Για τους πελατες μιας αεροπορικης εταιρειας, ειναι πρακτικα πολυ μικρο εως και ελλαχιστο το ωφελος, οπως σωστα ανελυσαν καποιοι φιλοι. Ουσιαστικα ειναι μια ψευδαισθηση ωφελειας οπως αλλωστε ολα τα loyalty schemes των εταιρειων.
Απο την πλευρα των εταιρειων, που αδιαμφισβητητα και σωστα αλλωστε αποβλεπουν στην κερδοφορια, το προγραμμα τακτικων επιβατων ειναι ενα απο τα πιο ισχυρα marketing strategy tools που διαθετουν. Μαλιστα, το αξιοποιουν με τον καλυτερο δυνατο τροπο, μελετωντας το και ερευνοντας το στατιστικα και ανα τακτες περιοδους και σε ευρος χρονου. Σε πολλες περιπτωσεις, το τροποποιουν, το αναβαθμιζουν, παντα με τετοιο τροπο ωστε να δειχνει φιλικοτερο στους πελατες. Τι σημαινει αυτο? Απλα, οτι παρουσιαζει το προς πωληση προιον -αεροπορικα εισιτηρια, στην περιπτωση μας- ελκυστικο,ή καλυτερα, ακομα ελκυστικοτερο απο τον ανταγωνισμο. Που αποσκοπουν? Στην προσελκυση νεων πελατων και στην διατηρηση των ειδη υπαρχοντων.. Ετσι απλα και συνοπτικα..
Δεν λεω οτι πρεπει να αρνουμαστε τα FFP, αλλα να προτιμουμε μια αεροπορικη εταιρεια, οχι απαραιτητα απο τα προγραμματα αυτα, αλλα και απο αλλους παραγοντες, γνωστους πλεον σε ολους μας, πχ, ειδικα στις μερες μας, τιμη, σχεση ποιοτητας-τιμης, αξιοπιστια, και αλλα.. Δεν ταξιδευουμε με αυτοσκοπο την συγκεντρωση μιλιων, αλλα για τη δουλεια μας, την ευκολια μας, το κεφι μας.. Απο τη στιγμη που μας τα παρεχουν, εμεις ως επικειμενοι καταναλωτες, το πιθανοτερο ειναι οτι θα τα χρησιμοποιησουμε. Καλο ειναι βεβαια, να διατηρουμε εμεις τον ελεγχο και οχι να γινομαστε δεσμιοι πελατες, αναπτυσσοντας σχεση εξαρτησης με την εταιρεια, κατι που προφανως επιδιωκει η εταιρεια..
Ελαχιστοι παντως ειναι εκεινοι που θα προτιμησουν αλλο μεταφορικο μεσο, εαν η αεροπορικη εταιρεια δεν τους ικανοποιησει στην εξαργυρωση μιλιων. Στη χειροτερη για τον πελατη περιπτωση, θα πληρωσει το εισιτηριο του, ενω αντιστοιχα η εταιρεια, σε αλλη περιπτωση θα οδηγησει -οχι μονιμα παντως- τον πελατη σε ανταγωνιστρια εταιρεια..
