Πηγή:
http://www.kozani.tv/index.php/yootheme ... 6-20-06-35
Η Κοζάνη κέντρο γενικής αεροπορίας
Του Σωκράτη Μουτίδη*
Και έφτασε, λοιπόν, η ώρα της ιδιωτικοποίησης των αεροδρομίων με το αρμόδιο υπουργείο να παραχωρεί τους δύο αερολιμένες Καστοριάς «Αριστοτέλης» και Κοζάνης «Φίλιππος» στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, χωρίς ακόμη όμως να έχουν διευκρινιστεί οι λεπτομέρειες και οι όροι εκμετάλλευσης. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μια «χρυσή» ευκαιρία του β’ βαθμού της τοπικής αυτοδιοίκησης να αποδείξει ότι μπορεί να καταφέρει και να δημιουργήσει δυνατότητες ανάπτυξης από το… πουθενά με σωστή και έγκαιρη προετοιμασία και με την αξιοποίηση των κατάλληλων προτάσεων που με επιτυχία έχουν εφαρμοστεί σε πόλεις της Ευρώπης.
Ο λόγος για τη μετατροπή του αεροδρομίου της Κοζάνης σε αεροδρόμιο γενικής αεροπορίας, πρόταση η οποία είναι εφικτή και μάλιστα τυγχάνει της αποδοχής πολλών χειριστών – ιδιοκτητών αεροσκαφών της συγκεκριμένης κατηγορίας. Μιλάμε για ελαφρά και υπερελαφρά αεροσκάφη, τα οποία για πολλά χρόνια τώρα είναι «ορφανά» από στέγη.
Οι μερακλήδες ιδιοκτήτες τους μάταια προσπαθούν να πείσουν τα αρμόδια κρατικά όργανα πως η γενική αεροπορία σε πολλές χώρες της Ευρώπης (Αυστρία, Γερμανία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Τσεχία κ.α.) αποτελεί βασικό μοχλό ανάπτυξης και πως μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα οφέλη στην οικονομία, στην επιχειρηματικότητα, στον τουρισμό και στο κοινωνικό σύνολο. Στις προαναφερθείσες χώρες ο αεραθλητισμός παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στις κοινωνίες και συνδυάζεται επιτυχώς με την τουριστική δραστηριότητα και την ενίσχυση της τοπικής και όχι μόνο οικονομίας.
Ένα αεροδρόμιο γενικής αεροπορίας με ελεύθερο ωράριο (από την ανατολή δηλαδή μέχρι τη δύση του ηλίου, τις ώρες που μπορούν να εκτελεστούν πτήσεις όψεως) μπορεί να προσελκύσει το ενδιαφέρον της αεροπορικής κοινότητας της Βόρειας Ελλάδας και όχι μόνο, αφού η πλειοψηφία των χειριστών και ιδιοκτητών των αεροσκαφών αυτών αποφεύγουν να πετούν σε κρατικά περιφερειακά αεροδρόμια είτε γιατί υπάρχει ωράριο λειτουργίας, είτε γιατί δεν υπάρχει η δυνατότητα προμήθειας καυσίμων, είτε γιατί απαιτείται η καταβολή υψηλού (για την συγκεκριμένη κατηγορία αεροσκαφών) φόρου επίγειας εξυπηρέτησης και τελών, είτε τέλος λόγω άλλων παραγόντων που καθιστούν απαγορευτική την αεροπορική κίνηση. Και όλα αυτά γιατί οι αρμόδιοι δεν σχεδιάζουν τη λειτουργία ενός έργου, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των χρηστών του. Αυτή τη στιγμή στη Βόρεια Ελλάδα υπάρχουν αρκετές δεκάδες αεροσκάφη γενικής αεροπορίας που στο άκουσμα της είδησης πως θα υπάρξει ένα αεροδρόμιο που θα ικανοποιεί επιτέλους τις ανάγκες τους θα «πετάξουν» από τη χαρά τους.
Η Κοζάνη, λοιπόν, μπορεί να πρωταγωνιστήσει σε ένα τέτοιο εγχείρημα, εφόσον μετατρέψει το αεροδρόμιό της σε κέντρο γενικής αεροπορίας. Η υποδομή υπάρχει και ο μη εκσυγχρονισμένος «Φίλιππος» (έχει να συντηρηθεί από το 1976) για τα πολιτικά επιβατικά αεροσκάφη, είναι κάτι παραπάνω από ιδανικός για να χρησιμοποιείται από τη γενική αεροπορία. Δεν μπορεί, επίσης, κανείς να αμφισβητήσει πως το γειτονικό αεροδρόμιο της Καστοριάς μπορεί να εξυπηρετήσει τους λιγοστούς ετησίως επιβάτες της Κοζάνης που πετούν από και προς Αθήνα. Τα στοιχεία της επιβατικής κίνησης που προέρχονται από τις εταιρείες που όλα αυτά εξυπηρετούν τα δυο αεροδρόμια αποδεικνύουν πως η Καστοριά παρουσιάζει τη μεγαλύτερη κίνηση, οπότε μια ενδεχόμενη «συγχώνευσή» της επιβατικής κίνησης μπορεί αυτόματα να σημαίνει και αναβάθμιση της αεροπορικής δραστηριότητας της περιοχής με αύξηση των πτήσεων και πιθανή προσέλκυση αεροπορικών εταιριών.
Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια που λέει και ο λαός μας. Ας επικρατήσει, λοιπόν, το πνεύμα της περιφερειακής ανάπτυξης και ας αφήσουμε κατά μέρος λογικές τοπικισμού που μόνο καλό δεν κάνουν στο μέλλον της περιοχής.
*Ο Σωκράτης Μουτίδης είναι δημοσιογράφος, κάτοχος διπλώματος UltralightPrivatePilotLicense και μέλος του Συλλόγου Φίλων Αεροπορίας «Απογείωση»