OA SX-BEM (ο τελευταίος των Μοϊκανών)
-
Γιαγιά, να γυρίσουμε αεροπορικώς;
-
Γιατί όχι; Να λέω κι εγώ ότι έχω πετάξει με αεροπλάνο!
Και κάπως έτσι το -ΒΕΜ σε μια από τις σπάνιες επισκέψεις του το 2006 στο Μακεδονία θα περνούσε από το τεστ του wheelcair και η γιαγιά μου θα έμπαινε για πρώτη φορά σε αεροπλάνο.
Το ότι οι ΟΑ έφερναν το μοναδικό τους Α300 δεν ήταν τυχαίο. Στο σκέλος ATH-SKG δεν έπεφτε καρφίτσα εκείνο το απόγευμα, αλλά στο SKG-ATH που μας ενδιέφερε υπήρχαν ακόμα ναύλοι των 50 ευρώ + φόρους. Τηλεφωνική κράτηση και request για wheelchair, όπου ήρθε και η πρώτη αρνητική έκπληξη.
-
Μπορούμε να σας εξασφαλίσουμε ότι το καροτσάκι θα σας φέρει μόνο μέχρι τη σκάλα του αεροπλάνου.
-
Και πώς θα ανεβούμε τη σκάλα;
Το ερώτημα έμεινε αναπάντητο και στο τηλεφωνικό κέντρο και στα γραφεία της ΟΑ στο Μακεδονία απ΄ όπου παρελήφθη το εισιτήριο λίγες μέρες πριν το ταξίδι.
OA917 (SKG 21:35 - ATH 22:30), SX-BEM, JUL2006
Η αναμονή στην ουρά του check-in ατελείωτη και οι κοντινότερες καρέκλες είναι πολύ μακριά για έναν άνθρωπο χωρίς τη δυνατότητα ορθοστασίας. Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που δόθηκαν οι θέσεις και ήρθε το καροτσάκι. Από εκεί και πέρα όλα λύθηκαν υποδειγματικά.
Η πολυπόθητη και κατηγορηματική διαβεβαίωση ότι θα μας πήγαιναν μέχρι την πόρτα του αεροπλάνου ήρθε από το στόμα του συνοδού μας υπαλλήλου της ΟΑ που θα φρόντιζε για το καροτσάκι μέχρι την επιβίβαση. Για άλλη μία φορά η εταιρία σώθηκε από το φιλότιμο των ανθρώπων της. Περιττό να σας πω ότι για μας θα ήταν αδύνατο να ανεβούμε όλη τη σκάλα μέχρι το ΑΒ6 με τα πόδια χωρίς σοβαρή καθυστέρηση στην επιβίβαση.
Έλεγχος ασφαλείας με προτεραιότητα, αναμονή (να δούμε και το αεροπλάνο μας να προσγειώνεται) και επιβίβαση. Και πάλι ο συνοδός μας φρόντισε να περάσουμε όλη την ουρά κατά προτεραιότητα. Οι σκάλες προς το apron που πάντα με φόβιζαν στην προετοιμασία του ταξιδιού τώρα ξεπεράστηκαν με το διπλανό ασανσέρ. Στο ειδικό όχημα της Ολυμπιακής που περίμενε ήρθε και το δεύτερο καροτσάκι με μία ηλικιωμένη κυρία με σοβαρά προβλήματα όρασης, η οποία ταξίδευε πολύ συχνά για λόγους υγείας και μάλιστα χωρίς συνοδεία συγγενών στο αεροπλάνο. Οι υπάλληλοι την ήξεραν με το όνομά της. Άψογοι και πάλι οι συνοδοί μας που έκαναν κάθε ειλικρινή προσπάθεια να αισθάνονται άνετα όλοι κατά τη μετακίνηση μέχρι την είσοδο στο αεροσκάφος. Ο θαυμασμός τους προς το Airbus εκφράστηκε ξεκάθαρα, καθώς πλησιάζαμε την επιβλητική φιγούρα του Α300.
Και, ναι, η είσοδός μας στο ΑΒ6 έγινε μεγαλειωδώς και από τα δεξιά! Το ειδικό όχημα ανυψώθηκε μέχρι τη 2R και χτυπήσαμε απλώς την πόρτα.
-Α, ήρθατε κιόλας; Περάστε! το καλωσόρισμα του πληρώματος επί λέξει, με την αίσθηση ότι σε υποδέχονται στο σπίτι τους. Περίμενα να μας κεράσουν και νερατζάκι, αλλά μάλλον ήμουν υπερβολικός.
Περάσαμε, καθίσαμε και το πλήρωμα ήρθε να ρωτήσει αν όλα είναι εντάξει και να προσφερθεί να βοηθήσει κατά την πτήση, ιδίως μάλιστα την κυρία που ταξίδευε μόνη της. Η καμπίνα ήταν έτοιμη και όλοι ήταν χαλαροί μέχρι που από τα μεγάφωνα ακούστηκε το αγωνιώδες πρόσταγμα «επιβάτες!» και πήραν όλοι θέσεις.
