Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΥΠΡΙΑΚΗ!

[Λεωνιδας]

aakunz.. Dex xerw ti theleis na peis me ola afta ta <<parapona>> alla to aerodromio tis larnacas to perioegrapses opos thes (an kai merika isxiun), tha ithela na su pw oti i kataskevi tou neoy kai YPERSIHRONOU airport stin larnaca ehei arxisi kai tha einai etoimo stis arxes tou 2009..

 

[aakunz]

Λεωνίδα, δεν περιέγραψα τίποτα όπως ΤΟ ΗΘΕΛΑ, αλλά ΟΠΩΣ ΤΟ ΕΙΔΑ σαν επιβάτης. Η κατάσταση που επικρατεί στη Λάρνακα είναι ακριβώς η ίδια με αυτή που πρωτοαντίκρυσα το Σεπτέμβρη του 1997 και δόξα τω Θεώ πήγα και ήρθα αμέτρητες φορές. Με εξαίρεση τα περισσότερα travel value outlets και τη σημαία της ΕΕ στον έλεγχο διαβατηρίων, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Το ότι μπήκαν κάποιοι επενδυτές μέσα στα κυπριακά αεροδρόμια δε νομίζω ότι άλλαξε τα υφιστάμενα αεροδρόμια. Το ότι κτιζεται νέο τέρμιναλ το έχουμε συζητήσει σε άλλο σημείο του φόρουμ (χαίρω πολύ). Αλλά δεν μπορώ να μείνω ασυγκίνητος όταν, τόσα χρόνια βλέπω την αθλιότητα του χώρου παραλαβής αποσκευών, του διαδρόμου προς τα τελωνεία, το χάος στο πάρκινγκ των νοικιασμένων ΙΧ, την έλλειψη καθισμάτων, την ανυπαρξία χώρου αφίξεων, την έλλειψη λεωφορείων προς τις άλλες πόλεις (είδα το γκισέ για τα υπεραστικά λεωφορεία αλλά δεν είδα ποτέ τα λεωφορεία) με αποτέλεσμα να είσαι έρμαιο των ταξιτζίδων της Λάρνακας. Για τις τουαλέτες είπα; Α, ναι το είπα παραπάνω. Φυσικά γνωρίζω ότι πολλά ελληνικά περιφερειακά αεροδρόμια είναι το ίδιο άθλια αλλά σε αυτό τόπικ αναφέρω το τα του ταξιδιού στην Κύπρο. Και όλα αυτά σε μία χώρα με ισχυρή τουριστική κίνηση. Πόσο μάλλον όταν αυτό είναι και η κύρια πύλη εισόδου στη χώρα.

Πάντοτε η δικαιολογία ήταν ότι το καλοκαίρι του 1974 η Κύπρος βρέθηκε μέσα σε μία νύχτα χωρίς αεροδρόμια και ότι η Λάρνακα ήταν προσωρινή. Κι εγώ θα ήθελα και πάλι να ξανανοίξει το NIC αλλά πολύ χλωμό το βρίσκω. Μια κατάσταση που διαιωνιζόταν εδώ και τριαντατόσα χρόνια είναι το LCA. Και οι αρμόδιοι βουλευτές και υπουργοί παραδέχονταν την κατάσταση. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον Αβέρωφ Νεοφύτου που έλεγε ότι η κατάσταση στα κυπριακά αεροδρόμια ήταν τριτοκοσμική και ότι έπρεπε να ιδιωτικοποιηθούν. Οι ίδιοι οι Κύπριοι πολιτικοί το έλεγαν, όχι εγώ...

 

[COMPUTERISE]

Τελικά αυτοί οι άσσοι την Ν.Ο.Α σε καταστρέφουν... τους βλέπεις μπροστά σου, σου χαμογελούν, σου κλείνουν το μάτι και πριν καν το καταλάβεις πέφτεις στην αγκαλιά τους... η γοητευτική συνεύρεση μαζί τους δεν σε αφήνει να δεις πέρα από την μύτη σου... και αρχίζουν τα προβλήματα... σε ποιό ξενοδοχείο θα μείνω, σε ποιό εστιατόριο θα φάω, τι βόλτες θα κάνω... αχ αυτοί οι άσσοι της Ν.Ο.Α...

