Η ανάπτυξη είναι εξ’ ορισμού μία έννοια δυναμική και όχι στατική. Όταν ανέφερα ανάπτυξη εννοούσα την βελτίωση που είχε ο κλάδος στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και είναι τεράστια. Αρκεί να δει κανείς την διαφορά στα αεροδρόμια! Στα τελευταία χρόνια έχει ουσιαστικά χτιστεί από το μηδέν ένα αεροδρόμιο γενικής αεροπορίας (Μέγαρα) που αν και παραμένει στρατιωτικό λειτουργεί και για την πολιτική αεροπορία (αεροπλάνα και ελικόπτερα).
Ελληνικές σχολές έχουν πλέον σοβαρά μέσα (αεροπλάνα, ελικόπτερα, simulators) και ανθρώπους με τεχνογνωσία. Στην μετά-Ολυμπιακής εποχή ακόμα και οι Ελληνικές αεροπορικές εταιρίες αναπτύσσονται ενώ στήνονται και νέες με σοβαρά κεφάλαια. Προφανώς είναι ακόμα πολύ πίσω σε υποδομές συγκρινόμενη με την Αμερική που ο κλάδος υπάρχει από το 1900! Αυτό δεν σημαίνει όμως πως δεν μπορεί να ανταγωνιστεί επάξια την Αμερική και την Δ. Ευρώπη.
Έχω ρωτήσει πολλούς μαθητές που εκπαιδεύτηκαν στην Αμερική και οι απόψεις είναι διφορούμενες και καταλήγουν στο ότι πληρώνεις παίρνεις… Υπάρχουν οι σχολές των $35,000 που είναι χαμηλότατου επιπέδου και οι σοβαρές σχολές που το κόστος φτάνει πολύ ψηλά, χωρίς καν να υπολογίσουμε τα κόστη μετατροπής του πτυχίου και τα κόστη του να μείνει κανείς στην Αμερική για τουλάχιστον 1 χρόνο (αεροπορικά, διαμονή, ευκαιριακό κόστος). Όσο για τις «υποθέσεις» που κάνω, θα ήθελα να ξέρω όλοι οι φίλοι που γράφουν στο forum τι ακριβώς κάνουν, αν όχι «υποθέσεις» και τι παραθέτουν αν όχι προσωπικές απόψεις και εμπειρίες? Εκτός αν έχουν εκπαιδευτεί και στην Αμερική και στην Ελλάδα, έχουν παρακολουθήσει και Integrated και Modular κτλ… Οι γνώσεις και οι εμπειρίες του καθενός καθορίζουν την άποψή του, που και σεβαστή είναι και κάθε δικαίωμα έχει να την παραθέτει σε ένα ελεύθερο forum.
Μπορεί να μην έχω ακόμα εκπαιδευτεί ως πιλότος αλλά έχω σπουδάσει στο εξωτερικό 4 χρόνια και έχω άποψη από πρώτο χέρι για την «πλύση εγκεφάλου» που γίνεται από οργανισμούς επαγγελματικής εκπαίδευσης σε όλο τον κόσμο. Η Αμερική και η Αγγλία έχουν μετατραπεί σε Mecca της εκπαίδευσης σε όλους τους πιθανούς τομείς, όχι λόγω συγκεκριμένων πλεονεκτημάτων αλλά επειδή το έχουν ανάγει σε εθνική βιομηχανία. Οι απόφοιτοι των Harvard, Yale, LSE, Oxford κτλ έχουν αυτό-ονομαστεί ειδήμονες των πάντων ενώ φέρουν τεράστια ευθύνη για την σημερινή κατάσταση της Ελλάδας με τα «μαγικά» τους. Η «πλύση εγκεφάλου» γίνεται από γενιά σε γενιά και οι αντιλήψεις του τύπου εκπαίδευση δεν γίνεται στην Ελλάδα και η Ελλάδα είναι μόνο για σουβλάκια ζουν και βασιλεύουν… Έχουμε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο δε που Έλληνες φοιτητές, απόφοιτοι της νομικής, ξοδεύουν χρόνο και χρήμα, για να κάνουν μεταπτυχιακές σπουδές σε νομικά στην Αγγλία που έχει θεμελιωδώς διαφορετικό δίκαιο από την Ελλάδα! Επειδή δε το «αν δεν παινέψεις το σπίτι σου…» ισχύει, διάφορα μέτρια (σύμφωνα με τις κατατάξεις τοπικών μέσων) κατά τα άλλα πανεπιστήμια της Αμερικής και της Αγγλίας στα οποία έχουν σπουδάσει πολλοί Έλληνες φοιτητές, έχουν αποκτήσει, στην Ελλάδα μόνο, εκπληκτική φήμη χωρίς αντικειμενικά να τους αξίζει.
