No Line On The Horizon

  • Thread starter Thread starter Thanasis_U2
  • Ημερομηνία δημιουργίας Ημερομηνία δημιουργίας
Μιας και όλα τα καλά τελειώνουν, τελείωνε και το EuroTrip. Αλλά δε επιστρέφουμε απευθείας στην Ελλάδα. Όχι, έχουμε και μια μικρή στάση στο Λονδίνο για τσάι at Five Clock. Οι επιλογές για το DUB-LHR είναι κάτι σαν την δικιά μας σύνδεση με ΑΤΗ-LCA. Μεγάλη ποικιλία. Είχα να διαλέξω μεταξύ ΒΜΙ, Ryanair, Aer Lingus και Air France. H ΑF πανάκριβη το OW, την Ιρλανδέζα την χρησιμοποίησα είδη, η FR δε με ενθουσίαζε (μιας και με πήγανε στο STN) διάλεξα την BD με 30ευρώ εισιτήριο. Η πτήση μου BD124 ήταν στης 1140 άρα έπρεπε να σηκωθώ νωρίς και για να προλάβω το λεωφορείο για να είμαι στην ώρα μου στο αεροδρόμιο.
Φτάνοντας στο αεροδρόμιο είχα την ευκαιρία να απαθανατίσω και την πτήση της AAαπό Chicago. Στο αεροδρόμιο γινόταν λίγο το αδιαχώρητο με τους τουρίστες της FR (κυρίως νεαροί που ήρθαν για την συναυλία των U2 στο Δουβλίνο).
Η ΒΜΙ δε δεχέτε να κάνει check in σε επιβάτες της οικονομικής, παρά μόνο drop off baggage μετά από internet check in ή self check in. Μετά την παράδοση της βαλίτσας κατεύθυνση στο έλεγχο και τελευταία ψώνια στα Duty Free, δηλαδή 2 μπουκάλες Jameson για τον πατέρα μου. Καφεδάκι και αναμονή για την πτήση για Λονδίνο. Η κίνηση στο αεροδρόμιο, δε είχε να μας δείξει τίποτα το καταπληκτικό. Ένα Avroτης Air France για LCY και άπειρα Β738 FR. Κατά της 11 ξεκίνησε και η επιβίβαση στο G-DBCD. Μέσα στο Α319 αεροσυνοδοίμε το καπελάκι τους μας καλώς όριζαν στην πτήση, και μας έδιναν φρέσκιες αγγλικές εφημερίδες. Θέση 20Fκαι διάβασμα της Guardian μέχρι την απογείωση. Κατά την διάρκεια της απογείωσης απαθανάτισα για τελευταία φορά τα πράσιναλιβάδια της Ιρλανδίας πριν μπούμε στα σύννεφα και πάρουμε κατεύθυνση για Λονδίνο. Ο πιλότος μόλις έβγαλε την ένδειξη για ζώνη (ήμασταν κάπου πάνω στην Ιρλανδική Θάλασσα) μας ανακοίνωσε ότι θα πετάξουμε πάνω από Liverpool & Birmingham και μετά θα ξεκινήσει τις διαδικασίες για προσγείωση. Η ΒΜΙ προσφέρει δωρεάν φαγητό αλλά σε πτήσεις πάνω των 2 ωρών, και σε αυτές που είναι κάτω των 2 προσφέρει επί πληρωμής σάντουιτς, καφέδες και άλλα ποτά/φαγητά. Κατά της 1230 η ένδειξή για να βάλουμε την ζώνη άναψε και ξεκινήσαμε την κάθοδο. Ο πιλότος μας ενημέρωσε πως θα έχουμε την καλύτερη προσγείωση που υπάρχει, γιατί το αεροπλάνο θα ευθυγραμμιστεί ακριβώς πάνω από τον Τάμεση και δε υπάρχει συννεφιά η βροχή (πράγμα πολλή περίεργο). Μόλις η οπτική εικόνα άρχιζε να καλυτερεύει η φωτογραφική μηχανή πείρε φωτιά. Πρώτο αξιοθέατο το νέο στάδιο Wembley, Τάμεσης, Tower Bridge, London Eye, Big Ben & Westminster Palace, Buckingham Palace και τέλος ξανά ο Τάμεσης. Με την προσγείωση στο Heathrow ξεκίνησε πάλι η φωτογραφική να βγάζει φωτογραφίες. Το stand της ΒΑ, το Α380 της Emirates, μια Λιβανέζα, μια χοντρή εκ Αραβία, μια παρθένα και μια Αμερικανίδα, 777 Air India, American Airlines, 747 Qantas, 747 Thaiκαι τέλος ο τερματικός 1. Αποβίβαση, παραλαβή βαλίτσας, το mp3 να έχει σε repeat το London Calling – The Clash, εγώ να είμαι σε στυλ London Baby και κατεύθυνση για το Heathrow Conect.