O σφος ιδεολογικού καλή του ώρα εκεί στο ιερό βουνό μου το έχει δηλώσει... είσαι επιρρεπής στις ακολασίες και η αντοχή σου στους πειρασμούς κάθε είδους είναι μηδενική... πόσο καλά με ξέρει... είμαι ένας αμαρτωλός... στο πρώτο φλερτάρισμα από τους άσσους λιώνω σαν το χιόνι και η ψυχή μου ποθεί αρρωστημένα αυτό τον άθλιο τον άσσο... μοιραίο ήταν λοιπόν και υπέκυψα... ο Κυπριακός άσσος με τύλιξε για τα καλά... Χρησιμοποίησε πολλά κόλπα… το καινούργιο αεροδρόμιο, την λαχτάρα για την καινούργια εταιρία, τον υπερπράχτορα, την Β.Κύπρο, την Πάφο… μετά από δυόμιση χρόνια λοιπόν επέστρεψα…

Η Κύπρος είναι Κυπριακή λοιπόν μέρος δύο με τους ίδιους πρωταγωνιστές και μπόνους τον Σπύρο που του αφιερώνω αυτή την επιστροφή γιατί χωρίς αυτόν τίποτε δεν θα ήταν τόσο καλό…

Τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα… 6.55 τον αξημέρωτο πετάει η πρωινή της Ν.Ο.Α για Λάρνακα κι εγώ εκεί, πιστός στις επάλξεις… θετικό πρώτον… επιτέλους e-check in από την Ολυμπιακή!!! Μην ενθουσιάζεστε όλοι όμως… ισχύει για περιορισμένους προορισμούς στο εξωτερικό… Λονδίνο, Βουκουρέστι, Λάρνακα… κάτι φαίνετε να αλλάζει σκέφτηκα φτάνοντας στις 6.35 στην πύλη μου έτοιμος για απογείωση… όταν δεν έχεις αποσκευές να στείλεις στα έγκατα του αεροπλάνου κι εγώ ποτέ δεν έχω, εκμεταλλεύεσαι μέχρι και το δευτερόλεπτο… Λεωφορείο και το φρεσκοβαμμένο SX-OAK με κοίταζε με λάγνο ύφος… τελικά το πράσινο μουστάκι του πάει… και οι κύκλοι στην ουρίτσα μια χαρά μου φαίνονται, καλά ξεκινάμε… επιβίβαση και… καλημέρα κορίτσια… και τι κορίτσια , κορίτσαροι… τελικά έχει γούστο ο Βγενό και οι παρακοιμώμενοι… γύρω στα 20-22 με χαμόγελο αλλά ακόμα λίγο σφιγμένες… δεν είναι τίποτε κορίτσια θα το συνηθίσετε…καραμελίτσα και 10Α… παράθυρο και έξοδος κινδύνου… τα καθίσματα δερμάτινα, το seat pitch ανεκτό και οι οδηγίες στα καθίσματα στα Αγγλικά και στα Ινδονησιακά… το ΑΟΚ μας κι ας διαφημίζετε καινούργιο δεν είναι… έχει κάνει δυο χρόνια το αγροτικό στην Mandala Airlines με ότι σημαίνει αυτό… η πρωινή του περασμένου Σαββάτου για Λάρνακα είχε πληρότητα στο 50% πράγμα που ουδόλως χάλασε εμένα μια που είχα αγκαζέ ολόκληρη την τριάδα αλλά υποθέτω ότι θα πείραζε τους υπεύθυνους… σίγουρα ήταν τυχαίο το γεγονός μια που η επιστροφή την Κυριακή το βράδυ ήταν ασφυκτικά γεμάτη…σχολαστικός έλεγχος των επιβατών για την απογείωση από τα κορίτσια και κανένα τεταρτάκι μετά την ανάληψή μας η ώρα του υπερθεάματος ήρθε… πρωινό… σαντουιτσάκι εις διπλούν , γλυκάκι, καφές ,τσάι, μπυράλ σάμαλι, κοκ που λέει ο λόγος και φρέσκια (!) πορτοκαλάδα Life της ομόσταυλης Vivartia… το κλου βέβαια ήταν το εξτρά κουτάκι με μπισκοτάκια που μοίρασαν σε όλους τους επιβάτες με το μάζεμα των δίσκων…
- Σας άρεσε? Τελειώσατε? Μας ρώτησαν τα κορίτσια…
- Μας άρεσε δεσποινίς απάντησα καυστικά εγώ, τελειώνω οσονούπω είσαστε πάρα πολύ καλές…
Πραγματικά με τα πολλά τελείωσα και αποφάσισα να κάνω το τεστ της τουαλέτας για να έχω μια ολοκληρωμένη εικόνα του αεροπλάνου… εδώ δυστυχώς αποτύχαμε παταγωδώς… κάτι για το έξω κούκλα και το μέσα πανούκλα το έχετε ακούσει? Η μία από τις δύο οπίσθιες τουαλέτες ήταν ερμητικά μυστηριωδώς κλεισμένη και ο νιπτήρας της δεύτερης απελπιστικά βουλωμένος… η απάντηση της ηγουμένης του πληρώματος ήταν αφοπλιστική…
- Προσπαθώ να την ξεβουλώσω και δεν μπορώ!! Να σας ξεκλειδώσω την δεύτερη αλλά προσέξτε το ντουλάπι γιατί έχει φύγει από την θέση του…

