AirFlightTravels
First-Class-Member
- Εγγραφή
- 29/04/2008
- Μηνύματα
- 670
- Likes
- 297
- Πλησιέστερο αεροδρόμιο (ICAO Code)
- ΕΗΕΗ
Ταξίδι στην Ινδία για δεύτερη φορά. Την πρώτη ήταν με Α320 και στάση στον κόλπο από Κων/πολη. Αυτή τη φορά όμως 777!
Αφού λοιπόν μερικές μέρες πριν πετάξουμε άλλαξε η πτήση από 330 σε 777 η χαρά ήταν απερίγραπτη! Σαν μικρού παιδιού!
Φτάσαμε στο IST με κάποιες ώρες αναμονής, η χαρά του σπότερ όσο είναι μέρα! Δωρεάν εφημερίδες από τα στάντ της ΤΚ, μεγάλες βόλτες από άκρη σε άκρη στο αεροδρόμιο κτλ.
H πτήση μας είναι για Δελχί και το αεροπλάνο μπροστά μας. Anadolu! Ταξιδεύουμε με την Ανατολή στην ανατολή!
Δυστυχώς το εισιτήριο το οποίο ήταν flex τελικά ήταν και Stand By. Βέβαια αυτό βγήκε και σε καλό, αφού αντί για economy μας έδωσαν θέση comfort!
Μπήκαμε μέσα στο αεροπλάνο, αφού καθίσαμε στις άνετες θέσεις μας κέρασαν λουκούμι, απολαύσαμε τις άνετες θέσεις με κενό μπροστά σου τόσο ώστε να απλώνεις όσο μπορείς τα πόδια σου και να μην ενοχλείς τον μπροστινό, καρέκλες που πήγαιναν αρκετά πίσω, ώστε να κάνεις έναν καλό ύπνο. Αρκετά πλατιά τα καθίσματα και πάρα πολύ χώρο γύρω σου. Οθόνη αφής και καταπληκτικό σύστημα ψυχαγωγίας με μουσική από όλα τα είδη, ταινίες (και πρόσφατες), τηλεόραση, παιχνίδια, 2 κάμερες (κάτω και μπροστά), πλοηγό, ηλεκτρονικά βιβλία και άλλα καλούδια. Στη θέση μας είχε μαξιλαράκι, κλειστή κουβέρτα, ακουστικά και σετ ύπνου (κάλτσες, μάσκα ύπνου, ωτοασπίδες κ.α.) και κάποια παραπάνω περιοδικά από τις θέσεις economy. Αφού πήραμε σειρά φτάσαμε στον 35L μετά από 7-8 αεροπλάνα και ξεκίνησα σιγά και απαλά η επιτάχυνση. Τελευταία εικόνα του αεροδρομίου και σε λίγο πάνω από τη Πόλη. Ήταν η πιο ομαλή απογείωση που έχω κάνει στη ζωή μου. Αργά και χωρίς να το καταλάβεις είσαι στον αέρα. Αχ αυτή η αίσθηση των heavies... Άνετα πια απολαμβάνουμε το ταξίδι μας με όλες τις ανέσεις. Κάπως έτσι είναι η καμπίνα μπροστά μου. Στη συνέχεια μας μοίρασαν τον κατάλογο με 3 επιλογές φαγητού. Το φοβερό ήταν όμως η ποικιλία των κρασιών (κυρίως γαλλικά και τουρκικά). Μας σέρβιραν λοιπόν το γεύμα, που διάλεξα κοτόπουλο, άριστο 5/5! Αφού μάζεψαν το φαγητό πέρασαν ξανά με ποτά, καφέ τσάι και σακουλάκια με ξηρούς καρπούς ενώ και το φως στη καμπίνα σιγά σιγά πέφτει. Άρχισα λοιπόν τις βόλτες! Από First πίσω στην Economy. Στάση στις κουζίνες για νερό κτλ. με φιλικό προσωπικό να σου δίνει ελεύθερη πρόσβαση σε ότι θέλεις! Φιλικότατοι οι αεροσυνοδοί και επιτέλους, είχε και όμορφες κοπέλες που δεν ήταν γλάστρες! Μπροστά άρχισαν οι κύριοι της πρώτης να ξαπλώνουν σχεδόν 180 μοίρες! Σε λίγο πάλι οι αεροσυνοδοί βγήκαν στη γύρα με νερά και μετά σιγά σιγά τα πράγματα ησύχασαν. Η πτήση ήταν ομαλή, χωρίς καθόλου αναταραχές. Κάπου στις 5 παρά άρχισαν οι ανακοινώσεις του καπετάνιου για τις συνθήκες στο Δελχί και λίγο μετά ξεκίνησε η διαδικασία προσγείωσης, ενώ ήταν νύχτα ακόμη έξω. Να πω την αλήθεια δε κατάλαβα τίποτα! Ίσα ίσα που είδα τα μπροστά φώτα του αεροδρομίου από την οθόνη και μετά ένα απαλό πάτημα στον διάδρομο! Το πήγε με το γάντι! Δε ξέρω αν όλα τα 777 είναι έτσι, αλλά δεν το έχω ζήσει αυτό. Φρέναρε απαλά και ξεκίνησε την τροχοδρόμηση.