Τα υπόλοιπα γνωστά... Η καμπίνα άδεια από την 3L/R και πίσω, απογείωση από τον 16, πορεία για Σκόπελο, χυμός-καφές και πεντακάθαρη θέα από ψηλά με όλα τα φωτάκια από κάτω. Τη δε γιαγιά μου πρέπει να τη ζάλισα: «Εδώ είναι ο Βόλος, εδώ πήγα φαντάρος, εδώ είναι η Σκιάθος, εδώ θα ήταν ο Όλυμπος αλλά δε φαίνεται» κλπ κλπ που θα τα παραλείψω για να μη ζαλίσω και εσάς. Η πτήση υποδειγματικά ομαλή, χωρίς ίχνος αναταράξεων, που υπό άλλες συνθήκες θα θεωρούσα βαρετή, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν ιδανική.
Κάθοδος για το χαμπ, προσέγγιση και touch-down στον 03L, 35 λεπτάκια μετά την απογείωσή μας από το Μακεδονία. Σταθμεύουμε στο Β09, αρχίζει η αποβίβαση και τότε...σβήνουν τα φώτα! Έχετε ποτέ αναρωτηθεί πώς είναι "οι φωτεινές ενδείξεις κατά μήκος των διαδρόμων που οδηγούν στις εξόδους του αεροσκάφους"; Ε, έτσι είναι:
https://www.airliners.gr/community/album ... ic_id=9122
Παρά τη φυσούνα, η αποβίβαση για wheelchair επιβάτες γίνεται και πάλι από δεξιά με το ανάλογο όχημα, οπότε και ο υπάλληλος-συνοδός μας μάς έφερε μέχρι την παραλαβή των αποσκευών, περίμενε να πάρουμε βαλίτσες και μας αποχωρίστηκε στην εντός Σέγκεν έξοδο.
________________________________________
+
το εξαιρετικό προσωπικό εδάφους των ΟΑ στο Μακεδονία και στην Αθήνα: η προθυμία τους να βοηθήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ήταν καθοριστική στο να πάνε όλα καλά. Η άνεση της καμπίνας του Α300 και το καλό seat pitch. Το φιλόξενο προσωπικό της καμπίνας και η προσοχή που έδειξαν.
-
Η τηλεφωνική κράτηση: ατελείωτη αναμονή στο τηλεφωνικό κέντρο και αδυναμία να ξεκαθαριστεί το κρίσιμο θέμα της σκάλας του αεροπλάνου. Η διαπίστωση ότι οι φθηνότεροι ναύλοι των 50 + φόρους ήταν διαθέσιμοι μόνο μέσω γραφείων ΟΑ και όχι μέσω του επίσημου site της εταιρίας (με το νέο site αυτό πλέον δεν ισχύει).
________________________________________
-Αθάνατο το -BEM, George!
-Και πάλι δεν ξέρω τα πληρώματα καμπίνας τι συγκρίσεις έχουν να κάνουν με τα πάλαι ποτέ ΒΕΚ και BEL, αλλά ως επιβάτης πώς να το κάνουμε. Είναι Α300 και σου δίνει άλλη αίσθηση σε μια τόσο σύντομη πτήση.
-Και ως enthusiast?
-Είχε κάτι αυτή η πτήση. Λίγο η ιδιαίτερη επιβίβαση από δεξιά, λίγο η άδεια καμπίνα που σου έδινε κάθε δυνατότητα εξερεύνησης... Καλά περάσαμε, 4/5.
που πέταξα για Θεσσαλονίκη με την ΟΑ918. Η πτήση ήταν προγραμματισμένη να αναχωρήσει στις 23:15 και στις 23:10 οι πόρτες του SX-BKX ήταν ήδη κλειστές και το αεροπλάνο αναχωρούσε! Αντιθέτως, η Α3136, η οποία είχε ώρα αναχώρησης στις 23:00, απλά αναμενόταν να αναχωρήσει στις 23:30. Τελικά, όπως όλοι ξέρουμε, καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα.
Η Aegean Airlines είναι η πρώτη ελληνική αεροπορική εταιρία, που ανέπτυξε και εφάρμοσε διαδικασίες που ικανοποιούν συγκεκριμένες ανάγκες των επιβατών. Όπως, για περιπτώσεις που η καθυστέρηση της πτήσης ξεπερνά τη 1 ώρα και οφείλεται σε υπαιτιότητα της Aegean , η εταιρία προσφέρει στους επιβάτες της συγκεκριμένης πτήσης ένα δωρεάν εισιτήριο.Η παραπάνω διαδικασία ισχύει μόνο για τις πτήσεις εσωτερικού.
Μάλλον καλύτερα με τρένο!