Αγαπάμε Ν.Ο.Α αλλά αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα… δεν μπορεί σε πρώτη πρωινή πτήση η μια τουαλέτα να είναι κλειδωμένη γιατί έχει ξεχαρβαλωθεί το ντουλάπι της και ο νιπτήρας της άλλης να είναι βουλωμένος…
Το υπόλοιπο της πτήσης πέρασε ανέμελα διαβάζοντας τα δύο παρακαλώ έντυπα που διαφήμιζαν το καινούργιο ξεκίνημα της εταιρίας… το ένα επετειακό με αναφορές στα περασμένα μεγαλεία της Ο.Α και το δεύτερο, το MIGAZINO σύγχρονο και καλαίσθητο έδεινε πληροφορίες για τους προορισμούς της εταιρίας… Μία ώρα και είκοσι λεπτά μετά την απογείωση μας από το Ελ.Βενιζέλ προσγειωνόμαστε στο ολοκαίνουργιο αεροδρόμιο της Λάρνακας…

Η ώρα της κρίσης τώρα… οι συγκρίσεις με τον Θόδωρα αναπόφεκτες…

ΝΑΥΛΟΣ 10/10 … Αυτοί οι άσσοι του Βγενό είναι κολάσιμοι… σα να σου ζητάει ραντεβού η Ζιζέλ… γίνετε να την στήσεις? 57€… να το γράψω και ολογράφως… πενήντα επτά ευρώ πήγαινε έλα στη Λάρνακα… Θόδωρε βάλε τα δυνατά σου… το πάρτι ξεκίνησε και βάζει άλλος μουσική…
ΑΚΡΙΒΕΙΑ 8/10 … Ο Θόδωρας κατά βάση είναι συνεπής… ο Βγενό στο πήγαινε ήταν Εγγλέζος στο γύρνα Έλληνας… 20 λεπτά delay…
ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ 7/10… Αυτές οι τουαλέτες με στοιχειώνουν… άλλο να αγοράζεις καινούργιο κοσκινάκι μου και που να σε κρεμάσω και άλλο να παίρνεις τα πρώην της Mandala… τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς…
ΑΕΡΟΣΥΝΟΔΟΙ 9/10… Η μεγάλη του Θόδωρα σχολή… το κορίτσια από εμφάνιση σκίζουν… αν αποκτήσουν και λίγο περισσότερη άνεση θα απογειωθούν… η απόλυτη ισοπαλία…
SERVICE 10/10… To δέκα το καλό… να έρχονται οι κουκλάρες και να σε ρωτάνε αν τελείωσες… φαγητό, cookies, φρέσκια πορτοκαλάδα, γλυκό τα πάντα όλα και τα κοάλα όλα… Θόδωρα κάνε κάτι μας πήρανε φαλάγγι !!

