OA ATH-SKG: η Μπουγάτσα-flight που όλοι περιμένατε
Λίγο μετά το Πάσχα, πέντε παρά το πρωί, με ούτε πέντε ώρες ύπνο στο ταξί για Ελ Γκαβ. Έχω πάντα μια μανία να πετυχαίνω τα χειρότερα ταξί της Αθήνας. Ντουμάνι ο καπνός στο κίτρινο Οκτάβια, το χειρότερό μου για ξεκίνημα της ημέρας. Τουλάχιστον οι δρόμοι ήταν άδειοι και ο φίλος μας στο τιμόνι γρήγορος και φιλικός.
Στα γκισέ των πτήσεων εσωτερικού μια ουρά-φιδάκι με 4-5 στροφές, που μου φάνηκε αδικαιολόγητη, δεδομένου ότι μόνο η δική μας πτήση για Θεσσαλονίκη έφευγε στις επόμενες λίγες ώρες. Αλλά η αναμονή αποδείχθηκε σύντομη, ίσως και από κεκτημένη ταχύτητα από το πρωινό μαζικό κύμα των γαλατάδικων αναχωρήσεων. Ζητήσαμε θέσεις μπροστά (μιας και βαριόμουν την ατελείωτη αναμονή στο ακουστικό για να τις κλείσω νωρίτερα τηλεφωνικά) και σε περίπου πέντε λεπτά είχαμε ήδη τελειώσει.
Τα εισιτήρια είχαν κλειστεί μέσω του olympicairlines.com τη Μ. Πέμπτη το απόγευμα. Σκέφτηκα μήπως ζητούσα να τα παραλάβω από το γραφείο της Καλαμάτας όπου θα βρισκόμουν τις επόμενες μέρες. Τηλεφωνώ στο τοπικό γραφείο, ρωτώ ευγενικά αν θα είναι ανοιχτά τη Μ. Παρασκευή και λαμβάνω επί λέξει την αποστομωτική, εμφανώς ειρωνική και με ύφος χιλίων καρδιναλίων απάντηση «
Όχι βέβαια!».
Αλλά ας επανέλθουμε στο Ελ Γκαβ, όπου στο Β22 οι ουρές του ελέγχου ασφαλείας μας καθυστέρησαν το πολύ ένα 5λεπτο, αλλά ο συνεπιβάτης μας που ήθελε να βγάλει πράγματα από τη χειραποσκευή και να τα βάλει στη βαλίτσα του χώρου αποσκευών εξαντλούσε τα όρια της καρτερικής υπομονής μας μέσα στο λεωφορειάκι της ΟΑ. Όταν επιτέλους ξεκινήσαμε, βάλαμε πορεία για το Β44, όπου μας περίμενε το -BMC.
ΟΑ902 (ATH 0645 - SKG 0740), SX-BMC, APR2007
Το -BMC είναι ένα αεροπλάνο με...ιστορία! Εκτός του ότι από χέρια τουρκικά (TC-JEA) πέρασε σε Μακεδονικά και πλέον σε Ολυμπιακά, μας είχε μεταφέρει στο παρελθόν μέχρι FRA για τη θρυλική εκείνη πτήση με τη LAN. Εξαιρετική πτήση, εξαιρετικό πλήρωμα. Τότε.
Ο κάπταιν μας ζητά συγγνώμη για την καθυστέρηση λόγω καθυστερημένης άφιξης του αεροσκάφους, οι πόρτες κλείνουν και αρχίζει το push-back (με 30' καθυστέρηση). Και τότε, στα επόμενα 6 λεπτά, μας αποκαλύπτονται όλες οι χάρες του πληρώματος.
"
...Οι Ολυμπιακές Αερογραμμές σας καλωσορίζουν... Σήμερα θα πετάξουμε με Β737-400 με το όνομα "Μακεδονία"..." (φαίνεται της ταίριαζε περισσότερο... Στο Μακεδονία πάμε, ας το πούμε "Μακεδονία" και το 734, μην και τρομάξει κανείς αν πούμε το πραγματικό του όνομα!)
