Α3 ATH-SKG (οι γλάροι επιτίθενται)
Και άντε και ανεβήκαμε στα ψηλά και στα Βόρεια. Πώς θα κατέβουμε τώρα; Οι τιμές μετά τις διακοπές του Πάσχα εξωφρενικές. Αλλά η Aegean, ως άλλη μεγάλη φτωχομάνα, έκανε το θαύμα της. Είμαι βέβαιος ότι η Θεσσαλονίκη την ευγνωμονούσε που θέλησε να της πάρει τον τίτλο. Με 52 ευρώ τελική είχες και επιλογή πτήσης ανάμεσα σε 733, 734 και Α320.
Δευτέρα απόγευμα, λοιπόν, στο Μακεδονία για το γρήγορο check-in. E-ticket για μια fly-by-wire πτήση, για την οποία μου είχε σταλεί SMS επιβεβαίωσης και τώρα που το σκέφτομαι ίσως το υπόλοιπο ρηπόρτ πρέπει να το γράψω με Ο και Ι. Αλλά σε διαδικτυακό φόρουμ γράφω, οπότε πάλι με Ο και Ι καταχωρείται.
Α3 125 (SKG 18:40 - ATH 19:30), A320, SX-DVI
Το -DVI έφτασε στο LGTS στην ώρα του. Στις οθόνες όμως καμία ανακοίνωση για άφιξη από Αθήνα! Μήπως ήταν μια πτήση φάντασμα; Μήπως το αεροπλάνο δεν ήρθε ποτέ εκεί; Όοοοχι όχι. Το Α320 έχει έρθει ως Α3 531 από FRA! Είναι αυτές οι μικρές στιγμές που ως enthusiast και ως άνθρωπος υποκλίνομαι στο μεγαλείο του προγραμματισμού πτήσεων.
Στο λεωφορειάκι επιβιβαστήκαμε νωρίς, φτάσαμε στις δύο σκάλες και μετά από μια τυχαία ματιά προς τη φύλακα άγγελο της πίσω πόρτας, ανέβηκα τα σκαλιά της να την προϋπαντήσω. Καλησπέρα σας.
Στα ηχεία η μουσική παραήταν light (οι μουσικές επιλογές της Α3 ήταν ένα ενδιαφέρον θέμα στο παρελθόν), αλλά η προσοχή μας δεν ήταν εκεί. Η φωτεινή και πεντακάθαρη καμπίνα με τα σκούρα δερμάτινα καθίσματα και τις κόκκινες αποχρώσεις ήταν -αν μη τι άλλο- κομψή και όμορφη.
Και όσο η γερμανομαθής συνοδός μάς μοίραζε καραμελίτσες, εκτυλίχθηκε όλο το ταλέντο στο λέγειν του κυβερνήτη. Μας συστήθηκε, μας σύστησε τον συγκυβερνήτη (που θα πέταγε το σκέλος), μας σύστησε την προϊσταμένη και όλη η οικουμένη –ή έστω η καμπίνα- κρεμόταν από τα χείλια του. Θα απογειωθούμε από τον 16 πριν την STD, θα πετάξουμε στα 29000, θα κάνουμε 35 λεπτά και, γενικώς, θα τα πάμε καλά. Αυτός ο άνθρωπος μια μέρα θα γίνει πολιτικός. Επίσης, μας είπε ότι οι κυρίες του πληρώματος θα μας φροντίσουν σε όλη τη διάρκεια της πτήσης. Κύριος.
Αλλά καιρός να απογειωθούμε. "
Άμεσος απογείωσις" ανακοίνωσε προς το πλήρωμα, που είχε ολοκληρώσει safety demo και προετοιμασία καμπίνας. 18:42 η Α3 125 ήταν στον αέρα. Και όταν βγήκαμε από τα σύννεφα, βγήκε πίσω από την πορφυρή κουρτίνα και η Θεοδώρα η ηγουμένη μαζί με το πλήρωμά της για το service. (Δεν ξέρω το όνομά της, αλλά εδώ βγήκαν οι βυζαντινές αναφορές μου)
Βέβαια, όπως σας έχω ξαναπεί, το domestic catering της Α3 το θεωρώ ποιοτικώς όχι το καλύτερο. Οι 13,5 σειρές με συστατικά στο πίσω μέρος από το κρουασανάκι δεν ήταν ακριβώς αυτό που στο χωριό μου λένε mouthwatering. Η σύγκριση με το μπουγάτσα τσιπ ήταν συντριπτική.
