George
V.I.P.-Class-Member
- Εγγραφή
- 29/03/2003
- Μηνύματα
- 1.432
- Likes
- 123
OA JSY-ATH 7JUL2003 με DHC-8
Ένα σύντομο trip report για την one way εμπειρία μου με το Dash 8 της Tyrolean.
OA 009, JSY-ATH, 07JUL2003, 07:20, θέση: 04D (ε, όχι ακριβώς...)
Έφτασα στο αεροδρόμιο της Σύρου κατά τις 6:15 το πρωί και το αεροδρόμιο ήταν απλά...άδειο! Το check-in δεν είχε ακόμα ξεκινήσει, αλλά οι υπάλληλοι της ΟΑ ήρθαν στο μοναδικό check-in desk σε λίγο.
Το κτίριο του αεροδρομίου της Σύρου είναι πολύ μικρό και εκείνες τις μέρες ήταν υπό ανακαίνιση. Τα τρία καινούργια check-in desks και ο αντίστοιχος ιμάντας αποσκευών ήταν ακόμα...τυλιγμένα σε νάυλον και ο έλεγχος εισιτηρίων έγινε στην ουσία σε ένα απλό τραπέζι, όπου υπήρχε ο υπολογιστής και οι τρεις υπάλληλοι της εταιρίας. Ο ένας ήταν ο station manager που επέβλεπε, μία κοπέλα έκανε το check-in και ένας ακόμη υπάλληλος μετέφερε τις αποσκευές των επιβατών με το χέρι (
) σε ένα χώρο από όπου θα φορτώνονταν στο αεροσκάφος. Και οι τρεις ήταν χαμογελαστοί και ευγενέστατοι. Η κάρτα επιβίβασης ήταν χειρόγραφη (συμβαίνει συχνά στις πτήσεις της Αεροπλοϊας) και μου έκανε εντύπωση ότι τα μίλια καταχωρήθηκαν κανονικά και όχι με αναδρομική καταχώριση όπως έχει χρειαστεί να γίνει σχεδόν όλες τις φορές που το check-in έγινε με το χέρι.
Τους ρώτησα και μου είπαν ότι το αεροπλάνο είχε καθυστερήσει να φύγει από Αθήνα περίπου 20 λεπτά. Όντως έφτασε με σχεδόν 20 λεπτά καθυστέρηση, περίπου στις 07:15. Η ΟΑ υπολογίζει turn-around σε 25 λεπτά και περίπου τόσο χρειάστηκε και αυτή τη φορά. Η επιβίβαση άρχισε κατά τις 07:30, με την αεροσυνοδό να λέει ότι μπορούμε να καθίσουμε σε όποια θέση θέλουμε και ότι δε θα τηρηθούν οι θέσεις που αναγράφονται στην κάρτα επιβίβασης. Η πτήση ήταν σχεδόν γεμάτη (με 2 κενές θέσεις μόνο) και, επειδή ήμουν από τους τελευταίους που επιβιβάστηκαν, βρήκα κενή την 7C (9 σειρές υπάρχουν όλες κι όλες). Όχι και τόσο καλή επιλογή, καθώς η θέα περιορίζεται από τους κινητήρες. Φαίνονται, όμως, πολύ καλά η έκταση και η ανάσυρση των σκελών του συστήματος προσγείωσης, που "αποθηκεύονται" κάτω από τους κινητήρες.
Απογείωση στις 07:45 από το διάδρομο 18 (με διαθέσιμη takeoff distance μόλις 1080m) και αριστερή στροφή μετά από λίγο με ελαφρές αναταράξεις μόλις ανασύρθηκαν οι τροχοί. Μου έκανε εντύπωση η θέα της Ερμούπολης από την αριστερή πλευρά του αεροσκάφους, καθώς ο διάδρομος 18/36 (με υψόμετρο περίπου 70m) είναι αρκετά ψηλότερα από την πόλη και αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι ψηλά ήδη με το που ξεκολλούν οι τροχοί από το έδαφος.
Λίγο μετά την απογείωση μοιράστηκαν από δίσκο καφές, πορτοκαλάδα ή μεταλλικό νερό (τα συνηθισμένα...) από την ευγενική και πολύ χαριτωμένη αεροσυνοδό (την συμπάθησα αμέσως, ίσως γιατί έβγαζε ...πώς να το πω... μια παιδικότητα) και λίγο μετά έγινε και η ενημέρωση από τον κάπταιν Μακρή ("Ladies and gentlemen, goodmorning from the flight deck, this is your captain speaking" και τα γνωστά...).
Τα καθίσματα ήταν πολύ πιο άνετα απ' ότι περίμενα, κυρίως γιατί η απόσταση μεταξύ των καθισμάτων ήταν επαρκέστατη με δεδομένο το μέγεθος του αεροπλάνου (μεγαλύτερη π.χ. απ' ότι στις τελευταίες θέσεις των 737 της ΟΑ). Το εσωτερικό ήταν σε καλή κατάσταση και το μόνο που μαρτυρούσε ότι η πτήση είναι της Ολυμπιακής, ήταν τα... γνωστά σακουλάκια στη θήκη του καθίσματος. Τα safety cards, τα αυτοκόλλητα με τις επιγραφές "life vest under your seat" κ.λ.π. ήταν όλα σε αγγλικά και γερμανικά.