Αν θα ξαναπετάξω μαζί τους? Μην με ρωτάτε γιατί θα ξεφτιλιστώ… ο υπερπράκτορας το είπε μεστά και περιεκτικά… project Sundays in the air… με άλλα λόγια… πετάτε συνέχεια γιατί χανόμαστε!!!

 

[aakunz]

Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΥΠΡΙΑΚΗ! (και το αεροδρόμιο γαλλικό)

Το συγκεκριμένο ταξίδι-επιστροφή στην Κύπρο, έγινε στα πλαίσια του πολύ φιλόδοξου project μου με γενικό τίτλο "SUNDAYS IN THE AIR". Έχοντας καταφέρει να εξασφαλίσω μερικά πολύτιμα W class (σιγά που δεν θα τα κατάφερνα, τα καλά του επαγγέλματος βλέπετε), για μένα και τους φίλους, η αξία των οποίων τιμάται στο €1 ανά πτήση και ανά φίλο, έχω ετοιμάσει ένα σειρά από "αρπαχτές" στην ελληνική και ευρωπαϊκή επαρχία για τα επόμενα σαββατοκύριακα. Κι όταν τελειώσουν τα W class, θα έχουμε τα interline των Κυπριακών Αερογραμμών και τα PEP Fares της Λουφτχανσοσουίς.

Η Κύπρος ήταν φυσικά πρώτη επιλογή, αφ' ενός λόγω του νέου τερματικού της Λάρνακας, αφ' ετέρου γιατί ήθελα να δω ιδίοις όμμασι το Rebirth of a Legend και τους "Αγγέλους της Μεζίτη". Το inspection trip ήταν επιβεβλημένο. Ταυτόχρονα, η Κύπρος είναι δεύτερη πατρίδα για μένα. Έχοντας ζήσει εκεί αρκετά χρόνια, έχω βιώσει τη σύγχρονη νεο-κυπριακή κουλτούρα, μιλάω τη διάλεκτο σα να ήμουν ο δίδυμος αδελφός της Αλέξιας, γνωρίζω τα ονόματα και των 11 προμαχώνων της μεσαιωνικής Λευκωσίας, ξέρω να ψήνω χαλλούμι και ξέρω τα ονόματα των περισσότερων δρόμων της πόλης (εντός και εκτός των τειχών)...

Το SX-OAK ήταν πανέμορφο. Αν και ήταν σταθμευμένο σε γέφυρα επιβίβασης, οι ιθύνοντες έκριναν πιο σκόπιμο να επιβιβάσουν τον κόσμο με λεωφορείο, παρά να μετακινήσουν το jetway λίγα μέτρα πιο κοντά του. Δε με χάλασε... η πρωινή βόλτα στο tarmac είναι πάντα ενδιαφέρουσα. Όμορφη καμπίνα, αίσθηση καθαριότητας, αλλά φεύ, καθόλου προσκέφαλα στα καθίσματα. Τα Mig-Girls (Μιγκάκια) μας υποδέχθηκαν με το χαμόγελο στα χείλη, ενυπωσιακό αν σκεφτείς ότι δύο μήνες πριν σε πτήση με την προκάτοχο, τέτοια ώρα θα αντίκριζες την πηγή έμπνευσης της PamAnn. Λίγα κομπιασματάκια κατά το demo, αλλά στο κάτω-κάτω της γραφής, είναι άνθρωποι, δεν είναι ρομποτάκια τύπου Α3.

