Καθόλου μπλέξιμο: Αφιξη στους 03L και 03R:25+16=41%. Αναχώρηση απο τους 03Lκαι 03R: 14+28=42%. Δηλ. σύνολο κινήσεων από-προς 03: 41+42=83%. Το 36% είναι οι αναχωρήσεις από τον 03R και 21L (28+8=36%) και το 14.5 οι αναχωρήσεις από τον 03Lκαι 21R(14+0.5=14,5%). Τώρα για το θέμα της επιβάρυνσης στα οδοστρώματα των αεροδρομίων από το φορτίο των αεροσκαφών , όσο και αν φαίνεται παράδοξο, η μεγαλύτερη είναι όταν τα αεροσκάφη τροχοδρομούν ή σταθμεύουν, οπότε όλο το βάρος επιβαρύνει το οδόστρωμα. Σε κάθε άλλη θέση (ακόμη και με την επαφή της προσγείωσης ) το φορτίο προς το οδόστρωμα είναι μικρότερο, καθόσον κάποιο τμήμα του φορτίου έχει απογειωθει ή δεν έχει ακόμη προσγειωθεί. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που τα δάπεδα στάθμευσης, τα δάπεδα αναμονής και τα άκρα των διαδρόμων κατασκευάζονται από άκαμπτα οδοστρώματα (σκυροδέματα) , που είναι περισσότερο ανθεκτικά σε αυξημένα φορτία. Οι δυνάμεις που επιβαρύνουν τις περιοχές επαφής έχουν και τηνοριζόντια συνιστώσα της ταχύτητας , που μπορεί να προκαλέσει ίσως επιφανειακές φθορές στο οδόστρωμα ιδίως αν δεν υπάρχει καλή συνάφεια των αδρανών στο ασφαλτόμειγμα. Σε κάθε περίπτωση όταν αναφερόμαστε στο οδόστρωμα πρέπει να σκεφτόμαστε το συνολικό του πάχος (που μπορεί να φθάνει μέχρι και το 2,0μέτρα), που κατανέμει τα φορτία των αεροσκαφών προς το φυσικό έδαφος με ασφάλεια. Σχετική με όσα ανέφερα παραπάνω είναι και η ονομαζόμενη "κόπωση του οδοστρώματος", που για δεδομένο οδόστρωμα, είναι συνάρτηση της σύνθεσης της κυκλοφορίας (είδος και βάρος αεροσκαφών) και του πλήθους των αναχωρήσεων σε κάποιο χρονικό διάστημα. Με κάποιους αλγόριθμους πρέπει να προκύπτει ποσοστό κόπωσης κάτω απο 100, ώστε να μην απαιτείται επισκευή και να είναι ασφαλές σε παραπέρα χρήση. Οπως καταλαβαίνει κανείς μπορεί και αντίστροφα να υπολογισθεί , αν υπάρχει πρόβλεψη της κυκλοφορίας, σε πόσο χρόνο θα χρειασθεί επισκευή κάποιος διάδρομος , πριν φθάσουμε σε επικίνδυνες αστοχίες. Οπως επίσης οτι είναι σημαντικό να κρατούνται στατιστικά στοιχεία των κινήσεων (είδος , βάρος α/φ απογείωσης ), για κάθε διάδρομο.