Ανακοινώθηκε ότι ο χρόνος πτήσης θα ήταν 25 λεπτά (προγραμματισμένος: 35 λεπτά), αλλά τελικά χρειάστηκαν 35 λεπτά, καθώς κάναμε ένα κύκλο κοντά στη Μακρόνησο (σε holding pattern), που μάλλον ζητήθηκε από τον έλεγχο εναέριας κυκλοφορίας την τελευταία στιγμή, εφόσον η καμπίνα είχε ήδη καθαριστεί και η αεροσυνοδός ήταν ήδη δεμένη. Προσέγγιση με (νοσταλγική) θέα στο Ελληνικό και μέτριες αναταράξεις κοντά στις πλαγιές του Υμηττού, προσγείωση στον 03L του Βενιζέλου στις 08:23 (δηλαδή με 28 λεπτά καθυστέρηση), τροχοδρόμηση μέχρι την πίστα της Αεροπλοϊας και μεταφορά στο κτίριο με λεωφορειάκι. Κατά την τροχοδρόμηση είδαμε και τα παροπλισμένα Β732 της ΟΑ, αλλά από απόσταση ( http://www.airliners.net/open.file/377078/M/ ). Οι αποσκευές άρχισαν να κυλούν λίγο αργότερα.
Συνολικά, ικανοποιημένος από το αεροπλάνο (ελπίζω η ΟΑ να διατηρήσει αυτό το seat pitch και στα δικά της αεροπλάνα) και το προσωπικό της ΟΑ, αλλά η καθυστέρηση δεν ήταν ασήμαντη για μια τόσο σύντομη πτήση και μάλιστα χωρίς καμία εξήγηση για το λόγο της αργοπορίας. Βέβαια, αν θυμάμαι καλά, οι επόμενες πτήσεις του DHC-8 εκείνη τη μέρα πήγαν καλά και μάλλον εμείς ήμασταν λίγο άτυχοι. Όλα αυτά με 63,63 ευρώ (Y class, τιμή εισιτηρίου 49 + φόροι 14,63).
Ένα σύντομο trip report για την one way εμπειρία μου με το Dash 8 της Tyrolean.
OA 009, JSY-ATH, 07JUL2003, 07:20, θέση: 04D (ε, όχι ακριβώς...)
Έφτασα στο αεροδρόμιο της Σύρου κατά τις 6:15 το πρωί και το αεροδρόμιο ήταν απλά...άδειο! Το check-in δεν είχε ακόμα ξεκινήσει, αλλά οι υπάλληλοι της ΟΑ ήρθαν στο μοναδικό check-in desk σε λίγο.
Το κτίριο του αεροδρομίου της Σύρου είναι πολύ μικρό και εκείνες τις μέρες ήταν υπό ανακαίνιση. Τα τρία καινούργια check-in desks και ο αντίστοιχος ιμάντας αποσκευών ήταν ακόμα...τυλιγμένα σε νάυλον και ο έλεγχος εισιτηρίων έγινε στην ουσία σε ένα απλό τραπέζι, όπου υπήρχε ο υπολογιστής και οι τρεις υπάλληλοι της εταιρίας. Ο ένας ήταν ο station manager που επέβλεπε, μία κοπέλα έκανε το check-in και ένας ακόμη υπάλληλος μετέφερε τις αποσκευές των επιβατών με το χέρι (
) σε ένα χώρο από όπου θα φορτώνονταν στο αεροσκάφος. Και οι τρεις ήταν χαμογελαστοί και ευγενέστατοι. Η κάρτα επιβίβασης ήταν χειρόγραφη (συμβαίνει συχνά στις πτήσεις της Αεροπλοϊας) και μου έκανε εντύπωση ότι τα μίλια καταχωρήθηκαν κανονικά και όχι με αναδρομική καταχώριση όπως έχει χρειαστεί να γίνει σχεδόν όλες τις φορές που το check-in έγινε με το χέρι.Τους ρώτησα και μου είπαν ότι το αεροπλάνο είχε καθυστερήσει να φύγει από Αθήνα περίπου 20 λεπτά. Όντως έφτασε με σχεδόν 20 λεπτά καθυστέρηση, περίπου στις 07:15. Η ΟΑ υπολογίζει turn-around σε 25 λεπτά και περίπου τόσο χρειάστηκε και αυτή τη φορά. Η επιβίβαση άρχισε κατά τις 07:30, με την αεροσυνοδό να λέει ότι μπορούμε να καθίσουμε σε όποια θέση θέλουμε και ότι δε θα τηρηθούν οι θέσεις που αναγράφονται στην κάρτα επιβίβασης. Η πτήση ήταν σχεδόν γεμάτη (με 2 κενές θέσεις μόνο) και, επειδή ήμουν από τους τελευταίους που επιβιβάστηκαν, βρήκα κενή την 7C (9 σειρές υπάρχουν όλες κι όλες). Όχι και τόσο καλή επιλογή, καθώς η θέα περιορίζεται από τους κινητήρες. Φαίνονται, όμως, πολύ καλά η έκταση και η ανάσυρση των σκελών του συστήματος προσγείωσης, που "αποθηκεύονται" κάτω από τους κινητήρες.