H θήκη του καθίσματος ήταν άρτια εφοδιασμένη με το απαραίτητο προπαγανδιστικό/προσηλυτιστικό υλικό: το Rebirth of a Legend (όπου ξεχώρισα ως μελανό σημείο τη συνέντευξη της Μεζίτη και την αναφορά στα "κορίτσια") και το MIGazino, το οποίο βρίσκεις σε κάθε υποκατάστημα της Marfin Egnatia, στο Μπλου Σταρ Ιθάκη, τις καμπίνες των Σούπερφαστ, τα χειρουργεία του “Υγεία” και αλλού (σύντομα και σε όλα τα ψυγεία ΔΕΛΤΑ καθώς και δίπλα από τις συσκευασίες του Μπαρμπαστάθη). Υποψιάζομαι πως με το μέγεθος που έχει λάβει η μητρική εταιρεία, το τιράζ του MIGazino κοντεύει να ξεπεράσει εκείνο της "Σκοπιάς" και του "Ξύπνα!" ανά την υφήλιο. Αν το δεις πιο προσεκτικά, θα δεις και πολλές ομοιότητες: σύντομα θα κυριαρχήσει το καλό (ΟΑ) και οι κακοί θα εξαφανιστούν (ξέρετε, η "άλλη"). H Μεζίτη κι ο Συμιγδαλάς πρόλαβαν και μετανόησαν πάντως και αφού είπαν "Απεταξάμην το Σατανά" και "Συνεταξάμην τη Ολυμπικαιρ", αποφάσισαν να προετοιμάσουν τον κόσμο για τις Τελευταίες Ημέρες του ελληνικού αεροπορικού κόσμου (τα μάθατε για τις Άγονες, έτσι δεν είναι; Νά 'το το σημάδι! ) και να μεταδώσουν τα καλά νέα για τον ερχομό της Βασιλείας της Μιγκ.

Το γεύμα ως γεύμα ήταν λιγουλάκι κατώτερο από το αντίστοιχο της προκατόχου ΟΑ. Ένα κομματάκι πράσινη τορτίγια (όχι από μούχλα, αλλά από χυμό σπανάκι που έβαλαν στη ζύμη), ένα κρουασανάκι με τυρί, ένα γιαούρτι ΜΕΒΓΑΛ με μέλι (προφανώς η ΔΕΛΤΑ δε φτιάχνει γιαούρτια πια) και μία μπάρα δημητριακών Fitness Nestlé. Μοιράστηκαν και μπισκοτάκια 7 days deli-greek, γενικώς, πήξαμε στην πλαστικούρα τύπου-βιβάρτια. Aλλά, όπως λέει κι ο Οβελίκιος: στο αεροπλάνο τρώω σχεδόν τα πάντα. Πάνω από την Πάφο ξεκίνησε η κάθοδος. Ισχυρές αναταράξεις πάνω από το Ζύγι και on-time touchdown στον 04 της Λάρνακας. Λίγο νωρίτερα είχαμε περάσει πάνω από τη Λεμεσό και είχαμε δει τη χερσόνησο του Ακρωτηρίου και την ομώνυμη Βρετανική Βάση και αεροδρόμιο (κωδικός IATA: AKT)

Αρκετή καθυστερησούλα μέχρι να γίνει το docking στο gate (practice makes perfection), υποδοχή από εντυπωσιακές εικαστικές παρεμβάσεις με τη μυρωδιά του “καινούργιου” να μας έχει κυριεύσει. “Κοπιάστε στη Λάρνακα” λοιπόν! Μεγάλοι χώροι, εντυπωσιακή αισθητική, ευπαρουσίαστο προσωπικό, γρήγορος έλεγχος διαβατηρίων, ξεκάθαρη σήμανση. Η χρήση ξύλινων επιφανειών και ζεστών χρωμάτων, ο προσεγμένος φωτισμός, οι τεράστιες γυάλινες επιφάνειες έδιναν μία αίσθηση ζεστασιάς στο χώρο. Ένας τερματικός που σε καλεί να ζήσεις κάθε στιγμή μέσα σε αυτόν ακόμα κι όταν πρόκειται για τις Αφίξεις: χαλαρωτικός, ζεν, αξιοπρεπής, φιλόξενος.

Πώς είναι οι αφίξεις του Βενιζέλου; Καμία σχέση!
Πώς ήταν ο παλιός τερματικός της Λάρνακας; Καμία σχέση!

