SKG-CFU.BRI-FCO-BRI-BGY.MXP-STR.LUX-LCY.LTN-DUB-LTN.LGW-SKG

Ναι ρε συ το ξερώ ότι πήγες αλλά δεν υπήρχε αρκετός χρόνος για μετακίνηση ως εκεί και spotting.
Πώς πας btw ως εκεί, θέλει αυτοκίνητο;
 
όχι ιδιαίτερα. Είναι περίπου 10 λεπτά με τα πόδια. Γι αυτό σου το είπα. Θα μπορούσες να είχες πάει ποδαράτο. Δεν πειράζει, την άλλη φορά ;)
 
xristos":1cb3a5yi said:
...Ο διάδρομος δεν διαθέτει παράλληλο τροχόδρομο οπότε στις ώρες αιχμής τα αεροσκάφη που ετοιμάζονται να απογειωθούν εκτελούν τροχοδρόμηση sprint επί του διαδρόμου για να βρεθούν στο holding apron στο τέλος του 27 και να ελευθερώσουν το διάδρομο για την επόμενη προσγείωση...

Δεν ξέρω αν έχεις δει, ή μάλλον νιώσει, το sprint της απογείωσης...Εκπληκτική εμπειρία και η καλύτερη απογείωση της ζωής μου. (BAe 146-200 Eurowings)
 
xristos":35in5qsy said:
Κάνοντας μια μικρή παρένθεση εδώ οφείλω να αναφέρω την πολυεθνικότητα της Cityjet η οποία είναι μια ιρλανδική εταιρεία που στη συγκεκριμένη περίπτωση πραγματοποιεί πτήσεις για λογαριασμό της γαλλικής Air France με βάση το αεροδρόμιο London City του Λονδίνου με αεροσκάφος βελγικού νηολογίου (λογω της συγχώνευσης με την VLM).

Πιάσ' το αυγό και κούρευ'το, ο ορισμός της παγκοσμιοποίησης!!

Πολύ θα ήθελα να έχω την εμπειρία του LCY αλλά η προσέγγιση στο LHR της ΒΑ διασχίζοντας όλο το κέντρο και το West End, με κρυφές ματιές στο παλιό μου πανεπιστήμιο από ψηλά, πάντα με κερδίζει στο τέλος!
 
Κάνε την κίνηση για LCY και δε θα το μετανιώσεις, πίστεψέ με...
 
Μάλιστα.... Μετά τα ''απομνημονεύμτα'' του φίλτατου xristos, ας προσθέσω κι εγω την πινελιά μου σε αυτό το τετραήμερο με τίτλο ''koulouma a Roma e lagana a Fiumicino....

xristos":37o5cy7z said:
Και ναι λοιπόν, αυτή η ευρωπαϊκή περιπλάνηση ξεκινά με άγονο δρομολόγιο εσωτερικού που εκτελεί η Aegean από το 2010 μιας για να πάμε στο Bari όπου μας περίμενε το MD82 της Alitalia έπρεπε να μεταβώ Κέρκυρα για να πάρουμε το πλοίο.
Τωρά εδώ έχουμε ένα κενό μεταξύ Κέρκυρας και Bari... που προφανώς έγινε με πλοίο, και για το οποίο αν έχετε όρεξη μπορεί να υπάρξει περιγραφή στη συνέχεια είτε από μένα είτε από τα υπόλοιπα εκλεκτά φιλαράκια - μέλη του forum (mario_k, 717 ;;;).