Ο κυβερνήτης επανήλθε με μια πολύ καθαρή ανακοίνωση (και αυτή τη φορά μόνο στα ελληνικά). "
Ο καιρός στην Αθήνα είναι μελαγχολικά ανοιξιάτικος, μας είπε.
Έχουμε ένα ελαφρύ μελτέμι, 15kt από 13 μοίρες".
Στο μελαγχολικά ρομαντικό κλίμα της πτήσης μας, λοιπόν, οι μεσήλικες κύριοι στο μπροστινό κάθισμα αστειεύονταν με τις κυρίες της αυλής. Εγώ παρέμενα πιστά συγκεντρωμένος στο έργο μου, παρά τα distractions. Και πρέπει εδώ να πω ότι η μία από τις κυρίες της αυλής ήταν ΠΟΛΥ δυνατό distraction.
Το έργο μου, όμως, ήταν να διαπιστώσω αν η Recaro έκανε το θαύμα της και στην καμπίνα της Α3, όπως έχει κάνει εδώ και καιρό στις αντίστοιχες των Airbus της swiss. Το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο. Οι ελβετοί και οι καλεσμένοι τους έχουν πολύ περισσότερο χώρο για τα γόνατα, μέσω μιας απλής ιδέας: η θήκη με τα έντυπα μεταφέρεται ψηλότερα! Και 168 θέσεις στο Α320 και αξιοπρεπές seat pitch. Η Aegean δεν ακολούθησε το ίδιο παράδειγμα και το seat pitch ήταν πολύ μέτριο. Τα δε καθίσματα αρκετά σκληρά.
Και όσο το τεστ προχωρούσε, άρχισε να φαίνεται και η πρωτεύουσα με τα όλα της. Ακρόπολη, Παναθηναϊκό Στάδιο, Εθνικός Κήπος, Ζάππειο, Βουλή και Σύνταγμα όλα πεντακάθαρα σε μια πτήση που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άνετα sightseeing flight! Συνέχεια με το ΣΕΦ, τα λιμανάκια και τη λίμνη της Βουλιαγμένης, τα νταμάρια του Υμηττού και, φυσικά, τη μεγαλειώδη θέα του LGAT που ακόμα δείχνει αεροδρόμιο από ψηλά.
Στις 19:14, 16 λεπτά πριν την STA, το ακόμα αβάφτιστο Κίνησις ακουμπούσε απαλά στον 03L, σε μια ομαλότατη προσγείωση. "
We hope you enjoyed the flight as much as we did", το γνωστό κλείσιμο των ανακοινώσεων της Α3. Τροχοδρόμηση από τον Κ και στάθμευση στη Β11 στις 19:18 ακριβώς. Έξοδος, με τον κάπταιν να μας χαιρετάει στην είσοδο του κόκπιτ.
_______________________________________
+
Ολοκαίνουργιο αεροσκάφος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Οι ανακοινώσεις του κυβερνήτη. Το εμφανίσιμο, αν και μάλλον κουρασμένο, πλήρωμα. Άριστο on-time performance.
-
Η ποιότητα του catering. Η αίσθηση ότι η καμπίνα θα μπορούσε να είναι πιο άνετη.
_______________________________________
-
Τελικά, George, τι μετράει στο ATH-SKG; Τα 50 χρόνια εμπειρίας ή μια νεογέννητη καμπίνα;
-Τα 50 χρόνια τα είδα, τη συσσωρευμένη εμπειρία πουθενά. Για 35 λεπτά πτήσης, στο νεογέννητο Airbusάκι και μια χαρά πέρασα και λιγότερο πλήρωσα.
-
Και ως enthusiast;
-Ε, μην τα παραλέμε. Ένα Α320 από τα 1000τόσα είναι. Ωραίο μεν, έως εντυπωσιακά τα γραφικά στην απεικόνιση του airshow, αλλά σε ένα πιο μακρινό ταξίδι θα παίξουν ρόλο κι άλλοι παράγοντες.
Καμπίνα by seven4seven:
https://www.airliners.gr/community/album ... c_id=10090
Συγκριτικό catering:
https://www.airliners.gr/community/album ... c_id=10747
Συγκριτικό seat pitch:
https://www.airliners.gr/community/album ... c_id=10746