Την ημέρα των εγκαινίων, τα κυπριακά ΜΜΕ ανέφεραν ότι με μετά από μία διακοπή τριαντα πέντε ετών, η Κύπρος αποκτά και πάλι ένα αεροδρόμιο-στολίδι αντάξιο εκείνου της Λευκωσίας, δεν είχαν άδικο. Ο νέος τερματικός της Λάρνακας μας καλεί να τον ζήσουμε, και θα το κάναμε την επόμενη μέρα. Για την ώρα, έπρεπε να πάρουμε το λεωφορείο του “Kαπνού” και να πάμε στη Λευκωσία, εκεί οπου μας περίμενε ο Σπύρος (ο εν Κύπρω).

Στην επιστροφή τώρα, φτάσαμε στο κυπριακό χάμπ, 80 λεπτά πριν από την αναχώρησή μας. Το επίπεδο των αναχωρήσεων είναι ακόμα καλύτερο από εκείνο των αφίξεων. Ο χώρος είναι τεράστιος, μία MEA, μια Emirates και μερικές Κυπριακές, έκαναν check-in μαζί με την ΟΑ. Πώς είπατε; Α, ναι κάπου εκεί γύρω τσέκαρε και “η Άλλη”, αυτή που έχει και δικό της lounge.

http://www.flickr.com/photos/29190506@N ... otostream/
http://www.flickr.com/photos/29190506@N ... otostream/

Εκτύπωση καρτών επιβίβασης (τo self check in δεν λειτουργούσε γενικώς, όχι πως είχαν οι ΟΑ, απλά το αναφέρω). Ακολούθησε επιθεώρηση των χώρων υγιεινής και πέρασμα από έλεγχο διαβατηρίων και ασφαλείας. Τον έλεγχο ασφαλείας τον κάνει η Κυπριακή Αστυνομία. Μπροστά μας ανοιγόταν το τεράστιο Duty Free & Travel Value Shop. Μιλάμε για τεράστιο κατάστημα (σε σχέση με το προηγούμενο, αλλά και το αντίστοιχο του διαγαλαξιαχού χαμπ της Λούτσας). Στην υποδοχή βρισκόταν μία μικρή χριστουγεννιάτικη ορχήστρα από το μακρινό αρχιπέλαγος Svalbard.

Στα πλάγια βρίσκονταν ήδη οι πρώτες έξοδοι. Η δική μας ήταν η 48, η οποία βρισκόταν στο τέρμα του κτιρίου. Κάποια στιγμή, αφού διέσχισα όλα τα καταστήματα κι εστιατόρια, βρήκα μια σχετικά άνετη περιοχή με καθίσματα, όπου και σέρφαρα από το κυπριακό καρτοκινητό μου και ασχολήθηκα με την αποστολή ενημερωτικών SMS & ΜMS προς το μέλος Jerry. Το mobile internet στην Κύπρο είναι εξευτελιστικά φθηνό, όπως και η κινητή τηλεφωνία γενικά (κόστος ανά λεπτό, λίγο παραπάνω από τα δικά μας σταθερά).

Ερχόμενοι στα της πτήσης μας τώρα. Ενώ το SX-OAV είχε φτάσει στην ώρα του, το προσωπικό εδάφους καθυστέρησε να φορτώσει τις αποσκευές (η πτήση είχε μία πληρότητα του 70%). Βάλε κι ένα wheelchair που είχαμε... άστα να πάνε... Το προσωπικό τσεκ-ιν είχε φροντίσει να στριμώξει έξι άνδρες στην 23, αφήνοντας την 24 ολόκληρη άδεια. Αμέσως μετά την καταμέτρηση, την έκανα για την 24. Τα Μιγκάκια σταθερά χαμογελαστά, ενώ εγώ και οι δύο μπροστινοί θαυμάζαμε τον τρόπο που η Σήλια είχε φροντίσει να τις ντύσει. Οι κοπέλες μοίρασαν κυπριακές και ελληνικές εφημερίδες και ακολούθως ετοιμαστήκαμε για την απογείωση. Αφού τους πήρε λίγο χρόνο για να βρούν πού στο καλό είχαν βάλει τα demo kits, ξεκίνησε και το demo. Γενικώς παρατηρείται η κλασσική τακτική τύπου Aegean να γεμίζουν τα bins με προμήθειες για τις επόμενες δεκαπέντε μέρες πτήσεων: 4 ρολά χαρτί κουζίνας, δέκα συσκευασίες ποτηριών μίας χρήσης, ένα καλάθι μπισκότα 7days, όλα αυτά μόνο στο bin της σειράς 23... Λες και δε θα ξαναγίνει εφοδιασμός μέχρι το επόμενο D check. Άντε να βρεις το demo kit μετά...