Kέρκυρα-Ηγουμενίτσα λοιπον, σε ένα γεμάτο -απο Κερκυραίους εκδρομείς- ''Αγ. Θεοδώρα''.. Τα 90 λεπτά μπορώ να πώ οτι πέρασαν σχετικα γρήγορα καθώς αναλωθήκαμε στην άναλυση του ταξιδιού που ακολουθούσε και κυρίως για τα πιθανά 'καλούδια' που θα μας ''καθόταν'' στη Ρώμη... Ξέρετε, κλασσικές σποττερικές κουβέντες... Άφιξη στην Ηγουμενίτσα και ποδαρόδρομος μέχρι το terminal εξωτερικού..Το superfast II που θα μας μετέφερε στο Μπάρι καθυστερημένο κατα μια ώρα, ''pushback'' αισιως στις 2π.μ..... Δεν ενοχληθήκαμε ιδιαίτερα καθώς δεν μας απασχολούσε η ώρα αφιξης στο Μπάρι.. Εντος του πλοίου τώρα, μέλος του πληρώματος μας ενημερώνει πως δεν μπορούμε να παραμείνουμε στο σαλόνι μαζί με τις αποσκευές μας, οπότε θα έπρεπε να πάμε στα λεγόμενα ''αεροπορικά''... 'Αντε και πήγαμε.... Χαμηλωμένος ήδη ο φωτισμός και καλό seat pitch... ''Μα που είμαστε?'' αναρωτηθηκα... ''Σε 777 της ΡΙΑ?'' Η απάντηση ήρθε από μόνη της ελάχιστα δευτερόλεπτα αργότερα.... Βρισκόμαστε όντως σε καμπίνα της ΡΙΑ... της Podarila International Aroma!!
Δεν παλευόταν αδέρφια, το σκέφτομαι και μου έρχεται στο μυαλό εκείνη η ευωδία.... Μεταβολή και δρόμο λοιπον σε χρόνο DT αφού πρώτα ασφαλίσαμε και αφήσαμε τις αποσκευες μας..Και τώρα? Αποφασίσαμε να καθίσουμε σε ένα εξωτερικό -ας το πούμε- καθιστικό, του οποίου τα πλαστικά τζάμια θα μας προφύλατταν από το κρύο για λίγη ώρα τουλάχιστον, μέχρι να γλαρώσουμε και να πάμε μέσα να την πέσουμε.. Kαι τότε θυμάμαι πως έχω πάρει μαζί μου ένα μπουκάλι βότκα για να γιορτάσω μαζί με τα παλικάρια τα γενέθλία μου εκείνο το βραδυ.. Κίνηση ματ, ''χρόνια πολλά mario'' αναφώνησαν κ οι τρεις, ''άσπρο πάτο'' αποκρίθηκα εγώ.. Με κοίταξαν λίγο περίεργα είναι η αλήθεια, αλλά η Αeroflot μας ζέστανε τα σωθικά κι έτσι το μπουκάλι άδειασε με συνοπτικές διαδικασίες προσφέροντάς μας ''θέρμανση'' για ένα 2ωρακι ακόμα... Προς μεγάλη μου έκπληξη μια αυτοσχέδια τούρτα με κεράκια έκανε κ αυτή την εμφάνιση της [ :thx: :thx: :thx: Σπυροοοοοοοοο!!!], η οποία κ αυτή...εξαφανίστηκε εν ριπή οφθαλμού!! Εκλεκτά μέλη του συλλόγου την είχαν γευτεί κ το καλοκαίρι στην Κέρκυρα, Socrates μην ξερογλείφεσαι, σε βλέπω! :mrgreen:

Κάπου εκεί αποφασίσαμε πως πρέπει να κοιμηθούμε λίγο καθως η μέρα που ξημέρωνε θα ήταν αρκετά κουραστική... Στο σαλόνι λοιπόν και ύπνο σε καναπέδες και καρέκλες, όπως να'ναι..Μελωδικά κακαρίσματα από κλασσικές ελληνίδες θειες που έπιναν τον καφέ τους απο τις 6 μας επανέφεραν στην πραγματικότητα,espresso και τσιγάρο στο κατάστρωμα να ανοίξει το μάτι και καμια ώρα αργότερα, άφιξη στο Μπάρι.. Υποτυπώδης έλεγχος στο check-out και ταξί για το Palese το οπόιο μας υποδέχτηκε υπό τις μελωδίες μιας άρπας [μη γελάς σε βλέπω ανεμος μεσα σου!], που σήμανε και την έναρξη ενός απολαυστικού spotting weekend....
 
mario_k":21gcc5oz said:
Podarila International Aroma!!