Απογείωση στις 07:45 από το διάδρομο 18 (με διαθέσιμη takeoff distance μόλις 1080m) και αριστερή στροφή μετά από λίγο με ελαφρές αναταράξεις μόλις ανασύρθηκαν οι τροχοί. Μου έκανε εντύπωση η θέα της Ερμούπολης από την αριστερή πλευρά του αεροσκάφους, καθώς ο διάδρομος 18/36 (με υψόμετρο περίπου 70m) είναι αρκετά ψηλότερα από την πόλη και αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι ψηλά ήδη με το που ξεκολλούν οι τροχοί από το έδαφος.
Λίγο μετά την απογείωση μοιράστηκαν από δίσκο καφές, πορτοκαλάδα ή μεταλλικό νερό (τα συνηθισμένα...) από την ευγενική και πολύ χαριτωμένη αεροσυνοδό (την συμπάθησα αμέσως, ίσως γιατί έβγαζε ...πώς να το πω... μια παιδικότητα) και λίγο μετά έγινε και η ενημέρωση από τον κάπταιν Μακρή ("Ladies and gentlemen, goodmorning from the flight deck, this is your captain speaking" και τα γνωστά...).
Τα καθίσματα ήταν πολύ πιο άνετα απ' ότι περίμενα, κυρίως γιατί η απόσταση μεταξύ των καθισμάτων ήταν επαρκέστατη με δεδομένο το μέγεθος του αεροπλάνου (μεγαλύτερη π.χ. απ' ότι στις τελευταίες θέσεις των 737 της ΟΑ). Το εσωτερικό ήταν σε καλή κατάσταση και το μόνο που μαρτυρούσε ότι η πτήση είναι της Ολυμπιακής, ήταν τα... γνωστά σακουλάκια στη θήκη του καθίσματος. Τα safety cards, τα αυτοκόλλητα με τις επιγραφές "life vest under your seat" κ.λ.π. ήταν όλα σε αγγλικά και γερμανικά.
Ανακοινώθηκε ότι ο χρόνος πτήσης θα ήταν 25 λεπτά (προγραμματισμένος: 35 λεπτά), αλλά τελικά χρειάστηκαν 35 λεπτά, καθώς κάναμε ένα κύκλο κοντά στη Μακρόνησο (σε holding pattern), που μάλλον ζητήθηκε από τον έλεγχο εναέριας κυκλοφορίας την τελευταία στιγμή, εφόσον η καμπίνα είχε ήδη καθαριστεί και η αεροσυνοδός ήταν ήδη δεμένη. Προσέγγιση με (νοσταλγική) θέα στο Ελληνικό και μέτριες αναταράξεις κοντά στις πλαγιές του Υμηττού, προσγείωση στον 03L του Βενιζέλου στις 08:23 (δηλαδή με 28 λεπτά καθυστέρηση), τροχοδρόμηση μέχρι την πίστα της Αεροπλοϊας και μεταφορά στο κτίριο με λεωφορειάκι. Κατά την τροχοδρόμηση είδαμε και τα παροπλισμένα Β732 της ΟΑ, αλλά από απόσταση ( http://www.airliners.net/open.file/377078/M/ ). Οι αποσκευές άρχισαν να κυλούν λίγο αργότερα.
Συνολικά, ικανοποιημένος από το αεροπλάνο (ελπίζω η ΟΑ να διατηρήσει αυτό το seat pitch και στα δικά της αεροπλάνα) και το προσωπικό της ΟΑ, αλλά η καθυστέρηση δεν ήταν ασήμαντη για μια τόσο σύντομη πτήση και μάλιστα χωρίς καμία εξήγηση για το λόγο της αργοπορίας. Βέβαια, αν θυμάμαι καλά, οι επόμενες πτήσεις του DHC-8 εκείνη τη μέρα πήγαν καλά και μάλλον εμείς ήμασταν λίγο άτυχοι. Όλα αυτά με 63,63 ευρώ (Y class, τιμή εισιτηρίου 49 + φόροι 14,63).
Αν όχι, πέστε μου να το σκανάρω και να το περάσω εδώ. Είναι από το 2001 και ολόκληρο (μάλιστα από τη πτήση της LTU, KVA - DUS) με Α330 
αλλά προέκυψε κάπως μεγάλο τελικά... Χαίρομαι που το βρήκατε καλό όμως 