Κάτι παρόμοιο πιστεύω ισχύει και στον αεροπορικό χώρο. Οι ειδήμονες του χώρου είναι η γενιά των πρώτων πιλότων της Ολυμπιακής που εκπαιδεύτηκαν είτε στην Flight Safety είτε στην Oxford (προφανώς αφού ο κλάδος την εποχή εκείνη απλά δεν υπήρχε στην Ελλάδα) και έχουν περάσει την άποψη πως αυτές είναι οι καλύτερες, αν όχι μοναδικές, σχολές στον κόσμο για να γίνει κανείς πιλότος. Προφανώς και αυτές οι σχολές είναι εξαιρετικού επιπέδου και πολύ πιθανό σχολές από την Ελλάδα να μην τις φτάσουν ποτέ σε υποδομές και μέγεθος. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να γίνει σωστή δουλειά στην Ελλάδα από σοβαρούς ανθρώπους. Δύσκολο ναι, αδύνατο όχι. Και απ’ όσο εγώ τουλάχιστον το έχω ψάξει έχει αρχίσει να γίνεται ήδη. Οι αντιλήψεις αλλάζουν με τον καιρό όσο έχουμε την διάθεση να έχουμε τα μάτια μας ανοικτά.
Όσο για τα προβλήματα της αεροπορίας στην Ελλάδα είναι πολλά, συμφωνώ. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως απαξιώνεται ένας ολόκληρος κλάδος επειδή οι ΥΠΑ δεν βοηθάει όσο θα μπορούσε ή επειδή η εφορία αποφάσισε να βάλει υψηλότερα τεκμήρια στα αεροπλάνα. Και υπόστεγα υπάρχουν και οργανισμοί που επενδύουν χρήματα και προσφέρουν ανάπτυξη. Όσο για τα αεροδρόμια και τα ωράριά τους, στην Ιταλία που έχουν δοθεί τα αεροδρόμια σε ιδιωτικές εταιρίες με την μορφή μακροχρόνιας μίσθωσης τα ωράρια είναι βολικά αλλά τα τέλη προσγείωσης είναι τόσο υψηλά που η γενική αεροπορία έχει στραγγαλιστεί και το πρόβλημα είναι τεράστιο (λέει η ίδια η AOPA Ιταλίας). Αλλά στην Ελλάδα τα θέλουμε όλα δικά μας. Και τα αεροδρόμια ανοικτά συνέχεια και τέλειες υποδομές (από το κράτος βέβαια…) και όλα αυτά δωρεάν. Όπως και σε όλους τους κλάδους, πρώτα αναπτύσσεται ο ιδιωτικός τομέας και μετά (μέσω της πολιτικής πίεσης) βοηθάει και το κράτος. Αν και η γνώμη μου για το κράτος και την βοήθειά του είναι να περιοριστεί στο να μην ενοχλεί…
Μπορεί το post μου να μην ταιριάζει απόλυτα σε αυτό το topic (μάλλον σε κάποιο που θα λεγόταν Ελλάδα vs Αμερική-Αγγλία
) αλλά οφείλω να απαντήσω και να έχω το δικαίωμα της άποψής μου σε ένα θέμα που έχω κάνει και πτυχιακή στο πανεπιστήμιο (η πολιτική αεροπορία στην Ελλάδα). Για αποφυγή παρεξήγησης δεν έχω κανένα συμφέρον στον Ελληνικό αεροπορικό χώρο αλλά δεν μπορώ να δεχτώ έτσι απλά την απαξίωση της δουλειάς σοβαρών ανθρώπων (κάποιους από τους οποίους γνώρισα στο career day και συμπεριλάμβαναν και μαθητές συγκεκριμένων σχολών).
Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος ο οποίος κάνει καρίερα στην Αερογη (αλλά και πάλι όπως είπα είναι θέμα τι ευχαριστεί τον καθένα και τι θέλει να κάνει με την ζωή του, οπότε καταλαβαίνω και κάποιον ο οποίος να θέλει να κάνει καριέρα ακόμα και εκεί).