Το προσυπογράφω... απλά δεν υπήρχε αυτή η αίθουσα, και αυτή η μυρωδιά. :thx: :thx: Όσο για το τιραμισού, όλα τα λεφτά... ;)

Κι αφού το άρχισες Μάριε αναμένουμε τώρα και την επιστροφή BRI>CFU που είναι πραγματική ταξιδιωτική εμπειρία! :puke: :banana:
 
Ryanair FR331: London Luton >>>> Dublin (Boeing 737-800 EI-ENZ, ff: 2011) - Θέση 20F
Αναχώρηση 06:30 - Άφιξη 07:40
[κόστος (RT): 46.97 pounds - μόνο με χειραποσκευή]


Όντας στην Αγγλία, είπαμε να εκματελλευτούμε το γεγονός ότι αποτελεί σήμειο εκκίνησης οικονομικής μετάβασης σε ένα πλήθος προορισμών ανά την Ευρώπη και να κάνουμε ένα διήμερο σε έναν από αυτούς. Μετά από σύντομη αναζήτηση, καταλήξαμε τελικά στην λιγότερο εμπνευσμένη και ασφαλέστερη λύση: το Δουβλίνο, που αποτελεί προφανώς τον κοντινότερο και φθηνότερο προορισμό "εξωτερικού" στον οποίο μπορεί να μεταβεί κανείς από την Αγγλία. Πάμε λοιπόν: άφιξη στο σταθμό Luton Airport Parkway (που δεν βρίσκεται ακριβώς στο αεροδρόμιο...) άγρια χαράματα και από εκεί επιβίβαση στο λεωφορείο που τον συνδέει με το αεροδρόμιο του Luton μετά από μια σύντομη σχετικά διαδρομή. Παρά την γαλατάδικη ώρα... στο security screening επικρατεί πυρετός ασφαλείας: ορδές επιβατών περνούν από τους metal detectors και τα x-ray machines που στο Luton βρίσκονται σε μια μεγάλη αίθουσα μεγέθους super market. Δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για shopping therapy στα καταστήματα και σπεύδουμε στο gate όπου έχει αρχίσει ήδη η επιβίβαση. Κι εδώ αντίστοιχα εκπαιδευμένο επιβατικό κοινό όπως και στην Ιταλία με κατάλληλες χειραποσκευές και ανύπαρκτος έλεγχος από την πλευρά της εταιρείας για το μέγεθος τους. Περπάτημα ως το αεροσκάφος, που για μεγάλη μου έκπληξη είναι το EI-ENZ! Το νεότερο αεροσκάφος της Ryanair (παράδοση 25/02/2011) που αποτελεί παράλληλα και το 300ό Β737-800 που παρέλαβε! Εκείνη την ώρα στην πίστα κυριαρχούν αεροσκάφη της Easy και της Ryanair που μοιράζονται το apron... εξέλιξη σε σχέση με την τελευταία μου επίσκεψη το 2008-09 που η παρουσία της Easy στο αεροδρόμιο ήταν σαφώς πιο αυξημένη. Η πτήση σχεδόν γεμάτη, το αεροσκάφος ολόφρεσκο (δεν υπάρχουν ακόμη διαφήμισεις πάνω στα overhead lockers) αλλά βέβαια η άνεση-άνεση :p Ευτυχώς η πτήση από τον 26 του Luton στον 28 του Δουβλίνου είναι σύντομη και χωρίς κάποιο ιδιαίτερο απρόοπτο. Στο αεροδρόμιο του Δουβλίνου σαφώς κυριαρχούν τα αεροσκάφη των Aer Lingus και Ryanair. Αρκετό περπάτημα μέσα στο terminal με τις δίγλωσσες επιγραφές -που μας θυμίζουν ότι η Ιρλανδία έχει και τη δική της γλώσσα- μέχρι την έξοδο και παίρνουμε το λεωφορείο της γραμμής 16Α για την πόλη που κάνει όμως αρκετές στάσεις και περίπου ένα 30-40 λεπτο ως το κέντρο (εναλλακτικά υπάρχουν και express γραμμές). Φωτογραφίες παρακάτω:

FR Safety Information
Inside EI-ENZ
Η Ryanair στο Luton
Thomson hangar στο Luton
Entering rw26
Πτήση με το ολόφρεσκο EI-ENZ
Προσεγγίζοντας το DUB
Inside EI-ENZ
Inside EI-ENZ
DUB Airport (δίγλωσση πινακίδα)
DUB Airport

Ryanair FR338: Dublin >>>> London Luton (Boeing 737-800 EI-DHK, ff: 2005) - Θέση 30F
Αναχώρηση 16:20 - Άφιξη 17:25