Το σνακ απαρτιζόταν από 1/3 τορτίγιας, ένα σάντουιτς με φέτα και πάστα ελιάς, εκμέκ κανταϊφι, σαλάτα. ΔΕΝ σέρβιραν καφέ ή τσάι. Το ξέχασαν; Δεν το έκαναν μήπως και μας πείραζε η καφεΐνη και δεν μας έπαιρνε ο ύπνος μετα; Θα το εξετάσω σύντομα, στην επόμενη “αρπαχτή” μου.

Καθυστερημένη άφιξη στην Αθήνα. Ο Computerise και ο Σπύρος (ο εν Ελλάδι) έχασαν τον τελευταίο Προαστιακό και σε μένα έπεσε ο κλήρος για να τους πάω στη Δουκίσσης Πλακεντίας για να πάρουν το μετρό.

Μία και μόνο συμβουλή προς τα αξιαγάπητα Μιγκάκια και επειδή ο σοφός λαός λέει ότι, μ' όποιον δάσκαλο καθήσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις: Κορίτσια, το παράδειγμα προς αποφυγή είναι απέναντί σας, προσέξτε μην τους μοιάσετε, μ' αυτή που μπλέξατε!

Τα λέμε στο επόμενο επεισόδιο του SUNDAYS IN THE AIR!

 

[payneful_tales]

Αγαπητοί φίλοι "Never on Sundays", η αμαρτία ως γνωστόν κυλά στο αίμα σας αλλά να ψλαξετε να βρείτε άσσσσσους για πιο ενδιαφέροντα μέρη. Μας έχετε ψοφήσει στο χρυσοπράσινο φύλλο. Άντε μπράβο. Άντε μην επέμβει το ανώτατο αεροδικείο..

δικές σας

 

[George]

Σύντροφοι, είστε τόσο άθλια αμαρτωλοί που θα τιμωρηθείτε πάραυτα με απανωτές πτήσεις σε πρασινογάλανα narrowbodies με κύκλους και γλάρους μέχρι τελικής μετάνοιας. Και όταν μετανοήσετε, θα σας επιτραπεί να μπείτε μόνο σε κιτρινοκόκκινα Α346 με μηδαμηνό IFE που εκτελούν μακρινές πτήσεις ατελείωτης διάρκειας. Αυτά σε πρώτη φάση για να μπείτε στο σωστό δρόμο.

Μία ερώτηση μόνο: τη διαφορά ανάμεσα στα Ετζίαν- και στα Ολυμπικ- γκέρλς πού ακριβώς την είδατε;

Κατά τα άλλα, μας ψήσατε το χαλλούμι στα χείλη... Αν μας δείχνατε και όλα αυτά τα ισπανο-μεξικανό-γαλλο-vivartiaκά γεύματα σε καμία φωτο, θα το είχατε κάνει πιο πλήρες το έγκλημα...



Υ.Γ.

Αν και ήταν σταθμευμένο σε γέφυρα επιβίβασης, οι ιθύνοντες έκριναν πιο σκόπιμο να επιβιβάσουν τον κόσμο με λεωφορείο, παρά να μετακινήσουν το jetway λίγα μέτρα πιο κοντά του. Δε με χάλασε...

Ούτε αυτούς τους χάλασε αγαπητέ μου aakunz. Γύρω στα 110 ευρώ γλίτωσαν από τη μη χρήση φυσούνας.

 

[seven4seven]

Υ.Γ.

Αν και ήταν σταθμευμένο σε γέφυρα επιβίβασης, οι ιθύνοντες έκριναν πιο σκόπιμο να επιβιβάσουν τον κόσμο με λεωφορείο, παρά να μετακινήσουν το jetway λίγα μέτρα πιο κοντά του. Δε με χάλασε...

