύματα
- 800
- Likes
- 0
Όταν ήμουν μικρός μισούσα τον Καζαντζίδη, το Βέγγο και το Λονδίνο. Σνομπάριζα και καταδίκαζα την γνήσια λαϊκή φωνή του Στέλιου, το σουρεαλιστικό χιούμορ του Θανάση και την υπέροχη γοητεία του Glorious London. O καιρός περνάει, ωριμάζεις, συγκρίνεις, εκτιμάς και καταλήγεις ερωτευμένος και με τα τρία…
Επιδιώκω με μανία θα έλεγα, να βρίσκομαι κοντά του όσο πιο συχνά μπορώ και αυτό σημαίνει… μην με ρωτάτε θα εκτεθώ… Το θέμα είναι ότι η μέρα της επιστροφής μου έφτασε.
Παρασκευή μεσημέρι. Άγχος. Δουλειά μέχρι τις 5. Γρήγορα , πρέπει να φύγω… Αττική οδός . ευτυχώς χωρίς κίνηση. Πρόλαβα… Οι «Δελφοί» με περιμένουν. Ναι, η Ολυμπιακή το έκανε το θαύμα της, Airbus A340… Άνετη πτήση, μπιφτέκι super, air show στις οθόνες… I love that flight… To London υπέροχα παγωμένο… Tube και άφιξη στο Chelsea… Ύπνος βαθύς, το αύριο περιμένει… Σάββατο πρωί βόλτα στο Notting hill. Παλιά πήγαινα για το παζάρι… τώρα το σνομπάρω… ο Hugh Grand δεν μένει πια εδώ και μάλλον έχω μηδανικές ελπίδες να συναντήσω την λατρευτή Julia.… Τελικά στο Notting hill πας πάνω από όλα για την ατμόσφαιρα… Μαγαζιά , café , εστιατόρια , ξενοδοχεία, όλα υπέροχα κλασσικά και πρωτοποριακά μοντέρνα … αυτό το The Main House πάλι τι σου λέει… http://www.themainhouse.co.uk/ Γαμώτο, πόσο γρήγορα γλίστρησε η μέρα… Σάββατο βράδυ στο Chelsea… Gaucho και ο κακός χαμός… τελικά το αποφάσισα, θα πάω σε όλα τα Gaucho, κρεατοφαγία και vino tinto μέχρι τελικής πτώσης… http://www.gauchorestaurants.co.uk/
Κυριακή πρωί… Δεν είναι ψέμα, χιονίζει… Incredible London… Xoυζούρι και πάλι πεινάω… Θέλω πρωινό… Le Pain Quotidien, στη Kings Road…
http://www.lepainquotidien.co.uk ο παράδεισος των organics… H μέρα φτιάχνει…Ο ήλιος βγαίνει, το χιόνι λιώνει… Υπέροχα… Πάμε Docklands… Απλά μαγικά… Βόλτες , βόλτες και βόλτες… Δεν το κουνάω, θα μείνω εδώ απόψε… London Docklands Hilton… http://www.hilton.co.uk/docklands Τι ωραία που είναι η ζωή... Δευτέρα , ο ήλιος κρύφτηκε, το κλασσικό μουντό, υπέροχο London…. Back to Chelsea, back to the ordinary life… Μέρα δουλειάς… Κάθε Εγγλέζος κατεργάρης στον πάγκο του κι εγώ πάω μουσείο, και τι μουσείο Βρετανικό…Ελγίνεια… όσες φορές και να το δεις το έγκλημα δεν το ξεπερνάς… Η κλοπή των αιώνων… Ποδαρόδρομος και window shopping μέχρι την Bond street… Τι ακριβό που είναι το άτιμο… Η νύχτα έρχεται και εμείς πάμε Zaika… http://www.zaika-restaurant.co.uk/intro.html To καλύτερο ίσως Ινδικό της πόλης… Προϋποθέτει οικονομική υπέρβαση αλλά… Απλά πανδαισία γεύσεων… Τρίτη… τέλος χρόνου η μεγάλη μέρα της επιστροφής μου. Mε κανονικές συνθήκες μάλλον θα με είχε πιάσει η γνωστή μελαγχολία της επιστροφής αλλά αυτή την φορά τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Το πολυπόθητο ραντεβού μου με το Terminal 5 είχε φτάσει.
Ο θανατηφόρος συνδιασμός του ταπί και ψύχραιμος και της απευθείας σύνδεσης του HEATHROW με το tube station South Kensington στο ηρωικό CHELSEA, προέκρινε χωρίς πολλές σκέψεις σα λύση της μετάβασής μου στο αεροδρόμιο το tube έναντι του υπερτιμημένου HEATHROW EXPRESS και του αγαπημένου CONECT, που σαν βάση τους έχουν το σταθμό του Paddington.