Το Δουβλίνο αποδείχτηκε τελικά κατώτερο των προσδοκιών μας. Δεν είναι παρά μια ακόμα πόλη αγγλοσαξωνικού τύπου που καλύτερα δείγματα τους μπορεί να αναζητήσει κανείς στο διπλανό νησί. Ίσως την διαφορά την κάνουν οι ίδιοι οι Ιρλανδοί που είναι σαφώς πιο εγκάρδιοι και φιλικοί από τους γείτονες Άγγλους. Κατά τ' άλλα υπάρχει κάποιο κάστρο, που όμως έχουμε δει και καλύτερα, ένα ποτάμι (π.ο.ε.δ.κ.κ.), ένα κολλέγιο (π.ο.ε.δ.κ.κ.), κάποιοι ναοί (π.ο.ε.δ.κ.κ.) κτλ. κτλ. Ίσως κάτι λέει το Temple Bar - η περιοχή που έχει συγκεντρωμένες όλες τις pub - και το εργοστάσιο-μουσείο -σε σχήμα ποτηριού- της Guiness που μπορεί εμένα σαν μπύρα να μην μου λέει και πολλά, αλλά αυτό σε καταφέρνει να την δεις με άλλο μάτι και προσφέρει και μια θαυμάσια θέα της πόλης από το bar στον τελευταίο όροφο. Εν ολίγοις μπορεί να δει κάποιος το Δουβλίνο ακόμα και σε μια μονοήμερη εκδρομή από το UK! Άφιξη στο τσακ στο αεροδρόμιο και πάλι με τη γραμμή 16Α... security check και αρκετό περπάτημα μέχρι το gate στο Terminal 1. Μεγάλη ουρά κι εδώ και η πτήση υπερπλήρης για ακόμα μια φορά. Όπως και στη μετάβαση αλλά αντίστροφα τώρα: απογείωση από το διάδρομο 28 του Δουβλίνου και προσγείωση στο διάδρομο 26 του Luton. Η πτήση χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις και με το πλήρωμα να προσπαθεί να τονώσει το ancillary revenue της πτήσης. Φωτογραφίες από το αεροδρόμιο του Δουβλίνου και την πτήση αυτή φαίνονται παρακάτω:

DUB Airport Departure Gates
DUB Airport Departure Gates
DUB Airport Departure Gates
Inside EI-DHK (διαφημίσεις)
Inside EI-DHK (διαφημίσεις)
Winglet at DUB
Winglet at DUB
Inside EI-DHK
DUB Overview
Winglet over Dublin
Winglet and sun
Winglet and Easy hangar at LTN
Winglet and tail

Olympic Air OA284: London Gatwick >>>> Thessaloniki Makedonia (Airbus A319LR SX-OAO, ff: 2003) - Θέση 17A
[κόστος: 91.37 ευρώ]
Αναχώρηση 10:25 - Άφιξη 15:40


Το αεροσκάφος της πτήσης στο LGAV πριν 1,5 μήνα.