Ούτε αυτούς τους χάλασε αγαπητέ μου aakunz. Γύρω στα 110 ευρώ γλίτωσαν από τη μη χρήση φυσούνας.

...σκεφτειτε βεβαια και το ενδεχομενο η προηγουμενη αφιξη του α/φους να ηταν intra schengen ή εσωτερικου (οποτε και εγινε κανονικα απο τη φυσουνα στο αντιστοιχο τμημα του ΜΤΒ, Β03-Β15),και μιας και η αναχωρηση ηταν extra (LCLK) εγινε "σκαλατη" Συνεχεια γινεται απο ΟΑ και Α3.

 

[aakunz]

Μία ερώτηση μόνο: τη διαφορά ανάμεσα στα Ετζίαν- και στα Ολυμπικ- γκέρλς πού ακριβώς την είδατε;

Τα 6circle-girls, ακόμα χαμογελούν, έχουν χίουμορ και δεν κοπανάνε το τρόλλεϋ στα καθίσματα, καθώς κινούνται στο διαδρομο. Μάλλον, όπως είπε και το μέλος Τζέρρυ, δεν τα έχουν πλακώσει ακόμα στα εξάσκελα (λόγω χειμώνα κάνουν πτήσεις εθισμού, μετά η σώζουσα εαυτήν σωθήτω). Κατα τ'άλλα, οι ελληνικοί ουρανοί φαίνεται πως γυναικοκρατούνται (Α3, ΟΑ, ZF) πλέον και οι άρρενες φροντιστές μετρούν νέες απώλειες από τη βόμβα της Mezitishima (πλήττει και τις καλύτερες -ελληνικές- εταιρείες).

 

[Cross]

Αχ, aakunz, πόσο αθώος είσαι... Είτε έπεσες σε καλό πλήρωμα, ή ο ενθουσιασμός σου σε τύφλωσε. Οι Πανθεούσες, στην πλειοψηφία τους, είναι πρώην Aegeanοπούλες. Aegeanοπούλες και σκληροπυρηνικές μάλιστα, εφόσον ήταν οι εκλεκτές της επιτυχημένης διευθύντριας πληρωμάτων και την ακολούθησαν κατά την έξοδο της από τη γλαροφωλιά. Διατηρούν την ίδια νοοτροπία (service+, safety δευτερεύον, υποταγή στη μαμά διευθύντρια, αντισυναδελφικότητα, πισώπλατα μαχαιρώματα, κτλ.) και στόχος τους είναι να δείξουν τη δουλειά στα λιγοστά και δύσμοιρα εναπομείναντα Olympic girls, τα οποία ξαφνικά βρέθηκαν περικυκλωμένα. Παρά ταύτα, τα Olympic girls είναι αυτά που και εργατικά είναι και ξέρουν να χαμογελούν κι έχουν πεισμώσει κι αρνούνται να αφομοιωθούν (τα περισσότερα τουλάχιστον). Από την άλλη, στη γλαροφωλιά, οι Aegeanοπούλες είναι πλέον πιο χαρούμενες, έχουν ανανεωθεί και πολλές από αυτές πλέον έχουν την τύχη να είναι αρκετά φρέσκες ώστε να μην έχουν βιώσει τα του παρελθόντος. Η διαφορά στις καμπίνες της Aegean είναι φανερή και προσωπικά μου αρέσει. Οι δε φροντιστές είναι πλέον κάτι σαν την καφετιά αρκούδα και για τις δύο εταιρίες, που και που εμφανίζονται κι όσοι τους πετυχαίνουν μπορούν να τους φωτογραφίζουν κιόλας για να αποδεικνύεται η ύπαρξή τους. Μάλιστα, στην Πάνθεον, ούτε η ίδια η διευθύντρια δεν παραδέχεται την ύπαρξή τους κι επιμένει να κάνει λόγο για «τα κορίτσια»...

 

[aakunz]

Θεέ μου, πόσο πλανήθηκα! Καρτέλ και στα πληρώματα πια; Καλά μου το είχε πει ένας φίλος, ότι κάποια μέρα θα συμπαθήσω ακόμα και την Aegean...