Λίγα λόγια την ΒΜΙ.

Μια χαρά εταιρία μου φάνηκε. Το πλήρωμα με χαμόγελο (πραγματικό και όχι φτιαχτό), ορεξάτο και με κέφι. Άμα είχαν και ένα δίκτυο ποιο εκτενές προς εμάς πολύ άνετα θα την χρησιμοποιούσα για να ΞΑΝΑπάω Λονδίνο.


Πληρότητα 100% (
Πλήρωμα 8/10
Αεροσκάφος 8/10
On Time 10/10
Τιμή 9/10
Άνεση 10/10

Σαν την Ιρλάνδεζα είσαι, μια χαρά θα σε προτιμήσω.

Έρχονται

Ένα φουλ 8ωρο στο Λονδίνο
Επιστροφή στην πατρίδα με την Αγγλίδα
 
LONDON! Επιτέλους, μετά από χρόνια κατάφερα να επισπευτώ το Londinium. Χρόνια τώρα στα μαθήματα των αγγλικών στο φροντιστήριο περίμενα για να πάω στην Αγγλία, και τα κατάφερα, έστω και για λίγο.
Περιμένοντας την βαλίτσα μου να βγει στον ιμάντα (μιας και η ΒΜΙ δε μπορούσε να μου κάνει through check in), κατευθύνθηκα στο ΑΤΜ να βγάλω μερικές λίρες και να κατευθυνθώ προς το Heathrow Connect.
Για να φτάσω στο κέντρο του Λονδίνου μπορούσαν να πάρω είτε την γραμμή Piccadilly Line του tube (πράγμα που άκουσα πάαααααρα πολλές κακές κριτικές για αυτό), το απευθείας τρένο Heathrow Express (κάνει 15 λεπτά και 15 λίρες το OW για αυτό το επέλεξα σαν επιστροφή το τρένο αυτό) και το Heathrow Connect το οποίο κάνει μισή ώρα άλλα 7 λίρες. Χωρίς να τα πολυλογώ πείρα το εισιτήριο το οποίο το προαγόρασα μέσω του ιντερνέτ, και περίμενα το τρενάκι να με πάρει, στο υπόγειο σταθμό, του τερματικού 1 . Το τρένο εγγλέζος στην ώρα, πεντακάθαροςκαι προπάντων ευρύχωρος. Το ταξίδι μέχρι τον σταθμό Paddington κύλησε ομαλά με τοπία από υο industrial London. Στον σταθμό πήγα την βαλίτσα μου για φύλαξη και ξεκίνησε το ταξιδάκι με το Tube. Αγορά μονοήμερου εισιτήριου με την Oyster Club και φύγαμε για την πρώτη μας στάση την St. James Park Εκεί βρίσκεται το διάσημο πάρκα άλλα και τo ανάκτορο του Buckingham, το διάσημο ανάκτορο (χτισμένο κάποτε στο 19ο αιώνα), παραμένει ακόμα κατοικία της Βασίλισσας, και τα τελευταία χρόνια ένα από τα ποιο διάσημα μνημεία του Λονδίνου. Διπλά στο ανάκτορο βρίσκετε και το μνημείο της Θεάς Νίκης (Victoria), άλλα και το τεράστιο πάρκο. Δεύτερος μας σταθμός το Big Ben και το Westminster Palace. Χάρτης δε χιάζεται κανείς για να βρει το Big Ben, γιατί οπός έλεγε και η Ελένη Βλαχάκη στο Κωνσταντίνου και Ελένης, είναι πολύ Big αυτός ο Ben :-P:-P
Από οπουδήποτε και να κοιτάξεις το Λονδίνο, θα το βρεις το ρολόι. Η βόλτα στο πάρκοευχάριστη(μου έκατσε και υπέροχος καιρός), βλέποντας δεκάδες μετανάστες να κάνουν το πικνίκ τους. Μετά το φαγητό που είδα που τρώγανε στα πικνίκ, συν ότι πείναγα συν ότι να είσαι στην Αγγλία και να μη δοκιμάσει fish and chips είναι αμαρτία, ε ξεκίνησα την αναζήτηση φαγητού. Διπλά στην Tower Bridge, βρήκα μια παμπ με πάμφθηνο φαί, με φθηνή μπύρα. Με 8 λίρες έφαγα ένα υπέροχο γεύμα (fish and chips), Carling και capuccino. Μετά το χορταστικό γεύμα , δρόμος για την Tower Bridge. Δίπλα στο Τάμεσηυπάρχει και το φουτουριστικό δημαρχείο του Λονδίνου, άλλα και ένα φορηκτό(αυτό στον Τάμεση) που νομίζω πως είναι κάποιο είδους μουσείου.
Τελευταίος σταθμός το Piccadillyκαι το διάσημο Trocadero. Το Trocadero είναι ο παράδεισος των παιδιών (μικρών και μεγάλων) με τα άπειρα ηλεκτρονικά παιχνίδια μέσα. Εκεί πρέπει να χάλασα τις περισσότερες λίρες σε όλο το ταξίδι μου. Μιας και η ώρα για την αναχώρηση έφτανε, ξεκίνησα το περπάτημα για τον σταθμόPaddingtonκαι από εκεί για να πάρω την βαλίτσα και το Heathrow Express για το αεροδρόμιο.

