Σύμφωνα με μια αλλοπρόσαλλη (αλλά με πολλούς οπαδούς) θεωρία, είναι κακό να επιδοτήσεις μια μέχρι χθες κερδοφόρο εταιρεία όταν λόγω ανωτέρας βίας της έχεις απαγορεύσει να λειτουργεί, αλλά είναι καλό να επιδοτείς αιωνίως μια ζημιογόνο εταιρεία (ΕΒΖ, ΛΑΡΚΟ, κανείς

που ενώ έχει όλες τις διευκολύνσεις να λειτουργεί, τα κάνει μονίμως σκ@τ@.
Σε κάποια σάιτ που κάποιοι συμφορουμίτες συχνάζουν (και μας κουβαλούν εδώ τη σοφία τους), η θεωρία αυτή είναι ζωντανή και βροντόφωνη. Εκεί, ο καπιταλισμός είναι κακό πράγμα, όποιος έχει κέρδη τα έχει σίγουρα κλέψει και όποιος ζητάει βοήθεια από το κράτος θα πρέπει να είναι έτοιμος να δώσει ένα κομμάτι από τις σάρκες του.
Για να ξεκαθαρίσω λοιπόν κι εγώ:
1. Δικαιούται η Α3 ενίσχυση; Ξεκάθαρα ναι. Ειδικά όταν οι ανταγωνιστές της πρόκειται να λάβουν κι εκείνοι.
2. Ποια πρέπει να είναι τα ανταλλάγματα; Τα «ανταλλάγματα» θα είναι να συνεχίζει να ζει μια εταιρεία που αποδίδει 280 εκατ. το χρόνο στα δημόσια έσοδα χωρίς να έχει ζητήσει ποτέ το παραμικρό και που θα συνεχίσει να παράγει πολλαπλάσια έμμεσα έσοδα για το κράτος μέσω της συμμετοχής της στον τουρισμό και στις μεταφορές.
3. Γιατί όχι μετοχές/συνδιοίκηση; Γιατί θα ήταν ο ασφαλέστερος τρόπος να το κλείσουμε το μαγαζί. Η Α3 έχει ήδη διοίκηση που έχει αποδείξει ότι γνωρίζει το αντικείμενο και κάθε διορισμένος από το κράτος «συν-μάνατζερ» θα έκανε τα πράγματα δυσκολότερα, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει το Νο2 (βλέπε πάνω).
4. Κρατικά λεφτά δεν πρέπει να σημαίνει και έλεγχος; Συμφέρον του κράτους και της κοινωνίας είναι να έχουμε μια αεροπορική υγιή, που να αποδίδει στο δημόσιο έσοδα και να αποπληρώσει εγκαίρως την όποια ενίσχυση ώστε όλοι να επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Αν η Α3 δίνει τις δόσεις της, το κράτος δεν έχει καμία δουλειά να ρωτάει πώς και τι (για τους ανόητους: αυτό δεν σημαίνει ασυδοσία, τηρώντας τον νόμο λέμε πάντα, ναι

. Αν δεν πληρώνει τις δόσεις, εδώ θα είμαστε να συζητήσουμε τα επόμενα βήματα.
5. Μα ο Τζόντι και το λεφτ λένε ότι με τόσα κέρδη θα έπρεπε να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Τα κέρδη ήρθαν αφού το κράτος πήρε το μερτικό του και 3.000 άτομα είχαν δουλειά και ασφάλιση. Αν δεν βοηθηθεί η εταιρεία, τότε θα έχει ζημιές (άρα μηδέν φόροι), λιγότερους υπαλλήλους (άρα ανεργία) και το κράτος θα χάσει αναλογικά έσοδα από όσες δραστηριότητες η εταιρεία ενισχύει.
6. Με την ΟΑ δεν θα συνέβαιναν ποτέ αυτά! Συμφωνώ απολύτως! Με την ΟΑ θα είχαμε 15.000 άτομα στο σπίτι (με πλήρη μισθό απραξίας, υπερωρίες από το εξοχικό και πτητικά επιδόματα από το έδαφος) που θα πληρώνατε εσείς κι εγώ, συν καμιά 100ριά φανταστικομύρια δανεικά κι αγύριστα. Δεν χαίρεστε που γλιτώσαμε;
Υ.Γ.
Αν και εκτός θέματος, μια ανακρίβεια που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη: Το δημόσιο δεν πήρε «με νομικό τέχνασμα» την πΟΑ. Ο Ωνάσης κατήγγειλε τη σύμβαση το 1974 εκβιάζοντας με διακοπή της λειτουργίας της. Όπως έχει πει υπουργός της εποχής, «...ήλθε και μου την πέταξε κατάμουτρα λες και ήταν σκουπίδι». Κι όπως έχει γράψει ο ίδιος ο δικηγόρος του Ωνάση ότι έλεγε ο μεγιστάνας: «Η Ολυμπιακή είναι ένας κουβάς με σκατά που όλο του προσθέτουμε. Ε, μόλις ξεχειλίσει και μας πνίξει η μπόχα, θα τον δώσουμε στo γκουβέρνο». Όσο είχαμε χούντα, μια χαρά τα περνούσε ο Ωνάσης. Μόλις αποκαταστάθηκε η δημοκρατία και έγινε φανερό ότι οι εκβιασμοί δεν θα περνούν πια, του πήρε λίγες εβδομάδες για να κάνει την κίνηση.