Σε αυτές τις πατέντες, υπάρχουν τρείς γραμμές άμυνας. Η μία είναι οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι που δυστυχώς (και δικαιολογημένα), είναι έτοιμοι να πουλήσουν την ψυχή τους στο διάβολο για μιά θέση στο πιλοτήριο.....όπως νά'ναι. Η ιστορία μας έχει δείξει ότι αυτή η αμυντική γραμμή είναι σουρωτήρι!
Η δεύτερη είναι οι ενώσεις επαγγελματιών χειριστών (ανά χώρα, άνα ήπειρο ή παγκοσμίως, αλλά και ανά εταιρεία). Δυνητικά πολύ ισχυρή άμυνα και με πολλούς τρόπους αντίδρασης. ΟΜΩΣ, τα τελευταία 2-3 χρόνια, οι πιέσεις που δέχονται τα σωματεία και οι απανωτές γροθιές από το σύστημα για να μειωθούν δραματικά τα κεκτημένα αφήνουν λίγα περιθώρια αντίδρασης για το τί συμβαίνει έξω από το μαντρί. Ξέρουν ότι έχει πιάσει φωτιά απ'έξω και θα έρθει σίγουρα και μέσα, αλλά αναγκαστικά πρέπει να βουλώσουν τις απανωτές διαρροές γκαζιού που έχουν μέσα. Συγκεκριμμένα, κάθε λίγο και λιγάκι πρέπει να αμύνονται κατά των άσκοπων απολύσεων, της καταστρατήγησης της ιεραρχίας/επετηρίδας που σκοπό έχει να μπορούν να διώχνουν οι εταιρείες τους έμπειρους και ακριβούς και να κρατάνε τους νέους και φτηνούς. Συνταξιοδοτικά ταμεία και συμφωνίες μεταξύ εταιρειών-πιλότων, γίνονται κουρελού, οι πιέσεις για περισσότερα per diem λεφτά και λιγότερα σταθερά, γίνονται αφόρητες. Υπάρχει μεγάλη πίεση για εισαγωγή όλο και περισσοτέρων εποχιακών χειριστών. Μερικές εταιρείες έχουν γίνει εκπαιδευτικοί οργανισμοί, όπου ουσιαστικά στην κάθε πτήση υπάρχει μόνο ένας πιλότος και κάποιος άλλος δύσμοιρος που μαθαίνει, δεν πληρώνεται και πληρώνει και από πάνω. Έρχεται καπάκι και η ντεμέκ "εμπεριστατωμένη" πρόταση της ΕΕ για το ωράριο εργασίας, που θα επιτρέπει στον πιλότο να πετάει παλαβές ώρες νυχτιάτικα και αναγκαστικά τα σωματεία δεν προλαβαίνουν να ασχοληθούν με τα φλέγοντα ομολογουμένως μελλούμενα.
Έτσι, τελευταία γραμμή άμυνας μένουν να είναι οι αρχές (υπηρεσίες πολιτικής αεροπορίας). Yeah..........right!
ΥΓ: Για τις πιέσεις των εταιρειών και τις περικοπές, πρέπει να ανοίξω καινούριο θέμα που θα λέγεται "Γκόλντεν Μπόις και Αερομεταφορές"