Λίγα λόγια για το Λονδίνο,

Δυστυχώς, δε μπορώ να πω με σιγουριά αν μου άρεσε η όχι. 8 ώρες εκεί και δε πρόλαβα να δω τίποτα. Θέλω όμως κάποτε να πάω εκεί για κάνα 3μέρο να το χορτάσω και να πω τότε με σιγουριά αν μου άρεσε η όχι.
 
φορηκτο??? όπως λέμε παραθαλάσσιο φέρετρο?
 
Προκειται για το HMS BELFAST, και ανηκει στην κατηγορια Light Cruiser Edinbourgh Class. Καθελκυστηκε το 1938 και πηρε μερος (εννοειται) και στη D-Day, αφου εμεινε 3 χρονια στα ντοκ γιατι ειχε πεσει σε γερμανικη μαγνητικη ναρκη το Νοεμβριο του 1939!!!!!

Και ναι ειναι πλωτο μουσειο (οπως το δικο μας θωρηκτο "Αβερωφ") με πλουσιο εκπαιδευτικο προγραμμα στρατιωτικου περιεχομενου, προσαρμοσμενο στις διαφορες ηλικιες (οχι σα τους νεοελληνες που φοβουνται να πουν κατι για τον ελληνικο στρατο απο φοβο μη και χαρακτηριστουν "εθνικιστες" ή "ρατσιστες"!)
 