Εδώ η θέση μου
Εδώ μια άλλη άποψη της comfort
H οθονίτσα μου
Εδώ η κουζίνα ανάμεσα στις economy
Αεροπλάνο 5/5
Προσωπικό 5/5
Υπηρεσίες 5/5
Καθαριότητα 4/5 (δίπλα και κάτω από το κάθισμα μου, είχε μερικά ξεχασμένα πραματάκια)
Πτήση 5/5
Το μόνο κακό ήταν ότι χάθηκαν οι αποσκευές μας, που τις πήραμε στο τέλος του ταξιδιού.
Τα αεροδρόμια και τα δύο είναι μεγάλα, σύγχρονα, με όλες τις παροχές και τις ανέσεις αλλά και με πολυκόσμια. Η επόμενη πτήση μας ήταν μετά από 5-6 ώρες που φάγαμε στο να κάνουμε την δήλωση απώλειας, να πάμε στο τσεκ ιν και τέλος να χαλαρώσουμε στις καρέκλες που σχεδόν ξαπλώνεις και να παρατηρούμε το 787 να κάνει δοκιμές και πολλά heavies να κάνουν παρέλαση όπως 747 EVA, 340LH, 330 Jet Airways,777 Singapore, 787 AI, 340 Saudia (με σημαία Μαλαισίας),767 Uzbekistan Airways και πολλά άλλα.
Αφού λοιπόν μερικές μέρες πριν πετάξουμε άλλαξε η πτήση από 330 σε 777 η χαρά ήταν απερίγραπτη! Σαν μικρού παιδιού!
Φτάσαμε στο IST με κάποιες ώρες αναμονής, η χαρά του σπότερ όσο είναι μέρα! Δωρεάν εφημερίδες από τα στάντ της ΤΚ, μεγάλες βόλτες από άκρη σε άκρη στο αεροδρόμιο κτλ.
H πτήση μας είναι για Δελχί και το αεροπλάνο μπροστά μας. Anadolu! Ταξιδεύουμε με την Ανατολή στην ανατολή!
Δυστυχώς το εισιτήριο το οποίο ήταν flex τελικά ήταν και Stand By. Βέβαια αυτό βγήκε και σε καλό, αφού αντί για economy μας έδωσαν θέση comfort!