Η ώρα της επιστροφής έφτασε και προφανώς αναζήτησα κάτι πιο ξεκούραστο σε σχέση με τις 6 πτήσεις της σπαστής μετάβασης μέχρι την Αγγλία. Η OAir έδινε καλή τιμή στο LGW-SKG και μιας και δεν είχα κάνει πτήση εξωτερικού μαζί τους ήταν μια καλή ευκαιρία παρόλο που η μετάβαση από το βόρειο Λονδίνο όπου έμενα ως το Gatwick είναι χρονοβόρα. Τουλάχιστον πετάει σε ανθρώπινες ώρες σε σχέση με τις ανταγωνίστριες BA & U2 που αναχωρούν από το Gatwick μεταξύ 06:50-08:45 και προϋποθέτουν να ταξιδεύεις προς το Gatwick μέσα στη άγρια νύχτα ή στην καλύτερη στα άγρια χαράματα (το έζησα αρκετές φορές αυτό κατά το 2008-09 όταν έπρεπε να ξεκινήσω από τις 3 το βράδυ από το ΒΔ Λονδίνο). Με την κλασική γραμμή λοιπόν της First Capital Connect που είναι από τις λίγες γραμμές που διασχίζουν κάθετα το κεντρικό Λονδίνο και συνδέουν τον βορρά με τον νότο φτάνω στο Gatwick (South Terminal) στις 08:10, ταχύτατο τσεκάρισμα στο ήδη ανοιχτό desk των ΟΑir (handling by Swissport όπως και επί κρατικής Ολυμπιακής το 2009) και είσοδος στο departure lounge. Φυσικά όπως σε όλα τα βρετανικά αεροδρόμια το gate της πτήσης είναι ένα επτασφράγιστο μυστικό και ανακοινώνεται περί τα 20 λεπτά πριν την ώρα του boarding, ίσα όσο χρειάζεται για να φτάσει κανείς σε αυτό. Φυσικά ο λόγος είναι η συγκέντρωση και συγκράτηση όλων των επιβατών στο departure lounge έτσι ώστε αυτοί να καταναλώνουν ακατάπαυστα (σε είδη τέταρτης ανάγκης και φαγώσιμα) μέχρι τελικής πτώσεως. Τελικά το πολυπόθητο gate 22 ανακοινώθηκε και πήρα το 10λεπτο δρόμο προς τα εκεί. Στο μικρό lounge πριν το gate συγκεντρώθηκαν σιγά-σιγά οι λιγοστοί επιβάτες (περί τους 50) και η επίβαση προς το A319LR SX-OAO ξεκίνησε αρκετά νωρίς. Σε χρήση ήταν ο διάδρομος 08... παρά τη συνήθη παράδοση για Λονδίνο όπου χρησιμοποιούνται οι 26/27 λόγω δυτικών ανέμων. Push-back, τροχοδρόμηση, αναμονή για κάποιες αφίξεις στο μοναδικό διάδρομο του Gatwick και απογείωση (08R) έχοντας στα αριστερά μας μια εντυπωσιακή θέα των terminal του αεροδρομίου. Ωραία και ήσυχη πτήση μέσα στο γενικά φωτεινό και καθαρό (και άδειο, μιας και οι περισσότεροι επιβάτες έχουν στη διάθεση τους μια 3άδα ο καθένας) αεροσκάφος της OAir με πολύ καλό service από τις 3 νεαρές κοπελιές που μας σερβίρουν νωρίς το γεύμα ενώ περνούν και ξαναπερνούν αρκετές φορές για αναψυκτικά, κρασιά, καφέδες και λοιπά ροφήματα. Την ώρα του φαγητού αποθανατίζω και το 777 της Royal Brunei που πετάει παράλληλα και ελαφρώς χαμηλότερα από το FL390 μας για κανένα 5λεπτο μέχρι που τελικά μας προσπερνάει. Πέρα του περιοδικού της OAir που μας προωθεί την Σόφια και τους άλλους μοναδικούς προορισμούς της εταιρείας, δίνεται και το περιοδικό της MIG όπου ενημερώνομαι για τις τελευταίες εξελίξεις στα προϊόντα της ΧΡΥΣΗΣ ΖΥΜΗΣ, των Goody's και των γιαουρτιών της ΔΕΛΤΑ. Οι 2h50 μέχρι την Θεσσαλονίκη περνούν σχετικά γρήγορα και λιγο πριν την προσγείωση στον 16 έχω την ευκαιρία για μερικές καλές φωτογραφίες της πόλης. Φώτο παρακάτω:

Entering runway 08R
Entering runway 08R after Air Malta
Over LGW North Terminal
Η τσέπη
Inside SX-OAO
Φαγητό
Super κοντινό overfly!!
Μακρινά overflies
Over MUC
Inside SX-OAO
Βιομηχανική Περιοχή Σίνδου
Λαχαναγορά Θεσσαλονίκης
6ος προβλήτας (Container Terminal)
Επιβατικό λιμάνι
Πλατεία Αριστοτέλους
Νέα θεματικά πάρκα Νέας Παραλίας
Το περιοδικό
Safety card
 
xristos":2s5iwyqq said:

:rant: :rant: :rant: Μην ξύνεις πληγές, δεν την έχω( :D ). Για να σοβαρευτούμε τώρα:
1) Από το καλύτερα TR που έχω διαβάσει
2) Πάρα πολύ ωραίες φωτογραφίες

Φιλικά

Δημήτρης
 
Συχαρητήρια Chris για το ΤR!

Νομίζω ότι οι φωτογραφίες της Θεσ. κλίνουν με τον καλύτερο τρόπο αυτήν την ιστοριούλα!

Τι μένει?

Μα φυσικά η φωτογραφία απο το FCO - όσες φορές και να την δω πεθαίνω στα γέλια, καθώς και ο νέος επιθετικός προσδιορισμος - ποεδ κα κα!!

Καλές επόμενες πτήσεις με εξίσου όμορφες περιγραφές!!
 
Top