Στο Heathrow Express στο ταξίδι για το Τ5του Heathrow, πέρασε γρήγορα βλέποντας BBC (15 λεπτά είναι αυτά, εδώ 3 ώρες όρθιος ήμουν σε από στάση 80χλμ και παραπονιόμουν).
Στο θέμα επιλογής της επιστροφής στην μαμά Ελλάδα, θα μου πείτε γιατί η ΒΑ και όχι ξανά η U2 ή η Α3 για Αθήνα. Ο λόγος απλός, βαρέθηκα τα Α319/320 Β737 στα ιενδοευρωπαϊκά δρομολογια , και ήθελα να πετάξω με αεροσκάφος που δε έτυχε ακόμα να πετάξω. Είχα είτε την ΟΑ με το Α340 ή την ΒΑ με το Β767. Μιας και η ΟΑ πετάγε το μεσημεράκι, και δε υπολόγιζα να την προλάβαινα, μονόδρομος ήταν η ΒΑ.
Φτάνοντας στο Τ5, πήγα κατευθείαν σε ένα από τα Self check in για να εκτυπώσω εισιτήριο, και για να διαλέξω θέση. Έλα όμως η βλακεία δε με άφηνε να διαλέξω θέση και με έβαλε αναγκάστηκα στην χειρότερη θέση, την 37Ε, ακριβώς στην μέση του αεροπλάνου. Nevertheless που λένε και τα Αγγλάκια, πήγα για έλεγχο διαβατήριων και μετάλλων. Πρέπει να ήταν ο ποιο light έλεγχος ever που έκανα, μόνο το εισιτήριο μου είδανε, για το μπουκαλάκι νερό δε μου είπαν τίποτα, και με άφησαν ελέω Θεού να θαυμάσω το Τ5. Το σοκ που επάθα με το μέγεθος του τερμάτικου δε υπάρχει, την πληθώρα μαγαζιών, τα τεράστια τζάμια με θέα το διάδρομο, εστιατόρια, πινακίδαπου μου έλεγε πόσο χρόνο χρειάζομαι για να πάω από εκεί που είμαι, στα άλλα 3 υπόTerminal του Τ5 του Heathrow. Κάνοντας αγορές στο Duty Free (3 ή 4 κιλά σοκολάτες Cadburry για την ακρίβεια), μέχρι που μας σκάει το Α380 της SIA στο διάδρομο. Τρέξιμο για να προλάβω να βγάλω φωτογραφία, αλλά η σερβιτόρα, δε με άφηνε να βγάλω ποιο κοντινή φωτό, αν δε καθόμουν στο εστιατόριο. Της είπα τον ποιο γνωστό Άγιο της Ελλάδος, και πείρα το κατήφορο για το τρενάκι για να πάω στο Β Gate. Το G-BNWX μας περίμενε υπομονετικά στην φυσούνα, για να παραλάβει τους επιβάτες του.
Το αεροπλάνοτα χρονάκια του τα είχε, καρέκλες σκισμένες, παμπάλαιες οθόνες και καμένες λάμπες. Τουλάχιστον στην θέση μου με περίμενε η κουβερτούλα και το σετ ακουστικών και ικανοποιητικόseat pitch. Απογείωση on time και πορεία προς Βρυξέλες. Κάπου πάνω από τις Βρυξέλες ο πιλότος μας καλωσόρισε, και μας είπε το δρομολόγιο που θα πάρουμε: Βρυξέλες, Φρανκφούρτη, Μόναχο, Ζάγκρεμπ, Σαράγιεβο, FYROM (μάλιστα το τόνισε ως FYROM και όχι Μακεδονία) και μετά ελληνικό FIR.
Μετά την ανακοίνωση ξεκίνησαν οι αεροσυνοδοί το μοίρασμα του φαγητού. Να το πω το καλύτερο φαγητό που έφαγα εν πτήση, λίγα θα πω. Περιποιούμενο από το Άλφα μέχρι το Ωμέγα. Με την πατατοσαλάτα, το ψωμάκι, ρυζόγαλο και το σολομό με σάλτσα μουστάρδας και μπόλικη Calsberg.
Η πτήση κύλησε ομαλά, βλέποντας Simpsonsστις κεντρικές οθόνες, μέχρι που ο πιλότος μας ενημέρωσε ότι ο Παναθηναϊκός έχασε από κάποια ξένη ομάδα, με συνέπεια να παίξει τρελή καζούρα.
Προσγείωση στην Αθήνα, έλεγχος διαβατηρίων και τρέξιμο να προλάβω το Χ93.

ΒΑ, για τα χρήματα που έδωσα για το εισιτήριο, βγήκα και κερδισμένος. Χαλαρά θα την προτιμήσω για κανένα υπερατλαντικό της, με τις σούπερ προσφορές της.


Πληρότητα 100% (φουλ κόσμος)
Πλήρωμα 8/10 βοηθητικό και φουλ εξυπηρέτηση
Αεροσκάφος 5/10 έχει τα χρονάκια του
On Time 10/10
Τιμή 9/10
Άνεση 10/10
Φαγήτο 10/10

Από όλες τις πόλεις που πήγα, αυτή που αγάπησα ήταν το Βερολίνο, και μετά το Δουβλίνο, με τελευταίο το Άμστερνταμ.
Ελπίζω να έχω κάποτε ξανά την εμπειρία να γυρίσω την Ευρώπη μέσα σε ένα μήνα.

Ευχαριστώ, όλους τους συμφορίτες που παρακολούθησαν το τοπικ αυτό.

Σε λίγο καιρό θα ανεβάσω και άλλα δύο καιρό, αλλά θα γίνει μετά από το μάθημα της φυσική που θα δώσω.
 
Thanasis_U2":qut7odoy said:
...Κάνοντας αγορές στο Duty Free (3 ή 4 κιλά σοκολάτες Cadburry για την ακρίβεια)...
κλικ για όλη την παράθεση...

Σε προηγούμενη ζωή, πρέπει να ήμασταν αδέρφια... :D
Από τις καλύτερες σοκολάτες. Και εγώ κάθε φορά που ταξιδεύω, ένα κιλό Cadbury's θα το πάρω...
 
Συνδεθείτε ή εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Top