Και αρχίζει η πιο άθλια προετοιμασία καμπίνας που έχω δει ποτέ... Η εκφώνηση του safety demo να γίνεται μετά βίας. Στο μέσο διακόπηκε για να πάει άλλο μέλος του πληρώματος να συνεχίσει, γιατί η προηγούμενη προφανώς δεν την ήξερε καλά. Η ηγουμένη να φυσάει στα σωληνάκια όσο ακουγόταν το "
blow into the tubes" και συγχρόνως να ξεφυσάει και να κοιτάζει στο βάθος της καμπίνας με βλέμμα που εκτόξευε βέλη. Και όταν κάποια στιγμή ολοκλήρωσαν, κανείς δεν έλεγξε την καμπίνα.
Στις 07:20 απογειωνόμασταν από τον 03R με πεσμένες πλάτες καθισμάτων, κατεβασμένα footrests και χειραποσκευές στη λάθος θέση. Αν αυτό μου συνέβαινε σε άγνωστη εταιρία, θα με έβαζε σε σκέψεις. Πολύ κακή εντύπωση και άδικη για την ΟΑ.
Στα 26000 πόδια ο κυβερνήτης κάτι μας είπε που μάλλον κανείς δεν το άκουσε. Συγχρόνως, το...εκπληκτικό πλήρωμα μοίραζε πορτοκαλάδες, καφέδες και τα γνωστά μπουγάτσα τσιπς. Ίσως η μόνη θετική έκπληξη της πτήσης! Αλλά δεν ήταν αρκετή.
Εξαιρετικό seat pitch στη σειρά 07 φυσικά, αλλά για 33' πτήσης αυτό δεν είναι κριτήριο επιλογής.
Το πέρασμα πάνω από τη Χαλκιδική με θέα σε Κασσάνδρα, Σιθωνία και Άθω πολύ όμορφο, ιδίως στα πρωινά ανατολικά χρώματα. Ωραίο να βλέπεις από ψηλά οικεία μέρη.
Οι τρεις του πληρώματος, ο καθένας με διαφορετική απόχρωση στη στολή (την 4η που έκανε την εκφώνηση στο άθλιο demo δεν την είδαμε ποτέ), ετοίμαζαν την καμπίνα για την προσγείωση. Καλός έλεγχος καμπίνας αυτή τη φορά και προσγείωση στις 07:53 στον 34 του LGTS. Άφιξη με ένα τεταρτάκι καθυστέρηση.
Και εκεί που πας να πεις ότι κάτι πήγε να σωθεί από την εικόνα της ΟΑ στο τέλος, ακούγεται ο μοναδικός φροντιστής της καμπίνας να μας καλωσορίζει στη Θεσσαλονίκη. "
Ladies and Gents, welcome to Makedonia airport". Περίμενα να ακούσω ότι σε λίγο στο -BMC θα έμπαινε κάποιος διάσημος...ράππερ, ένας Jamiroquai (που τον έχουμε και πρόσφατο στο LGAV) ή έστω μια Jennifer. Αλλά τίποτα κυρίες και κύριοι. Ή ladies and
gents, αν το προτιμάτε. Yo man, peace!
______________________________________
+
Καλό seat pitch, καλά υλικά στο catering. Τιμή: η χαμηλότερη για last minute κράτηση, περίπου 40-50 ευρώ φθηνότερη της Α3 τη δεδομένη στιγμή.
-
Το γενικώς "στραβωμένο" πλήρωμα, το ότι 2 στους 4 μασούσαν χαλαρά την τσιχλίτσα τους στη διάρκεια του service (φαντάζεστε την εικόνα), η μέτρια κατάσταση της καμπίνας με την ξεκολλημένη κουρτίνα του διαχωριστικού, η ανομοιογένεια γενικώς (σ' αυτή την εταιρία μερικές φορές έχεις την αίσθηση ότι όλα -καλά και άσχημα- γίνονται επειδή έτυχες σε ένα συγκεκριμένο -καλό ή κακό- πλήρωμα ή αεροσκάφος)
______________________________________
-
Λοιπόν, George, πώς αισθάνθηκες που πέταξες στο ίδιο ακριβώς δρομολόγιο με το οποίο ξεκίνησε η Ολυμπιακή πριν από 50 ακριβώς χρόνια;
-Παραμελημένος. Κανείς δεν έδειχνε να ασχολείται μαζί μας. Ούτε ένα σωστό safety demo δε μας έκαναν. Μόνο τα μπουγατσάκια υπήρχαν να μας...γλυκάνουν ως επιβάτες...
-
Και ως enthusiast?
-2/5 με επιείκια. 1 για τη θέα που σας έλεγα και 1 γιατί ως enthusiast δεν υπάρχει πτήση που να παίρνει μηδέν.