Σοφή συμβουλή, αν οι ποικιλότροπες απολαύσεις και ηδονές του κοσμοπολίτικου Λονδίνου δεν έχουν κλονίσει σοβαρά τα οικονομικά σας, η λύση Conect προτείνετε χωρίς δεύτερη σκέψη. Με 6,5 λίρες σε 30 λεπτάκια είστε ανετότατα στο Ηeathrow χωρίς να χρειαστεί να δώσετε τα διπλάσια για το Heathrow express. Εγώ, είναι γνωστό τοις πάσει , είμαι επιρρεπής στην ακολασία, σκόρπισα όλες μου τις λίρες σε γαστριμαργικές και όχι μόνο απολαύσεις και πένητας κατάντησα να μην έχω την δυνατότητα ούτε να καταθέσω το ευτελές ποσό των 6,5 λιρών για να προσφέρω λίγη ξεκούραση στο ταλαιπωρημένο σαρκίο μου έτσι περιορίστηκα στη λύση tube…
συνεχίζεται και το terminal 5 έρχεται...
Επιδιώκω με μανία θα έλεγα, να βρίσκομαι κοντά του όσο πιο συχνά μπορώ και αυτό σημαίνει… μην με ρωτάτε θα εκτεθώ… Το θέμα είναι ότι η μέρα της επιστροφής μου έφτασε.
Παρασκευή μεσημέρι. Άγχος. Δουλειά μέχρι τις 5. Γρήγορα , πρέπει να φύγω… Αττική οδός . ευτυχώς χωρίς κίνηση. Πρόλαβα… Οι «Δελφοί» με περιμένουν. Ναι, η Ολυμπιακή το έκανε το θαύμα της, Airbus A340… Άνετη πτήση, μπιφτέκι super, air show στις οθόνες… I love that flight… To London υπέροχα παγωμένο… Tube και άφιξη στο Chelsea… Ύπνος βαθύς, το αύριο περιμένει… Σάββατο πρωί βόλτα στο Notting hill. Παλιά πήγαινα για το παζάρι… τώρα το σνομπάρω… ο Hugh Grand δεν μένει πια εδώ και μάλλον έχω μηδανικές ελπίδες να συναντήσω την λατρευτή Julia.… Τελικά στο Notting hill πας πάνω από όλα για την ατμόσφαιρα… Μαγαζιά , café , εστιατόρια , ξενοδοχεία, όλα υπέροχα κλασσικά και πρωτοποριακά μοντέρνα … αυτό το The Main House πάλι τι σου λέει… http://www.themainhouse.co.uk/ Γαμώτο, πόσο γρήγορα γλίστρησε η μέρα… Σάββατο βράδυ στο Chelsea… Gaucho και ο κακός χαμός… τελικά το αποφάσισα, θα πάω σε όλα τα Gaucho, κρεατοφαγία και vino tinto μέχρι τελικής πτώσης… http://www.gauchorestaurants.co.uk/
Κυριακή πρωί… Δεν είναι ψέμα, χιονίζει… Incredible London… Xoυζούρι και πάλι πεινάω… Θέλω πρωινό… Le Pain Quotidien, στη Kings Road…
http://www.lepainquotidien.co.uk ο παράδεισος των organics… H μέρα φτιάχνει…Ο ήλιος βγαίνει, το χιόνι λιώνει… Υπέροχα… Πάμε Docklands… Απλά μαγικά… Βόλτες , βόλτες και βόλτες… Δεν το κουνάω, θα μείνω εδώ απόψε… London Docklands Hilton… http://www.hilton.co.uk/docklands Τι ωραία που είναι η ζωή... Δευτέρα , ο ήλιος κρύφτηκε, το κλασσικό μουντό, υπέροχο London…. Back to Chelsea, back to the ordinary life… Μέρα δουλειάς… Κάθε Εγγλέζος κατεργάρης στον πάγκο του κι εγώ πάω μουσείο, και τι μουσείο Βρετανικό…Ελγίνεια… όσες φορές και να το δεις το έγκλημα δεν το ξεπερνάς… Η κλοπή των αιώνων… Ποδαρόδρομος και window shopping μέχρι την Bond street… Τι ακριβό που είναι το άτιμο… Η νύχτα έρχεται και εμείς πάμε Zaika… http://www.zaika-restaurant.co.uk/intro.html To καλύτερο ίσως Ινδικό της πόλης… Προϋποθέτει οικονομική υπέρβαση αλλά… Απλά πανδαισία γεύσεων… Τρίτη… τέλος χρόνου η μεγάλη μέρα της επιστροφής μου. Mε κανονικές συνθήκες μάλλον θα με είχε πιάσει η γνωστή μελαγχολία της επιστροφής αλλά αυτή την φορά τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Το πολυπόθητο ραντεβού μου με το Terminal 5 είχε φτάσει.
Ο θανατηφόρος συνδιασμός του ταπί και ψύχραιμος και της απευθείας σύνδεσης του HEATHROW με το tube station South Kensington στο ηρωικό CHELSEA, προέκρινε χωρίς πολλές σκέψεις σα λύση της μετάβασής μου στο αεροδρόμιο το tube έναντι του υπερτιμημένου HEATHROW EXPRESS και του αγαπημένου CONECT, που σαν βάση τους έχουν το σταθμό του Paddington.