Μπήκαμε μέσα στο αεροπλάνο, αφού καθίσαμε στις άνετες θέσεις μας κέρασαν λουκούμι, απολαύσαμε τις άνετες θέσεις με κενό μπροστά σου τόσο ώστε να απλώνεις όσο μπορείς τα πόδια σου και να μην ενοχλείς τον μπροστινό, καρέκλες που πήγαιναν αρκετά πίσω, ώστε να κάνεις έναν καλό ύπνο. Αρκετά πλατιά τα καθίσματα και πάρα πολύ χώρο γύρω σου. Οθόνη αφής και καταπληκτικό σύστημα ψυχαγωγίας με μουσική από όλα τα είδη, ταινίες (και πρόσφατες), τηλεόραση, παιχνίδια, 2 κάμερες (κάτω και μπροστά), πλοηγό, ηλεκτρονικά βιβλία και άλλα καλούδια. Στη θέση μας είχε μαξιλαράκι, κλειστή κουβέρτα, ακουστικά και σετ ύπνου (κάλτσες, μάσκα ύπνου, ωτοασπίδες κ.α.) και κάποια παραπάνω περιοδικά από τις θέσεις economy. Αφού πήραμε σειρά φτάσαμε στον 35L μετά από 7-8 αεροπλάνα και ξεκίνησα σιγά και απαλά η επιτάχυνση. Τελευταία εικόνα του αεροδρομίου και σε λίγο πάνω από τη Πόλη. Ήταν η πιο ομαλή απογείωση που έχω κάνει στη ζωή μου. Αργά και χωρίς να το καταλάβεις είσαι στον αέρα. Αχ αυτή η αίσθηση των heavies... Άνετα πια απολαμβάνουμε το ταξίδι μας με όλες τις ανέσεις. Κάπως έτσι είναι η καμπίνα μπροστά μου. Στη συνέχεια μας μοίρασαν τον κατάλογο με 3 επιλογές φαγητού. Το φοβερό ήταν όμως η ποικιλία των κρασιών (κυρίως γαλλικά και τουρκικά). Μας σέρβιραν λοιπόν το γεύμα, που διάλεξα κοτόπουλο, άριστο 5/5! Αφού μάζεψαν το φαγητό πέρασαν ξανά με ποτά, καφέ τσάι και σακουλάκια με ξηρούς καρπούς ενώ και το φως στη καμπίνα σιγά σιγά πέφτει. Άρχισα λοιπόν τις βόλτες! Από First πίσω στην Economy. Στάση στις κουζίνες για νερό κτλ. με φιλικό προσωπικό να σου δίνει ελεύθερη πρόσβαση σε ότι θέλεις! Φιλικότατοι οι αεροσυνοδοί και επιτέλους, είχε και όμορφες κοπέλες που δεν ήταν γλάστρες! Μπροστά άρχισαν οι κύριοι της πρώτης να ξαπλώνουν σχεδόν 180 μοίρες! Σε λίγο πάλι οι αεροσυνοδοί βγήκαν στη γύρα με νερά και μετά σιγά σιγά τα πράγματα ησύχασαν. Η πτήση ήταν ομαλή, χωρίς καθόλου αναταραχές. Κάπου στις 5 παρά άρχισαν οι ανακοινώσεις του καπετάνιου για τις συνθήκες στο Δελχί και λίγο μετά ξεκίνησε η διαδικασία προσγείωσης, ενώ ήταν νύχτα ακόμη έξω. Να πω την αλήθεια δε κατάλαβα τίποτα! Ίσα ίσα που είδα τα μπροστά φώτα του αεροδρομίου από την οθόνη και μετά ένα απαλό πάτημα στον διάδρομο! Το πήγε με το γάντι! Δε ξέρω αν όλα τα 777 είναι έτσι, αλλά δεν το έχω ζήσει αυτό. Φρέναρε απαλά και ξεκίνησε την τροχοδρόμηση.
Εδώ η θέση μου
Εδώ μια άλλη άποψη της comfort
H οθονίτσα μου
Εδώ η κουζίνα ανάμεσα στις economy
Αεροπλάνο 5/5
Προσωπικό 5/5
Υπηρεσίες 5/5
Καθαριότητα 4/5 (δίπλα και κάτω από το κάθισμα μου, είχε μερικά ξεχασμένα πραματάκια)
Πτήση 5/5
Το μόνο κακό ήταν ότι χάθηκαν οι αποσκευές μας, που τις πήραμε στο τέλος του ταξιδιού.
Τα αεροδρόμια και τα δύο είναι μεγάλα, σύγχρονα, με όλες τις παροχές και τις ανέσεις αλλά και με πολυκόσμια. Η επόμενη πτήση μας ήταν μετά από 5-6 ώρες που φάγαμε στο να κάνουμε την δήλωση απώλειας, να πάμε στο τσεκ ιν και τέλος να χαλαρώσουμε στις καρέκλες που σχεδόν ξαπλώνεις και να παρατηρούμε το 787 να κάνει δοκιμές και πολλά heavies να κάνουν παρέλαση όπως 747 EVA, 340LH, 330 Jet Airways,777 Singapore, 787 AI, 340 Saudia (με σημαία Μαλαισίας),767 Uzbekistan Airways και πολλά άλλα.