Σοφή συμβουλή, αν οι ποικιλότροπες απολαύσεις και ηδονές του κοσμοπολίτικου Λονδίνου δεν έχουν κλονίσει σοβαρά τα οικονομικά σας, η λύση Conect προτείνετε χωρίς δεύτερη σκέψη. Με 6,5 λίρες σε 30 λεπτάκια είστε ανετότατα στο Ηeathrow χωρίς να χρειαστεί να δώσετε τα διπλάσια για το Heathrow express. Εγώ, είναι γνωστό τοις πάσει , είμαι επιρρεπής στην ακολασία, σκόρπισα όλες μου τις λίρες σε γαστριμαργικές και όχι μόνο απολαύσεις και πένητας κατάντησα να μην έχω την δυνατότητα ούτε να καταθέσω το ευτελές ποσό των 6,5 λιρών για να προσφέρω λίγη ξεκούραση στο ταλαιπωρημένο σαρκίο μου έτσι περιορίστηκα στη λύση tube…
συνεχίζεται και το terminal 5 έρχεται...
...ειμαι και γω τρελος London fan εδω και χρόνια..απο φοιτητης και ακομα να το ξεπερασω..τελευταία φορά πήγα πριν 1χρόνο και 2 μήνες..λατρεύω την τρέλα αυτής της πόλης, την πολυκοσμία, την πολυπολιτισμικοτητα, τα μαγαζιά, τα μεγαλα βιβιλιοπωλεία όπου διαβαζεις χωρις να σε στραβοκοιτάνε οι υπαλληλοι και να στην λένε, τα δισκοπωλεία, τα κλαμπ..καλά το εγλεζικο φαγητό δεν είναι φαγητό..αλλά εχει όλες τις άλλες κουζινες οπότε no problem..και στην κλασική ερώτηση συγκρισης Παρίσι ή Λονδίνο..λονδίνο με 1000..όχι ότι το πρώτο δεν ειναι ωραίο αλλά πουθενά δεν νιωθω τοσο τρελά και ελευθερα όπως λονδίνο..
Πληκτρολόγησα τον κωδικό μου και αυτόματα μου έβγαλε επιλογή θέσης, γνωρίζοντας ότι τα διαβόητα ραδιενεργά 767 της ΒΑ στο πρώτο μισό της καμπίνας έχουν προδιαγραφές premium economy κλικάρισα την 17Α και σε ελάχιστα δευτερόλεπτα είχα τυπωμένη την κάρτα επιβίβασής μου. Μια και δεν είχα βαλίτσες να παραδώσω προχώρησα προς τον έλεγχο των χειραποσκευών. Να σημειώσω εδώ ότι προσφάτως οι αρχές του αεροδρομίου επέτρεψαν σε κάθε επιβάτη να μεταφέρει και δεύτερη χειραποσκευή κάνοντας μας έτσι την ζωή πιο εύκολη. Μου φάνηκε τελείως περίεργο το ότι δεν υπήρχε καμιά ουρά στον έλεγχο. Στον αντίστοιχο έλεγχο στο Terminal 1 πρώην έδρα της ΒΑ, έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα… Δεν ξέρω τι θα γίνει όταν το αεροδρόμιο θα λειτουργήσει πλήρως μια που επαναλαμβάνω ότι εμφανώς υπολειτουργούσε, αλλά οι προδιαγραφές είναι άριστες. Πάρα πολλές θύρες ελέγχου και πλήρως αυτοματοποιημένες, το καλαθάκι που βάζεις τα υπάρχοντά σου έρχεται μόνο του και εσύ τοποθετείς σε αυτό την χειραποσκευή και τα λοιπά αντικείμενα που χρήζουν ελέγχου. Ξεμπέρδεψα άμεσα και ευδιάκριτες πινακίδες με οδήγησαν μέσω κυλιόμενων στο κάτω επίπεδο, στο επίπεδο που γίνονται οι αναχωρήσεις το οποίο είναι κυριολεκτικά γεμάτο από μαγαζιά, μπαρ και εστιατόρια. Η αίσθηση που αποκομίζεις από τον όλο χώρο είναι η αίσθηση της χλιδής , του μοντέρνου και της άνεσης. Εντυπωσιακά μαγαζιά, gurme εστιατόρια, υπερλούξ τουαλέτες , ντιζινάτοι χώροι internet και τεράστιες τζαμαρίες για ατελείωτο spotting by BA μια που το Terminal 5 απευθύνετε αποκλειστικά σε αυτή. Άλλο ένα κύριο χαρακτηριστικό του terminal είναι το εσωτερικό τρένο που οδηγεί στις εξόδους Β και C, εξόδους που δεν είχα την δυνατότητα να επισκεφθώ και που απευθύνονται κατά πως μου είπαν στις εκτός Ε.Ε και διηπειρωτικές πτήσεις.
